ΣΑς εχουν πιασει ποτε υπαρξιακα ζητηματα?
Οπως τι κανω εδω?για τον θανατο ?ποτε θα πεθανεται ?για τα χρονια ζωης που απομενουν? και αλλα?
Θα ηθελα να ακουσω οποιον τον εχουν πιασει κατα καιρους
Printable View
ΣΑς εχουν πιασει ποτε υπαρξιακα ζητηματα?
Οπως τι κανω εδω?για τον θανατο ?ποτε θα πεθανεται ?για τα χρονια ζωης που απομενουν? και αλλα?
Θα ηθελα να ακουσω οποιον τον εχουν πιασει κατα καιρους
Τι επαθες σε επιασαν υπαρξιακα; Φυσικα και με εχουν πιασει..νομιζω ολους μας πιανουν καμια φορα η μας εχουν πιασει εστω μια φορα. Οχι;
με πιανουν μερικες φορες οταν δεν εχω τι να κανω....αλλιως δεν με απασχολουν και πολυ
Με έχουν πιάσει και εμένα αρκετές φορές και έχω σκεφτεί και την αυτοκτονία επειδή ακριβώς έλεγα ότι δεν έχω λόγο να υπάρχω αλλά πάντα μασούσα να το κάνω.Ειδικά πριν 2 χρόνια τον ιούνιο κάπου είχα φτάσει ένα βήμα πριν να το κάνω και έψαχνα στο google τρόπους αυτοκτονίας.Τελικά το μετάνιωσα και δεν έχω μετανιώσει που το μετάνιωσα και τώρα πια είμαι πολύ καλύτερα απο τότε γιατί είχα κάποιες καλές στιγμές αλλά και κακές φυσικά αλλά θα κρατήσω τις καλές.
Δω που τα λέμε πάντως κατάφερα να θέλουν κάποιοι να με δουν πεθαμένο είτε γιατί δεν ταιριάξαν τελικά οι χαρακτήρες μας,ο τρόπος επικοινωνίας,το κάρμα μας,η φάση ζωής μας,να με απειλούν αυτοί ότι αν αυτοκτονήσουν θα φταίω εγώ είτε γιατί κάτι είπα που δεν άρεσε.δε πειράζει όμως.θεωρώ πως όλα είναι μέσα στη ζωή και ο καθένας μας έχει την ευθύνη του ευατού του και μόνο.
Εσύ τι λες???Quote:
Originally Posted by nick190813
Μα αυτο ελειπε να μας απασχολουν και πολυ...εγω μια περιοδο που με απασχολουσαν σε μεγαλο βαθμο ετοιμη ημουν να παρω φορα απο καμια ταρατσα. Αλλα μεγαλωνοντας λιγο ηρεμησα αρκετα...ακομα τυχαινει να προκυπτουν που και που αλλα δεν δινω την ιδια βαση...πολυ απλα επειδη εχω δωσει μερικες απαντησεις στον εαυτο μου οσον αφορα το τι ειναι σημαντικο για εμενα αρα και πιο το νοημα, ποιες οι προτεραιοτητες, τι θα με γεμιζε....ειναι προσωπικο για τον καθενα δηλαδη νομιζω και πρεπει να το βρει για τον εαυτο του.. Επισης εχω ψιλοσυμφιλιωθει με την ιδεα πως καποια πραγματα ειναι και θεμα τυχης η απλα λειτουργουν οπως λειτουργουν και δεν υπαρχει νοημα να σκαμε, καθως και με το οτι δεν μπορω να ξερω τι μου ξημερωνει το αυριο που να χτυπω το κωλο μου κατω...μπορω να κανω βασιμες υποθεσεις, να ξερω ομως δεν μπορω. Οποτε...ισως εχω να ανακαλυψω ακομα πραγματα. Ο θανατος ειναι καλο πραγμα παντως για εμενα, οχι επειδη βαρεθηκα να ζω ξερω γω, αλλα επειδη το πεπερασμενο της ζωης ειναι που τη γλυκαινει και την κανει πολυτιμη. Η αιωνια ζωη με τα υπαρχοντα δεδομενα της ανθρωπινης φυσης δεν θα ειχε αξια μου φαινεται, θα παραηταν φτηνη και ανουσια. Και δεν φοβαμαι. Μου ειχε τυχει να νομιζω οτι θα πεθανω μια περιοδο που ειχα νοσηλευτει για κατι και ημουν παρα πολυ ηρεμη...σε φαση "ωστε ετσι ειναι να πεθαινεις ε...; μαστα...πεθαινω τωρα...κριμα. Θα στενοχωρηθουν οι δικοι μου. Ειναι και πολλα που δεν εκανα. Αλλα δεν πειραζει τωρα οτι εγινε εγινε, το αποδεχομαι" και απλα περιμενα χαλαρη να πεθανω χαχαχαχα ειμαι καμενο σου λεω :p
Το μονο που φοβαμαι πραγματικα σχετικα με το θανατο δεν ειναι ουτε ποτε και πως θα πεθανω, ουτε τα χρονια που μου μενουν ουτε τιποτα σχετικα με εμενα...ειναι που φοβαμαι να το ζησω με κοντινα αγαπημενα μου προσωπα, δεν θελω να τα δω να πεθαινουν. Πραγματικα θα παρω φορα απο καμια ταρατσα, δε μπορω να διαχειριστω αυτη τη σκεψη, μου κοβονται τα ηπατα. Ας παω εγω πρωτη, δε θελω να δω ουτε πατερα ουτε μανα ουτε αδερφια να φευγουν ουτε κανεναν που αγαπω. Αλλα μαλλον θα τη φαω και αυτη τη πικρα λογικα μεσα στις αλλες :/ Να σαι καλα που μου το θυμισες :P
Α κατι αλλο που μου εχει τυχει να σκεφτομαι ανα διαστηματα παντως ειναι οτι θα πεθανω νεα σχετικα...στα τριαντακατι-σαραντακατι..δε ξερω γιατι. Χαζομαρα ισως αλλα ετσι νιωθω.
Με πιασαν τα ατιμα τι να κανω:pQuote:
Originally Posted by Natalia_sups
εμενα με επιασαν τωρα τελευταια δεν με ειχαν ξαναπιασει.Quote:
Originally Posted by nikos2
Εγω σκεφτομαι οτι μεγαλωνω ,δεν θα ειμαι ξανα νεος,φοβοι θανατου κ.λ.π.Quote:
Originally Posted by admforall
Καλα εκανες και το μετανιωσες η ζωη ειναι ωραια.Δεν αξιζει να την τελειωσεις ετσι μια φορα ζουμε
Πες μου ρε νικ τοτε...ποια μεγαλα ερωτηματα σε βασανιζουν; :p
(περα απο τις μαλακιτσες το συζηταμε και σοβαρα αν θες, πιανω και ενα κρασακι αν ειναι και αμπελοφιλοσοφουμε επι του θεματος).
Οσο με θυμαμαι υπαρξιακα θεματα ειχα οχι παντα με την κακη εννοια..Με την σκεψη της αυτοκτονιας νομιζω εχουμε φλερταρει οι περισσοτεροι απο την σκεψη ομως εως την πραξη απεχει χιλιομετρα.
Η ζωη νομιζω ειναι απλα εξετασεις σε ολα τα επιπεδα.. Ο θανατος ειναι μερος της ζωης. Τελος πιστευω οτι θα πεθανω νεα..δεν νομιζω να γερασω.
Καλώς το μνημόνιο.Quote:
Originally Posted by mnimonio is back
Τι κάνεις?
Συμφωνω σ πολλα που ειπες μ αρεσουν οι αναλυσεις σ:pQuote:
Originally Posted by Natalia_sups
Εγω σκεφτομαι οτι περνανε τα χρονια και δεν ξαναγυρνανε,οτι φτανω προς το τελος της ζωης οσοσ προχωραω και αλλα.ΔΕν ξερω οταν μου ερχονται με παιρνει απο κατω εμενα ,θα γουσταρα να ημουν οπως παλαιοτερα που δεν ειχα τετοια θεματα.Και γενικα με ενοχλει το μυαλο μου οταν παει στα υπαρξιακα ζητηματα
Παλευω.. οπως ολοι σας ! :)Quote:
Originally Posted by WhyAlwaysMe?
Σε χάσαμε,ελπίζω να είσαι καλά.Quote:
Originally Posted by mnimonio is back
Εγώ στα ίδια.....
Γιατι σε παιρνει απο κατω; Νιωθεις να κανεις αγωνα εναντια στο χρονο ωστε να πετυχεις αυτα που θες η δεν ξερεις τι θες εστω πανω κατω μηπως; Η δεν σου αρεσει που μεγαλωνεις;Quote:
Originally Posted by nick190813
Με βασανιζουν πολλα ρε ναταλια :pQuote:
Originally Posted by Natalia_sups
Me βασανιζει πολυ οτι μεγαλωνω και δεν θα περναω τοσο ωραια,με βασανιζει οτι μου μενουν λιγοτερα χρονια προς τον θανατο.και γενικα δεν ξερω σκεφτομαι συνεχεια τωρα τελευταια οτι περναν οι ημερες και μεγαλωνω ,ειναι περιεργο το συναισθημα δεν μπορω να στο εξηγησω ,μου εχει κολησει εδω και κατι μερες και δεν λεει να φυγει.Σκεφτομαι συνεχεια οτι θα ειμαι παπους και δεν θα εχω αλλο χρονο να ζησω.
Δεν ξερω κατα καποιο τροπο νομιζω ειναι η στροφη που απο αγορι γινομαι αντρας με ευθυνες να το θεσω ετσι και θα αρχισω να σοβαρευω ,θα κοψω τα παρτυ και ολα τα παρελκομενα .Quote:
Originally Posted by Natalia_sups
Δεν μου αρεσει κατα καποιο τροπο που μεγαλωνω
Παιδια να το διευκρινισω δεν εχει να κανει με σκεψεις αυτοκτονιας ,με τον θανατο που οσο μεγαλωνεις πλησιαζει ,δεν το εθεσα καλα μου φενεται.
Να μου πειτε τις αποψεις σκετικα με τον θανατο που οσο μεγαλωνει καποιος του λιγοστευουν τα χρονια και αν σας πιανει και εσας αυτο το πραγμα και το σκεφτεσται
Kαταλαβαίνω πολύ καλά τι λες.Εμένα αυτό που λες με έπιασε στα 35-36.Στα 24 που νομίζω πως είσαι τώρα εσύ,δεν με απασχολούσε καν.Quote:
Originally Posted by nick190813
εγω ομως ατυχησα και αρχισε να με απασχολει τωρα.να φανταστω σ εφυγε τωρα?Quote:
Originally Posted by admforall
Και εμενα μετα τα 30 με επιασε.. ομως δεν μου φαινεται περιεργο με τις οικονομικοκοινωνικες συνθηκες που υπαρχουν να νιωθει καποιος καπως ακομα και στα 24 .. νιωθεις μια αβεβαιοτητα γενικως!
Τα χρονια παντως περνουν νερακι.. ζεις την στιγμη , δεν εχει νοημα να αγχωνεσαι για το παρακατω .
Πολυ καλο κομματι <3Quote:
Originally Posted by admforall
δυστυχως εδω και καιτ μερες με εχει πιασει ,το ξερω πως δεν αξιζει αλλα δεν φταιω εγω το μυαλο μου βλέπεις :pQuote:
Originally Posted by mnimonio is back
Μπα όχι..Απλά μου έφυγε η ιδέα να φουντάρω.Θα συνεχίσω να είμαι εδώ πάνω σε αυτόν τον πλανήτη και να βασανίζω και να με βασανίζουν οι υπόλοιποι άνθρωποι :pQuote:
Originally Posted by nick190813
χαχα δεν σε βλεπω και πολυ αισιοδοξοQuote:
Originally Posted by admforall
Τι θα πει που μεγαλωνεις και δεν θα περνας τοσο ωραια; Ναι οκ μεγαλωνεις και σε απασχολει η στροφη απο νεο παιδι σε αντρα οπως το εθεσες σε καποιον...οι ευθυνες κλπ...αλλα το οτι καλεισαι να ωριμασεις και να αρχισεις να επωμιζεσαι καποιες ευθυνες παραπανω δεν σημαινει πως δεν μπορεις να περνας καλα/δεν θα περνας καλα η το οτι και αυτο δεν ειναι ενα ωραιο ταξιδι ισως...ειναι ομορφο να ανακαλυπτεις κομματια σου που δεν τα ηξερες, να μαθαινεις να στεκεσαι στα ποδια σου και να αποτελεις και για αλλους στηριγμα...και τα ωπα σου μπορεις να εχεις και τα πιο "σοβαρα"...και βασικα εγω λεω μην κανεις τιποτα πιεζοντας τον εαυτο σου...θες να εισαι γιουπινταιντα αλλα 20 χρονια; Να εισαι. Κανεις δεν σε υποχρεωνει να σοβαρευτεις...γιατι νιωθεις οτι σωνει και καλα θα εισαι παππους που δεν θα μπορει να περναει καλα; Δεν ειναι ετσι...Και οκ θα χρειαστει ομως να κανεις μικρα βηματα εξω απο την "ζωνη ανεσης" σου οπως και να εχει, αναγκαστικα, γιατι και εσυ θα το θελεις...ειμαστε η γενια των "tweens", το ξερεις ε; teens in their twenties...εφηβοι στην δεκαετια των 20...για αυτο παθαινεις και φρικη, πιστευουμε θα επρεπε να ειμαστε αλλου στη ζωη μας τωρα αλλα δεν αισθανομαστε ετοιμοι για κατι αντιστοιχο με τους γονεις μας πχ στην ιδια ηλικια...λαθος κανω;Quote:
Originally Posted by nick190813
Εμενα παντως με πιανει αυτη η τσιμπια στο στηθος σε αυτη τη σκεψη...αλλα δεν με πειραζει πολυ κι ας κλανω συγνωμη κι ολας τουβλα, ανυπομονω να πιεστω.
Κατα τ'αλλα τι εικονα ειναι αυτη τελοσπαντων για την ωριμοτητα χαχχαα τι θα πει θα ειμαι παππους και δεν θα μπορω να ζησω; Τι κανουν ολοι απο μια ηλικια και μετα δε ζουν; Υπαρχουν απλα; :P Κοιτα το βλεπουμε συχνα αλλα δεν ειναι κανονας...εχω υποψη γεροντια που περνανε πιο καλα κι απο εμενα. Αν θες ρε νικ να εισαι παντα παρτυ ανιμαλ και πουτανιαρης θα εισαι, τι σκας χαχα...δε θα μεινεις με τα απωθημενα. Στο χερι σου ειναι.
χαχαχα δεν με έχεις δει απαισιόδοξο.τώρα είμαι στις καλές μου.
Δεν ξερω ισως να περναω και καλυτερα,απλα στο μυαλο μου στο ειπα ετσι γτ το εχω συνδυασει πως οπου να ειναι θα ηθελα να κανω οικογενεια.αυτο ενοουσα με τις ευθυνες στο μυαλο σε μερικα χρονια απο τωρα θα ηθελα οικογενεια ας πουμε.Και φοβαμαι οτι αυτο θα μου στερησει την ελευθερια μου ας πουμε.Quote:
Originally Posted by Natalia_sups
Στο δευτερο σταδιο σκεφτομαι ειπα φοβαμαι να ειμαι παππους γτ θα μου μενουν λιγα χρονια και θα φτανει στο τελος της η ζωη.
Και ναι ενοειται οτι ποτε δεν θα πιεσω τον εαυτο μ να κανει κατι που δεν θελει.
Ισως να ειναι και αυτο που λες εν μερει το μισο προβλημα η ζωνη ανεσης μ και να μου βγαινει εξω.
Και βεβαια δεν θελω να εχω απωθυμενα.
Αφου να φανταστεις εδω και μια εβδομαδα βλεπω 60-70αρηδες εξω χαρουμενες και σκεφτομαι πως μπορουν και γελανε ενω ξερουν οτι πλησιαζει η ωρα τους........
Αυτα γενικα με εχουν πιασει τωρα τελευταια
χαχααχ πωπ ρε φιλε γτ τοσο χαλια?λιγη αισιοδοξια θελει η ζωηQuote:
Originally Posted by admforall
χαχαχα ρε συ αισιόδοξος είμαι.Απλά δε μπορώ να καταλάβω πως λειτουργείτε εσείς οι φυσιολογικοί άνθρωποι.Και με την ομαδική ψυχοθεραπεία που έκανα την κυριακή μπερδεύτηκα ακόμη πιο πολύ με όσα συνέβησαν εκεί..
Και τέλος δε γίνεται να λες σε κάποιον να είναι καλά,να σου λέει ευχαριστώ και μετά απο ώρα να σου λέει "τι τρόπος ήταν αυτός?" λες και του είπες κάτι άσχημο...
καλα ολοι εχουμε τα θεματα μας,αλλα ολοι φυσιολογικη ειμαστε ,κανενας δεν ξερει τι ειναι φυσιολογικο πραγματικα.Quote:
Originally Posted by admforall
Το απο κατω στο ειπανε οντως?
Την οικογενεια κατα τη γνωμη μου την κανεις οταν αν και επειδη εχεις βρει το καταλληλο ατομο, οχι επειδη αποφασισες πως "αρκετα παρταρα, θα παω να καταπιεστω τωρα"...νομιζω πως στη καταλληλη στιγμη στη ζωη σου και με το σωστο προσωπο δεν θα το αισθανεσαι οτι "χανεις την ελευθερια σου"...αν ειναι να σκεφτεσαι ετσι μην το κανεις κατα τη γνωμη μου. Σκοπος ειναι να σου βγει αβιαστα η επιθυμια με τη καταλληλη γυναικα υπο τις καταλληλες συνθηκες...οσο για το αλλο...τι θες δηλαδη; Να ζησεις για παντα; :)Quote:
Originally Posted by nick190813
Βαρετο δεν θα ηταν; Απλα νομιζω πρεπει να βρεις αυτα που θα σε εκαναν να εισαι οσο περισσοτερο ηρεμος/γεματος γινεται την κρισιμη εκεινη ωρα...οτι "εκανα αυτα και αυτα στη ζωη μου, εζησα εκεινα, αφησα το ταδε αποτυπωμα, προσφερα το ταδε πραγμα, αποκομισα το δεινα, ειμαι πληρης"....Κατα τ'αλλα ειναι πολυ νωρις για να σε απασχολει ο φοβος των γηρατειων και του θανατου. Επισης δεν νομιζω οτι μεγακωνοντας θα θεωρουμε τους εαυτους μας με το ενα ποδι στο ταφο...να στο πω αλλιως...οταν ησουν 10 οι 25χρονοι σου φαινοντουσαν μεγαλοι; Γιατι εμενα ναι...αλλα τωρα μου φαινονται ντιπ μωρα και δε ξερουμε που παν τα τεσσερα χαχαχα
Ετσι νομιζω και τοτε...δεν θα αισθανεσαι γεροντι ρε αρκει να μην εισαι γεροντι στη καρδια. Και τι το συζηταμε απο τωρα ελεος :P Δες το ηδονηστικα το πραγμα...και 80 χρονων να ειναι καποιος αν εχει πραγματα να χαιρεται/απολαμβανει στη ζωη του θα ειναι καλα...δεν τον νοιαζει τπτ περα απο το παρον. Σε εχουν πιασει οκ, σε φοβιζει η φθορα, ο θανατος, λογικον...θα το λυσεις αν λυσεις τα υπολοιπα υποθετω η τεκοσπαντων μη το ακεφτεσαι οσο μπορεις...νταξει μωρεεεε....θα πεθανουμε ολοι...και δεν πειραζει :)))
και βεβαια την οικογενεια θα την εκανα με το καταλληλο ατομο και δεν θεωρω πως θα εχανα την ελευθερια μου με την οικογενεια ,τεσπα λιγο αλλιως το ενοουσα αυτο :pQuote:
Originally Posted by Natalia_sups
Δεν ξερω μπορει να ηθελα να ζησω και για παντα :p
ΝΑι δεν ξερω μεγαλωνοντας πως θα σκεφτομαι ,απλως αυτες οι μαλακιες με πιασαν τωρα και δεν μπορω να κατλαβω γιατι ,τις εχω τωρα τις τελευταιες εβδομαδες και στριφογυρνανε στο μυαλό μου.
Εχεις δικιο οτι ειμαστε πολυ μικροι ακομα για να σκεφτομαστε και να το συζηταμε ,αλλα φταιει το μυαλο δεν φταιω εγω χαχαα
Προσπαθω να μην τα σκεφτομαι αλλα νομιζω οτι ερχονται απο μονα τους δεν θελω να τα σκεφτομαι εγω.
Σε βλεπω παντως συμφιλιωμενη εσενα .
Καλα μη νομιζεις οτι κι εμενα δεν με πιανουν φρικες τυπου "τρεχει ο χρονος τι κανω με τη ζωη μου, εχασα τοσο καιρο, τοσες ευκαιριες να αποκομισω εμπειριες και γνωσεις και να χτισω κατι χρησιμο, να καταφερω κατι στη ζωη μου, και να κανω και να ρανω και να παω εδω η εκει και ημουνα νια και γερασα, και δεν προλαβαινω" και μπλα μπλα...ειμαι και γυναικα παναθεμα με -_-Quote:
Originally Posted by nick190813
Αστο...πονεμενη ιστορια. Συ σαι και αντρας, στα @@ σου για πολλα πραγματα. Απλα οκ μου ερχονται οι φασεις και φευγουν, το ελεγχω κι ολας καλυτερα για καποιο λογο τελευταια...
Το να ζησεις για παντα παντως ειναι μαλακια για μενα... :P Με το θανατο ναι, ειμαι συμφιλιωμενη. Για τους ανθρωπους που αγαπω δεν μπορω να το χωνεψω, βλεπω ασπρες τριχες στο κεφαλι του πατερα μου και παρατηρω οτι εχει ρυτιδες πια και μαυριζει η ψυχη μου :P Για εμενα χεστηκα. Αλλα μεσα στη ζωη ειναι ολα...
Τωρα τι μπορεις να κανεις εσυ αν σου ερχονται οι σκεψεις στα καλα του καθουμενου...τι να σου πω...προσπαθησε να μη το σκεφτεσαι αλλα μην καταπιεζεσαι κι ολας, αυτο που παλευουμε με μανια το βρισκουμε συνεχεια μπροστα μας. Αν θες καμια φορα αποδεξου το για λιγο χαλαρα....φλερταρε με την ιδεα...εσυ ξερεις ποσο και πως μπορεις...
Εμένα,όσο περνά ο καιρός,μου έρχεται να πεθάνω.
Eγώ πάντως θέλω να ζήσω για πάντα νέος.Θέλω να ζήσω τουλάχιστον 500 χρόνια ως νέος όμως.
εισα αγχωδης τυπος σε εχω καταλαβει :p xaxa ειδες που και εσυ σκεφτεσαι παραπλησια?Quote:
Originally Posted by Natalia_sups
Εσυ εχεις το ιδιο αλλα για τους αλλους.
Προσπαθω να μην το σκεφτομαι αλλα μου καρφωνεται στο κεφαλι.
Πιστευω φαση ειναι και θα περασει.
ΤΕσπα σ ευχαριστω ναταλια
ολοι νεοι θα θελαμε να ζησουμε :pQuote:
Originally Posted by admforall