βιωνει κανεις ψυχωτικο ανχος? ανχος που δεν ξερει απο τι προερχετε? μου ειπαν οτι το ανχος μου ειναι μεσα στα πλαισια της ψυχωσης
Printable View
βιωνει κανεις ψυχωτικο ανχος? ανχος που δεν ξερει απο τι προερχετε? μου ειπαν οτι το ανχος μου ειναι μεσα στα πλαισια της ψυχωσης
καλημερα
δεν ξερω αν μιλαμε για το ιδιο αγχος αλλα κι εγω οταν εχω ψυχωτικα αγχωνομαι πολυ.
οταν ακουγα φωνες και μου ελεγαν να κανω διαφορα πραγματα που εγω δεν ηθελα αγχωνομουν
οταν εβλεπα μικρα παιδακια χωρις να ξερω τι ηθελαν απο μενα και με κοιτουσαν και ηταν διπλα ή προσπαθουσαν να ανεβουν στο κρεβατι μου αγχωνομουν
οταν δε μπορω να βγω εξω γιατι με παρακολουθουν και μου διαβαζουν τη σκεψη και ημουν καχυποπτη παλι αγχος
αλλα και γενικοτερα ειμαι πολυ αγχωμενη οταν εχω ψυχωτικα οπως λες και χωρις λογο γι αυτο και απομονωθηκα τελειως στο δωματιο μου και δεν εβλεπα κανεναν
Καλημέρα σε όλους!
Έχω βιώσει αρκετές φορές αυτό που ονομάζετε ψυχωτικό άγχος. Συνήθως το έχω όταν μου μιλάνε φωνές μέσα στο κεφάλι μου ή πιστεύω πως με παρακολουθούν και θα μου κάνουν κακό.
boo, περιπου τα ιδια συμπτωματα ειχα. τα εχω ακομα αλλα σε μικροτερο βαθμο. νε ακριβως και εγω οταν τα βιωνα ειχα πολυ ανχος τοσο πολυ που παρελυα απο το φοβο μου. μερικα συμπτωματα εχουν φυγει αλλα το ανχος παραμενει συνεχεια και δεν ξερω τι να κανω. χθες νομιζω επαθα μια μικρη μανια καταδιωξης που βγηκα βολτα εξω και γενικα δεν ειμαι πολυ καλα. ειμαι κλεισμενος σπιτι.
nick to idio pragma akribws exw
χριπ to exeis kai otan den yparxoun fwnes? giati egw afto pathenw
Εγώ όταν υποτροπίασα είχα τέτοιο άγχος που έτρεμα ολόκληρος και καθόμουν στο κρεβάτι κοκαλωμένος.Είχε σαν αποτέλεσμα την αυπνία και το ψυχωσικό επεισόδιο.
Η ψύχωση περιλαμβάνει άγχος σε μεγάλο βαθμό.Μερικές φορές το βιώνουμε πριν αρρωστήσουμε,κάποιοι το θεωρούν εκλυτικό παράγοντα,άλλοι ότι είναι μέρος της πάθησης.Πάντως μετά από ένα επεισόδιο μπορεί να έχεις και μετατραυματικό στρες.
Συμβουλέψου έναν γιατρό και μη το παραμελείς.Μπορει όλο αυτό που έχεις και τώρα διαπιστώνεις ότι σου συμβαίνει να φτάσει σε τέτοιο σημείο που να μη έχεις καμία επαφή με την πραγματικότητα και να μη καταλαβαίνεις πως πάσχεις από κάτι.
εχω παθει αρκετα ψυχωτικα επεισοδια νομιζω οτι ισως εχω και λιγο μετατραυματικο στρες. σε συνδιασμο και με την παθηση εχω παρα πολυ ανχος.
Η ψύχωση προκαλεί άγχος και τρόμο, όχι φόβο τρόμο, διότι δεν είναι διαχειρίσιμη όταν πρωτοεμφανίζεται. Έπειτα όταν τα συμπτώματα υποχωρούν, μένουν κάποια πράγματα αρνητικά, όπως το άγχος, αισθήματα απόρριψης, καχυποψία που πηγάζει από την έντονη μανία καταδίωξης που πιθανόν κάποιος είχε βιώσει, αλλά είναι στο χέρι μας να τα ελέχξουμε, εδώ διαχειριστήκαμε και καταφέραμε να ξεπεράσουμε τον γολγοθά της ψύχωσης. Για παράδειγμα, όποτε ξεκινάω κάπου δουλειά την πρώτη βδομάδα τρέμω και κομπιάζω, έπειτα συνηθίζω...τώρα είμαι χαλαρή...είμαι άνεργη έναν χρόνο..χαχαχα, καλοκαιρινή ραστώνη...Πέραν του αστεισμού το άγχος υποχωρεί όταν αρχίζω να νιώθω ότι βρίσκομαι σε ασφαλές περιβάλλον και νιώθω σίγουρη για τις ικανότητες μου. Αναφορικά με το άγχος των διαπροσωπικών σχέσεων, πίστεψε με το έχουν και οι υγιείς απλά τους ψυχικά ασθενείς τους καταβάλλει λίγο περισσότερο γιατί έχουν μάθει για να αποφεύγουν το στίγμα να κλείνονται στο εαυτό τους και να είναι επιφυλακτικοί. Βρες κάτι που να σε χαλαρώνει και να σε κάνει να επικοινωνείς πρώτα με τον εαυτό σου, άκου μουσική, διάβασε ένα βιβλίο, αν θες γράψε ένα βιβλίο και ας είσαι ο μοναδικός του αναγνώστης, απλά κάνε το άγχος δημιουργία και θα τα καταφέρεις....Πασχω από ψυχωτικό σύνδρομο( σχιζοφρένεια) και Je suis χαλαρή.Take care!!
σε ευχαριστω για την απαντηση σου
Πριν μια εβδομαδα με δοκιμασαν σε μια δουλεια και με εκπαιδευσαν σε μια ομαδα πεντε ατομων με την προοπτικη να κρατησουν μονο τον ενα. Στη δουλεια ημουν αποτελεσματικη αλλα η βασικη μου ανταγωνιστρια καταλαβε οτι αγχωνομαι παρολο που το εκρυβα οπως μπορουσα και συνεχως με τον τροπο της το επεσημαινε ακομα και οταν ημουν χαλαρη, βεβαια πηρε τη δουλεια dog eat dog σαφως δε φταιει αυτη αλλα η εταιρια που δεν εδωσε πιστωση χρονου για κατι καινουριο που παντα προκαλει αγχος και δη αν εισαι ψυχωτικος βεβαια δε δηλωνω την ασθενεια μου οπου παω αλλα αν το κρατος μας ηταν σοβαρο θα υπηρχε προβλεψη. Και ψυχωτικο αγχος και δεν εχω στον ηλιο μοιρα χαχαχα. Το μονο που ηθελα ηταν πιστωση χρονου για μια δουλεια περιωρισμενης ευθυνης που "η φυσιολογικη" κοπελα καταλαβε οτι αν καποιο επρεπε να χτυπησει απο τους ανταγωνιστες ημουν εγω, δεν πειραζει επαιξα τιμια και ημουν ηρωικα πεσομενη...βεβαια ειμαι στεναχωρημενη ειμαι παλι στο μηδεν..
Μπράβο ελέφαντακι κι εγώ έτσι ζω αν και αγρότης δουλειά δύσκολη με τα φάρμακα αλλά δεν έχω τέτοια και να σε παίρνανε θα στα έκανε μετά όποτε κέρδισες μάλλον δεν έχασες
ευχαριστώ που έκανες τον κόπο να μου απαντήσεις.το άγχος το διαχειρίζομαι απλά χρειάζομαι πίστωση χρόνου που στις μέρες μας δεν προβλέπεται.
Η τόνωση της αυτοπεποίθηση δηλαδή αυτό που είπε το ελεφαντάκι να πιστεύεις στις ικανότητες σου είναι βασικός παράγοντας όχι μόνο για την διαχείριση του άγχους αλλά και για την πρόληψη των υποτροπών.Πρώτα όμως πρέπει να διαχειριστεί κάποιος τα συμπτώματα της πάθησης που δημιουργούν φόβο και άγχος.
Ελέφαντακι άνοιξε θέμα να σε γνωρίσουμε
Γεια σας.Ειμαι ο Ηλιας και ειμαι 15 χρονων.Απο το καλοκαίρι του 2015 σκέφτομαι διάφορα πράγματα που πριν δεν μου είχαν περάσει από το μυαλό.Εκεινο τον καιρό άρχισα να σκέφτομαι ότι τα φαγητά που σερβίρονται στις ταβέρνες και γενικά τα συσκευασμένα τρόφιμα έχουν ναρκωτικά.Μετα από συστηματική άρνηση να φάω απ έξω που πριν το συνηθιζα,δ διαπίστωσαν μία μέρα τον πατέρα μου να κρύβει κάτι από εμένα την ώρα που έφτιαχνε μία σαλάτα.Θεωρησα ότι ήταν ναρκωτικά και ότι έβαζε τέτοια στο φαγητό.Μετα από αυτό οι σχέσεις μου μαζί του έγιναν έως και εχθρικες και εννοείται ότι δεν έτρωγαν από φαγητά που είχε πρόσβαση.Εκεινο το διάστημα δεν έτρωγα ούτε απ έξω ούτε από φαγητά του πατέρα μου , μόνο σοκολάτες και ορισμένα προϊόντα που θεωρούσαν ότι αν είχαν ναρκωτικά θα είχε γίνει γνωστό.Επισης όταν ήμουν εξω ανεπνεα μέσα από την μπλούζα μου καθώς πίστευα ότι υπήρχαν ναρκωτικά στον αέρα.Μετα από τέσσερις μήνες απέβαλε αυτή την ιδέα,ωστοσο δεν άργησαν να απόκτηση άλλη.Απο εκείνη την στιγμή φοβάμαι διαρκώς ότι θα παθω εγκεφαλικό και ότι έχω σκλήρυνση κατά πλάκας.Ειμαι διαρκώς με ένα πιεσομετρο στο χέρι,μεχρι και όταν κοιμάμαι.Μαλιστα το παίρνω και στο σχολείο. Νομίζω ότι έχω διαταραχές στην όραση(συμπτωμα)και ότι έχω μικρους σπασμούς και μουδιασματα σε διαφορα σημεία του σώματος(συμτωματα).Ελέγχω για αδυναμία στα πόδια και στα χέρια.Π πολλές φορές νομίζω ότι πεθαίνω εγκεφαλικό.Πρόσφατα άρχισα να φοβάμαι ότι έχω πρόβλημα με την καρδιά μου , αφού αισθάνομαι έναν οξύ πόνο στο στήθος. Έχω κάνει δύο εξετάσεις αίματος και ένα καρδιογράφημα που ήταν φυσιολογικά.Παρολα αυτά δεν σταματάω να πιστεύω ότι υποφέρω.Φιλικα Ηλιας
Γεια σου Ηλια, σε καποιον ενηλικα που εμπιστευεσαι εχεις μιλησει για αυτο; Οπως και να εχει δεν θα σε διαγνωσει κανεις ονλαιν αλλα αν το ελεγες στο μπαμπα σου (η αν δεν αισθανεσαι καλα με αυτο σε οποιον ενηλικα συγγενη εμπιστευεσαι) θα γινοντουσαν τα καταλληλα βηματα για να διαπιστωθει τι σου συμβαινει. Πραγματικοτητα παντως δεν ειναι αυτα οχι, δεν εχει ναρκωτικα στον αερα ουτε στα φαγητα. Οι φοβοι σου για την υγεια σου δειχνουν μεγαλο αγχος αλλα μονο αν πηγαινατε με εναν ενηλικα σε ψυχολογο θα μπορουσε να σου πει τι σου συμβαινει.
Γεια και παλι . Ευχαριστώ για την απάντηση. Επειδή φοβήθηκαν λόγω της έκτασης του κειμένου ότι δεν θα υπήρχε ανταπόκριση δεν τα έγραψα όλα.Κ ατα τον χειμώνα άρχισα να πιστεύω ότι ή προσωπικότητα μου θα άλλαζε με αυτή καποιου αλλού ανθρώπου(όπως δείχνουν στις ταινίες).Εκεί λοιπόν που περπατούσαν στον δρόμο νόμιζα ότι θα μοιασω εσωτερικά σε οποιονδήποτε περαστικό.Τ ο ίδιο συνέβαινε και στον διάδρομο του σχολείου.Πριν από αυτήν την ιδέα προηγήθηκε μία περίοδος έπαρσης.Οσον αφορά την εμπειρία μου το έχω συζητήσει με την μάνα μου αλλά ηλυση του ψυχολόγου/ψ ψυχιάτρου(που προτείνει) δεν μου φαίνεται και πολύ ελκυστική και γι αυτό αποφεύγω περαιτέρω συζητήσεις με αυτή για το θέμα αυτό.Φ κλίμα Ηλιας
Ηλια μου εμενα η συμβουλη μου ειναι να εμπιστευτεις τη μητερα σου...ειναι φυσιολογικο να μην σου αρεσει η ιδεα του ψυχολογου/ψυχιατρου αν πραγματι σκεφτεσαι ολα αυτα που περιγραφεις και πιθανον νιωθεις και εναν βαθμο δυσπιστιας. Αλλα θα ανακουφιστεις απο αυτα που σε βασανιζουν αν συνεργαστεις με τη μητερα σου που ξερεις οτι θελει το καλο σου και καποιον ειδικο. Τωρα μπορει να μην το βλεπεις πως θα σε βοηθουσε αλλα δεν χανεις τιποτα να δοκιμασεις.
ηλια ποσο χρονων εισαι; αν δεν κανω λαθος η ψυχωση στους αντρες ξεκιναει μετα τα 19-20 ετσι εγινε και με μενα....τωρα το αλλο με το αγχος
εγω στην τελευταια υποτροπη ημουν σε διαρκη ενταση και τσακωνομουν πολυ συχνα πιανομουν και στα χερια με ενοχλουσε που με κοιταζαν στα ματια γτ σκεφτομουν οτι απειλουμαι απο ολη την κοινωνια φυσικα το δικο μου κυριο παραληρημα ηταν η μανια καταδιωξης και λογο φοβου εβγαζα βια και επιθετικοτηταβειχα χασει την ενσυναισθηση μου δεν ηξερα τι μου γινεται...ετσι ειμ εγω οταν ειμ σε αγωγη ξερω τιμ συμβαινει χωρις αγωγη χανω αυτο το πλεονεκτημα
Γεια σας για ακόμα μία φορά.Υστερα από πιέσεις της μάνας μου και μετά από οριμοτερη σκέψη πήγα σε έναν ψυχίατρο.Η διάγνωση του ήταν παραλξρητικη διαταραχή,η οποία συναντάται συχνότερα σε μεσηλικες.Οσον αφορά εμένα μου έγραψε μία αγωγή υπό την επιρροή της οποίας Δυσκολεύομαι να διεκπεραιώσω διάφορες ασχολίες.Επιπλεον ήθελα να σας ρωτησω αν αυτή ή ψύχωση μπορεί να οδηγήσει μελοντικα στην σχιζοφρένεια.Φιλικα Ηλιας
Γεια σου Ηλια...εκανες πολυ καλα σωστα βηματα. Απο οσο ξερω ειναι πολυ νωρις ακομα για να εχεις εικονα για το πως θα εισαι με την αγωγη σου, πρεπει να τη συνηθισεις πρωτα και πιθανον αυτα τα συμπτωματα που λες να μη κρατησουν...στο κατω κατω τα ζυγιζεις και διαλεγεις: τι ειναι καλυτερο να εχεις λιγη υπνηλια η δε ξερω τι σου προκαλει η αγωγη η να πιστευεις πραγματα που δεν ειναι αληθινα και να ζεις με ψευτικες ιδεες; Χωρια που οτι παρενεργεια εχει η αγωγη σου πιθανον θα "απαλυνει" με το καιρο...επεμεινε λιγο στην αγωγη σου και αμα δεις οτι δε στρωνει πες στο στη μητερα σου να το πειτε στο γιατρο και μπορει να στην αλλαξει σε καποια που σου ταιριαζει καλυτερα. Βασικα αμα θες πες το και αμεσως, ασχετα που φανταζομαι οτι και ο γιατρος αυτο θα σας πει...κατα τα αλλα εγω θα ελεγα να μην ασχολεισαι με ταμπελες και δε νομιζω πως υπαρχει συνδεση με τη σχιζοφρενεια. Τι κι αν ειναι αρτσιμπουρτσιδιαση δηλαδη; Το θεμα ειναι να διαχειριζεσαι τα συμπτωματα απο οτι εχεις (τις παραληρητικες ιδεες δλδ) με την αγωγη σου και να εχεις μια φυσιολογικη ποιοτικη ζωη σαν ολα τα παιδια της ηλικιας σου. Θα παιρνεις την αγωγη σου και θα ζεις τη ζωουλα σου κανονικα...με το σχολειο σου, τις δραστηριοτητες σου, τις παρεες σου, τα χομπι σου...μη σε τρομαζει η διαγνωση.
Ίσως να έπαθες ένα μικρό σοκ με την διάγνωση αν και από όσα έγραψες παλιότερα ήξερες ότι έχεις κάτι στο φάσμα των ψυχώσεων.
Δεν γνωρίζω αν μπορεί να εξελιχθεί σε σχιζοφρένεια.Συνήθως αυτό γίνεται μετά από υποτροπές που προκαλούνται από τη διακοπή της αγωγής.Δεν είμαι ειδικός για να ξέρω την εξέλιξη της παραληρητικής διαταραχής.Ελπίζω να σου έγινε σωστή διάγνωση.Μη στέκεσαι σε αυτό.Όλες αυτές οι παθήσεις αντιμετωπίζονται σχεδόν με τα ίδια φάρμακα.Νομίζω βασικό είναι να έγινε σωστή διάγνωση.Αν θες συμβουλέψου και δεύτερο γιατρό.
Τι αγωγή παίρνεις αν επιτρέπεται και σε τι δοσολογία;;Συνήθως τα πρώτα συμπτώματα είναι ξηροστομία,υπνηλία ή αυπνία,αύξηση βάρους,ακαθισία και άλλα ανάλογα το άτομο και το πως τον επηρεάζει.
Να ξέρεις πως θέλει τον χρόνο του και όσο περνάει ο καιρός και σταθεροποιήσαι θα ελαττώνεται το φάρμακο και θα καθαρίζει το μυαλό σου.Τώρα ίσως το νιώθεις μουδιασμένο ή κάπως θολωμένο.
Βασικά λάθος μου που σε μπέρδεψα με τον θεματοθέτη οπότε άκυρο το σχόλιο μου για το ότι είχες επίγνωση του προβλήματος από πριν.
χωρις να ειμαι ειδικος αλλα απλως παθων, σου λεω να κανεις πολλη ψυχοθεραπεια μηπως και γλιτωσεις μακροχρονια φαρμακευτικη αγωγη αργοτερα.
ακομα κοιτα να δυναμωσεις εσυ ο ιδιος οσο μπορεις, να εισαι οσο το δυνατον πιο υγιης και μην ασχολεισαι τοσο πολυ με τους συμμαθητες σου κλπ ή τους αλλους ανθρωπους.
να εχεις ησυχια οσο μπορεις και να ηρεμησεις.
βολτες στη φυση κανουν καλο.
να ηρεμησεις απο το σχολειο και να ελαττωσεις την πιεση που εχεις.
πες στον ψυχολογο να μιλησει στους γονεις/καθηγητες σου κλπ. για να ελαττωσεις την πιεση που εχεις.
επισης κοιτα να ξεκουραζεσαι περισσοτερο καιρο να μην ασχολεισαι συνεχεια με υπολογιστη/κινητο/τηλεοραση κλπ.
μονο και μονο με τις ειδησεις τρελαινεσαι...
κοιτα να ηρεμησεις...