Μεγαλο ζορι με φιλικη σχεση

Δεν ξερω αν ειναι το σωστο μερος που το ανοιξα το θεμα, ελπιζω να ειναι αν δεν ειναι ζητω συγγνωμη προκαταβολικα..

Καλημερα σε ολους ειναι 5:30 το πρωι και ο υπνος δεν λεει να με παρει, συναισθηματα και σκεψεις με κατακλιζουν...

Μερικοι ισως με γνωριζεται απο το ενα αλλο μακροσκελες θρεντ που ειχα ανοιξει μερικους μηνες πριν. Πασχω απο διαταραχη πανικου και γενικευμενη αγχωδη διαταραχη. Ευτυχως με την βοηθεια της ψυχολογου μου εχω μια μερικη βελτιωση και ελπιζω και θελω να συνεχισω ετσι...

Οπως και να εχει το θρεντ δεν το ανοιξα για αυτον τον λογο.

Ο λογος που βασανιζομαι ειναι ο εξης.

Υποτιθεται πως εχω μια παρεα απο το γυμνασιο (ειμαι 20 χρονων, bisexual, εχει σημασια που το αναφερω το δευτερο) η οποια αποτελουνταν απο 6 ατομα μαζι με μενα. Στην πορεια για τους χψ λογους καταληξαμε εγω και τρεις κοπελες. Για να μην το κανω περιπλοκο θα τις ονομασω Α,Β,Γ.

Γενικοτερα περισυ στα γενεθλια μου εχασα τον πατερα μου στα γενεθλια μου απο εγκεφαλικο, παρ'ολο που δεν τα πηγαιναμε καλα ηταν ενα βαρυ πληγμα για μενα μιας που ειμαι μοναχογιος και η μητερα μου ειναι 60+ ετων, μου δημιουργησε μεγαλη πιεση συνδυαστικα με αλλα τρεχοντα ζητηματα της ζωης μου που με οδηγησαν στις κρισεις πανικου και το υπερβολικο αγχος για το οτιδηποτε.

Σε αυτην μου την μυστηρια και καμια φορα αστεια πορεια της ζωης μου ειχα αυτες τις τρεις κοπελες σαν ενα υποτιθεμενο στηριγμα. Ειχαμε τις ασχημες στιγμες μας αλλα φαινοταν να υπαρχει ενα αμοιβαιο ενδιαφερον μεχρι και αυτον τον χρονο τον οποιο νιωθω τραγικα ψυχαναγκασμενος απο τις αυτες και συγχρονος παραμελημενος. Δεν βγαινω γιατι ειμαι στις μαυρες μου, εξηγω την κατασταση, παρεξηγουνται, θεωρουν πως απλως δεν τις θελω για φιλες. Εκφραζω την λυπη μου, λενε μ@λ..ιες και δεν με παιρνουν στα σοβαρα κανουν χιουμορ μεσα σε αυτα που εκφραζω η αλλαζουν το θεμα συζητησης και δειχνουν μια χ αδιαφορια. Τις προαλλες κανονισαν να βρεθουμε καπου εξω γιατι θα φευγαν για 3ημερο εξηγησα πως δεν ημουν καλα, αλλα οτι ηθελα να τις δω, κρατησαν το οτι δεν πηγα και ενδιαφερθηκαν για το πως ειμαι μονο αφοτου γυρισαν πισω.

Αποψε ειμαι ξυπνιος για τον εξης λογο που με εβαλε σε σκεψεις για αλλη μια φορα και θελω και μια ακομα γνωμη.

Κανονιζουμε ενα παρτι για την Α γενεθλιων το οποιο θα ειναι εκπληξη. Για κακη μου τυχη βολεψε να γινει αυτο το Σαββατο οπου διεξαγεται και το θεσσαλονικη πραιντ στο οποιο και θελω παρα πολυ να παω καθως εχω απομακρυνθει εντελως απο το οποιο lgbt στοιχειο μου μετα τον θανατο του πατερα μου και με κανει να νιωθω κατ'επεκταση οτι αρνουμαι αυτη την πλευρα του εαυτου μου, κατι το οποιο μου κοστιζει.

Ζητησα εαν ηταν εφικτο να γινει το παρτι στις 22:00 για να προλαβω να ειμαι πισω η εστω να τις βοηθησω στην οργανωση και εαν δεν ειναι εφικτο εαν μπορω να παω για λιγο στο πραιντ και να γυρισω εγκαιρως προκειμενου να βοηθησω παλι. Η απαντηση ηταν την επομενη μερα να ανακοινωθει στο φβ στην ομαδικη με τα ατομα που καλεσαμε οτι θα γινει στις 21:00 το παρτι και ενα μηνυμα προς εμενα το οποιο ελεγε πλαγιως πως μου απαγορευει η Β να παω στο παρτι καθως με χρειαζονται οπως και δηποτε στην οργανωση (5 μπυρονια, 2 ψαθες και μια σακουλα με πατατακια) και ουσιαστικα εκβιασμος του στυλ η εμεις η το πραιντ. Εξηγησα την συγχυση μου με την Β ως προς αυτο στην Γ και παρακαλεσα να μην γινει θεμα καθως δεν ηθελα να δωθει περαιτερω εκταση και πως απλα ηθελα να με ακουσει να το βγαλω απο μεσα μου για να σκεφτω λογικα και να μιλησω με την Β. Αμεσως το καρφωσε η Γ στην Β εμμεσα και η Β αρχισε να ζηταει εξηγησεις. Εξηγησα τα συναισθηματα μου και πως ηθελα να παω, αδιαφορησε μου ειπε πως δεν καταλαβαινει και με εβγαλε κατα μια εννοια εκτος και παγωσε την συζητηση λεγοντας μου απλα ας γινει οτι ειναι να γινει να τελειωνουμε, παρ'ολο το γεγονος οτι εξηγησα πως θα ειμαι μιαμιση ωρα νωριτερα απο τις 21:00 σπιτι για να τις βοηθησω με τις ετοιμασιες. Η Γ στο μεταξυ με γειωσε πλαγιως με το υφος του θα τα βγαλουμε περα σε καταλαβαινω αλλα δεν θελω να πας.

Παρα το γεγονος οτι με εχουν βοηθησει στο παρελθον (η Α κυριως και η Γ, αλλα η πρωτη με εχει πληγωσει και μεσα απο μικρο παρεξηγησεις ουκ ολιγες φορες, το πιο κραυγαλαιο ηταν σε καποια γενεθλια μου που αρχισε να με φωναζει στην μεση του δρομου με κοσμο να περναει, λογο παρεξηγησης) αλλα πλεον νιωθω πολυ μεγαλυτερο ψυχαναγκασμο και καταπιεση απο τις ιδιες. Ταυτοχρονα ομως με κανουν να νιωθω και ασφαλεια καθως ειναι μια χρονια φιλια παρα τα στραβα της.

Πλεον ομως απειλειται και ανοιχτα η ελευθερια μου λογω των διαφορων ψυχαναγκασμων που δημιουργουν τοσο στους εαυτους τους οσο και σε μενα (πχ θα χτυπησει το τηλεφωνο στις 11 το βραδυ μερα παρα μερα αν οχι καθε μερα, ελα παμε για ποτο, σε 15 λεπτα στο ταδε μερος η εαν θες καπου αλλου, εαν πεις οχι χωρις μια καλη δικαιολογια σιγουρα καποια θα θυμωσει, αν οχι στο 2 ακυρο, στο 3ο σιγουρα, το γνωριζουν και οι τρεις αυτο και τις εχω πιασει πολλες φορες να βρισκομαστε ανορεκτα απο την μερια καποιας και να καταληγουμε να κοιτιομαστε η να μιλαμε περι ανεμων και υδατων) με αποκορηφομα αυτο το τελευταιο. Δεν ειναι οτι δεν θελω να συνδραμω στο παρτι αλλα απο την αλλη θελω να φροντισω και τον εαυτο μου και να κανω κατι για μενα και παρ'ολο που το ενα δεν επηρρεαζει το αλλο το βλεπουν ως προβλημα και ως ''προδοσια'' απεναντι στην φιλια.

Η ψυχολογος μου εδωσε πολλες επιλογες, αλλα με παροτρυνε πλαγιως να μιλησω ανοιχτα και να παρω ομπρελα και να περιμενω την καταιγιδα που θα ακολουθησει, οποιας μορφης και εαν ειναι αυτη (καθως ο καυγας ειναι σιγουρος). Ως εναν βαθμο το εκανα και δεν τους αρεσε οπως ανεφερα και πιο πανω.

Το ερωτημα ειναι, σε μια φαση με τοσο ριζικες αλλαγες στην ζωη καποιου που οι υπολοιποι σκορπιοι φιλοι τραβανε το δικο τους κουπι/ ειναι στον κοσμο τους τι γινεται; Αγκαλιαζεις την αλλαγη και λες φτανει πια, παμε παρακατω; Προσπαθεις για αλλη μια φορα να διελευκανεις την κατασταση, η απλα για αλλη μια φορα κανεις τον μ@λ..κα και το τρως αμασητο και προσπαθεις να εισαι οσο πιο καλα γινεται με τον εαυτο σου παρ'οτι αγνοησες την επιθυμια του και ελπιζεις στις καλυτερες μερες; Τι θα κανατε στην θεση μου;

Ευχαριστω προκαταβολικα και πραγματικα για οποιον εφτασε μεχρι το τελους του μηνυματος,

Εμένα υπερβολικές μου φαίνονται....τώρα αν μπορείς να μιλήσεις ήρεμα κλπ καν΄το σε όλες μαζί για να μην τα λένε πίσω από την πλάτη σου αλλά μην μπεις στη διαδικασία να τσακωθείς κλπ...μετά δεν θα νιώθεις και ωραία δεν ξέρω....αφορμές για τσακωμούς είναι αυτά από την μεριά τους, για μένα τουλάχιστον...

Καταλαβαινω πως ειναι μια φιλια που ειχες για χρονια και ισως σου σταθηκαν(?) σε καποιες φασεις της ζωης σου αλλα αυτο που περιγραφεις τωρα μου μοιαζει με τοξικη κατασταση. Δεν φαινεται να νοιαζονται για τις ατομικες σου αναγκες και την ελευθερια σου και να τις σεβονται οπως τις σεβεται ενας καλος φιλος. Οι εκβιασμοι που σου ασκουν ειτε ηθελημενα ειτε αθελα τους συντελουν σε μια μη υγιη κατασταση. Ακομα και οταν δεν σου λενε κατι, αν μπαινεις εσυ στη διαδικασια να αγχωνεσαι οτι "αν κανω αυτο θα αντιδρασουν, αν κανω το αλλο θα θυμωσουν" και δεν μπορεις να εισαι ο εαυτος σου και αυτο εσωτερικος εκβιασμος ειναι. You are walking on eggshells που λενε. Καλα σου ειπε ο/η ψυχολογος σου πως πρεπει να κανεις μια συζητηση οπου θα πεις ολα οσα σε ενοχλουν ανοιχτα. Αλλα φυσικα πρεπει να εισαι ετοιμος να τους κακοφανει...ειτε θα βελτιωθει η κατασταση ειτε θα χαλασει τελειως μια μη υγιης κατασταση...make it or break it περιπτωση.

Σας ευχαριστω παρα πολυ για τις απαντησεις σας.

Η αληθεια ειναι αυτη, πολλες φορες νιωθω και γω ο ιδιος οτι η Β απλα ψαχνει αφορμη για καυγα γιατι δεν τηρω τα στανταρ της/ δεν την ενδιαφερω σαν ανθρωπος οποτε με θελει εκτος ειτε συνειδητα ειτε οχι.
Οπως και να εχει την σταση μου τους την εξηγησα, εαν καταφερω και ειμαι οντως στην ωρα μου αυριο και παρ'ολα αυτα ακουσω γκρινια θελω να πιστευω απλα οτι θα εχω αρκετη υπομονη ακομα πριν τις βαλω κατω και κανουμε εναν σοβαρο διαλογο χωρις αποφυγη που κατα 90% θα οδηγηση σε διαλυση η αποχωριση μου. Το πρωι σιγουρα με ενοχλουσε πολυ περισσοτερο, τωρα για καποιο λογο μου εχει γυρισει σε απεριγραπτο θυμο απεναντι τους για ολη την καταπιεση που υπεστηκα ''στο ονομα του κοινου καλου'' ολα αυτα τα χρονια.

Ευχομαι να πανε ολα καλα και να βρεις τον χωρο να ανασανεις λιγο, να εκφραζεσαι οπως επιθυμεις και εστω καποια απο τις φιλες σου να σε καταλαβει και να το σεβαστει...εκει θα δεις ποιοι ειναι οντως φιλοι σου και ποιοι οχι (αν πραγματι εσυ απο μεριας σου κανεις τα παντα, που μια χαρα διαλλακτικο και λογικο σε βρισκω απο τα γραφομενα σου).

Σε ευχαριστω πολυ Ναταλια. :)

Η αληθεια ειναι πως γενικοτερα μπορει μεχρι και ο η Νιτσα η γειτονισσα (σχημα λογου) εχει τυχει να μου μιλησει με θαυμασμο απο κει που δεν το περιμενω. Γενικα θελω να πιστευω οτι ειμαι η τουλαχιστον προσπαθω να ειμαι οσο πιο λογικος, δικαιος και κατανοητος γινεται με τους ανθρωπους ακομα και εις βαρους του εαυτου μου γιατι καταλαβαινω πως ο καθενας εχει διαφορετικα θελω, αποθημενα, χαρακτηρα κλπ και πως χωρις αμοιβαιες υποχωρησεις εστω και μικρες μια σχεση ειτε φιλικη ειτε ερωτικη δεν προχωραει. Με τις συγκεκριμενες ομως νιωθω σαν ποντικι που το περιοριζουν και του λενε θα πας απο κει (κλεινουν εναν δρομο), οχι ουτε απο κει θα πας (κλεινουν και ενα δευτερο) και πως απλως απο ενα σημειο και μετα ειναι απολυτες και οπως ειπατε και σεις ψαχνουμε ευκαιρια για καυγα γιατι ετσι θελουμε...

Σημερα μιλησα με την μια της εξηγησα την πλευρα μου και παραδεχτηκε πως πνιγομαστε σε μια κουταλια νερο, η αλλη ομως πραγματικα δεν παιρνει απο λογια και ειλικρινα δεν θα κατσει καν να ασχοληθει εαν δεν τρεξω παλι εγω να λυσω την παρεξηγηση παρ'οτι η ιδια εχει το προβλημα μαζι μου, εγω απλως νιωθω στεναχωρια και απορριψη και για να ειμαι ειλικρινης τις περισσοτερες φορες ετσι νιωθω. Πως κατηγορουμαι και δεν ξερω ακριβως καν τον λογο... Και μονιμως τρεχω απο πισω και δικαιολογουμε και κλαιω και το κραταω και οι ιδιες μου λενε ξερω γω σιγα ρε ηρεμησε ενταξει χαλαρωσε... Σταθειτε ρε παιδια λεω, μου φωναζετε καλα καλα με μπιλενικονετε και μετα μου λετε ησυχασε; Σκοτσεζικο ντουζ ειναι αυτο και το νιωθω σαν βασανιστηριο. Ακομα και να εφταιγα για οσα με κατηγορουσαν κατα καιρους νομιζω τετοια μεταχειριση δεν την αξιζω και νομιζω το εδειξα και το εξηγησα οσο πιο ευγενικα μπορουσα στην Β σημερα... Και ενω συμφωνουσε παλι ενιωθα οτι παιζαμε την κολοκυθια ποιος εχει δικιο και ποιος εχει αδικο... Παραθυρακια δηλαδη στην συζητηση που ξεψυριζε το καθε κομμα και θαυμαστικο της προτασης μου...

Ποσο πολυ σε πνιγει η κατασταση; Ψυχοφθορα δεν ειναι; Για να δεις τι θα κανεις απο εδω και περα εγω θα ελεγα βαλ'τα σε μια ζυγαρια και αποφασισε...τι προτιμας, παρεα που σου χαλαει τη διαθεση η σε κανει να νιωθεις παγιδευμενος η καθολου παρεα;
Αν ειναι πιο σημαντικο για εσενα για καποιον λογο να εχεις αυτη τη παρεα μαλλον θα αναγκαστεις να υποχωρησεις εσυ με την αδιαλλακτη της παρεας (οχι το υγιεστερο ισως αλλα κατανοητο και ανθρωπινο).
Αν απο την αλλη ειναι πιο σημαντικο για εσενα να εισαι ηρεμος εσυ και ας χασεις μια η δυο οι ολες τις φιλες σου τοτε μην υποχωρεις...επεμεινε στα οσα αισθανεσαι και μεινε πιστος στον εαυτο σου και στον τροπο ζωης που εσυ θελεις.
Το οτι η μια παραδεχτηκε οτι πνιγεστε σε μια κουταλια νερο μπορει να σημαινει δυο πραγματα: η οτι οντως καταλαβαινει και τη δικια σου πλευρα η οτι θελει να δειξει πως τα "μεγαλοποιεις" και ψιλοαπαξιωνει τους προβληματισμους σου και τα θελω σου...μπορει να ειναι και σε μια ενδιαμεση φαση και να το επεξεργαζεται βεβαια...θα δειξει. Το θεμα ειναι αν εσυ επιμεινεις οτι ειναι αδικο που η αλλη/ες ειναι αδιαλλακτη/ες αυτη θα σου σταθει η μπα; Μεζέα μαντολες;
Επισης αυτη η η περιεργη τι παιζει, ειναι ο αρχηγος της συμμοριας; Οι αλλες δεν εχουν αποψη; Επισης τι παιζει ισαξιοι φιλοι δεν ειστε; Τι σε βαζουν στη μεση και σου υποδεικνυουν τι θα κανεις και σε μαλωνουν; Θα τρελαθουμε τελειως; Μαλλον κι εσυ πρεπει να υπηρξες υπερβολικα βολικος και χαλακι...δεν καταλαβαν καλα οτι εισαι ξεχωριστο ατομο μαλλον με τα δικα του θεματα τις σκοτουρες του τα γουσταρω του, δεν εβαλες ορια. Αν πας να τα βαλεις τωρα κακα τα ψεμματα...θα τους κακοφανει πολυ και λογικο ειναι αν σε συνηθισαν να σου λενε κατι και να σκοτωνεσαι να το κανεις...δυσκολα τα πραγματα. Εσυ πως τα κοβεις;
Επισης γιατι μιλας για αυτες λες και ειναι μια οντοτητα; Αν τις παρουμε μια μια δεν υπαρχει καποια που θα σε καταλαβει και θα σου σταθει; ΜΙΑ...;
Αν οχι τοτε τα νεα για την ποιοτητα της φιλικης σχεσης σας δεν ειναι καλα...δεν ξερω...δεν θελω να σε συμβουλεψω πραγματα που μετα μπορει να μετανιωσεις...αλλα απο οσα περιεγραψες στο πρωτο σου ποστ δεν σου φερονται καλα...ελεος ποσο προβλημα ηταν το να μην εισαι καν στις ετοιμασιες που λεει ο λογος για να γινει τοσο θεμα; Μπορει εγω να ειμαι ηλιθια αλλα αν ημουν μια απο την παρεα θα ελεγα πανε στο ρημαδι το πραιντ και στην αλλη να το βουλωσει γιατι θα βγαλω εγω το τοσο φοβερο πια φορτο εργασιας για τις ετοιμασιες που ειχε οριστει για εσενα. Θα τα βρισκαμε μετα. Ελεος τι κατινιες ειναι αυτες...οντως σε μια κουταλια νερο πνιγονται, αυτες οχι εσυ. Δε ξερω γιατι με συγχιζει προσωπικα τοσο η κατασταση σορυ δεν θελω να σου βαζω φωτιες χωρις λογο αλλα ημαρτον :P
Καλα ασε με εμενα να λεω και δες το εσυ πιο ψυχραιμα ισως...συγνωμη για τα νεα ομως @@ φιλες εχεις :P
Αλλα μη στενοχωριεσαι ετσι ειναι συνηθως...απλα ειστε και λιγο...πως να το πω γλυκα...τα μυαλα στα καγκελα ισως; Και δεν εχετε αισθηση προσωπικων οριων οσο θα επρεπε. Φοιτητες ειστε;

χαχααχ σε ευχαριστω παρα πολυ ρε Ναταλακι!

Με συγκινεις. :)

Τωρα οσο αναφορα τα υπολοιπα ναι κατα μια εννοια υπαρχει η αρχηγος και οι αλλες οι οποιες φοβουνται να της φωναξουν, εκφρασουν γνωμη αλλα μεταξυ τους μια χαρα μπορει να διαφωνησουν. Το θεμα ειναι οτι γινεται σπανια γιατι μοιραζονται κοινα κομπλεξ ανασφαλειες (της τελειομανιας και του ψυχαναγκασμου πχ) Εγω μεσα απο την ψυχαναλυση βεβαια προσπαθω και ορια να θεσω και τα συναισθηματα μου να δειξω αλλα παραλληλα να γινω και πιο διαλλακτικος με την ζωη μου γενικοτερα... Δεν τους αρεσει κανενα μα ΚΑΝΕΝΑ και δημιουργουν ενα τερααααστιο θεμα ΠΑΝΤΑ εκει που δεν υπαρχει. Θα πιαστουν απο μια λεξη μου, δεν θα με αφησουν να απολογηθω καν εγω πρωτος εαν εχω κανει οντως γκαφα, απλως θα με βρισουν δεν θα μου μιλανε και θα περιμενουν να πεσω στα ποδια τους (που λεει ο λογος) να συναντηθουμε για να λυθει η παρεξηγηση... Ποσες φορες εχω ακουσει δεν θα σε ξανα εμπιστευω ποτε και ολο μαλακιες κανεις και το μου γαμησες την ψυχη δεν μπορεις να φανταστεις. Οι ιδιες ομως οταν με πληγωνουν ουτε λογος για το οτι με πληγωσαν, το εκφραζω και το περνανε κατω απο το χαλακι σαν να μην το ακουσαν και βλεπω οτι νιωθουν ασχημα παρ'ολα αυτα για αυτο και αυτος ειναι και ο λογος που δεν το κανω και θεμα... Ναι φοιτητες.

Με αλλους φιλους μου υπαρχουν παντα και μια χαρα τα ορια και η αισθηση της ατομικοτητας. Με τις ιδιες... δεν ξερω τι πηγε στραβα; Φταιει το οτι γνωριζομαστε πολλα χρονια και παραγνωριστηκαμε; Ανασφαλειες; Τι να πω...

Και οσο αναφορα αυτο που ρωτησες οχι δεν θα μου σταθει καμια. Οταν η μια απο τις 3ις εχει προβλημα μαζι μου εγω κατα μια εννοια μοιαζω γινομαι ο μαυρος πιτ της υποθεσης και η αλλη το πληγωμενο σπουργιτακι που φυσικα το εχουν πιο φιλη απο μενα και θελει την προστασια τους... Αυτο συμβαινει σχεδον παντα ακομα και υποσεινειδητα, δηλαδη πχ μπορει να μην μου κρατησουν μουτρα αλλα θα σταματησουν να μου μιλανε ενω μεταξυ τους θα μιλανε μια χαρα...

Ε μαλλον οπως τα λες ειναι, παραγνωριστηκατε...αλλα και παλι δεν ειναι κατασταση να κανεις ψυχαναλυση για να διατηρειται μια φιλια ημαρτον :P
Καλα πιθανοτατα το κανεις και για αλλους λογους, ασχετο, αλλα λεμε τωρα...αν σου δημιουργουν τοσα αρνητικα συναισθηματα εγω θα επεμενα να θετω τα ορια μου, να εκφραζω την αποψη μου χωρις να τα σπρωχνουν κατω απο το χαλακι η να μου λενε "τα μεγαλοποιεις" και αν δε χαμπαριαζανε και τις εχανα απο φιλες ενταξει θα ηταν λιγο πικρα αλλα δε θα εσκαγα κι ολας. Εγω σου ειπα ζυγισε τα οπως νομιζεις οτι ειναι καλυτερα για εσενα βεβαια και ευχομαι να πανε ολα καλα...που να σου πω κατι, νομιζω αν δεν το αφησεις απο φοβο να παρεις ρισκο και να χαλασουν ολα και επιμεινεις στα δικια σου ο, τι και αν γινει τελικα σε καλο θα βγει. Καλο ειναι και να βελτιωθει η κατασταση και κατ'εμε καλο ειναι και να σπασει η παρεα. Και στις δυο περιπτωσεις ξεφορτωνεσαι τα αρνητικα σου συναισθηματα. Αν ομως τωρα υπαρχουν θετικα για τα οποια θεωρεις οτι αξιζει να υποχωρεις η οτι σου προσφερει και κατι καλο αυτη η παρεα δες πως θα το χειριστεις ηπιοτερα.

Απλα σε τοσα σχολια ενα καλο δεν μας ειπες βρε νικο :P

Στο παρελθον τουλαχιστον με ακουγαν και για αυτο και το σκεφτομαι τοσο... Γιατι ηταν καλες τουλαχιστον το να ακουνε και να συμπαραστεκονται κατα καιρους... Τωρα ομως νιωθω πως δεν εχω καν συναισθηματα για αυτες. Η δεν τους νοιαζουν οπως και να εχει. Παλιοτερα γελουσαμε, ειχαμε νεα να μοιραστουμε. Η διαφορα ομως ξερεις ποια ειναι;; Οτι ολα αυτα τα ζουσαμε ΕΞΩ απο την παρεα και απλα τα μοιραζομασταν σε αυτην. Σαν παρεα εχουμε παψει να εξελισσομαστε και να γεμιζουμε αναμνησεις. Βγαινουμε στα ιδια μερη, λεμε αερολογιες, ουτε ενα ταξιδι, ουτε εναν καφε στην πολη... τιποτα απολυτως και για αυτο νομιζω πως διαλυθηκε και εντελως η δυναμικη της...

Σημερα στο παρτι η εορταζουσα μεσα στο κεφαλι που ειχε κανει απ οτι καταλαβα παρεξηγηθηκε, εστω και ελαχιστα γιατι δεν καθησαμε μεχρι να διαλυθει ΕΝΤΕΛΩΣ το παρτι αλλα στις 5:00 το πρωι (απο τις 21:00 ξεκινησε, απο τις 19:30 εμεις εκει να μαζευομαστε...) Εγω προσωπικα που εν τελει πηγα και στο πραιντ μεχρι και λιγο πριν αρχισει η πορεια υπερηφανειας ημουν πτωμα. Τελος παντων. Περαν αυτου η απολυτη της υποθεσης (Γ) με απεφευγε σε ολο το παρτι παρ'ολο που εγω ημουν ψιλο στα @@ μου, της απευθυνα και τον λογο οταν χρειαζοταν και οταν βρισκομασταν σε κοινη συζητηση κανονικα πανω κατω. Παρ'ολα αυτα αρνηθηκε να μπει στο αυτοκινητο μου να την γυρισω σπιτι (μενει διπλα μου οπως ανεφερα και στο αρχικο ποστ).Επισης κατι πρεπει να ειπε και στην εορταζουσα επι του θεματος γιατι κατι πηρε το αφτι μου καποια στιγμη.....

Μια φορα παντως εγω που ετρεξα και στο πραιντ που δεν εγκριναν... πιο νωρις απο αυτες ημουν στο σημειο συναντησης... Τεσ πα...

Αυτά τα κάνουν γιατί εσύ τους επιτρέπεις...δεν ξέρω αν γίνεται να αλλάξει αυτό, υπάρχουν άτομα τα οποία έτσι ζουν , το να πάνε στο πάρτι και να περάσουν καλά χωρίς μια παρεξήγηση είναι αδιανόητο μάλλον.......Αν εσύ ''δεν χάριζες'' θα τα έκοβαν αυτά, δεν θα τους έπαιρνε...... τα χω δει αυτά, μούτρα και να μου βγάζουν το λάδι δεν το άντεχα, ούτε χάριζα.....και αυτή την παρεξήγηση να λύσεις μετά θα βρουν κάτι άλλο....υπομονή...γνώριζε και καινούργια άτομα μπας και δεις άσπρη μέρα.........

Τι να πω...

Οσο για τα καινουργια ατομα ισχυει... Αλλα το να γραφτω καπου (εναν συλλογο πχ) με μοναδικο στοχο αυτο δεν μου αρεσει σαν ιδεα... Ψαχνω να βρω να μπω καπου που να με ευχαριστει για την ωρα και να με βολευει απο αποψη χρονου.. Αλλα και απο την αλλη νιωθω υπερβολικα πιεσμενος-κουρασμενος για να πω οτι θα μπορεσω να ανταποκριθω και εκει.

Ε ναι να σε ευχαριστεί κιόλας σίγουρα, δεν σε κυνηγάει και κανείς!....

απλα μου την δινει που ειναι καλοκαιρι και δεν το αξιοποιω οπως θα ηθελα-φανταζομουν γιατι ειναι η εποχη που νιωθω πιο ζωντανος...

Καλα και αποψε ηταν το κατι αλλο.

Η Β με χαιρετησε εντελως ψυχρα και με ξυνιλα στο προσωπο...

Μετα μιλουσαν, σημασια 0 σαν να μην υπαρχω(προσπαθουσα να συμμετασχω, εμοιαζαν να μην ακουνε απλα ηταν απορροφημενες). Μετα αρχισαν να καυχιουνται για το παρτι και το ποσο ωραια το διοργανωσανε, πηγα να πω κατι η Β και η Γ με γειωσαν αμεσως (το υποβαθμισαν κατα μια εννοια). Καπακι η μια επαιζε με το κινητο μου το μπλοκαρε και οι αλλες δυο αδιαφορησαν εντελως.
Μιλουσαν εδειχνε η Γ πραγματα στο κινητο της, το εδειξε στις αλλες δυο, εμενα ασυναισθητα οχι... Μπαινουμε στο αμαξι με την εορταζουσα και μεσα σε ενα αστειο που εκανα γιατι μου εδωσε κατι σκουπιδια να πεταξω λεω ααα μα τι ωραιο δωρο και μου λεει ελα μωρε το αξιζεις. Και μου εκατσε καπως...

Η μαμα μου που την ειδε διαφωνει... Της φανηκε καλα απεναντι μου, τι να πω δεν ξερω σημερα παντως ειλικρινα ηθελα απλα να αρχιζω να κλαιω και να φυγω γιατι εμοιαζε εντελως παροδια το ολο πραγμα (εκτος και εαν εγω το πηρα τοσο πολυ κατακαρδα που τι να πω, δεν το πιστευω)..

Βρε παιδακι μου, αφου δεν αισθανεσαι καλα με αυτη τη παρεα τι ασχολεισαι; Εγω δεν θα ειχα βγει καν ξανα μαζι τους...τωρα ειτε ειναι στο μυαλο σου οτι φερονται καπως ειτε δεν ειναι το γεγονος ειναι ενα: εσυ χαλιεσαι παρα πολυ. Και δεν αξιζει να χαλιεσαι, δεν εχουν σημασια οι προθεσεις τους, αν εσυ βγαινεις μαζι τους και θελεις να κλαψεις ποιοε χεστηκε για τις προθεσεις η αν το κανουν καταλαθος η δε ξερω τι αλλο, καλο δεν σου κανει η συναναστροφη μαζι τους παντως.

Δεν ξερω, πες το βλακεια αλλα δεν μπορω να νιωθω οτι εξαφανιζομαι απο ανθρωπους στα καλα καθουμενα χωρις καποια εξηγηση (ειδικα μετα απο τοσα χρονια).
Φοβαμαι να το κανω παρ'ολο που ξερω οτι εχεις δικιο, απλως δεν ξερω τον τροπο...

Και φοβαμαι ισως περισσοτερο γιατι ηταν απο τους λιγους ανθρωπους που ενδιαφεροταν στο παρελθον..
Απλα τωρα δεν ξερω τον λογο που σταματησαν και εαν ειναι απλα επειδη αποφασισα να κανω το βημα να παω στο πραιντ τοτε δεν ξερω μου φαινεται εντελως χαζο...

Σε καταλαβαινω...αλλα μια οποιαδηποτε σχεση, ειτε ερωτικη ειτε φιλικη πρεπει να κρινεται στο παρον...στο παρελθον μπορει να μας ταιριαζε, να ηταν ολα καλα και μελι γαλα, αλλα δεν μπορεις να προχωρας εχοντας στο μυαλο σου μια πλαστη εικονα για τη ποιοτητα της σχεσης που απεχει απο τη πραγματικοτητα επειδη εστιαζεις στα καλα του παρελθοντος. Αν φανταζεσαι οτι μενει ιδια ενω δεν ειναι εισαι σε αρνηση...η κατασταση παραμενει καλη μονο στη φαντασια σου δλδ. Και παλι δυσανασχετεις.
Αν αποφασιζες να κοψεις επαφη δεν θα το εκανες ξαφνικα, εχεις εκφρασει τη δυσαρεσκεια σου. Αν σε ρωτουσαν να πας καπου θα μπορουσες απλα να πεις δε θελω να ερθω γιατι αυτο και αυτο και νιωθω ετσι και δε θα χαλαω τη ζαχαρενια μου. Και τελος. Χανεσαι. Και με μια δυο τρεις φορες δε θα σε ψαξουν και πολυ.
Καταλαβαινω γιατι σου ειναι δυσκολο...αλλα επειδη ηταν απο τους λιγους ανθρωπους που ενδιαφερονταν στο παρελθον δε σημαινει οτι σε θα βρεις καινουριους ανθρωπους που θα ενδιαφερονται και θα ενδιαφερεσαι κι εσυ για αυτους. Ελεος με αυτο το παρτι και το πραιντ, στη τελικη προσπαθησε να βρεις καινουρια παρεα που θα πηγαινε μαζι σου τουλαχιστον. Να δεις πως θα μπει η καθε πυροβολημενη σε δευτερο πλανο αν νιωσεις ωραια και ο εαυτος σου με αλλη παρεα. Βασικα απο το να στενοχωριεμαι ετσι θα προτιμουσα να μην ειχα καθολου παρεα.

Μωρε παρεες οπως λες υπαρχουν, απλα εχουν χαραξει την δικια τους πορεια η/ο καθενας και δεν ειναι αμεσα διαθεσιμοι... Εχεις δικιο... Ισως θα επρεπε να εκτονωσω την ενεργεια μου με το παρον θεμα στο να σηκωσω μια φιλη μου απο την καταθλιψη που εχει πεσει πχ.

Θελω να βρεθουμε και αυριο να δωσω το δωρο μου στην εορταζουσα να ξεμπερδευω και με αυτο και να μην εχω στο μυαλο μου οτι υπαρχουν ανοιχτες εκρεμμοτητες μαζι τους και μετα οτι ειναι να γινει θα γινει...

Οσο σκεφτομαι οτι εχω την υγεια μου και καθομαι και χολοσκαω για αυτο δεν ξερω, εκνευριζομαι και μαζι μου. Αντε απο κει πια, ποτε στην ζωη μου δεν υπηρξα ανθρωπος που παρακαλουσα για αυτα τα πραγματα (ισως γιατι ηταν εκει αυτες καποτε αλλα τεσ πα) και την προηγουμενη φορα που καναμε 1.5 χρονο να μιλησουμε δεν επαθα και κατι... Θα προσπαθησω να το βαλω καλα στο κεφαλι μου αυτο... Απλα σημερα σκαλωσα γιατι πηγα ηρεμος και με διαθεση και με γειωσαν πανηγυρικα. Ειδικα αυτη την ξυνιλα στα μουτρα της αλληνης οταν με χαιρετησε δεν μπορω να την βγαλω απο το μυαλο μου, κυριως γιατι δεν της εκανα τιποτα.

Και ειλικρινα βαρεθηκα να καθομαι εγω να απολογουμαι ασκοπα συνεχεια ενω οταν υπαρχει θεμα απο μεριας τους δεν λενε ποτε τιποτα, βρες το κουραγιο κουκλα μου και πες μου ανοιχτα τι σε πειραζει...Αλλιως ξεχασε το. Καθε φορα τις βγαζω εγω απο την δυσκολη θεση και ανοιγω τις συζητησεις για το παραμικρο.

Σε ευχαριστω παρα πολυ :)

Τιποτα, πολυ καλα τα λες, σε διαβαζα και το φχαριστηθηκα προς το τελος, ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ ρε χαχαχα
Ειναι κριμα βρε συ να χαλιεσαι τοσο, τιποτα αλλο :) Μη σκας. Θα δεις με το καιρο θα νιωσεις πιο απελευθερωμενος και πιο ηρεμος.

Αντε να δουμε... Ειναι τοσο κριμα ομως να μαλωνω με ανθρωπους και να κοβω επαφες απλα και μονο επειδη ειναι ξεροκεφαλοι...

Δεν χρειάζεται να ξεκόψεις και τελείως, αν μιλάμε για φιλίες χρόνων, όλο και κάτι θα σας δένει...αλλά αυτό το καθημερινό και η ξυνίλα μάλλον σε βλάπτουν....αν αραιώσετε μπορεί αυτά να λυθούν και όταν βγαίνετε όλοι μαζί μια στο τόσο να χαίρονται και αυτές και να περνάτε ωραία..........

Δεν παει ετσι με τις συγκεκριμενες, δεν συμβιβαζονται. Η καθε μερα η καθολου...! :( Αλλιως θα το ειχα κανει ηδη.

Ε άντε γεια τότε.......
Δεν ξέρω, άμα είχες δουλειές τι θα έκαναν?

Θα σου φερω ενα παραδειγμα οκ;

Η μια εχει αγορι το οποιο ειναι φανταρος.

Μπορει εμεις μεταξυ μας να κανουμε να βρεθουμε 1 εβδομαδα.
Το παιδι θα ερθει για 1 εβδομαδα πχ ανα 2-3 εβδομαδες.

Μπορει να θελει να περναει μαζι του ΚΑΘΕ μερα και εμας να μας εχει στο φτυσιμο η να θελει υποχρεωτικα να βγουμε ολοι μαζι.
Εαν δεν θελουν οι αλλες να ρθει το παιδι μαζι μας η ιδια μπορει να πει οτι οκ ειτε θα βγω μαζι του μονο και σας στα @@ μου η θα βγουμε δυο ξεχωριστες παρεες (αυτος με την δικη του και εγω μαζι σας) στο ιδιο μαγαζι προκειμενου να πηγαινοερχομαι να τον βλεπω...

Αυτο το σκηνικο εχει γινει και εγω το περασα σε μεγαλο βαθμο στο ντουκου γιατι λεω ενταξει ειναι εξ αποστασεως νταξει ειναι ερωτευμενη νταξει δε βαριεσαι θα βρεθουμε που θα παει.

Οι αλλες δυο πισω απο την πλατη της ουρλιαζαν και εκαναν σκηνη και ηταν ετοιμες να την δειρουν απο τα νευρα...


Αλλο παραδειγμα. Οταν εχασα τον πατερα μου σε καποια φαση ειχα τις κλειστες μου και δεν ηθελα να βρεθω με ανθρωπο πολυ πολυ. Οι ιδιες βρεθηκαν μεταξυ τους νωριτερα μια μερα (ειχαμε παλι να βρεθουμε 5-6 μερες λογω προγραμματος), με προσκαλεσαν και ειπα οτι οκ δεν πειραζει εφοσον βρεθηκατε εσεις θα τα πουμε αλλη φορα δεν εχω διαθεση. Το πηραν στραβα και θεωρησαν πως δεν εχω αναγκη/δεν θελω να τις δω και δεν τις θεωρω φιλες μου.

Τωρα εαν υπαρξει δουλεια-καφες με αλλο ατομο και δωσεις ακυρο πανω απο 3ις φορες, αρχιζουν και νιωθουν οτι τις γραφεις και οτι αα τωρα βρηκες καλυτερα και δεν μας θες εμας (τουλαχιστον ετσι το αντιλαμβανομαι εγω). Παλαιοτερα που ειχαν και αυτες αλλες παρεες δεν το επαιρναν τοσο πατριωτικα αυτο το τελευταιο τωρα ομως νιωθω πως ετσι το παιρνουν...

Και το κακο ειναι οτι μαζευουν και μετα στα πετανε με νευρα ολα στα μουτρα (στα γενεθλια μου πριν χρονια με ειχαν βαλει στην κυριολεξια σε μια γωνια, ειχαν μαζευτει γυρω μου μεσα στον κοσμο και η Α απλα με ελουζε με προσβολες).

Στην ίδια ηλικία είστε?
Εντάξει τι να σχολιάσουμε εδώ, εμένα ανωριμότητες μου φαίνονται αυτά....
Αυτές ταίριαξαν μάλλον μεταξύ τους , επειδή αυτό το θεωρούν αγάπη,και ότι έτσι είναι οι φίλοι , εσύ τι φταις?

Ναι στην ιδια.

Απλως επειδη μεχρι προσφατα μαζι σε αυτο το πακετο συμπεριλαμβανοταν και ενα οντως πραγματικο ενδιαφερον και συμπαρασταση προσπαθουσα να μειωσω τα δικα μου θελω και πρεπει και να ειμαι εκει για αυτες.

Και οντως σε μεγαλο βαθμο ετσι γινεται, οι ιδιες ομως απο οσο βλεπω δεν μπορουν να καταλαβουν
Σημερα πχ πηγα να πω στην μια οτι δεν ημουν καλα με την ολη κατασταση και μετα το βουλωσα γιατι ηρθαν οι αλλες 2 (η μια εχει οντως σημερα γενεθλια) και μου λεει (η εορταζουσα) ε μας λες οτι δεν εισαι καλα και μετα δεν μας λες τι εχεις..

Ηθελα να της πω, εχθες ουτε που σε ενοιαξε, πηρατε την κουβεντα μονοτερμα για κρεμες αποτριχοσεως, γεννες κλπ και δεν υπηρξε παυση να πω οτι να πως περασατε σημερα; εγω εκανα αυτο, ενιωσα αυτο, ειδα αυτο κλπ. Εσεις, καμια εξελιξη κανενα νεο; αφενος, αφετερου η απαντηση μου ηταν σημερα ειναι τα γενεθλια σου δεν πειραζει, υπαρχει χρονος να συζητησουμε οτι θελουμε (τι περιμενε δηλαδη; οτι θα τα κανω ολα λαμπογυαλο και θα αρχισω να ξερναω παραπονο στα καλα καθουμενα μεσα στα γενεθλια της; Οπως δεν μ'αρεσε οταν μου το εκανε, ετσι ΞΕΚΑΘΑΡΑ δεν θα το κανω και γω, γιατι ξερω ποσο ποναει και ποσο απανθρωπο ειναι. Που ενταξει στην προκειμενη περιπτωση και αυτη δεν πρεπει να καταλαβε οτι με ενοχλησε τοσο ολο αυτο με την αλλη κοπελα γιατι δεν το εδειξα, αλλα να σου πω κατι; ποτε δεν το δειχνω και το παιρνουν σαν δεδομενο ενω ειναι ξεκαθαρα πραξη αγαπης για αυτα τα ατομα, γιατι αλλιως να παω να στηριξω και να ευχηθω σε ενα ατομο, μελος μιας παρεας που νιωθω οτι δεν ειμαι ευπροσδεκτος στο 100%); Και στο κατω κατω μερικοι ανθρωποι ειναι εσωστρεφης και αμα δεν τους ρωτησεις δεν θα μιλησουν, αλλα αυτη αντι για αυτο νιωθει πως απλα δεν την εμπιστευομαι... ΓΙΑΤΙ; Βαζω τον εαυτο μου πανω απο τις ιδιες γιατι ξερω οτι εχουν αναγκη να βγουνε, εχουν αναγκη να βρεθουμε κλπ και για να μην χαλασω ζαχαρενιες ακολουθω ενω μπορει να μην θελω να βγω εγω, οχι μαζι τους αλλα γενικα, γιατι αντιλαμβανομαι το οτι θελουν να βγαινουν συχνα για να ξεχνιουνται, για να μην καθονται μονες τους και τις παιρνει απο κατω και το κανω απο ενδιαφερον (να σημειωθει πως να το πω αυτο θα θεωρηθει στο μυαλο τους οτι τους κανω χαρη, ενω εγω μιλαω για απλο αγνο ενδιαφερον, οχι οτι με ξεβολευουν απο τον κωλο μου και οτι αντε μωρε μια ψυχη που ειναι να βγει... Αλλα γιατι ΟΝΤΩΣ θελω να τις ακουσω), αλλα ολα αυτα περνανε σαν δεδομενα η τα παιρνουν με λαθος ματι.



Οπως επισης και το οτι καθε φορα εγω τις κυνηγαω να μαζεψω τα σπασμενα απο την σχεση μας γιατι πραγματικα θεωρω πως ειναι κριμα να μαλωνουν ανθρωποι στα καλα καθουμενα για τοσο μικρα πραγματα... Αλλα απο ενα σημειο και μετα φτανει και ο ρημαδοκομπος στο χτενι...

Τον φεβρουαριο η εορταζουσα αρρωστησε και επρεπε να τις κανω ενεσεις, ηταν η εποχη που δεν ημουν καλα ειχαν ξεκινησει οι κρισεις, πηγα αρχικα την βοηθησα με την πρωτη και εδειξα στην μανα της, οπως συμφωνησαμε πως να τις κανει και θεωρησα πως ολα ηταν κομπλε. Μετα η μανα της ξαφνικα στραβωσε και δεν ηθελε να κανει τετοια ''μακαβρια'' πραγματα οποτε μου ζητησε να τις κανω εγω. Και μεχρι ενα σημειο πηγαινα (11:00 το βραδυ τωρα να ενοχλεις ξενους ανθρωπους), ε απο ενα σημειο και μετα κλαταρα και δεν το εξεφρασα, απλως φαινοταν στο προσωπο μου, γιατι ηθελε περαν της ενεσης να καθομαι και καμια ωρα να πιανουμε κουβεντα καθε μερα, ενω δεν ειχα να πω τιποτα, ηθελα απλα να γυρισω σπιτι και να κλαταρω. Δεν ελεγα ομως τιποτα, δεν ηθελα να δειξω πως και εγω τραβαω τα δικα μου και ηθελα να ειμαι εκει για αυτην αποκλειστικα, γιατι ηξερα πως το εχει αναγκη( τουλαχιστον αυτη ηταν η προθεση) στο μεταξυ εκανα και μια ''παρατηρηση'' οτι οι γονεις της της συμπεριφερονται πολυ ασχημα (απλα ρωτησα γιατι καθονται και δεν την βοηθανε,δηλαδη σε φαση μα καλα ειναι ο μπαμπας σου στο σαλονι διπλα και δεν αντιδραει; Τι φαση)
Ε στραβωσε! Απομακρυνθηκε, εκανε πως δεν συμβαινει τιποτα και μετα απλα μου τα εψαλε μια και εξω και στο καπακι μια βδομαδα μετα ''ολα καλα ενταξει μην το σκεφτεσαι...'' Που ειχα πλανταξει στο κλαμα και ενιωθα την απορριψη στο πετσι μου...Και μαζι της απομακρυνθηκαν και οι αλλες δυο απο μενα χωρις καποιον ΣΟΒΑΡΟ λογο, απλα σταματησαν να μου μιλανε και επρεπε να τις βρω μια μια και να καθησουμε να συζητησουμε...

Και το λαθος μου ηταν οτι ναι πηγα να το παιξω ''ηρωας'' βλακοδως να αναλαβω κατι που δεν μπορουσα να αναλαβω οντως αλλα για να τις ευχαριστησω μεσα απο την καρδια μου και ας μην μπορουσα να ανταποκριθω και ας μην ημουν καλα. Ουτε ευχαριστω ακουσα ουτε τιποτα.. Μονο οτι ειμαι μαλακας και εγωιστης και πως ενα πραγμα μου ζητησε και το εκανα ανορεκτα και πως δεν θα με ξαναεμπιστευτει...

Πραγματικα τα γραφω αυτα με ντροπη γιατι με τον εναν η τον αλλον τροπο νιωθω πως οντως φταιω για αυτο το σκηνικο που περιγραφω και πως ημουν οντως ο κακος της υποθεσης αλλα θα θελα και μια δευτερη αντικειμενικη γνωμη αν γινεται...

Nαι εμείς πόσο αντικειμενικοί μπορούμε να είμαστε, αφού ξέρουμε μόνο τα κακά? Εσύ ξέρεις αν έχουν καλά και τι σου προσφέρουν....
Εμένα γενικά δεν μ΄αρέσουν αυτά ... δεν νομίζω και όλα αυτά που λες εσύ να τα βλέπουν και να τα εκτιμάν, και δεν νομίζω να βλέπουν και κάτι άλλο πέρα από τον εαυτό τους....
Και αν τώρα η σχέση σας έχει φτιαχτεί έτσι δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να αλλάξει αυτό. Μωρά δεν είναι ηλικιακά τουλάχιστον....
Ε εσύ ξέρεις.......

Ε ξερεις καθε φορα υπηρχε μια βελτιωση, καποιο δωρο μια καλη πραξη αλλα αυτο. Μετα παλι στα ιδια.

Σαν αυτες τις σχεσεις που εχουν τελειωσει αλλα γυρνανε παλι πισω και ξανα προσπαθουν, ολα ειναι μελι γαλα για κανα 2μηνο και μετα ξανα στραβωνει το πραγμα;

Ε τι σαν.. Αυτο εχουμε γινει...

Τελος παντων τα ο καθηκον μου και σημερα το εκανα απο μεριας μου, τα δωρακια τα παρεδωσα οπως υποσχεθηκα, στην γενεθλια μερα ημουν παρον, οπως και στο παρτι, απο κει και μετα θα δειξει. Μολις βρω την υπομονη και τον χρονο θα ξεκαθαρισω την θεση μου και θα απομακρυνθω για καποιο διαστημα...

Και πραγματικα, ασχετα απο το εαν θα συνεχιστει το θρεντ η οχι θελω αν σε ευχαριστησω για τον χρονο και το ενδιαφερον σου! :)

Παλιά ήσασταν καλά? και πόσο καιρό κάνετε παρέα?

Αραίωσε λιγάκι... Είναι γαϊδούρες.-

Σε ευχαριστω πολυ imagine. Η μια που ουσιαστικα δεν μου απευθυνει τον λογο επειδη δεν πιστευει οτι νοιαζομαι για το συνολο της παρεας απλα και μονο εξαιτιας του εγωισμου της πραγματικα και στα δικα μου ματια εχει καταντησει τρομερη γαιδουρα...

@cube Κανουμε παρεα κοντα στα 8 χρονια και καποια στιγμη μεσα σε αυτον τον καιρο ξεκοψαμε 1.5 χρονο για μια παρομοια μαλακια, που στην ουσια τους τα ειπα χυμα και η μια με μπλοκαρε απο παντου και εκανε οτι δεν υπαρχω κυριολεκτικα...

Και πάντα έτσι ήταν σε αυτά τα 8 χρόνια ?

Ε... πανω κατω ναι...Παντα με περναν απο τα μουτρα, αλλα τοτε και γω εκανα διαφορα παρεξηγησιμα, απομακρυνομουν αποτομα, δεν τους μιλουσα για τα προσωπικα μου, γενικα δεν εκανα καποιας μορφης ''δεσιμο'' μαζι τους. Αυτο μεχρι και πριν 3-4 χρονια...

Ε είτε με δέσιμο δηλαδή είτε χωρίς δέσιμο αυτές τα ίδια κάνουν....μήπως είναι για δέσιμο ? :p
Eντάξει πλάκα κάνω δεν θέλω να θίξω τις φίλες σου φυσικά......

Δεν παρεξηγουμαι για να σου πω την αληθεια καθως και γω νιωθω πολυ ''προδομενος'' αυτη την στιγμη απο τις ιδιες...