Οξύ Ψυχωσικό Επεισόδιο και απόπειρα!

Καλησπέρα σε όλους!

Διάβασα με πολύ προσοχή όλα τα σχετικά posts και θα ήθελα να μοιραστώ κι εγώ την ιστορία μου μαζί σας..
Όλα έγιναν πολύ γρήγορα, μέσα σε μια εβδομάδα. Πίεση, άγχος, στρές, λίγες ώρες ύπνου και καταχρήσεις. Και ξαφνικά μπούμ! :(
Ξεκίνησε με μανία, νόμιζα ότι είχα βρει τη λύση για όλα τα προβλήματα του κόσμου και αυτό δεν ήταν άλλο από την αγάπη για τον συνάνθρωπό μας!
Συζητούσα με τις ώρες με γονείς και φίλους, κανείς όμως δεν είχε υποψιαστεί κάτι. Το μυαλό μου έτρεχε με χίλια, ακόμα και η απόδοσή μου στη δουλειά ήταν(?) ανεβασμένη.
Ασχετώς αν είχα αρχίσει να πηγαίνω 12 στη δουλειά γιατι προσπαθούσα να διορθώσω τη σχέση μου με τον πατέρα μου αλλά μάταια..
Κάθε μέρα η κατάσταση χειροτέρευε, παραισθήσεις, φωνές, παράλογες ιδέες. Νόμιζα ότι ήμουν υπεράνθρωπος, ότι είχα ειδικές δυνάμεις, για την ακρίβεια να κάνω καλά τους άλλους (healing).
Τη μια μέρα αυτό, την άλλη ήμουν φάντασμα?? Να κοιμηθώ δεν μπορούσα σχεδόν καθόλου..
Νόμιζα ότι μιλούσα με την πρώην κοπέλα μου μέσα από την φύση, συγκεκριμένα τα πουλιά.
Ώσπου έφτασε η μέρα που αποφάσισα να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου και να πηδήξω με το κεφάλι από τον 2ο στο γρασιδι ευτυχώς για να ενωθώ δήθεν με την τότε μου κοπέλα (αυτή ήταν η γή-γονιμότητα μέσα στο μυαλό μου).
Για καλή μου τύχη τη γλίτωσα σχετικά φθηνά, αλλά το επόμενο διάστημα ήταν εφιαλτικό. Νόμιζα ότι ακόμα και οι φίλοι μου ήταν αντίπαλοι, ότι ήθελαν το κακό μου. Το ίδιο και οι γιατροί, νόμιζα ότι ήθελαν να μου κάνουν κακό και παράλληλα τους άκουγα να μιλάνε για μένα χωρίς οι δικοί μου άνθρωποι να μπορούν να τους ακούσουν..
Paranoia στο μαξιμουμ!
Στην αρχή δυσκολευόμουν ακόμα και στο περπάτημα, το νευρικό μου σύστημα είχε κλωνιστεί σφόδρα. Ο χρόνος δεν περνούσε με τίποτα, δεν μπορούσα να μείνω μόνος μου πάνω από 1-2 λεπτά..
Ξεκίνησα να βλέπω τον ψυχίατρό μου, ο οποίος με έβαλε κατευθείαν σε 20mg Zyprexa. Η κατάσταση βελτιώθηκε, έκανα τα μπάνια μου, γενικότερα ζωάρα όσο μπορούσα για 3 μήνες, έλα όμως που μετά έπρεπε να επιστρέψω στη δουλειά.. Και ενώ στην αρχή ήθελα πολύ, γιατί μου είχε λείψει, όταν το έκανα ζορίστηκα πολύ. Και ένα χρόνο μετά ακόμα δυσκολεύομαι.
Νιώθω να έχω χάσει ένα κομμάτι μου, την ανεμελιά μου γενικότερα, δεν έχω όρεξη για δουλειά, όλα μου φαίνονται βουνό!
Τώρα βλέπω καθε 1-2 βδομάδες τον ψυχίατρο και έχω κατέβει εδώ και 6 μήνες σταδιακά στα 10mg Zyprexa. Η ζωή μου κυρίως εκτός δουλειάς έχει βελτιωθεί, βγαίνω, βλέπω φίλους, σίγουρα όμως δεν είμαι ο αληθινός μου εαυτός.. Χαβαλές, πρώτος στην παρέα. Τώρα δυσκολεύομαι να συμμετέχω σε μια συζήτηση, όλα θέλουν προσπάθεια.. πριν μιλούσα σε βαθμό να ξεχνάω να δίνω το λόγο σε κάποιον άλλον.. :p
Τελευταία φορά που πήγα, ο γιατρός μου είπε ότι θα μείνω προληπτικά μέχρι τον άλλον Δεκέμβρη στα 10mg.. Το οποίο με διέλυσε, αφού είχα ελπίδες για πολύ νωρίτερα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ο ύπνος, δεν μπορώ να ξυπνήσω με τίποτα το πρωί, τα ΣΚ κοιμάμαι μέχρι το απόγευμα και χάνω όλη τη μέρα..
Σίγουρα και τα κιλά (+8) δεν βοηθάνε στο self esteem, αλλά προσπαθώ να προσέχω όσο μπορώ το φαγητό.
Ο γιατρός είναι πολυ confident ότι θα ξεπεράσω πλήρως την όλη φάση, εγώ όμως ώρες ώρες απελπίζομαι και πέφτω ψυχολογικά.. Κατά διαστήματα έπερνα και αντικαταθλιπτικα.
Αλήθεια, έχει ξαναβρει κανείς σας την ανεμελιά του μετά από παρόμοιο επεισόδιο?

Καλή δύναμη και κουράγιο σε όλους! :o

αμα σε ενοχλει το ενα φαρμακο παρε το αλλο. ολα εχουν παρενεργειες αλλα μερικα ειναι καλυτερα απο τα αλλα.

αλλα μη τα κοψεις γιατι αργα ή γρηγορα θα ξαναπαθεις παρανοια που εχει πολλες επιπλοκες και στην εργασια και σε προσωπικη ζωη.

το καλυτερα που θα κανεις ειναι να παιρνεις τα φαρμακα. αμα τα συνηθισεις εισαι μετα οκ.

η καλυτερη συμβουλη ειναι να κανεις γυμναστικη και να ασχοληθεις με το fitness για να εξισταθμησεις τις παρενεργειες των φαρμακων αλλα και να βελτιωθει η διανοητικη σου κατασταση.

αποφευγε τις μονικες δραστηριοτητες, μη σκεφτεσαι με ενταση και μην εχεις εμμονες.

επισης οι ανθρωποι διαφερουν μεταξυ τους. σκεφτονται τελειως διαφορετικα ο ενας απο τον αλλον.

τωρα αυτο που λες αγαπη κλπ. ακομα και ο Χριστος ελεγε οτι αυτος ο κοσμος ειναι καταδικασμενος και οτι θα παρουμε νεα σωματα. αρα μεχρι να γινει αυτο μεινε ρεαλιστικος και μην προσπαθεις να αλλαξεις και να διδαξεις τους αλλους αλλα κανε εσυ τη δικη σου δουλεια.

Η διάγνωση σου ποια είναι;; Έχεις μήπως κάποιας μορφής διπολική διαταραχή;; Μου φαίνεται πολύ σύντομο το χρονικό διάστημα βελτίωσης για να είναι σχιζοφρένεια. Αυτά βέβαια παίζουν με την περίπτωση και το άτομο ειδικά αν είναι το πρώτο επεισόδιο συνήθως βελτιώνεται ο ασθενής πιο γρήγορα.

Εγώ αυτές τις καταστάσεις τις βλέπω σαν να είμαστε πουλιά που πάνε να πετάξουν και τους κόβουν τα φτερά. Είσαι πληγωμένος μετά από κάτι τέτοιο. Μειώνεται η αυτοπεποίθηση και οι αρνητικές σκέψεις μέχρι να βρεις ελπίδα σε τυρρανούν.
Να ξέρεις ότι θα βελτιώνεσαι συνεχώς.Μπορεί να έχεις και πισωγυρίσματα. Θέλει προσοχή με τα φάρμακα. Να μη τα κόψεις ποτέ μόνος σου.

Η ανεμελιά ίσως έρθει όταν θα ξεφύγεις από την δύναμη βαρύτητας της πάθησης. Ίσως ακόμα να την έχεις στο μυαλό σου την εμπειρία που είναι τραυματική. Αλλάζει όλη σου η ζωή μετα από αυτό. Δεν ξέρω αν η ανεμελιά είναι το ζητούμενο. Σ'αυτές τις εποχές άντε να βρεις ανέμελους ανθρώπους. Σίγουρα όμως μετά από αυτό ζητούμενο είναι να βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής μας με ότι αυτό σημαίνει για τον καθένα.

δεν ειμαστε γιατροι, ειμαστε αναπηροι ασθενεις για αυτο να μη προσπαθουμε να βγαλουμε ασφαλη ιατρικα συμπερασματα απο εμας.

Quote:

---

Originally Posted by serios

Η διάγνωση σου ποια είναι;; Έχεις μήπως κάποιας μορφής διπολική διαταραχή;; Μου φαίνεται πολύ σύντομο το χρονικό διάστημα βελτίωσης για να είναι σχιζοφρένεια. Αυτά βέβαια παίζουν με την περίπτωση και το άτομο ειδικά αν είναι το πρώτο επεισόδιο συνήθως βελτιώνεται ο ασθενής πιο γρήγορα.

---

Η διάγνωση είναι οξύ ψυχωσικό επεισόδιο. Τι να πω, εκτός και αν ο γιατρός δεν θέλει να με φρικάρει και δεν μου λέει λεπτομέρειες..
Η σχιζοφρένεια με φοβίζει, αλλά νομίζω ότι τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά σε τέτοια περίπτωση.

Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο είναι η έλλειψη κινήτρου και οι διάφορες φοβίες. Δεν έχω χόμπι, δεν κάνω πράγματα που έκανα πριν. Όλα μου φαίνονται βουνό. Βλέπω τους φίλους μου να κάνουν οικογένεια, παιδιά, κι εμένα αυτό μου φαίνεται αδύνατο. Δυσκολεύομαι πολύ να κάνω σχέδια για το μέλλον, με φοβίζουν τα ταξίδια παρότι έχω σφίξει τα δόντια και έχω κάνει τελικά κάποια.
Δεν βρίσκω ενδιαφέρον σε κάτι, ούτε καν στο κινητό μου ή στον υπολογιστή που είναι και ο τομέας μου και παλιότερα περνούσα ατελείωτες ώρες online..

Quote:

---

Originally Posted by Jaded Future

Η διάγνωση είναι οξύ ψυχωσικό επεισόδιο. Τι να πω, εκτός και αν ο γιατρός δεν θέλει να με φρικάρει και δεν μου λέει λεπτομέρειες..
Η σχιζοφρένεια με φοβίζει, αλλά νομίζω ότι τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά σε τέτοια περίπτωση.

Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο είναι η έλλειψη κινήτρου και οι διάφορες φοβίες. Δεν έχω χόμπι, δεν κάνω πράγματα που έκανα πριν. Όλα μου φαίνονται βουνό. Βλέπω τους φίλους μου να κάνουν οικογένεια, παιδιά, κι εμένα αυτό μου φαίνεται αδύνατο. Δυσκολεύομαι πολύ να κάνω σχέδια για το μέλλον, με φοβίζουν τα ταξίδια παρότι έχω σφίξει τα δόντια και έχω κάνει τελικά κάποια.
Δεν βρίσκω ενδιαφέρον σε κάτι, ούτε καν στο κινητό μου ή στον υπολογιστή που είναι και ο τομέας μου και παλιότερα περνούσα ατελείωτες ώρες online..

---

μη πελαγωνεις κ μη τρομοκρατεισαι με σχιζοφρενεια...υπαρχουν τοσες ψυχωσικες ασθενειες με τοσα πολλα κοινα χαρακτηριστικα...ο φιλος μου ειχε διεγνωστει με οριακη/μεταιχνιακη καταθλιψη...κ ψυχωσικο σοκ με χρηση ουσιων κ αλκοολ...να φτανταστω πως εσυ δεν κανεις χρηση?χασισι η πολυ αλκοολ...μην αγχνωναεσαι, καλα κανεις κ πας στο γιατρο.το οτι σε εριξε στο 10 τοσο συντομα ειναι καλο σημαδι.ευχομαι κ 5αρι.αλλα φροντισε να μη τα αμελεις κ να τα περνεις σωστα.το ζυπρεξα εχει τη ταση να σε νυσταζει πολυ ειναι αληθεια κ να σε κανει υποτονικο.μπορεις να δοκιμασεις κ καποιο αλλο..ολα αυτα που λες οτι σε ενοχλουν ειναι σκεψεις απολυτα λογικες, ακομα κ εγω που δε πασχω παρα απο καταθλιψη νιωθω τα ιδια ακριβως με σενα κ εχω κλειστει σε ενα σπιτι.το μονο που κανω ειναι να δουλευω κ να κοιμαμαι, επειδη παιρνω κ εγω αγωγη...κ ενω στην αρχη δουλευα σα τρελλη με απιστευτες υπερωριες, τωρα μολις παει 6 διακτινιζομαι, δε το αντεχω...ασε το γιατρο κ τα χαπια να σε βοηθησουν.καταλαβαινω απολυτα τις φοβιες, αλλα προσπαθησε να βρισκεσαι τουλαχιστον με ανθρωπους που σε ξερουν καλα κ νιωθεις εσυ ανετα...κ ας μην εχεις ορεξη να κανεις τιποτα αλλο προς το παρον...αλλα να βγαινεις.οσο για τι σχιζοφρενεια, που δε νομιζω πως εχει καμια σχεση, να ξερεις πως εχει πολλα παρακλαδια κ υπαρχει κοσμος που με αγωγη μπορει κ λειτουργει απολυτα φυσιολογικα...οπως ξερω κ δυο διπολικους που λειτουργουν το ιδιο.με αγωνα κ προσπαθεια προσωπικη, ψυχιατρικη κ φαρμακευτικη αγωγη...απλα ακου το γιατρο σου.ξερω πως ειναι να ζει καποιος με φοβιες, αλλα εσυ ομως εχεις την λογικη να τις αναγνωριζεις.εμενα ο φιλος μου ακομα κ σε υφεση παλι πιστευε σε διαφορα, απλα ενιωθε πιο δυνατος...ολες οι περιπτωσεις μοιαζουν , εχουν κοινα αλλα ειναι κ τοσο διαφορετικες...οπως κ εμεις οι ανθρωποι μεταξυ μας..

Αυτά είναι αρνητικά συμπτώματα φίλε μου. Θα ξαναβρείς πιστεύω τις ασχολίες σου και τα χόμπυ σιγά σιγά κ όσο θα νιώθεις πιο δυνατός.
Μην είσαι ανυπόμονος. Πρέπει να καταλάβεις πως είναι ανάγκη να εξοπλιστείς με υπομονή. Φαντάσου μια ίωση έχουμε κ κάνει μια βδομάδα να περάσει. Όχι ύστερα καρκίνο της ψυχής όπως αυτό.
Γενικά μη βιάζεσαι αλλά συνέχισε τις προσπάθειες μέρα με την μέρα. Όπως σου είπα το ότι δουλεύεις είναι πολύ θετικό και ανέκαμψες τόσο γρήγορα. Ο γιατρός σου νομίζω έχει δίκιο που λέει ότι θα το ξεπεράσεις. Μερικές φορές αυτό δεν σημαίνει ότι θα το ξεπεράσεις διακόπτοντας τα φάρμακα. Νομίζω η τακτική του θα είναι να σε πάει σε 2 χρόνια αγωγή και κανα χρόνο σταδιακή ελάττωση. Σου εφιστώ την προσοχή όμως, ποτέ δεν θα τα ελαττώσεις μόνος σου ή θα τα διακόψεις. Ακόμα και να στα σταματήσει θα πρέπει να μάθεις για σημάδια υποτροπών. Δεν σημαίνει πως αν στα σταματήσει πως δεν θα έχεις κίνδυνο υποτροπής. Καλό θα ήταν σε αυτή την περίπτωση να πήγαινες ανα 3μηνο ή εξάμηνο σε έναν ψυχίατρο για τυχόν επαναφοράς συμπτωμάτων για όλη σου την ζωή.

Αν στα σταματήσει να ξέρεις πως θα πρέπει να σταματήσεις τσιγαριλίκι και μεθύσια αν θες το κεφάλι σου ήσυχο.

Δε θέλω να σ χαλασω τη μαγεία που έχεις μέσα στο κεφάλι σου αλλά αν είναι από ουσίες θα γίνεις γρήγορα καλά απλά δε θα μπορείς να κάνεις ουσίες απλά αυτό κατά τα άλλα θα είσαι μία χαρά άμα συνεχίσεις τις ουσίες πρέπει να παίρνεις τα φάρμακα δηλαδή κλαιν μαιν ψύχωση απλά θα σε εκμεταλλευτεί και θα παίρνεις μία ζωή φάρμακα γραψε μου αν σ άρεσε ή προσγείωση

Πιστεύεις ότι παίζει τέτοια περίπτωση εκμετάλλευσης από τον γιατρό μου? Δεν το πιστεύω.
Αν ήταν από τις ουσίες δεν θα μου είχε περάσει 1 χρόνο που έκανα αποχή ακόμα και από το τσιγάρο και τα ποτά?
Γνωρίζω περίπτωση από ουσίες που μέσα σε ένα 3μηνο ήταν κομπλέ..
Όσον αφορά την προσγείωση χεχε, σίγουρα δεν ήταν ευχάριστη! :)

Τα φάρμακα είναι φτιαγμένα για την ψύχωση από ουσίες στο κανονικό πρόβλημα δεν κάνουν τίποτα το φοβερό αυτό στο λέω εγγυημένα καλή συνέχεια.

Το θέτεις λίγο λάθος elis.
Αυτό που θες να πεις νομίζω είναι ότι η ψύχωση από ουσίες ίσως έχει καλύτερη πρόγνωση από ότι άλλες μορφές ψύχωσης.
Κάθε περίπτωση όμως είναι διαφορετική και δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος κανόνας. Απλά υπάρχουν κάποια στοιχεία όπως η ηλικία,το φύλο,το αν έχεις κάποια συναισθηματική διαταραχή,αν υπάρχει κάποιος στην οικογένεια με ιστορικό σχιζοφρένειας,αν ήσουν πλήρως λειτουργικός πριν την πάθηση που ανάλογα μπορεί να βγει μια υποθετική πρόβλεψη για την πρόγνωση πορεία του ασθενή.
Ο φίλος μας αν προσέξει θα έχει μια καλή πορεία κ ίσως το ξεπεράσει κ τελειως απλά θέλει πάντα προσοχή και παρακολούθηση με ή χωρίς φάρμακα και αποφυγή των ναρκωτικών ουσιών.

γεια σου jaded future, σχετικα με το αν μπορεσεις ποτε να βρεις το παλιο καλο σου εαυτο μετα απο ψυχωση, το βλεπω χλωμο αν κρινω απο μενα και απο παραδειγματα αλλων, για μενα καθε ψυχωσικο επισοδειο ειναι σαν εναν ψυχικος θανατος χωρις ομως αμεση ανασταση αλλα δημιουργια της καταρρακωμενης μας ψυχης ξανα απο το μηδεν, μην βαζιεσαι να επιστρεψεις στον κοσμο των "φυσιολογικων" γιατι ειναι κατι που ισως δε θα γινει κ ποτε, να θυμασαι οχι διακοπη χαπιων απλα γτ νιωθεις καλυτερα, οχι πειραματα με ουσιες. και οσο γινεται μια φυσιολογικη ρουτινα στη καθημερινοτητα βοηθαει, με συγχωρεις αν φαινομαι απαισιοδοξος, αλλα μιας και νααυγησες και συ στο νησι της ψυχωσης καλο ειναι να μη ζεις με ψευδαισθησεις(τροπος του λεγειν)
περαστικα σου ευχομαι

Η αλήθεια είναι ότι είναι δύσκολο να επανέλθεις στον παλιό σου εαυτό αλλά ας μη ξεχνάμε πως ως άνθρωποι συνεχώς αλλάζουμε. Αλλιώς είμαστε φοιτητές,αλλιώς στα 30 κτλ.
Η απαισιόδοξη πλευρά λέει ότι με κάθε επεισόδιο χάνεις κάτι από τον εαυτό σου.
Η αισιόδοξη και υπάρχουν αρκετές ιστορίες τέτοιων ανθρώπων ότι μπορείς να είσαι ακόμα καλύτερα σε σχέση με το παρελθόν. Ίσως σ'αυτή την περίπτωση να είναι άτομα που είχαν κάποιες ψυχολογικές διαταραχές μικρής κλίμακας πρωτού ξεσπάσει η ψύχωση και βελτιώθηκαν πάρα πολύ έπειτα.

..θα κρατήσω τη δική σου εκδοχή serios :)
Διαφορετικά δεν ξέρω που θα βρω το κουράγιο για να συνεχίζω να προσπαθώ να ζω σαν κανονικός, ενώ δεν είμαι..
Ήδη χθες που με είδε καλύτερα ο γιατρός μου είπε ότι μετά τις γιορτές θα κατεβούμε στα 10 από 15 Abilify και αυτό θα μου δώσει ένα ακόμα θετικό boost.
Σημασία έχει να υπάρχει μια διαρκής βελτίωση της κατάστασης, κάτι που συμβαίνει απλά τώρα πια με πιο αργά βήματα σε σχέση με την αρχή.
Προσωπικά πιστεύω ότι είχα διάφορα άλυτα θέματα πριν και τώρα έχω βελτιωθεί πολύ. Απλά το στίγμα του ψυχωσικού μαζί με τις παρενέργειες των φαρμάκων δεν μας αφήνουν να ανοίξουμε τα φτερά μας..

Jaded, το επεισόδιο που μας περιγράφεις οτι έζησες.. αν μη τι άλλο πρέπει να έχει σε έχει αναστατώσει πάρα πολύ και οι εσωτερικές ισορροπίες είναι πολύ ευαίσθητες στην δεδομένη φάση...

Αυτό οτι δεν είσαι κανονικός καλύτερα να μην το αφομοιώσεις και να μην το "βαλεις μέσα σου" διότι αν το πιστέψεις πολύ θα γίνει η πραγματικότητά σου, κάποτε θα αρχίσεις να το περνάς και στους γύρω σου και τότε θα είναι δύσκολο να γυρίσεις πίσω... πάνε και οι φιλίες πάνε και όλα.
Για τον λόγο αυτό είναι τα χάπια τα άτιμα. . Αστα να κάνουν την "δουλειά" τους και ίσως προσπάθησε να δεις λίγο πιο αισιόδοξα την φάση. Για μένα οτι έχεις περάσει από zuprexa σε αμπιλιφαι και μάλιστα των 15 και σύντομα των 10 mg είναι άθλος!

Όσο για τα φτερά μας τα σπασμένα... που ξέρεις μπορεί να μην έπρεπε απλά να πετάξουμε πολύ ψηλά για κάποιο λόγο....

Σαν τον Ίκαρο ένα πράγμα..
Μετά την μετάβαση από τα 15 στα 10 mg Abilify, τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα.
Μου έχουν μείνει βέβαια το τρέμουλο στα πόδια, αλλά άρχισα πάλι το Akineton (αλήθεια βρίσκετε ακόμα??).
Κατά τα άλλα, τα μόνα προβλήματα που αντιμετωπίζω είναι η δυσκολία επικοινωνίας σε μεγάλες και ειδικά άγνωστες παρέες -αλογία- και η έλλειψη πρωτοβουλίας.
Τέλος, έχω παρατηρήσει ότι οι φοβίες μου (σεισμός και αεροπλάνο) έχουν γίνει πιο έντονες σε σχέση με πριν το επεισόδιο.
Στα θετικά, ότι βλέπω τα πράγματα με άλλο μάτι.. Κυρίως τους ανθρώπους γύρω μου, παρατηρώ προβληματικές συμπεριφορές που πριν αγνοούσα.

Update..
Τα πράγματα πάνε από το καλό στο καλύτερο!
Σαν να γύρισε κάποιος διακόπτης μέσα στο μυαλό μου.
Ξυπνάω με χαρά και καλή διάθεση για δουλειά, αποδίδω φουλ στη δουλειά, έχω ανακτήσει την κοινωνικοποίησή μου!
Πραγματικά είμαι τόσο καλά που δυσκολεύομαι να το πιστέψω..

Χαίρομαι. Πολλές φορές περιμένουμε αυτό το κλικ που θα μας αλλάξει θετικά. Η μείωση της δόσης ίσως ήταν καταλυτικός παράγοντας. Μοιάζει σαν ντόμινο θετικότητας μερικές φορές. Γίνεται κάτι καλό κ τα παρασέρνει όλα.

Να είσαι προσεκτικός τώρα που μειώθηκε η δόση για σημάδια υποτροπών.

Δε ξερω να σου πω μιας και δεν ειμαι γιατρος, αλλα ξερω οτι το ακινετον προκαλει και ευφορια και αγχος.

Οποτε ισως φτιαιει και το ακινετον που αρχισες να παιρνεις για το πως νιωθεις...

Quote:

---

Originally Posted by Jaded Future

Σαν τον Ίκαρο ένα πράγμα..
Μετά την μετάβαση από τα 15 στα 10 mg Abilify, τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα.
Μου έχουν μείνει βέβαια το τρέμουλο στα πόδια, αλλά άρχισα πάλι το Akineton (αλήθεια βρίσκετε ακόμα??).
Κατά τα άλλα, τα μόνα προβλήματα που αντιμετωπίζω είναι η δυσκολία επικοινωνίας σε μεγάλες και ειδικά άγνωστες παρέες -αλογία- και η έλλειψη πρωτοβουλίας.
Τέλος, έχω παρατηρήσει ότι οι φοβίες μου (σεισμός και αεροπλάνο) έχουν γίνει πιο έντονες σε σχέση με πριν το επεισόδιο.
Στα θετικά, ότι βλέπω τα πράγματα με άλλο μάτι.. Κυρίως τους ανθρώπους γύρω μου, παρατηρώ προβληματικές συμπεριφορές που πριν αγνοούσα.

---

Ενώ νιώθω πολύ καλά, μου αρέσει και πάλι η δουλειά μου, αποδίδω, είμαι κοινωνικός, ανέκτησα την αυτοπεποίθησή μου κτλ, υπάρχει μια ένταση μέσα μου. Όπως την εβδομάδα του επεισοδίου..
Ο γιατρός το κατάλαβε στη σημερινή συνεδρία και μου ζήτησε να πάρω για 2 βδομάδες 15 mg Abilify και περισσότερο Tranxene μέσα στην ημέρα.
Άντε να δούμε..

καλησπερα και απο μενα, δεν μου αρεσει να γραφω, γενικα δεν τα παω καλα με το επικοινωνιακο κομματι λογο ενος εξεος ψυχωσικου επεισοδιου που επαθα πριν δυο χρονια, παιρνω abilify γι' αυτο το λογο. Δεν ξερω νοιωθω λιγο την σκεψη μου θολη σαν να θελω να μιλησω αλλα δεν εχω να πω κατι, νοιωθω το κεφαλι μου αδειο ρε παιδακι μου πως το λενε; Εσεις τι λετε οτι φταιει; ( μην με ρωτατε σας παρακαλω λεπτομερειες δεν μπορω να πω) Α ξεχασα να πω abilify παιρνω 7,5 mg

Πάντως το φάρμακο είναι λίγο πενήντα ευρω

Θολούρα και η αίσθηση ενός άδειου μυαλού τα είχα και γω. Η θολούρα ίσως είναι από τα φάρμακα και φεύγει με τον καιρό. Εμένα κάθε χρόνο καθάριζε το μυαλό μου. Το ίδιο και η αίσθηση του αδειου μυαλού που πιθανόν σε έναν βαθμό ευθύνεται η πάθηση και σε έναν άλλο τα φάρμακα.
Τώρα στο θέμα της ομιλίας οι περισσότεροι έχουμε έκπτωση στον λόγο γιατί ένα σύμπτωμα είναι η αλογία.Βελτιώνεται και αυτό με τον καιρό αλλά πιθανόν αν ήσουν γλωσσοκοπάνα να γίνεις λιγότερο ομιλητικός πλέον.

Προσπάθησε να έχεις κάποιες ασχολίες. Στην αρχή είναι δύσκολα αλλά προσπάθησε να κάνεις ότι μπορείς. Αν μπορείς να συγκεντρωθείς στο διάβασμα διάβασε,ενημερώσου. Ξεκίνα με δουλειες σπιτιού και προσωπική υγιεινή.

Πιστεύω κάθε χρόνο θα βελτιώνεσαι και θα φεύγει η θολούρα. Μη σταματήσεις ποτέ τα φάρμακα μόνος σου. Υπομονή και κουράγιο. Καλή δύναμη.

κι εγω ειχα και εχω θολουρα.τωρα ειμαι καλυτερα τον τελευταιο μηνα.πρεπει να βρεις το σωστο φαρμακο για να φυγει.εμενα ετσι αρχισε να καθαριζει ο μυαλο μου
και οπως σου ειπε και ο serios απεκτησε μικρες ασχολιες ν αρχισεις να ξαναμπαινεις σταδιακα στη φυσιολογικη ζωη
και θα δεις ολα θα πανε καλυτερα
υπομονη

να βρω το σωστο φαρμακο; εχω αλλαξει ηδη τρια zyprexa, invega, abilify και δεν λεει να φυγει. ειμαι στον δευτερο χρονο θεραπειας μου και σε δυο μηνες τα κοβω τελειως ειπε ο ψυχιατρος.

εχω παρει zyprexa, seroquel, dipiperon, aloperidin, solian τα τελευταια 3 χρονια. και υπαρχουν πολλα ακομα που μπορεις να δοκιμασεις.
τωρα αρχισε να καθαριζει το κεφαλι μου που ξαναλλαξα αγωγη.το τελευταιο επεισοδιο μου κρατησε 15 μηνες και εδω και κανα μηνα ειμαι καλυτερα αρκετα με μικρες υποτροπες.θελει πολυ υπομονη πααααρα πολυ και αντοχες.
γιατι θα σταματησετε τα φαρμακα?δεν ειναι επικινδυνο για υποτροπη?

Για να σταματας τα φάρμακα σε 2 χρόνια θα ηταν το 1ο σου επεισόδιο κ μάλλον πολυ ελαφρυ.

Αν είναι καλός ο γιατρός μπορεί να το ξεπερασεις.Είναι ύπουλη ασθένεια όμως γι'αυτο διάβασε για σημάδια υποτροπης.Μη παρατήσεις τελείως τον ψυχίατρο είναι η γνώμη μου.Κάνε επισκέψεις ανα εξάμηνο η χρονο ανάλογα πως αισθάνεσαι.Θέλει πολύ προσοχή γιατί αν κανεις φουλ ψυχωσικο κ παλι θα είναι ισχυρότερο.

καλησπέρα σας και παλι, επειτα από δυο μηνες που σας εγραψα την τελευταια φορα είμαι πολύ καλυτερα σε όλα, καταρχήν είμαι πολύ λειτουργικος μπορω και διαβαζω και γενικα κανω δουλειες καθημερινες που πριν αδυνατουσα να κανω παιρνω 6 μλ αμπιλιφαι και σταδιακα θα μου το κοψει ειπε ο γιατρος, είμαι πολύ χαρουμενος γενικα τωρα, ευχομαι σε ολους και ολες τα καλυτερα

χαιρομαι που πας καλα υπαρχει και φως στο τουνελ της ψυχωσης μερικες φορες..... και μενα μου ειχαν πει οτι θα εκοβα τα φαρμακα στα δυο χρονια αλλα εφτασα 3.5 χρονια και ακομα φαρμακα παιρνω, τουλαχιστον πια ειμαι λειτουργικος πληρως........

μην απογοητεύεσαι φιλε μου, όλα είναι πιθανα στη ζωη αμα το παλευεις. Σκεψου μονο πως από ανθρωπο σε ανθρωπο η ψυχωση αλλαζει

ΚΑΤΑΛΑΓΙΑΖΕΙ Η ΨΥΧΩΣΗ ΠΑΝΤΩΣ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ...

Ειχα την ιδια πορεια. Επαιρνα και εγω zyprexa και το αλλαξα με abilify μεσω του γιατρου. Μεγαλη βελτιωση. Ημουν +20 κιλα τωρα εχασα 6. Με το νεο φαρμακο βρηκα το κουραγιο να σηκωνομαι απο το κρεβατι νωρις. Σηκωνομουν 12-1 και τωρα 630!!

Ωραίος vas_pet!

Καλησπέρες σε όλους μετά από καιρό!

Τα πράγματα για μένα πάνε πολύ καλά θα έλεγα, με κάποια βέβαια λογικά σκαμπανεβάσματα (2 καταθλίψεις το τελευταίο 6μηνο).
Έχω εδώ και 7 μήνες μια νέα σχέση, και στους 2 μήνες συγκατοικήσαμε! :)
Με έχει βοηθήσει πολύ, με στηρίζει και πρόσφατα της είπα όλη την αλήθεια και δεν φρίκαρε (περιέργως :P)
Όσον αφορά τη θολούρα έχει φύγει, λίγο δυσκολεύομαι στη δουλειά, δεν έχω τόσο όρεξη, αλλά αυτό πιστεύω είναι επειδή περνάω ένα light καταθλιπτικό επεισόδιο..(παίρνω Zoloft εδώ και 12 μέρες και τις τελευταίες 3 μέρες νιώθω ήδη καλύτερα).
Όσον αφορά το Abilify, είμαι σταθερός εδώ και 6 μήνες στο 10 και από σήμερα κατέβηκα στα 5mg. Μάλιστα, σε 2 εβδομάδες θα το κόψω τελείως μου είπε ο γιατρός μου. Κάτι που μου έδωσε πολύ μεγάλη χαρά, γιατί νιώθω ότι με "κόβει".. ότι έχω πολλά να δώσω, αλλά σαν να έχω δεμένα τα χέρια μου. Θα δούμε.

Κουράγιο σε όλους παιδιά, υπάρχει ελπίδα, αρκεί να είμαστε συνεπείς στην φαρμακευτική αγωγή και να βρούμε έναν καλό γιατρό.

Εις το επανιδείν! :D

ωραιος jaded futere..... αντε και καλους απογωνους.......

Quote:

---

Originally Posted by Jaded Future

Ωραίος vas_pet!

Καλησπέρες σε όλους μετά από καιρό!

Τα πράγματα για μένα πάνε πολύ καλά θα έλεγα, με κάποια βέβαια λογικά σκαμπανεβάσματα (2 καταθλίψεις το τελευταίο 6μηνο).
Έχω εδώ και 7 μήνες μια νέα σχέση, και στους 2 μήνες συγκατοικήσαμε! :)
Με έχει βοηθήσει πολύ, με στηρίζει και πρόσφατα της είπα όλη την αλήθεια και δεν φρίκαρε (περιέργως :P)
Όσον αφορά τη θολούρα έχει φύγει, λίγο δυσκολεύομαι στη δουλειά, δεν έχω τόσο όρεξη, αλλά αυτό πιστεύω είναι επειδή περνάω ένα light καταθλιπτικό επεισόδιο..(παίρνω Zoloft εδώ και 12 μέρες και τις τελευταίες 3 μέρες νιώθω ήδη καλύτερα).
Όσον αφορά το Abilify, είμαι σταθερός εδώ και 6 μήνες στο 10 και από σήμερα κατέβηκα στα 5mg. Μάλιστα, σε 2 εβδομάδες θα το κόψω τελείως μου είπε ο γιατρός μου. Κάτι που μου έδωσε πολύ μεγάλη χαρά, γιατί νιώθω ότι με "κόβει".. ότι έχω πολλά να δώσω, αλλά σαν να έχω δεμένα τα χέρια μου. Θα δούμε.

Κουράγιο σε όλους παιδιά, υπάρχει ελπίδα, αρκεί να είμαστε συνεπείς στην φαρμακευτική αγωγή και να βρούμε έναν καλό γιατρό.

Εις το επανιδείν! :D

---

Σήμερα διάβασα όλο το post αυτό και χαίρομαι πάρα πολύ που είδα αυτή την πρόοδο σε σένα και ας μή σε γνωρίζω. Δεν ξέρω από ψυχωσικά επεισόδια, μια κλασική κατάθλιψη έχω, αλλά φαντάζομαι πως είναι πολύ δύσκολο και τρομακτικό να παθαίνει κανείς αυτά που ανέφερες στην αρχή του post σου. Μπράβο, πιστεύω έδωσες ελπίδα σε πολλά παιδιά εδώ μέσα. Συνέχισε να γράφεις για την πρόοδό σου! Μπράβο και στην κοπέλα που δεν σε απομόνωσε βάσει του θέματός σου. Συνέχισε έτσι και όλα θα πάνε καλά. Το μήνυμα είναι πως εκτός από φάρμακα και ψυχιάτρους, χρειάζεται και θέληση και κόπο από τον καθένα που έχει το πρόβλημα.

Να είσαι καλά NeMeCiS! :)

Καλη χρονιά με υγεία σε όλους!

Τελικά ο γιατρός άλλαξε διάγνωση σε συναισθηματική διπολική διαταραχή.
Του πήρε βέβαια 2 χρόνια, αλλά δεν είναι θεός όπως χαρακτηριστικά μου είπε.. :P

Τα πράγματα συνεχίζαν καλά και σχετικά σταθερά, έκανα όμως μια υπομανία (2 μήνες σε διάρκεια) και άρχισα πάλι το Abilify. 30mg μάλιστα, που είναι η ανώτερη δόση.
Τώρα είμαι σε φάση να το μειώνω και νομίζω έχω αρχίσει να γέρνω λίγο προς την κατάθλιψη.. δυστυχως!
Αλλά ελπίζω να είναι light και να το ξεπεράσω γρήγορα.

Κουράγιο και ελπίδα πάνω απ'όλα guys & girls, σας εύχομαι το νέο έτος να σας φέρει ότι ονειρεύεσται!

και μενα οξυ ψυχωσικο επεισοδεια ειναι η διαγνωση, λες να μου την αλλαξει με τον καιρο...... πως πας με τη γυναικα jaded τη παλευεται, με τη δουλεια?

Quote:

---

Originally Posted by pavlosla

και μενα οξυ ψυχωσικο επεισοδεια ειναι η διαγνωση, λες να μου την αλλαξει με τον καιρο...... πως πας με τη γυναικα jaded τη παλευεται, με τη δουλεια?

---

Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον.
Αρκετά καλά, ζοριστηκε πολύ στο τελευταίο επεισόδιο υπομανιας.. ξέφυγα αρκετά δυστυχώς. Από την δουλειά όπως μου ζήτησε ο γιατρός, πήρα άδεια 1 μήνα να ηρεμήσω με τη βοήθεια του Abilify.

Εστάλη από [device_name] στο E-Psychology.gr Mobile App

Καλησπέρα σε όλους,

Μετά τα 30mg Zykalor (φθηνό γενόσημο του Abilify) επί 1-1.5 μήνα, κατέβηκα από τα σύννεφα και ηρέμησα.. Αφού πρώτα τα έκανα σκατά παντού (σχέση, δουλειά, λεφτά). Όπως φοβόμουν ήρθε η κατάθλιψη, αλλά σε περίεργη μορφή σε σχέση με άλλες φορές. Όχι τόσο έντονη, ίσως βοήθησε και το Lamictal 200mg που ξεκίνησα.
Περιέργως η κοπέλα μου με προτιμά σε αυτή τη φάση υποτονικότητας (και δεν είναι η μόνη!). Στη δουλειά ζορίζομαι αρκετά, κυρίως λόγο αβουλίας και έλλειψη διάθεσης και χαμηλής αυτοπεποίθησης.. Αλλά προσπαθώ πολύ, γιατί δεν με παίρνει για πολλά πια.

Για ένα μήνα πήρα και Zoloft 100mg, αλλά το κόψαμε πρόσφατα για να μη με οδηγήσει σε υπομανία πάλι. Ο γιατρός μου είπε ότι θέλει να σταθεροποιηθούμε και φοβάται νέο σύντομο υπομανιακό επεισόδιο (έχω μια τάση προς τις υπομανίες παρά στις καταθλίψεις).
Τώρα είμαι με 15 mg Zykalor + Lamictal 200mg + Tranxene 20mg + Akineton 4mg και δεν νιώθω ότι με περιορίζουν κάπως.
Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο σε αυτή τη φάση είναι οι φοβίες για τα πάντα, στις αρχές δεν ήθελα να βγω καν από το σπίτι.. Όλα τα έκανα με το ζόρι, βόλτες, οδήγηση, ομιλία. Κάτι που δεν είχα σε άλλα επεισόδια απ'όσο θυμάμαι.
Μετά από 2 μήνες, η κατάσταση είναι πολύ καλύτερη. Μιλάω αρκετά, γελάω, φαίνεται να είναι θέμα χρόνου να περάσω στη φάση της νορμοθυμίας. Σύμφωνα με αυτά που διαβάζω σχετικά (σε καθημερινή βάση), το κάθε επεισόδιο διαρκεί συνήθως γύρω στους 3 μήνες.

Αυτά τα ολίγα από εμένα, κουράγιο σε όλους!