Ιδέες για εξειδίκευση-εκπαίδευση

Γεια σας!!
Πάσχω από ψύχωση αν δεν έχετε ξαναδεί κάποιο θέμα μου.

Είμαι 30 χρονών.

Στα 26 μου παράτησα την σχολή μου λόγω της υποτροπής και τα τελευταία 4 χρόνια δεν πάτησα ξανά. Το αντικείμενο ποτέ δεν με ενδιέφερε και έγιναν ότι ήταν δυνατό για να μη πάρω πτυχίο. Από ελλιπές διάβασμα, κωλοβάρεμα, δυσκολία να ανταποκριθώ τόσο στις απαιτήσεις της σχολής όσο και κοινωνικά λόγω της πάθησης. Χρωστάω καμιά 13 μαθήματα και 2-3 εργαστήρια πτυχιακή-πρακτική. Οπότε αυτό το αποκλείω σαν προοπτική.

Έκανα αίτηση για Δημόσιο ΙΕΚ.
Δεν ήμουν στους επιτυχόντες. Η βάση ήταν πολύ υψηλή με βάση αυτό που συγκέντρωσα. Ο λόγος πιθανολογώ ήταν και λόγω των ενσήμων που δεν έχω καθώς προσμετράται και η προυπηρεσία.

Για πανελλαδικές με τίποτα. Λόγω μυαλού και μετέπειτα εξόδων.

Νομίζω μένει η πρακτική σε κάποιας μορφής τέχνη έστω κ εθελοντικά.

Να πω πως δεν νιώθω για διάφορους λόγους έτοιμος για εργασία. Η πάθηση κυρίως το καθιστά εξαιρετικά δύσκολο ως αδύνατο αυτή την στιγμή. Είμαι στον 4ο χρόνο θεραπείας.

Έχετε κάτι να προτείνετε που ίσως μου διεφυγε;;
Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Kαμιά ιδέα που ίσως μου διέφυγε;;
Καποιος;;

Κράτα τη θέση σου στη σχολή σου με επ' αόριστο αναβολή σπουδών. Είναι μια θέση την οποία κέρδισες επάξια και καλό θα ήταν κάποτε να μπορείς να επανελθεις, όταν θα αισθάνεσαι πιο "δυνατός". Στο μεταξύ διάστημα, εάν σε απασχολεί το θέμα του βιοπορισμού, δες τι δουλειές θα μπορούσες να κάνεις ή ποιές τέχνες θα σε ενδιέφερε να μάθεις και δες αν μπορούν να σε βοηθήσουν αφ' ενός διάφοροι δημόσιοι κοινωνικοί φορείς και αφ' ετέρου ιδιοκτήτες επιχειρήσεων οι οποίοι θα ήταν διατεθειμένοι με μικρό ρίσκο να σε έχουν είτε ως μαθητευόμενο (επιδοτούνται για αυτό;) είτε ως εργαζόμενο με πλήρη ή μερική απασχόληση.

Θα τα συζητούσα όλα αυτά με κάποιον ψυχίατρο ή ψυχολόγο ο οποίος σε βλέπει προκειμένου να βάλεις ρεαλιστικούς στόχους οι οποίοι θα είναι εφικτοί ΣΗΜΕΡΑ. Αν δεν έχεις τα λεφτά για την συνεδρία ζήτησε την να είναι δωρεάν. Ίσως κάποτε μπορέσεις να την πληρώσεις.

Επίσης, από όλα τα *****ευρώ τα οποία πληρώνουμε έμμεσα οι ευρωπαίοι πολίτες, ελπίζω ότι θα υπάρχει κάποιο πρόγραμμα το οποίο θα επιδοτεί έναν εργοδότη να σε βοηθήσει. Ψάξτο. Είσαι - υποτίθεται - ευρωπαίος πολίτης στην δεύτερη μεγαλύτερη παγκόσμια οικονομία. Αν μας θυμούνται μόνο για να διασώζουμε τις γερμανικές, γαλλικές και ανθελληνικές τράπεζες - όπως και παραδέχτηκε το ΔΝΤ πρόσφατα - τότε σ**** στα μούτρα τους.

Ακόμα και αν τίποτα από όλα αυτά δεν αποδόσει, κάνε μια λίστα με αυτά τα οποία α. ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΊΣ και β. ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙΣ. Μπορεί αυτό να είναι κάποια χειροτεχνία. Ή το να γράψεις δοκίμια. Να ζωγραφίσεις. Οτιδήποτε σου αρέσει και θα μπορούσε να αποδόσει βιοποριστικά κατέγραψε το. Κάποτε γνώρισα έναν τύπο ο οποίος έφτιαχνε "αγαλματίδια" από σύρμα. Δεν ζούσε καμιά τρελή ζωή, αλλά του επέτρεπε να δουλεύει σε μέρη τουριστικά. Νησιά π.χ. όπως η Μύκονος, η Σαντορίνι κλπ ακόμα δεν έχουν καταλάβει κρίση.

Τέλος, δυό-τρία γράμματα προς τους Γενικούς Γραμματείς των υπουργείων υγείας και απασχόλησης (μη γράψεις στους υπουργούς, θα είναι άδικος κόπος), κακό δεν μπορεί να κάνει. Ζήτα από κάποια κοινωνική υπηρεσία να σε βοηθήσει με το περιεχόμενο και την διατύπωση πριν τα στείλεις.

Επίσης, κινητοποίησε ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ! Οικογένεια και φίλους/φίλες. Πες σε όλους τι χρειάζεσαι, τι έχεις ανάγκη και τι θα ήθελες. Αν υπάρχουν "χλιαρές σχέσεις" κάνε βήματα να τις θερμάνεις. Μπορεί κάποιον να τον ανακουφίσεις κάνοντας τα ψώνια του. Σε κάποιον άλλο να βοηθήσεις στις δουλειές του κήπου. Δεν ξέρεις τι μπορεί να φέρει το ένα ή το άλλο.

Προπάντων μην αποθαρρύνεσαι και μην αφήσεις κανέναν να σε καταβάλει με οποιονδήποτε τρόπο. Κουβαλάς το δικό σου σταυρό και όποιος δεν το σεβαστεί - αν όχι βοηθήσει - να πάει να *******!

Ελπίζω να βοήθησα.

Ευχαριστώ για την απάντηση και τον κόπο σου.

Σείριε θα πας σε μια δουλειά του ποδαριού και θα κάτσεις όσο αντέξεις με τον όρο όμως ότι θα προσπαθείς πάντα για το καλύτερο κάθε μέρα πρέπει να είσαι έστω κι ένα κλικ καλύτερος από την προηγούμενη αφού αλλάξεις πέντε έξι δουλειές θα αναλάβεισ το μαγαζί σας θα έχεις αρκετή εμπειρία για να τα καταφέρεις και μην ξεχνάς θέλει πρόγραμμα στον ύπνο έντεκα το πολύ ύπνο και πρωί ξύπνημα το πολύ μέχρι τις εννιά και ξεκινάς τη μέρα σου σα να δουλεύεις ακόμα κι όταν κάθεσαι αυτό είναι στάνταρ και θέλει πειθαρχία και λίγο διατροφή άμα κανείς θα δεις μεγάλη διαφορά και κανένα συμπληρώματακι όπως γύρη και ζεολιθο και θα γίνεις εξωγήινος άμα τα κάνεις αυτά μαζί με γυμναστική σε τρία χρόνια θα είναι σαν να μην το εχεισ

@elis ναι κάτι τέτοιο που λες είναι η φάση τώρα. Δουλειές του ποδαριού μόνο έστω κ εθελοντικά.
Χρειάζομαι πολύ δουλειά με τον εαυτό μου. Αυτοπεποίθηση μηδέν. Μια δεκαετία με μαλακίες , χωρίς εμπειρίες. Παιδαριώδη συμπεριφορά. Χαμένος απλά.

Quote:

---

Originally Posted by serios

Το αντικείμενο ποτέ δεν με ενδιέφερε και έγιναν ότι ήταν δυνατό για να μη πάρω πτυχίο.

---

Τι θα σου άρεσε? Μην ψάξεις για συγκεκριμένα επαγγέλματα. Βάλε ένα "πλαίσιο", δηλαδή ποιές είναι οι ικανότητές σου, και αυτά που θα σου έδιναν χαρά. Π.χ. σε κάποιον του ταιριάζει να κάνει επισκευές, σε άλλον να κάνει μεταφορές, σε άλλον να φτιάχνει πράγματα.

Υπάρχει ένα τεστ επαγγελματικού προσανατολισμού που το 1 από τα 3 τεστ είναι τεστ ικανοτήτων. Θα σου στείλω το κείμενο που περιγράφει τις ικανότητες (επειδή χρησιμοποιείται επαγγελματικά και δεν είναι δικό μου δεν θέλω να το δώσω δημόσια). Νομίζω ότι αν βάλει κανείς βαθμολογία στις ικανότητες (με βάση τη δική του αντίληψη αφού δεν θα κάνει το τεστ) τότε θα έχει μια εικόνα ποιές κατηγορίες ασχολιών ταιριάζουν. Ρίξε του μια μιατιά αν μπορείς.

Ευχαριστώ John

H πάθηση το καθιστά δύσκολο να γνωρίζω το τι θέλω και σε τι είμαι καλός. Πραγματικά δεν πρόλαβα να δοκιμαστώ σε κάτι. Έχω μια εικόνα δυσλειτουργικότητας για τον εαυτό μου. Κλέβει πολλά πράγματα η ψύχωση και σ'αυτή την φάση έχω μειωμένη εικόνα μένα.

Σείριε, γιατί δε δοκιμάζεις κάτι χειρωνακτικό και δημιουργικό. Εγώ παλιά πήγαινα σε κάτι μαθήματα αργυροχρυσοχοΐας που τα διοργάνωνε ο δήμος νομιζω ή το πολιτιστικό κέντρο, κατι τέτοιο. Ηταν τοσο ενδιαφέρον που δεν ξεκολλούσα. Ψυχοθεραπεια το δίχως άλλο. Ένα άλλο που είναι ωραίο, είναι ο οδοντοτεχνίτης. Είναι οι τύποι που παίρνουν τα δειγματα ή δεν ξερω πως λέγονται και φτιαχνουν τα πρόσθετα μέλη. Δόντια και τα σχετικά, υπάρχουν νυχτερινα επαγγελματικα λυκεια με αυτή την ειδικότητα, ή τουλάιστον υπήρχαν στη θεσσαλονικη πριν μερικά χρόνια.
Δεν έχω ψυχωση για να ξέρω πως λειτουργει η ασθένια στην απόδοση στη συγκεντρωση κτλ, αλλά εμένα πάντα μου έκανε καλό να ασχολούμε με μικροπράγματα και να δημιουργώ

Quote:

---

Originally Posted by serios

H πάθηση το καθιστά δύσκολο να γνωρίζω το τι θέλω και σε τι είμαι καλός.

---

Υπάρχουν και πάρα πολλοί μη "πάσχοντες" που δεν έχουν γνώση επίσης. Απλώς θεωρούνται κάπου "πετυχημένοι".


> Έχω μια εικόνα δυσλειτουργικότητας για τον εαυτό μου.

Δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση. Οι άλλοι φτιάχνουν την εικόνα μας. Άλλωστε το γράφεις και στην υπογραφή σου.

Ειναι αναλογα τι σου αρεσει κυριως. Ειναι δυσκολο να ασχοληθεις και να μαθεις κατι που σε αφηνει παγερα αδιαφορο ή ειναι βαρετο για σενα. Εγω προσωπικα ασχολουμε με την Πληροφορικη και εχω σπουδασει καλα το αντικειμενο σε διαφορους τομεις της εκπαιδευσης.
Παρατηρω ομως οτι στο συγκεκριμενο κομματι ισως και να μη παιζει τοσο ρολο η κλασσικη εκπαιδευση που απλως σε βαζει μεσα στο "ρυακι" και σου δινει καποιες στοιχειωδεις βασεις , αλλα το τι κανεις απο μονος σου κυριως. Το αντικειμενο απο μονο του ειναι αχανες.
Εαν κατεχεις καλα την Αγγλικη γλωσσα θα βρεις αστειρευτο πλουτο απο πηγες για να μαθεις , απο βιβλια , εκπαιδευτικα video-πακετα καθως και 100δες σεμιναρια που μπορεις να παρακολουθησεις δωρεαν. Υπομονη , επιμονη και μερακι , γιατι δεν ειναι ευκολο και δεν μπορεις να τα μαθεις αυτα που θες σε μια ημερα , αλλα σε χρονια.

Να αναφερω μερικα αντικειμενα

Κατασκευη ιστοσελιδων με CMS
Προγραμματισμος Android κινητων
Τεχνικη υποστηριξη πανω στα συνηθισμενα προβληματα των υπολογιστων
Εγκατασταση δικτυων κλπ η λιστα δεν εχει τελος.

Ενα δημοσιο ΙΕΚ θα ηταν καλο, δοκιμασε και του χρονου μηπως μπεις , αλλα μην αφηνεις απλα το χρονο να περναει. :)

Quote:

---

Originally Posted by keep_walking

Ενα δημοσιο ΙΕΚ θα ηταν καλο, δοκιμασε και του χρονου μηπως μπεις , αλλα μην αφηνεις απλα το χρονο να περναει. :)

---

Ναι η σωστή αξιοποίηση του χρόνου είναι πολύτιμη. Με αυτή την πάθηση έχουμε αμέτρητες δικαιολογίες στο να μη κάνουμε πράγματα που πολλές φορές έχουν μια βάση και κανέναν λόγο στο να κάνουμε. Αυτή η έλλειψη ατομικότητας, επιθυμιών και φιλοδοξιών δεν ξέρω... με κάνουν να νιώθω ζωντανός-νεκρός.

Coursera edx courses ίντερνετικα μαθήματα για τα πάντα από μοριακή φυσική μέχρι διαπλανητικά δέκα εβδομάδες κάθε εβδομάδα σου έρχεται βίντεο διδασκαλίας μια άσκηση κι ένα τεστ ένα τρίωρο διάβασμα κατ ελάχιστο το θέλει μετά από δέκα εβδομάδες παίρνεις βεβαίωση

Δεν είναι καθόλου εύκολα είναι πανεπιστημιακά τρίωρο τη μέρα

Αχ σιριε σε νιωθω.... Κι εγω δεν ξερω πια τι θα απογινω... Ευχομαι να μας φωτισει ο θεος για το καλυτερο.

Θα συμφωνήσω με την Μ87 για 'επ αόριστον αναβολή' και να επανέλθεις στη σχολή όταν θα νιωθεις πλέον δυνατός. Διακρίνω πως την παράτησες για λόγους ψυχολογίας και όχι επειδή αυτο καθ αυτό το αντικειμενο της σχολής δεν ήταν αυτο που ήθελες. Διοτι μια χάλια ψυχολογια, ως μόλυνση που διαχέεται σε συγκοινωνούντα δοχεία, ξεκινα απο άλλους τομείς/εκφάνσεις της ζωης, αρνητικά ερεθίσματα, σκέψεις και βιώματα και επεκτείνεται. Σε ένα φοιτητή δύναται να προκαλεί αδυναμία συγκέντρωσης και δραματική μείωση του ενδιαφέροντος στα μαθήματα έως και αποστροφή απ αυτο που σπουδάζει, να του υποβάλλει ότι είναι ανίκανος να εξασκήσες την επιστήμη αυτή, η σκέψη ειναι επικεντρωμένη στον κυκεωνα των ψυχολογικών προβλημάτων κι έτσι παρατάει το άτομο τις σπουδες του. Συμφωνώ επίσης με τον keep walking ως προς τις εναλλακτικές που σου παραθέτει εάν ασχολείσαι με πληροφορική αφού αυτα τα αντικειμενα δραστηριοποίησης έχουν μέλλον. Βρες τα πόδια σου, βάλε το αυτο ως στόχο, βρες μεσα σου τις δυνάμεις.

Ευχαριστώ όλους για το ενδιαφέρον που έδειξαν στο θέμα μου. Θα τα λάβω σοβαρά υπόψη.

μπορεις να τελειωσεις τη σχολη με λιγη προσπαθεια τωρα που εισαι λιγο καλυτερα σιγα σιγα.15 μαθηματα δεν ειναι και τοσα πολλα.

αν παλι αυτο δε σου αρεσει καθολου και θες κατι αλλο μπορεις να κοιταξεις για μια ειδικοτητα σε καποιο ΕΠΑΛ ή εσπερινο λυκειο και να παρεις καποια ειδικευση.

επισης μπορεις να ξανακανεις του χρονου αιτηση παλι για δημοσιο ΙΕΚ και τσεκαρε απο φετος τι βασεις εχουν πανω κατω οι ειδικοτητες για να μη βαλεις ανεφικτους στοχους.επισης για τα δημοσια ΙΕΚ απεφυγε τα παραρτηματα που βρισκονται σε κεντρικα σημεια αν εισαι για παραδειγμα Αθηνα (και γενικα αν εισαι σε πολη με πανω απο ενα δημοσια ΙΕΚ) γιατι εκει θελουν να πανε οι περισσοτεροι μιας και εξυπηρετουν πολλες περιοχες και απο τα πολλα ατομα ο μεσος ορος εισααγωγης ανεβαινει πολυ.για παραδειγμα μπορει να μεχεις κεντρο κα αντι να δηλωσεις ειδικοτητα σε ΙΕΚ στο κεντρο να δηλωσεις στο Μαρουσι που θα πανε λιγοτεροι υποψηφιοι και ειναι πιο πιθανο ετσι να περασεις

Σου έχω στείλει και προσωπικό μήνυμα με την εξής ιδέα:

Ζητάς από την κοινωνική υπηρεσία της σχολής να σου βρουν πρακτική άσκηση στα μέτρα σου σε εργοδότη ο οποίος θα σε δεχθεί με το προβλημα σου. Αυτό ίσως σου επέτρεπε μια πρόσληψη από τον ίδιο ή άλλο προκειμένου να έχεις κάποια προυπηρεσία στο αντικείμενο. Στο μεταξύ διάστημα, είτε δίνεις μαθήματα λίγα-λίγα, ή κάνεις μια διακοπή/αναβολή για να μη χάσεις τη θέση στη σχολή. Φαντάζομαι με ιατρική τεκμηρίωση αυτό θα είναι εύκολο.

Με τον τρόπο αυτό ξεκινάς την καριέρα σου ανορθόδοξα, έστω και με λιγότερα από ότι υπολογιζες, τα χρόνια εργασίας θα πιαστούν σαν προυπηρεσία λόγω σχετικότητας του αντικειμένου και κάποια στιγμή που είσαι δυνατός, τελειώνεις τη σχολή και πατάς τέρμα γκάζι!

Αν σκεφτώ κάτι άλλο θα σου γράψω εδώ ή θα σου στείλω πάλι πμ.