!!!!!!!!!!
Printable View
!!!!!!!!!!
Συλλυπητηρια Ποκεμον. Λυπάμαι για την απώλεια σου. Εχεις αδέρφια;
Δεν εχω, εχω και ιψδ , η μανα μ με μυικη ατροφια! Μου φενεται θα αυξησω τα φαρμακα!
καλό κουράγιο, δεν έχω άλλα λόγια...:(
πως αισθάνεσαι τώρα, το παλεύεις καθόλου;
Στην τριτη μερα ειμαι , δεν εχω συναντηθει με τον ψυχολογο , θα τον ρωτησω αν μπορει να μου ανεβασει τα ζαναξ γιατι δεν εχω παει ποτε σε κηδεια και θα με πιασει καμια λιποθυμια !
Κουράγιο, το χω περάσει κ μένα έφυγε ξαφνικά..κ εκανα υποτροπή κατάθλιψης κ αγχωδους διαταραχής.ειχα πάρει ζαναξ γτ ετρεμα από στρες στην κηδεία..μη το αφήσεις..μιλά με τον γιατρό να προσαρμόσει την δόση.ειναι τραγικό το πένθος κ θέλει τον χρόνο του.να ξέρεις ότι αργότερα ο πόνος αου θα γίνει πιο ελαφρύς κ πιο γλυκός..κανε ο.τι μπορείς για να νιώθεις χαλαρός.δεν εβλαψε να πάρεις κ κάνα ζαναξ παραπάνω.
Υπαρχουν οντως αυτα τα 5 σταδια που λενε? Αρνηση κτλπ?
Τα συλλυπητήρια μου φίλε.
Θα συμβούλευα να μην κρατήσεις τη στενοχώρια σου,μέσα σου,αλλά ξέσπασε,βγάλε το,να μην σε κατατρώει.
Δεν ξέρω αν υπάρχουν αυτά τα 5 στάδια. Εξαρτάται κι από τον άνθρωπο. Εγώ όταν πέθανε η γιαγιά μου δεν έκλαψα καθόλουQuote:
Originally Posted by pokemongo
και δεν με έστειλαν στην κηδεία γιατί επειδή ήμουν μικρή και φοβόμουν (13) η μαμά θεώρησε καλύτερο να μην πάω και πήγα στο σπίτι μιας ξαδέρφης μου. Λανθασμένη επιλογή κατά την γνώμη μου, πρέπει να συμφιλιωνόμαστε με τον θάνατο.
Η κηδεία έγινε; Έχεις δικούς σου ανθρώπους δίπλα σου; Η μαμά σου πως είναι;
Το θέμα έπρεπε να το περάσεις στο φόρουμ Απώλεια-Πένθος
Απλα εχω συνδυασει πως ολα αυτα συνδεονται με μαγια ! Πολυ ατυχια ! Καναμε ευχελαιο και μετα απο 1 μηνα πεθανε ο πατερας μου !
Χαλανε ολα τα ηλεκτρονικα ! Αμαξια κτλπ !
Μαγια πολυ δυσκολο στην Ελλαδα , στα βαθη της Αφρικης , ισως ................δεν ειναι οτι ειμαι απολυτος , εχω κανει την ερευνα μου , κατι υπαρχει , οχι ικανο να σκοτωσει ............η γλωσσοφαγια , στην οποια πιστευω , ειναι ισοδυναμη με μαγια , αυτα που λες οτι χαλανε , το παθαινα κι εγω , οταν ημουν με μια κοπελα που δεν ηθελε η μανα μου , και προφανως τρωγοταν , με το που πηγαινα διακοπες , παθαινα δηλητηριασεις , στραμπουληγματα , εσπασε το ρολοι μου ( 2 φορες , δεν εχει ξανασπασει ρολοι μου εκτοτε ) , χαλαγε το φουσκωτο , οτι μπορεις να φανταστεις , αλλα , αλλο η ' καταρα ' της μανας , αυτη παντα εχει επιρροη ..............
εγω θαπαιρνα ζαναξακι , τα συλληπητηρια μου ................δεν ξερω αν εγω θα παω στην κηδεια του πατερα μου , θελω να τον θυμαμαι οπως τον ξερω ..........ουτε και στην μανα μου θα παω ........περισυ , δεν πηγα στου θειου μου .....απο τοτε που πηγα στου κολλητου μου , το 83 που αυτοκτονησε , δεν παω σε κηδειες , ειχα σοκαριστει , ημουν και πιτσιρικας.........
δεν υπαρχουν μαγια...υπαρχει κακη ενεργεια κ δυναμη του μυαλου..αν πιστευουμε εμεις οτι ολα θα πανε κατα διαολου..θα συμβαινει...η δυναμη του νου μας ειναι δυνατοτερη απο τα μαγια..κ ειναι εντελως παθητικο να πιστευουμε οτι μας κανει καποιος μαγια..
γιατι πολυ απλα εμεις δεν μπορουμε να σκεφτουμε αλλιως..κ σκεφτομαστε παντα οτι καποιος αλλος εχει κανει τη δουλεια.
εμεις οι ιδιοι προκαλουμε την δυστυχια στην ζωη μας.
οι γονεις θα φυγουν..τι σημαινει αυτο?οτι σε οποιον πεθαινει ο πατερας εχουν γινει μαγια στην οικογενεια??
Yποτιθεται οτι υπαρχουν , αλλα ο καθενας αντιμετωπιζει με τον δικο του τροπο μια απωλεια / στεναχωρια /πενθος , ειναι αρνηση , θυμος , διαπραγματευση ( με τον εαυτο μας ) , καταθλιψη και στο τελος η αναποφευκτη αποδοχη ...................εγω δεν περναω σταδιο θυμου πχ. , το προσπερνω .......Quote:
Originally Posted by pokemongo
Quote:
Originally Posted by pokemongo
Τα συλλυπητηρια μου.
Καταλαβαινω τον πονο σου. Πανε 16 χρονια απο τοτε που πεθανε ο πατερας μου (ημουν 13) και ακομα ποναει. Ξερω πως αυτην την στιγμη ειναι δυσκολο αλλα με το χρονο θα ειναι πιο ευκολο να αντεξεις. Δειξε δυναμη για την μητερα σου και τα αδερφια σου (αν εχεις)
Quote:
Originally Posted by pokemongo
Την χρονια που πεθανε ο πατερας μου, ο αδερφός μου εκοψε το χερι του, ειχαμε ενα ατυχημα και ο αλλος αδερφός μου εσπασε το ποδι του, εγω ειχα πεσει απο της σκαλες και μια θεια μου αρρωστησε βαρια. Ο πατερας μου μαλιστα ειχε πει, "ας μπουμε ολοι σε ενα δωματιο να περιμενουμε τον Χαρο" τετοια ατυχια εκεινη την χρονια, και στο τέλος ηρθε και ο Χαρος
Eγω δεν εχω χασει γονεα , και με τρομαζει η ιδεα αυτη , δεν εχω ιδεα πως θα το διαχειριστω ..........Quote:
Originally Posted by archangel
ετσι νιωθεις οταν δεν εχει συμβει...δεν εχεις ιδεα πως θα το διαχειριστεις κ νιωθεις ανημπορος..
κ τρομαγμενος στη σκεψη..απλα οταν συμβει μπαινεις στον χορο κ χορευεις..
εγω προσωπιακ εκανα υποτροπαρα των αγχωδων διαταραχων..τρεμουλα τα πρωινα κ πολλη καταθλιψαρα βαρια..αντι να ασχολουνται ολοι με το πενθος , ασχολιοντουσαν με μενα..σε φαση αν ειναι καλα " η μικρη"..
πηρα λαντοζ μετα απο 1 μηνα αφου εφυγε ο μπαμπας καθως το στρες μου δεν υποχωρουσε με τιποτα κ με εκανε ανημπροη κ δυσλειτουργικη..δεν μπορουσα να ερθω καν στο γραφειο κ ειχα παρει αδεια ανευ αποδοχων.
ασε η αποπραγματοποιηση!! κατσικωθηκε απο την ωρα που πεθανε ο πατερας μου μεχρι που με επιασε το λαντοζ.
οταν επιασε το λαντοζακι..ενιωσα ξανα οκ..νορμαλ κ μπορεσα κ πενθησα ηρεμα κ κανονικα..με το κλαμα μου κ ολα.
ηταν σοκ ολο για εμενα...καθως δεν ειχα προλαβει να πω αυτα που ηθελα στον μπαμπα..δεν ειχαμε κ καλες σχεσεις..ενιωθα τυψεις κ ενοχες κ το πενθος μου δεν μπορουσε να εκδηλωθει.
χρειαστηκα ψυχοθεραπεια..κλπ κλπ..γενικα ενα κουρελι..ομως φιλε μου το ξεπερασα..τα καταφερα..ηθελα μονο να φυγει ο πονος..τιποτα αλλο..να φυγει κ να ηρεμησει η ψυχη μου.
πλεον τον μπαμπα τον θυμαμαι συχνα μεσα στις μερες κ καποιες φορες απλα νιωθω μια γλυκια μελαγχολια.
το πενθος να ξερεις σε αλλαζει κ καπως..γινεσαι κ πιο σκληρος μετα..γινεσαι κ πιο ρεαλιστης..
οι σχεσεις με τους αλλους κλονιζονται για λιγο καιρο γιατι επειδη περνας πενθος γινεσαι παραξενος, νευρικος κ μυστηριος.
εγω ηθελα να γυρναω εξω απο το σπιτι συνεχεια...ο αντρας μου με εψαχνε..θυμωνε κ οταν μου μιλαγε εβριζα..
γενικα...ειναι περιεργο..
κ κατι αλλο...ενιωθα πως ολα ειναι ματαια..μια μαυριλα κ ενα κενο ορισμενες φορες...πηρα πατινια κ εκανα κ δεν ενιωθα τιποτα..ετρεχα στις πιστες κ ολοι χαμογελαγαν κ εγω ενιωθα ενα νεκρο πραμα..σαν κουτσουρο..σαν μια μπανανα(χαχαχααχχα που το βρηκα..) που κανει πατινια..αψυχο πραμα ολοτελα..μπερδεμα κ η αποπραγματοποιηση τα ειχε κανει ολα πισω..εννοω τα συναισθηματα..πιστεψα πως τρελλαθηκα..αλλα ηρθε ο ΑΓΙΟΣ ΛΑΝΤΟΖ κ εσωσε το κοριτσι με τα κοτσιδια που εκανε skate...yeaaaaah!! :p
Μπραβο , ανξιους , μουκανες την καρδια περιβολι ! δεν νομιζω να αντιδρασω τοσο ασχημα , ηδη εχω σκληρυνει απο την πολυετη κτθλψη , οι τυψεις ειναι ενα αγνωστο συναισθημα για μενα , οτι θα το ξεπερασω , ειναι βεβαιον , για τον πατερα μου , δεν θα σκασω κιολας τοσο ........δεν εχουμε καλες σχεσεις , αλλα για την μανα μου , ναι , θα στεναχωρηθω , αν εχω εως τοτε μια συντροφο , θα το περασω πιο λαιτ ................εσο ετοιμος , λεω στον εαυτο μου ......
σορρυ που θ σε απογοητευσω..αλλα ο.τι κνα εχεις..κ την νεραιδα την κουκλα κ την παραμυθενια διπλα σου, την Χιονατη με τους επτα Νανους που ηταν κ ωραιο μ***κι...κ γενικα ο.τι κ οποιον κ να εχεις το πενθος ειναι σαν ενα μαχαιρι που κοβει.
καθενας νιωθει μονος σε αυτο..ακομα κ τα υπολοιπα αδερφια κ η μανα δεν ειναι ικανοι να σου παρουν τον πονο...νιωθεις αμεσως ορφανος κ ξεκιναει ο πονος..στο λεω γιατι οσοι φιλοι μου εχασαν γονιο ετσι ενιωσαν.
ειναι δυσκολο φιλε μου , αλλα φυσιολογικο να συμβει..κ αυτο διευκολυνει καπως την κατασταση..
αλλα γιατι σκαμε??αφυο εχουμε παντα βοηθεια τα αγια μας χαπακια...τα μαγικα ...αυτα τα ωραια...
Quote:
Originally Posted by pokemongo
εχεις στον νου σου καποιον που θελει το κακο σας και τον εχεις ικανο να σας κανει μαγια?? (για ολα υπαρχουν λυσεις) don't worry!
Quote:
Originally Posted by pokemongo
Kαλε μου , ετσι και σε μενα ''Πεθανε ο πατερας μου πριν 6 μηνες ξαφνικα το βραδυ!''
Ειναι φρικτο το συναισθημα που νιωθεις μεσα στην ψυχη σου, ακομη δεν το εχω ξεπερασει...
παιδια προσοχη με την καχυποψια...γιατι μετα απο λιγο καιρο παει σε παρανοια αυτο..ή αγγιζει τα ορια της παρανοιας..
δεν ειναι καλο να σκεφτεστε οτι καποιοι ανθρωποι θελουν το κακο σας...ελεος πια..
εγω παντως, απο τοτε που εχασα τη μανα μου, μου βγηκαν ολα τα προβληματα υγειας. Πριν ημουν τερας αντοχων!
Σε καποια πραγματα μου λειπει, σε καποια αλλα οχι.
Ουτε μπορω να πω οτι πονεσα που εφυγε, γιατι ταλαιπωρηθηκε παρα πολυ απο τα χειρουργεια και τις νοσηλειες, θεραπεια δεν υπηρχε οποτε ο θανατος ηταν μονοδρομος...
Τι ειναι ο ανθρωπος? για αυτο πρεπει να ζουμε ομορφα! να είμαστε καλά και να χαιρομαστε την καθε στιγμη!
Τα συλλυπητήρια μου και από εμένα!!
Ειστε ολοι πολυ καλα παιδια ! Παιρνω 1μιση ξαναξ και 1 λαντοζ , σημερα τα ξεχασα και ετρεμα , μα καλα τοσο γρηγορα εφυγε απο τον οργανισμο μ? Οι ιδεες περι μαγειας υπαρχουν αλλα σε στυλ οτι μετα το ευχελαιο ετυχε αυτο ? Απο το καλοκαιρι ταλαιπωρουμε με ψυχολογικα ! Τα εχετε δει ! Και κρισεις πανικου κ μολις καναμε ευχελαιο μετα απο 2 μηνες εφυγε ο φιλαρακος μου ! Οντως μπορει να οδηγησει στην παρανοια ! Δεν ξερω αν γινομε παρανοικος!
Ρε παιδιά έχω ανοίξει και αλλού αυτό το θέμα , σας έχει πιάσει ποτέ κρίση πανικού σε αμάξι , και πως το διαχειριστήκατε? Να κρατάω επιπλέον ζάναξ?
Αν εξαιρέσετε αυτά , ψυχολογικά πέρα απο την χαμηλή αυτοπεποίθηση , έχω σταθεί δυνατά στην οικογενειά μου , μετά απο τον θάνατο του πατέρα μου
anxious ο άγιος λαντόζ με βοηθάει και εμένα! Αλλά νιώθω ότι σιγά σιγά χάνω την δύναμη και υποτροπιάζω!
Τα συλλυπητήρια μου :(Quote:
Originally Posted by pokemongo
Καταλαβαινω τον πόνο σου σαν κι εγω καποιος που εχει χασει τον πατερα του.
Ναι ειναι ετσι ακριβως. τα 5 σταδια της θλιψης. H αρνηση κραταει το λιγοτερο απο ολα και ειναι απλως η πρωτη αντιδραση που εχει καποιος.... πχ "δεν το πιστευω πως εγινε αυτο, δεν μπορει, αποκλειεται" κλπ.
Ναι βρε παιδι μου , αυτα τα χαπια , θαυματουργα , κανουν το χειροτερο να φανταζει ως ευλογια ................Quote:
Originally Posted by anxious4ever
και απο εμενα τα συλληπητηρια μου , σκληρο να χανεις γονεα .........
Αν εξαιρέσετε τις συνεχόμενες κρίσεις πανικού στην οδήγηση , και το αίσθημα της ανασφάλειας είμαι καλά! Με αυτά τι μπορώ να κάνω?