Έγκυος - νιόπαντρη με διπολικό

Καλημέρα σας παραθέτω αυτό που μου συμβαίνει, καθώς ειμαι πραγματικά απελπισμένη. Είμαι 28 χρονών και έγκυος στον 7ο μήνα. Πριν περίπου ένα χρόνο ερωτεύτηκα και με ερωτεύτηκε ένας υπέροχος άνθρωπος γεμάτος ζωή. Από την πρώτη στιγμή μείναμε μαζί στο σπίτι του. Παρασύρθηκα σε κατι που τότε φάνταζε ονειρεμένο. Έμεινα πολυ γρήγορα έγκυος και τον Αύγουστο παντρευτήκαμε. Μέχρι και το γαμο είχαν συμβεί καποια περιστατικά στα οποία ξαφνικά με έδιωχνε θύμωνε , πίστευε ότι τον απατώ , ρωτούσε αν το παιδί ειναι δικό του. Εγώ πίστευα ότι όλο αυτό με προσβάλει, αρχικά με αποδείξεις του εξηγούσα ότι δεν ισχύουν αυτά και μετά απο ένα σημείο ακολουθούσαν δικές μου εκρήξεις θυμού. Συνήθως τον έβριζα και κάποιες φορές σε επιθέσεις του ότι είμαι ψεύτρα και το παιδί ειναι άλλου τον χαστούκιζα ή έσπαγα κατι κλαίγοντας. Μέχρι καη την προηγούμενη του γάμου μας έγινε κατι παρόμοιο. Πλέον ειμαι στον 7ο μήνα Μενουμε χωρια διότι έχουν έρθει οι δικοί του από το χωριό στο σπίτι που μέναμε. Δεν μιλώ μαζί τους πια ή μάλλον δεν μου μιλάνε γιατι θεωρούν ότι τον κατέστρεψα Επειδή τον σφαλιαρηςα. Τον συμβουλεύουν να με αφήσει. Ο ίδιος μια βδομάδα μου λέει να γυρίσω και μια βδομάδα χωρίς λόγο μου ζητάει να φύγω γιατι τον κατέστρεψα. Μάλιστα καταλαβαίνω ότι ειναι εκφράσεις αλλων. Το θέμα μου δεν είναι οι άλλοι. Το θέμα μου ειναι ο ίδιος. Πλέον ειμαι σίγουρη ότι ειναι διπολικος οι δικοί του γνωρίζουν και επειδή ζουν σε κλειστή κοινωνία το μεταφράζουν ότι ειναι άντρας και τον ισοπέδωσα. Τον αγαπώ ειναι ένας υπέροχος άνθρωπος όταν ειναι σε ηρεμία. Τι κάνω; περιμένω το παιδί του κατι το οποίο δεν δείχνει να ενδιαφέρει ούτε αυτόν ούτε την οικογένεια του. Με έδιωξαν απο το σπίτι βρήκα μια γκαρσονιέρα για να γεννηθεί το παιδί να μένουμε εκεί. Μιλώ με ψυχολόγο ή οποία μου προτείνε το forum σας. Και σε όλο αυτό θεωρούν ότι φταίω Εγω.και ότι είχα τους σκοπούς μου από την αρχή. Τελευταία είχαμε και επεισόδια ότι πίστευε ότι κατι έκρυψα στην ντουλάπα του ή πήρα - δεν διευκρίνιζε για να φωνάξω την αστυνομία και να τον κατηγορήσω- όποτε έγκυο όλη νύχτα με έψαχνε. Μπορώ να τον βοηθήσω και να σώσω τον γαμο μου; ή τα παρατάω και βγαίνει διαζύγιο όσο ειναι νωρίς; τον αγαπάω και δεν θέλω να τον αφήσω ετσι.

Quote:

---

Originally Posted by Dimi88

Πριν περίπου ένα χρόνο ερωτεύτηκα και με ερωτεύτηκε ένας υπέροχος άνθρωπος γεμάτος ζωή. Από την πρώτη στιγμή μείναμε μαζί στο σπίτι του. Παρασύρθηκα σε κατι που τότε φάνταζε ονειρεμένο. Έμεινα πολυ γρήγορα έγκυος και τον Αύγουστο παντρευτήκαμε. Μέχρι και το γαμο είχαν συμβεί καποια περιστατικά στα οποία ξαφνικά με έδιωχνε θύμωνε , πίστευε ότι τον απατώ , ρωτούσε αν το παιδί ειναι δικό του. Εγώ πίστευα ότι όλο αυτό με προσβάλει, αρχικά με αποδείξεις του εξηγούσα ότι δεν ισχύουν αυτά και μετά απο ένα σημείο ακολουθούσαν δικές μου εκρήξεις θυμού. Συνήθως τον έβριζα και κάποιες φορές σε επιθέσεις του ότι είμαι ψεύτρα και το παιδί ειναι άλλου τον χαστούκιζα ή έσπαγα κατι κλαίγοντας. Μέχρι καη την προηγούμενη του γάμου μας έγινε κατι παρόμοιο......
Τι κάνω; περιμένω το παιδί του κατι το οποίο δεν δείχνει να ενδιαφέρει ούτε αυτόν ούτε την οικογένεια του. Με έδιωξαν απο το σπίτι βρήκα μια γκαρσονιέρα για να γεννηθεί το παιδί να μένουμε εκεί. Μιλώ με ψυχολόγο ή οποία μου προτείνε το forum σας. Και σε όλο αυτό θεωρούν ότι φταίω Εγω.και ότι είχα τους σκοπούς μου από την αρχή. Τελευταία είχαμε και επεισόδια ότι πίστευε ότι κατι έκρυψα στην ντουλάπα του ή πήρα - δεν διευκρίνιζε για να φωνάξω την αστυνομία και να τον κατηγορήσω- όποτε έγκυο όλη νύχτα με έψαχνε. Μπορώ να τον βοηθήσω και να σώσω τον γαμο μου; ή τα παρατάω και βγαίνει διαζύγιο όσο ειναι νωρίς; τον αγαπάω και δεν θέλω να τον αφήσω ετσι.

---

αυτος εχει παραλογες η αδικες ιδεες, θυμωνει, και εχεις την υποψια οτι εχει διπολικη διαταραχη.
εσυ θυμωνεις, βριζεις, σπας πραγματα και εφτασες να σηκωνεις χερι στον συντροφο σου! και το ξεπερνας ετσι απλα...
προφανως εχεις κι εσυ προβληματα, οτι κι αν ειναι αυτα.
ασχολησου με τα δικα σου κι ασε αυτον να τον περιθαλψει η οικογενεια του.
ουτε γιατρος εισαι, ουτε μπορεις να βοηθησεις εναν ανθρωπο που εχετε προσωπικα ζητουμενα μαζι.

αφου δεν σε θελουν, φυγε. με το ζορι δεν γινεται.
γνωρισες εναν ανθρωπο και σε 3 μηνες εμεινες εγκυος και τον παντρευτηκες... αυτο ειναι απλα επιπολαιοτητα? εσυ το λες ενθουσιασμο μαλλον.
μαζι με ολα τα υπολοιπα, εξακολουθει να ειναι ενθουσιασμος?

μαλλον δεν ειστε καλος συνδυασμος, οτι και να συμβαινει στον καθενα σας.
εσυ κοιτα να ηρεμησεις και να βρεις τι σου συμβαινει με την βοηθεια της ψυχ και να φερεις σε περιβαλλον ηρεμιας το παιδι σου, στον κοσμο.

Μήπως είναι λιγο μαμάκιας; ή ας το πουμε οχι πολυ δυναμικός; τι έχεις παρατηρήσει γενικότερα;

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Μήπως είναι λιγο μαμάκιας; ή ας το πουμε οχι πολυ δυναμικός; τι έχεις παρατηρήσει γενικότερα;

---

ενας μαμακιας, σε κατηγορει οτι εκανες παιδι με αλλον κι οτι εχεις κρυψει κατι στην ντουλαπα του για να τον ενοχοποιησεις?
μηπως απαντας σε αλλο θεμα?

Quote:

---

Originally Posted by Dimi88

Καλημέρα σας παραθέτω αυτό που μου συμβαίνει, καθώς ειμαι πραγματικά απελπισμένη. Είμαι 28 χρονών και έγκυος στον 7ο μήνα. Πριν περίπου ένα χρόνο ερωτεύτηκα και με ερωτεύτηκε ένας υπέροχος άνθρωπος γεμάτος ζωή. Από την πρώτη στιγμή μείναμε μαζί στο σπίτι του. Παρασύρθηκα σε κατι που τότε φάνταζε ονειρεμένο. Έμεινα πολυ γρήγορα έγκυος και τον Αύγουστο παντρευτήκαμε. Μέχρι και το γαμο είχαν συμβεί καποια περιστατικά στα οποία ξαφνικά με έδιωχνε θύμωνε , πίστευε ότι τον απατώ , ρωτούσε αν το παιδί ειναι δικό του. Εγώ πίστευα ότι όλο αυτό με προσβάλει, αρχικά με αποδείξεις του εξηγούσα ότι δεν ισχύουν αυτά και μετά απο ένα σημείο ακολουθούσαν δικές μου εκρήξεις θυμού. Συνήθως τον έβριζα και κάποιες φορές σε επιθέσεις του ότι είμαι ψεύτρα και το παιδί ειναι άλλου τον χαστούκιζα ή έσπαγα κατι κλαίγοντας. Μέχρι καη την προηγούμενη του γάμου μας έγινε κατι παρόμοιο. Πλέον ειμαι στον 7ο μήνα Μενουμε χωρια διότι έχουν έρθει οι δικοί του από το χωριό στο σπίτι που μέναμε. Δεν μιλώ μαζί τους πια ή μάλλον δεν μου μιλάνε γιατι θεωρούν ότι τον κατέστρεψα Επειδή τον σφαλιαρηςα. Τον συμβουλεύουν να με αφήσει. Ο ίδιος μια βδομάδα μου λέει να γυρίσω και μια βδομάδα χωρίς λόγο μου ζητάει να φύγω γιατι τον κατέστρεψα. Μάλιστα καταλαβαίνω ότι ειναι εκφράσεις αλλων. Το θέμα μου δεν είναι οι άλλοι. Το θέμα μου ειναι ο ίδιος. Πλέον ειμαι σίγουρη ότι ειναι διπολικος οι δικοί του γνωρίζουν και επειδή ζουν σε κλειστή κοινωνία το μεταφράζουν ότι ειναι άντρας και τον ισοπέδωσα. Τον αγαπώ ειναι ένας υπέροχος άνθρωπος όταν ειναι σε ηρεμία. Τι κάνω; περιμένω το παιδί του κατι το οποίο δεν δείχνει να ενδιαφέρει ούτε αυτόν ούτε την οικογένεια του. Με έδιωξαν απο το σπίτι βρήκα μια γκαρσονιέρα για να γεννηθεί το παιδί να μένουμε εκεί. Μιλώ με ψυχολόγο ή οποία μου προτείνε το forum σας. Και σε όλο αυτό θεωρούν ότι φταίω Εγω.και ότι είχα τους σκοπούς μου από την αρχή. Τελευταία είχαμε και επεισόδια ότι πίστευε ότι κατι έκρυψα στην ντουλάπα του ή πήρα - δεν διευκρίνιζε για να φωνάξω την αστυνομία και να τον κατηγορήσω- όποτε έγκυο όλη νύχτα με έψαχνε. Μπορώ να τον βοηθήσω και να σώσω τον γαμο μου; ή τα παρατάω και βγαίνει διαζύγιο όσο ειναι νωρίς; τον αγαπάω και δεν θέλω να τον αφήσω ετσι.

---

Γεια σου. Κατ'αρχας αν υπάρχει όντως πρόβλημα, πρέπει να σταματήσεις να λες ψέματα και να πεις την αλήθεια, γιατί αν όντως υπάρχει πρόβλημα, πρέπει να οριστεί επακριβώς για να οριστεί αποδοτική λύση. Λες ψεμματα ότι πήγες σε ψυχολόγο. Ο ψυχολόγος δε θα σε παρέπεμπε σε συμβουλάτορες που ως επι το πλείστον έχουν διαταραγμένη αντίληψη της πραγματικότητας και είναι ανίκανοι σε μικρό η μεγάλο βαθμό να σου να σου δώσουν μια οριστική και ρεαλιστική λύση ή ακόμα και γνώμη/άποψη στο πρόβλημα σου. Επίσης ο ψυχολόγος δεν θα ασχολιόταν με το να διερευνήσει τις προθέσεις και τις συμπεριφορές των υπολοιπων συντελεστών της εξελισόμενη κατάστασης, αλλα θα προσπαθούσε να προβάλεις σε αυτόν το τι πραγματικά θέλεις εσυ και τι μπορείς εσύ να κάνεις στην παρούσα φάση, γιατί αυτή και μόνο είναι η δουλεια του ψυχολόγου.
1ον οι αμφιβολίες που εκδηλώνει ο σύντροφος σου και οι εκρήξεις οργής δεν είναι σώνει και ντε διπολική διαταραχή. Χρόνια τρέχουμε σε ψυχολόγους και μέχρι να ορισουν επ'ακριβώς το είδος της προσωπικότητάς μας και να αποφανθούν για την πάθηση ειδικοί ψυχικής υγείας, μάλλιασε η γλώσσα μας να μιλάμε. Πως βγήκε πόρισμα για το τι εχει ο αντρας σου εξ αποστάσεως, είναι το 8ο θαύμα.
2ον υπάρχει τεστ DNA που μπορεί να γίνει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. λες ότι είχατε προβλήματα από την αρχή της κύησης, ένα τεστ θα σας εσωζε από πολλούς καυγάδες και εντάσεις.
3ον είσαι έγγυος, ακόμα και η παραμικρή συναισθηματική μετάπτωση έχει φοβερες επιπτώσεις στην ανάπτυξη του παιδιου πως σκέφτεσαι να προστατεύσεις και εσένα και το παιδί σου; άσχετα από τον τύπο, πρέπει να παραμένεις ήρεμη. Το μωρό που επέλεξες να φέρεις στον κόσμο είναι απροστάτευτο, είσαι υπεύθυνη να το προστατεύσεις. Τι σκέφτεσαι γι αυτό;
4ον Όποιος έχει νοσήσει ψυχικά, έχει χάσει ή έχει διαστρευλώσει την αντίληψη που έχει για την πραγματικότητα. Αυτό ισχύει για κάθε ψυχικό νόσημα. Εάν ισχυριστούμε πως ο σύντροφός σου πάσχει από κάποια ψυχική νόσο τι σε κάνει να πιστεύεις πως οποιαδήποτε δική σου ενέργεια θα επαναφέρει την αντίληψη της πραγματικότητας και την δεξιότητα αναγνώρισης των επιθυμιών στο σύζυγό σου ουτοσώστε να αποθεραπευτεί και να συνεχίζεται τη ζωή σας.
5ον Σχετικά με εσένα, έχεις αναρωτηθεί για την αυτοεκτίμησή σου; πως μπορεί να λες πως θέλεις να σώσεις έναν άνθρωπο ενώ πουθενά δεν δείχνεις στο κείμενο ότι θέλεις να υπερασπιστείς και να προστατεύσεις τον εαυτό σου;

Με συγχωρεις για το μεγάλο μηνυμα

Quote:

---

Originally Posted by kutchunie

Λες ψεμματα ότι πήγες σε ψυχολόγο. Ο ψυχολόγος δε θα ..

---

μην εισαι τοσο σιγουρη.
κυκλοφορουν πολλοι ασχετοι, ανικανοι κι ανηθικοι ψυχολογοι αναμεσα στους κανονικους.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

μην εισαι τοσο σιγουρη.
κυκλοφορουν πολλοι ασχετοι, ανικανοι κι ανηθικοι ψυχολογοι αναμεσα στους κανονικους.

---

Ναι κυκλοφορούν ρέμεντυ. Αλλά επειδή εχω γίνει μαμά, αν μου έκανε τέτοιο πράγμα ο αντρας μου ενώ ημουν έγγυος δε θα εψαχνα στο ιντερνετ κι ας είχα επεισοδιάκι κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης. Δηλαδή ήρθα και σου έσκασα το λιγοτερο 30 ευρώ σε εσένα που είσαι επιστήμονας και υποτίθεται ειδικός και με παραπέμπεις σε φόρουμ να βρω λυσεις, να με στηρίξει κτλ και μάλιστα σε περίοδο που και υπο κανονικές συνθήκες τα λεφτά φεύγουν σαν νερό λογω εγκυμοσύνης. Και άντε δεν την στηριξε δεν την βοηθησε να κατευθυνει τη σκεψη της, το πιο απλό που θα το έκανε και η γειτόνισσα που είναι 89 χρονώ θα ήταν να της πει να πάει σε δικηγόρο. Υποτίθεται ο αντρας της έχει το πρόβλημα, αυτή είναι υγιής ψυχικά και οι ορμόνες στην εγκυμοσύνη όχι απλά σε κάνουν μαχητική σε σχέση με την υπεράσπιση του παιδιου που κουβαλάς μέσα σου, υαινα σε κάνουν. Μπορεί να σε κανουν να κλαις να κοιμάσαι να γελας χωρις λόγο αλλά έως και επιθετική γίνεσαι για να προστατεύσεις το εμβρυο.
Μπορεί να είμαι υπερβολικά καχύποπτη αλλά μου αφήνει την εντύπωση πως λέει ψέματα και δεν έχω λόγους για να καταπιεστώ να το εκφράσω.

Kutsuni είσαι χείμαρρος,αλλά συμφωνώ με την τοποθέτησή σου.

Θεματοθέτρια,γνωρίζεις έναν άνθρωπο και αμέσως πλακώνεσαι στους γάμους και στις εγκυμοσύνες;
Συγνώμη κιόλας,αλλά η παρορμητικότητά σου είναι η κύρια υπεύθυνη για αυτά που σου έχουν συμβεί.
Ενδείξεις δεν είχες πριν κάνετε παιδί και παντρευτείτε;
Αλήθεια ότι ο άντρας σου,είναι διπολικός με ποιά κριτήρια έκανες την διάγνωση;
Θα μπορούσε να είναι επίσης παρορμητικός όπως εσύ,ή να είναι μεθοριακός που πάλι έχει στοιχεία διπολισμού;

Τέλος όντως πρέπει αυτό το διαστημα μάλλον να είσαι απόμακρη από τον συζυγό σου και όσο πιο ήρεμη μπορείς γιατί το έμβρυο αντιλαμβάνεται τα πάντα και μπορεί να είστε εσείς οι φταίχτες για μια μελλοντική ασθένεια του βρεφους που πρόκειται να γεννηθεί.

Quote:

---

Originally Posted by kutchunie

..... αυτή είναι υγιής ψυχικά και οι ορμόνες στην εγκυμοσύνη όχι απλά σε κάνουν μαχητική σε σχέση με την υπεράσπιση του παιδιου που κουβαλάς μέσα σου, υαινα σε κάνουν. Μπορεί να σε κανουν να κλαις να κοιμάσαι να γελας χωρις λόγο αλλά έως και επιθετική γίνεσαι για να προστατεύσεις το εμβρυο.
Μπορεί να είμαι υπερβολικά καχύποπτη αλλά μου αφήνει την εντύπωση πως λέει ψέματα και δεν έχω λόγους για να καταπιεστώ να το εκφράσω.

---

συγνωμη, αλλα δεν κινδυνευσε το εμβρυο...
η αξιοπρεπεια της κινδυνευσε γιατι αμφισβητησε την ηθικη της.
συμφωνω για τις ορμονες, αλλα το χερι το σηκωσε αυτη, οχι αυτος.
δεν δικαιολογουνται τα παντα με μια εγκυμοσυνη και βεβαια οχι η χειροδικια..
υπαρχουν οι ψυχιατροι, οι δικηγοροι, τα διαζυγια, οι φιλοι, πολλα αλλα μεσα..

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

συγνωμη, αλλα δεν κινδυνευσε το εμβρυο...
η αξιοπρεπεια της κινδυνευσε γιατι αμφισβητησε την ηθικη της.
συμφωνω για τις ορμονες, αλλα το χερι το σηκωσε αυτη, οχι αυτος.
δεν δικαιολογουνται τα παντα με μια εγκυμοσυνη και βεβαια οχι η χειροδικια..
υπαρχουν οι ψυχιατροι, οι δικηγοροι, τα διαζυγια, οι φιλοι, πολλα αλλα μεσα..

---

Ρέμεντη εννοείτε ότι κυνδινεύει το έμβρυο και άμεσα και έμμεσα όταν η μάνα δεν βιώνει την εγκυμοσύνη της σε σταθερό και ηρεμο περιβάλλον. όταν η μανα στρεσάρεται πόσο μάλλον να γίνονται τέτοιο χοντροί καυγάδες το έμβρυο δεν παραμένει αμέτοχο, δεν είναι ένα κομμάτι κρέας. Όταν στρεσαρεται ο ανθρωπος παράγει ορμόνες οι οποίες έχουν σοβαρές επιπτώσεις στη βιολογία του εμβρύου, ρωτα όποιον γιατρό θέλεις. Επίσης, η λεκτική βία κάποιες φορές πάει χέρι χέρι με την σωματική. Αγαπώ πολύ τον άντρα μου, πραγματικά τον αγαπω, αλλά αν αρχισε να φερεται αλλόκοτα θα φοβόμουν για το τι μπορεί να γίνει και θα εφευγα με σκοπό να προφυλάξω εμένα και τα παιδιά μου, έστω και αγέννητα. Δεν είναι στο χέρι μας να διαχειριστούμε την ψυχοπάθεια ή την απόκλιση κανενός ανθρώπου και ουτε να την προβλέψουμε με σιγουριά. Το παιδί σου δεν το προφυλάσεις μόνο όταν πάει κάποιος να το δείρει ας πούμε, ή να το αδικήσει. Και δεν είναι υπεράσπιση της ζωης του απλά και μόνο η αποφυγή μιας άμβλωσης.
Η αξιοπρέπεια μας δεν είναι καθρεύτης των ξένων πεποιθήσεων, είναι η εικόνα που έχουμε εμείς για τον εαυτό μας. Αξιοπρέπεια μπορεί να έχει ένας ανθρωπος που έχει συκοφαντηθεί αλλά όχι ένας άνθρωπος που παραβαίνει τον προσωπικό κώδικα ηθικής του ακόμη κι αν δε το ξέρει κανείς.
Εγώ βέβαια μίλησα για αυτοεκτίμηση, όχι για αξιοπρέπεια. Μας λέει ότι της φέρθηκαν άσχημα, ότι υποθέτει πως υπήρχε δολιότητα από πλευράς των γονέων του και με την στάση της (να θέλει να διορθώσει τα πράγματα που έτσι κι αλλιώς αν η νοσηρότητα είναι αυτή που περιγράφει δεν μπορεί να διορθώσει,) επιβεβαιώνει το ότι φταίει αναλαμβάνοντας την ευθύνη της επίλυσης, σα να δέχεται ας πουμε πως της άξιζε η αντιμετώπιση αυτή και πως είναι υπεύθυνη εφόσον την δημιούργησε να την λύσει.
Τι να σου πω, κι εγώ διαραραγμένη είμαι, πέρασα πολύ ασχημη εγκυμοσύνη, αλλά ενστικτωδώς μπορώ να πω πως το ενστικτο της αυτοσυντήρησης επιβίωσης προστατευτικότητας αυξάνει σε υπερθετικό βαθμό.

εχεις δικιο σε οσα σχολιαζεις κουτσουνι, αλλα δεν βλεπω ουτε μια γραμμουλα για το οτι η κοπελα εχει σηκωσει επανειλλημενα χερι πανω στον ανδρα της.
ολα καλα, δηλαδη? μονο αυτος εχει προβληματα?

Καταρχήν να πω ψέματα γιατί? Με ξέρετε με είδατε κάπου; 'Η έχω κολλημένη φωτογραφία μου και το παίζω η τέλεια αψεγάδιαστη; Θεωρω ότι όλοι γράφουν αυτό που βιώνουν από τη δική τους πλευρά. Επισκέπτομαι ψυχολόγο η όποια έιναι και ειδική σε θέματα γάμου και αρχικά πηγαίναμε μαζί με τον άντρα μου. Οπότε ως έναν βαθμό μας εξετάζει ως ζευγάρι και πλέον έμ´ενα σαν μονάδα καθώς εκέινος αρνείται να ερχεται. Οπότε δεν νομίζω ότι είμαστε όλοι εδώ για ξεψαχνίσουμε αν οι ιστορίες μας είναι αληθινές. Δεύτερον, δεν γνωρίζω αν εγώ η ίδια ειμαι σε καλύτερη κατάσταση μπορεί να έχω εγώ κΑποια διαταραχή και να τα έκανα όλα Εγω. Το ψάχνω όμως φίλη μου. Τρίτον η ψυχολόγος μου μου πρότεινε αυτό και ένα ακόμη φόρουμ. Αν υποτιμάς τόσο πολύ τη δουλειά που γίνεται εδώ τότε απορώ γιατι είσαι μέσα και γράφεις. Τέλος έιπες ότι αν στο έκανε αυτό ο άντρας σου.... τι θα έκανες; αν θες να βοηθηςεις Αυτό πες μου. συμβουλή ψαχνω ανταλλαγή απ´οψεων και κάποια πρόταση. Όχι γιατι δεν έχω τι να κάνω. Όχι γιατι δεν έχω δικηγόρο που μου πρότεινε να περιμένω το 6μηνο γιατι αυτή τη στιγμή δεν μπορεί κανένας απο τους 2 να υποβάλλει αίτηση διαζυγίου καν. Αλλά γιατι από το να κλαις μέρα νύχτα δίχως σταματημό μου δίνει πολυ πιο πολυ κουράγιο να κουβεντιάςψ με ανθρ´ώπους που θα μιυ μιλήσουν αντικειμενικά γιατι δεν με ξέρουν και έχουν κάποιες παρόμοιες εμπειρίες.

Αυτό είναι και το μεγαλύτερο λάθος που έχω κάνει. Και γι αυτό πιστεύω ότι έχω μερίδιο ευθύνης για όλο αυτό. Γι αυτό και προσπαθώ να δω τι πάει στραβά και με μένα. Οι φίλοι σου χαϊδεύουν τα αυτιά. Η αλήθεια ειναι όμως ότι ως έναν βαθμό έχω μερίδιο ευθύνης για τη ότι φερομουν έτσι κάθε φορά που εκείνος άρχιζε τις αμφιβολίες και τα φύγε τέλος ψεύτρα το παιδί τίνος είναι.

Σε ευχαριστώ για το τελευταίο. Αναφορικά με την εγκυμοσύνη, ο άντρας μου έχει ένα μικρό πρόβλημα που του έφερνε υπογόνιμοτητα αν δεν έκανε την κατάλληλη θεραπεία.. Βασιζόμενοι και οι 2 σε αυτό λειτουργούσαμε σχετικά ελεύθερα. Αυτός ειναι και ο λόγος που θεωρεί ότι το παιδί δεν ειναι δικό του.

Πιστευω πως η αντιδραση σου να τον χαστουκισεις ηταν απολυτως φυσιολογικη.Ποιος αντρας με μυαλο λεει τετοιες μαλακιες στην εγγυο γυναικα του,χωρις καν να εχει ενδειξεις?Ανθρωπος εισαι και αντεδρασες δε φταις σε κατι.
Εκει που φταις ειναι που εκανες παιδι με τετοιο ανθρωπο και μαλιστα τοσο γρηγορα.

Επισης,απ'οτι καταλαβαινω προερχεται απο μια επαρχιακη οικογενεια με μεσανατολικα ηθη.Εφαγε χαστουκι ο μπουλης τους και τι εγινε?Ας μην ελεγε ******* την νυφη τους.Ας κατσει στο χωριουδακι του,να βρει καμια βλαχαρα που θα καθεται να τις τρωει και να του μεγαλωνει τα παιδια,και να το παιζει μαγκας στο καφενειο του χωριου.Δεν ειναι για παραπανω.

Αν ηταν σωστοι γονεις,θα του εριχναν και εκεινοι φαπες για τις βλακειες που λεει.

Τελος ειμαι κατα της ψυχολογικοποιησης των παντων.Δεν ειναι αναγκη να εχει ψυχολογικα,ισως απλα ειναι χοντρομαλακας.Κριμα για το παιδι που θα γεννηθει δηλαδη,σε περιμενει λουκι.

Δηλαδη σκεφτειτε σκηνικο,πηγε στη μαμα του και ειπε ''Μαμα,μαμα με χτυπησε η Dimi''?.Αχαχα τι γελοιος.Φανταζομαι τον πατερα του με μια μουστακα να λεει ''Σε εδειρε γυναικα?Παει εγινε το παιδι μου ντιντης στην πρωτευουσα.Πως θα αντικρισω τον Σταυρακα στο καφενειο?''

Quote:

---

Originally Posted by Dimi88

Σε ευχαριστώ για το τελευταίο. Αναφορικά με την εγκυμοσύνη, ο άντρας μου έχει ένα μικρό πρόβλημα που του έφερνε υπογόνιμοτητα αν δεν έκανε την κατάλληλη θεραπεία.. Βασιζόμενοι και οι 2 σε αυτό λειτουργούσαμε σχετικά ελεύθερα. Αυτός ειναι και ο λόγος που θεωρεί ότι το παιδί δεν ειναι δικό του.

---

Αυτό που αναφέρουν συνέχεια οι δικοί του είναι ότι ειναι πολυ ευαίσθητος και ότι έχει περάσει πολλά. Δεν διευκρινίζει όμως κανεις τι ειναι αυτά τα πολλά;;;

Quote:

---

Originally Posted by Αλαφροίσκιωτος

Δηλαδη σκεφτειτε σκηνικο,πηγε στη μαμα του και ειπε ''Μαμα,μαμα με χτυπησε η Dimi''?.Αχαχα τι γελοιος.Φανταζομαι τον πατερα του με μια μουστακα να λεει ''Σε εδειρε γυναικα?Παει εγινε το παιδι μου ντιντης στην πρωτευουσα.Πως θα αντικρισω τον Σταυρακα στο καφενειο?''

---

Quote:

---

Originally Posted by Dimi88

Καταρχήν να πω ψέματα γιατί? Με ξέρετε με είδατε κάπου; 'Η έχω κολλημένη φωτογραφία μου και το παίζω η τέλεια αψεγάδιαστη; Θεωρω ότι όλοι γράφουν αυτό που βιώνουν από τη δική τους πλευρά. Επισκέπτομαι ψυχολόγο η όποια έιναι και ειδική σε θέματα γάμου και αρχικά πηγαίναμε μαζί με τον άντρα μου. Οπότε ως έναν βαθμό μας εξετάζει ως ζευγάρι και πλέον έμ´ενα σαν μονάδα καθώς εκέινος αρνείται να ερχεται. Οπότε δεν νομίζω ότι είμαστε όλοι εδώ για ξεψαχνίσουμε αν οι ιστορίες μας είναι αληθινές. Δεύτερον, δεν γνωρίζω αν εγώ η ίδια ειμαι σε καλύτερη κατάσταση μπορεί να έχω εγώ κΑποια διαταραχή και να τα έκανα όλα Εγω. Το ψάχνω όμως φίλη μου. Τρίτον η ψυχολόγος μου μου πρότεινε αυτό και ένα ακόμη φόρουμ. Αν υποτιμάς τόσο πολύ τη δουλειά που γίνεται εδώ τότε απορώ γιατι είσαι μέσα και γράφεις. Τέλος έιπες ότι αν στο έκανε αυτό ο άντρας σου.... τι θα έκανες; αν θες να βοηθηςεις Αυτό πες μου. συμβουλή ψαχνω ανταλλαγή απ´οψεων και κάποια πρόταση. Όχι γιατι δεν έχω τι να κάνω. Όχι γιατι δεν έχω δικηγόρο που μου πρότεινε να περιμένω το 6μηνο γιατι αυτή τη στιγμή δεν μπορεί κανένας απο τους 2 να υποβάλλει αίτηση διαζυγίου καν. Αλλά γιατι από το να κλαις μέρα νύχτα δίχως σταματημό μου δίνει πολυ πιο πολυ κουράγιο να κουβεντιάςψ με ανθρ´ώπους που θα μιυ μιλήσουν αντικειμενικά γιατι δεν με ξέρουν και έχουν κάποιες παρόμοιες εμπειρίες.

---

Πρέπει να ξέρεις κάποιον για να αντιληφθείς πως λέει ψέματα; αν λέει πράγματα που δεν στέκουν αντικειμενικά, προφανώς και ψεύδεται για δικούς του λόγους. Και εννοείτε πως προσπαθούμε να καταλάβουμε την αλήθεια όσων λέει κάποιος και τι από όσα λέει ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, γιατί πολύ απλά οι περισσότεροι έχουμε χάσει επαφή με αυτή. Αν το πρόβλημα είναι ένας όγκος και η λύση ένα καλούπι που θα κουμπώσει πάω του, πρέπει να έχουμε ακριβείς και πραγματικές διαστάσεις του όγκου αυτού, όχι τι νομίζουμε ή τι θα θέλαμε να είναι.
Αν είχες κάποιο πρόβλημα η ψυχολόγος τόσο για τα ΄μπάζα είναι και δεν πήρε γραμμή ότι έχεις πρόβλημα; εσύ με ποιο κριτηριο θα αυτοδιαγνωστείς; ανέφερες στην ψυχολόγο ότι εχεις υπόνοιες ότι ίσως φταίς; και αν ναι τι σου είπε; μπορεί να βιώνεις ένα μετατραυματικό στρες λόγου των όσων έγιναν αλλά αυτό δε σημαίνει πως είσαι άρρωστη.

εδώ δουλειά δεν γίνεται, στα φόρουμ γίνονται συζητήσεις, πραγματική δουλεια με τον εαυτό μας κάνουμε μόνοι και υπο καθοδίγηση ειδικού. Δεν βρίσκουμε λύσεις εδώ μέσα ουτε θεραπείες προτείνουμε ούτε τπτ. τις εμπειρίες μας λέμε.

Δεν μπορείς να βοηθήσεις έναν άνθρωπο που βρίσκεται σε οποιαδήποτε συναισθηματική έξαρση και έχει διαστρευλωμένη αντίληψη της πραγματικότητας. Είναι δεδομένο αυτό, για να γίνει καλά πρέπει να αλλάξει αντιληψη σχετικά με την πραγματικότητα και αν δεν το θέλει ο ίδιος και σπαθιά να καταπιεις δεν γίνεται να αλλάξει τίποτα. Η ψυχολόγος δε στο ξεκαθάρισε;; Δεν εχεις πάει σε ψυχολόγο και αν πήγες καλυτερα να της ζητήσεις τα λεφτα σου πίσω γιατί ηταν πολύ κακη ψυχολόγος, όποιο αντικειμενο κι αν είχε, αν δε σου ξεκαθάρισε πως όλοι οι άνθρωποι είναι ανήμποροι να διορθώσουν την στρεβλή αντίληψη για την πραγματιτα που έχουν άλλοι ανθρωποι. Αν ο αντρας μου ηταν βίαιος απέναντι μου είτε λεκτικά είτε οτιδήποτε δε θα έμενα να παίξουμε σφαλιάρες. Θα του εδειχνα την πραγματικότητα με αντικειμενικα και αναμφισβήτητα στοιχεία, όπως ένα τεστ πατρότητας ας πούμε, αν δεχόταν να προσπαθησει να την δει αλλιως οκ, αν όχι θα εφευγα. Το μωρο στην κοιλιά μου δεν είπε φερτε με στον κόσμο, εσύ πηρες την απόφαση να το γεννησεις, αυτό προϋποθέτει ευθύνη απέναντι του η οποία δεν περιορίζεται στο να το γεννήσεις μόνο. Μπορεί να θες να βοηθήσεις όσο δεν γίνεται αλλα η πραγματικότητα είναι πως δεν μπορείς να βοηθήσεις κανέναν που ο ιδιος δεν θελει να βοηθηθεί. Αυτή είναι η πραγματικότητα και αυτή πρέπει να αντιμετωπίσεις. Δεν υπάρχει κάτι άλλο. Το να κάνεις έκπτωση στην ευθυνη που του αναλογεί και να θυματοποιείσαι για να εκφράσεις την αναγκη σου να διορθωθουν τα πράγματα δεν αλλάζει την πραγματικότητα.

Να μην κάθεσαι να κλαις ολη μέρα. Να βγαινεις εξω και να διασκεδάζεις τώρα που μπορείς. Φίλες δεν έχεις; συγγενείς; Η περίοδος της λοχίας είναι πολύ σκληρη και δυσκολη, αν είσαι συναισθηματικά ρακος και αδεια όταν γεννηθεί το μωρο θα την πάθεις την επιλόχιο στα σιγουρα. Να βγαίνεις να ξεσκάς τώρα γιατί τουλάχιστον για ένα δίμηνο θα είσαι κάθε δύο ώρες με το στηθος εξω λογω θυλασμούκαι επειδή θα γεννήσεις και χειμώνα θα είναι εξαιρετικά δυσκολο να βγεις εστω για μια βολτα με το αυτοκινητο λόγω μωρου. Θα κλειστεις με λίγα λόγια. Η επιλόχιος καραδοκεί και πρεπει να είσαι προετοιμασμένη

Quote:

---

Originally Posted by Dimi88

Σε ευχαριστώ για το τελευταίο. Αναφορικά με την εγκυμοσύνη, ο άντρας μου έχει ένα μικρό πρόβλημα που του έφερνε υπογόνιμοτητα αν δεν έκανε την κατάλληλη θεραπεία.. Βασιζόμενοι και οι 2 σε αυτό λειτουργούσαμε σχετικά ελεύθερα. Αυτός ειναι και ο λόγος που θεωρεί ότι το παιδί δεν ειναι δικό του.

---

Και πάλι, το πρόβλημα δε θα είχε φτάσει στα άκρα αν κάατε ένα ριμάδι τεστ πατρότητας. Εντάξει, είναι κάπως χοντρό να το προτείνει κάποιος στη γυναίκα του, εμένα δε θα μου αρεσε καθόλου, αλλά αν υπήρχε τόσο σοβαρό θέμα, πως αλλιώς να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας; Γιατί δεν το κάνεις τώρα; δε ξέρω αν μπορείς να το κάνεις τώρα γιατί νομίζω είναι επικινδυνη η αμνυοπαρακέντηση μετα τον 5ο ή 6ο μηνα αλλα ρωτα για σιγουρια τον γυναικολόγο.
Ότι και να έκανες, κατ αρχάς αν όντως πήγες σε ψυχολόγο γιατι δεν πρότεινε να κάνετε το τέστ; ο ψυχολόγος υποτίθετε είναι εκείνος που σε προσγειώνει στην πραγματικότητα, μια εξέταση πως να αμφιβητηθεί και αντι να μαλώνατε και να υπήρχε τόση ένταση θα ειχε δοθεί λύση και απάντηση σχετικά με την διένεξη. Αν ήταν δικό του το παιδι θα είχε λήξει το θέμα, αν όχι πάλι θα είχε ληξει.
Αλλά μην εχεις ενοχές. Οι ορμόνες είναι περίεργες και μπορεί να σε κάνουν επιθετική. Αν ακούς και μλκς ένα παραπάνω. Αν δεν εχεις κάνει κάτι αδικο εις βάρος του πατέρα του παιδιου, μην νοιωθεις ενοχές. Σιγουρα θα έκανες λάθος χειρισμούς και σιγουρα θα συνεχίσεις να κάνεις όπως όλοι μας, αλλά αν οι πράξεις σου είναι δίκαιες απέναντι στους αλλους και στον εαυτό σου, μην έχεις ενοχές. Αν ο ανθρωπος είναι αρρωστος στ'αλήθεια δεν είσαι ειδικός για να μπορούσες να τον χειριστείς καταλληλα ώστε να μην φτάσετε στα άκρα, αλλά και να ήσουν, δεν σου ανέφερε πως έχει κάποιο πρόβλημα. Μονο λένε πως πέρασε άσχημα, ε και; τι σημαίνει αυτό; ποιος έχει περάσει ρόδινα; και επίσης το ότι έχει περάσει ασχημα σημαίνει ότι του χει δωθεί το δικαίωμα να φερεται άσχημα σε σένα ή σε ένα παιδί και δεν έχει καμία ευθύνη να φερεται σαν άνθρωπος; Μην θυματοποιήσαι και μην επιτρέπεις να σου κανουν μπουλινγκ ας πουμε αυτοι οι ανθρωποι. Κουβαλάς στην κοιλιά σου το εγγόνι τους και σου φαίρονται απάισια ενώ υποτίθεται πως θα έπρεπε να σε εχουν στα ώπα ωπα. Μην τους δίνεις χωρο να σε χειριστούν ή να σου φορτώσουν ενοχές και ευθύνες. Θεσε τα όρια σου

Ασχέτως απαντήσεων, έχεις σκεφτεί πως θα τα καταφέρεις οικονομικά με το μωρό σου; Είναι πολλά τα έξοδα. Εχεις κάποιον να σε βοηθήσει τις πρώτες μέρες μετα τη γέννα; Είναι πολύ βασική η βοήθεια γιατί είσαι όλη μέρα ανα 2 ωρες με το στηθος εξω και θυλάζεις, το μωρο χρειάζεται μπανιο καθημερινά, ρουχαλάκια καθαρά, φροντίδα, ψώνια πολλές φορές την εβδομάδα γιατί κάτι θα λείπει μέχρι να οργανωθείς καλά, μαγείρεμα είδικά για εσένα, δε μπορείς να τρως πιτόγυρα και να θυλάζεις, θα έχει κολικούς το μωρο και θα είναι κολαση η κατάσταση. Επίσης ίσως χρειαστείς κάποιον να φροντίζει κι εσένα. Μπορεί να έχεις πονους κι εσύ. Είναι και τα έξοδα πολλά και ο κόπος που πρέπει να καταβληθεί και μια λεχώνα μόνη της είναι δυσκολο να ανταπεξέλθει. Πιστεύω πως πρέπει να δώσεις την ενέργεια σου στο να λυσεις αυτά τα θεματα αν δεν το εχεις κάνει ήδη. Πέρασες και περνάς άσχημα, τουλάχιστον απέκλυσε πιθανές αδιέξοδες και δυσκολες καταστάσεις μελλοντικές.

Επίσης, μην επιτρέψεις σε κανέναν να πει πως είναι λάθος η εγκυμοσύνη σου. Υπο όποιες συνηθήκες και να προκύψει ένα παιδί μια ανθρώπινη ύπαρξη δεν είναι λάθος. Οι περισσότεροι εδώ μέσα΄είχαμε την καθως πρέπει οικογένεια παντρεμένοι γονεις κτλ και τι έγινε; σκατα! στα ψυχαναλυτικά κρεββάτια καταλήξαμε. Σαχλαμάρες. Η ανθρώπινη ύπαρξη δεν είναι λάθος, όπως κι αν εχει προκύψει. Όποιος θεωρεί τις εγκυμοσύνες λάθος να πάει να κοιταχτεί γιατί είναι αρρωστος ο ίδιος

Quote:

---

Originally Posted by kutchunie

Ασχέτως απαντήσεων, έχεις σκεφτεί πως θα τα καταφέρεις οικονομικά με το μωρό σου; Είναι πολλά τα έξοδα. Εχεις κάποιον να σε βοηθήσει τις πρώτες μέρες μετα τη γέννα; Είναι πολύ βασική η βοήθεια γιατί είσαι όλη μέρα ανα 2 ωρες με το στηθος εξω και θυλάζεις, το μωρο χρειάζεται μπανιο καθημερινά, ρουχαλάκια καθαρά, φροντίδα, ψώνια πολλές φορές την εβδομάδα γιατί κάτι θα λείπει μέχρι να οργανωθείς καλά, μαγείρεμα είδικά για εσένα, δε μπορείς να τρως πιτόγυρα και να θυλάζεις, θα έχει κολικούς το μωρο και θα είναι κολαση η κατάσταση. Επίσης ίσως χρειαστείς κάποιον να φροντίζει κι εσένα. Μπορεί να έχεις πονους κι εσύ. Είναι και τα έξοδα πολλά και ο κόπος που πρέπει να καταβληθεί και μια λεχώνα μόνη της είναι δυσκολο να ανταπεξέλθει. Πιστεύω πως πρέπει να δώσεις την ενέργεια σου στο να λυσεις αυτά τα θεματα αν δεν το εχεις κάνει ήδη. Πέρασες και περνάς άσχημα, τουλάχιστον απέκλυσε πιθανές αδιέξοδες και δυσκολες καταστάσεις μελλοντικές.

Επίσης, μην επιτρέψεις σε κανέναν να πει πως είναι λάθος η εγκυμοσύνη σου. Υπο όποιες συνηθήκες και να προκύψει ένα παιδί μια ανθρώπινη ύπαρξη δεν είναι λάθος. Οι περισσότεροι εδώ μέσα΄είχαμε την καθως πρέπει οικογένεια παντρεμένοι γονεις κτλ και τι έγινε; σκατα! στα ψυχαναλυτικά κρεββάτια καταλήξαμε. Σαχλαμάρες. Η ανθρώπινη ύπαρξη δεν είναι λάθος, όπως κι αν εχει προκύψει. Όποιος θεωρεί τις εγκυμοσύνες λάθος να πάει να κοιταχτεί γιατί είναι αρρωστος ο ίδιος

---

Επειδή δεν θέλω να ξαναδω αυτό, πηγαίνω σε ψυχολόγο, μας την πρότεινε εξαρχής ο γυναικολόγος μας Ωςτρ Να βρούμε ισορροπίες και να είμαστε ήρεμοι για το μωρό. Τώρα αν δεν ειναι καλός επαγγελματίας ειναι άλλο θεμα. Επίσης, Εργάζομαι σε μια εταιρία και έχω έναν σχετικα καλό μισθό για την εποχή μας. Η άδεια εγκυμοσύνης μου ξεκινά σε περίπου 2 βδομαδες πηγαίνω κανονικά στη δουλειά, όποτε ένα εςτω εισόδημα το έχω. Έχω κοντα μου και την οικογένεια μου σε αυτό όλο. Αναφορικά με το τεστ πατροτητας, για τη διάρκεια της εγκυμοσύνης δε το διαπραγματεύομαι. Μόλις γεννηθεί το μωρό θα γίνει σε περίπτωση που το ξαναζητήσει. Το θέμα είναι ότι δεν υπάρχει μόνο αυτό. Σήμερα το λέει σε μια ώρα το ξελεει. Ιςα Να γίνει το κακό, αλλά άργησα να το καταλάβω και έμπαινα στη διαδικασία να απαντάω. Ειναι μέρος μιας γενικότερης σύγχυσης. Πριν 2 βδομαδες με ρώτησε με ποιον κοιμάμαι τα βραδιά και αν βρήκα γκόμενο τώρα που είμαστε χωριά, δηλαδή με κοιλιά τούρλα να μην σου κάνουν τα ρούχα σου με 1000 προβλήματα να τον κανεις τι τον γκόμενο; Θέλω να πω ότι αν και εφόσον ειναι μια πραγματική αμφισβήτηση τότε ναι να προχωρήσουμε. Και μην ξεχνάτε πως ειναι μια πανάκριβη εξέταση που θα πρέπει να καλύψει ο ίδιος εφόσον την ζητά. Το βασικό μου πρόβλημα ειναι να καταλάβω αν αυτός ο άνθρωπος έχει όντως μια διαταραχή ή αν απλά είναι παράξενος κτλ. Πως μπορεί να γίνει αυτό; Ποιος μπορεί να τον πείσει να επισκεπτει κάποιο ειδικό; στην τελευταία μας συνάντηση ήταν φανερό και πάλι ότι δεν ήταν καλά. Το παραδέχεται Ότο δεν ειναι καλά και ότι τον κατέστρεψα Εγω που ήμουν ότι χειρότερο στη ζωή του. Δεν αντέδρασα, του είπα γιατι δεν πας να μιλήσεις κάπου να συνέλθεις. Μου λέει δεν ειμαι τρελός τι πιςτευεις Ότι ειμαι τρελός;;;;; ναι ναι γελώντας λέει έχω αυτό το πως το λένε διπολική διαταραχή και παίρνω μια χούφτα χάπια. Εκεί κόλλησα λέω δεν μπορεί να το λέει τυχαία- βλέπω ταινία δεν μπορεί βα το ζω όλο αυτό. Δεν πάει στη δουλειά δεν βγαίνει απο το σπίτι. Μια με διώχνει μια διώχνει τους δικούς του και με ζητά πίσω. Πως πάνε πι άνθρωποι σε ειδικό όταν βλέπουν ότι δεν λειτουργούν σωστα; μόνοι; ή κάποιος τους παρακινεί;

Βασικα δε με νοιαζει τι θελει να δει κάποιος, εγώ θα λέω αυτό που σκέφτομαι και δε θα καταπιεστώ ούτε θα αυτολογοκριθώ.

Δεν ξέρω τι εννοείς πολύ καλό μισθό, πάντως ένα χιλιάρικο το μήνα δεν φτάνει ούτε για πλάκα. Εγώ εχω δυο μωρά βεβαια αλλά υπολογίζω ότι τα εξοδα του σπιτιου είναι περιπου 200-250 την εβδομαδα χωρις να βαζω μεσα ενοικια και ρευματα εξοδα θερμανσης κτλ. Δε στα λέω για να μου πεις ποσα παίρνεις ή κάτι. Αυτά στα λέω για να τα σκεφτείς μόνη σου, γιατί θεωρώ πως πρέπει να είσαι προετοιμασμένη.

Βασικα όπως το λες νομίζω πως το δικό σου λάθος είναι πως του επιτρέπεις να εχει αυτή τη συμπεριφορά την αλλόκοτη απένταντι σου. Δεν ευθυνεσαι εσύ αν είναι διαταραγμένος ετσι, αλλά δεν εχεις θέσει και ένα όριο που να λές μεχρι εδώ είναι, δε μπορεις να μου μιλάς ετσι ας πουμε. Εσύ τι πιστεύεις, σου αξίζει μια τέτοια συμπεριφορά ως άτομο; σου αξίζει να αφήνεις αυτόν τον άνθρωπο να σου μιλάει κατ αυτό τον τρόπο; Εισαι ανεξάρτητη κοπέλα δεν είναι δυνατόν να επιτρέπεις να σε μεταχειρίζεται ετσι. Αν ημουν στη θεση σου, σε επόμενη επικοινωνια μας αν αρχιζε να λέει μλκς, θα του ελεγα κοιταξε να δεις, δεν σου επιτρέπω να έχεις αυτή τη συμπεριφορά απέναντί μου. Αφου το πρόβλημά σου είναι αν είναι δικό σου το παιδι μπορούμε να το λύσουμε, αλλά μέχρι να αποδειχτεί πως αυτό που έχεις στο μυαλό σου είναι πραγματικότητα και όχι εμμονή, δεν εχεις κανενα δικαίωμα να με χαρακτηρίζεις και δε σου επιτρέπω να με μεταχειρίζεσαι και μια να λες ετσι μια να λες αλλιώς.
Όσο για την διαταραχή ή την παραξενιά, τι διαφορά έχει; αν το βαφτίσεις παραξενιά θα συνεχίσει να είναι παράξενος, οι ανθρωποι δεν αλλάζουν. Αν είναι αρρωστος και δεν εχει πρόθεση να το παραδεχτεί πάλι θα συνεχισει να ναι αρρωστος και η συμπεριφορά ίδια.
Οποιος νοιωθει πως θελει να αλλάξει συμπεριφορά γιατί ο τρόπος του να διαχειρίζεται τα πράγματα είναι άσχημος ΄πηγαίνει μονος του στο γιατρό. Ο ανθρωπος που δεν έχει πρόθεση να αναλάβει την ευθυνη της συμπεριφοράς του πάντα θα βρίσκει διεξόδους πλάθοντας σενάρια ότι οι αλλοι φταίνε για την συμπεριφορά του και επομένως θα λέει εγω είμαι καλά και οι αλλοι χρειαζονται γιατρό και δεν θα κάνει καμία προσπάθεια να αλλάξει. Δε ξέρω πως αλλιώς να στο πω. Αν καίγεσαι τοσο πολύ να μάθεις αν είναι καλά μπορείς να απαιτήσεις μια ψυχιατρικη εξεταση με προφαση ας πουμε πως θες να διαφυλάξεις το παιδι, ότι δε μπορεις να εμπιστευθείς τη συμπεριφορά του ή αν τελικά αποδείξεις ότι είναι δικό του το μωρο παλι να του πεις ότι με εβαλες σε τόσο κόπο και πόνο και αποδεδειγμένα δε μου αξιζε. Τωρα αν οντως θες να ζητήσεις συγγνωμη καν το έμπρακτα με το να πας σε γιατρό.
Στον 5ο μηνα κάποια εξέταση που γίνεται για να διαπιστωθούν ανωμαλίες που σχετίζονται με συνδρομο ντάουν απαιτεί αμνυοπαρακέντηση. Εγω τουλάχιστον είχα κανει. Πως και δεν κάνατε τότε το τέστ. Στο ιντερνετ λέει πως έχει 200 ευρώ η εξέταση. Μπροστά στα 600 της αυχενικής διαφάνειας ή πολύ περισσότερο της ψυχικής υγείας τα 200 ευρώ είναι τιποτα ειδικα αν παίρνεις και καλο μισθο για τα δεδομενα τα σημερινα όπως είπες

Quote:

---

Originally Posted by kutchunie

Βασικα δε με νοιαζει τι θελει να δει κάποιος, εγώ θα λέω αυτό που σκέφτομαι και δε θα καταπιεστώ ούτε θα αυτολογοκριθώ.

Δεν ξέρω τι εννοείς πολύ καλό μισθό, πάντως ένα χιλιάρικο το μήνα δεν φτάνει ούτε για πλάκα. Εγώ εχω δυο μωρά βεβαια αλλά υπολογίζω ότι τα εξοδα του σπιτιου είναι περιπου 200-250 την εβδομαδα χωρις να βαζω μεσα ενοικια και ρευματα εξοδα θερμανσης κτλ. Δε στα λέω για να μου πεις ποσα παίρνεις ή κάτι. Αυτά στα λέω για να τα σκεφτείς μόνη σου, γιατί θεωρώ πως πρέπει να είσαι προετοιμασμένη.

Βασικα όπως το λες νομίζω πως το δικό σου λάθος είναι πως του επιτρέπεις να εχει αυτή τη συμπεριφορά την αλλόκοτη απένταντι σου. Δεν ευθυνεσαι εσύ αν είναι διαταραγμένος ετσι, αλλά δεν εχεις θέσει και ένα όριο που να λές μεχρι εδώ είναι, δε μπορεις να μου μιλάς ετσι ας πουμε. Εσύ τι πιστεύεις, σου αξίζει μια τέτοια συμπεριφορά ως άτομο; σου αξίζει να αφήνεις αυτόν τον άνθρωπο να σου μιλάει κατ αυτό τον τρόπο; Εισαι ανεξάρτητη κοπέλα δεν είναι δυνατόν να επιτρέπεις να σε μεταχειρίζεται ετσι. Αν ημουν στη θεση σου, σε επόμενη επικοινωνια μας αν αρχιζε να λέει μλκς, θα του ελεγα κοιταξε να δεις, δεν σου επιτρέπω να έχεις αυτή τη συμπεριφορά απέναντί μου. Αφου το πρόβλημά σου είναι αν είναι δικό σου το παιδι μπορούμε να το λύσουμε, αλλά μέχρι να αποδειχτεί πως αυτό που έχεις στο μυαλό σου είναι πραγματικότητα και όχι εμμονή, δεν εχεις κανενα δικαίωμα να με χαρακτηρίζεις και δε σου επιτρέπω να με μεταχειρίζεσαι και μια να λες ετσι μια να λες αλλιώς.
Όσο για την διαταραχή ή την παραξενιά, τι διαφορά έχει; αν το βαφτίσεις παραξενιά θα συνεχίσει να είναι παράξενος, οι ανθρωποι δεν αλλάζουν. Αν είναι αρρωστος και δεν εχει πρόθεση να το παραδεχτεί πάλι θα συνεχισει να ναι αρρωστος και η συμπεριφορά ίδια.
Οποιος νοιωθει πως θελει να αλλάξει συμπεριφορά γιατί ο τρόπος του να διαχειρίζεται τα πράγματα είναι άσχημος ΄πηγαίνει μονος του στο γιατρό. Ο ανθρωπος που δεν έχει πρόθεση να αναλάβει την ευθυνη της συμπεριφοράς του πάντα θα βρίσκει διεξόδους πλάθοντας σενάρια ότι οι αλλοι φταίνε για την συμπεριφορά του και επομένως θα λέει εγω είμαι καλά και οι αλλοι χρειαζονται γιατρό και δεν θα κάνει καμία προσπάθεια να αλλάξει. Δε ξέρω πως αλλιώς να στο πω. Αν καίγεσαι τοσο πολύ να μάθεις αν είναι καλά μπορείς να απαιτήσεις μια ψυχιατρικη εξεταση με προφαση ας πουμε πως θες να διαφυλάξεις το παιδι, ότι δε μπορεις να εμπιστευθείς τη συμπεριφορά του ή αν τελικά αποδείξεις ότι είναι δικό του το μωρο παλι να του πεις ότι με εβαλες σε τόσο κόπο και πόνο και αποδεδειγμένα δε μου αξιζε. Τωρα αν οντως θες να ζητήσεις συγγνωμη καν το έμπρακτα με το να πας σε γιατρό.
Στον 5ο μηνα κάποια εξέταση που γίνεται για να διαπιστωθούν ανωμαλίες που σχετίζονται με συνδρομο ντάουν απαιτεί αμνυοπαρακέντηση. Εγω τουλάχιστον είχα κανει. Πως και δεν κάνατε τότε το τέστ. Στο ιντερνετ λέει πως έχει 200 ευρώ η εξέταση. Μπροστά στα 600 της αυχενικής διαφάνειας ή πολύ περισσότερο της ψυχικής υγείας τα 200 ευρώ είναι τιποτα ειδικα αν παίρνεις και καλο μισθο για τα δεδομενα τα σημερινα όπως είπες

---

Η αυχενική διαφάνεια με τις αιματολογικές και το τεστ papA κόστισαν 60 ευρώ αν θυμάμαι καλά άρα μάλλον κατι δεν θυμάσαι.... επίσης αμνιοπαρακέντηση κάνει η γυναίκα μόνο ανιχνευθεί κάποιο άλλο πρόβλημα ή αν ειναι πάνω απο 35. 1/100 αποτυγχάνει. Δεν γνωρίζω γιατι την έκανες αλλά εμένα ο γιατρός μου δεν την πρότεινε και σε καμία αλλη που γνωρίζω κάτω των 35 χωρίς κάποια ένδειξη. Σχετικα με το οικονομικό ας πούμε τη προτείνεις να βρω 2η δουλειά ή να αρχίσω να ζητάω δανεικά; όπως καη να χει ευχαριστώ για τις συμβουλές. Ίσως αν τραβήξουν την ιστορία σε τεστ πατρότητας και σε δικαστικές αίθουσες να απαιτήσω και γω εξέταση ώστε να βλέπει το παιδί.

Δεν ξέρω τι να σου πω πως να βρεις λεφτα. εσύ ξέρεις. Απλώς κι εμείς είχαμε άλλα στο νου μας σχετικά με τα έξοδα και αλλα προέκυψαν. Οσο πεζό κι αν είναι το οικονομικό πρέπει να είναι εισαι προετοιμασμένος υποθέτω γι αυτό στο ανέφερα.

Μπορει να χεις δικιο για το κοστος, πάντως επειδή ειχα καποιες επιπλοκές εκανα μια εξεταση που ειχε ένα 600αρη και γενικοτερα στο ταμειο που είμαι ασφαλισμένη πληρώνω το ποσο της εξετασης και μετά πάω στο ταμειο με τιμολόγιο και παιρνω τα χρήματα μου πίσω.

Παντως δεν εχω καταλαβει πως περιμενεις να πειστεί για το ότι είναι ο μπαμπάς του παιδιου, αφου εφτασε σε τετοια σημεία η σχέση σας, διχως αποδειξεις

Quote:

---

Originally Posted by Dimi88

Καλημέρα σας παραθέτω αυτό που μου συμβαίνει, καθώς ειμαι πραγματικά απελπισμένη. Είμαι 28 χρονών και έγκυος στον 7ο μήνα. Πριν περίπου ένα χρόνο ερωτεύτηκα και με ερωτεύτηκε ένας υπέροχος άνθρωπος γεμάτος ζωή. Από την πρώτη στιγμή μείναμε μαζί στο σπίτι του. Παρασύρθηκα σε κατι που τότε φάνταζε ονειρεμένο. Έμεινα πολυ γρήγορα έγκυος και τον Αύγουστο παντρευτήκαμε. Μέχρι και το γαμο είχαν συμβεί καποια περιστατικά στα οποία ξαφνικά με έδιωχνε θύμωνε , πίστευε ότι τον απατώ , ρωτούσε αν το παιδί ειναι δικό του. Εγώ πίστευα ότι όλο αυτό με προσβάλει, αρχικά με αποδείξεις του εξηγούσα ότι δεν ισχύουν αυτά και μετά απο ένα σημείο ακολουθούσαν δικές μου εκρήξεις θυμού. Συνήθως τον έβριζα και κάποιες φορές σε επιθέσεις του ότι είμαι ψεύτρα και το παιδί ειναι άλλου τον χαστούκιζα ή έσπαγα κατι κλαίγοντας. Μέχρι καη την προηγούμενη του γάμου μας έγινε κατι παρόμοιο. Πλέον ειμαι στον 7ο μήνα Μενουμε χωρια διότι έχουν έρθει οι δικοί του από το χωριό στο σπίτι που μέναμε. Δεν μιλώ μαζί τους πια ή μάλλον δεν μου μιλάνε γιατι θεωρούν ότι τον κατέστρεψα Επειδή τον σφαλιαρηςα. Τον συμβουλεύουν να με αφήσει. Ο ίδιος μια βδομάδα μου λέει να γυρίσω και μια βδομάδα χωρίς λόγο μου ζητάει να φύγω γιατι τον κατέστρεψα. Μάλιστα καταλαβαίνω ότι ειναι εκφράσεις αλλων. Το θέμα μου δεν είναι οι άλλοι. Το θέμα μου ειναι ο ίδιος. Πλέον ειμαι σίγουρη ότι ειναι διπολικος οι δικοί του γνωρίζουν και επειδή ζουν σε κλειστή κοινωνία το μεταφράζουν ότι ειναι άντρας και τον ισοπέδωσα. Τον αγαπώ ειναι ένας υπέροχος άνθρωπος όταν ειναι σε ηρεμία. Τι κάνω; περιμένω το παιδί του κατι το οποίο δεν δείχνει να ενδιαφέρει ούτε αυτόν ούτε την οικογένεια του. Με έδιωξαν απο το σπίτι βρήκα μια γκαρσονιέρα για να γεννηθεί το παιδί να μένουμε εκεί. Μιλώ με ψυχολόγο ή οποία μου προτείνε το forum σας. Και σε όλο αυτό θεωρούν ότι φταίω Εγω.και ότι είχα τους σκοπούς μου από την αρχή. Τελευταία είχαμε και επεισόδια ότι πίστευε ότι κατι έκρυψα στην ντουλάπα του ή πήρα - δεν διευκρίνιζε για να φωνάξω την αστυνομία και να τον κατηγορήσω- όποτε έγκυο όλη νύχτα με έψαχνε. Μπορώ να τον βοηθήσω και να σώσω τον γαμο μου; ή τα παρατάω και βγαίνει διαζύγιο όσο ειναι νωρίς; τον αγαπάω και δεν θέλω να τον αφήσω ετσι.

---

Μέσα σε 3 μήνες αγαπητή Dimi δεν ανοίγουμε σπίτι...ολα να σου πάνε καλά με την εγκυμοσύνη..

Quote:

---

Originally Posted by maria eleni

Μέσα σε 3 μήνες αγαπητή Dimi δεν ανοίγουμε σπίτι...ολα να σου πάνε καλά με την εγκυμοσύνη..

---

Αν γύριζα το χρόνο πίσω μπορεί να είχα κάνει άλλες επιλογές... το θέμα ειναι τι κάνω τώρα... μεσα σε ένα χρόνο γίνομαι μάνα και έχω ένα σύζυγο που προσπαθώ να γνωρίσω.... Έχω τεράστιο μερίδιο ευθύνης σε αυτό όμως το γεγονός ότι περιμένω ένα μωρό με κάνει ευτυχισμένη δυνατή και θέλω να φτιάξω τα πράγματα. Το ερώτημα ειναι αν γίνεται. Δεν αρκεί να θέλω Εγω. Εκείνος κλαίει φωνάζει ότι μας αγαπάει μετά πέφτει σε αλλη κατάσταση επιθετική ότι είχα τους σκοπούς μου ότι του στήνω παγίδες ότι έχω άλλον. Ζω μια παράνοια. Σίγουρα το να ανοίγεις σπίτι τόσο γρήγορα με κάποιον που δεν ξέρεις....αλλά και πάλι το θέμα ειναι τι κάνω τώρα;;; δεν ειναι σχέση ειναι πατέρας του παιδιού μου και αυτή τη στιγμή σύζυγος μου.

Dim επειδή έζησα μια παρόμοια ιστορία πρόσφατα (δεν φτάσαμε τόσο μακριά με γάμους και εγκυμοσύνες βέβαια) δυστυχώς θα σε απογοητεύσω. Δεν ξέρω αν ο άνθρωπος σου πραγματικά πάσχει από κάτι ή είναι ο χαρακτήρας του, και για τον δικό μου ακόμα έχω τις αμφιβολίες μου, αλλά αυτό που κατάλαβα από την δική μου εμπειρία είναι οτι δεν πρόκειται να βγάλεις άκρη όσες αποδείξεις κι αν βρεις. Έζησα αυτό ακριβώς που περιγράφεις, την μια στιγμή να μου λέει πως μ' αγαπάει και να αναγνωρίζει οτι ο ίδιος είναι "υπερβολικός" και την αμέσως επόμενη να με αμφισβητεί σε όλα και να με αντιμετωπίζει σαν εχθρό. Έκανα ακριβώς το ίδιο λάθος με σένα στην αρχή και βάλθηκα να του αποδείξω οτι δεν είμαι ελέφαντας μέχρι να καταλάβω οτι αυτό τελικά μόνο κακό έκανε σε μένα αλλά και σε εκείνον. Το μόνο που κατάφερνα ήταν να τον κάνω να φτιάχνει καινούργια σενάρια και εγώ να γίνομαι ψυχολογικά ράκος.

Οπότε πολύ φοβάμαι οτι ακόμα και τεστ πατρότητας να κάνετε, θα βρει κάτι άλλο για να σε κατηγορήσει. Ο δικός μου πχ σε ανάλογη περίπτωση θα σκεφτόταν οτι είχα συνεννοηθεί με τον γιατρό ή το νοσοκομείο για να τον μπλέξουμε! (Στο λέω αυτό για να καταλάβεις οτι αν ο άλλος θέλει οπωσδήποτε να βρει μια εξήγηση, θα την βρει, ο, τι κι αν κάνεις)

Επομένως το μόνο που μπορώ να σου πω είναι να φροντίσεις για την δική σου ψυχική ηρεμία και εφόσον υπάρχει και εγκυμοσύνη, οφείλεις να το κάνεις! Σταμάτα να προσπαθείς να αποδείξεις τι είσαι και τι όχι γιατί μόνο κακό σας κάνει. Αν επιμείνει στο τεστ οπως πολύ σωστά είπες, μπορείτε να το κάνετε όταν με το καλό γεννηθεί το παιδί. Μέχρι τότε, προσπάθησε απλά να αποστασιοποιηθείς. Ένας άνθρωπος που δεν σε εμπιστεύεται ακόμα και σε ένα τόσο σοβαρό θέμα, δεν θα σε εμπιστευτεί ποτέ.

Εμένα και στο θέμα του θυμού με βοήθησε πολύ να σκέφτομαι οτι αυτός ο άνθρωπος , άσχετα αν μιλάμε για ασθένεια ή για κακό χαρακτήρα, υποφέρει ο ίδιος αφάνταστα! Προσπάθησε να σκεφτείς λίγο την θέση του δικού σου αν πιστεύει οτι το παιδί δεν είναι δικό του και τον δουλεύεις! Δεν έχει νόημα να του θυμώνεις και να αντιδράς και συ βίαια. Ο άνθρωπος υποφέρει όποια ταμπέλα κι αν του βάλουμε εμείς εδώ ή κάποιος γιατρός.

Σου εύχομαι καλή δύναμη και με το καλό να έρθει το μωράκι σου :)

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Dim επειδή έζησα μια παρόμοια ιστορία πρόσφατα (δεν φτάσαμε τόσο μακριά με γάμους και εγκυμοσύνες βέβαια) δυστυχώς θα σε απογοητεύσω. Δεν ξέρω αν ο άνθρωπος σου πραγματικά πάσχει από κάτι ή είναι ο χαρακτήρας του, και για τον δικό μου ακόμα έχω τις αμφιβολίες μου, αλλά αυτό που κατάλαβα από την δική μου εμπειρία είναι οτι δεν πρόκειται να βγάλεις άκρη όσες αποδείξεις κι αν βρεις. Έζησα αυτό ακριβώς που περιγράφεις, την μια στιγμή να μου λέει πως μ' αγαπάει και να αναγνωρίζει οτι ο ίδιος είναι "υπερβολικός" και την αμέσως επόμενη να με αμφισβητεί σε όλα και να με αντιμετωπίζει σαν εχθρό. Έκανα ακριβώς το ίδιο λάθος με σένα στην αρχή και βάλθηκα να του αποδείξω οτι δεν είμαι ελέφαντας μέχρι να καταλάβω οτι αυτό τελικά μόνο κακό έκανε σε μένα αλλά και σε εκείνον. Το μόνο που κατάφερνα ήταν να τον κάνω να φτιάχνει καινούργια σενάρια και εγώ να γίνομαι ψυχολογικά ράκος.

Οπότε πολύ φοβάμαι οτι ακόμα και τεστ πατρότητας να κάνετε, θα βρει κάτι άλλο για να σε κατηγορήσει. Ο δικός μου πχ σε ανάλογη περίπτωση θα σκεφτόταν οτι είχα συνεννοηθεί με τον γιατρό ή το νοσοκομείο για να τον μπλέξουμε! (Στο λέω αυτό για να καταλάβεις οτι αν ο άλλος θέλει οπωσδήποτε να βρει μια εξήγηση, θα την βρει, ο, τι κι αν κάνεις)

Επομένως το μόνο που μπορώ να σου πω είναι να φροντίσεις για την δική σου ψυχική ηρεμία και εφόσον υπάρχει και εγκυμοσύνη, οφείλεις να το κάνεις! Σταμάτα να προσπαθείς να αποδείξεις τι είσαι και τι όχι γιατί μόνο κακό σας κάνει. Αν επιμείνει στο τεστ οπως πολύ σωστά είπες, μπορείτε να το κάνετε όταν με το καλό γεννηθεί το παιδί. Μέχρι τότε, προσπάθησε απλά να αποστασιοποιηθείς. Ένας άνθρωπος που δεν σε εμπιστεύεται ακόμα και σε ένα τόσο σοβαρό θέμα, δεν θα σε εμπιστευτεί ποτέ.

Εμένα και στο θέμα του θυμού με βοήθησε πολύ να σκέφτομαι οτι αυτός ο άνθρωπος , άσχετα αν μιλάμε για ασθένεια ή για κακό χαρακτήρα, υποφέρει ο ίδιος αφάνταστα! Προσπάθησε να σκεφτείς λίγο την θέση του δικού σου αν πιστεύει οτι το παιδί δεν είναι δικό του και τον δουλεύεις! Δεν έχει νόημα να του θυμώνεις και να αντιδράς και συ βίαια. Ο άνθρωπος υποφέρει όποια ταμπέλα κι αν του βάλουμε εμείς εδώ ή κάποιος γιατρός.

Σου εύχομαι καλή δύναμη και με το καλό να έρθει το μωράκι σου :)

---

Ευχαριστώ Elisabeth.
Η αλήθεια ειναι πως το ξέρω ότι δεν θα βγει άκρη... σήμερα το παιδί αύριο η δουλειά οι συνάδελφοι... καυγάδες μπροστά στο μωρό... ενοχές κλάματα. Αποστασιοποίηση ίσως ειναι η καλύτερη λύση τουλάχιστον για τώρα.

Ίσως είναι καλή ιδέα να σκεφτείς οτι δεν χρειάζεται να πάρεις οριστικές αποφάσεις τώρα. Απλά να αποστασιοποιηθείς για να μπορέσεις να είσαι ήρεμη για σένα και κυρίως για το μωρό.

Δώσε χρόνο στον εαυτό σου να σκεφτείς αν θες κι αν μπορείς να ζήσεις έτσι και χρόνο και σε εκείνον για να ηρεμήσει. Εγώ όταν είχα μπει με τον δικό μου σε αυτή την διαδικασία ένιωθα σα να με έχει παρασύρει ένας σίφουνας και σχεδόν είχα χάσει τον εαυτό μου. Αναρωτιόμουν πώς είναι δυνατόν να μπαίνω στην διαδικασία να προσπαθώ να αποδείξω ποια είμαι, αλλά διαρκώς έπεφτα στην παγίδα να το κάνω και ζούσα συνεχώς σε μια παράνοια! Το πρώτο πράγμα που με συμβούλευσε ο ψυχολόγος μου να κάνω ήταν να σταματήσω τις προσπάθειες να τον πείσω για την αλήθεια μου. Του είπα απλά "αυτή είμαι, πίστευε ο,τι θες αλλά κράτα την γνώμη σου για τον εαυτό σου γιατί δεν έχω να σου αποδείξω τίποτα!"

Στην περίπτωση σου καταλαβαίνω πως είναι ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα μιας και δεν μιλάμε απλώς για μια σχέση, αλλά οφείλεις να βάλεις πρώτα από όλα το παιδί και τον εαυτό σου και να επικεντρωθείς σε αυτά. Αν ο άνθρωπος αυτός είναι απλά σε μια δύσκολη φάση ή κάτι τέτοιο δώστου το χρόνο να τα βρει μόνος του με τον εαυτό του χωρίς να φτάσετε σε ακρότητες μέχρι τότε μιας και το σημαντικότερο στην περίπτωση σας είναι το παιδί που περιμένετε.

αν παραμιλαει σε αδικει η λεει πραγματα που δεν στεκουν και δε ξερει τι του γινεται ελαφρως η σε σηκωφαντει η πιο απλη λυση ειναι να αγνοεις αυτα που σου λεει αντι να τσακωνεσαι συνεχως μαλον κατα βαθος τα κανει ολα αυτα για να σε εκνευρισει.