Printable View
Τελικά ποια είναι η καταλληλοτερη μέθοδος αντιμετώπισης για άτομα που πάσχουν από ΙΔΨ;
Υπάρχουν τόσες απόψεις εκεί έξω και το μόνο που γίνεται είναι να σε μπερδεύουν.
Τι να προτιμήσει κάποιος με τη συγκεκριμένη διαταραχή;
Να αντιμετωπισει τα συμπτώματα με τεχνικές και ασκήσεις από το χώρο της θεραπείας της συμπεριφοράς (γνωσιακες -συμπεριφοριστικες σχολές );
ή να προτιμήσει την αναζήτηση των βαθύτερων αιτιών και τις ρίζες του προβλήματος ; (ψυχανάλυση )
Χωρις να ειμαι ειδικος απο αυτα που εχω ακουσει..νομιζω οτι θελει γνωσιακη -συμπεριφοριστικη....και καποια αγωγη με χαπια........η ψυχαναλυση δεν νομιζω να προσφερει τιποταQuote:
Originally Posted by Nefeli28
Είχα ακούσει και παλιότερα ότι η ψυχανάλυση δεν βοηθάει. Ίσως και να χειροτερεύει τη κατάσταση.
Δυστυχώς εκεί που απευθύνθηκα έγινε κάποιου τύπου ψυχανάλυση, η οποία με διέλυσε.
Δεν ξέρω τι να κάνω. Κάποιοι λένε πως τα συμπεριφοριστικα είναι επιφανειακή αντιμετώπιση.
Εγώ βίωσα μια πολύ οδυνηρή "θεραπεία "
και τώρα δεν ξέρω τι να κάνω. ....Είμαι σε άσχημη κατάσταση.
συγνωμη αλλα συνηθως η ψυχαναλυση σε κανει καλυτερα.....μαλλον εκει π απευθυνθηκες δεν ηταν καλος αυτος π σ εκανε...Quote:
Originally Posted by Nefeli28
μονο ενας ψυχιατρος η ψυχολογος θα μπορουσε να σ κατατοπισει σε αυτο...
παντως ξερω οτι η ιδψ εαν ειναι βαρια συνηθως συνοδευεται και απο αγωγη
Ήταν σύμβουλος ψυχικής υγείας.
Δεν ξέρω τι εκπαίδευση είχε πάνω σε ψυχαναλυτικες μεθόδους.
Η πελατεία του ήταν κατά κύριο λόγο χρήστες ουσιών.
εσυ πασχεις απο ιδψ να φανταστω.....ποσα χρονια την εχεις?Quote:
Originally Posted by Nefeli28
και αν θες πες και κατι παραπανω στο τι εχεις?
οικονομικη ανεση για ψυχιατρο/ψυχολογο εχεις?
αυτο που εχεις σου χαλαει την καθημερινοτητα?
Έχω ΊΔΨ από τα 10 μου και είμαι 35.
Κυρίως Ιδεοληψίες και καταναγκασμους σχετικά με αρρώστιες και μικρόβια. Πλυσίματα και οινόπνευμα παντού.
Πριν 2 χρόνια μετά από μια πολύ δύσκολη και στρεσογονο κατάσταση στη δουλειά η διαταραχή χτύπησε κόκκινο. Η ζωή μου έγινε εντελώς δυσλειτουργικη.
Τότε επισκέφτηκα τον εν λόγω ειδικό.
Τίποτα δεν ήταν ξεκάθαρο και η όλη εμπειρία μαζί του ιδιαίτερη και παράξενη.
Δεν "πήγαινε " τους ψυχολόγους, δεν ακολουθούσε συγκεκριμενες μεθόδους, μου έλεγε ότι κάνουμε ομοιοπαθητικη ψυχολογία, μου μιλούσε με λεπτομέρειες για πολύ προσωπικά του θέματα, έβριζε τη τη θρησκεία που πιστεύω, έλεγε ότι με χειροτερεύει για να γίνω καλύτερα (τα ομοιοπαθητικα που λεγαμε), ενώ είχαμε συμφωνήσει κάποια πράγματα (πχ να πηγαίνω 1 φορά την εβδομάδα ) όταν έπαθα τρελή εξάρτηση μαζί του και ήθελα να τον βλέπω πιο συχνά, δεν με εμπόδιζε, με αποτέλεσμα να κάνουμε διπλές και τριδιπλες συνεδρίες μέσα στη βδομάδα. Υπήρχεμεγάλη και συχνή επικοινωνία μεταξύ μας μέσω email.
Πριν 4 μήνες με παρέπεμψε σε φίλο του συμπεριφοριστη αλλα: την άλλη μέρα το πήρε πίσω και όταν τελικά ξανά άλλαξε γνώμη κι είπε να το κάνω, πήρα τηλ τον συμπεριφοριστη και αρνήθηκε να κάνει κάτι μαζί μου όταν άκουσε από ποιον ερχόμουν....
Αυτό ήταν το κερασάκι στην τούρτα.
Είπα κάτι συμβαίνει εδώ πέρα. Δεν είναι φυσιολογικά όλα αυτά. Κι έτσι πριν 2 μήνες πήρα την απόφαση να διακόψω τη θεραπεία μου με αυτόν. Ήμουν εκεί σχεδόν 2 χρόνια.
Είμαι σε άθλιο σημείο γιατί δεν μπορώ να διαχειριστώ τις ενοχές μου οι οποίες έχουν φουντώσει. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτόν ενώ εγώ αποφάσισα να φύγω. Νομίζω πως εγώ φταίω για όλα. Πως εγώ δεν ήμουν ικανή, εγώ δεν τον κατάλαβα, εγώ δεν έκανα κουράγιο και υπομονή.
Νιώθω πολύ βαριά μέσα μου όλη αυτή την κατάσταση γιατί εγώ πήγα εκεί για να βοηθηθω και βγήκα χειρότερη από πριν. Πλήρωσα έναν "ειδικό " για μια δουλειά που δεν έγινε ποτέ.
Στην τελευταία συνεδρία με απαξιωσε, με ειρηνευτηκε και μου άνοιξε την πόρτα να φύγω με ένα νεύμα του κεφαλιού.
Έμαθα ότι έβλεπε άτομο της οικογένειας μου κρυφά από μένα παράλληλα .
Δεν μπορώ να δεχτώ αυτό όλο τον παραλογισμό με τίποτα.
Δεν ξέρω τι να κάνω και που να στραφώ...
καλα σοβαρα μιλας?αυτος ηταν τελειως καραγκιοζης....να του κανεις καταγγελια ...ειναι δυνατον?και σ εφαγε και τοσα λεφτα?Quote:
Originally Posted by Nefeli28
πρεπει να βρεις καποιον σοβαρο γιατρο για να κανεις δουλεια μαζι τ.....
οικονομικη ανεση εχεις ?για να κανεις σωστα την θεραπεια?εαν οχι υπαρχουν και τα κεντρα ψυχικης υγειας π ειναι δωρεαν
πωπω αυτος σου τα μασαγε κανονικα τα λεφτα...διπλες ?τριπλες και καθε εβδομαδα?ειναι δυνατον?
Ήταν σύμβουλος ψυχικής υγείας και μου έκανε ψυχανάλυση. Το πιστεύεις;
Είναι πολύ άδικο να έχω δώσει 3000 ευρώ και να έχω χειροτερεψει.
Τίποτα δεν μπορώ να του κάνω γιατί οι σύμβουλοι δεν έχουν σωματείο ή οτιδήποτε τέτοιο γιατί στην Ελλάδα δεν έχουν άδεια εξασκησεως επαγγέλματος. Πήρα τον ΣΕΨ και είπαν το ίδιο. Ρώτησα και δικηγόρο.
Ωραίο ε; Να παίζουν έτσι με τις ανθρώπινες ψυχές...
Να μην μπορείς να βρεις πουθενά το δίκιο σου κι ακόμα χειρότερα την ησυχία σου. Εγώ έχω διαλυθεί. Ποιος θα με βοηθήσει τώρα;
Δεν εμπιστεύομαι ούτε τον ίσκιο μου.
Θα μπορούσα να επισκεφτώ κάποιον ιδιωτικά.
Απλά δεν ξέρω τι προσέγγιση και ποια ειδικότητα.
Άλλοι λένε συμπεριφοριστικα, άλλοι ψυχαναλυτικα.
Δεν ξέρω πια τι μου γίνεται
Γιατί να το περάσω αυτο;;;
καλα βρε κοπελια και εσυ πηγες σ συμβουλο ψυχικος υγειας? μα συμβουλο? και σ εκανε και ψυχαναλαυση? χααχαχαχαχ σορυ π γελαω αλλα δεν γινεται αυτος ο ανθρωπος να σ εκανε ψυχαναλυση...
Για μενα εαν ειναι σοβαρα τα συμπτωματα χρειαζεσαι καποιον ψυχιατρο..αλλα οχι ψυχιατρο να σ δωσει χαπια μονο αλλα να σ μιλησει κιολας....
πρεπει να αποφυγεις παση θυσια τους χαπιο γιατρους.....
Την προσεγγιση θα στην πει ο ψυχιατρος...
Αθηνα μενεις?
Σκέψου ότι πήγα συστημένη.
Και φυσικά δεν.μου είπε αυτός που με σύστησε ότι είναι σύμβουλος. Σε ψυχολόγο μου είπε ότι με στέλνει. Στην πορεία ανακάλυψα την αλήθεια.
Ο ίδιος έλεγε συνέχεια ότι δεν τους πάει τους ψυχολόγους κι ότι έχει κόντρα μαζί τους.
Η ψυχανάλυση, ψυχανάλυση όμως....Είναι δυνατόν;
Σε σύγκριση με παλιά θεωρώ ότι δεν είμαι δυσλειτουργικη με τα ψυχαναγκαστικα. Παλεύω πολύ μόνη μου.
Δεν θα ήθελα να πάρω χάπια.
Εν τω μεταξύ η αδερφή μου που έχει το ίδιο πρόβλημα με μένα πριν από 4 χρόνια πήγε σε μια ψυχολόγο με συμπεριφοριστικη προσέγγιση και παράλληλα πήγαινε σε ψυχίατρο ένα διάστημα για χάπια.
Εγώ δεν ήθελα να μπλέξω τα συγγενικά γι'αυτό δεν πήγα στην ίδια. Επίσης όταν πήγα στον σύμβουλο είχα (και φρόντιζε να το τονίζει κι εκείνος αυτο) ότι τα συμπεριφοριστικα είναι μα@@ιες, επιφανειακά πράγματα χωρίς νόημα κι ότι μόνο αυτή η ανάλυση που κάνω με αυτόν θα φέρει αποτελέσματα.
Τώρα ύστερα από όλα αυτά είμαι πιο μπερδεμένη από ποτέ.
Αθήνα μένω ναι. ...
εαν η αδερφη σ της περασε ισως θα επρεπε να πας και εσυ εκει π πηγε...Quote:
Originally Posted by Nefeli28
αμα εφτιαχνε δλδ η ζωη σ ,τι θα ενοιζε αμα επερνες χαπια?θα σ προσφεραν καλυτερη ποιοτητα ζωης και λιγοτερο βασανιστικες σκεψεις...
ωραια αφου μενεις αθηνα ,θα βρεις σιγουρα καποιον καλο...
Ισως στις επομενες μερες σου συστησω τον δικο μου,π πηγαινα εγω παλια....αλλα δεν θα ηθελα να πω ονομα εδω.....
Τωρα καλυτερα να περιμενεις να σ γραψει και καποιος αλλος π εχει περασει παρομοια πραγματα ισως σ κατατοπισει καλυτερα..
παντως σ αυτον π πηγαινες μην ξαναπας....
Σε ευχαριστώ για τη βοήθεια και τις σκέψεις σου.
Με αυτόν έχει τελειώσει η ιστορία. Και μάλιστα πολύ άσχημα. Σε καμία περίπτωση δεν θα τον επισκεπτομουν ξανά.
Έχασα 2 χρόνια και τόσα λεφτά εκεί πέρα...
Ίσως να σκεφτώ αυτήν της αδερφής μου. Πιο πολύ με κολλάει η προσέγγιση κι όχι τα χάπια. Αν δηλαδή θα γίνει ουσιαστική δουλειά με τις συμπεριφοριστικες τεχνικές. Ξέρεις, οι εμμονές μου το κάνουν αυτό.
Να σκέφτομαι και να αναλύω και να μη βρίσκω άκρη για το τι θα ήταν καλύτερο. Κλασική ιδψ. ...
Γνωμη μου, καλυτερα να ξεκινησεις φαρμακευτικα. Να βρεις εναν καλο γιατρο να σε ρυθμισει. Μην τα φοβασαι, η δουλεια γινεται πιο ευκολα, θα το δεις και εσυ, και μετα θα λες γιατι να μην παρεις νωριτερα.
Ουτε θα εθιστεις ουτε κιλα θα παρεις αν ακολουθησεις τις οδηγιες του γιατρου.
Και οταν ηρεμησει το κεφαλι σου, και ξεμπλοκαρεις, μπαινεις σε μια ψυχοθεραπευτικη διαδικασια να διορθωσεις τα κακως κειμενα. Οπως εισαι τωρα σε συγχυση, μπερδεμενη, και υστερα απο το φιασκο με το συμβουλο, αν μπλεξεις παλι με τεχνικες, λογια, εσωτερικα ψαξιματα, αναβιωσεις και συναισθηματα, θα μπερδευτεις ακομα περισσοτερο.
Δηλαδη η εμμονή σου είναι το συνεχές πλύσιμο των χεριών ή και κατι αλλο;
Ναι...Αυτό ακριβώς συνέβη 2 χρόνια εκεί. Όπως το είπες. ...ψαξιματα, εσωτερικά,αναλύσεις, αναβιώσεις, παιδική ηλικία, τραύματα, γονείς, απωθημένα, μετατραυματικο στρες και ο κατάλογος δεν τελειώνει....
Ακόμα αναρωτιέμαι πώς μπορεί ένας σύμβουλος να κάνει ψυχανάλυση... Πως πήρε τέτοια ευθύνη και πώς δεν είδε ότι εγώ διαλυομουν...
kerasi οι εμμονές μου έχουν να κάνουν με τα μικρόβια και τις αρρώστιες. Πλύσιμο χεριών -ρούχων ακατάπαυστα. Απολύμανση με οινόπνευμα και εμμονή με τον φόβο μήπως κολλήσω aids.
Παλιότερα οι εμμονές είχαν άλλο θέμα. Έχω περάσει και από θρησκευτικού τύπου καταναγκασμους αλλά πάντα το κυρίαρχο θέμα ήταν φοβίες μόλυνσης και θανάτου.
δηλαδη χερια-ρουχα ποσες φορες τα πλενεις?Quote:
Originally Posted by Nefeli28
ακομη και οταν τα εχεις πλυνει τα ξαναπλενεις??
και οι θρησκευτικου τυπου καταναγκασμοι τι ηταν?
πχ ελεγες προσευχες Χ συγκεκριμενο αριθμο τη φορα??
Τα χέρια μου τα έχω διαλύσει από το πλύσιμο και το οινόπνευμα. Τα ρούχα επίσης.
Μπορεί να τα έχω πλύνει, να νομίζω ότι κάπου ακουμπήσαν κάτι και μολύνθηκαν και να τα ξαναβάλω πλυντήριο.
Δεν κάθομαι ποτέ στις συγκοινωνίες στις θέσεις και αποφεύγω τα ταξί γιατι όλα είναι μολυσμένα.
Στο σπίτι όλη την ώρα απολυμαίνω πράγματα. Έχει τύχει πολλές φορές να πετάξω ρουχα-παπούτσια και τσάντες γιατί έχουν μολυνθεί και δεν καθαρίζουν....
Quote:
Originally Posted by Nefeli28
ok! εχεις λουκι μεγαλο....
και εγω εχω θεμα με την καθαριοτητα, κυκλοφορω με μπεταντιν οταν πρεπει να παω τουαλετα εξω αλλα νομιζω αυτο ειναι νορμαλ γιατι στη δημοσια τουαλετα ποτε δεν ξερεις...
Μην βασανιζεσαι μονη σου, βρες εναν καλο ψυχιατρο, αφου εισαι Αθηνα, υπαρχουν πολλοι. Και θα σε βοηθησει! τα φαρμακα ειναι μονοδρομος αλλιως ό,τι και να κανεις μονη σου, θα εχεις πισογυρισματα. Μια θα πηγαινεις μπροστα με αγωνα και κοπο, και μετα με την 1η αναποδια θα κανεις 10 βηματα πισω.
Ναι.κάπως έτσι. ...
Χρόνια συμβαίνει αυτό. Μια μπροστά και δέκα πίσω. ..
Αυτή τη στιγμή δυστυχώς έχω "κολλήσει" στην εμμονή με τον σύμβουλο που με χειροτέρεψε. Δεν μπορώ με τίποτα να αποδεχτώ ότι υπέστην τέτοια αδικία και τέτοια απάτη.
Αυτοι οι ειδικοι υπάρχουν για να βοηθάνε τους ανθρώπους κι όταν δεν μπορούν να παραπέμπουν αλλού τον ασθενή. Υποτίθεται ότι το επάγγελμα που κάνουν διακατεχεται από ηθική και ανθρωπιά.
Δυστυχώς έζησα την άσχημη πλευρά. Πέρασα μεγάλο λούκι. Δύο χρόνια δεν είναι λίγα. ...
Πως θα συμμαζέψω τώρα τα μέσα μου; Πώς θα προχωρήσω;
2 χρονια δεν ειναι λιγα... αλιμονο...Quote:
Originally Posted by Nefeli28
εισαι τοσο δυσκολη και το σκεφτεσαι τοσο πολυ να παρεις φαρμακα και ομως εμπιστευτηκες τα εσωψυχα σου σε εναν ανευθυνο κομπογιαννιτη...για σκεψου το λιγο αυτο.
σε αυτο που λες, με την εμπειρια που εχω απο 2 ψυχιατρους που εχω επισκεφτει για μενα, θα σου πω το εξης...Quote:
Originally Posted by Nefeli28
λες τι νιωθεις και αναλογα με τα συμπτωματα που τους περιγραφεις και την ενταση τους, σου συνταγογραφουν φαρμακα.
πχ εγω την 1η περιπτωση αν και ημουν σε μεγαλο λουκι, δεν μου εγραψε αντικαταθλιπτικα, αρνιοταν κατηγορηματικα γιατι εχω ενα αυτοανοσο παραλληλα και ελεγε οτι τα δημιουργει το αυτοανοσο, και μου ειχε δωσει ζαναξ 0,25 πρωι-μεσημερι-βραδυ, το οποιο σταδιακα μειωνοταν με τους μηνες.
φετος επειδη τα ειδα ολα μα ολα απο ελλειψη συγκεντρωσης παω σε αλλον, του ειπα οτι εχω μεινει πισω στη ζωη μου, δεν μπορω να το παλαιψω μονη μου, νιωθω το μυαλο μου διαλυμενο κλπ και μου εδωσε ενα αντικαταθλιπτικο το καλοκαιρι και πριν ενα μηνα περιπου το 2ο, να τα παιρνω μαζι.
Και νιωθω καλυτερα, το μυαλο να μαζευεται στη θεση του.
Εχω και εγω καποιους ψυχαναγκασμους αλλα οχι στο βαθμο το δικο σου... ειπε οτι ειμαι ψυχαναγκαστικη προσωπικοτητα...και θα προσπαθησουμε να μειωσουμε την ενταση σε καποια χαρακτηριστικα.
.....................
ψυχαναλυση
Diana προτείνεις ψυχανάλυση; Έχεις κάνει η ιδια;
Εγώ κάνω πρωτογενή θεραπεία.Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Απλά από έρευνα που έχω κάνει και από βιβλία και από βίντεο έχω καταλάβει ότι όλα τα ψυχολογικά συμπτώματα προέρχονται από ψυχολογικά προβλήματα-τραύματα....αν δεν ανακαλύψεις από που προέρχονται τα συμπτώματα σου-πώς θα τα λύσεις;
Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Δεν κάνουν όμως όλες οι μορφές θεραπείας σε όλες τις διαταραχές. Στη σχιζοφρένεια πχ δεν σηκώνει ψυχανάλυση και αναβίωση τραυμάτων παιδικής ηλικίας.
Εγώ έχω ΙΔΨ. Ο,τι έχω διαβάσει σχετικά μιλάει για αποτελεσματικοτητα της γνωσιακης -συμπεριφοριστικης μεθόδου.
Παρόλα αυτά εγώ διάλεξα αυτό που λες. Θεραπευτή (ο θεός να τον κανει) που όπως με διαβεβαίωσε θα με βοηθούσε να βρω και να λύσω τις εσωτερικές μου συγκρούσεις και από κει θα φτάναμε στην ίαση του προβλήματος μου.
Τον εμπιστεύτηκα απόλυτα. Αλλά δυστυχώς 2 χρόνια μετά εγώ ειμαι χειρότερα. Ο άνθρωπος αυτός μου έκανε ψυχανάλυση και ήταν συμβουλος ψυχικής υγείας....
Οταν δεν σου κάνει κάποιος,απλά πας στον επόμενο και γω κάπως έτσι λειτουργώ!Quote:
Originally Posted by Nefeli28
εγω απ οτι καταλαβα τουλαχιστον εξαρτηθηκες απ αυτον επειδη περιμενεες καπια βελτιωση.
Εννοείται Αλέξανδρε πως περίμενα βελτίωση.
Με είχε διαβεβαιωσει με κάθε τρόπο ότι θα φύγω από το γραφείο του και θα είμαι καλά. Ότι θα έχω αναδομηθει σαν άνθρωπος και θα έχω αφήσει οριστικά πίσω μου τη διαταραχή μου.
Λόγια. ......
Quote:
Originally Posted by Nefeli28
τοσα καταλαβαινε, τετοια ελεγε...
Δεν ειχες καταλαβει και εσυ ομως οτι εχεις μια οργανικη διαταραχη και πηγες σε εναν φιλοσοφο να σε αναδομησει...σα να ειχες σπασει ενα ποδι και να προσπαθουσες να το γιανεις με διαλογισμο...
μπορεις να ακολουθησεις καποιον ψυχοθεραπευτη που κανει κ τα δυο...κ λιγο αναλυση κ θεραπεια γνωσιακη..δλδ κ κοιταει κ το παρελθον κ βρισκει τη ριζα αλλα κ μετα κανει γνωσιακη κ θεραπευει..ενα ολιστικο δλδ προγραμμα.Quote:
Originally Posted by Nefeli28
εναν σοβαρο επαγγελματια που ακολουθει τα πρωτοκολλα κ δεν κανει καργκιοζιλικια..βαζει ορια στις συναντησεις, ωστε να μαθεις να διαχειριζεσαι την εξαρτηση απο αυτον τον ιδιο..αποκτας υπομονη κ δεν κανεις εξαρτηση δλδ απο τον ψυχοθεραπευτη σου.
εχω εναν σοβαρο επαγγελματια με τον οποιο θα νιωσεις πιστευω αμεσως ανακουφιση..ειναι ενας αγγελος..για μενα..δεν παω πια εκει..εγω εχω ολοκληρωσει.ημουν μαζι του πολυ παλια, πολλα χρονια κ εκανα δουλεια μεγαλη στην ιψδ μαζι του.
ειχα τρομερη ιψδ, κολληματα απαισια,σκεψεις που με βασανιζαν κ τις ξεπερασα μαζι του.
κανει κ ατομικες κ ομαδικες ..πρωτα κανει ατομικες συναντησεις για πολυ καιρο κ αν δει οτι την παλευεις μπαινεις κ σε ομαδα..αναλογα με το τι θες.
αλλα μιλαμε για εναν ανθρωπο που αγαπα αυτο που κανει κ το κανει ΣΩΣΤΑ
κανεις ψυχοθεραπευτης δεν πρεπει να ειναι διαθεσιμος ανα πασα ωρα κ στιγμη κ γενικα να σου λεει τα παραπονα του κ τα δικα του θεματα..
+ αυτος που σου λεω δεν αναλαμβανει ατομα που γνωριζονται..ειναι καθετος.
οποτε..αν θελεις μπορω να σου δωσω τηλ του.
αλλα αν πας σε αυτον θα πρεπει να δουλεψεις πολυ σοβαρα μαζι του....θελει κοπο κ χρονο ολο αυτο.
Quote:
Originally Posted by Mara.Z
Πολλές φορές τον ρωτούσα για την οργανική βλάβη που λες και που είχα κι εγώ διαβάσει ότι πιθανόν να οφείλεται η ΙΔΨ και ήταν κάθετος ότι δεν ισχύει αυτό. Κι ότι ο μόνος τρόπος για να το έλυνα οριστικά θα ήταν μέσω βιωματικής διαδικασίας μαζί του.
Μέσω αναβίωσης παλιών τραυμάτων και αναδόμησης εαυτού.
Τώρα καταλαβαίνω ότι στην ουσία αυτό που έγινε ήταν να ξεκινήσω ανάποδα και ανορθόδοξα.
Πήγα εκεί εντελώς ανίκανη να κουνηθω από τα ψυχαναγκαστικα μου και αντί να με βοηθήσει με κάποιους τρόπους να μειώσω το άγχος μου και να βλέπαμε αργότερα την αναδόμηση, με έριξε στο κενό των τραυμάτων, των λανθασμένων αντιληψεων μου, των λαθών των γονιών μου, της καταπιεσμενης παιδικής μου ηλικίας και όλων των εσωτερικών μου πληγών για να βοηθηθω και να ξεπεράσω όπως έλεγε τους ψυχαναγκσσμους μου και τις εμμονές μου.
Το αποτέλεσμα; Να έχω στην πλάτη μου άλλη μία : εκείνον και όσα συνέβησαν εκεί....
Νιώθω μεγάλη αδικία. ...Δεν μπορώ να το χωνέψω ότι υπάρχουν τέτοιοι υποτιθέμενοι ειδικοί που παίζουν με τις ψυχές των ανθρώπων...
και κάτι ακόμα που θυμήθηκα πρόσφατα και ποτέ δεν μπόρεσα να αποκωδικοποιησω ( καθότι ψευτοφιλοσοφικουρας ). Μου είχε πει σε μια συνεδρία :
" Δεν με γνωρίζεις στην ουσία. Ήρθες απλά σε κάποιον για να σε βοηθήσει. Αυτό τι δειχνει;"
Του λεω: δεν καταλαβαίνω τι ρωτάς. Τι να δείχνει; Ότο σε εμπιστεύτηκα για να κάνουμε δουλειά.
Και μου λέει το θεϊκό (οποιος καταλάβει τι εννοούσε ο ποιητής ας το μοιραστεί μαζί μας):
" το να με εμπιστευτείς στην άγνοια σου σημαίνει μόνο ένα πράγμα : ότι παραμυθιαστηκες".
τα συμπεράσματα δικά σας...
πωπω αν μου το ελεγε αυτο, θα εφευγα με ενα μπερδεμενο κεφαλι μονο!
με εναν φοβο διαχυτο...κ με μια τεραστια ανασφαλεια....
τελικα μηπως ειχε κ καποιο προβλημα ΚΑΙ αυτος?ποιος ξερει...
λεγοντας οτι παραμυθιαστηκες , ειναι σαν να σου λεει οτι .."δεν ειμαι εγω αυτος που εσυ πιστευεις...αλλα παραμυθιαζεσαι κ νομιζεις οτι μπορω να σε βοηθησω.." κατι τετοιο??? καπως ετσι θα σκεφτομουν...κ εννοειται θα ενιωθα μετα τρομερη ανασφαλεια..
εχει τυχει κ σε μενα κατι παραξενο, πχ εχω παει σε ψυχοθεραπευτη κ του λεω το ιστορικο μου ,εχω γενικευμενη διαταραχη κ καταθλιψεις, κ ρε παιδια με ρωταγε συνεχεια "εχεις παθει ποτε παραισθησεις?" κ του λεω "οχι..ποτε...κ μη μου το λετε αυτο γιατι φοβαμαι πιο πολυ"....κ μου λεει ξανα "ειχες ποτε ψευδαισθησεις?" κ του ξαναλω .."με εχετε τρομαξει..εσεις ειστε ειδικος υποτιθεται κ σας ειπα το ισοτρικο μου ολο...κ τι φαρμακα εχω παρει (μια ζωη παιρνω λαντοζ κ κανα ζαναξ) κ με ρωτατε αν ειχα ποτε παραισθησεις?ειναι δυνατον"...εβαλα τα κλαματα κ του λεω"δεν ειστε μαλλον τοσο ειδικος κ εφυγα".
μετα γνωρισα τον τωρα γιατρο μου κ του τα πα κ γελαγε!!
δεν φανταζεσαι ποσοι ασχετοι υπαρχουν εξω!!
μα καλα ? ρωτας εναν αγχωτικο αν εχει παθει ποτε παραισθησεις??
εγω εφυγα απο κει κ φοβηθηκα ακομα πιο πολυ..εκλαιγα στον δρομο γιατι νομιζα οτι θα παθω κατι τετοιο!! φαντασου ποσο αθλιοι ειναι ρε συ! κατι τετοιοι πρεπει να καταγγελονται παιδια!! κ να μη μενουμε με το στομα κλειστο.
μα καλα κ συ βρε κοπελα μου!! εμεινες μαζι του 2 ολοκληρα χρονια???δεν καταλαβες οτι σου κανει κακο??
Καταλάβαινα ότι κάτι δεν πάει καλά αλλά δεν έφευγα κυρίως για 2 λόγους :
1. πίστευα ότι οι αμφιβολίες μου γι'αυτόν είναι μέρος της ΙΔΨ κι ότι εγώ τα βλέπω στραβά τα πράγματα κι ότι εγώ φταίω που δεν τον καταλαβαίνω.
2. μου έλεγε συχνά ότι χρησιμοποιεί την τεχνική του παραδόξου και την ομοιοπαθητικη μαζί μου. Ότι δηλαδή με χειροτερευε για να γίνω καλύτερα.
Κι έτσι πίστευα ότι οοοοολα αυτα είναι μέρος της διαδικασίας και πρέπει να κάνω υπομονή.
Και αυτό μου το ελεγε συνέχεια. Να κάνω υπομονή γιατί δεν είχα.
Φυσικά και είχα φρικάρει όταν μου είπε για το παραμυθιασμα, όπως και όταν μου εξιστορουσε με λεπτομέρειες πράγματα για τη ζωή του. ...Έφευγα από το γραφείο σε φρίκη. Βουλιαζα σε ένα σκοτάδι που όμοιό του δεν έχω ξαναζήσει στη ζωή μου...
Ήταν συνεχώς ηξεις-αφίξεις.
Ποτέ δεν ήξερα αν αυτό που λέει είναι αλήθεια ή μέρος μιας διαδικασίας που δεν καταλάβαινα. Ποτέ δεν ήξερα τι ακριβώς εννοούσε. Κι όταν ρωτούσα πάλι μιλούσε με γρίφους και διφορούμενα νοήματα.
Δεν μπορούσα να πιαστώ από κάπου αλλά είχα πολύ μεγάλη θέληση να δουλέψω και να παλέψω με τον εαυτό μου.
Γι αυτό τώρα είμαι τόσο σκατα. Ήταν άδικο. Εμπιστεύτηκα σε αυτόν τον εαυτό μου. Τα πράγματα της ψυχής μου. Του μίλησα για όλα. Πράγματα που δε μπορούσα να πω πουθενά.
Ήμουν πολύ αρνητική στο να επισκεφτώ ειδικό και όταν το έκανα είπα θα προσπαθήσω πάρα πολύ για το καλύτερο.
Και ορίστε τα αποτελέσματα....
Σε καταλαβαίνω απόλυτα anxious.
Φυσικά και ένιωσες έτσι φεύγοντας από κει.
Υποτίθεται ότι είναι ειδικοί και μπορούν να διακρίνουν πάνω και πέρα από όλα τον άνθρωπο που έχουν απέναντί τους κάθε φορά. Τις αδυναμίες του, τα ευαίσθητα και δυνατά του σημεία.
Και η δουλειά τους είναι να τα αφουγκραστουν όλα αυτά με ευαισθησία και κυρίως ΑΝΘΡΩΠΙΑ. Με συνείδηση και με σεβασμό.
Τους εμπιστευομαστε και τους πληρώνουμε.
Δεν είναι φίλοι μας, γνωστοί μας ή γκομενοι που αύριο μεθαύριο θα τα τσουγκρισουμε και οκ τι να κάνουμε τώρα συμβαίνουν αυτά. ...
Είναι εκείνοι που εκπαιδευτηκαν και έχουν τα εργαλεία να βοηθήσουν ανθρώπους. Κάνουν μια δουλειά και πληρώνονται γι'αυτή.....