ΟΔΗΓΗΣΗ

Οδηγώ 30 χρόνια (όχι μόνο αυτοκίνητο αλλά σχεδόν ότι περπατάει, κολυμπάει και πετάει) και απο την πείρα μου, το μόνο που θέλω να σου πώ είναι ποτέ να μη φοβάσαι το αυτοκίνητο.
Να το σέβεβαι όμως και να μην κάνεις παράτολμα πράγματα. Οτι δεν το σεβόμαστε, μας εκδικείται.
Να προσπαθείς να προβλέπεις τις κινήσεις των άλλων οδηγών.
Να οδηγείς έτσι ώστε να μη σε πιάνει άγχος. Στην ανάγκη βάλε λίγη μουσικούλα σε χαμηλή ένταση.
Να βάζεις πάντα τα δικά σου όρια και στο χρόνο και στην ταχύτητα. Μην προσπαθείς να ξεπεράσεις τους άλλους γιατί θα ξεπεράσεις τα όρια του εαυτού σου.
Να είσαι ψύχραιμος. Αυτοκίνητο είναι. Δεν θα σε φάει!
Αν νοιώθεις ότι πρέπει να πάς σιγά και δεξιά, να το κάνεις, κι άσε τους άλλους που ενοχλούνται να κορνάρουν και να βρίζουν.
Μη νευριάζεις και μην αγχώνεσαι για τίποτα και με κανέναν!!!!

Αργά και σταθερά κάνε μικρές κοντινές βόλτες και σιγά-σιγά άρχισε να πηγαίνεις πιό μακρυά. (όπως τα πουλάκια όταν αρχίζουν να πετούν και φεύγουν απο τη φωλιά).
Προσπάθησε να αποφύγεις τις ημέρες και τις ώρες μεγάλης αιχμής (π.χ. Σαββατοκύριακα)
Θα σε βοηθήσει να αποκτήσεις αυτοπεποίθηση στο τιμόνι και να μη φοβάσαι τίποτα.

Αυτά προς το παρόν, αν θυμηθώ και άλλα θα σου τα γράψω.
Σου εύχομαι κάθε επιτυχία στο νέο σου εγχείρημα.

Eγω φιλε Οδυσσεα μεχρι και κρισεις πανικου εχω παθει στο τιμονι αλλα πιστεψε με ακομα και αυτες ξεπερνιουνται να ειναι καλα τα αλαρμ.Προσωπικα θεωρω καλυτερο να οδηγεις μονος σου και να μην εχεις κανεναν να σε ελεγχει η να επιβλεπει και η δικη μου γνωμη ειναι να πας κατευθειαν στην τρομερη κινηση (δεν κανω πλακα)οπου θα δεις οτι θα τα καταφερεις τελεια αυτη η πιεση που θα νιωσεις θα σε κανει να ξεμπλοκαρεις αμεσως και να προσαρμοστεις , θα σου προτεινα επισης να γελας με τα λαθη σου και να νιωθεις οτι και οι γυρω σου ετσι ηταν καποτε και μπορει και πολυ χειροτερα και οτι και να γινει πες χαριτολογωντας οτι εισαι μικρος και απειρος και ετσι θα σε συμπαθησουν χωρις να σε μπινελικωσουν.Σηκω πηγαινε τωρα εξω βολτιτσα και μην φοβασαι τιποτα η οδηγηση ειναι σαν περπατημα τοσο απλο και θα δεις οτι θα γινονται μηχανικα μετα ολα δεν θα σκεφτεσαι τιποτα...Πηγαινε τωρα και περιμενω νεα

Οδυσέα για προσπάθησε να βρες μία αλάνα και πολλά χαρτόκουτα και μετά ένα μήνα καθημερινής εξάσκηση θα δείς ότι το άγχος φεύγει.
Μη ξεχνάς εξάλου ότι μόνο η αρχή είναι δύσκολη και ήταν δύσκολη για τον καθένα μας.

Ρε συ Οδυσσεα εσυ τουλαχιστον πηγες σε σχολή, εβγαλες διπλωμα, τι να πω εγω που δεν μπορω ουτε σε σχολή να πατησω...

Επιμένω στην αλάνα και όχι στις μικρές διαδρομές γιατί στην αλάνα τα χαρτόκουτα δεν ζητάν αποζημίωση.
Φαντάζομαι ότι όλο και κάποιος φίλος σου θα μπορεί να \"σου υποχρεωθεί\" για λίγο διάστημα να σε πηγαινοφέρνει. Μη διστάζεις να το ζητήσεις.

Γεια σου Οδυσσέα! Εγώ βρίσκομαι στο 5ο μάθημά μου! Δεύτερη φορά σήμερα βγήκα στο δρόμο! Στην αρχή πολύ άγχος! και ακόμη είμαι αγχωμένη. Πρωτάρα στην οδήγηση με μηδενικά εμπειρία ο δάσκαλος είχε την απαίτηση να βγούμε στο δρόμο από τη δεύτερη κιόλας μέρα. Εγώ ήδη πολύ πρεσαρισμένη, αφου μου ξεκαθάρισε ότι είχε πολλές προσδοκίες από μένα, μπλόκαρα συνέχεια με αποτέλεσμα να ξεχναω σημαντικά πράγματα πριν ξεκινησω...αστα!! Θελω να τα παω καλα... παρα πολύ...
Και ξέρεις τι μου συμβαίνει εμένα? δεν είναι ότι θα εχω ανασφαλεια εαν δεν ειναι διπλα μου ο δασκαλος ή ο οποιοσδήποτε για να με διορθωνει...Σήμερα ειδικά αισθάνθηκα ότι δεν ήθελα καθόλου να παρεμβαίνει κατα την οδήγηση...ήθελα μόνη μου να διορθώνω καθε στραβοτιμονια. Ενταξει στις διασταυρώσεις με πολλή κίνηση τα παιζω! Χρειάζεται η βοήθειά του δασκάλου.
Πρεπει να το αγαπήσουμε το αυτοκίνητο ρε συ Οδυσσέα! Τι να κανουμε??

Quote:

---

Originally posted by οδυσσεας
δυστυχως justme κανενας φιλος δεν οδηγει....

---

ο πατερας σου? Η μανα σου?

Φίλε μου Οδυσσέα καλή σου μέρα.Διάβασα εδω στο φόρουμ το πρόβλημα σου σχετικά με τήν οδήγηση και φυσικά σε καταλαβαίνω αλλά θά σου γράψω εδώ το δικό μου τραγικό συμβάν και τότε θα καταλάβεις .Λοιπόν οδηγώ περίπου 20 χρόνια και πρίν 10 χρόνια επεσα σένα γκρεμό 30 μέτρα κάτω στό πουθενά γιατί ο δρόμος ηταν γεμάτος λάδια και σιγόβρεχε.Επαθα διάσιση για 30 λεπτα κι όταν μέβγαλαν απο κει κάτω διαπιστώθηκε οτι το τζίπ ειχε γίνει σάν τσαλακωμένη μπάλα κι εγω σαν απο θαύμα ειχα ζήσει κουβαλώντας μόνο 2 κατάγματα στόν αυχένα και μία κλίδα στο χέρι σπασμένη.Γιά να μήν σε κουράζω εμεινα σε ακινησία 3 μήνες.Μετά δέν μπορουσα ούτε να δώ αυτοκίνητο μου προκαλούσε εμετό όσο για τα τζίπ τάβλεπα σάν τον χάρο.Οχι μόνο οδήγησα οχι μόνο ξεπέρασα τις φοβίες μου αλλά και κάνω μεγάλα ταξίδια εξω απο Ελλάδα χωρις να σκέπτομαι τίποτα.Φαντάσου λοιπόν νάφηνα τις φοβίες να με καταλάβουν και να με κυριέψουν....δέν θά οδηγούσα ποτέ.Γιαυτό και σου γράφω αυτές
μου τι εμπειρίες για να καταλάβεις οτι τίποτε δεν ειναι αδύνατο κι ότι στο χέρι σου ειναι να τις ξεπεράσεις αρκεί να το θέλεις πολυ.Νάσαι πάντα καλά.....

Quote:

---

Originally posted by οδυσσεας
winstonman τι να κανω το διπλωμα αν δεν οδηγω...να το κρεμασω στον τοιχο?

---

δεν με καταλαβες. Δε λεω οτι δεν εχεις προβλημα σαφως και εχεις και θες βοηθεια απλα σου λεω οτι υπάρχουν και χειροτερα απο σενα. Εγω δεν μπορω να παω ουτε σε σχολη και μονο η σκέψη με αγχώνει.

βασικα αυτο που με αγχωνει περισσοτερο ειναι οτι πρεπει να περάσω εξετασεις για να πάρω το δίπλωμα στο τελος. Εγω θα οδηγω και θα ναι στο αμαξι αλλοι 2. Με αγχωνει και μονο η σκέψη. Με αγχωνει γενικα η ιδεα του οτι θα οδηγω και θα ναι και αλλοι στο αμαξι και κατα καποιο τροπο θα με \"επιβλέπουν\" οσον αφορα τις οδηγικες μου ικανοτητες. Πιστευω αν υπήρχε τροπος να παρω το διπλωμα (λεμε τωρα) χωρις εξετασεις π.χ να μου το ... ταχυδρομήσουν σπίτι :P :P μετα με τον πατερα μου θα μαθαινα μετα σιγα σιγα.

Θα επιμείνω σε αυτό που σου προτείνω (και ας γίνομαι κουραστικός) γιατί νομίζω ότι το πρόβλημά σου είναι ότι ΔΕΝ πιστεύεις ότι μπορείς να οδηγήσεις με ασφάλεια. Είτε αυτό είναι αλήθεια είτε όχι θέλεις να το ξεπεράσεις χωρίς να δώσεις ένα κάρο χρήματα σε σχολή οδήγησης.
Εντάξει φίλους κανείς. Ούτε γείτονας?? ούτε κάποιος από το συνεργείο που πάς το αμάξι?? (ναι δυστυχώς κάπου πρέπει να υποχρεωθείς)

Ε πάρε ένα ταξί και δώστου 30 ευρώ να σε πάει μέχρι μία αλάνα το Σάββατο και κάτσε 10 ώρες και πέστου να έρθει να σε ξαναπάρει.

(ίσως άσκοπα να επιμένω και να λέω βλακείες απλά όταν θέλων εγώ να κάνω κάτι ψάχνω τρόπους να το κάνω και όχι δυσκολίες για να μη το κάνω)

Πολυς κοσμος δεν οδηγει για τους χψζ λογους.
Δυστυχως αν δεν οδηγησεις παντα θα αισθανεσαι καπως ασχημα...καθως χανεις κατι απο την ανεξαρτησια σου...ασε που πολλες φορες επιβαλλεται να πρεπει να οδηγησεις.
Οχι δεν οδηγω γιατι...ισως απλα να φοβαμαι...σιγουρα φοβαμαι αλλα πιστευω οτι δεν μπορω και δεν θελω να παρω καποιον στον λαιμο μου συμπεριλαμβανομενου του εαυτου μου.Πολλοι σαν εμενα δεν οδηγουν και πιστευω οτι καλα κανω.
Ναι νοιωθω ασχημα που και που για αυτο...καθως περιοριζομαι και αρκετα αλλα τι να κανουμε?
Τα παιδια εχουν δικιο ολοι στην αρχη ετσι αισθανονται...φοβο,αγχος και το ξεπερνανε μετα απο καποιο χρονικο διαστημα...αλλα δεν ειναι και ολοι ιδιοι.

Quote:

---

Originally posted by οδυσσεας
εμενα με αγχωνει ιδιαιτερα οτι μπορει να συμβει κατι (οτιδηποτε π.χ. λαστιχο) κ οτι δεν θα υπαρχει καποιος να βοηθησει

---

Σκεπτόμενος έτσι αφήνεις όλα τα ενδεχόμενα που θα μπορούσαν να σου συμβούν ανοιχτά να σου συμβούν κι όλας στην πραγματικότητα ....
... ο Νόμος του Μέρφυ ... αυτοπροσώπως !!!

... Οδυσσέα , χαλάρωσε .. σκέψου πως για οτιδήποτε σου συμβεί στο δρόμο .. ένα λάστιχο , ένα μηχανικό πρόβλημα, ... έχασες το δρόμο σου ..
Για όλα υπάρχει λύση ...
Αν έχεις μαζί σου ένα κινητό απλά καλείς την οδική βοήθεια ...
ή κάνεις δεξιά, σταματάς και ζητάς βοήθεια από ένα αυτοκίνητο που περνάει ...
Καλό είναι νάχεις και χάρτη/οδηγό πόλης μαζί σου ...

Κι εμένα μου συνέβησαν διάφορα που δεν πίστευα οτι θα καταφέρω να τα χειριστώ μόνη μου ...
Οδήγησα με χαλάζι, με χιόνι, με πάγο και μάλιστα χωρίς αλυσίδες και ζήτησα βοήθεια από άλλους οδηγούς να μου πάνε πιό κάτω το αυτοκίνητο γιατί δεν ήξερα από ...πατινάζ ..
ʼλλη μια φορά είχα αλυσίδες αλλά δεν μπορούσα να τις βάλω ... (πάνω στο Δομοκό με χιονοθύελλα... ) Ε! κι εκεί με βοήθησαν άλλοι οδηγοί ...
Το κορυφαίο μου ήταν .. (ούτε κι εγώ το πιστεύω ακόμα .. !) οτι οδήγησα σε χώρα που οδηγούν Δεξιά και μάλιστα με συνοδηγό άτομο που δεν ήξερε να οδηγάει καν ... !!
Απογείωση ... Όλα πήγαν μια χαρά κι ας ανησυχούσα ένα μήνα πριν για το αν θα τα κατάφερνα ...

Κι αν θες τη γνώμη μου , καλύτερα να μάθεις μόνος σου , χωρίς συνοδηγό γιατί μόνο έτσι θα μάθεις να εμπιστεύεσαι στον εαυτό σου χωρίς να χρειάζεσαι πάντα κάποιον δίπλα σου για να βασίζεσαι ...
Κι αυτά στα λέει ένα άτομο που δε φημίζεται για την ...\"τόλμη και ... αφασία\" του στην οδήγηση..
Κάθε άλλο ... Πάλεψα όμως κι εγώ πολύ με τις τόσες αναστολές μου και σε καταλαβαίνω απόλυτα ...
Αλλά απλά σου λέω ΤΟΛΜΑ !!
Δεν έχεις ιδέα τι χάνεις από αυτή την αίσθηση ελευθερίας όταν οδηγάς ... Πόσο σε κάνει να νιώθεις ανεξάρτητος ...

ΤΟΛΜΑ !!

Psychangel,
Ετοιμη σε βρίσκω για την φόρμουλα.
Ακους εκεί οδήγησε από δεξιά. Εδώ εγώ πεζός ήμουν και κάθε μέρα κινδύνευα.
Αλλά πάντως το τολμούσα. Περνούσα απέναντι.......

Quote:

---

Originally posted by justme
Psychangel,
Ετοιμη σε βρίσκω για την φόρμουλα.

---

.. ναι φορμουλα ... !
Αλλά με τη ... \"φαρμακολογική\" έννοια του όρου ... !!! :D: :p:

κι είναι όπως το είπα .. : \"ούτε κι εγώ το πιστεύω ακόμα αυτό που έκανα ... !!\" :lol: :lol: :lol:

να σου πω την δικη μου ιστορια με την οδηγηση.
πηρα διπλωμα πριν 20 ΧΡΟΝΙΑ, ακριβως τον μηνα που εκλεισα τα 18...
το πηρα κανονικα βεβαια, δεν λαδωσα.
στην συνεχεια δεν οδηγησα ΠΟΤΕ γιατι δεν ειχα δικο μου αυτοκινητο στην αρχη κι ο μπαμπας δεν μου εδινε το δικο του η για να μη σκοτωθω η για να μη το χαλασω (δεν ειμαι πολυ σιγουρη), μετα απο 3-4 χρονια ξεκινησα μια σχεση που κρατησε 17.... ο φιλος μου δεινος οδηγος, εγω ενοιωθα ηδη ασχετη με τοσα χρονια που δεν ειχα οδηγησει.
οδηγουσε παντα αυτος και με εξυπηρετουσε σε οτι χρειαζομουν.
βολευτηκα στον ρολο του συνοδηγου (ηταν και ξεκουραστο) η δουλεια μου παντα βολευοταν με ταξι η λεωφορειο και η κοινη κοινωνικη μας ζωη, με το αυτοκινητο του φιλου μου....
πλεοντας σε πελαγη βολεματος απο πολλες αποψεις, χωριζω πριν απο 3 χρονια.....πανικος....
μετα το πρωτο ισχυρο σοκ αντιλαμβανομαι οτι μεγαλο κομματι της δυστυχιας μου οφειλοταν στην αδυναμια αυτονομης μετακινησης μου... το κερασακι ηταν μια δουλεια που χρειαοταν οπωσδηποτε αυτοκινητο γιατι η8ελα 20 ευρω ταξι τη μερα για να πηγαινοερχομαι.
ενοιω8α ολο αυτο το διαστημα εντελως αχρηστη ως οδηγος και μου φαινοταν βουνο να παρω ενα αμαξι και να βγω στους δρομους.
1-2 φορες που ειχα παρει του φιλου μου, σε αλανα, ενοιωθα οτι οδηγω δικηνητηριο αεροπλανο τουλαχιστον....
εβλεπα την ζωη μου να βαλτωνει γιατι μετα τον χωρισμο δεν μπορυσα ουτε σουπερ μαρκετ να παω...ειχα απομονωθει απο φιλους \\γιατι δεν ειχα διαθεση για κοινωνικοτητες και δεν μπορουσα ουτε για μια βουτια να παω μονη μου το καλοκαιρι.
με την ευκαιρια της δουλειας επρεπε να σκεφτω σοβαρα να παρω αυτοκινητο.
ΦΟΒΟΜΟΥΝ
εκανα μια απλη σκεψη
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΤΟΣΟΙ ΗΛΙΘΙΟΙ ΝΑ ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΟΣΟ ΚΑΛΑ ΚΙ ΕΓΩ ΝΑ ΜΗ ΜΠΟΡΩ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΞΙΣΟΥ ΚΑΛΑ!
αυτο ηταν.
πηγα και παραγγειλα το αυτοκινητο που μου αρεσε.
πηρα εναν δασκαλο και εκανα 4 μοναδικα μαθηματα (μετα απο 20 χρονια παρακαλω)
η αντιπροσωπεια ηταν στα ορια της πολης και για να παρω το αυτοκινητο επρεπε να βγω στην εθνικη
το σχεδιο ηταν να παμε με εναν φιλο να το παμε σπιτι μου (οδηγωντας το αυτος βεβαια) και ν αρχισω να το παιρνω σιγα σιγα.
τη μερα που επρεπε να το απρω ο φιλος (ο πρωην συντροφος) ειχε ενα σοβαρο προβλημα κι επρεπε να παω μονη μου......
πηγα, το πηγα με 10 κλμ διπλα στην εθνικη και ανοιξα το ραδιοφωνο0 για πρωτη φορα.
κατα διαβολικη συμπτωση επαιζε το \"ακριβο μου διθεσιο\" με την πρωτοψαλτη.....
απο τοτε δενε χει τυχει να ξαναπεσω σαυτο το τραγουδι...
το ακουσα ολο σταματημενη και μολις τελειωσε βγηκα στην εθνικη και το πηγα σιγα σιγα σιγα απο την δεξια λωριδα μεχρι το σπιτι.
απο εκεινη τη μερα οδηγω καθημερινα.
δεν εχω παθει τπτ τραγικο, αν και τρεχω αρκετα πια (δυστυχως)
Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ και μονο λογω αμαξιου, και συνειδητοποιησα, ποση απ την ευδαιμονια μας, οφειλεται απλα σε αγαπημενες συνηεθεις κι οχι απαραιτητα στους αλλους.
οδηγω τωρα 2 χρονια,δεν μπορω να φανταστω πια την ζωη μου χωρις αυτο.

μεγαλο μερος του αρχικου αγχους μου, και στο προτεινω ανεπιφυλακτα, το εδιωξε μια καλη μικτη ασφαλεια.... ετσι δεν θα φοβασαι μη το χαλασεις η μη κανεις σε καποιον ζημια (εξαιρουνται οι τραυματισμοι :Ρ)
μια καλη οδηγικη βοηθεια θα σε σωσει απο σκεψεις του τυπου \" τι θα γινει αν καει η φλαντζα\" η \"τι να ειναι η φλαντζα\"
και ο καλος σου αγγελος θα αναλαβει τα υπολοιπα...

κουραγιο, η ζωη ειναι πιο ωραια οταν εισαι ανεξαρτητος..

Πρακτικά ε?Χμ..ίσως αν κάποιος από το φόρουμ που να τα πηγαίνει καλά με την οδήγηση θέλει να σε βοηθήσει με το να έρθει μαζί σου στη θέση του συνοδηγού..

Το κατάλαβα.Οπότε ζητείται εθελοντής. :)

Quote:

---

Originally posted by Dalia
Το κατάλαβα.Οπότε ζητείται εθελοντής. :)

---

Εγω ΔΕΝ οδηγω αλλα αν θες Οδυσσεα μπορω να ερθω για συμπαρασταση στο πισω καθισμα. Τωρα ζητειται συνοδηγος... Νταλια οδηγεις εσυ? Αν ναι, θα μπορουσαμε να βρεθουμε οι τρεις μας... ;)

Ούτε εγώ οδηγώ.Και δεν είμαι καν από Αθήνα.

Quote:

---

Originally posted by Dalia
Ούτε εγώ οδηγώ.Και δεν είμαι καν από Αθήνα.

---

οκ απλα ειχα την εντυπωση οτι εισαι από Αθηνα.

Όχι.Είμαι από το μέρος που σε αγχώνει..Θεσ/νίκη. :p

Εκτός από το να ξέρει να οδηγεί μάλλον θα πρέπει να είναι Και κάπου στην Αθήνα......δυστυχώς

Οδυσσεα σου το ξαναλεω παιδι μου ορμα δεν ειναι τοσο βαρβαρο οσο σου φαινεται και θα στο εξηγησω αμεσως...τα βασικα τα ξερεις οκ?
πες οτι μπλοκαρεις στην κινηση βαλε ενα τραγουδακι που σου αρεσει η σε πορωνει υπερβολικα κλεισε τα παραθυρα για να μην ακους τα μπινελικια να εισαι προσεχτικος ομως..και εκει που καθεσαι σε πιανει κριση πανικου και τι εγινε???ειναι μια τρομερα φυσιολογικη αντιδραση μεινε εκει που εισαι εαν δεν μπορεις να κανεις στην ακρη και βαλε αλαρμ αν σε ρωτησει κανεις πες ανεβηκε η θερμοκρασια και επρεπε να σταματησω χεστηκες κιολας δεν θα δωσεις και λογαριασμο λοιπον κανεις ασκησεις αναπνοης ηρεμεις και ξαναξεκινας κανενα προβλημα ολη η πολη ειναι σαν το σπιτι σου να νοιωθεις ανετα και να ξερεις οτι και ο διπλανος σου που καθεται στο διπλα αμαξι μπρει να περναει τα ιδια.Βγες στην ζουγκλα και μαθε να επιβιωνεις θα τρομαξεις με την δυναμη που κρυβεις μεσα σου.Πανε για αρχη τετοιες ωρες που σου γραφω βραδυ μονος σου
και μετα σταδιακα πανε στο τρελαδικο την κινηση να δεις που μετα θα συνηθισεις και θα σου αρεει και η κινηση θα κανεις και γνωριμιες με τα μπλοκαρισματα που εχετε στην Αθηνα(Λες και εμεις στην Θεσσαλονικη καλυτερα παμε)τελος παντων βγες απο το φορουμ εισαι το καμαρι της οικογενειας εφοσον οδηγεις μονο εσυ απο σεν απεριμενουν να τους πας βολτιτσα αντε πολλα εγραψα θα περιμενω νεα φιλαρακο γεια σου...

εγω και καλα οδηγω και α8ηνα ειμαι (οχι ολες τις μερες)!!!!

Μπράβο Οδυσσέα! χαίρομαι πολυ οταν μελη επανέρχονται για γραψουν εδω ΚΑΙ τα ευχάριστα νεα τους....σου εύχομαι να συνεχισεις με αναλογες προοδους...:)

μπραβο βρε Οδυσσεα!
πως σου φαινεται τωρα?

Άντε ωραία!Ετσι να ακούμε και ευχάριστα!
Καλές βόλτες τώρα που πήρες μπρος..:)

Oδυσσέα,
Αν δε σου είναι κόπος μας λές ΠΩΣ τα κατάφερες?

(καλές βόλτες)

Συγχαρητήρια κι από μένα!!!

μπραβο τσακαλε ειδες που δεν ηταν τιποτα?

Οδυσσέα διάβασα την ιστορία σου και ειλικρινά όταν έφτασα στην τελευταία σελίδα και είδα οτι τα κατάφερες,χαμογέλασα!!!!!!!!!!� �πράβοοοο,συνέχισε δυνατά και μην φοβάσαι τπτ,απλά μη ξεχνάς ότι...όσο το σέβεσαι (το αυτοκίνητο)τόσο σε σέβεται και εκείνο!!!!!!!!!!!!!!!
Προσωπικά ποτέ δεν έχω κάνει έστω και μια γρατζουνία στη ζάντα.....Το δίπλωμα το έβγαλα στα 18 μου και μέχρι τα 23 μου οδηγούσα κάθε φορά με λαχτάρα σαν τη πρώτη φορά....στα 23 μου όμως μπροστά μου είδα το αυτοκίνητο του ξάδερφου μου να φεύγει στον γκρεμό με άσχημο αποτέλεσμα!!Την επόμενη μέρα κι όλας έβαλα πωλητήριο στο αυτοκίνητο και απαρνήθηκα οτιδήποτε είχε ρόδες!!!Παρόλο που οι γύρω μου προσπαθούσαν να με βοηθήσουν εγώ δεν άκουγα κανέναν....η ιστορία αυτή κρατησε 1 χρονο....μέχρι που ένα βράδυ η μαμά μου έπρεπε να μεταφερθεί σε νοσοκομείο λόγω μεγάλου πυρετού...ο μπαμπάς μου σε επαγγελματικό ταξίδι και εγώ μόνη με την μητέρα μου...αναγκάστηκα λοιπόν να ξαναμπώ στην θέση του οδηγού....αυτό ήταν...μετά από τα πρώτα χιλιόμετρα,ξαναβρήκα το θάρρος μου και ξεπέρασα τις φοβίες μου!!!Μετά απο 2 μέρες αγόρασα πάλι αυτοκίνητο και αυτή τη στιγμή ανήκω σε club αυτοκινήτου και τρέχω ακόμα και σε αγώνες!!!!!!

Καλά και ασφαλή χιλιόμετρα να έχεις....με προσοχή!!!!!!!!!!!!!

Γειά σου οδυσσέα, άργησα να δώ ότι ζήταγες εθελοντή
από αθήνα είμαι κ μπορώ, αν χρειάζεσαι ακόμα φυσικά!
Εφόσον ξεκίνησες να το παίρνεις, σίγα - σιγά κ θα του πάρεις τον αέρα.
Θέλει κανά μήνα με 2 να σου φύγει το ίδρωμα στα χέρια κ το να πάω με το αυτοκίνητο ή όχι
προσπάθησε να το χρησιμοποιείς καθημερινά κ όχι να εξαντλήσε.
Ύστερα θα καταλάβεις πως εσύ μια χαρά πας, σύμφωνα με τον κοκ, είσαι προσεκτικός κ θα πιάσεις να θυμώνεις με τους γύρω σου κ τις βλακείες που κάνουν.
Γι\'αυτό δεν πρέπει να φοβάσαι εσένα, αλλά να έχεις το νού σου στους γύρω για να προλαβαίνεις να αντιδράς!
Δύο χρόνια οδηγώ, δεν είχα κανένα ατύχημα, ευτυχώς αντιδρώ σωστά κ έγκαιρα.
Η ταχύτητα τις περισσότερες φορές κάνει τους οδηγούς να χάνουν τον έλεγχο, η άσχημη συμπεριφορά (όποιος προλάβει-προσπερναω γιατι παει σαν κοτα κλπ.), ο κακός υπολογισμος κ το πιστεύω ότι \"εγώ ξέρω\"(κάνω οτι θελω-τους παιρνω στο λαιμό μου), να μην πώ οτι οδηγηση κ αλκοολ δεν πάνε μαζί - εννοείται! Προσωπικά όποτε αισθανόμαι χάλια ψυχολογικά κ με αυτή την κούραση να σκοντάφτω κ στο σκαλοπάτι, μένω μέσα χωρίς να πάρω το ρίσκο να κινδυνεύσω ή να θεσω σε κίνδυνο τους γύρω μου.
Γι\'αυτό όσο σίγουρος να νιώθεις κάποια στιγμή, φρόντισε να είσαι σκεπτόμενος οδηγός!
Να είσαι καλά κ καλές διαδρομές!

μπραβο οδυσσέα. αφού διάβασα ολες τις αναρτήσεις σου έφτασα και σε αυτή που έγραψες πως άρχισες να παιρνεις το αυτοκίνητο. έχω κι έγώ πρόβλημα με την οδήγηση.
πήρα το δίπλωμα στα 19 στα 20 αγόρασα αυτοκίνητο και το κοιταγα. 3 με 4 βόλτες πήγα και αυτό ήταν. πριν απο ενα χρόνο και αφού έμαθε ο αδερφός μου το πουλήσαμε για να αγοράσει καινούργιο. και τώρα τον τελευταίο μήνα μου έχει κολλήσει πως πρέπει να μάθω και εγώ για προσωπική μου εξυπηρέτηση. σκέφτομαι συνέχεια τι παραπάνω έχουν οι άλλοι που μπορούν και γιατί όχι κι εγώ αλλά δεν γίνεται τίποτα. η φοβία μου είναι μήπως προκαλέσω κάποιο ατύχημα και τα βρισίδια που θα ακούσω. επίσης φοβάμαι μήπως δεν μπορώ να το οδήγήσω καλά και δεν μπορώ να το κύβερνήσω και πηγαίνει όπου θέλει αυτό.
πες μου σε παρακαλώ τι σκέφτηκες και πως ξεκίνησες να το παιρνεις. να ξέρεις πως θα με βοηθήσει πολύ. ευτύχώς έχω άτομα για να με βοηθήσουν.

αν θες μπες στο μπλοκ μου ου είναι στο προφίλ μου να δεις την ιστοριά μου με την οδήγηση.

Τέρμα τα γκάζια λέμε. Αριστερή λωρίδα και let god decide who\'s been good and who\'s been bad ;)

Όχι. Δεν είναι σωστό αυτο. Σταδιακά.

Ήμουνα αρχάριος στο αμάξι που λες, Οδυσσέα, και ξαφνικά βρίσκομαι στην αριστερή λωρίδα. Σκατά λέω στη φίλη μου που καθόταν δίπλα μου. Εντάξει μου λέει, βλέπω και μόλις σου πω μπορείς να κάνεις δεξιά.

Γάμησε τα λέω. Τώρα μπήκαμε στο χορό θα χορέψουμε.

Δεν έχω βγει από την αριστερή λωρίδα έκτοτε.

Δεν λέω ότι είναι καλό... αλλά είναι γαμάτο

Κι η κοπέλα μου οδηγεί τόσο αργά που όλοι της κορνάρουνε. Ευτυχώς με βλέπουνε και κάνουνε μόκο όταν μας προσπερνάνε. Ο καθένας το δικό του ρυθμό. Να είναι καλά το μωρό μου.

Οδυσσέα, αλήθεια πώς νιώθεις τώρα που μπορεις κ οδηγεις...εννοώ εχεις περάσει στην επομενη φάση:)? Δεν πήρες τα πάνω σου?

Μην το βάζεις κάτω οδυσσέα, ότι αφήνεις σε αφήνει!
Τώρα που έκανες την πρωτη προσπάθεια, συνέχισε!!!
Ίσα - ίσα, τώρα που έχει κίνηση ακολουθείς απλά την ροή, δεν έχει ιδιαίτερη διαφορά παρα μόνο στο παρκάρισμα.
Μην αγχώνεσαι, μια ιδέα είναι όλα!

Aν σου πω τι τραβηξα εγω μεχρι να βγω στο δρομο δεν βθα το πιστευεις, ειχα το διπλωμα εικοσι χρονια καιεν ειχα πιασει τιμονι , ηαναγκυ με εκανε να οδηγήσω, ψαξε μέσα σου να β ρεις τι ειναι αυτο που σε τρομάζει πραγματικά. οδρομος ; τα αλλα αυτοκινητα; ηκινηση; μπορει ακομα και η ανηφορες ή το φρένο, μπορει και κατι αλλο βρεστο και αντιμετωπισετο.

Οδυσσεα , τώρα που είσαι ζεστός μην το αφήσεις !!!

Καταλαβαίνω απόλυτα το πως αισθάνεσαι γιατί και εγώ πήρα το δίπλωμα και το άφησα στο συρτάρι για πολλά χρόνια γιατί φοβόμουν πολύ και δεν είχα κάποιον να με βοηθήσει στις πρώτες μου απόπειρες ...........

Ευτυχώς αυτός ο άνθρωπος βρέθηκε (ο φίλος μου) ........ και έτσι σήμερα οδηγώ ..........

Τι έχανα τόσα χρόνια !!!!!!!!!! Φοβερή αίσθηση ελευθερίας !

( ο πρώτος καιρός είναι δύσκολος , σιγά - σιγά αποκτάς (σχετική) εμπιστοσύνη στον εαυτό σου .......... εξοικειώνεσαι και αποκτάς άνεση .......... )


Υ.Γ. Τώρα πρέπει να με βοηθήσει , ώστε να οδηγήσω και παπάκι ......... αν και κάποιοι το θεωρούν εύκολο , φοβάμαι ότι αν το επιχειρήσω θα πέσω .........