Διάρκεια Ψυχοθεραπείας και αλλαγή

Η διάρκεια της ψυχοθεραπευτικής διαδικασίας αποτελεί ένα διαρκές αντικείμενο έρευνας μεταξύ των επιστημόνων ψυχικής υγείας καθώς και μια μόνιμη "σύγκρουση".

Από τη μια μεριά, οι γρήγοροι ρυθμοί των σύγχρονων δυτικών κοινωνιών επιθυμούν ψυχοθεραπείες βραχείας διάρκειας. Για παράδειγμα, τα ασφαλιστικά ταμεία κάποιων χωρών, καλύπτουν μάξιμουμ 12 συνεδρίες ψυχοθεραπείας, κάτι που επιτυγχάνεται μόνο σε ψυχοθεραπείες συμπεριφορικού τύπου, πχ γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία.

Από την άλλη μεριά, θεραπευτές ψυχοδυναμικών ή υπαρξιστικών προσεγγίσεων, θεωρούν δεδομένο πως η αλλαγή στον πελάτη/ασθενή, επέρχεται μετά από δουλειά αρκετών συνεδριών.

Το ερώτημα προς όλους όσους έχουν κάνει ψυχοθεραπεία:
Τι διάρκεια είχε η ψυχοθεραπεία σας? (αν θέλετε, αναφέρετε και τι είδους ψυχοθεραπευτική προσέγγιση ακολουθούσε ο θεραπευτής σας).
Έχει ολοκληρωθεί ή συνεχίζεται η ψυχοθεραπεία σας?
Πόσο σύντομα είδατε οφέλη/αλλαγές στον εαυτό σας?
...και για όσους θέλουν να εμβαθύνουν λίγο παραπάνω: ποια ακριβώς ήταν η πρώτη αλλαγή που είδατε στον εαυτό σας?


Δείτε σχετική δημοσκόπηση στο E-Psychology.

17 μηνες ψυχοθεραπεια για ΙΔΨ, 76 συνεδριες, 3000 ευρω, καμία ουσιαστικη προσέγγιση (λιγο απ'ολα και κατα βαση φιλοσοφημενα φούμαρα), σε λιγο "θα γινομουν καλα" αλλα ευτυχως αποσυρθηκα απο αυτη την τοσο πετυχημενη θεραπεια μου.
Πισω στο μηδεν. Χειροτερη απο οταν ξεκινησα. Ανικανοι, αχρηστοι, ανηθικοι "ειδικοι" που δοξαζονται στον πονο των ψυχικα νοσουντων.
Δεν χανω την ελπιδα, ουτε την πιστη στους αληθινους ανθρωπους εκει εξω και στους πραγματικους ειδικους. Δεν το βαζω κατω. Δεν τα παραταω για εναν μ@@@κα που διελυσε το μεσα μου για να πλουτισει κατα τρια χιλιαρικα. Τοσο κοστολογησε την ανθρωπια του.

Ξεκινησα γνωσιακη-συμπεριφοριστικη θεραπεια με αλλον. Λενε πως ειναι η καταλληλη προσεγγιση για ΙΔΨ.

Περίπου ένα χρόνο ψυχοθεραπείας με ψυχίατρο.. Ψυχοθεραπευτική προσέγγιση του τύπου "τι έρχεσαι και κλαψουρίζεις και ξοδεύεις τα λέφτά σου άδικα". Αλλαγές από εκεί είδα λόγω της φαρμακευτικής αγωγής (από παραισθήσεις και φωνές σε νορμάλ). Με την ψυχολόγο μου έκανα γνωσιακη συμπεριφορική για κάποιους μήνες, με βοήθησε πάρα πολύ μετά την πρώτη υποτροπή να ξεπεράσω την αγοραφοβία μου σταδιακά.. (φοβόμουν να βγω από το σπιτι γιατί θεωρούσα ότι όλοι μιλούσαν για μένα αρνητικά και με παρακολουθούσαν μαζί με πολύ έντονο άγχος). Τώρα είμαι σε στάδιο που θα ζητήσω πάλι βοήθεια για προσωπική εξέλιξη, λόγω ατολμίας.

Ποτέ δεν ξέρεις πόσο μπορεί να διαρκέσει.
Μπορεί 2 μήνες,2 χρόνια κλπ.

Η διάρκεια της θεραπεία είναι συνήθως ανάλογη της προσέγγισης. Για παράδειγμα η γνωστική-συμπεριφορική προσέγιση στην καταπολέμηση φοβιών θα μπορούσε να είναι βραχεία και ταυτοχρόνως αποτελεσματική. Ωστόσο, για να αναδομηθούν τα γνωστικά σχήματα του θεραπευόμενου χρειάζεται περισσότερος χρόνος, ώστε "ο νέος τρόπος σκέψης" να γίνει βίωμα. Οι προσεγγίσεις αυτές δίνουν περισσότερη έμφαση στην επίλυση των προβλημάτων στο παρόν και δεν αναδρομούν τόσο στο παρελθόν του θεραπευόμενου, άλλωστε γι αυτό είναι και βραχύχρονες. Το ψυχοδυναμικό μοντέλο και η υπαρξιακή προσέγγιση χρειάζονται περισσότερο χρόνο δίοτι η βαρύτητα δίνεται στο παρελθόν του θεραπευόμενου. Είμαι οπαδός της ψυχανάλυσης, αν και λίγο παλιομοδίτικο μοντέλο, δίοτι θεωρώ σημαντικό το να βρεί κανείς τη ρίζα του προβλήματος. Με έχει βοηθήσει πολύ στο να κατάλαβω από ξεκινούν καποιές συμπεριφορές, που δεν θεωρούνται υγιείς. Από την άλλη η γνωστική-συμπεριφορική προσέγγιση με βοήθησε να καταλάβω, τι είναι αυτό που συντηρεί αυτές τις συμπεριφορές. Καταλικτικά, θεωρώ ότι οι βραχύχρονες θεραπείες, αφορούν συγκεκριμένα "θέματα" ψυχικής υγείας.

προσωπικα θα ελεγα μεχρι να γινεις καλα..

αλλα πιστευω η διαρκεια πρεπει να είναι μεχρι 2 ετη μαξιμουν ,μετα δεν νομιζω ότι μπορει να σ προσφερει τιποτα αλλο

Εχασα 2 χρονια νομιζοντας πως κανω ψυχοθεραπεια....
Ουτε πισω γυρνανε, ουτε αλλαζει η αδικια γιατι υπηρξε, ουτε δυστυχως ελαβα αυτα για τα οποια πληρωσα....

Μια φορά ψυχικά ασθενής,για πάντα ψυχικά ασθενής.Δε νομίζω πως υπάρχει διάρκεια στην ψυχοθεραπεία.Αμα γυρίσει το μυαλό,δεν υπάρχει επιστροφή.Απλά με την ψυχοθεραπεία και φαρμακοθεραπεία δίνεις μια ψευτοελπίδα στον άρρωστο ότι κάτι καλύτερο μπορεί να γίνει.Αλλά πάντα μέσα του θα υπάρχει το σαράκι της υποτροπής..

Έχω ξεκινήσει 3 φορές ψυχοθεραπεία, 2 με έλληνες ψυχοθεραπευτές και 2 στο εξωτερικό. Αυτό που παρατήρησα είναι ότι οι ψυχολόγοι, στη χώρα που ζω τώρα, ακολουθούν μάλλον γνωσιακή (λέω μάλλον γιατί ποτέ κανείς από τους ψυχοθεραπευτές μου δεν συζήτησε μαζί μου την προσέγγιση που ακολουθεί - τα συμπεράσματα τα βγάζω από την διαδικασία της ψυχοθεραπείας). Τις 2 φορές που άρχισα εδώ πέρα είχαμε προσυμφωνήσει ότι οι κύκλοι της ψυχοθεραπείας θα είναι για συγκεκριμένο διάστημα (5-10 συνεδρίες) και στόχευαν σε ένα συγκεκριμένο πρόβλημα που με απασχολούσε εκείνη τη στιγμή. Δεν μπορώ να πω ότι αυτή η διαδικασία με βοήθησε ιδιαίτερα προσωπικά. Πιστεύω ότι τα προβλήματά μου πηγάζουν από τον τρόπο και τις συνθήκες που μεγάλωσα. Επομένως η προσέγγιση των ελλήνων ψυχοθεραπευτών (μιλάμε για αυτά που με απασχολούν στο τώρα αλλά κάνουμε και αναδρομές στο παρελθόν) είναι για μένα πολύ πιο βοηθητική. Ο πρώτος κύκλος ψυχοθεραπείας μου νομίζω κράτησε γύρω στα 2 ίσως 3 χρόνια, δεν μπορώ να θυμηθώ ακριβώς. Οι γνωσιακοί κύκλοι κράτησαν 2-3 μήνες ο καθένας. Τώρα έχω ξαναρχίσει ψυχοθεραπεία χωρίς συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα.

Νομίζω το πόσο γρήγορα κάποιος βλέπει βελτίωση εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Το είδος του προβλήματός του, πόσο συνειδητοποιημένος είναι για το πρόβλημά του, αν έχει ξανακάνει ψυχοθεραπεία κ.α. Πιστεύω είναι δύσκολο να φανεί βελτίωση σε διάστημα λιγότερο των 2 μηνών όποια προσέγγιση κι αν ακόλουθείται. Προσωπικά ορατή βελτίωση είδα μετά τους 6 μήνες και θεαματική βελτίωση μετά από 1 χρόνο.

Το να γνωριζει ο θεραπευομενος που απευθυνεται και ποια προσεγγιση ακολουθει ο θεραπευτης, νομιζω πως επιβαλλεται να το απαντησει ο θεραπευτης σε σχετικη ερωτηση.
Ειναι αναμεσα στα βασικα που οφειλει να ξερει ο θεραπευομενος πριν αποφασισει να συνεχισει την θεραπευτικη διαδικασία.
Οσον αφορα τη γνωσιακη ή την πιο αναλυτικη μέθοδο, εξαρτάται απο το προβλημα που εχει ο καθενας αν θα βοηθηθει, και φυσικά απο την ιδιοσυγκρασια του και κατοπιν τη σχεση του με τον ιδιο τον ειδικο.

Quote:

---

Originally Posted by NikosD.

Για παράδειγμα, τα ασφαλιστικά ταμεία κάποιων χωρών, καλύπτουν μάξιμουμ 12 συνεδρίες ψυχοθεραπείας, κάτι που επιτυγχάνεται μόνο σε ψυχοθεραπείες συμπεριφορικού τύπου, πχ γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία.

---

Αυτό ακριβώς συμβαίνει εδώ που βρίσκομαι. Δε νομίζω ότι μπορείς εύκολα να βρεις ψυχοθεραπευτές που ακολουθούν κάτι άλλο από γνωσιακή. Νομίζω όμως ότι η συγκεκριμένη προσέγγιση δεν είναι καθόλου βοηθητική για ορισμένους ανθρώπους. Σίγουρα δεν ήταν για μένα. Μία φίλη μου πέρασε καρκίνο και το ταμείο της καλύπτει 10-12 συνεδρίες ψυχοθεραπείας. Ξέροντάς την και γνωρίζοντας περισσότερα για τη ζωή της, δε νομίζω ότι αυτές είναι αρκετές. Δεν έχω συζητήσει πρόσφατα μαζί της αν έχει προλάβει να δει βελτίωση. Πιστεύω ότι για άτομα που έχουν περάσει δύσκολα παιδικά χρόνια και κουβαλάνε τραύματα από τότε 12 συνεδρίες δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα. Είναι τόσο διαστρεβλωμένη η οπτική για τον κόσμο που θέλει χρόνο να αλλάξει.

Quote:

---

Originally Posted by melissa

Αυτό ακριβώς συμβαίνει εδώ που βρίσκομαι. Δε νομίζω ότι μπορείς εύκολα να βρεις ψυχοθεραπευτές που ακολουθούν κάτι άλλο από γνωσιακή. Νομίζω όμως ότι η συγκεκριμένη προσέγγιση δεν είναι καθόλου βοηθητική για ορισμένους ανθρώπους. Σίγουρα δεν ήταν για μένα. Μία φίλη μου πέρασε καρκίνο και το ταμείο της καλύπτει 10-12 συνεδρίες ψυχοθεραπείας. Ξέροντάς την και γνωρίζοντας περισσότερα για τη ζωή της, δε νομίζω ότι αυτές είναι αρκετές. Δεν έχω συζητήσει πρόσφατα μαζί της αν έχει προλάβει να δει βελτίωση. Πιστεύω ότι για άτομα που έχουν περάσει δύσκολα παιδικά χρόνια και κουβαλάνε τραύματα από τότε 12 συνεδρίες δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα. Είναι τόσο διαστρεβλωμένη η οπτική για τον κόσμο που θέλει χρόνο να αλλάξει.

---

Αν θες και μπορεις να απαντησεις, ποιο ειναι το προβλημα σου και απευθυνθηκες σε ειδικο;
Η γνωσιακη βοηθαει στις αγχωδεις διαταραχες εστιαζοντας στο τωρα.
Εχω διαγνωστει με ιδψ και καταθλιψη και δυστυχως ξεκινησα ψυχοδυναμικη θεραπεια η οποια με εκανε χειροτερα.
Αναλυσεις επι αναλυσεων για τα τραυματα του παρελθοντος και της παιδικης μου ηλικιας. Ημουν χαρουμενη και βεβαιη οτι μεσα απο αυτο,πηγαινοντας στη ριζα του προβληματος θα λυνονταν ολα.
Και οσο ο καιρος περνουσε αντι να βρισκω ακρη, βυθιζομουν σε ενα ατελειωτο κενο. Δυο χρονια αναλυθηκαν και ανακατευτηκαν τα μεσα μου χωρις καμια βελτιωση. Τωρα ειμαι χειροτερα απο πριν. Οι φοβιες πιο εντονες, η καταθλιψη στα υψη και κουβαλαω και την απατη του συγκεκριμένου "ειδικου".

Θερμή παράκληση, αποφύγετε τη συζήτηση στην παρούσα ενότητα. Είναι η μόνη ενότητα που έχει αυτόν τον κανονισμό, όπως αναφέρθηκε και σε sticky note.
Στόχος της ενότητας είναι να υπάρχει συμπυκνωμένη πληροφορία και μοιράσματα για διάφορα θέματα που θα ανοίγουν εδώ, είτε από διαχειριστές, είτε από τους ειδικούς του E-Psychology.gr
Ότι ζητήματα και ερωτηματικά προκύπτουν με αφορμή τα θέματα και τα μοιράσματα αυτής της ενότητας, μπορείτε να τα ανοίξετε ως θέμα συζήτησης σε άλλες - κατάλληλες ενότητες του φόρουμ.

ΥΓ. Για τους παραπάνω λόγους, εχω ήδη διαγράψει μερικά μηνύματα εδώ.
Ευχαριστώ για την κατανόηση σας.

Quote:

---

Originally Posted by NikosD.

Δείτε σχετική δημοσκόπηση στο E-Psychology.

---

Πιο χρήσιμο θα ήταν να φαινόταν και ποιος βοηθήθηκε, γιατί τώρα αυτός που έκανε πχ 30 συνεδρίες βοηθήθηκε άραγε ή είπε ''αει σιχτίρ, τα παρατάω δεν με βοηθάει/ δεν έχω λεφτά/χρόνο/θα δοκιμάσω άλλον κλπ''? ..........δεν βλέπω και κοσμοσυρροή στο θέμα, με την απορία θα μείνουμε......

δεν ξερω αν είμαι εκτος θεματος αλλα θα εκφρασω την αποψη μου...
θεωρω ότι οι ψυχοθεραπείες σε ''ασθενειες'' όπως οι ψυχωσεις και κατεπεκτασην σχιζοφρενεια από ψυχιατρους είναι απλα χασιμο χρονου...

πιστευω ότι είναι καθαρα βιολογικο θεμα του εγκεφαλου και ουδεμια σχεση εχει με ''ψυχικη'' παθηση...

επισης πιστευω ότι ενας ψυχίατρος είναι αδυνατον να κατανοησει τα βιωματα ενός σχιζοφρενή κατά τα επεισοδια του ως αποτέλεσμα τουτου αδυνατον και να βρει λυση στα οποια θεματα που απασχολουν τον ασθενη..

αυτό που θα θελα να κανω και εψαξα και στο σαιτ σας ειδικο αλλα δεν βρηκα είναι μερικες συνεδριες υπνωσης για να καλυψω μερικα κενα που ειχα κατά τα επεισοδια μου

ελπιζω να μην είμαι εκτος θεματος

Ρε ψηλε σαν ψυχωτικός θα έχεις κάποια προβλήματα προσαρμογής στην καθημερινότητά εκεί χρειάζεται γιατροσ να σου πει καμία ιδέα τι να κανεισ όντως οργανικό είναι αλλά βοηθάει κι ο γιατρός που κ που εγώ μετά την ψύχωση έπαθα καταθλιπτικό επεισόδιο πολύ βαρύ εσύ μπορεί να στανιαρισεσ με τα φάρμακα εγώ ρεταρω λιγάκι δε λέω οποίος είναι καλά ασ μην πηγαίνει στο γιατρό αλλά υπάρχουν πολλοί που ρεταρουν κατά τη διάρκεια της ημέρας

Η διάρκεια ήταν λιγότερο από 11 μήνες, μια φορά την εβδομάδα η κάθε συνεδρία από 60 λεπτά. Δεν γνωρίζω τον ορισμό της προσέγγισης.
Αναγκάστηκα να διακόψω λογω οικονομικής δυσχέρειας αλλά ηδη είχα σκοπό να μεταβώ σε ομαδική θεραπεία.

Στην τέταρτη συνεδρία μόλις είδα την πιο σημαντική κατ εμέ αλλαγή το γεγονός ότι «έριξα τα τείχη της άμυνας μου / εικόνας αμυντικής και ένιωσα για πρώτη φορά κατανοήσιμη και αποδεκτή, το δεύτερο ταυτόχρονα ήταν η νέα οπτική μου απέναντι στο περιβάλλον αποκλειστικά και μόνον μέσα από το πώς αισθάνομαι «εγώ» και όχι πως θα βόλευε τους άλλους.

Θέλω να επισημάνω ότι ναι μεν ήταν σκληρό να βιώνω τα δικά μου λανθασμένα μοτίβα και να προσπαθώ να εξελιχθώ σε ένα νέο συμπεριφορικο μοντέλο με ελεύθερη επιλογή διαχείρισης σχέσεων αλλά δε μετανιώνω ούτε σεντ. Χαίρομαι που το βίωσα γιατί εάν δεν το ζήσει κάποιος τελικά είναι μια εμπειρία τόσο ιδιαίτερη που ενόσω είχα διαβάσει κείμενα, βιβλία, είχα ακούσει εμπειρίες μόνο βιώνοντας τον εαυτό μου μέσα στη θεραπευτική σχέση κατάλαβα τι δυναμική μπορεί να έχει.

'Πιθανόν και να είμαι σε λάθος θέμα, όμως σας έχει τύχει ο θεραπευτής σας να έχει ξεσπάσματα άγχους και νευρικότητας.
Ολα στην αρχή πήγαιναν πολύ καλά κι εγώ ήμουν πολύ καλύτερα από την κατάθλιψη μου, ξαφνικά ο ψυχολόγος μου έγινε αγχώδης και νευρικός, σε βαθμό που δεν το ελέγχει μπροστά μου.
Ενώ ο ίδιος ισχυρίζεται ότι κανει καλά τη δουλειά του και δεν συμβαίνει τίποτα, όλα είναι αλλιώς πια.
Διάβασα πολλά άρθρα για τους τοξικούς τύπους και όλα δείχνουν ότι ο ψυχολόγος αυτός είναι τοξικος τύπους. Δηλαδή ανασφαλής, με κενά μέσα του, που κοιτά να τα κουκουλώσει όπως όπως, κυριαρχόντας ατους άλλους, συχνά με αφελή τρόπο τύπου Κατίνα παλιάς γειτονιάς.
Μήπως γνωρίζει κανείς σας κάτι παραπάνω για το θέμα "τοξκός τύπος??
Ζω σε επαρχιακή πόλη και ο εν λόγω ψυ ειδικεύεται και είναι ο πιο κατάλληλος στο πρόβλημά μου. Μίλησα και με δύο ακόμα ψυχολόγους, αλλά, αντικειμενικά δεν έχουν την πείρα του, παρόλη την καλή τους διάθεση να βοηθήσουν.
Πρόσφατα, από μια κρίση του πέρασα ισχυρό πανικό επί μέρες. Προβληματίζομαι.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Quote:

---

Originally Posted by Αναζητηση

'Πιθανόν και να είμαι σε λάθος θέμα, όμως σας έχει τύχει ο θεραπευτής σας να έχει ξεσπάσματα άγχους και νευρικότητας.
Ολα στην αρχή πήγαιναν πολύ καλά κι εγώ ήμουν πολύ καλύτερα από την κατάθλιψη μου, ξαφνικά ο ψυχολόγος μου έγινε αγχώδης και νευρικός, σε βαθμό που δεν το ελέγχει μπροστά μου.
Ενώ ο ίδιος ισχυρίζεται ότι κανει καλά τη δουλειά του και δεν συμβαίνει τίποτα, όλα είναι αλλιώς πια.
Διάβασα πολλά άρθρα για τους τοξικούς τύπους και όλα δείχνουν ότι ο ψυχολόγος αυτός είναι τοξικος τύπους. Δηλαδή ανασφαλής, με κενά μέσα του, που κοιτά να τα κουκουλώσει όπως όπως, κυριαρχόντας ατους άλλους, συχνά με αφελή τρόπο τύπου Κατίνα παλιάς γειτονιάς.
Μήπως γνωρίζει κανείς σας κάτι παραπάνω για το θέμα "τοξκός τύπος??
Ζω σε επαρχιακή πόλη και ο εν λόγω ψυ ειδικεύεται και είναι ο πιο κατάλληλος στο πρόβλημά μου. Μίλησα και με δύο ακόμα ψυχολόγους, αλλά, αντικειμενικά δεν έχουν την πείρα του, παρόλη την καλή τους διάθεση να βοηθήσουν.
Πρόσφατα, από μια κρίση του πέρασα ισχυρό πανικό επί μέρες. Προβληματίζομαι.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

---

Σου εχω στειλει πμ

Δεν εχω κανει ποτε ψυχοθεραπεια, αλλα εχω μιλησει ας πουμε 10 φορες συνολο στη ζωη μου με το ψυχιατρο και το βρηκα χαλαρωτικο να μπορεις να μιλησεις για θεματα που δεν μπορεις να μιλησεις με αλλους.

Ασχετως αν πολλες φορες οι απαντησεις στα ερωτηματα που σε "καινε" μοιαζουν γεματες γενικολογιες. Δεν θα μπορουσε να ειναι και διαφορετικα αν το καλοσκεφτειτε.

Με λιγα λογια δεν νομιζω να μπορω να απαντησω σε αυτο το θεμα, αλλα ηταν αν μη τι αλλο ενδιαφερον τις λιγες φορες που μιλησα με καποιον, ανακουφιστικο και με ωθησε σε παραγωγικες σκεψεις.

εκανα ψυχοθεραπεια εναμιση χρονο και δεν ειδα θετικη αλλαγη σε μενα δε την εμπιστευομουν και κλειστηκα πιο πολυ στον εαυτο μου

Πιστεύω εχει να κάνει αναλογα με τον θεραπευτή και το πόσο ευσυνήδειτος είναι.καλώς η κακώς έχουν επιρροή πάνω μας.με είχε βοηθήσει πολύ στο παρελθόν να ξεπερασω καποιες κρισεις πανικου που ειχα.τωρα που ειμαι σε καταθλιπτικο επεισοδιο εχω επισκεφθει δυο φορες ψυχιατρο ενταξει κουλ για την ωρα θελει κ προσπαθεια παντως και διαθεση αλλαγης.

Δυστυχώς το θέμα δεν είναι η διάρκεια της ψυχοθεραπείας αλλά το βάθος των ψυχολογικών προβλημάτων που κρύβουμαι μέσα μας. Διότι όσο πιο βαθιά ειναι τα ψυχολογικά μας τοσο πιο δύσκολο είναι να εφαρμόσουμε στην πράξη αυτα που μας προσέφερε η ψυχοθεραπεία.

Έκανα ψυχοθεραπεία αρκετά χρόνια. Μόνο καλά έχω να πω για τον γιατρό μου και ως ανθρωπο και ως επιστημονα. Τον τελευταίο χρόνο οι συνεδρίες μας ήταν κάπως γιατί εγώ άλλαξα πόλη, ηρθαν στη ζωή τα μωρά μου και γενικοτερα ήταν δυσκολο πολύ να κάνω συνεδρίες αλλά επίσης δυσκολο ήταν και να προγραμματίσω μια πραγματικότητα στην οποία δε θα τα έλεγα κάπου για να διορθώσω τις διάφορες λάθος συμπεριφορές μου. ΄Δεν πίστευα πως θα τα καταφέρω.
Μετά από 7 μήνες που βιώνω την μητρότητα, με τις όποιες δυσκολίες έχει, είμαι σε θέση να πω πως δε χρειάζομαι την ψυχοθεραπεία πλέον. Κανενας ψυχολόγος ή ψυχαναλυτής ή ψυχίατρος δεν εχει να μου προσφέρει τίποτα απολύτως, αντίθετα πλέον πιστεύω πως με την εμπειρία μου εγώ πρέπει να τους διδάξω και πρέπει αυτοι να με πληρώνουν για να κανουμε μεταξύ μας συνεδρίες. Όλο το μυστικό ήταν να αντιμετωπίσω τον φόβο που είχα ως κακοποιημένο παιδί. Δεν είμαι κακοποιητική, διέψευσα όλους τους χαρακτηρισμούς ΄των γονιων μου προς εμένα και απενοχοποίησα τον εαυτό μου. Όντας η μανα πλέον, καταλαβαίνω από την άλλη πλευρά πόσο άδικα μου έχουν φερθεί αλλά και πόσο θάρρος και πόσα κότσια είχα να το παλέψω και να προχωρήσω τη ζωη μου. Όποιου είδους θεραπεία και να κάνουμε, αν δεν κατευθύνουμε τη ζωή μας με πραξεις προς τα εκει που θέλουμε να πάμε δεν γίνεται τίποτα, ακόμα κι αν μας ψυχαναλύει ο καλύτερος θεραπευτής. Αυτό που έχω να καταθέσω μετα από ολη αυτή την ιστορία, είναι πως ο δρόμος για την ευτυχία δεν περνά μέσα από τις νίκες ή τις επιτυχίες, αλλά κυρίως περνά μέσα από την αποτελεσματική διαχείριση της ήττας και της αποτυχίας.

Quote:

---

Originally Posted by kutchunie

Έκανα ψυχοθεραπεία αρκετά χρόνια. Μόνο καλά έχω να πω για τον γιατρό μου και ως ανθρωπο και ως επιστημονα. Τον τελευταίο χρόνο οι συνεδρίες μας ήταν κάπως γιατί εγώ άλλαξα πόλη, ηρθαν στη ζωή τα μωρά μου και γενικοτερα ήταν δυσκολο πολύ να κάνω συνεδρίες αλλά επίσης δυσκολο ήταν και να προγραμματίσω μια πραγματικότητα στην οποία δε θα τα έλεγα κάπου για να διορθώσω τις διάφορες λάθος συμπεριφορές μου. ΄Δεν πίστευα πως θα τα καταφέρω.
Μετά από 7 μήνες που βιώνω την μητρότητα, με τις όποιες δυσκολίες έχει, είμαι σε θέση να πω πως δε χρειάζομαι την ψυχοθεραπεία πλέον. Κανενας ψυχολόγος ή ψυχαναλυτής ή ψυχίατρος δεν εχει να μου προσφέρει τίποτα απολύτως, αντίθετα πλέον πιστεύω πως με την εμπειρία μου εγώ πρέπει να τους διδάξω και πρέπει αυτοι να με πληρώνουν για να κανουμε μεταξύ μας συνεδρίες. Όλο το μυστικό ήταν να αντιμετωπίσω τον φόβο που είχα ως κακοποιημένο παιδί. Δεν είμαι κακοποιητική, διέψευσα όλους τους χαρακτηρισμούς ΄των γονιων μου προς εμένα και απενοχοποίησα τον εαυτό μου. Όντας η μανα πλέον, καταλαβαίνω από την άλλη πλευρά πόσο άδικα μου έχουν φερθεί αλλά και πόσο θάρρος και πόσα κότσια είχα να το παλέψω και να προχωρήσω τη ζωη μου. Όποιου είδους θεραπεία και να κάνουμε, αν δεν κατευθύνουμε τη ζωή μας με πραξεις προς τα εκει που θέλουμε να πάμε δεν γίνεται τίποτα, ακόμα κι αν μας ψυχαναλύει ο καλύτερος θεραπευτής. Αυτό που έχω να καταθέσω μετα από ολη αυτή την ιστορία, είναι πως ο δρόμος για την ευτυχία δεν περνά μέσα από τις νίκες ή τις επιτυχίες, αλλά κυρίως περνά μέσα από την αποτελεσματική διαχείριση της ήττας και της αποτυχίας.

---

Μαλλον συμφωνεις με αυτο που προειπα.Από τους ειδικούς ίσως πήρες τον τροπο, τη μεθοδολογία για να κατανοήσεις τις αιτίες του προβλήματος και το πως θα πρέπει να κινηθείς για να λύσεις τα θεματα σου. Απ εκει και περα ο θεραπευτης δεν μπορει να σου προσφερει τιποτα, όλα ειναι στο χερι σου, στο κουραγιο και στις ψυχικες σου δυναμεις.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Μαλλον συμφωνεις με αυτο που προειπα.Από τους ειδικούς ίσως πήρες τον τροπο, τη μεθοδολογία για να κατανοήσεις τις αιτίες του προβλήματος και το πως θα πρέπει να κινηθείς για να λύσεις τα θεματα σου. Απ εκει και περα ο θεραπευτης δεν μπορει να σου προσφερει τιποτα, όλα ειναι στο χερι σου, στο κουραγιο και στις ψυχικες σου δυναμεις.

---

Eίναι βασικός ο θεραπευτής. Όση προσπάθεια κι αν κάνεις μόνος σου, δεν θα τα καταφέρεις χωρίς αυτόν, γιατί πχ προσωπικά πιστευα στην αρχη ότι οι γονεις μου με κακοποιουσαν από αγάπη, και συνέχιζα να είμαι κακοποιητική προς τον εαυτό μου από "αγάπη". Αν δεν έχεις κάποιον ανθρωπο να μπορεί να χειριστεί την παθολογία σου και να σου δείξει το "σωστό" δεν είναι δυνατόν να αλλάξεις. Από την άλλη είναι αυτό που λές, ότι όσο κ να σου λέει ο θεραπευτής ότι ο πατέρας σου πχ δε σε βίασε από "αγάπη" για να σε κάνει καλό παιδί, αν δεν αποφασίσεις να το σκεφτείς από μόνος σου και να αποβάλεις την ενοχή από το μυαλό σου και από τη συμπεριφορά σου, ε τι να κάνει και ο θεραπευτής μετα;

Εγώ ΝιkosD. το κλειδί στην επιτυχία της ψυχοθεραπείας πιστεύω ότι είναι η καλή συνεργασία μεταξύ θεραπευτή-θεραπευόμενου
Αν ταιριάξει η χημεία και μιλάνε θεραπευτής και θεραπευόμενος την ίδια "γλώσσα" τότε η ψυχοθεραπεία θα είναι αποτελεσματική,αλλά η διαρκειά της εξαρτάται από την φρίκη που έχει φάει ο ασθενής και την ικανότητα αλλαγής και προσαρμογής.
Επίσης όλοι οι ψυχολόγοι δεν έχουν τις απαραίτητες γνώσεις να βοηθήσουν και ούτε την απαραίτητη διάθεση.

Οσον αφορά τώρα τις δυτικές χώρες που τα ταμεία διακαιολογούν 12 συνεδρίες,αυτό γίνεται καθαρά για οικονομικούς λόγους και όχι γιατί έχει παρατηρηθεί ότι ένας ασθενής χρειάζεται κατά μ.ο τόσες φορές για να συνέλθει

Quote:

---

Originally Posted by Diana1982

Εγώ ΝιkosD. το κλειδί στην επιτυχία της ψυχοθεραπείας πιστεύω ότι είναι η καλή συνεργασία μεταξύ θεραπευτή-θεραπευόμενου
Αν ταιριάξει η χημεία και μιλάνε θεραπευτής και θεραπευόμενος την ίδια "γλώσσα" τότε η ψυχοθεραπεία θα είναι αποτελεσματική,αλλά η διαρκειά της εξαρτάται από την φρίκη που έχει φάει ο ασθενής και την ικανότητα αλλαγής και προσαρμογής.
Επίσης όλοι οι ψυχολόγοι δεν έχουν τις απαραίτητες γνώσεις να βοηθήσουν και ούτε την απαραίτητη διάθεση.

Οσον αφορά τώρα τις δυτικές χώρες που τα ταμεία διακαιολογούν 12 συνεδρίες,αυτό γίνεται καθαρά για οικονομικούς λόγους και όχι γιατί έχει παρατηρηθεί ότι ένας ασθενής χρειάζεται κατά μ.ο τόσες φορές για να συνέλθει

---

Αυτον που ειχα βρει δεν ταίριαξε η χημεία μας. Απλα εγω ως υπεύθυνο άτομο με καποιο νοητικο υποβαθρο έκρινα ότι βασικά η μεθοδολογια θεραπειας και έπειτα οι απαντησεις - κατευθυνσεις που μου έδινε αποτελούσαν το σωστό δρόμο για να βρω τη λύση, την αλλαγη, την βελτίωση.

Το 12 συνεδριες πιστευω δεν ειναι μονο θεμα οικονομικό. Μαλλον τοσο διαρκει για να παρεις τα εφοδια. Αλλιως η ψυχοθεραπεια μετατραπηκε απο εργαλειο βοήθειας, στο χωρο όπου πηγαινεις για να λες τα προβληματα σου για να βρεις ανακουφιση και με κίνδυνο η ψυχοθεραπεια να μετατραπει σε αυτοσκοπό, δλδ να μην προσπαθεις με τα εφοδια που ηδη σου εδωσε να αλλάξεις αλλά να σου ειναι ο χωρος καταφυγης απο την πραγματικότητα, σαν εξαρτηση και αλλοθι, αντι να αντιμετωπισεις την πραγματικοτητα σου για να βελτιωθεις.Εχει δλδ τη λογικη του αυτος ο αριθμος συνεδριων.

ioannis2 φαντάζομαι δεν τα πιστεύεις αυτά που λες.....
Οταν ο άλλος έχει φάει την κακοποίηση χρόνια ή έχει φοβίες ή κάποια διαταραχή που χρειάζονται χρόνια θεραπείας,μπορούν όλα αυτά να ξεπεραστούν σε 12 φορές;

Μήπως να το ξανασκεφτόσουν;

Quote:

---

Originally Posted by Diana1982

ioannis2 φαντάζομαι δεν τα πιστεύεις αυτά που λες.....
Οταν ο άλλος έχει φάει την κακοποίηση χρόνια ή έχει φοβίες ή κάποια διαταραχή που χρειάζονται χρόνια θεραπείας,μπορούν όλα αυτά να ξεπεραστούν σε 12 φορές;

Μήπως να το ξανασκεφτόσουν;

---

Μιλας για τη ψυχαναλυτική μέθοδο που μπορει να διαρκέσει κάμποσα χρόνια?
Μιλησα για τη μεθοδολογια, τα εφοδια, που τουλαχιστον προσφερουν καποιες πιό συγκροτημένες μέθοδοι και όχι για τη λύση στο προβλημα, δλδ το να φυγουν αυτα που προανεφερες τα οποια μπορει να μην ξεπεραστουν ποτέ!

Θα συμφωνήσω με τον Ιωάννη.12 συνεδρίες 1 ανα εβδομάδα είναι 3 μήνες.Μέσα σε αυτούς τους 3 μήνες προσωπικά θεωρώ ότι ένας σωστός ψυχοθεραπευτής μπορεί να καταλάβει κατά πόσο ένα άτομο επιδέχεται βελτίωσης και αν είναι σωστός επαγγελματίας απο κει και πέρα,πρέπει να διακόπτει την συνεργασία με το άτομο.
Απο κάποιο σημείο και μετά απο την στιγμή που το άτομο δεν θα επιδέχεται θεραπεία,ο ψυχοθεραπευτής θα καταλήξει να είναι ... φόρουμ υποστήριξης...!! όπου ο ασθενής θα πηγαίνει να λέει τον πόνο του και ο ψυχοθεραπευτής θα το παίζει καλούλης και γλυκούλης και απο πίσω θα λέει "εις υγείαν του κοροϊδου.."

Λοιπον εχουμε κ λεμε:1 χρονος ψυχοθεραπειας απο μια ψυχοθεραπευτρια που δεν ξερω τι ''σχολη''ηταν.Αποτελεσμα 0.
2.5 Χρονια απο θεραπευτρια νεοφρουδικη αποτι μου ειπε.Πολυ συμπαθης αλλα τιποτα το ιδιαιτερο σαν αποτελεσμα.
Το κορυφαιο:Θεραπεια με μια τυπισσα ******* κ ομαδικη κ ατομικη.Θυμαμαι στην ομαδικη εναν κυριο που ελεγε οτι εχει φοβια να μπει στο αεροπλανο κ η απαντηση της ηταν:Εχεις παντρευτει τη μαμα σου.Οταν αρρωστησα για εβδομαδες κ δεν πηγα στο ομαδικο με εβαλε να πληρωσω για οσα ειχα χασει.Αλλα το σουπερ κορυφαιο ειναι αυτο:Ειχε ερθει μαζι μου διακοπες ενω ημουνα σε θεραπεια μαζι της.Επειδη μου φανηκε παραξενο κ αισθανομουν κ αβολα το ειπα στην προηγουμενη θεραπευτρια μου η οποια φρικαρε.

Quote:

---

Originally Posted by lessing

Αλλα το σουπερ κορυφαιο ειναι αυτο:Ειχε ερθει μαζι μου διακοπες ενω ημουνα σε θεραπεια μαζι της.Επειδη μου φανηκε παραξενο κ αισθανομουν κ αβολα το ειπα στην προηγουμενη θεραπευτρια μου η οποια φρικαρε.

---

Καλα τι μορφης θεραπειας ηταν αυτη ? να σε συνοδευει σε διακοπες για να σε βοηθησει σε τι ακριβως ? Θα παρω ποντους για το λαθος ερωτημα αλλά ειναι πρωτακουστο αυτο.

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Καλα τι μορφης θεραπειας ηταν αυτη ? να σε συνοδευει σε διακοπες για να σε βοηθησει σε τι ακριβως ? Θα παρω ποντους για το λαθος ερωτημα αλλά ειναι πρωτακουστο αυτο.

---

Λυπαμαι που δεν μπορω να απαντησω λογω του κανονισμου.Το μονο που μπορω να πω ειναι οτι αυτο ειναι κ η δικη μου απορια.

Βρε παιδιά γιατί σε μένα δεν έγινε ποτέ καμιά τεχνική ψυχοθεραπείας μόνο βιβλία μου λέγανε να αγοράσω μόνη και να βοηθήσω εκεί ανακάλυψα και τι σημαίνει ψυχοθεραπεία , ενα ιστορικό μου παίρνανε και αυτό της κακής ώρας. Και αυτό " έχεις κάτι να μου πεις" έλεγα τι είχα να πω και έπαιρνα δύο τρεις συμβουλές που τις έπαιρνα και από φίλους, ή αμοιβή βέβαια έπεφτε.