Originally Posted by
dimitriseas
Καλησπερα,, τωρα που πηρα φορα ας γραψω και αυτο , ισως και αλλοι να το περνανε οποτε θα μπορουσαμε να το μοιραστουμε, .. Ειμαι 41χρονων και με απασχολει εντονα και καθημερινα οτι θα μεινω μια ζωη χωρις συνντροφο. φοβαμαι οτι δε θα παντρευτω ποτε, και αυτο που με φοβιζει πιο πολυ δεν ειναι να βγω απο την κοινωνικη υποχρεωση αλλα περνωντας τα χρονια θα κοιτανε ολοι τα σπιτια τους και μενα θα με τρωνε τα 4 ντουβαρια. δεν θα χω καπου να δωσω λιγο αγαπη, η ζωη ετσι δεν εχει κανενα νοημα ετσι δεν ειναι? πιο πολυ με νοιαζει να εχω εναν ανθρωπο διπλα μου οχι μονο για σεξ αλλα να μοιραζομαστε τη ζωη μας., και δουλεια εχω και εμφανισιμος ειμαι αλλα ζω σε πολυ μικρη πολη. δεν παντρευτηκα ποτε αλλα σχεσεις ειχα αρκετες δεν το φροντισα να το κανω οσο ημουν 30 γιατι μου αρεσε η καλη ζωη, μηχανες σκι γυναικες ταξιδια , τωρα μου χει γινει εμμονη ιδεα να βρω καποια, και σε γυμναστηριο γραφτηκα και σε παρεες μπηκα αλλα τιποτα, και οι γυναικες τωρα δεν ξερω τι εχουν παθει τις βρισκω πολυ επιφυλακτικες να κανουν καποιο βημα .. δεν ξερω μ εχει παρει πολυ απο κατω ας με βοηθησει καποιος..