Ομαδική Ψυχοθεραπεία

Καλημέρα σε όλους!
Η ερώτηση της ημέρας:

Η ομαδική ψυχοθεραπεία άρχισε να αναπτύσσεται λίγο μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, όταν η ανάγκη υποστήριξης μεγάλων πληθυσμιακών ομάδων ήταν επιτακτική και οι διαθέσιμες δομές λιγοστές.
Προφανώς, η ομαδική ψυχοθεραπεία είναι μια διαφορετική διαδικασία από την ατομική, με διαφορετικά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.

Είχατε ποτέ συμμετοχή σε μια διαδικασία ομαδικής ψυχοθεραπείας? (ομάδες υποστήριξης, ομάδες προσωπικής ανάπτυξης, ομάδες αυτοβοήθειας κτλ).
Αν ναι, πως ήταν για εσάς η εμπειρία? Ποια ήταν τα κύρια οφέλη που λάβατε? Θα ξανα δοκιμάζατε? Η έκθεση σε πολλούς "ξένους" ανθρώπους, δυσκόλεψε τη συμμετοχή σας ή όχι? Την προτιμάτε έναντι της ατομικής θεραπείας?

Αν δεν είχατε ως τώρα μια τέτοια εμπειρία, θεωρείτε πως είναι κάτι που θα δοκιμάζατε? Ποιες είναι οι σκέψεις σας για το θέμα?


Σημείωση:

Υπενθυμίζω ότι η ενότητα αυτή "προσφέρεται" για μοίρασμα των προσωπικών σκέψεων ή/και εμπειριών, πάντοτε σχετικά με το εκάστοτε ερώτημα.
Σκοπός είναι η ενότητα αυτή να συγκεντρώσει συμπυκνωμένα προσωπικά μοιράσματα, χωρίς παρεμβολές από σχόλια μελών, κριτικές, άσκοπες συζητήσεις κτλ.

Όλα τα μηνύματα που είναι άσχετα με το ερώτημα ή αποτελούν "πηγαδάκι συζήτησης" θα διαγράφονται από την ομάδα διαχείρισης. Ευελπιστώ στη συμμετοχή σας και στον σεβασμό των κανόνων λειτουργίας.

Δεν το έχω δοκιμάσει,αλλά ναι θα το ήθελα.

Δεν το έχω δοκιμάσει ούτε καί εγώ αλλά η ιδέα του να βγάλω τα εσωψυχα μου μπροστα στον οποιοδήποτε δεν με ενθουσιάζει, πόσο μάλλον και σε μικρές περιοχές σαν τη δική μου που είναι και όλοι γνωστή μεταξύ τους.

Quote:

---

Originally Posted by Sofia3379

Δεν το έχω δοκιμάσει ούτε καί εγώ αλλά η ιδέα του να βγάλω τα εσωψυχα μου μπροστα στον οποιοδήποτε δεν με ενθουσιάζει, πόσο μάλλον και σε μικρές περιοχές σαν τη δική μου που είναι και όλοι γνωστή μεταξύ τους.

---

Συμφωνω απολυτα!!
εδω στο φορουμ σε συνθηκες ανωνυμιας και παλι δεν καταλαβαινομαστε ωρες-ωρες, θα υπαρξει κατανοηση σε μια ομαδα με ετεροκλητες προσωπικοτητες??

Oμάδα με ετερόκλητες προσωπικότητες υπάρχουν παντού και σε όλες τις ομαδικές δραστηριότητες.Προσωπικά εδώ και ένα χρόνο συμμετέχω σε ομαδική ψυχοθεραπεία σχεδόν 200χλμ μακριά απο τον τόπο κατοικίας μου βέβαια..
Απο όσες ομαδικές δραστηριότητες έχω δοκιμάσει και σε κάποιες περνώντας αναγκαστικά απο αυτές πχ σχολείο ή στρατό μπορώ να πω με 1000% σιγουριά ότι είναι η μοναδική που την ευχαριστήθηκα όσο καμμιά άλλη.
Θα συμφωνήσω βέβαια με την sofia.Αν όλο αυτό γινόταν στην μικρή μου επαρχιακή πόλη ναι θα ειχα έναν ενδοιασμό να πάω..Εκει όμως που ουσιαστικά είμαι άγνωστος,χέστηκα τι θα πει ο κόσμος..Και γενικά θεωρώ ότι μου βγήκε σε καλό όλο αυτό.Απλά μπορώ να είμαι ο ευατός μου εκεί πέρα.Εχω εκτεθεί,έχω κλάψει κιόλας κάποια στιγμή και απλά δεν με νοιάζει..
Αλλωστε και οι άλλοι/ες το ίδιο έκαναν.Και μεταξύ μας ουσιαστικά υπάρχει ο "νόμος" της σιωπής.Εκει μέσα έναν χρόνο τώρα έχω πει αρκετά πράγματα για μένα,έχω επίσης ακούσει και τα θέματα των άλλων.Αλλά ξέρουμε όλοι ότι αυτά που λέμε μένουν εκεί μέσα.

Εχω κάνει ομαδική ψυχοθεραπεία μία φορά επι της ουσίας,ήταν κάτι μεταξύ γνωστικής ψυχοθεραπείας και βιωματικής θεραπείας,η ομάδαωέγινε στην Αθήνα και κράτησε 3 μέρες.
Η εμπειρία ήταν πολύ καλή γιατί ήμασταν άτομα μεταξύ μας άγνωστα και έτσι το μοίρασμα έγινε πιο εύκολα.

Θεωρώ ότι η ατομική θεραπεία δεν μπορέι να αντικατασταθεί με τίποτα με την ομαδική,αλλά η ομαδική μπορει να λειτουργήσει συμπληρωματικά!

Για μένα το καλύτερο είδος ψυχοθεραπείας! Υπάρχει κάποιο είδος μικρών πειραγμάτων εκεί μέσα αλλά είναι ωραίο να μοιράζεσαι με τους άλλους τον πόνο σου, τώρα αυτό που διάβασα ότι αναπτύχθηκε μετά τον πόλεμο για ευκολία με ξίνισε λιγάκι αλλά μπορώ να πω πως με σύγχρονες μεθόδους θεραπείας αποδίδει!

εχω κανει ομαδικη ψυχοθεραπεια με 6-7 ατομα στο παρελθον με την παρουσια 2 ψυχολογων που μας καθοδηγουσαν και απαντουσαν οταν το εκριναν απαραιτητο.

εκτος απο αυτο πηγαινα και παω(μια φορα στον εναμιση μηνα πλεον οταν ανεβαινω Αθηνα) σε ομαδα αυτοβοηθειας στην Αθηνα.συντονιζουν ατομα που εχουν περασει καποιες ψυχολογικες παθησεις και πλεον ειναι σε καλο επιπεδο οσο εχει να κανει με την αναρρωση τους και κατευθυνουν τη συζητηση και συμμετεχουν κι αυτοι οταν το κρινουν απαραιτητο περα απο το να καθοδηγουν τη σσυζητηση.

και τα 2 μου αρεσουν παρα πολυ.
βρισκεσαι αναμεσα σε ατομα με παρομοιες καταστασεις με εσενα, κοινωνικοποιεισαι.αποκτας φιλους.
βγαινεις εστω και μια φορα την εβδομαδα απο το σπιτι.κατορθωμα οταν εισαι ασχημα.
πολλες φορες στην αρχη πηγαινα αλλα δε μιλαγα (δε σε αναγκαζει κανεις να μιλησεις, μπορεις απλα να πηγαινεις και να ακους τους αλλους) τωρα πλεον μιλαω ανοιχτα και νιωθω ανακουφιση ποου τα μοιραζομαι.
βρισκεσαι σε ενα ασφαλες περιβαλλον.δε θα σε κατακρινει κανενας.υπαρχει κατανοηση,δε χρειαζεται ας πουμε να κανεις τους αλλους να καταλαβουν τι ειναι η καταθλιψη ή τα ψυχωτικα που περνας γιατι πολυ απλα τα εχουν περασει και αυτοι.δε σε κοιτανε σαν ουφο.
και το καλυτερο ειναι οτι υπαρχει εχεμυθεια.οτι λεγεται μεσα στην ομαδα μενει εκει και δε τα βγαζουμε παραεξω.
ακους αποψεις απο αλλους που εχουν περασει τα ιδια ή παρομοια πραγματα και μπορει να σου προτεινουν λυσεις που εχουν βρει οι ιδιοι σε αυτο το προβλημα που περνας.
ειναι ωραιο να μην τα περνας ολα μονος σου.

Εγω εχω κανει πολυ πολυ καιρο ατομικη ψυχοθεραπεια αλλα εχω μεγαλη αναγκη για ομαδικη για να μοιραστω αλλα με την προυποθεση οτι θα υπαρχει ομοιογενεια κ κοινο προβλημα.Π.χ.μου ειχε προτεινει η θεραπευτρια μου ομαδικη δραματοθεραπεια αλλα δεν μου αρεσε καθολου γιατι τα ατομα ηταν εντελως ανομοιογενη μεταξυ τους.Αυτο που μου φανηκε πολυ ενδιαφερον ηταν οταν ενα απογευμα τον περασμενο Γεναρη στις 17 που ηταν κ τα γενεθλια μου,καταφερα να ''συρθω''κ να παω σε μια διαλεξη στο πνευματικο κεντρο του δημου Αθηνων που ειχε τιτλο ''Νικηστε την καταθλιψη''.Εκει 2 γυναικες ψυχολογοι παρουσιασαν ενα προγραμμα ομαδικο που καναν στο Ινστιτουτο Θεραπειας Συμπεριφορας κ μου φανηκε πολυ καλο.Νομιζω οτι ειπανε οτι ειχε διαρκεια 12 εβδομαδων κ συμμετειχαν ανθρωποι με καταθλιψη κ αγχος με πολυ καλα αποτελεσματα.Οπως παρουσιασαν το προγραμμα -τα σταδια του- νομιζω οτι θα μου εκανε πολυ καλο αλλα δυστυχως αυτη την περιοδο δεν θα επαναληφθει.Συζητησα με μια κυρια στο ακροατηριο που ειχε εισαχθει αρκετες φορες για νοσηλεια κ μου ειπε οτι ειχε κανει αυτο το προγραμμα (νομιζω ηταν πυλωτικο) κ βοηθηθηκε παρα πολυ.

Δεν έχω πάει αλλά το σκεφτόμουν τώρα και γι'αυτό βρήκα αυτό το θέμα.
Έχω χρόνια κατάθλιψη, είχα κάνει 10 χρόνια με μια ψυχολόγο, τώρα είμαι αλλού για 6 μήνες και θα τελειώσω σε 2 μήνες.
Σκέφτομαι όμως αν δε βοήθησαν όλα αυτά ώστε να αλλάξω τρόπο σκέψης (θεωρώ ότι εγώ και μόνο εγώ είμαι υπεύθυνος για αυτό, δε ρίχνω το φταίξιμο στους ψυχολόγους που είναι μια χαρά και μου αρέσει που πάω) θα βοηθήσει η ομαδική ψυχοθεραπεία;

Quote:

---

Originally Posted by titanic

Δεν έχω πάει αλλά το σκεφτόμουν τώρα και γι'αυτό βρήκα αυτό το θέμα.
Έχω χρόνια κατάθλιψη, είχα κάνει 10 χρόνια με μια ψυχολόγο, τώρα είμαι αλλού για 6 μήνες και θα τελειώσω σε 2 μήνες.
Σκέφτομαι όμως αν δε βοήθησαν όλα αυτά ώστε να αλλάξω τρόπο σκέψης (θεωρώ ότι εγώ και μόνο εγώ είμαι υπεύθυνος για αυτό, δε ρίχνω το φταίξιμο στους ψυχολόγους που είναι μια χαρά και μου αρέσει που πάω) θα βοηθήσει η ομαδική ψυχοθεραπεία;

---

Θα βοηθησει γιατι οταν ειναι ομαδικο εχεις feedback απο τους αλλους,εχεις την αισθηση οτι ανηκεις σε μια ομαδα κ αυτο μονο του ειναι πολυ υποστηρικτικο.Επειτα οι αλλοι σου κανουν ενα ''καθρεφτισμα'' κ μπορεις να δεις ξεκαθαρα τον εαυτο σου.Διαβασε αν θες του Γιαλομ για τα ωφελη της ομαδικης ψυχοθεραπειας.

Ουπς ξεχασα τους ορους σε αυτο το thread δεν κανουμε διαλογο sorry αλλα επειδη δεν ξερω πως σβυνει θα μπει στον κοπο η διαχειρηση.Παρεπιπτοντως περιμενουμε την ερωτηση της εβδομαδααααααααααααααας!!!! !!!(Μου αρεσουν πολυ τα γκαλοπ)

εκανα ομαδα 14 χρονια συνεχομενα..συστημικη μεθοδο...πολυ απλη ...
μονο καλα λογια εχω να πω.. για μενα ηταν μια σκληρη θεραπεια κ οχι γιατι εκτιθεσαι..αλλα γιατι η ομαδα ειναι σκληρη, δεν μασαει τα λογια της κ γενικα ταιριαξα πολυ με τα ατομα..
καποιοι ολοκληρωσαν πριν απο εμενα..καποιοι νεοι μπηκαν..γεννιοντουσαν νεα μελη σε αυτατα 14 χρονια..
ταυτισα την ομαδα με την οικογενεια μου που ηταν διαλυμενη, το θεραπευτη με τον πατερα που ηταν καπως ανυπαρκτος..κ η μανα ηταν ολη η ομαδα..
ενιωθα οτι ειχα στηριγματα..ο κυκλος μας ηταν δυνατος κ κανενας δνε μπορουσε να εισβαλλει ασχημα στον χωρο μας..τα μελη δρουσαν προστατευμενα εκει κ ανετα μπορουσαν να ξεπερασουν φοβους που ειχαν αποκτησει απο την οικογενεια τους..
μου εκανε πολυ καλο..εκει μεσα ξεπερασα απειρα παιδικα τραυματα..υπηρξαν στιγμες που με εκραξαν για βλακειες που εκανα κ εβαλα μυαλο κ ωριμασα..
παντα θα θυμαμαι την ομαδα μου...
ηταν κατι αγαπημενο κ θα μεινει στην καρδια μου..
ολοκληρωσα την θεραπεια μου στα 31 κ τωρα ειμαι 38..
αυτα...

Quote:

---

Originally Posted by lessing

Θα βοηθησει γιατι οταν ειναι ομαδικο εχεις feedback απο τους αλλους,εχεις την αισθηση οτι ανηκεις σε μια ομαδα κ αυτο μονο του ειναι πολυ υποστηρικτικο.Επειτα οι αλλοι σου κανουν ενα ''καθρεφτισμα'' κ μπορεις να δεις ξεκαθαρα τον εαυτο σου.Διαβασε αν θες του Γιαλομ για τα ωφελη της ομαδικης ψυχοθεραπειας.

---

στην ουσια εμαθα να παραμεριζω καποιες φορες την ηλιθια γκρινια μου κ να νοιαστω για ακομα σοβαροτερα προβληματα των αλλων..με εκανε υπευθυνη αυτο κ δοτικη..
πρν απο αυτο ημουν παιδι κ μεσα σε αυτο εγινα ωριμη μεγαλη γυναικα..μια ολοκληρη ζωη..επενδυσα τα παντα εκει μεσα...
μαθαινεις να μην σε χαιδευουν ολη την ωρα κ να μην κλαιγεσαι..αλλα να βγαινεις εκει εξω κ να παλευεις..αυτο κανει η ομαδα..
καποιες φορες πας να πεις για ενα προβλημα σου κ οταν μιλησει ο αλλος καταλαβαινεις οτι το δικο σου προβλημα ειναι μια μαλακια κ μιση..
αν παλι ειναι σοβαροτερο , τα μελη ασχολουνται με το πιο σοβαρο προβλημα..
δημιουργειται μεγαλη ανταλλαγη ενεργειας εκει μεσα..
μαθαινεις να βοηθας κ να βοηθιεσαι..

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

στην ουσια εμαθα να παραμεριζω καποιες φορες την ηλιθια γκρινια μου κ να νοιαστω για ακομα σοβαροτερα προβληματα των αλλων..με εκανε υπευθυνη αυτο κ δοτικη..
πρν απο αυτο ημουν παιδι κ μεσα σε αυτο εγινα ωριμη μεγαλη γυναικα..μια ολοκληρη ζωη..επενδυσα τα παντα εκει μεσα...
μαθαινεις να μην σε χαιδευουν ολη την ωρα κ να μην κλαιγεσαι..αλλα να βγαινεις εκει εξω κ να παλευεις..αυτο κανει η ομαδα..
καποιες φορες πας να πεις για ενα προβλημα σου κ οταν μιλησει ο αλλος καταλαβαινεις οτι το δικο σου προβλημα ειναι μια μαλακια κ μιση..
αν παλι ειναι σοβαροτερο , τα μελη ασχολουνται με το πιο σοβαρο προβλημα..
δημιουργειται μεγαλη ανταλλαγη ενεργειας εκει μεσα..
μαθαινεις να βοηθας κ να βοηθιεσαι..

---

Θαρρώ πως η ομαδική ψυχοθεραπεία μπορεί να μάθει στον καθέναν,τι εστί teamwork.

Συμφωνω με why.
Δεν εχω κανει ομαδικη ψυχοθεραπεία, μονο ατομικες συνεδριες. Αλλα πιστεύω πως μεσα στους στοχους, έμμεσους ισως, ειναι και το teamwork. Πολυ σημαντικο και καθόλου ευκολο.

Quote:

---

Originally Posted by Nefeli28

Συμφωνω με why.
Δεν εχω κανει ομαδικη ψυχοθεραπεία, μονο ατομικες συνεδριες. Αλλα πιστεύω πως μεσα στους στοχους, έμμεσους ισως, ειναι και το teamwork. Πολυ σημαντικο και καθόλου ευκολο.

---

Ούτε εγώ έχω κάνει ομαδική,αλλά θα ήθελα να δοκιμάσω.

Εγω εχω κανει ομαδικη με ακαταλληλη ψυχολογο ως συντονιστρια αλλα πολυ θα ηθελα να κανω με ενα καλο -η ειδικο.

Δεν το εχω δοκιμάσει αλλα θα προτιμούσα ιδιωτική!!!