Εχετε μπλεξει ποτέ με ΝΑΡΚΙΣΣΟ;

Ειχατε ποτέ σχέση φιλικη ή ερωτικη ή συγγενικη με ναρκισσιστικο ατομο;
Εχω ζησει απο πολυ κοντα 2-3 βαρβατες περιπτωσεις που φυσικα οταν σχετιζομουν μαζι τους δεν ειχα ιδεα οτι ηταν νάρκισσοι, αλλα ενιωθα στο πετσι μου οτι κατι δεν παει καλα.
Μιλαμε για πληρη εξουσια και χειριστικη συμπεριφορα.
Δυστυχώς το ζουσα μεσα στην οικογένεια και δεν ηταν εφικτο να ξεφυγω απο αυτο.
Η ζημια ομως εγινε και τωρα αντιλαμβάνομαι ολες εκεινες τις προβληματικες συμπεριφορές που δεν τις καταλαβαινα, αλλα με εξουσιαζαν ολοκληρωτικα.
Εχουν εναν απιστευτα δυνατο τροπο να φερουν το "θυμα" εκει που θελουν, να το κανουν να μην μπορει να ζησει χωρις την παρουσια τους, να το χειριστούν ολοκληρωτικα, να το κανουν αρχικα να πιστεψει οτι ειναι σημαντικο και μετα να το ελεγξουν πληρως αποδομωντας το.....
Άτιμα πλασματα....

ο ναρκισισμος ειναι μια σοβαρη διαταραχη, ουτε ειναι ευκολο για καποιον -α που δεν εχει επιστημονικες γνωσεις να την διαγνωσει.
μονο και μονο απο στατιστικης αποψης, τοσοι πολλοι ναρκισοι σε μια οικογενεια πρεπει να ειναι αρκετα σπανιο...

Δεν ηταν ολοι στην οικογένεια.
Ενας ηταν στην οικογένεια, οι υπόλοιποι ηταν σχεσεις φιλικές/ερωτικες.
Και ηταν διεγνωσμενο. Δεν το εβγαλα εγω απο το μυαλο μου.
Δυστυχώς ειναι οντως πολυ σοβαρη διαταραχη, γι'αυτο ανοιξα το θεμα αν εχει κανείς αντιστοιχα βιωματα...

Αν εχω καταλαβει καλά ενα απο τα σημαντικοτερα θεματα ενος ανθρωπου με αυτη τη διαταραχη ειναι "τι θα πουν οι αλλοι" η αποδοχη απο αγνωστα προσωπα ειναι πιο σημαντικη απο οτι η αποδοχη των κοντινων. Η επικριτικη σταση ακομα ενα στανταρακι αλλα διαθεση για αυτοκριτικη καμία. Εχω φτασει σε σημειο να σκεφτω πως ειναι ικανοι να προσποιηθουν οτι "εχουν κανει αυτοκριτικη" μονον για να μην χασουν κατι που θεωρουν "κεκτημενο ή εφοδιο τους".

Δεν εχω δει ανθρωπο να αλλαζει με αυτη τη διαταραχη και κατι ακομα -- οι ανθρωποι με αυξημενη ενσυναισθηση ειναι το καλυτερο δολωμα ---

Δυστυχώς υπηρξα το καλυτερο δολωμα.
Ειμαι ανθρωπος με αυξημένη ενσυναισθηση και δυστυχως υπεφερα κατω απο την εξουσια του νάρκισσου.
Και καλα αυτου που γνώρισες και ισως καποια στιγμή μπορέσεις να τα σπασεις μαζι του.
Με αυτον όμως που εχεις μεσα στο σπιτι, τι γινεται;;;;;

Θα σου πω απο την εμπειρια μου --- Πρωτα βαζεις ορια, σιγα σιγα, αρχιζεις να δουλευεις μεσα σου το ποια εισαι εσυ και οτι δεν εχεις αναγκη τη γνωμη - την παρεμβαση- την αποψη του ανθρωπου αυτου. Στη συνεχεια αρχιζεις να αντιμετωπιζεις την αυταρχικη αντιμετωπιση του ατομου αυτου ως αναμενομενη γιατι πολυ απλα αυτο μονον ξερουν να κανουν οταν χανουν την εξουσια τους. Να κανουν επιθεση και ψυχολογικο πολεμο. Οσο χτιζεις την δικη σου θεση και επιμενεις σε αυτο τοσο λιγοτερο αρχιζει να σε επηρεαζει το τι λεει και κανει. Ψαξε για τεχνικες αντιμετωπισης ναρκισων, εχει φουλ υλικο στο διαδικτυο στα αγγλικα. Το πιο σημαντικο ? Καποια στιγμη το ατομο αυτο βλεποντας οτι δεν εχει πλεον δυναμη πανω σου ψαχνει αλλου τροφη.

Μεγαλωσα με τετοιους ανθρωπους και το καταλαβα μονον οταν εκανα θεραπεια. Μου κοστισε συναισθηματικα η συνειδητοποιηση αλλα ειμαι εδω να σου πω οτι οχι δεν ειναι πιο σημαντικος -η απο εσενα απλά σε επεισαν οτι εχουν μεγαλυτερη εξουσια.

Ο υπουλος τροπος ειναι να επικαλουνται ενδιαφερον, σε νοιαζονται δηλαδη αλλά αυτο που ειναι τελικα σαν στοχος ειναι να νιωσουν μεντορες, καλυτεροι εξυπνοτεροι κτλ.

Αποστασιοποιηση. Detachment. Υπαρχουν τεχνικες και για αυτο.

Ωχ παιδιά σαν να ακούω τη μάνα μου...............Τα ίδια με σας τραβάω κι εγώ και χειρότερα, είναι πολύ παρεμβατική και το έχει παραδεχτεί ότι αγαπάει πολύ τον εαυτό της. Είχα καταλάβει ότι έχει κάποια ψυχολογικά και της είπα να πάει σε γιατρό και μου λέει δεν έχω κανένα πρόβλημα εγώ. Μια άλλη φορά την είχα πει τρελή και με είπε τρελή με ταυτότητα, δεν με σέβεται δηλαδή καθόλου, αλλά το χειρότερο είναι ότι με κάνει ότι θέλει γενικά..... :(

Το χειροτερο ειναι sad μου, οταν πιστευουμε πως μας αξιζει να συνεχιζουν να μας επηρεαζουν. Δεν ειναι ευκολο να σπασει ο φαυλος κυκλος οταν ειδικα ειναι πρωτα προσωπα. Να μειωθει λιγο η επιδραση τους ειναι το θεμα.

Πως θα μειωθεί και όταν σου εξουσιάζουν τη ζωή και ξέρεις ότι θα έκαναν τα πάντα για να σε καταστρέψουν επειδή αυτοί θεωρούν ότι αυτό είναι σωστό ακόμα και να σε κλείσουν σε ψυχιατρείο; Κάθε μέρα είναι ο σταυρός που κουβαλάω αυτός μην επέμβει η μάνα μου στη ζωή μου.........Και μου τη δίνει και με άλλα πράγματα.

Να σε ρωτησω εχει ηδη κανει τετοια κινηση ή σε απειλει ? Εκτος απο την μανα εχεις καποιο αλλο ατομο να μιλησεις ? ακομα και στον γιατρο σου δηλαδη αν εχεις πει οτι μου προκαλει φοβο πως εκεινη αποφασιζει για την ζωη μου. Εσυ τηρεις την αγωγη σου, νιωθεις σταδιακα καλυτερα ? Δυστυχως αρκετες φορες εξαρτωμαστε απο ανθρωπους και παγιδευομαστε σε καταστασεις που μας εγκλωβιζουν αλλά ειναι και ενα κινητρο για να γινουμε καλυτερα και να ξεκοβουμε σιγα σιγα απο το περιβαλλον και τους ανθρωπους που δεν μας κανουν καλο.

Σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον. Θα μπορούσαν όλα αυτά να είναι στην φαντασία μου και να τα είχα παρεξηγήσει εγώ τα πράγματα λόγω της ασθένειας, όμως όταν της είπα ότι κάθε μέρα έκλαιγα πέρυσι με τον τρόπο που μου φερόταν απλά αδιαφόρησε και ούτε το αναίρεσε.
Έχει κάνει (τέτοια κίνηση) στο παρελθόν και μάλιστα μια μέρα μου είπε ότι θα με έκλεινε μόνιμα μέσα. Δυστυχώς υπάρχει αυτός ο κωλονόμος που δεν με αφήνει να ξεφύγω από αυτήν, ενώ θα μπορούσα διαφορετικά.......Τον γιατρό μου δεν τον εμπιστευόμουν γιατί μέχρι και σε αυτόν έχει πάει και δεν ξέρω τι έχει ειπωθεί μεταξύ τους. Μου τα 'πε ο γιατρός μου 3 χρόνια μετά. Βέβαια του τα 'πα τώρα τι συμβαίνει αλλά δεν φάνηκε να θέλει να βοηθήσει και πολύ, αν με ξαναέκλεινε μέσα θα συμφωνούσε και ο γιατρός είναι αφασία.
Εγώ τηρώ την αγωγή μου αλλά με τόση πίεση που νιώθω δεν με πιάνουν τα φάρμακα..... :( Το καταλαβαίνω βέβαια τι είναι παράλογο και τι όχι, αλλά ακόμα έχω ιδέες και κάτι σαν φωνές (σκέψεις επικριτικές). Ίσα ίσα που αυτός ο εγκλωβισμός εμένα με κάνει χειρότερα με είδε και ο γιατρός μου ότι ήμουν χάλια.

Εκτος απο φαρμακευτικη αγωγη, ειχες την ευκαιρια να δοκιμασεις ατομικες συνεδριες ψυχοθεραπευτικου χαρακτηρα ? Νιωθω οτι αλλο ειναι να μιλαμε με τον ψυχιατρο μας και άλλο με εναν θεραπευτη. Ξεχωριζεις τον χρονο σε πριν και μετα, σημαντικο και ενθαρρυντικο. Ανα περιοδους ειμαστε πιο ευαλωτοι σε λογια, χειρονομιες και υπονοουμενα.
Ειναι δυσκολο αυτο που ζεις. Την εχεις αναγκη και ταυτοχρονα νιωθεις οτι σου εξουσιαζει ολη την ζωη. Λογικο και επομενο ειναι αλλες φορες να εισαι ηρεμη και αλλες φορες να θυμωνεις. Το μονο που εχω καταλαβει ειναι πως οταν καποιος δεν εχει περασει ψυχικη ασθενεια και δεν εχει επισκεφθει ειδικο ή δεν εχει νιωσει υπολογος δεν μπορει να καταλαβει ποση σημασια εχει για τον ανθρωπο που το περασε και το περναει να νιωσει αποδοχη.

Μακαρι να ειχες κι αλλα ατομα. Οχι πολλα, εστω ενα ακομα για να μην νιωθεις τοσο εντονα οτι εξαρτασαι απο εκεινην. Δε ξερω, ειναι ιδιαιτερη η σχεση μητερας παιδιου. Νομιζω πως οσο ψυχρη και να θελει να φανει μια μανα καταβαθος ενα μικρο κομματι της αναρωτιεται αν εχει μεριδιο ευθυνης για τα βασανα του παιδιου της.
Ισως να θελω εγω να δικαιολογησω δεν ξερω, πιστευω πως οταν αφηνουμε ενα μικρο παραθυρο κατανοησης μαλακωνει πρωτα η δικη μας ψυχη και δεν ειναι τοσο τοξικη η καθημερινοτητα.

Σε ευχαριστώ και πάλι που μπήκες στον κόπο να μου απαντήσεις, να τα πάρουμε με τη σειρά. Έχω δοκιμάσει ψυχοθεραπείες άλλοτε για λίγες συνεδρίες και μια φορά κράτησε σχεδόν ένα χρόνο. Και εγώ τώρα είμαι πολύ ευάλωτη δεν ξέρω γιατί.
Και βέβαια χρειάζομαι αποδοχή αλλά όχι από αυτήν. Από αυτήν δεν θέλω τίποτα μόνο να με αφήσει ήσυχη. Αν μπορούσα θα της έπαιρνα ασφαλιστικά μέτρα αλλά δεν μπορώ για πολλούς λόγους. Είναι άρρωστη αυτή η σχέση που έχουμε, εγώ τη μισώ και αυτή με βασανίζει. Δεν μου προσφέρει κάτι.
Έχω άτομα απλώς δεν μπορούν να κάνουν κάτι να με βοηθήσουν δυστυχώς. Μην το λες ότι όσο ψυχρή και να θέλει να φανεί μια μάνα ενδιαφέρεται για το παιδί της. Τόσες ακούμε που θα έκαναν έκτρωση (κι εγώ θα μπορούσα αφού δεν είμαι ικανή να γίνω μάνα) ή γεννάνε και παρατάνε τα παιδιά τους στα σκουπίδια........Αυτές νιώθουν κάτι για το παιδί τους; Όχι. Έτσι είναι και η μάνα μου. Κάνει ότι δήθεν νοιάζεται αλλά μου κάνει τη ζωή μου κόλαση.

Χαιρομαι που εχεις κανει ατομικη θεραπεια. Εμενα με βοηθησε αρκετα σε 1-2 θεματα σημαντικα και νιωθω οτι ειναι οτι καλυτερο αποφασισα στη ζωη μου. Αν ξεκινησω να γραφω την αποψη μου για το ανθρωπινο ειδος και τους ρολους με ταμπελες που σχεδον ποτέ δεν εχουν σχεση με την ουσια μαλλον θα γινω γραφικη και θα παει το thread στις 20 σελιδες,χε !

* Σε ευχαριστω που εισαι ειλικρινεις με τις απαντησεις σου, στο βαθμο που μπορεις να εκφρασεις τα συναισθηματα σου. Στο φορουμ ειμαστε για να πουμε οσα ισως οι κοντινοι μας δεν καταλαβαινουν και οι αγνωστοι ισως και να γελοιοποιησουν. Ομαδα αυτο βοηθειας κατα καποιο τροπο ειμαστε, πλην καποιων περιπτωσεων που μπαινουν εκτονωνονται και ευτυχως σταματαει ο οχετος.

Εχεις κανει δουλεια με τον εαυτο σου για να εχεις ξεπερασει τα αρνητικα συμπτωματα της παθησης και να μπορεις να βλεπεις ποιο ειναι το υγιες και ποιο δεν ειναι. Αρκετοι ανθρωποι δεν εχουν το κουραγιο ή το θαρρος να πανε να το συζητησουν και βολευονται σε αλλες τακτικες.

Σ' ευχαριστώ.
Εμένα η ψυχοθεραπεία δεν με βοήθησε ουσιαστικά ή ίσως με βοήθησε στο κομμάτι της ψύχωσης αλλά με έριξε στο κομμάτι της κατάθλιψης. Δεν ξέρω πως γίνεται και σε βοηθάει κάποιος που λέει σκληρές αλήθειες και κάτι άλλα άσχετα που δεν χρειάζονται πουθενά. Εγώ θα θελα να πάω στον ψυχοθεραπευτή και να με στηρίξει, να με βοηθήσει να δω τα πράγματα με ένα άλλο μάτι, να γίνω πιο δυναμική, να δυναμώσω μέσα μου και άλλα πολλά τέτοια. Το να πηγαίνω και να γυρνάω ράκος ψυχολογικά δεν καταλαβαίνω πως βοηθάει.

Στην αρχη γυριζουμε ρακος γιατι βλεπουμε που καναμε εμεις τα λαθη εκει ειναι που θελει πεισμα γιατι μετα απο ενα διαστημα ερχεται η χαρα ! Το κορυφαιο ειναι που οσοι δεν εχουν κανει ποτέ ή δεν εχουν παει σε ψυχιατρο για παραδειγμα πιστευουν οτι η ψυχοθεραπεια ειναι κατι σαν να πηγαινεις και να σου λενε - μπραβο, εισαι μια χαρα κτλ -

Αν μπορεσω οικονομικα θα συνεχισω απο εκει που εμεινα. Εκει τουλαχιστον ακουω αληθειες που δεν εχουν συμφερον "κοινωνικο" "σχεσικο" κτλ. Αξιζει ο αγωνας.

Ίσως και να βοηθάει αλλά πρέπει να πάμε όλοι ομαδικώς!! :D Και δεν εννοώ εδώ από το φόρουμ αλλά όλη η κοινωνία!!

Σιγουρα αξιζει ο αγώνας οταν γινεται σωστα.
Sad, γυρνούσα απο την ψυχοθεραπεία κι ήμουν οπως λες ενα ρακος.Καθε φορά και χειροτερα.
Ελεγα έτσι πάνε αυτά κανε υπομονή. Και εκανα.
Και χειροτερεψα αλλα δεν έφευγα.Το χα βαλει σκοπο να τα καταφερω, ακόμα και με εναν θεραπευτη βασανιστή.
Ήθελα κάποια στιγμή να νιωσω οτι βοηθιεμαι αλλα τιποτα.
Στο τελος ακουσα μονο τη φωνη μεσα μου και εφυγα απο αυτη τη φυλακή.
Οι ψυχοθεραπείες δεν ειναι σου λεω τα στραβά για να τα φτιαξεις, διαφωνώ.
Η ψυχοθεραπεία θελει τροπο. Αυτον που να βοηθαει τον ασθενή να μετατοπιστεί, να αλλάξει και να παει εκεί που δεν ηταν πριν.
Τεχνικες του τύπου σε φερνω απεναντι στα χάλια σου, σε ριχνω στο κενο, σε γκρεμοτσακιζω για να σηκωθεις, ειναι μαλακιες ανικανων θεραπευτων.
Δε λεω να μη γυρισουμε και ρακος, θα γινει κι αυτο για να έρθει μετα οπως λεει η curious η χαρά.Ολα ομως θελουν τροπο και όρια.
Οταν γινεται σωστα, η ψυχοθεραπεία μπορει να κανει θαυματα.
Κι οταν πέσεις σε κομπογιαννιτη, ειναι ικανη να σε διαλυσει.

Πόσο δίκιο έχεις Νεφέλη.........εγώ καθόμουν και έκλαιγα όταν πήγαινα σε αυτόν που πήγαινα......και δεν ένιωσα να με βοηθήσει και καθόλου, καθόταν και μου έλεγε ότι είναι σκληρή η πραγματικότητα και τέτοια.

Sad να σε λεω happy ? ετσι για να κανουμε τη διαφορα :) αν πηγαινε ολη η κοινωνια δε θα ειχε φτασει ο πλανητης μαραζωμενος. Ακομα καλυτερα εαν ηταν τυπου αυτονοητο πως οπως μαθαινουμε την παθολογια του σωματος μαθαινουμε και για την ψυχη μας δε θα ειμασταν τοσο πισω.
Νεφελη ο ανθρωπος που αυτο αποκαλειται ψυχοθεραπευτης και απλα ξεσπαει σε εναν θεραπευομενο ειναι για αναφορα στον συλλογο.

Έτσι ήταν και ο δικός μου μου έλεγε μ....κίες. Λέγε με όπως θες άντε σε αφήνω. :)
Έτυχες σε πολύ καλό ψυχοθεραπευτή cc.

Ειχα κουραστει να ψαχνω φως και αντι να το βρισκω να βυθιζομαι χειροτερα. Ειπα τερμα θα παω για ψυχοθεραπεια, ειχα διαβασει και 5-6 πραγματα απο παλια για το ολο αλλά καμια σχεση οταν το ζεις. Ειχα αποφασισει οτι κατι θα μαθω πια. Επεσα σε ευσυνειδητο ον. Μου ξεκαθαρισε πως η επιτυχια ή θεραπεια πες το εξαρταται απο το ποσο θα προσπαθησω και θα δεσμευτω. Δε πολυκαταλαβα στην αρχη. Ειχα μεινει μονη και επρεπε να διαλεξω ενα δρομο αποφασισα να διαλεξω αυτον. Ειδα οτι σε πολλα θεματα εγω επετρεπα να παραμυθιαζομαι. Να στο πω και ετσι στη τελικη. Ειχα μαθει να δινω ολη μου την ενεργεια σε εκεινους που νοιαζομαι και να μπαινω σε θεση θυματος. Δεν μου ειπε "εισαι θυμα" οταν ακουγα τον εαυτο μου να μιλαει σταδιακα καταλαβα οτι με εχω ριξει σε μια καταδικη ανευ λογου ( δεν ειναι ανευ λογου, γαλουχηθηκα με αυτο τον τροπο ). Δε θα πω οτι γιατρευτηκα. Οχι. Καθε μερα πρεπει να αποφασιζω τι ρολο θα παρω, να βλεπω που εχω μεινει στασιμη και που οχι.

Πιστευω οτι παιζει ρολο σημαντικο πότε ξεκιναμε αυτη τη διαδικασια. Ισως να μην ειναι παντα ο καταλληλος χρονος και να μη βγαζουν νοημα οσα λεει. Δε βρισκουμε ολοι απαντησεις με τον ιδιο τροπο μπορουμε ομως να τις μοιραστουμε.

Cc επιμένω ότι έπεσες σε καλό ψυχοθεραπευτή, εμένα αυτό που λες εσύ ότι σε έκανε να καταλάβεις ότι είσαι θύμα ξέρεις πόσο χοντρά μου το είπε; Και δεν εννοούσε αυτό. Μου είπε ότι θυματοποιούμαι, ότι μπαίνω δηλαδή ψεύτικα σε ρόλο θύματος για να αποποιηθώ τις ευθύνες μου, αν αυτό είναι ψυχοθεραπεία εγώ είμαι ο πάπας.

Cc πραγματι επεσες σε καλο θεραπευτη και ειναι τοσο σημαντικο οτι καταφερες να βρεις πραγματα για σενα και να επαναπροσδιοριστεις.
Εγω δυστυχως εψαχνα για το φως οσο ημουν στη διαδικασία μαζι του, αλλα το σκοτάδι στο οποιο με εριχνε ολο και πυκνωνε μέχρι που εχασα τον εαυτο μου και τα λογικά μου.
Εφτασα στα χειροτερα σημεια μου και δεν υπηρχε κανεις να με βοηθησει. Μου ελεγε επι λεξη οτι :
" αν χρειαστεί θα πεσω και στο γκρεμο μαζι σου για να σε πιασω" κι ομως δεν τον ειδα πουθενα. Απλως τραβηξε το δίχτυ ασφαλείας απο κατω μου και με αφησε να γκρεμοτσακιστω. Με διέλυσε.
Χρησιμοποίησε τη διαταραχή μου και με εκανε χειροτερα, γιατι απλά δεν ειχε ιδεα τι να κανει. Δεν μπορούσε να βοηθησει.
Το μονο που εκανε ηταν να μιλαει για φιλοσοφιες,να αυτοπροβαλλεται και να λεει οτι μονο αυτός θα με εκανε καλα.
Το πιστευω οτι ηταν νάρκισσος γιατι εχω ναρκισσο μεσα στην οικογένειά μου και εχω υποστει μεγαλη ζημια απο παιδι.
Πως ειναι δυνατον να πηγα για βοηθεια και να έπεσα σε ναρκισσο θεραπευτη;;;

Εχεις δικιο,λυπαμαι που βρεθηκες σε τετοια θεση !
Εαν μου το ελεγε "ψυχοθεραπευτης" αυτο μετα την εμπειρια που απεκτησα θα ρωταγα στα μουτρα " και τι τροπους προτεινετε για να βγω απο αυτο ????" . Ο Μ87 νομιζω αυτο συζητα ποσοι κυκλοφορουν εξω και πληρωνονται ενω δεν εχουν βασικο κωδικα ηθους.
Υποτιθετε ο θεραπευομενος φτανει σε καποιες συνειδητοποιησεις και ο θεραπευτης ειναι "χερακι" για να μην βουλιαξει Οχι για να πεταει μια κουβεντα και μετα να κοιταει τον τοιχο.

Νεφελη νομιζω εχω διαβασει τι σου συνεβη. Ο ψυχοθεραπευτης που αφηνε ανοιχτο το ενδεχομενο για μια πιο οικεια σχεση και στο τελος ηταν ακομψος ?

Ελπιζω να μη σας φερνω σε δυσκολη θεση που μιλαω θετικα για το κομματι της ψυχοθεραπειας. Εαν ναι να μου το πειτε.

Cc κι εμένα ίδιος ήταν, όλο μου έλεγε θέλει να με κάνει καλά και με έκανε και έκλαιγα, μου είπε ότι θυματοποιούμαι, μου αρέσει δηλαδή να το παίζω θύμα τι χειρότερο από αυτό; Μου την έλεγε δηλαδή παίζουνε με την ψυχή μας ρε γαμώτο! Αλλά από αυτή την κωλοκοινωνία τι να περιμένεις!!!!!

Οχι, καθόλου δυσκολη θεση. Χαιρομαι να ακουω πως καποιοι ανθρωποι βοηθηθηκαν. Πως υπαρχουν σωστοι και ενσυνειδητοι θεραπευτες οπως αλλωστε σε ολα τα επαγγελματα.
Εγω επεσα σε πολυ λαθος χερια. Πραγματι ο θεραπευτης χρειάζεται να ειναι πλαι και να βοηθάει με τον τροπο του.
Εμενα με αφησε να βουλιαξω και να πνιγω στην αυτοπροβολη του, στη μεγαλομανια του, στις αμφιβολιες μου, στα ακαταλαβιστικα που ελεγε, στην εξαρτηση που ανεπτυξα και στην αποκτηση προσθετων εμμονων.
Δεν με κρατησε, δεν με βοήθησε, δεν σταθηκε σε ενα σημειο απο οπου θα μου εδινε την ωθηση να παω παραπερα.
Θα του καταλογιζω παντα το γεγονος οτι με ειχε εκει να βασανιζομαι και εκεινος ξεδιπλωνε τη γοητεια και την αυθεντια του. Αφου δεν μπορούσε, επρεπε να διαφυλαξει τον ασθενη του απο την καταστροφή και να φερθει δικαια.Να παραπεμψει αλλου, να πει οτι δεν μπορουσε αλλο να συνεχιστει αυτο. Αντι αυτου με αφησε στα ταρταρα και εριξε επανω μου την "ευθυνη" της φυγης μου απο κει και στο τελος μου ειπε οτι φταιω γιατι ποτε δεν τον ακουγα. Εφυγα κουβαλωντας το σταυρο με τον οποιο ειχα ερθει και με εναν ακόμα: ολη αυτη την διαδικασια μαζι του η οποία πηρε μεσα μου καταστροφικες διαστάσεις.
Δεν ξερω πώς εφυγα απο κει.
Το πιστευεις οτι μου λειπει κατι φορες;
Με εξουσιασε πληρως. Με χρησιμοποιησε και με διελυσε.
Ναι, είναι αυτος που το παιζε φιλος, γκομενος, πατερας και ο,τι αλλο εκτος απο θεραπευτής. ΚΑΝΕΝΑ οριο σε τίποτα.
4μηνες μετα την αποχωρηση μου αρχιζω να βλεπω τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση.
Και με ποναει πολυ που αντι να προχωρησω, επιασα πατο.

Λυπάμαι πολύ Νεφέλη δεν ξέρω πόσο τραγικό ήταν όλο αυτό που βίωσες αλλά και εμένα μου έκανε bullying. Έτσι είναι η κοινωνία μας όπως δεν υπάρχουν σωστοί άνθρωποι έξω γιατί να είναι οι θεραπευτές;;

Νεφελη αυτη η κατασταση ειναι περιπλοκη, δηλαδη πως να εμπιστευτεις καποιον αλλον της ειδικοτητας μετα απο αυτο ? Σιγουρα πας μονο σε συστημενο τσεκαρισμενο απο 2-3 καλα ατομα και θα ελεγα σε γυναικα και οχι ανδρα. Λενε πως οταν πιασουμε πατο δεν εχουμε επιλογη παρα να ανεβουμε και να παλεψουμε να γινουμε καλυτεροι, δυνατοτεροι, πιο προσεκτικοι. Σε αρκετες βιογραφιες ανθρωπων αναφερονται στο οτι οι δυσκολιες, οι ατυχιες ηταν αφορμες για να κερδισουν με αξια τα οπλα τους. 4μηνες ειναι προσφατο μπορω να πω. Το πιστευω οτι σου λειπει γιατι μπηκε βαθια στο μυαλο σου και ανεπτυξες αισθηματα.

Κατι ακομα αν νιωθεις πως καποιος εχει εξουσια πανω σου αλλά δε μπορεις αμεσα να το αλλαξεις "αφαιρεσε του τη δυναμη με το να μη του δινεις προσοχη".

Ελπιζω να μην εγραψα κατι που να σε δυσφορει απλα εχει κανει αδικημα, το βιωνεις και δεν ξερω αν εχει κοστος στη ζωη του, εχει κοστος σε εσενα και εσυ δικαιουσαι να ιαθεις.

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Νεφελη αυτη η κατασταση ειναι περιπλοκη, δηλαδη πως να εμπιστευτεις καποιον αλλον της ειδικοτητας μετα απο αυτο ? Σιγουρα πας μονο σε συστημενο τσεκαρισμενο απο 2-3 καλα ατομα και θα ελεγα σε γυναικα και οχι ανδρα. Λενε πως οταν πιασουμε πατο δεν εχουμε επιλογη παρα να ανεβουμε και να παλεψουμε να γινουμε καλυτεροι, δυνατοτεροι, πιο προσεκτικοι. Σε αρκετες βιογραφιες ανθρωπων αναφερονται στο οτι οι δυσκολιες, οι ατυχιες ηταν αφορμες για να κερδισουν με αξια τα οπλα τους. 4μηνες ειναι προσφατο μπορω να πω. Το πιστευω οτι σου λειπει γιατι μπηκε βαθια στο μυαλο σου και ανεπτυξες αισθηματα.

Κατι ακομα αν νιωθεις πως καποιος εχει εξουσια πανω σου αλλά δε μπορεις αμεσα να το αλλαξεις "αφαιρεσε του τη δυναμη με το να μη του δινεις προσοχη".

Ελπιζω να μην εγραψα κατι που να σε δυσφορει απλα εχει κανει αδικημα, το βιωνεις και δεν ξερω αν εχει κοστος στη ζωη του, εχει κοστος σε εσενα και εσυ δικαιουσαι να ιαθεις.

---

Αχ Cc, εχω περασει 4 μηνες να αναρωτιεμαι αν θα μπορεσει ποτε να εχει κοστος στη δικη του ζωη αυτο που μου εκανε.
Τα εζησα ολα. Το θυμο, την επιθυμια για εκδικηση, την αισθηση οτι θα θελα να υποφέρει οπως εγω κι ενα σωρο τετοια ψυχοφθόρα πραγματα.
Προσπαθησα να αποδεχτώ την κατάσταση, να αντεξω την απωλεια, να συμφιλιωθω με την αδικια.
Πηρα σβαρνα τους δικηγόρους, τους συλλογους, τους ποινικολογους. Μου μιλησαν για ηθικη βλαβη και απατη ολοι, με παρετρεψαν σε μήνυση αλλα δεν εχω το κουραγιο να τρεχω για τα επομενα 5 χρόνια στα δικαστήρια. Δεν μου αξιζει, δεν θα το αντεξω.
Έκανα καταγγελια σε διαφορους φορείς, αλλα δεν περιμενω τιποτα.
Το μονο που μενει ειναι να μπορεσω να προχωρησω. Και προχωραω.Εχω βοηθεια. Επισκεπτομαι την καινουρια ψυχολογο (γυναικα, ναι) και κανω τα βηματα μου.
4 μηνες τωρα κανουμε αγωνα για να βγω απο τη βλαβη του προηγουμενου συναδελφου της.
Μου αξιζε αυτο; Σε ποιον αξιζει; Σε κανεναν. Πασχω 30 χρονια απο ιδψ και καταθλιψη. Να γινω καλα πηγα, να βοηθησω τη ζωη μου να γινει λειτουργικη. Κι αντι αυτου διαλυθηκα.
Η καινούρια ψυχολογος ειναι ενα εντελώς αλλο πραγμα. Τωρα που εχω το συγκριτικό, νιωθω πως τωρα βρισκομαι σε επαγγελματια ενω πριν σε κομπογιαννιτη....
Ημουν καλύτερα τις τελευταίες 15 μερες αλλα στις 2-3 πρόσφατες συνεδριες, αρχισε να φαίνεται το μεγεθος της απατης που εζησα μαζι του. Καθως προχωραω με την καινουρια, ξςκαθαριζει το τοπιο του ποσο καταστροφικο ηταν ολο αυτο που πέρασα.
Θελω απλα να μην τον σκεφτομαι, να μην με ποναει πια, να μην ασκει εξουσια ακομα και τωρα....

Σας ευχαριστώ για το χρονο και τις απαντησεις σας....

Quote:

---

Originally Posted by always sad

Cc επιμένω ότι έπεσες σε καλό ψυχοθεραπευτή, εμένα αυτό που λες εσύ ότι σε έκανε να καταλάβεις ότι είσαι θύμα ξέρεις πόσο χοντρά μου το είπε; Και δεν εννοούσε αυτό. Μου είπε ότι θυματοποιούμαι, ότι μπαίνω δηλαδή ψεύτικα σε ρόλο θύματος για να αποποιηθώ τις ευθύνες μου, αν αυτό είναι ψυχοθεραπεία εγώ είμαι ο πάπας.

---

Ο τροπος ειναι το κλειδι. Αυτος ο τροπος που θα ταιριαξει με αυτο που είμαστε και θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε στη θεραπευτική διαδικασία μαζι με τον θεραπευτη-συμμαχο για να βοηθηθουμε.
Αυτος που περιγραφεις κι εσυ, προφανώς δεν ειχε τον τροπο να σε βοηθησει.
Τουλάχιστον φαντάζομαι πως θα εφυγες νωρις απο εκει ε;

Νεφελη χαιρομαι που προχωρησες μπροστα και πλεον εχεις σωστη βοηθεια. Θα ποναει για ενα διαστημα αυτο που εζησες αλλά πλεον εχεις συμμαχο και θα βγεις απο την νοσηρη κατασταση που εζησες με εκεινον.
Αξιζει αυτος ο "πονος" των συνειδητοποιησεων γιατι ειναι μεσα σε μια θεραπευτικη σχεση που αργοτερα θα σε ελευθερωσει. Ειναι πολυ πολυ καλο νεο που βρηκες καλη ψυχοθεραπευτρια.

Να εχουμε ομορφη κυριακη by the way :)

Σε ευχαριστώ cc!
Μακαρι να παει καλα απο δω και περα.
Καλη Κυριακη!!

Quote:

---

Originally Posted by Nefeli28

Ο τροπος ειναι το κλειδι. Αυτος ο τροπος που θα ταιριαξει με αυτο που είμαστε και θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε στη θεραπευτική διαδικασία μαζι με τον θεραπευτη-συμμαχο για να βοηθηθουμε.
Αυτος που περιγραφεις κι εσυ, προφανώς δεν ειχε τον τροπο να σε βοηθησει.
Τουλάχιστον φαντάζομαι πως θα εφυγες νωρις απο εκει ε;

---

Δεν ξέρω αν θεωρείται νωρίς. Έκατσα 9-10 μηνες περίπου, μια φορά τη βδομάδα! Ευτυχώς έφυγα και ηρέμησα!

Quote:

---

Originally Posted by always sad

Cc επιμένω ότι έπεσες σε καλό ψυχοθεραπευτή, εμένα αυτό που λες εσύ ότι σε έκανε να καταλάβεις ότι είσαι θύμα ξέρεις πόσο χοντρά μου το είπε; Και δεν εννοούσε αυτό. Μου είπε ότι θυματοποιούμαι, ότι μπαίνω δηλαδή ψεύτικα σε ρόλο θύματος για να αποποιηθώ τις ευθύνες μου, αν αυτό είναι ψυχοθεραπεία εγώ είμαι ο πάπας.

---

επειδη εχω κανει πολλα χρονια ψυχοθεραπειες διαφορων τυπων...πιστευω οτι το να σου πει ο θεραπευτης κατι που εχει διαπιστωσει δεν ειναι καθολου κακο..
το οτι σου ειπε οτι θυματοποιεισαι δεν σε προβληματισε καθολου? παλι ομως μπηκες στον ρολο του θυματος..
επειδη εχω ακουσει κ γω σκληρα λογια απο θεραπευτες , οταν μου ελεγαν κατι τετοιο για παραδειγμα..ισα ισα με ξυπναγε κ με εκανε να μην θυματοποιω τον εαυτο μου πλεον κ να ανοιξω τα ματια μου κ να δω ποιες συμπεριφορες μου ητο προβληματικες..
δλδ το αποκλειεις εντελως το να βαζεις ασυνειδητα τον εαυτο σου στην θεση του θυματος παντα??
ναι δεν ειναι μια κουβεντα που αρεσει, ουτε πας εκει για να σου χρυσωσουν το χαπι..ισα ισα..πρεπει εσυ να εισαι ανοιχτος να ακουσεις την γνωμη του ειδικου,αν κ εφοσον σαν σωστος επαγγελματιας σε εχει ακουσει καιρο, εχει πραγματωθει μεταξε σας μια σχεση εμπιστοσυνης, με λιγα λογια σε εχει καταλαβει τι εισαι, αν συμβει αυτο τοτε πιθανον κ να ειναι ετσι..
οπως πχ εγω που κανω επεισοδια αφορητου στρες κ καταθλιψης, εχω ακουσει πολλες φορες οτι εγω η ιδια το προκαλω..
δεν με πληγωσε..ισα ισα..με εκανε να προβληματιστω για αυτην την συμπεριφορα κ να κατανοησω για ποιους λογους μπορει να μου συμβαινει ολο αυτο...
πιστευω απλα οτι εσυ η ιδια always sad..δεν θελησες να ανταποκριθεις στην θεραπεια σου..
προφανως για να ειναι ειδικος εχει σπουδασει κ εχει φαει κ κατι χρονακια στην καρεκλα του..πιθανον να βλεπει πραματα που εσυ η ιδια δεν εχεις δει.. κ δεν εχεις καταλαβει για σενα..
πιθανον να ηταν κ κομπογιανιτης ναι..δεν αντιλεγω, μιας κ αυτοι υπαρχουν επισης κ ειναι αφθονοι, αλλα το οτι κανεις ψυχοθεραπεια σιγουρα ειναι ενας σκληρος δρομος που πρεπει να διανυσεις, ποιος ειπε οτι το θεραπευτικο ταξιδι ειναι ευκολο???
ποιος ειπε οτι δεν θα πρεπει να κλαις φευγοντας απο κει, διαπιστωνοντας ποσα λαθη κανεις?? αυτος ομως ειναι ο τροπος να κατανοησεις τα λαθη σου κ τις λαθςο συμπεριφορες..
υποστηριξη κ χαιδεμα γινονται μονο στην αρχη της θεραπειας συνηθως..
μετα σκληραινουν τα πραματα..κ γω παντα αναζητω θεραπευτες σκληρους κ δυναμικους που θα με κανουν να κλαψω, γιατι για να κλαψω σημαινει οτι εχουν δικιο κ με πειραζει αυτο που λενε...
κανενα θεραπευτικο ταξιδι δεν ειναι ευκολο....το αντιθετο μαλιστα.

Ανξιους διαφωνώ ! Αν εχεις κανει λαθη μεγαλα κακο σε αλλον να στην πουν πχ.χωρισες οικογενεια αλλα να εισαι εαισθητος και να θυματοποιησαι και να στην πουν ε οχι κατι τρεχει τοτε...

δεν ειμαι καθολου συμφωνη με αυτην την πεποιθηση...αν δεν σου επισημανουν τις λαθος συμπεριφορες σου, δεν προκειται να αλλαξεις ποτε αυτα που σε καθηλωνουν..
πολλες φορες εμεις οι ιδιοι αρρωσταινουμε λογω λαθος πεποιθησεων..
θα σου δωσω παραδειγμα..εχουμε την ταση, οσοι εχουμε βασανιστει απο ψυχολογικα, να μηρυκαζουμε το προβλημα μας, να το ανακυκλωνουμε, επειδη πολυ απλα ετσι εχουμε συνηθισει..να αισθανομαστε θυματα κ να σκεφτομαστε ποσο μας πληγωσαν στο παρελθον..
ο σωστος θεραπευτης πρεπει να σε μαθει οτι το παρελθον ανηκει εκει που ειναι..κ οτι ναι συνεβησαν καποια πραγματα κ νιωθουμε ετσι..η ακομα κ στο παρον ετσι?
ομως με το να κλαιμε κ να γκρινιαζουμε συνεχεια δεν αλλαζει ΤΙΠΟΤΑ.
πρεπει να αναλαβουμε την ευθυνη της ευζωιας μας, να συνεχισουμε προσπαθωντας να συγχωρησουμε οσους μας πειραξαν κ να αναλαβουμε την ευθυνη εξ ολοκληρου για την ψυχ. κατασταση..
καποιες φορες δεν το πετυχαινουμε..ο θεραπευτης ο σωστος για μενα..πρεπει να ξυπνησει το ατομο κ να του πει τις λαθος στασεις που ακολουθει..
εχω κανει αναλυση κ ψυχοθεραπεια σε ατομικη βαση κ ομαδικη, συμπεριφοριστικη κ συνεχιζω ακομη(14 χρονια κ αλλα 3 τωρα, συνολο 17 χρονια..)..επιτρεψε μου λοιπον να εχω μια παραπανω εμπειρια...
οποιος κλαιγεται συνεχομενα..μετα απο αρκετο καιρο κ δεν προχωραει θελει μαλωμα, θελει ταρακουνημα..κ οχι χαιδεμα...
οταν κανεις πολλα μα παρα πολλα χρονια θεραπεια..ισως καταλαβεις ολα αυτα που σου λεω...
η ομαδες κ οι θεραπευτες καποιες φορες ειναι πολυ σκληροι..κ αυτο δεν τον κανουν επειδη θελουν να σου την πουν, ή επειδη ειχαν μια κακη μερα..αλλα επειδη θελουν να συο εφιστισουν την προσοχη..
με λιγα λογια..
εγω κακοποιηθηκα ως παιδι..κ εκλαιγα συνεχεια, ειχα κ εχω καταθλιψεις..με χαιδεψαν μια με χαιδεψαν 2,5,10 οταν ειδαν οτι δεν μπορω να σηκωθω κ να σταθω στα ποδια μου αρχισαν να με ταρακουνανε οι θεραπευτες!
κ καλα κανανε..αλλιως κ τωρα θα καθομουν εδω να κλαιω γιατι πχ ειχα εναν πατερα βασανιστη κ μια μανα κακομοιρα...
δεν ειναι ετσι..πλεον εισαι μονος σου σε αυτο..κ αν δεν εισαι, πρεπει να σε ταρακουνησουν για να το αντιμετωπισεις μονος σου!

με λιγα λογια...ειναι σαν να μου λες οτι πρεπει να τρεφω συμπαθεια για μια γυναικα,την οποια την δερνει ο αντρας της κ αυτη κλαιει καμια 10αρια χρονια..επειδη την βαραει ο αντρας της..
εφοσον το βλεπει οτι ο αντρας της δεν ειναι σοι..τοτε γιατι καθεται?
θες να σου πω γιατι?γιατι πολυ απλα νιωθει οτι αυτο τις αξιζει..αμεσως θυματοποιειται γιατι ετσι εμαθε απο τα παιδικα της χρονια..κ γι αυτο δεν φευγει..γιατι η θυματοποιηση της ειναι κατι οικειο για εκεινην.
ομως αν πει στοπ στην κακοποιηση κ αναλαβει την ζωη της..θα γλιτωσει..
αυτο για να γινει..πρεπει καποιος να την κραξει κ να της πει "σταματα πια να παιζεις το θυμα , εισαι ενηλικας! παρε την ζωη στα χερια σου, πλεον δεν φταιει αυτος που σε δερνει..αλλα εσυ που καθεσαι κ το δεχεσαι"..
δεν φταινε αυτοι που τα κανουν καλη μου, αλλα βρισκουν κ τα κανουν..
εγω προσωπικα δεν θα επετρεπα σε κανεναν να με χειριζεται με τον τροπο που αυτη η μανα χειριζεται το παιδι της..(την always sad) ...πελον δεν θα φταιγε αυτη..γιατι πολυ απλα η μανα της δεν θα αλλαξει ποτε...εγω θα εφταιγα που της επετρεπα να μου κανει ολα αυτα...
ενας σωστος θεραπευτης θα της μαθαινε εναν τροπο με το να την ξυπνησει κ να την κραξει, για να μπορει να αντιδρασει κ να διεκδικησει..κ οχι με το να την χαιδευει κ να της λεει.." ω καιμενη μου τι επαθες"...

Οι θεραπευτες οφειλουν πρωτίστως να σεβαστουν τον ασθενη που εχουν απεναντι.
Στη συνεχεια να αξιολογησουν σωστα την κατάστασή του και τέλος να πραξουν ΑΝΑΛΟΓΑ με τον άνθρωπο και την πάθησή του.
Οπότε, δεν μπορουμε να τα γενικευουμε ολα.
Υπαρχουν ανθρωποι που η κατάσταση τους χρειαζεται λεπτο χειρισμο ή πιο "σκληρο" ή κατι ενδιαμεσο. Αυτο το ξερει-
ΟΦΕΙΛΕΙ να το ξερει- ο ΣΩΣΤΟΣ θεραπευτής.
Πρεπει να εξασφαλισει, στο βαθμο που μπορει και του επιβάλει η συνείδηση και η ηθικη του (αν εχει), οτι ο ασθενης θα αναπτυξει τη δυναμικη του για να μπορεσει να αλλαξει τα κακως κειμενα της ζωης του μεσα σε ενα ΑΣΦΑΛΕΣ θεραπευτικο περιβαλλον. Δεν επιτρεπεται να υπερβαίνει ορια, κανονες και πλαισια, να διαλυει τον εσωτερικο κόσμο του ασθενη ή να βλεπει οτι ο ασθενής βουλιαζει απο οσα του λεει κι εκεινος να συνεχίζει τις γνωστες ακαμπτες "τακτικες"του επειδη κατα την κριση του ετσι αλλαζουν οι ανθρωποι, με τον σκληρό τροπο ή με τον ταδε/δεινα που εχει συνηθισει να χρησιμοποιει.
Χρειάζεται να ειναι ευελικτος, προσεκτικός, με σεβασμο και ευαισθησια για τον ανθρωπο που ανελαβε με ΕΥΘΥΝΗ να βοηθησει.
Συνεπώς, αλλοι ανθρωποι "μαθαινουν" και αλλαζουν με τον σκληρο τροπο, αλλοι με πιο ηπιο και αλλοι με συνδυασμο αυτων.
Την πορεια την καθοριζει ο θεραπευτής και την τροποποιει ανάλογα. Αυτο που πρεπει να εχει κατα νου του ο ασθενης, ειναι να μπορει να αναγνωριζει πότε και εαν εχει οφελη απο τη θεραπευτική διαδικασία και να αξιολογει την εκαστοτε κατάσταση.
Δεν παμε στη θεραπεια για να περναει η ωρα μας και να αδειαζουν οι τσεπες μας.
Εαν δεν εχει αποτελεσμα, ο συγκεκριμένος ειδικος ΔΕΝ ηταν για εμας.