Ιδεοναγκασμός ή φοβίες;

Σήμερα άκουσα πρώτη φορά οτι πάσχω από ιδεοναγκαστική διαταραχή. Μέχρι σήμερα μου λέγανε κατάθλιψη! Το οτι πχ. τα τελευταία χρόνια αποφεύγω τα αρώματα γιατι φοβάμαι πως δεν θα αναπνέω με κάνει ιδεολιπτική; η φοβάμαι μην χυθεί χλωρίνη κάτω! Αυτό δεν είναι φοβία είναι ιδεοληψία; αχ δεν ξέρω πια τι έχω ποτέ δεν είχα μανία με την καθαριότητα μου αρεσει να ναι καθαρα φυσικα οχι όμως και θα καθίσω να μετράω την σκόνη ουτε πλενω τα χερια μου, ουτε εχω μανια με το μέτρημα, ουτε εχω τελετουργιες! Τι λέτε βρε παιδιά;θα τρελαθώ έχω ταλαιπωρηθεί πολύ και λύση πουθενά!

Quote:

---

Originally Posted by take a break

Σήμερα άκουσα πρώτη φορά οτι πάσχω από ιδεοναγκαστική διαταραχή. Μέχρι σήμερα μου λέγανε κατάθλιψη! Το οτι πχ. τα τελευταία χρόνια αποφεύγω τα αρώματα γιατι φοβάμαι πως δεν θα αναπνέω με κάνει ιδεολιπτική; η φοβάμαι μην χυθεί χλωρίνη κάτω! Αυτό δεν είναι φοβία είναι ιδεοληψία; αχ δεν ξέρω πια τι έχω ποτέ δεν είχα μανία με την καθαριότητα μου αρεσει να ναι καθαρα φυσικα οχι όμως και θα καθίσω να μετράω την σκόνη ουτε πλενω τα χερια μου, ουτε εχω μανια με το μέτρημα, ουτε εχω τελετουργιες! Τι λέτε βρε παιδιά;θα τρελαθώ έχω ταλαιπωρηθεί πολύ και λύση πουθενά!

---

δλδ σε νιαζει η ονομαδια? δεν σε νιαζει πως θα το ξεπερασεις?
για εμενα δεν εχει ουσια το ονομα η το ενα η το αλλο....απλα ο γιατρος πρεπει να παεσει μεσα ωστε να σου δωσει την σωστη αγωγη
τεσπα εαν θες να το ξεπερασεις, δοκιμασε απευθειας εκθεση σε αυτο......παρε αμεσως ενα αρωμα και δοκιμασε το πανω σου...μαζι σ ας εχεις και μια μπουκαλα οξυγονου για μην φοβασαι και τοσο πολυ....

ωστοσο και εγω πιστευω πως αυτο ειναι ξεκαθαρη φοβια.....τωρα αυτος πως το εβγαλε ιδεοληωια πραγματικα ειναι αποριας αξιο....αλλα αυτος ειναι γιατρος οχι εμεις

Ελα ντε...και μενα για φοβια μου ερχεται ενω αυτος μου ειπε πως δεν εχω διολου καταθλιψη και ας κυκλοφορω πια με αχτενιστο μαλλι και καμια περιποιηση

Quote:

---

Originally Posted by take a break

Ελα ντε...και μενα για φοβια μου ερχεται ενω αυτος μου ειπε πως δεν εχω διολου καταθλιψη και ας κυκλοφορω πια με αχτενιστο μαλλι και καμια περιποιηση

---

κοιτα το οτι κυκλοφορεις σαν γριεντζο :p den σημαινει οτι εχεις καταθλιψη,ισως να βαριεσαι να περιποιηθεις τον εαυτο σου...

εσενα γενικα ποιο νομιζεις οτι ειναι το προβλημα σου? δεν θελω να μ πεις εχω καταθλιψη,φοβια κ.λ.π...θελω να μ πεις π.χ σηκωνομαι και νιωθω μια μελαγχολια αργοτερα με πιανει ενα εντονο αγχος μ εφιδρωση κ.λ.π

Δεν ηταν ετσι παντα καποτε ημουν στην τριχα και εβαζα χλωρινη και αρωμα και αλλα πολλα ! Αυτα που λες θλιψη, μελαγχολία , εφιδρωση αλλαζω φανέλες 5-6 την μέρα

Quote:

---

Originally Posted by take a break

Δεν ηταν ετσι παντα καποτε ημουν στην τριχα και εβαζα χλωρινη και αρωμα και αλλα πολλα ! Αυτα που λες θλιψη, μελαγχολία , εφιδρωση αλλαζω φανέλες 5-6 την μέρα

---

ε αυτο δεν λεει κατι...απλα μπορει να τα βαρεθηκες.....και εγω πριν 7-8 χρονια δεν εβαζα κολονια....τωρα εχω 6 διαφορετικες κολονιες και βαζω συνεχεια τι παει να πει οτι παλια ειχα καταθλιψη?οχι ....απλα δεν θες να περιποιηθεις τον εαυτο σ....
χαχααχαχ εβαζες χλωρινη?πλακα μ κανεις?
αποσμητικο φορας?:p αποκλειεται να εχεις τοση εφιδρωση δεν γινεται

ωραια για αρχη μην συνδεεις την θλιψη η την μελαγχολια με την καταθλιψη ειναι τελειωσ διαφορετικα πραγματα.....
θα ηθελα να μου πεις για ποια πραγματα νιωθεις θλιψη η μελαγχολια δλδ τι σου λειπει π.χ καποια σχεση?αγαπη?δεν εχεις ενδιαφεροντα?ασχολιες?
και τι πιστευεις οτι θα σ εγεμιζε...

προσπαθησε να ξεκαθαρισεις τι ειναι αυτο που σ προκαλει αυτα τα συναισθηματα π νιωθεις και περιεγραψε το μου...


επισης οσο για τα υπολοιπα το αγχος χρειαζεται γυμναστικη,διατροφη και να μαθεις να πηγαινεις κοντρα σ αυτα π σ αγχωνουν

Εχω εφιδρωση ναι οταν καθομαι σπιτι και ακουω την γκρίνια των δικών μου ιδρωνω , έξω ποτέ ! Οχι νικ εγω δεν ημουν ετσι μου αρεσαν τα αρωματα , τα καλλυντικα, τα ρουχα τωρα αδιαφορω πια...

Quote:

---

Originally Posted by take a break

Εχω εφιδρωση ναι οταν καθομαι σπιτι και ακουω την γκρίνια των δικών μου ιδρωνω , έξω ποτέ ! Οχι νικ εγω δεν ημουν ετσι μου αρεσαν τα αρωματα , τα καλλυντικα, τα ρουχα τωρα αδιαφορω πια...

---

εγω συνεχιζω να πιστευω οτι αυτο δεν εχει να κανει με την καταθλιψη.......το οτι δλδ δεν βαζεις αρωμα σημαινει οτι εχεις καταθλιψη?...

να μου πεις οτι εχεις μια μονιμη θλιψη να σου πω ναι αυτο ειναι συμπτωμα της καταθλιψης τοτε οκ

επισης χωρις να ξερω πολλα απο την γκρινια π ειπες , για οτι εχεις κατα πασα πιθανοτητα θα οφειλεται στο οικογενειακο σ περιβαλλον...

Ναι εχω ασχημο οικογενειακο περιβαλλον δεν δουλευω τωρα γι αυτο γινεται ολο αυτο!

Η ΙΨΔ είναι μεγάλος χαμαιλέων, μέχρι και άνθρωποι που είχαν πάρει διάγνωση σχιζοφρένειας μπορεί να είναι στην πραγματικότητα ΙΨΔ. Αυτό με τα αρώματα που λες όντως σαν φοβία ακούγεται, αλλά και πάλι θα μπορούσε. Από την άλλη, το να φοβάσαι μην πέσει χλωρίνη κάτω είναι εξ' ορισμού μια σύνθετη σκέψη και άρα πλησιάζει πιο πολύ στην ΙΨΔ. Η έκθεση που λέει ο Νικ είναι καλή ιδέα in any case

Φοβιες, αμφιβολίες, εμμονές, ιδέες κλπ ειναι χαρακτηριστικά της ΙΔΨ χωρις να σημαίνει οτι αν εχεις κατι απο αυτα εισαι στη διαταραχή.
Παιζει ρολο η ένταση των συναισθημάτων, το ποιόν των φοβιων, η υπαρξη και συχνοτητα καταναγκασμων για να μειωθει το αγχος κι ενα σωρό αλλα προσωπικα χαρακτηριστικά που εμφανιζεις.
Ενω μεχρι προτινος ανηκε στις αγχώδεις διαταραχές, στο προσφατο DSM (5 νομιζω) αλλαξε κατηγορία κι ειναι πια μια κατηγορια μονη της.
Εχει ενα ευρυ φασμα συμπτωμάτων τα οποια είναι απο ηπια εως πολυ βαριά.
Κάποιους ψυχαναγκασμους και καποιες φοβιες τις έχουμε ολοι.
Ο μονος που μπορει με σιγουρια να πει αν υπαρχει ιδψ, ειναι ο ειδικος που θα σε δει.
Ας μην επεκταθουμε εδω αν ειναι ή δεν ειναι ικανός και σωστός να αξιολογησει μια κατάσταση. Υπαρχουν ικανοι, υπαρχουν και κομπογιαννιτες.
Τις περισσότερες φορες η ιδψ συνυπάρχει και με κάποια αλλη διαταραχή. Η πιο συχνη ειναι η καταθλιψη.
Απο την αλλη, πραγματι δεν ξερω ποση διαφορα κανει αν έχει αυτη ή εκεινη την ονομασια μια κατάσταση που μας παιδευει.
Αυτο που εχει σημασία ειναι να ειναι αρτια εκπαιδευμένος ο ειδικος πανω στο θεμα με τον ασθενη που α αναλαβει και ετοιμος ο θεραπευομενος να δουλεψει με τον εαυτο του για να βοηθηθεί.

Εγω παιδιά ειμαι έτοιμη να βοηθηθώ αλλά ο γιατρός μου είπε να πάρω ζολοφτ που η αγωγή θα φτάσει τα 100 μιλ.να δούμε τι θα γίνει στον ενάμιση μήνα και μετα θα ξαναπάω! Αυτα α υπαρχει και ενα φάρμακο τύπου ζαναξ που βοηθά περισσότερο στην ιδεον.διαταραχή με δύσκολο όνομα που δεν θυμάμαι αυτή τη στιγμή και μου το προτείνει για αργότερα.

Πόσο καιρό πήρε να σε διαγνώσουν με ocd?

Quote:

---

Originally Posted by take a break

Εγω παιδιά ειμαι έτοιμη να βοηθηθώ αλλά ο γιατρός μου είπε να πάρω ζολοφτ που η αγωγή θα φτάσει τα 100 μιλ.να δούμε τι θα γίνει στον ενάμιση μήνα και μετα θα ξαναπάω! Αυτα α υπαρχει και ενα φάρμακο τύπου ζαναξ που βοηθά περισσότερο στην ιδεον.διαταραχή με δύσκολο όνομα που δεν θυμάμαι αυτή τη στιγμή και μου το προτείνει για αργότερα.

---

Συνηθως δινουν αγωγη για να ρυθμιστεί ο ασθενής και να μπορέσει μετα να δουλεψει ψυχοθεραπευτικα.
Καλη δύναμη!

Quote:

---

Originally Posted by AngelosA

Πόσο καιρό πήρε να σε διαγνώσουν με ocd?

---

Χρόνια ολόκληρα απο τα 27 που τρεχω και κοντευω 36...

πόσες γνώμες ψυχίατρών συμβουλέυτηκες? Διότι αν ήταν μόνο 1-2 αυτά τα 9 χρόνια τότε είναι πιθανών να μην είναι οι κατάλληλοι για σένα.

Αν εχω παρει γνωμες αστα πολλες ολοι οι αλλοι καταθλιψη μου το ανεφεραν τωρσ αυτος ο νεος μου ειπε πως επειδη εχω διαθεση να βγαινω εξω αυτο δεν ειναι καταθλιψη ειναι ιδεοληψια που ειναι ξαδερφακι της καταθλιψης

Ψυχίατροι όλοι αυτόι? αξιόπιστοι, εγκεκριμένοι με πτυχία?

Ναι ακριβως αστα και ακομα ειμαι στο μηδεν και χαμενη στην μεταφραση

Ως ένα βαθμό δεν έχουμε όλοι ακριβώς τα ίδια προβλήματα. Αλλος έχει 50-50 καταθλιψή με ocd.. άλλος μπορέι να έχει 70-30-10 καταθλιψη, ocd, άχος. Μην σε νοιάζει και πολυ να εξηγήσεις ακριβώς και εντελώς τι έχεις. Παρατηρώ σε μένα οτι ο λόγος που έχω ocd,κατάθλιψη, αγχος και οτι δήποτε άλλο πρόβλημα έιναι επίδη άρχισα να του δίνω σημασία, απο μικρός. Γονιδιακά έχω μια υπερευαισθισία, στην αρχή είναι χρήσιμη, είναι κοινωνικό πλεονέκτημα απο το να είσαι εντελώς αναίσθητος. Σιγά σιγά όμως γίνόμαστε εθισμένοι στις σκέψεις και πετυχαίνουμε το ακριβώς αντίθετο. Αν αρχίσουμε να σκεφτούμε τι βρωμιές έχει μέσα ο αέρας, το νερό, τα βακτηρίδια που συμβιώνουν με το σώμα μας, τις κακές, πονηρές σκέψεις στο μυαλό μας μας πιάνει μια νευρωτική κατάσταση. Το σώμα ΄ξέρει απο μόνο του τι πρέπει να κάνει.
Ένα παράδειγμα. Άν είσαι αναίσθητος εντελώς, διασταυρώνεις το δρόμο χωρίς να κοιτάξεις και σε πατάει το αυτοκίνητο. Λίγη ευαισθησία σε βοηθά απο τον κίνδυνο, και γιαυτό κοιτάς μια αριστερά και μια δεξιά και περνάς και πλέον 99.5% δεν κινδυνέυεις. Εμείς οι εξυπνάκιδες και ευαισθητοι τύποι κοιτάμε τρείς και μειώνεται ακόμα πιο λίγο ο κίνδυνος. Και αρχίζει το κόλπο μετά. Λες αν κοιτάξω και τέταρτη θα είμαι ακόμα πιο ασφαλής, και πέμπτη, και έκτη. Στο τέλος δεν διασταυρώνεις καθόλου το δρόμο. Ο κίνδυνος είναι μέρος της ζωής της εξέλιξης, πάντα γενιούνται καλύτεροι οργανισμοί. 'Οταν ανησυχάς και το καταλαβαίνεις σε βοηθά να τους ξεγελάσεις αλλά αν το παρακάνεις στο τέλος δεν ζει το δικό σου το σώμα. Δεν πιστεύω επειδή έχω κατάθλιψη είμαι το καλύτερο παιδί κτλ επειδή το πρόβλημα έχει ρίζα στον εγωισμό. Αν αποδεχτούμε οτι πάντα υπάρχει μια πιθανότητα να πάθουμε κάτι κακό όσο και να μην μας αρέσει, το γνωρίζεις και προχωράς. Αν όμως δίνουμε υπερβολική σημασία στις σκέψεις και τον εγωισμό χάνουμε την επαφή με την πραγματικότητα και θέλουμε να επιβιώσουμε 100000% χωρίς κανένα ρίσκο, κανένα κίνδυνο. Ομως η πραγματικότητα που ζούμε δεν ειναι 100% ασπρο και αυτό δημιουργεί εσωτερική σύγκρουση. Αν θέλουμε να αγαπήσουμε τους γύρω μας και τον εαυτό μας πρέπει να σταματήσουμε να το θέλουμε. Όποιος αγαπά, απλά αγαπά, δεν το θέλει. Αν θέλεις να ζήσεις σταμάτα να θέλεις, απλά ζήσε. Το σώμα σου ξέρει καλύτερα να ζήσει από το εγώ μας και θα σου δίνει τα σημάδια.
Παράδειγμα, βάζει κατα λάθος το χέρι στο το μάτι της κουζίνας. Αν είσαι αναίσθητος θα το αφήσεις εκεί και θα καείς. Αν είσαι υπερευαίσθητος και προσπαθήσεις να εξηγήσεις, σταματήσεις το φόβο, ή να ελέγξεις την κατάσταση θα πιάεις κουβέντα με τον εαυτό σου πάνω στη φωτιά και θα καείς. Η δεν θα μαγειρέψεις ποτέ και θα πεινάς. Το σώμα ξέρει μόνο του ότι κάηκε και τραβιέται ενστικτωδώς.
Αυτές οι σκέψεις με βοηθούν να δώ το κόλπο και μετά αφήνω το σώμα να ζήσει χωρίς να τις σκέφτομαι και αυτές πάλι :)
Zoloft για το ocd μου είμαι στα 200mg που συστήνεται από τους γιατρούς. Κατάθλιψη βλέπεις διαφορά με πιο λίγο. Μπορείς να του το αναφέρεις να δεις τι θα πει. Τα φάρμακα βοηθούν, ανοίγουν μια πόρτα, σου δείχνουν οτι παγίδεψες το σώμα σου με το εγώ και τις σκέψεις, όμως δεν θα σου λύσουν το πρόβλημα. Αυτό το κάνει το σώμα σου με το να σταματήσει να ακούει το εγώ υπερβολικά και να το αφήσει να λιώσει και τότε θα καταλάβεις ότι δεν υπήρχε πρόβλημα εξαρχής.

Καλη τύχη!

Αγγελε με βοηθας παρα πολυ! Ευχαριστώ

Παρακαλώ. Όπως είπα ακόμα και αυτά που συζητάμε εδώ πρέπει να λήξουν κάποια στιγμή, άλλωστε όταν νιώθεις πραγματικά καλά δεν θα θέλεις να μπαίνεις συχνά στο forum. Όταν αρχίζεις να νιώθεις καλύτερα πρόσεχε την εξής παγίδα
"Ωραία, σήμερα νιώθω καλά, έχω διάθεση και μειωμένο άγχος. Άρα ας κάτσω να σκεφτώ και να λύσω δυο τρία πραγματάκια που με απασχολούν"
Μπαίνεις λοιπόν πίσω στον κύκλο της έντασης και του ελέγχου αντί να υποψιαστείς πως ο λόγος που αρχίσεις και νιώθεις καλύτερα είναι επειδή μειώνονται οι σκέψεις και αφήνεις τον εγκέφαλο να λύσει μόνος του τα προβλήματα.
Μερικές φορές ξεχνάμε κάτι και πασχίζουμε και σφιγγόμαστε να θυμηθούμε. Δύο, πέντε, δέκα λεπτά μετά σταματάμε απογοητευμένοι και εξουθενωμένοι. Έρχετε μετά από μια ώρα ο εγκέφαλος μας και πετάει αυτό που ξεχάσαμε από μόνος του! Όπως η καρδιά χτυπάει μόνη της έτσι και ο εγκέφαλος. Δεν ξυπνάς το πρωί και του λες σήκω πάνω φίλε, πήγαινε να φας πρωινό :D
Kαι εγώ τώρα αρχίζω και πέφτω στην παγίδα να επαναλαμβάνομαι! Οπότε σε χαιρετώ και τα λέμε εκεί έξω στη ζωή :)