Originally Posted by
Mauroslosk
Δεν μπορω να καταλαβω τι παει στραβα με εμενα αλλα δεν θα κατσω να σκασω κι ολας.
Αρχιζω και απομακρυνομαι απο φιλους γνωστους ρουτινιαζω οποτε βγαινω με αυτους τους βαριεμαι, ακουω τα ιδια και τα ιδια μαλακιες.
Το παραξενο ειναι πως αρχιζω και γουσταρω μοναξια παρτεικα.Δεν μου λυπουν, κανεις δεν μου λυπει.
Προσπαθω να γεμιζω την ημερα μου με μικροδουλειες ωστε να μην μιζεριαζω σε μια οθονη.Συζηταω με την μητερα μου τα λεμε γενικα
κανουμε συζητησεις με νοημα και ουσια κατι το οποιο δεν κανω με κανεναν απο τους γνωστους μου.
Εχω βαρεθει να συζηταω για βελτιωμενα για μαγκιες κλανιες με τους φιλους.
Εχω βαρεθει την μαστουρα το αραγμα της απελπισιας.Βολτες με τα αμαξια να τους βλεπω να τσακωνοντε να ξεφτιλιζοντε για μια θεση στο αυτοκινητο λες και ειναι οι πρωτες εμπειριες ειμαι 20 χρονον και τους βαριεμαι.
Ολοι μερα βολτα μαυρο βολτα μαυρο δεν ξερω αλλα νιωθω κενος οταν επαναλαμβανω συνεχως τα ιδια.
Δεν ξερω αν εγω ειμαι ο ξενερωτος η αν αυτοι ειναι οι ανωριμοι...
Τροφη για σκεψη πουθενα!!!Χασις για πιωμα παντου!!!
Θα βρω παλι μια δουλιτσα να κανω τα κουμαντα μου να κανω πραγματα να να να φτιαξω το σπιτι μου να ασχοληθω με αυτο το γουσταρω
περναει η ημερα μου ευχαριστα.Το βραδυ ηρεμια ουτε κλαπακια ουτε αλκολια ουτε μαλακιες.
Νταξη ισως να μην ταιριαζουμε αλλαζουν οι ανθρωποι ουτος η αλλος.Αλλα δεν προκειται να απολογηθω σε κανεναν.