Κατάθληψη ή Κάτι ʼλλο;

Καλημέρα σε όλους!
Δεν ξέρω τι ακριβώς είναι αύτο που περνάω, πριν μερικές εβδομάδες έκανα μια ενχύρηση (διάφραγμα), ίσιωσα και το κοκκαλάκι στην μύτη που απο μικρός είχα χτυπήσει και είχε ραγίσει. Ευτιχώς πήγαν όλα καλά! Φυσικά αναγκάστηκα να μείνω μια εβδομάδα κλεισμένος στο σπίτι, πρησμένος, και με δυσκολία στην αναπνοή, απο τότε με έχει πάρει η κάτω βόλτα! Είμαι ανύσηχος συνέχεια, νιώθω ότι δεν είμαι καλά! Δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα.. Δεν με ευχαρηστεί τίποτα, πράγματα που μου τραβούσαν το ενδιαφέρον μου είναι αδιάφορα πια.. Σκέφτομαι όλη την ήμερα και το μόνο που καταφέρνω είναι να αισθάνομαι χειρότερα και να με κυριέβει το άνχος.. Ώρες ώρες φοβάμαι γιατί νιώθω τόσο άσχημα και κυρίος γιατί δεν υπάρχει κάπιος συγκεκριμένος λόγος να μην αισθάνομαι καλα.. Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει νομίζω πως τρελένομαι, και όσο δεν μπορώ να βρω λύση τόσο φοβάμαι μήπως κάνω κακό στον εαυτό μου.. Πλησιάζει και ο καιρός για να πάω φαντάρος και δεν νομίζω πως θα αντέξω αν πάω στην κατάσταση που είμαι.. Μου πρότειναν το Seroxat.. Αλλα σκέφτομαι πως είμαι μόλις 22 χρονών και πως αν αρχήσω απο τώρα με τέτια φάρμακα όταν θα 'ρθουν πραγματικά δύσκολες καταστάσεις τι θα κάνω; Γενικά είμαι ευαίσθητος και εσωστρεφής χαρακτήρας.. Όμως δεν μου λείπει κατι, ότι θέλω το έχω.. δεν μπορώ να καταλάβω τι μου συμβαίνει .. όποιος έχει ζήσει κάτι παρόμοιο παρακάλω να απαντήσει.

Φιλε!!ακου εκει σου προτειναν το σεροταξ...τι ειναι αυτα που λεσ? μοναχα ο γιατροσ μπορει να σου προτεινει και να σου συνταγογραφισει φαρμακα...

για να δεισ αν εχεισ κατι θα πρεπει δυστιχωσ η ευτυχοσ...να περασει καποιοσ καιροσ...2-3 μηνεσ... θλυψησ...γιατι αλλιωσ αν κρατησει λιγοτερο...τοτε μαλλον απλα περνασ μια περιοδο λυπημενη...που ολοι οι ανθρωποι περνανε...ισωσ σε στεναχωρησε κατι πολυ.. ισωσ τα υπεραναλυεισ ολα..ισωσ τα βλεπεισ ολα απο την μαυρη πλευρα...δεσ και την αλλη...

μια πολυ καλη συμβουλη ειναι να μιλασ...μιλα με ανθρωπουσ με φιλουσ για το πωσ νιωθεισ....μην φοβασαι...απλα μην τα κανεισ τραγικα τα πραγματα...και οσο ποερισσοτερο μιλασ τοσο θα φευγει....:):):)

...αλλιωσ εδω ημαστε να σου σταθουμε και να ξερεισ πωσ ολα θα πανε καλα ...ερχεται και το καλοκαιρι με τον ηλιο και τα μπανια μασ...


φιλια!!

υ.γ αν σε απασχολει πραγματικα πολυ ...τοτε κλεισε ενα ραντεβου σε κεντρο ψυχικησ υγειασ..ειναι δωρεαν και θα μιλησεισ με ψυχολογο..ετσι κουβεντουλα..


http://www.depnet.gr/uni0/emergencyhelp/
http://www.e-psychology.gr/forum/viewthread.php?tid=2319

Σ\'ευχαριστώ πολύ για την απάντηση και την συμβουλή σου, θα προσπαθήσω να κάνω λίγο ακόμα υπομονή (αν και φαντάζει αδύνατο) και ας ελπίσω πως θα φύγει έτσι απλά όπως ήρθε ;)

Κώστα η γνώμη μου είναι ότι η επέμβαση που έκανες σε συνδυασμό με την συναισθηματική φόρτιση της επικείμενης στρατεύσής σου, σε οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση. Πιστεύω ότι είναι θέμα χρόνου να το ξεπεράσεις. Κάνε λίγη γυμναστική, βγες με την παρέα σου και προσπάθησε να αποβάλλεις τις αρνητικές σκέψεις. Αν παρόλα αυτά η κατάσταση συνεχίζεται δες κάποιον ειδικό (ψυχολόγο ή ψυχίατρο)

και εγω εχω αρνητικες σκεψεις αυτο το λογω των κρισεων πανικου.Φοβαμαι να βγω εξω και ολο σκεφτομαι μηπως στο τελος παθω καταθλιψη.Αλλα ειναι μια δυσκολη περιοδος και θα περασει.Μιλα με δικους σου ανθρωπους μην καθεσαι μονος σου και δεν νομιζω πως χρειαζεσαι φαρμακα αλλα συμβουλες απο καποιον ειδικο για να διαχειριστεις τα συναιθηματα σου και να διωξεις το αγχος.Σιγα σιγα θα επανελθεις στους κανονικους ρυθμους

Παιδιά είμαι ανύσηχος συνέχεια, νιώθω τα χέρια μου πολύ συχνά να παγώνουν, συνέχεια νομίζω πως κάτι κακό θα μου συμβεί και φοβάμαι να μένω μόνος μου.. Όλα αυτά απο την ενχύρηση και μετά! Πανάθεμα την! Υπό κανονικές συνθήκες δεν είμουν καθόλου έτσι, πίστευα πως μπορώ να τα βγάζω πέρα ακόμα και αν μείνω μόνος στην ζωή και τώρα να φοβάμαι να μείνω μόνος στο σπίτι;; Ααααχ θα τρελαθώ ώρες ώρες πραγματικά πιστεύω ότι τρελένομαι.. Σας ευχαριστώ πάντως για την βοήθεια, προσπαθώ να μην πάω σε ειδικό ακόμα μήπως και είναι \"μια δύσκολη περίοδο\".

Κώστα , νομίζω πως η εγχείρηση κούρασε τον οργανισμό σου συν το άγχος του στρατού. Συμφωνώ με το demetrio38. Χρόνο θέλεις. Και αυτά που σου προτείνει είναι πολύ καλά κατά τη γνώμη μου, βάλε πρόγραμμα και ξεκίνα γυμναστήριο, καλλιέργησε τις παρέες σου και βγες έξω και όλα θα περάσουν.. Όλα αυτά είναι νορμαλ, μη στεναχωριέσαι..

Κωστα και εγω αυτα αντιμετωπιζω,φοβαμαι ανησυχω δεν θελω να μαι μονη και παγωνουν τα χερια μου οπως εσενα και τι να πω που σε λιγο θα ξαναγυρισω στη πολη που σπουδαζω και θα φυγω απο το σπιτι.βεβαια μπορει να μου κανει και καλο αυτο δεν ξερω.πηγαινε σε ειδικο καλο θα σου κανει μη φοβασαι.αυατ που λεει η imagine θελω να κανω και γω.και μη παρατας τον εαυτο σου.ειναι πολυτιμος

στα λεω για να τα ακουω και γω

Μόλις άκουσα κάτι και ταράχτηκα! ʼκουσα ότι τα καταθλιπτηκά άτομα έχουν μεγάλη πιθανότητα να πάθουν επιληψεία! Ξέρει κανείς αν αυτό αληθεύει; Αν είναι δυνατόν τώρα να έχω και αυτό στο κεφάλι μου..:(

mpempa μου και γω είμουν 2 χρόνια θεσσαλονίκη μόνος μου χώρις να ξέρω κανέναν, ιδικά τον πρώτο καίρο! Δόξα τον θεό τότε είμουν μια χαρά ! Καλό θα ήταν πάντως να έχεις κάποιον γνωστό/φίλο εκεί κοντά όσο είσαι σε αυτή την κατάσταση, για κάθε ενδεχόμενο (λέμε τώρα) :P

Κώστα, χαλάρωσε, δεν είσαι καταθλιπτικός, αγχωμένος είσαι... μην ακούς δεξιά-αριστερά για ασθένειες και νομίζεις πως τις έχεις!! Περνάς μια δύσκολη περίοδο, οκ, αλλά η ζωή δεν είναι τελείως flat γραμμή. Εχει τα πάνω και τα κάτω. Μη βιάζεσαι να βάλεις ταμπέλα καταθλιπτικού στον εαυτό σου και, προς Θεού, μην αρχίσεις τα χάπια!! Περιμενε!!
Επιμένω για τη ΄γυμναστική, είναι θέμα χημείας του οργανισμού... μετά τη γυμναστική αυξάνεται η παραγωγη ενδορφινών (οι λεγόμενες ορμόνες της ευτυχίας) και λεγεται οτι αυξάνονται και τα επίπεδα της σεροτονινης. Δοκίμασέτο!!! Είναι καλύτερο από αντικαταθλιπτικό και κάνει και καλό στην υγεία σου γενικότερα ;)

Αυτό όντως είναι αλήθεια.. έχω καιρό να γυμναστώ.. Ιδικά τον τελευταίο καιρό είμουν πιο πολύ μπροστά σε έναν υπολογιστή.. Το θέμα είναι ότι δεν με χαλούσε! Μπορούσα να είμαι και ένα 8ώρο μπροστά στον υπολογιστή χωρίς να έχω κανένα πρόβλημα. Τώρα κάτι άλλο που θα ήθελα να ρωτήσω την γνώμη σας.. Καπνίζω πολύ, 1,5-2 πακέτα την ημέρα και πίνω 1-2 φραπέδες την ημέρα, ιδικά τώρα αυτό το καιρό που περνάω δύσκολες στιγμές.. Η ερώτηση είναι: Υπάρχει περίπτωση οι καφέδες και τα τσιγάρα να κάνουν την κατάσταση μου χειρότερα; Γιατί θα μου ήταν πολύ δύσκολο να έχω στο μυαλό μου ότι πρέπει να ζορίσω τον εαυτό μου αυτό το καιρό για να τα μιώσω και αύτα.. είναι τα μόνα που με \"ηρεμούν\" αυτό το καιρό. Παρακαλώ πείτε μου την αλήθεια και όχι κάτι για να με καθησυχάσει. Danke ;)

η καφεινη ειναι η ουσια που συνηθως τεντωνει πιο πολυ να νευρα μας και μας κανει πιο ευερεθιστους και οξυθυμους.εγω αυτο το καιρο εκοψα τελειως τον καφε.πινω ζεστα ροφηματα.θα σου ελεγα να κανεις το ιδιο.κυριως χαμομηλι αν μπορεσεις η πρασινο τσαι.η τουλαχιστον μη πινεις φραπε ειναι ο χειροτερος καφες.πιες cappuccino η γαλλικο.τωρα το τσιγαρο νομιζεις οτι σε χαλαρωνει αλλα βλαπτει την υγεια σου...δεν ξερω αν ειναι βλακεια αυτο που θα πω αλλα στο αγχος βοηθανε τα stress balls(οι μπαλιτσες που τις πιεζεις για να χαλαρωσεις).δοκιμασε και αυτες.

Αγαπητέ Κώστα λόγω του ότι και εγώ κάπνιζα και έπινα καφέδες πολλούσ ο ψυχολόγος μου μου είπε ότι η καφείνη και η νικοτινη επειηνόνουν το πρόβλημα.Δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει αυτό εγώ πάντως από την πρώτη κρίση πανικού π[ου είχα και πριν μου το πει ο ψυχολόγς μου τα έκοψα και τα 2.Πίνω λίγο ελληνικό κάθε μέρα αλλά μέχρι εκεί γιατί με πιάνουν και ταχυκαρδίεςΚαλό θα είναι να ελλατώσεις λίγο και τα 2 να δεις .Μπορεί να είσει καλύτερα δοκίμασε το.Εγω πιστεύω πάμτως για σένα ότι είναι κάτι σςν μετεγχειρητικό σοκ και θα σου περάσει.Να μην φοβάσαι τίποτα δεν πρόκειται να πάθεις.Όλα ειναι μέσα στο μυαλό μας ...

Κώστα καλώς ήρθες...

δεν ξερω να σου απαντησω αν εχεις κατάθλιψη ή οχι....αλλωστε πως θα μπορουσαμε απο δω να πουμε κατι για καποιον με βεβαιοτητα?

απο οσα διαβασα νομιζω πως εχεις πολυ αγχος...ειτε εχεις καταθλιψη ειτε οχι δεν σου φτανει πως δεν νιωθεις καλα....?

μπορει να εχεις μαζεψει πολλα προβληματα απο το παρελθον κ τωρα με αφορμη ισως την εγχειρηση να γινε αυτο το μπαμ....

μηπως να προσεχες τωρα παραπανω τον εαυτο σου...να δεις τί φοβασαι...πώς μαζεύεσαι ετσι...πως κλεινεσαι...

οι καφεδες κ τα τσιγαρα σε τπτ δεν βοηθουν αλλα δεν δημιουργουν καταθλιψη...κ η γυμναστικη απο μονη της δεν κανει θαυματα. βοηθα αλλα δεν σωζει.δες λιγο πιο βαθυα τι σε πειραζει...κ πώς εφτασες ως εδω. τυχαια μαλλον οχι....

Το πρόβλημα είναι ότι κρατάω πράγματα μέσα μου.. Ότι με πειράζει, ότι με ενοχλεί τα κρατάω μέσα μου ίσως δεν τα λέω και ποτέ σ\'αυτόν που έκανε κάτι και με πείραξε.. Επίσης δεν ξεχνάω κιόλας, κάποιος που με πλήγωσε ή μου έκανε κακό δεν το ξεχνάω.. ʼλλα δεν το κάνω επίτηδες.. Έτσι είναι ο χαρακτήρας μου.. Υπάρχει καμία περίπτωση να παρα μαζεύτικαν μέσα μου και να ήρθε και η ενχύρηση και να ξεχύλησε το ποτήρι;; Πφφ .. :( Πάντως ώρες ώρες απελπίζομαι.. Υπάρχει κάτι μέσα μου που μου λέει ότι μια ζωή θα είμαι με αύτο το άγχος και με αυτή την διάθεση.. ʼλλες φορές πάλι καλυτερεύω.. ζω ένα δράμα :( :(

Kώστα,

μπορώ να σε καταλαβω μιας που ειμαι ιδιαιτερα εσωστρεφης (τελευταια λιγοτερο)........

Απο προσωπικη εμπειρια λοιπον εχω να σου πω καποια -χρησιμα- ελπιζω πραγματα...

Κρατώντας ολα αυτα τα πραγματα μεσα σου, πιθανα τα μεγενθύνεις ή τους δινεις διασταση που πολυ πιθανα δεν εχουν. Μη δινοντας την ευκαιρια στον αλλο να μαθει τί σε ενοχλησε στη μεταξύ σας σχεση, τον κρατας στο σκοτάδι κ δημιουργεις αποστάσεις. Γνωρίζεις ομως πως δεν θες να γινει αυτο. Κι ομως σιωπώντας αυτο ακριβως γινεται, αυτο που δεν θες!

Ξέρω πως το ανοιχτεις δεν ειναι καθολου εύκολο. Το ξέρω! Ξερω ομως κ ποσο ωραιο ειναι να δεις τις σχεσεις σου να εξελισσονται, να ερχεσαι πιο κοντα με τον αλλο οταν μοιράζεσαι τις στεναχωριες σου, το θυμο σου, τις αμφιβολιες σου, ολα αυτα....

Φυσικα κ ειναι πολυ πιθανο να ξεχειλισε το ποτήρι...ολοι εχουμε ενα οριο.Κάποτε,με καποιον τροπο ξεσπάμε...

Να μαι κ πάλι.. μετά απο μερικές μέρες που είπα να πάω σε ένα φίλο μου και να χαλαρώσω μήπως και καλυτερέψει η κατάσταση! και όπως φαίνεται έχει καλυτερέψει αρκετά, είχατε δίκιο πολλοί με αυτά που λέγατε, όλα γίνανε εξετίας του άνχους που μετά απο λίγο καιρό ήρθε να το συνοδέψει και μια καταθλιψούλα. Λοιπόν αυτό που θέλω να πω είναι ότι είμαι αρκετά καλά τώρα και η διάθεση μου έχει φτιάξει αλλά, πάντα υπάρχει ένα αλλά! Έχω αρχήσει να σκέφτομαι χαζομάρες όπως: \"θα τα παθαίνω αυτά μια ζωή\" και τέτιες μπούρδες + μία κρίση πανικού που με έπιασε μέσα στο λεοφορείο καθώς γύριζα.. (Έχω ταξιδέψει πολλές φορές με λεοφορείο και δεν είχα κανένα απολύτος πρόβλημα). Ένιωσα ένα ξαφνηκό \"τράβηγμα\" στο στήθος και το κεφάλι μου πήγε να \"σπάσει\" απο την πιέση που ένιωσε εκείνη τιν στιγμή. Ευτυχώς μπόρεσα και το ελένξω και δεν είχαμε λυποθημίες.. :o