Αναπάντητες κλήσεις/Αναπάντητα μηνύματα

Σας έχει συμβεί να τηλεφωνείτε σε κάποιον (ή κάποια)
ή να του (ή της) στέλνετε μηνύματα και να μην απαντά
και εσείς να πανικοβάλεστε, να αναρωτιέστε τα χίλια δυο,
αν κάνατε κάτι λάθος που σας αγνοούν;

Εμένα μου συμβαίνει πολλές φορές.
Άλλες φορές πραγματικά με αγνοούν για τα καλά,
γιατί δεν τους αρέσουν τα μούτρα μου
και άλλες υπερβάλλω και λαμβάνω έστω και αργά μια απάντηση.
Στη τελευταία περίπτωση, έχει τύχει να αδικήσω κόσμο
χωρίς να το αξίζει.

Σε κάθε περίπτωση, αυτά τα "μικροπράγματα"
με αναστατώνουν και με αποσπούν από το πρόγραμμά μου.

Τι πιστεύετε ότι μας κάνει να συμπεριφερόμαστε τόσο αλλόκοτα
σε τέτοιες περιπτώσεις;

Δεν μου εχει τυχει οχι...αλλα υποθετω ειναι ο φοβος οτι ισχυει αυτο που λες, πως απλα σε αγνοουν επειδη δεν τους αρεσουν τα μουτρα σου/δε σε χωνευουν η δε ξερω τι αλλο, ο φοβος της απορριψης με λιγα λογια. Επισης παιζει και το power balance πολυ σε αυτα...με το να κανεις ενα βημα να επικοινωνησεις και να σε γραφουν εχεις ερθει σε ευαλωτη θεση και το αλλο ατομο ειναι σε θεση ισχυος...λογικο να νιωθει καποιος ασχημα με αυτο.
Δε μου εχει τυχει επειδη δεν επιμενω μετα απο ενα μηνυμα/μια κληση και απλα το ξεχναω και συνηθως απλα το αλλο ατομο θυμαται οταν και αν...εχει τυχει να επιμεινω με καμποσα μηνυματα αλλα κι εκει δεν ειχα τετοιο προβλημα, ηξερα το λογο που δεν μου απανταει το αλλο ατομο, οποτε ολα οκ..

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Δεν μου εχει τυχει οχι...αλλα υποθετω ειναι ο φοβος οτι ισχυει αυτο που λες, πως απλα σε αγνοουν επειδη δεν τους αρεσουν τα μουτρα σου/δε σε χωνευουν η δε ξερω τι αλλο, ο φοβος της απορριψης με λιγα λογια. Επισης παιζει και το power balance πολυ σε αυτα...με το να κανεις ενα βημα να επικοινωνησεις και να σε γραφουν εχεις ερθει σε ευαλωτη θεση και το αλλο ατομο ειναι σε θεση ισχυος...λογικο να νιωθει καποιος ασχημα με αυτο.
Δε μου εχει τυχει επειδη δεν επιμενω μετα απο ενα μηνυμα/μια κληση και απλα το ξεχναω και συνηθως απλα το αλλο ατομο θυμαται οταν και αν...εχει τυχει να επιμεινω με καμποσα μηνυματα αλλα κι εκει δεν ειχα τετοιο προβλημα, ηξερα το λογο που δεν μου απανταει το αλλο ατομο, οποτε ολα οκ..

---

Είπες τη λέξη-φράση κλειδί. Ισορροπία/συσχέτιση δυνάμεων.
Αν ζητιανεύω το ενδιαφέρον των άλλων, σαν τον ζητιάνο θα το στερούμαι.
Είναι και αυτό στη μέση.
Προσωπικά, πιστεύω πως όσο μεγαλύτερη η σχέση εξάρτησης, τόσο μεγαλύτερος ο πανικός
και η ανησυχία που μπορείς να έχεις.

Δυστυχώς έχω μπλεχτεί κι εγώ σε τέτοιους λαβύρινθους σκέψεων... αμέτρητες φορές. Είναι τόσο ψυχοφθόρο και κυριολεκτικά είναι εξαντλητικές αυτές οι σκέψεις.. Θεωρώ ότι αυτές οι σκέψεις υπάρχουν και δημιουργούνται λόγω ανασφάλειας και έλλειψης αυτοπεποίθησης. ...Ίσως να μην είναι η σκέψη που δημιουργεί την αλλόκοτη συμπεριφορά, αλλά ο τρόπος που ο καθένας από μας την αντιμετωπίζει..... όσο πιο στρεβλός ο τρόπος αντιμετώπισης, τόσο πιο αλλόκοτη η συμπεριφορά..

Quote:

---

Originally Posted by Έρις

Δυστυχώς έχω μπλεχτεί κι εγώ σε τέτοιους λαβύρινθους σκέψεων... αμέτρητες φορές. Είναι τόσο ψυχοφθόρο και κυριολεκτικά είναι εξαντλητικές αυτές οι σκέψεις.. Θεωρώ ότι αυτές οι σκέψεις υπάρχουν και δημιουργούνται λόγω ανασφάλειας και έλλειψης αυτοπεποίθησης. ...Ίσως να μην είναι η σκέψη που δημιουργεί την αλλόκοτη συμπεριφορά, αλλά ο τρόπος που ο καθένας από μας την αντιμετωπίζει..... όσο πιο στρεβλός ο τρόπος αντιμετώπισης, τόσο πιο αλλόκοτη η συμπεριφορά..

---

Και εσύ χρησιμοποίησες μια πολύ πετυχημένη αναλογία... ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΙ!
Πραγματικά, η ταχύτητα με την οποία κάθομαι και κατεβάζω ιδέες για το τι πήγε στραβά,
τι έκανα λάθος, γιατί δεν μου μιλά, είναι ασύλληπτη.
Και όλα αυτά δεν με βγάζουν πουθενά. Και να θέλω να μην το σκέφτομαι,
είναι εκεί σαν υπενθύμιση, σαν ένα ενοχλητικό ξυπνητήρι που του έχει χαλάσει το κουμπάκι του ON/OFF.

Και όσο σκέφτομαι ότι ο χρόνος που έχω αφιερώσει πολλές φορές για μερικούς ανθρώπους,
για να αναρωτιέμαι και ανησυχώ για εκείνους, είναι τεράστιος,
με κάνει να εξοργίζομαι.

Μηπως θα επρεπε να αναθεωρησεις τοτε σε ποιους ανθρωπους αξιζει να επενδυεις ενεργεια και προσπαθεια και σε ποιους οχι;
Μπορεις αυτο το "γραψιμο" και την έλλειψη προθεσης απο τη πλευρα τους να διατηρησουν μια καλη επικοινωνια μαζι σου να τα δεις ως φιλτρο. Και να φιλτραρεις ετσι τα ατομα για τα οποια τζαμπα σκας.

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Μηπως θα επρεπε να αναθεωρησεις τοτε σε ποιους ανθρωπους αξιζει να επενδυεις ενεργεια και προσπαθεια και σε ποιους οχι;
Μπορεις αυτο το "γραψιμο" και την έλλειψη προθεσης απο τη πλευρα τους να διατηρησουν μια καλη επικοινωνια μαζι σου να τα δεις ως φιλτρο. Και να φιλτραρεις ετσι τα ατομα για τα οποια τζαμπα σκας.

---

Όσο πιο πολύ επενδύεις, τόσο λιγότερο κίνητρο έχεις να φύγεις και να τα παρατήσεις.
Γενικά ισχύει αυτό, όχι μόνο στις σχέσεις.
Η αυταπάτη του "στο τέλος θα πάρουμε αυτό που αξίζουμε" και ότι "η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία",
μας κάνει να μένουμε εκεί.

Quote:

---

Originally Posted by PositiveWave

Όσο πιο πολύ επενδύεις, τόσο λιγότερο κίνητρο έχεις να φύγεις και να τα παρατήσεις.
Γενικά ισχύει αυτό, όχι μόνο στις σχέσεις.
Η αυταπάτη του "στο τέλος θα πάρουμε αυτό που αξίζουμε" και ότι "η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία",
μας κάνει να μένουμε εκεί.

---

Ναι αλλα το οτι επενδυσες ηδη πολυ δεν αρκει ουτε στις σχεσεις ουτε πουθενα αλλου ως λογος για να συνεχιζεις κατι που βλεπεις οτι δεν τραβαει/ειναι λαθος. Απο μονο του αυτο δεν ειναι τιποτα. Πρεπει να συμψηφιζονται και πολλοι αλλοι παραγοντες για να δεις αν η ελπιδα σου ειναι βασιμη και αυτο που θελεις βιωσιμο. Ειναι καλο να ξερεις ποτε να σταματας (αποφευγω επιτηδες τη λεξη παρατας επειδη σε βλεπω πεισματαρη :P)...καλο το πεισμα αλλα δεν πρεπει να μας κοστιζει την αξιοπρεπεια μας.

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Ναι αλλα το οτι επενδυσες ηδη πολυ δεν αρκει ουτε στις σχεσεις ουτε πουθενα αλλου ως λογος για να συνεχιζεις κατι που βλεπεις οτι δεν τραβαει/ειναι λαθος. Απο μονο του αυτο δεν ειναι τιποτα. Πρεπει να συμψηφιζονται και πολλοι αλλοι παραγοντες για να δεις αν η ελπιδα σου ειναι βασιμη και αυτο που θελεις βιωσιμο. Ειναι καλο να ξερεις ποτε να σταματας (αποφευγω επιτηδες τη λεξη παρατας επειδη σε βλεπω πεισματαρη :P)...καλο το πεισμα αλλα δεν πρεπει να μας κοστιζει την αξιοπρεπεια μας.

---

Πράγματι είμαι πεισματάρης και θεωρώ πως το πείσμα σε έναν άνθρωπο μπορεί να είναι ευχή, αλλά και κατάρα.
Και ώρες ώρες σκέφτομαι: "Δείχνω τόσο ενδιαφέρον, τόση καλοσύνη, δεν μπορεί θα μου το αναγνωρίσουν
κάποια στιγμή..."
Και με ένα μείγμα στωικότητας, πείσματος και καλοσύνης προσπαθώ να αρχίσω και να συντηρώ τις
σχέσεις μου και την επικοινωνία μου με πολλούς ανθρώπους.
Αλλά βλέπω ότι πολλές φορές μπαίνω σε έναν λαβύρινθο.

Quote:

---

Originally Posted by PositiveWave

Πράγματι είμαι πεισματάρης και θεωρώ πως το πείσμα σε έναν άνθρωπο μπορεί να είναι ευχή, αλλά και κατάρα.
Και ώρες ώρες σκέφτομαι: "Δείχνω τόσο ενδιαφέρον, τόση καλοσύνη, δεν μπορεί θα μου το αναγνωρίσουν
κάποια στιγμή..."
Και με ένα μείγμα στωικότητας, πείσματος και καλοσύνης προσπαθώ να αρχίσω και να συντηρώ τις
σχέσεις μου και την επικοινωνία μου με πολλούς ανθρώπους.
Αλλά βλέπω ότι πολλές φορές μπαίνω σε έναν λαβύρινθο.

---

Πεισμα στωικοτητα και καλοσυνη...χμ...το πεισμα οπως λες μπορει να ειναι καλο μπορει και κακο, αναλογα τη περιπτωση...η στωικοτητα και η καλοσυνη παντως σε συνδιασμο εκπεμπουν αδυναμια στις συναναστροφες μας. Δεν λεω πως ετσι ειναι, λεω τι βγαζει σε πολλους. Αν βλεπεις αυτη τη σταση ως τον τροπο για να διατηρησεις καλες σχεσεις με κοσμο και να σε εκτιμουν ας πουμε, δεν νομιζω οτι ειναι καλη τακτικη. Καλως η κακως δεν ξερω, γιατι πιστευω κι εγω οτι πολλες φορες αυτα λανθασμενα εκλαμβανονται ως σημαδι αδυναμιας, ισα ισα μπορει να ειναι σημαδι δυναμης. Αν ετσι ειναι η φυση σου πολυ καλα κανεις...αλλα πρεπει να προσαρμοσεις τις προσδοκιες που εχεις απο τους αλλους αναλογα και να επεξεργαστεις το οτι δεν εχουν ολοι την ωριμοτητα να τα εκτιμησουν αυτα.
Απο την αλλη μπορει να καταφευγει καποιος σε αυτα απλα επειδη διψαει για αποδοχη, εχει αναγκη...και οι ανθρωποι αποφευγουν την αναγκη. Καθενας εχει τις δικες του αδυναμιες και αναγκες, για αυτο η δυναμη και η ανεξαρτησια ειναι ελκυστικα χαρακτηριστικα, αμα εχεις που εχεις τα δικα σου θεματακια (που ολοι εχουν εστω στον ελαχιστο βαθμο) δεν μπορεις να διαχειριστεις και την αδυναμια και αναγκη του αλλου. Οποτε πρεπει να το ψαξεις μεσα σου, τι απο τα δυο ειναι αυτο που σε ωθει να φερεσαι ετσι...

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Πεισμα στωικοτητα και καλοσυνη...χμ...το πεισμα οπως λες μπορει να ειναι καλο μπορει και κακο, αναλογα τη περιπτωση...η στωικοτητα και η καλοσυνη παντως σε συνδιασμο εκπεμπουν αδυναμια στις συναναστροφες μας. Δεν λεω πως ετσι ειναι, λεω τι βγαζει σε πολλους. Αν βλεπεις αυτη τη σταση ως τον τροπο για να διατηρησεις καλες σχεσεις με κοσμο και να σε εκτιμουν ας πουμε, δεν νομιζω οτι ειναι καλη τακτικη. Καλως η κακως δεν ξερω, γιατι πιστευω κι εγω οτι πολλες φορες αυτα λανθασμενα εκλαμβανονται ως σημαδι αδυναμιας, ισα ισα μπορει να ειναι σημαδι δυναμης. Αν ετσι ειναι η φυση σου πολυ καλα κανεις...αλλα πρεπει να προσαρμοσεις τις προσδοκιες που εχεις απο τους αλλους αναλογα και να επεξεργαστεις το οτι δεν εχουν ολοι την ωριμοτητα να τα εκτιμησουν αυτα.
Απο την αλλη μπορει να καταφευγει καποιος σε αυτα απλα επειδη διψαει για αποδοχη, εχει αναγκη...και οι ανθρωποι αποφευγουν την αναγκη. Καθενας εχει τις δικες του αδυναμιες και αναγκες, για αυτο η δυναμη και η ανεξαρτησια ειναι ελκυστικα χαρακτηριστικα, αμα εχεις που εχεις τα δικα σου θεματακια (που ολοι εχουν εστω στον ελαχιστο βαθμο) δεν μπορεις να διαχειριστεις και την αδυναμια και αναγκη του αλλου. Οποτε πρεπει να το ψαξεις μεσα σου, τι απο τα δυο ειναι αυτο που σε ωθει να φερεσαι ετσι...

---

Με άλλα λόγια, αφήνουμε τους άλλους ελεύθερους και ΑΝ θέλουν,
μας μιλάνε και δεν είναι ανάγκη να υποβάλλουμε τον εαυτό μας
σε μια ψυχοφθόρα διαδικασία...

ΑΝ ΔΕΝ θέλουν... Άντε γεια!

Quote:

---

Originally Posted by PositiveWave

Με άλλα λόγια, αφήνουμε τους άλλους ελεύθερους και ΑΝ θέλουν,
μας μιλάνε και δεν είναι ανάγκη να υποβάλλουμε τον εαυτό μας
σε μια ψυχοφθόρα διαδικασία...

ΑΝ ΔΕΝ θέλουν... Άντε γεια!

---

συμφωνω σε ολα τα σημεια με το τελευταιο μηνυμα της νατ.

περα απο τις καλες σου προθεσεις, κι ασχετως ποση καλωσυνη εχεις μεσα σου, προσεξε μηπωςς γινεσαι πιεστικος για την ανταποκριση που ΕΣΥ θεωρεις οτι πρεπει να εχεις απο τους αλλους.

εννοειται οτι αφηνεις τους αλλους ελευθερους. πως αλλιως θα επρεπε να γινεται?
γνωστοποιεις τις προθεσεις σου, τα αιτηματα σου, την επικοινωνια σου, δεν ξερω και τι ειναι αυτο που γνωστοποιησες και δεν ειχες απαντηση, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΠΙΜΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΣΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΒΡΕΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ.

Όπως πάντα ρεαλιστική και εύστοχη, Remedy!

Συμφωνω με τους υπόλοιπους ότι είναι θέμα αυτοεκτίμησης ίσως και ένα αίσθημα κατωτερότητας.....Αν παίρνεις τηλέφωνο κάποιους και δεν το σηκώνουν εκείνη τη στιγμή αλλά σε παίρνουν αργότερα και γενικώς δείχνουν με τη στάση τους ότι νοιάζονται για τη σχέση που έχετε ίσως επδ είναι απασχολημένοι με τα δικά τους εκείνη τη στιγμή......Επιπλέον, ενδεχομένως να είσαι από τα άτομα που θέλουν πιο τακτική επικοινωνία και πιο συχνή επαφή ενώ οι υπόλοιποι να είναι πιο αποστασιοποιημενοι και γενικώς άνθρωποι που έχουν και άλλες παρέες...Ενδιαφέροντα και γενικώς δεν θέλουν πολλά πολλά .....Χωρίς να σημαίνει ότι δεν σε συμπαθούν και ότι δεν θέλουν να κάνετε παρέα....Ίσως όμως όχι τόσο στενή όσο θες εσύ.....

Σε άλλη περίπτωση αν τους ψάχνεις μια δύο φορές και δεν σηκώνουν αλλά ούτε σε ξαναψαχνουν και δεν επιδιώκουν επαφή μην επιμένεις άλλο καλύτερα....

Έχεις σκεφτεί ότι μπορεί να ελκυεσαι από άτομα κάπως σνομπ, αποστασιοποιημένα και απορριπτικα? Και ότι ίσως μπορεί να θες να έχεις μία πιο στενή σχέση με αυτά τα άτομα ........Κόλλας και επιμένεις προσπαθώντας να κερδίσεις το ενδιαφέρον τους ενώ μπορεί να σε βλέπουν σαν πιεστικό ? Ενώ αντιθέτως απορρίπτεις εσύ άτομα πιο δεκτικά που επιδιώκουν επαφή και είναι πιο εκδηλωτικα σε σένα?

Στις δυο και τρεις φορες που παίρνεις και δεν στο απαντάνε, το αφήνεις για λίγο καιρό και ξαναπαίρνεις. Αν δεν στο απαντήσει ή σου απαντήσει με το ζόρι και περιμένει ποτε θα κλείσει η συζήτηση, τότε ξεκόβεις. Δεν τον ξαναπαίρνεις. Τον διαγράφεις κι από το κινητό κι απ τη ζωη σου. Τι να τον κάνεις? Προφανώς δεν ειναι αληθινός φίλος!
Συμφωνώ επίσης με άλλο μέλος που ειπε πως στωικότητα και καλοσύνη σε συνδυασμό εκλαμβάνονται ως αδυναμία. Τότε να δεις που σχεδόν κανείς δεν σε παίρνει τηλέφωνο και όχι όλοι σου το απαντάνε.
Κι αν κάποιος σε πάρει τηλ μετα απο καιρό (που σχεδόν χαθήκατε) να ξέρεις πως κάτι θα σου ζητήσει, δεν πήρε απο ενδιαφερον να μαθει αν εισαι καλα.

Quote:

---

Originally Posted by Miliva21

Συμφωνω με τους υπόλοιπους ότι είναι θέμα αυτοεκτίμησης ίσως και ένα αίσθημα κατωτερότητας.....Αν παίρνεις τηλέφωνο κάποιους και δεν το σηκώνουν εκείνη τη στιγμή αλλά σε παίρνουν αργότερα και γενικώς δείχνουν με τη στάση τους ότι νοιάζονται για τη σχέση που έχετε ίσως επδ είναι απασχολημένοι με τα δικά τους εκείνη τη στιγμή......Επιπλέον, ενδεχομένως να είσαι από τα άτομα που θέλουν πιο τακτική επικοινωνία και πιο συχνή επαφή ενώ οι υπόλοιποι να είναι πιο αποστασιοποιημενοι και γενικώς άνθρωποι που έχουν και άλλες παρέες...Ενδιαφέροντα και γενικώς δεν θέλουν πολλά πολλά .....Χωρίς να σημαίνει ότι δεν σε συμπαθούν και ότι δεν θέλουν να κάνετε παρέα....Ίσως όμως όχι τόσο στενή όσο θες εσύ.....

Σε άλλη περίπτωση αν τους ψάχνεις μια δύο φορές και δεν σηκώνουν αλλά ούτε σε ξαναψαχνουν και δεν επιδιώκουν επαφή μην επιμένεις άλλο καλύτερα....

Έχεις σκεφτεί ότι μπορεί να ελκυεσαι από άτομα κάπως σνομπ, αποστασιοποιημένα και απορριπτικα? Και ότι ίσως μπορεί να θες να έχεις μία πιο στενή σχέση με αυτά τα άτομα ........Κόλλας και επιμένεις προσπαθώντας να κερδίσεις το ενδιαφέρον τους ενώ μπορεί να σε βλέπουν σαν πιεστικό ? Ενώ αντιθέτως απορρίπτεις εσύ άτομα πιο δεκτικά που επιδιώκουν επαφή και είναι πιο εκδηλωτικα σε σένα?

---

Αυτό ισχύει. Έλκομαι από άτομα που αν το δούμε ρεαλιστικά, ούτε να με φτύσουν.
Επειδή όμως είμαι επίμονος και πολλές φορές βάζω στοιχήματα με τον εαυτό μου,
προσπαθώ.

Είναι συνδυασμός όλων όσων είπατε όλοι σας.
Το πρόβλημα είναι πιο βαθύ απ' όσο νόμιζα στην αρχή.

Ναι ομως ετσι βαζεις στοχο το " αδυνατο " ....να σε συμπαθησουν ατομα που για τους δικους τους λογους δεν ταιριαζετε ή δεν τους ελκυεις το ενδιαφερον να κανουν παρεα μαζι σου....ειναι αδυνατο να αρεσουμε σε ολους ...το στοιχημα που λες οτι βαζεις δεν ειναι ρεαλιστικο και δεν ειναι στο χερι σου.... φαντασου πχ εμενα να προσπαθω να κεντρισω το ενδιαφερον μιας κοπελας που εκεινη ουτε να με φτυσει επδ η φατσα μου της θυμιζει καποια που της εκλεψε παλιοτερα ενα γκομενο....ή επδ ακουω λαικα πχ και εκεινη τα θεωρει σκυλαδικα και οσους τα ακουν σκυλαδες κ δεν θελει να κανει παρεα .....τι να κανω δλδ ?? Παση θυσια αν δεν της αρεσει η μουρη μου να επιμενω και να προσπαθω ντε και καλα να τη κανω να με συμπαθησει...? Δν γντ αυτο ....ειναι τοσο υποκειμενικο....ή μηπως θες να αλλαξεις τη προσωπικοτητα σου και τα γουστα σου και να τα προσαρμοζεις αντιστοιχα στον καθενα που θες να προσεγγισεις....?

Ουτε αυτο γντ ..και καταπιεστικο ειναι και τερμα ψευτικο....θα ηταν καλυτερο να καταλαβεις οτι δεν γντ να αρεσουμε στους παντες....

Αμα εσενα σου κολλαγε καποιος που για τους δικους σου λογους δν τον πας πολυ ή σου ειναι αδιαφορος ... (ουτε κρυο ουτε ζεστη..) θα ρκανες σονυ κ ντε παρεα μαζι του....??Και στην τελικη μπορει μερικοι απο αυτους που λες οντως να μη σε συμπαθουν ( οκει σε ολους συμβαινει)...για καποιους πολυ απλα μπορει να εισαι αδιαφορος χωρις να σημαινει οτι σε απορριπτουν, ενω καποιοι αλλοι μπορει να σε συμπαθουν ομως να μην εχετε τοση χημεια ή να εχουν ηδη παρεες με τις οποιες εχουν περισσοτερα κοινα και τους γεμιζουν περισσοτερο....

Γτ δεν δοκιμαζεις να επικεντρωνεσαι σε αυτους που σε προσεγγιζουν..?? Μπορει αν βγεις μαζι τους να ανακαλυψεις οτι εχετε περισσοτερα κοινα απο οτι θα ειχες με τους αλλους απομακρους......

Μηπως θα ηταν καλο να μαθεις απο που προερχεται η επιθυμια σου να επιμενεις και να κολλας σε ατομα απροσιτα...?? Μηπως υπηρχε καποτε στη ζωη σου ή στο οικογενειακο περιβαλλον σου καποιος που να ηθελες πολυ και εκεινος να ηταν απομακρος και μεγαλωνοντας σου εμεινε απωθημενο να προσπαθεις μα κερδισεις το ενδιαφερον απο αυτο το στυλ ατομου που στο παρελθον νιωθεις οτι " στερηθηκες"...?

Για παραδειγμα καποιο αγαπημενο κοντινο σου προσωπο το οποιο ενιοτε θαυμαζες που ομως λογω απομακρου ή μη εκδηλωτικου χαρακτηρα ή επικριτικου χαρακτηρα ..δεν σου εδινε παντα σαφη και ξεκαθαρα μηνυματα οτι σε αποδεχεται και σε εκτιμαει ακριβως οπως εισαι....

Και εσυ λογω της απροσιτης συμπεριφορας να εισεπρατες λανθασμενα το μηνυμα του οτι " ααααα....κοιταξε να δεις ..αυτο το ατομο το οποιο ειναι τοσο σημαντικο για μενα δεν με αποδεχεται.....αρα δεν ειμαι αρκετος για να με αγαπησουν αρα πρεπει παση θυσια να γινω καλυτερος...πρεπει παση θυσια να αποδειξω οτι ειναι αδικος μαζι μου που δν με αποδεχεται...(λεω εγω πχ..)

Γι αυτο και σου εχει μεινει ετσι αυτο το μηνυμα στο μυαλο και τωρα θες να προσεγγισεις ατομα που φαινονται απομακρα...να κερδισεις το ενδιαφερον τους για να γεμισεις αυτο το κενο.....να αποδειξεις στους αλλους οτι αδικα δν σε αποδεχονται αποως εισαι και να δωσεις στομ εαυτο σου την αυτοπεποιθηση και την πληροτητα που δεν βιωσες καποτε οπως θα ηθελες μεσω της ολοκληρωτικης αποδοχης.....

Τι να σου πω... Με όλα αυτά που διαβάζω, είναι σαν να ανοίγω το κουτί της Πανδώρας...
Υπάρχουν αρκετά θέματα που πρέπει να λύσω τελικά και να τα δω αλλιώς.

Αν συνόψιζα τα όσα έχουν πει οι προλαλήσαντες στο θρεντ θα έλεγα πως περιμένουμε να μας απαντήσουν το τηλέφωνο (πολλώ δε μάλλον να μας πάρουν τηλέφωνο) άτομα με τα οποια στους καθημερινους μας χωρους δεν θα ταιριάζαμε σαν παρέα. Απλά η ψευδαίσθηση ότι ταιριαζουμε μαζι τους, η οποια απλα πηγαζει απο το ότι μας αρεσει ο χαρακτηρας τους ή αλλα γνωρισματα τους, προκαλεί την ελπίδα - απαίτηση να μας απαντάνε τα τηλέφωνα και κατ επεκταση την απογοητευση επειδη μας αποφευγουν.

Επίσης, η καλοσύνη και η στωικότητα την οποια θεωρουμε ως το μεσο, κατ ακρίβειαν ως το δυνατό μας χαρακτηριστικό γνώρισμα, που θα ελκύσει προς εμας τους άλλους για φιλία και εκτίμηση όλο και καθε μερα, το μέσο αυτο, μας αποδεικνύει το αντίθετο. Δηλαδή αποστροφή ή εκμεταλλευση, ψαχνουν να μας βρουν αμα ψάχνουν καποιον να τον εκμεταλλευτούν. Καλύτερα να σκληρύνουν τη σταση τους όσοι συμπεριφέρονται κατ αυτο τον τροπο κι απ εκει και περα όποιος γουστάρει ας μείνει.