Σχέση με κάποιον που έχει οριακή(μεταιχμιακή)διαταρα χή προσωπικότητας

Καλησπέρα σας,
Είχα σχέση με κάποιον που διεγνώστη με οριακή διαταραχή προσωπικότητας. Ποτέ δεν τον "είδα" σαν κάποιον διαφορετικό από εμένα και προσπάθησα-ακόμα προσπαθώ-να τον καταλάβω. Δυστυχώς, δεν έχω βρει ακόμα ομάδες υποστήριξης για συντρόφους-οικογένειες γι'αυτό και θέλησα να γίνω μέλος εδώ καθώς θεωρώ πως ένας άνθρωπος με την ίδια διαταραχή μπορεί να με βοηθήσει να καταλάβω περισσότερα πράγματα. Το πρόβλημα μου είναι πως αυτός ο χωρισμός είναι από τα πιο άδικα πράγματα που έχω βιώσει. Δεν έχω καταλάβει ακόμα πώς φτάσαμε ώς εδώ. Και δυστυχώς ο πρώην σύντροφος μου δεν έχει αναγνωρίσει τα λάθη του και έχει μία τελείως διαφορετική εικόνα από το τι πραγματικά συμβαίνει. Εδώ θα ήθελα να πω πως προφανώς για να οδηγηθεί μία σχέση στο τέλος φταίνε και οι δύο άνθρωποι. Προσωπικά, εδώ και 4 μήνες σχεδόν προσπαθώ να δω τι έφταιξε από τη δική μου μεριά. Κάνω ψυχοθεραπεία κάθε εβδομάδα και αντιμετωπίζω πλέον καλά την αγχώδη διαταραχή που έχω. Όμως, θα ήθελα να μου "δώσετε τα φώτα σας" στο εξής: Εκείνος δεν καταλάβαινει τα λάθη που έκανε ή απλά βρίσκεται σε άρνηση; Συνεχώς κατηγορεί τη σχέση μας ότι δημιούργησε τα ψυχολογικά μας και όχι εκείνον και εμένα που τα αφήσαμε να μας διαλύσουν. Υπάρχει περίπτωση να καταλάβει ποτέ; Η συμπεριφορά του με μπερδεύει πολύ γιατί ενώ εκείνος ζήτησε να κάνουμε ένα διάλειμμα και ήταν πολύ απόμακρος,αφού του είπα να χωρίσουμε εκείνος επεδίωξε κάποια επικοινωνία. Πολλές φορές έγινε γλυκός όμως δεν θέλει με τίποτα να μας δώσει μία ευκαιρία παρόλα αυτά αφήνει ανοιχτό παράθυρο για το μέλλον. Φυσικά τις περισσότερες φορές το μεγαλύτερο βάρος του ότι χωρίσαμε το ρίχνει σε εμένα. Εγώ απλά προς το παρόν έχω ζητήσει να μην έχουμε καμία επικοινωνία διότι νιώθω ότι συντηρώ αυτή τη διαταραχή. Δεν αναγνωρίζω τον άνθρωπο που γνώρισα. Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας και λυπάμαι αν αυτά που γράφω είναι μπερδεμένα. Θα εκτιμούσα πολύ τη βοήθεια σας. Εννοείται μπορείτε να κάνετε ερωτήσεις για να σας λύσω απορίες.

Εσύ θέτεις το ζήτημα με λογική αρχή. Ο χωρισμός προκύπτει γιατί και οι δυο έχουν ένα μερίδιο. Συμφωνώ. Εκείνος μπορεί να ειναι σε συναίσθηματικη οπτική και απλά μόνο με βάση το τι νιώθει να κρίνει πως τον αδίκησες. Είμαι κοπέλα, είμαι οριακή και γνωρίζω μόνον ότι τρεμουμε την εγκατάλειψη. Αυτό μπορεί να μας κανει και να παγώσουμε για να τελειώσει μια σχέση για να μη τυχόν πληγωθούμε. Μπάχαλο δηλαδή. Όσον αφορά τον άνθρωπο σου ανάλογα το πόσο τον απασχολεί το ποιος είναι και τι θέλει θα φανεί στη πορεία πως θα κινηθεί. Αν είναι σε άρνηση δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Ψυχοθεραπεία έχει κάνει το παιδί;

Δεν ξερω τα γεγονοτα που συνεβησαν αρα δεν μπορω να εχω γνωμη.
Τα ιδια προβληματα εχουν ομως ολες οι σχεσεις ανεξαρτητα απο διαγνωσμενες ''διαταραχες'' για τις οποιες εγω πλεον ειμαι πολυ επιφυλακτικη καθως υπαρχει μια ιατρικοποιηση των παντων κ μια ευκολη ταξινομηση που γινεται με ελαφρια καρδια.Τι θα πει αγχωδης διαταραχη;Το 99/ο του πληθυσμου στις δυτικες κοινωνιες πασχει απο αγχος.Οσο για την διαγνωση του φιλου σου με ''οριακη''''διαταραχη'' να εισαι σιγουρη πως αν πηγαινε σε 3 διαφορετικους ειδικους θα του λεγαν 3 διαφορετικες διαγνωσεις.Δεν ωφελει να ταξινομουμε τα παντα ως διαταραχη.Κ ο ορος ''διαταραχη''ειναι μια καραμελα που εχω βαρεθει να ακουω κ που ο σωστος ειδικος θα περιμενε πολυ καιρο πριν τη χρησιμοποιησει.Στην Αμερικη εχει γινει σαλος π.χ. για την ''διαταραχη ελλειματικης προσοχης''π.χ.που προωθειται σαν καραμελλα κ δινει το εναυσμα στις φαρμακευτικες εταιρειες να δινουν στα παιδια το retalin!Εχουμε σαν κοινωνια την τεραστια διαταραχη να ονομαζουμε τα παντα διαταραχες.

Παρεπιπτοντως ενας γνωστος μου πηγε σε 4 ειδικους.Ο ενας του ειπε οτι εχει καταθλιψη.Ο αλλος του ειπε οτι εχει στοιχεια διπολισμου.Ο τριτος οτι εχει Δ.Ε.Π.Υ.ενηλικου.Ο τεταρτος οτι δεν εχει τιποτα.Δεν κατηγορω τους ειδικους γιατι κ αυτοι ειναι ετσι εκπαιδευμενοι.
Αλλα δεν χρειαζεται να δεχομαστε οτιδηποτε μας λενε χωρις καποια ερευνα κ επεξεργασια προσωπικη.

lessing ζούμε την εποχή της " κάρα κατά διαταραχής " . Κάποιοι το εκμεταλευονται και πλουτίζουν = βιβλία σεμινάρια δήθεν κατανόηση. Για τα παιδάκια με απασχολεί αρκετά το τι συμβαίνει και εάν γίνεται σωστή διαδικασία άνευ αγωγής. Προτιμότερο πρώτα η συμπεριφορικη οδός και έπειτα η αγωγή κατ εμε. Ο γνωστός σου όμως πήγε από μια φορά στον καθέναν;

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

lessing ζούμε την εποχή της " κάρα κατά διαταραχής " . Κάποιοι το εκμεταλευονται και πλουτίζουν = βιβλία σεμινάρια δήθεν κατανόηση. Για τα παιδάκια με απασχολεί αρκετά το τι συμβαίνει και εάν γίνεται σωστή διαδικασία άνευ αγωγής. Προτιμότερο πρώτα η συμπεριφορικη οδός και έπειτα η αγωγή κατ εμε. Ο γνωστός σου όμως πήγε από μια φορά στον καθέναν;

---

Δεν το γνωριζω αυτο(αν πηγε απο μια φορα στον καθενα)Θα σου πω το εξης:Επεσα σε ενα αμερικανικο sight που ελεγε πως να απεξαρτηθουν οι ψυχικα ασθενεις απο τα ψυχοφαρμακα(παρενεργειες,β λαβερα κ.λ.π.)Καλα ως εδω.Και τι προτειναν:Ενα πακετο συμπληρωματων απο την εταιρεια τους πολυεξοδο κ σε τεραστια ποσοτητα.Καλα κ ωφελιμα τα συπληρωματα αλλα αυτοι προτειναν πανω απο 10!
Τωρα εσυ βρε παιδι που λες οτι εισαι ''οριακη''εισαι σιγουρη;Τι σε κανει να πιστευεις κατι τετοιο;Γιατι ολοι φοβουνται την εγκαταλειψη.Οπως εχουμε ανατραφει ειναι'' αυτονοητο''. Σε κανει αυτο ''οριακη'';
Γι΄αυτο ξαναλεω η διαταραχη της κοινωνιας μας ειναι να βαφτιζει τα παντα διαταραχη.

Εγώ προσωπικά έχω ιστορικό από μικρή ηλικία σε υπερβολικό συναίσθημα που κατάντησε παθολογικό και όταν φτάνεις στο σημείο να ενημερωθείς περί προσωπικότητας και όχι μια προσκαιρης κρίσης πλέον εχεις έναν κατάλογο συμπτωματων και αξιόλογο ψυχίατρο. Δε με νοιαζει και τόσο η λέξη όσο ότι εξηγώ πλέον αντιδράσεις μου ανάγκες μου τάσεις μου. Δεν ειναι το τέλος του κόσμου ούτε μια δικαιολογία. Είναι μια εξήγηση. Έχω γράψει στο θέμα του gianisnik περί οριακων συμπτωματων. Αν πήγε από μια είναι απολύτως λογικό να πήρε διαφορετικές διαγνώσεις.

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Ναι κάνει συστηματικά από τον Νοέμβριο. Ενώ βλέπω κάποια διαφορά σε διάφορες αντιδράσεις του, όσο αφορά εμάς τους δύο είναι σαν να έχει υψώσει έναν τοίχο, σαν να μας έχει παγώσει και να ασχοληθεί με αυτό το θέμα κάποια στιγμή στο μέλλον. Με μπερδεύει πολύ η αλήθεια είναι αυτή η συμπεριφορά.

Καλησπέρα. Αγχώδης διαταραχή σημαίνει διεγνωσμένη ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή που με ταλαιπωρεί από τα 8 μου χρόνια. Καταλαβαίνω τι λες και για ποιο λόγο είσαι επιφυλακτική. Όμως άλλο το άγχος και πολύ διαφορετική η αγχώδης διαταραχή. Και από την μικρή εμπειρία μου θα πω πως όχι αυτά τα προβλήματα ευτυχώς δεν τα έχουν όλες οι σχέσεις. Δεν πάω να πω πως εγώ είχα προβλήματα στη σχέση μου και οι άλλοι όχι. Όμως, μακάρι να είχαμε τα προβλήματα που έχουν όλες οι σχέσεις και να μπορούσαν να λυθούν κάποια ζητήματα με τη λογική. Τέλος, θεωρώ πως πριν πας σε κάποιον ειδικό θα πρέπει να έχεις ψάξει πολύ και να έχεις βρει έναν αξιόπιστο-για εσένα-άνθρωπο πάνω από όλα. Σε ευχαριστώ για την απάντηση.

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Εσύ θέτεις το ζήτημα με λογική αρχή. Ο χωρισμός προκύπτει γιατί και οι δυο έχουν ένα μερίδιο. Συμφωνώ. Εκείνος μπορεί να ειναι σε συναίσθηματικη οπτική και απλά μόνο με βάση το τι νιώθει να κρίνει πως τον αδίκησες. Είμαι κοπέλα, είμαι οριακή και γνωρίζω μόνον ότι τρεμουμε την εγκατάλειψη. Αυτό μπορεί να μας κανει και να παγώσουμε για να τελειώσει μια σχέση για να μη τυχόν πληγωθούμε. Μπάχαλο δηλαδή. Όσον αφορά τον άνθρωπο σου ανάλογα το πόσο τον απασχολεί το ποιος είναι και τι θέλει θα φανεί στη πορεία πως θα κινηθεί. Αν είναι σε άρνηση δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Ψυχοθεραπεία έχει κάνει το παιδί;

---

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Ναι κάνει συστηματικά από τον Νοέμβριο. Ενώ βλέπω κάποια διαφορά σε διάφορες αντιδράσεις του, όσο αφορά εμάς τους δύο είναι σαν να έχει υψώσει έναν τοίχο, σαν να μας έχει παγώσει και να ασχοληθεί με αυτό το θέμα κάποια στιγμή στο μέλλον. Με μπερδεύει πολύ η αλήθεια είναι αυτή η συμπεριφορά.

Quote:

---

Originally Posted by M.a.i.r.y.

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Ναι κάνει συστηματικά από τον Νοέμβριο. Ενώ βλέπω κάποια διαφορά σε διάφορες αντιδράσεις του, όσο αφορά εμάς τους δύο είναι σαν να έχει υψώσει έναν τοίχο, σαν να μας έχει παγώσει και να ασχοληθεί με αυτό το θέμα κάποια στιγμή στο μέλλον. Με μπερδεύει πολύ η αλήθεια είναι αυτή η συμπεριφορά.

---

Ισως να θελει το χρονο του.

Δεν ξέρω τι να πω γιατι δεν έχω ιδέα για τον άνθρωπο σου. Για αρχή επειδή και εσύ παλεύεις με άγχος καλά κάνεις και κρατάς απόσταση. Δεύτερον αν και ακούγεται κλισέ αλλά έχει μέσα αρκετή αληθεια αν σε θέλει στην ζωή του, θα ανοιχτει, θα μοιραστεί προβληματισμούς και ανησυχίες και θα σου εξηγήσει τι έχει ανάγκη από εσένα. Μπορεί να θέλει παραπάνω χρόνο να καταλάβει γιατί ο ίδιος δεν ξέρει τι του γίνεται. Το βρίσκω πολύ θετικό που μιλάει με ειδικό θα ήταν χειρότερα να επέμενε ότι τα ξέρει όλα και δεν έχει ανάγκη κανεναν. Κάτι παραπάνω δεν έχω να προσθέσω γιατί οι σχέσεις είναι ιδιαίτερο θέμα. Εύχομαι να λάβεις απαντήσεις που θα σε βοηθήσουν στην παρούσα φάση της ζωής και καλώς όρισες στο φόρουμ. Η αγχώδης διαταραχή είναι εξαντλητική οπότε μη ξεχνάς και τις δικές σου ανάγκες [emoji4]

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Δεν ξέρω τι να πω γιατι δεν έχω ιδέα για τον άνθρωπο σου. Για αρχή επειδή και εσύ παλεύεις με άγχος καλά κάνεις και κρατάς απόσταση. Δεύτερον αν και ακούγεται κλισέ αλλά έχει μέσα αρκετή αληθεια αν σε θέλει στην ζωή του, θα ανοιχτει, θα μοιραστεί προβληματισμούς και ανησυχίες και θα σου εξηγήσει τι έχει ανάγκη από εσένα. Μπορεί να θέλει παραπάνω χρόνο να καταλάβει γιατί ο ίδιος δεν ξέρει τι του γίνεται. Το βρίσκω πολύ θετικό που μιλάει με ειδικό θα ήταν χειρότερα να επέμενε ότι τα ξέρει όλα και δεν έχει ανάγκη κανεναν. Κάτι παραπάνω δεν έχω να προσθέσω γιατί οι σχέσεις είναι ιδιαίτερο θέμα. Εύχομαι να λάβεις απαντήσεις που θα σε βοηθήσουν στην παρούσα φάση της ζωής και καλώς όρισες στο φόρουμ. Η αγχώδης διαταραχή είναι εξαντλητική οπότε μη ξεχνάς και τις δικές σου ανάγκες [emoji4]

---

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Η αλήθεια είναι πως δεν μπορούσα πλέον να κάνω κάτι άλλο απο το να χωρίσω. Το πάλεψα ένα χρόνο και η αλήθεια είναι πως με τις λανθασμένες "συμβουλές" ενός ψυχολόγου τα πράγματα έγιναν πολύ χείροτερα. Χωρίς ενημέρωση κάποιες καταστάσεις δεν μπορείς να τις βοηθήσεις δυστυχώς. Θεωρώ πως θα ήταν πολύ καλό να υπάρχουν εθελοντικές ομάδες που θα ενημέρωναν για τις διάφορες διαταραχές ώστε η ψυχική υγεία να μην ήταν εν έτη 2017 ακόμα ταμπού. Όπως και να έχει με βοήθησαν πολύ αυτά που μου είπες. Ήθελα να σου στείλω και προσωπικό μήνυμα αλλά δεν τα κατάφερα όντας άσχετη με το φόρουμ. Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα! Να είσαι πολύ πολύ καλά! :-)

Quote:

---

Originally Posted by lessing

Ισως να θελει το χρονο του.

---

Πιθανόν ναι! Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση.

Καλά πράγματι είναι θλιβερό και ενώ δήθεν ακούγονται οι όροι κατάθλιψη κρίσεις πανικού ως Κατανοητοι πχ από τα ΜΜΕ έχω ακούσει τόσες φορές την ατάκα "παίρνει ψυχοφάρμακα δεν είναι καλα" με υποτιμητικό ύφος. Ο κανονισμός του φορουμ έχει να συμπληρωθουν 50 μηνύματα σε threads και μετά μπορεί να στείλει κάποιος προσωπικό μήνυμα. Ελπίζω ο χρόνος να κανει καλό και στους δυο. Συνήθως οι οριακοι το πάμε το θέμα άσπρο μαύρο, όλα ή τίποτα τώρα ή ποτέ, ανάλογα με τη φόρτιση. Έχει δουλειά μεγάλη να μαζευτεί αυτη η τάση. Εγώ βλέπω ότι νοιάζεσαι και αφού σε αναζητά κάτι ανάλογο μάλλον ισχύει από πλευράς του. Οταν έκανα ψυχοθεραπεία πέρα από όλα τα άλλα θέματα ανεφερε ότι καλό θα είναι να μάθω να νιώθω πρώτα ολόκληρη. Έχει σημασία να νιώθεις γεμάτος και να θες να μοιραστείς, όχι το ανάποδο να κάνεις σχέση για να γεμίσεις το κενό. Βέβαια άνθρωποι είμαστε και δεν τα ελέγχουμε όλα ούτε τα κάνουμε σωστά όλα. Ο έρωτας είναι κινητήριος δύναμη στη ζωή! [emoji4]

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Καλά πράγματι είναι θλιβερό και ενώ δήθεν ακούγονται οι όροι κατάθλιψη κρίσεις πανικού ως Κατανοητοι πχ από τα ΜΜΕ έχω ακούσει τόσες φορές την ατάκα "παίρνει ψυχοφάρμακα δεν είναι καλα" με υποτιμητικό ύφος. Ο κανονισμός του φορουμ έχει να συμπληρωθουν 50 μηνύματα σε threads και μετά μπορεί να στείλει κάποιος προσωπικό μήνυμα. Ελπίζω ο χρόνος να κανει καλό και στους δυο. Συνήθως οι οριακοι το πάμε το θέμα άσπρο μαύρο, όλα ή τίποτα τώρα ή ποτέ, ανάλογα με τη φόρτιση. Έχει δουλειά μεγάλη να μαζευτεί αυτη η τάση. Εγώ βλέπω ότι νοιάζεσαι και αφού σε αναζητά κάτι ανάλογο μάλλον ισχύει από πλευράς του. Οταν έκανα ψυχοθεραπεία πέρα από όλα τα άλλα θέματα ανεφερε ότι καλό θα είναι να μάθω να νιώθω πρώτα ολόκληρη. Έχει σημασία να νιώθεις γεμάτος και να θες να μοιραστείς, όχι το ανάποδο να κάνεις σχέση για να γεμίσεις το κενό. Βέβαια άνθρωποι είμαστε και δεν τα ελέγχουμε όλα ούτε τα κάνουμε σωστά όλα. Ο έρωτας είναι κινητήριος δύναμη στη ζωή! [emoji4]

---

Ναι το θέμα με τα φάρμακα είναι σχεδόν αστείο..πλέον δεν δίνω καμία σημασία. Δηλαδή πώς πονάει το πόδι μας και πάμε στον γιατρό? Είναι απίστευτα πόσο είμαστε σαν κοινωνία με κάποια ζητήματα! Η αλήθεια είναι πως στο μυαλό του αυτή την στιγμή είμαι στην απόλυτη υποτίμηση. Το ξέρω αυτό γιατί έχω προσπαθήσει να ενημερωθώ για τα συναισθήματα σας. Συμφωνώ απόλυτα για το ότι πρέπει να νιώθουμε ολόκληροι πριν αρχίσουμε μία σχέση. Να έχεις μία όμορφη ημέρα. Τα μηνύματά σου είναι πράγματι βοηθητικά και πολύ αισιόδοξα!

Να μου είσαι καλά [emoji4]

Κι εσύ το ίδιο!

Quote:

---

Originally Posted by M.a.i.r.y.

Καλησπέρα σας,
Είχα σχέση με κάποιον που διεγνώστη με οριακή διαταραχή προσωπικότητας. Ποτέ δεν τον "είδα" σαν κάποιον διαφορετικό από εμένα και προσπάθησα-ακόμα προσπαθώ-να τον καταλάβω. Δυστυχώς, δεν έχω βρει ακόμα ομάδες υποστήριξης για συντρόφους-οικογένειες γι'αυτό και θέλησα να γίνω μέλος εδώ καθώς θεωρώ πως ένας άνθρωπος με την ίδια διαταραχή μπορεί να με βοηθήσει να καταλάβω περισσότερα πράγματα. Το πρόβλημα μου είναι πως αυτός ο χωρισμός είναι από τα πιο άδικα πράγματα που έχω βιώσει. Δεν έχω καταλάβει ακόμα πώς φτάσαμε ώς εδώ. Και δυστυχώς ο πρώην σύντροφος μου δεν έχει αναγνωρίσει τα λάθη του και έχει μία τελείως διαφορετική εικόνα από το τι πραγματικά συμβαίνει. Εδώ θα ήθελα να πω πως προφανώς για να οδηγηθεί μία σχέση στο τέλος φταίνε και οι δύο άνθρωποι. Προσωπικά, εδώ και 4 μήνες σχεδόν προσπαθώ να δω τι έφταιξε από τη δική μου μεριά. Κάνω ψυχοθεραπεία κάθε εβδομάδα και αντιμετωπίζω πλέον καλά την αγχώδη διαταραχή που έχω. Όμως, θα ήθελα να μου "δώσετε τα φώτα σας" στο εξής: Εκείνος δεν καταλάβαινει τα λάθη που έκανε ή απλά βρίσκεται σε άρνηση; Συνεχώς κατηγορεί τη σχέση μας ότι δημιούργησε τα ψυχολογικά μας και όχι εκείνον και εμένα που τα αφήσαμε να μας διαλύσουν. Υπάρχει περίπτωση να καταλάβει ποτέ; Η συμπεριφορά του με μπερδεύει πολύ γιατί ενώ εκείνος ζήτησε να κάνουμε ένα διάλειμμα και ήταν πολύ απόμακρος,αφού του είπα να χωρίσουμε εκείνος επεδίωξε κάποια επικοινωνία. Πολλές φορές έγινε γλυκός όμως δεν θέλει με τίποτα να μας δώσει μία ευκαιρία παρόλα αυτά αφήνει ανοιχτό παράθυρο για το μέλλον. Φυσικά τις περισσότερες φορές το μεγαλύτερο βάρος του ότι χωρίσαμε το ρίχνει σε εμένα. Εγώ απλά προς το παρόν έχω ζητήσει να μην έχουμε καμία επικοινωνία διότι νιώθω ότι συντηρώ αυτή τη διαταραχή. Δεν αναγνωρίζω τον άνθρωπο που γνώρισα. Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας και λυπάμαι αν αυτά που γράφω είναι μπερδεμένα. Θα εκτιμούσα πολύ τη βοήθεια σας. Εννοείται μπορείτε να κάνετε ερωτήσεις για να σας λύσω απορίες.

---

Δυστυχως mairy οι σχεσεις με οριακους 99,9 % οδηγούνται στην καταστροφή και το τελμα .
Δεν γνωρίζω τι απέγινε η σχεση σου .. αλλα ποτέ δεν θα καταλήξει αίσια μια τετοια σχέση.
Πολλες φορες αυτές οδηγουνται στα ακρα και κανενας δεν μπορει να καταλάβει πως .
Τα ατομα αυτα ειναι δυστυχισμενα σε " " και δεν μπορουν να αγαπησουν πραγματικα .
Και οποιος τα αγαπησει τον "τελειώνουν" .
Τρεμουν την εγκαταληψη και πολλές φορες την επιδιώκουν πριν την νοιώσουν ..
Μπορω να σου μιλάω ωρες για τα ατομα αυτα .
Ειχα την "ατυχια "να εχω κανει δυο σχεσεις οριακές ... ολα τελειωσαν κακήν κακως ..
Έυχομαι σε σενα να πηγαν ολα καλά

Φίλε σε παρακαλώ, άνοιξε ένα θέμα και διηγήσου μας τις ιστορίες σου, με αυτές τις δύο κοπέλες. Για όσους έχουμε ζήσει μια τέτοια κατάσταση, μας είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε περισσότερα για αυτή τη διαταραχή.

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Εσύ θέτεις το ζήτημα με λογική αρχή. Ο χωρισμός προκύπτει γιατί και οι δυο έχουν ένα μερίδιο. Συμφωνώ. Εκείνος μπορεί να ειναι σε συναίσθηματικη οπτική και απλά μόνο με βάση το τι νιώθει να κρίνει πως τον αδίκησες. Είμαι κοπέλα, είμαι οριακή και γνωρίζω μόνον ότι τρεμουμε την εγκατάλειψη. Αυτό μπορεί να μας κανει και να παγώσουμε για να τελειώσει μια σχέση για να μη τυχόν πληγωθούμε. Μπάχαλο δηλαδή. Όσον αφορά τον άνθρωπο σου ανάλογα το πόσο τον απασχολεί το ποιος είναι και τι θέλει θα φανεί στη πορεία πως θα κινηθεί. Αν είναι σε άρνηση δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Ψυχοθεραπεία έχει κάνει το παιδί;

---

Έχω και εγώ ακριβώς το ίδιο θέμα..... Εσύ μπορείς να μας δώσεις μια συμβουλή...Ο δικός μου σύζυγος ,15 χρόνια παντρεμένοι είχε μια έκρηξη πριν ενάμιση χρόνο και έφυγε από το σπίτι ρίχνοντας μου ευθύνες για τα πάντα......είχε φύγει αλλά κάθε μέρα ήταν στο σπίτι μας, Βλέπεις έχουμε δύο παιδιά ....Βασικά όμως και με εμένα ήταν την μια γλυκος και μετανοιωμένος και μετά με έβλεπε σαν την χειρότερη εχθρό του !Στην περίοδο της άρνησης μόνο εχθρός του ήμουν!....μετά κάθε μέρα ήταν διαφορετικός....Μέχρι που τον Μάιο σαν να μαλακώσει και γύρισε στο σπίτι μας.... Πάλι με εναλλαγές διάθεσης...πάλι με στιγμές κατάθλιψης αλλά όχι σε άρνηση.... μέχρι που τώρα...τέλη Νοεμβρίου τον ξαναεποιασε άρνηση...πάλι ο εχθρός του και πριν 5 μέρες έφυγε από το σπίτι λέγοντας μου ότι θέλει να ζήσει μόνος του γιατί τον νευριάζω και γιατί δεν ξέρει εάν με θεκτι κτλ κτλ κτλ... εντωμεταξύ πρώτη φορά ζήτησε να πάει σε γιατρό μόνος του ο οποίος του έδωσε το arproya 5 mg .Έχει τώρα 2 εβδομάδες που το παίρνει.τις πρώτες ημέρες είχε έντονες παρορμήσεις χωρίς να μπορεί να τις ελέγξει...σιγά σιγά ηρεμεί αλλά μένει άλλου λέγοντας ότι θέλει να ζήσει μόνος του Βασικά δεν παραδέχεται ότι έχει οριακή διαταραχή αλλά ότι του τα έδωσε σαν ηρεμηστικα.
Όλη την ημέρα είναι στο σπίτι μας χωρίς να μου δίνει σημασία ..μόνο στα παιδιά και μετά φεύγει και κοιμάται άλλου....Κάθε φορά που προσπάθησα να του πω ότι τον αγαπάω και ότι θέλω να γυρίσει πίσω και να φτιάξουμε τα πράγματα έχει άρνηση....Μήπως εάν του πω ότι αφού έφυγε από το σπίτι δεν μπορεί να μπαινοβγαίνει όποτε θέλει???Μήπως να Απομακρύνθηκα μήπως και του λείψω?Μήπως και καταλάβει???Μήπως είμαι πολύ δεδομένη και έτσι κάνει ότι θέλει χωρίς να φοβάται ότι θα με χάσει?Θα με ενδιαφέρε πολύ η γνώμη σου αφού μου είπες ότι έχεις και εσύ αυτή την διαταραχή ...Σε ευχαριστώ.

Εμένα με χώρισε μετά από λίγους μήνες λέγοντας ότι δεν αισθάνεται κάτι και με αφορμή ότι είχα στο προφίλ μου στα σοσιαλ ένα ξεχασμένο (πραγματικά όμως) παλιό φλερτ με το οποίο είχα να μιλήσω πάνω από 1 χρόνο και σίγουρα 6 μήνες πριν την γνωρίσω.

Quote:

---

Originally Posted by Alexander1981

Εμένα με χώρισε μετά από λίγους μήνες λέγοντας ότι δεν αισθάνεται κάτι και με αφορμή ότι είχα στο προφίλ μου στα σοσιαλ ένα ξεχασμένο (πραγματικά όμως) παλιό φλερτ με το οποίο είχα να μιλήσω πάνω από 1 χρόνο και σίγουρα 6 μήνες πριν την γνωρίσω.

---

λογικό μου ακούγεται.....
αφού δεν αισθάνεται κάτι αυτή σταμάτα σιγά-σιγά να αισθάνεσαι και εσύ τίποτα για αυτή

ρε εσείς έχετε ιδέα τι σημαίνει οριακή διαταραχή προσωπικότητας??
αν ξεφύγετε από τέτοιον άνθρωπο γλιτώσατε....

να κανετε τον σταυρο σας που σας αφησε οχι να στεναχωριεστε κιολας

μακρυααααα ειδικα σε γυναικα δεν εχει χειροτερη προσωπικοτητα συντροφου ,μεχρι και στην αυτοκτονια μπορει να φτασει και να σας το χρεωσει .

αγαπηστε λιγακι τον εαυτο σας παρα να τον βαζετε σε αυτη την διαδικασια .

Ενας συναδελφος εδω εμπελξε με μια τετοια και αρρωστησε ο ιδιος στο τελος μεχρι να καταφερει να την κανει να ξεκολησει απο πανω του .Με ψυχολογικα κατεληξε ο καημενος ,ακομα ψυχοθεραπεια κανει με ολα αυτα που τραβηξε εξαιτίας της ..


πυρ οριακη και θαλασσα λεω εγω πλεον ,οχι γυναικα