Γιατι νιωθω οτι οι περισσοτεροι ανθρωποι με κανουν σκ@τ@ ψυχολογικα?

Καλησπερα.Ειμαι 19 χρονων φοιτητης.Τον τελευταιο καιρο νιωθω οτι μου πανε ολα στραβα.Για παραδειγμα,θα ξυπνησω ενα πρωι,θα ειναι ολα μια χαρα θα παω στη σχολη και μετα οταν θα φυγω να ειμαι σκατα γτ καποιος μου χαλαει τη μερα παντα.Καποιες φορες ειναι οταν μου την λεει καποιον 'φιλος', ετσι ή θα του την πω και εγω και μετα θα νιωθω ωραια ή που θα κομπλαρω,δεν θα υποστηριξω τον εαυτο μου και μετα θα νιωθω χαλια ολη μερα.Αλλες φορες αυτο γινεται με καθηγητες.Ειμαι παιδι που σεβομαι τους παντες,δεν ξεχοριζω,μιλαω με ολους,κανω την πλακα μου,κανω τους αλλους ανθρωπους να νιωθουν ομορφα.Και πανω απ ολα αν καποια μερα δεν ειμαι στις καλες μου δεν θα ξεσπασω ποτε σε καποιον,πραγμα που ολοι σχεδον κανου.Οι καθηγητες μιλανε λες και ειμαι κανα αποβρασμα της κοινωνιας,τα περισσοτερα παιδια απο τη σχολη ειναι συμφεροντολογοι.Επισης,αν καποια μερα γυρισω σπιτι και ειμαι στις καλες μου,σιγουρα θα τσακοθω με καποιον απο εκει μεσα,πχ με τον πατερα μου,λες και δεν θελει να με βλεπει χαρουμενο,λες και με μισει,λες και με ζηλευει.Τι να πω ευχομαι ωρες ωρες να σπυδαζα εξω.Τελος παντων πιστευω οτι αν και εχω γνωρισει 100αδες παιδια αυτη τη σεζον και μιλαω με πολλα δεν νιωθω οτι εχω πραγματικους φιλους.Φιλους δλδ να τους εμπιστευομαι.Βλεπω δλδ παιδια απο το σχολειο που κρατανε ακομα επαφη με τις παρεες τους(οχι μονο κρατανε επαφη,ειναι κολλητοι ακομα) και πραγματικα ζηλευω,δεν φθονω,απλα ζηλευω.Δεν λεω εχω γνωρισει και καλα παιδια και κανουμε παρεα απ τη σχολη αλλα δεν ειναι το ιδιο με το να εχεις για κολλητους τους παιδικους σου φιλους.Περιση που πηγαινα τριτη λυκειου ειμουν ακομη με παιδια που τα ηξερα χρονια,ενιωθα ομοφρα.Φετος νιωθω που ειμαι φοιτητης οτι σαπιζω σιγα σιγα,γενικα ολους τους φοιτητες ετσι τους βλεπω.Σορρυ αν σας κουρασα.Ηθελα καπου να το πω.

Μήπως είσαι απλά φτωχός παίζει ρόλο άκου τον παλιό το καταλαβαίνουν αυτό εγώ γι αυτό δηλώνω απόφοιτος δημοτικού

Σε καταλαβαίνω απόλυτα μιας κι εγώ η ίδια βρίσκομαι σε παρόμοια κατάσταση.. δεν έχω να σου δώσω κάποια ειδική συμβουλή..απλά θα σου πω να προσπαθείς όσο μπορείς να βλέπεις την θετική πλευρά των πραγμάτων.. Μην κάθεσαι και σκέφτεσαι όλη μέρα την κακία που σου πέταξε ένας φίλος μπορεί να μην το είπε με πρόθεση να σε πειράξει και ενδεχομένως να το πήρες και συ στραβά..συμβαίνουν αυτά. Τώρα στα οικογενειακά επειδή τα περνάω κι εγώ δεν έχω βρει κάποια λύση μέχρι στιγμής :p . Στο θέμα φιλίας πάλι νομίζω οτι στο στάδιο της φοιτητικής ζωής καταλαβαίνεις οτι μπορεί να μιλάς με όλους και να κάνεις παρέα..αλλά είναι πολύ δύσκολο να δέσεις και να θεωρήσεις τον άλλον φίλο σου..και όλοι ξέρουμε οτι όσο μεγαλώνουμε είναι δυσκολότερο να κάνουμε καρδιακούς φίλους..εδώ άλλους που τους ξέραμε από τα παιδικά μας χρόνια αποδείχθηκαν ανάξιοι να λέγονται φίλοι..Μην αγχώνεσαι εσύ κάνε το καλό και ρίξτο στο γιαλό που λένε.. :)

δεν σε πιανω? τι εννοεις φτωχος?

σε ευχαριστω,τα εξεφρασες καλυτερα απο μενα :)

Να είσαι θετικός άνθρωπος να μη μιζεριαζεις να περνάς καλά και μετα θα έρθουν όλα και οι φιλίες και όλα Οσα θες... προσπάθησε να είσαι καλά να μην το βάζει κάτω και πανω απο όλα να μην το παίζεις θύμα των καταστασεων και των ανθρώπων γιατί αυτό σε κανει να νιώθεις αδύναμος και πραγματικά σου παιρνει μια απο τις μεγαλύτερες χαρές του ανθρώπου την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Να ξεχάσεις το ότι οι άλλοι φταίνε για σένα. Ξεχνά το εντελώς. Δεν φταίνε ποτε οι άλλοι. Οι σκέψεις σου φέρνουν τα συναισθήματα σου. Τις σκέψεις σου μπορείς να τις σκεφτείς μονο ΕΣΥ. Αυτό δεν είναι πραγματική ελευθερία ;;;;
Πέρασα καποτε άσχημα έχω εμπειρία και σου τα λέω όλα αυτα
Στη θέση σου θα έπαιρνα τις συμβουλές μου στα σοβαρά και θα ξεκινουσα τις προσπάθειες κάθε μέρα να νιωσω καλύτερα.
Καλη τύχη.

Φίλε μου, όσο το λιγότερο σε νοιάζουν και σ' αγγίζουν όλα αυτά, τόσο το καλύτερο για σένα.
Μην παίρνεις κάποια πράγματα κατάκαρδα...

Όσο για τους καθηγητές στο πανεπιστήμιο... Άσε!
Μερικοί από αυτούς μικροί ήταν πολύ κακομαθημένα παιδιά,
σνόμπ έως αντικοινωνικοί, πηγαίναν σε ιδιωτικά και σε κολέγια,
τα βρήκαν όλα έτοιμα, η διαδρομή τους ήταν Πτυχίο-Μάστερ-Διδακτορικό-Έδρα σε Πανεπιστήμιο,
δεν έχουν δουλέψει στον πραγματικό ιδιωτικό τομέα ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ,
δεν ξέρουν πόσο κάνει μια φραντζόλα ψωμί (ρώτα έναν από αυτούς για πλάκα)
και το παίζουν ιστορία στα εικοσάχρονα.
Εσυ πες μου, με τις γνώσεις σου θα το έπαιζες ιστορία σε ένα πεντάχρονο;
Προφανώς και όχι! Εκεί δες για τι κομπλεξάρες μιλάμε...!

Να μη σε αγγίζει τίποτα. Τα κυπαρίσσια δεν λυγίζονται από γατάκια!

Υπάρχουν καλοί καθηγητές! Να είμαστε θετικοί και να πιστεύουμε στους ανθρώπους!

Quote:

---

Originally Posted by kopela93

Υπάρχουν καλοί καθηγητές! Να είμαστε θετικοί και να πιστεύουμε στους ανθρώπους!

---

Να είσαι θετική και να πιστεύεις όχι όλους τους ανθρώπους, αλλά αυτούς που πραγματικά το αξίζουν.
Και όπως καταλαβαίνεις, λίγοι το αξίζουν. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι να τους πιστεύεις και
δεν πρέπει ποτέ να τρέφεις αυταπάτες για κανέναν, όντας θετική.
Στο λέω, γιατί είμαστε σχεδόν συνομήλικοι, αν κρίνω από το έτος γέννησής σου (93)
και όσο να' ναι, δεν έχουμε φάει τη ζωή με το κουτάλι, ούτε είμαστε πλούσιοι από εμπειρίες.

Γι' αυτό κράτα στο πίσω μέρος του μυαλού σου μια αμφιβολία. Ο, τι λάμπει δεν είναι χρυσός!

Επειδη ειχα μια παρομοια συζητηση με τον ψυχολογο μου,μου ειπε οτι εμεις τους δινουμε αξια και τους επιτρεπουμε να μας στεναχωρουν!πρεπει εσυ να βαλεις τα ορια και να μην αφηνεις τον εαυτο σου να επηρεαζεται!

Μπράβο τέκνα μου αλλά πρέπει να μπείτε όλοι στο δρόμο που αχαραγα και αγογγυστα δημιούργησε ο καλός θεουλησ δόξα στο γιαραμπι και μην ξεχνάτε τις εθνικές επετείους και την παράδοσή μας

Σε ευχαριστώ να την απάντηση. Το ξέρω ότι έχεις δίκιο, δεν ειμουν πάντα έτσι, τόσο ευαισθητος. Η αλήθεια είναι ότι η ελευθερία βρίσκεται μέσα μας. Μπορεί πχ ένας άνθρωπος να είναι μέσα σε φυλακή αλλά να νιώθει ελεύθερος. Μπορεί κάποιος άλλος να έχει τα πάντα και να νιώθει ότι τίποτα δεν πάει καλά.Ξερω ότι είμαι πιεσμενος ψυχολογικά αλλά αυτό πρέπει να αλλάξει. Κάτι πρέπει να γίνει λοιπόν. Ευχαριστώ για την απάντηση και πάλι, με στρέφει σε έναν καλύτερο δρόμο.

Η δύναμη είναι μέσα σου

Οι καθηγητές στα πανεπιστήμια είναι χάλι μαύρο,καμία σχέση με αυτούς στο σχολείο.

Υπάρχουν όντως. εγώ είχα πέρυσι έναν καθηγητή στο φροντιστήριο που μου έκανε φυσική.Εγω με την φυσική ποτέ δεν τα πήγαινα καλά. Αυτός όμως ήταν άνθρωπος που ακόμα και την παραμικρή κοτσάνα να τον ρώταγες αυτός θα σου απαντούσε, σε σχέση με το μάθημα πάντα.Ετσι έγραψα πολύ καλά

Πολλές φορές έχω πει στον εαυτό μου να παραμένει ψυχραιμος και να γελάει όταν κάποιον του φέρεται άσχημα μόνο και μόνο για να δείξω ότι 'εγω περνάω καλύτερα από εσένα που μου την είπες '

Μακάρι να βγει και παραεξω

Είσαι ευαίσθητος και δοτικός,το έχουν μυριστεί
Ουδετεροποίησε τις αντιδράσεις σου,οριοθέτησε καλύτερα την ανοχή σου

Μάλλον λεσ κοτσανεσ γενικά κ αντιδρανε η είσαι διαφορετικός να κατσεισ να σκεφτείς να το διορθώσεις μην τυχόν πας σε γιατρό γι αυτό πολλοί είμαστε έτσι μη σε ανησυχεί δηλαδή είναι θέμα κοινωνικότητας κι εγώ το έχω

https://youtu.be/qtew4D-XZkk

δλδ οντως φταιω εγω,δεν ειναι κατι που συμβαινει στον καθενα σωστα?

Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση δεν είναι ότι φταις δεν είναι κι ότι όλοι οι άλλοι είναι καλοί γενικά άμα δε λες κάτι συμβατικό σου τι λένε μίλα και με κανένα γιατρό για σίγουρα έτσι νομίζω εγώ

τι εννοεις συμβατικο?,οταν μου τι λεει καποιος μπορει να εχω χιλια δυο επιχειρηματα να τον κανω ξεφτιλα και να υποστιριξω την θεση μου αλλα δεν μου βγαινει να τα πω,μπορει να πω λιγα,σκεφτομαι οτι ανα τα θα μου πει αυτος κατι χειροτερο,ή οτι θα γινω ο κακος της υποθεσης,επισης δεν μπορω να την πω σε εναν καθηγητη γτ μετα δεν θα με περναει στο μαθημα του

Δηλαδή ο άλλος που σου τι λέει είναι χαζός μόνο εσύ μπορείς να το κανεισ αυτό;Τότε μπράβο άμα νομίζεις ότι είσαι ανώτερος η καλύτερος μάλλον να σε προσγειώσουν προσπαθούν

Quote:

---

Originally Posted by Stavrosbmw

τι εννοεις συμβατικο?,οταν μου τι λεει καποιος μπορει να εχω χιλια δυο επιχειρηματα να τον κανω ξεφτιλα και να υποστιριξω την θεση μου αλλα δεν μου βγαινει να τα πω,μπορει να πω λιγα,σκεφτομαι οτι ανα τα θα μου πει αυτος κατι χειροτερο,ή οτι θα γινω ο κακος της υποθεσης,επισης δεν μπορω να την πω σε εναν καθηγητη γτ μετα δεν θα με περναει στο μαθημα του

---

Οσον αφορα τους καθηγητες σε καταλαβαινω απολυτα!ημουν φοιτητρια κ τα εχω ζησει!!μαλιστα μια φορα μου χε μεινει αξεχαστο!διναμε ενα μαθημα,ενα παιδι πηρε τα θεματα κ σηκώθηκε να φυγει!ο καθηγητης τον ρωτησε γτ φευγει κ ειπε το παιδι οτι ηταν φανταρος κ δεν εχει διαβασει!!κ τι του ειπε ρε φιλε,οσο ειμαι εγω εδω δεν προκειται να παρεις πτυχιο!!μιλαμε για θρασσοςη αιθουσα γεματη κ αυτος.δεν κρατησε ουτε τα τυπικα!!

Το πρόβλημα με όλη τη νέα γενιά είναι ότι είστε όλοι άντρες γυναίκες κακίασμενοι δε σέβεστε τίποτα και δεν αγαπάτε δικαίωμα σας να είστε έτσι δικαίωμα μας να σας κράζουμε γιατί εμείς μεγαλώσαμε αλλιώς

Αρες μαρες κουκουναρες!

Ευχαριστώ κοπελιά αλλά θα μεγαλώσεις και θα καταλάβεις για την ώρα δεν ξέρεις τίποτα ακόμα

Ελις μου χωρις παρεξηγηση δεν εισαι ο μονος που τραβας ζορια κ ξερεις απο την ζωη!32 χρονων δεν με λες κ μικρη!οκ?

Ζόρια είναι να πεινάς να μην μπορείς να μιλήσεις από το ζόρι γιατί καίγεται ο εγκέφαλος και να έχεις ψύχωση όταν λέμε έχεις ψύχωση εννοούμε τα παθαίνεισ όλα άγχος κατάθλιψη κλπ δουλεύω από τα δεκαπέντε και είμαι τριάντα πέντε σε πληροφορώ το ότι λέω βλακείες είναι το πιο απλό το βασικό είναι ότι δεν ξέρω αν μπορώ να επιβιώσω δεν είναι μόνο να δουλεύεις αλλά και πόσα παίρνεις κάτω από 800 υπάρχει πρόβλημα γι αυτό είμαι έτσι δεν έχω κάτι με σένα κι επίσης κουράστηκα

Για να στο τελειώσω κατάθλιψη είχα μου φύγε με διατροφή κ γυμναστική παίρνω φάρμακα αλλά όχι αντικαταθλιπτικά με τρελαίνουν αυτό είναι το πρόβλημα όλων πως θα επιβιώσουμε

Μάλλον δεν έχεις καταλάβει τπτ από αυτά που λέω, πότε δεν πειράζω κάποιον που δεν με έχει πειράξει αυτός πρώτα, και δεν είπα ποτέ ότι είμαι ανώτερος, όλα αυτά εσύ τα λες, τόση ώρα μου γράφεις ασυναρτησιες, δεν βγάζεις νόημα, είσαι 35 χρονών και εγώ 19 αλλά προφανώς καταλαβαίνω περισσότερα από εσένα

Που κολλάει αυτό με το θέμα της συζήτησης ?

Αυτό ακριβώς. Και δίκιο να έχω σε κάποια πράγματα δισταζω να τους το πω γιατί κατά κάποιον τρόπο με έχουν του χεριού τους. Δεν λέω ότι έχω πάντα δίκιο. Προς θεού. Αλλά οκ επειδή είμαστε εμείς μαθητές και αυτοί καθηγητές δεν σημαίνει ότι πρέπει να μας φέρονται σαν σκουπίδια. Κάθε εξάμηνο μας δίνουν να συμπληρωσουμε ανώνυμα ερωτηματολογια για τους καθηγητές, αξιολόγηση, αλλά ποτέ μου δεν άκουσα ότι εδιωξαν κάποιον καθηγητή γιατί έκανε το τάδε. Το υπουργείο πάντα τους υποστηρίζει. Και δεν είναι μόνο οι καθηγητές. Κάποιες φορές που προχωράω στον δρόμο,όταν πχ σχολαω από τη σχολή και είμαι χαλαρός έρχεται κάποιος για κάποιο λόγο και μου χαλάει την διάθεση. Πχ τις προάλλες περίμενα την παρέα μου να πάμε για καφέ και είχα το κινητό στο χέρι, ειμουν σε μια πλατια με πολύ κόσμο και περνάει ένας τύπος γύρω στα 50 φούριοζος με κουτουλαει και παραλίγο να μου ρίξει το κινητό, δεν γύρισε να πει ούτε μια συγγνωμη. Μια άλλη φορά ειμουν μόνος στο δρόμο και καθώς περπατουσα ερχόταν από την αντίθετη κατεύθυνση 3 παιδιά την ηλικίας μου πάνω κάτω, με εβρισαν κρυφά αλλά το άκουσα και γυρνάω και σταματάω. Μου λένε "φιλαράκι τρέχει κάτι ? Προχώρα, αντε" εγώ στο τσακ ειμουν να ορμισω αλλά ήταν 3 και εγώ 1.

Να σου πω την αληθεια βλεπω το θεμα σου εδω και κανα τριημερο αλλα ακομα δεν εχω καταλαβει ακριβως τι ειναι αυτο που σε απασχολει. Το οτι δυσκολευεσαι στη σχολη σου και εχεις βλαμμενους καθηγητες;
Αμα ειναι αυτο (και βασικα αυτο εφαρμοζει σε οποιονδηποτε ανθρωπο νομιζω) το μονο που μπορεις να κανεις ειναι να προσπαθησεις να βαζεις τον εαυτο σου λιγο πιο αντικειμενικα στη θεση του αλλου. Οχι να γινεσαι χαλι η θυμα, καθολου, αλλα να προσπαθεις να καταννοεις λιγο πιο αντικειμενικα την καθε κατασταση για να μη χαλιεσαι ο ιδιος τοσο μεσα σου.
Δηλαδη αμα ενας καθηγητης δεν ειναι και σουπερ προθυμος να σε καθοδηγησει/βοηθησει σε καποια δυσκολια σκεψου ποσους φοιτητες διδασκει συνολικα; Αμα ασχολουνταν με τα μα και μου του καθενα θα εκαιγε φλατζα. Εγω οταν ημουν φοιτητηρια ημασταν πανω απο 300 ατομα στο ετος μου. Ε οση καλη διαθεση και να εχει καποιος στην αρχη μετα απο πολλα χρονια διδασκαλιας ξεζουμιζεται και κανει το μινιμουμ, ειναι η φυση της διδασκαλιας οπως την ξερουμε και την εχουμε καθιερωμενη τετοια, μαζι με τα ξερα καιγονται και τα χλωρα γιατι αλλιως θα επαιρναν ολοι οι καθηγητες χαπια απο ενα σημειο και μετα.
Στο λεω εχοντας διδαξει δυο χρονια, ειναι πολυ δυσκολο ψυχολογικα και νοητικα να εισαι διαθεσιμος για ολους και ολα και δεν θα αντεχα για πολυ υπο τις ιδιες συνθηκες, σε στερευει μεσα σου. (το πως θα επρεπε να λειτουργουν αυτα τα πραγματα ειναι μια αλλη τεραστια συζητηση). Δεν ειναι κακοι οι τυπικοι καθηγητες δηλαδη, απλα δε γινεται αλλιως.
Και ναι σιγουρα υπαρχει μια πλειοψηφια βολεμμενων που ειναι στα @@ τους γενικα και την εχουν δει καπως. Αλλα αμα γινονται οσα γινονται στη χωρα και αυτος εχει την εδρουλα του ειναι να μη τη δει καπως; Αυτος και ο Ιησους Χριστος :P
Θα μου πεις τι να τη κανεις αυτη τη σκεψη; Ισως το να καταννοεις το γιατι γινεται αυτο θα σε βοηθουσε να μη νιωθεις ασχημα και να μη το παιρνεις προσωπικα. Φταιει ισως και η ελλειψη σιγουριας μεσα σου που σε κανει να παιρνεις λιγο πιο προσωπικα και κατακαρδα αυτη τη ψυχροτητα του κοσμου. Ωστοσο ολοι εχουν τα προβληματα τους, και οταν το ξερεις οτι κανεις δε χρωσταει τιποτα σε κανεναν παραμονο σκοτιζεται με τα δικα του δε χαλιεσαι τοσο.
Το ιδιο σκεπτικο εφαρμοζει και σε οποιονδηποτε αλλον. Πχ προσφατα χαιρετησα εξω εναν γνωστο απο ενα μαθημα που εχουμε μαζι σε τμημα δεκαπεντε ατομων και με αγνοησε επιδεικτικα. Χαλαστηκα για λιγο, μου ψιλογαμησε τη μερα. Αλλα μετα σκεφτηκα οτι που σκατα ξερω τα κινητρα του και τι με νοιαζει; Μπορει να εχει αγχωδη διαταραχη ξερω γω η να ειναι αντικοινωνικος και να μη ξερει να συναναστρεφεται κοσμο σωστα, η μπορει να μην ειναι στη κουλτουρα του να χαιρεταει γνωστους παραμονο ατομα με τα οποια εχει πιει μαζι δυο καφασια μπυρες ξερω γω (ειναι απο αλλου) η μπορει να του θυμιζω καμια μαλακισμενη πρωην του η κάποια που δε χωνευει, η μπορει απλα να μη χωνευει τη φατσα μου βρε αδερφε...και;;; Τι εγινε; Εχει να κανει με εμενα τιποτα απο αυτα; Οχι. Αρα γιατι να χαλαστω; Αυτο εννοω οταν λεω κατανοηση του αλλου για τον εαυτο σου πρωτα απο ολα.
Απο εκει και περα φυσικα και πρεπει να υποστηριζεις με ομορφο τροπο το δικιο σου και να μη κανεις πισω, αυτο που περιγραφω δεν ειναι υποχωρητικοτητα η δουλοπρεπεια, ειναι μηχανισμος για να εισαι εσυ πιο χαλαρος. Απλα μην βλεπεις παντου εχθρους...μπορει να αισθανεσαι εσυ καπως απεναντι στους αλλους (μειονεκτικα η και υπερανω) και αυτο να το εκπεμπεις...εικασιες κανω. Πιστευεις εχει καποια βαση καποιο απο αυτα τα ενδεχομενα;

Εγώ σα μεγαλύτερος θα σου πω μόνο τρία πράγματα πρώτα θα μάθεις να σέβεσαι γτ καθένας έχει τα προβλήματά του και δεν είναι υποχρεωμένος να σε ανέχεται κι όταν λέμε σεβασμό πρώτα από όλους στην οικογένεια σου δεύτερον μετά θα μάθεις να αγαπάς κορίτσια αγόρια ότι γουστάρεις αλλά δε θα κοροϊδεύεις και τέλος όσο μεγαλώνεις έχεις καθήκον να φέρεσαι καλά σε όλους άμα τα κανεισ αυτά δε χρειάζεται να κανεισ τίποτα άλλο ούτε ψυχολόγους ούτε γιατρούς ότι και να έχεις άμα βγάλεις κάτι λέμε

Μα αυτο σου λεω.Σεβομαι οποιον με σεβεται.Αν δεν με ενοχλησει καποιος δεν υπαρχει περιπτωση να τον ενοχλησω.Τι ενοεις οτι καθενας εχει τα προβληματα του και δεν ειναι υποχρομενος να με ανεχεται?Δηλαδη αν κανω μια ερωτηση σε εναν καθηγητη και αρχισει να μου φωναζει ειναι σωστο?Τις προαλλες οταν τελειωσε το μαθημα πηγα να ρωτησω εναν καθηγητη για ενα βιβλιο,και του μιλησα με πολυ ευγενεια και αυτος με διαολοστειλε με τον τροπο του.Μεχρι πριν λιγο εκανε πλακα ομως με εναν αλλο μαθητη.Αυτο ειναι σεβασμος δλδ?Αν δλδ ερθει καποιος σπιτι μου και σκωτωσει την μανα μου θα του πω.Φιλαρακι εισαι μεγαλυτερος μου αρα καλα εκανες και εκανες οτι εκανες?Μην τρελαθουμε κιολας.Επισης οταν καποιος εχει τα προβληματα του καλο ειναι να μην δινει συμβουλες.

Απαντά στη Ναταλία που τα λέει καλά εγώ έκανα το καθήκον μου στα είπα τα βασικά

Οκ συμφωνω στα περισσοτερα απο αυτα που λες.Για το ατομο ομως που λες οτι δεν σε χαιρετησε δεν υπαρχει κανενας λογος να τον δικαιολογεις.Θα του επευτε ο κωλος δλδ να πει ενα γεια?Ακομα και αν δεν σε συμπαθει δλδ.Αυτο ειναι που μας ξεχωριζει απο τα ζωα εξαλλου.Εγω αν μια μερα ειμαι σκατα,δεν θα ξεσπασω τα κομπλεξ μου πανω σε ανθρωπο.

Δε με νοιαζει βασικα γιατι απλα δεν ηταν υποχρεωμενος. Δε θα του επεφτε ο κωλος και μαλακια του, εγω δεν θα το εκανα, αλλα τι με νοιαζει πως φερεται ο αλλος; Μανα του ειμαι; Η γκομενα του; Η φιλη του; Παιζει καποιο ρολο στη ζωη μου;
Αν επαιζε καποιο ρολο (πχ γιος φιλος γκομενος) ναι, θα ειχε σημασια να με νοιαζει το πως μου φαιρεται. Αλλα αφου δεν με ξερει γιατι να χαλασει τη διαθεση μου το οτι φαιρεται σα γαιδουρι; Αφου αυτη η συμπεριφορα δεν αντανακλα το ποια ειμαι εγω. Αντανακλα εκεινον. Και εκεινον θα ακολουθει οπου παει αυτη η μιζερια, οχι οποιον δε χαιρεταει. Σιγα μη σκασω.
Δεν σου εξηγω αν ειχε δικιο η αδικο η αν ειναι ζωαδι η οχι, μαζι σου, ειναι. Σου εξηγω οτι δεν εχει λογο να με επηρεαζει εμενα μεσα μου.