μοναξια και μοναχικοτητα στη ψυχωση

καλησπερα σε ολες/ους

οντας ψυχωσικη εχω βιωσει και τη μοναξια και τη μοναχικοτητα

μοναξια γιατι πανω στα επεισοδια νιωθω τους παντες εναντιον μου και να θελουν να μου κανουν κακο.
μοναξια γιατι δε μπορω να εμπειστευτω κανεναν και να μιλησω
μοναξια γιατι εχασα παιδικη φιλη οταν εμαθε τα συμπτωματα μου
μοναξια γιατι κατι με κραταει σε αποσταση απο το να συνδεθω και να επικοινωνησω με αλλους.νιωθω αταιριαστη, οτι δεν εχω τι να πω, οτι θα πω χαζομαρες.νιωθω οτι θα ειμαι λιγη απεναντι τους.
μοναξια γιατι δεν εχω εναν ανθρωπο να παω για καφε κι εχω βαρεθει να πηγαινω μονη μου ή με τη μανα μου που παντα θα με επικρινει.

απο την αλλη ωρες ωρες απολαμβανω το να ειμαι μονη μου μιας και με τον εαυτο μου κανω παρεα ετσι οπως ειμαι χωρις να πρεπει να συμπεροφερθω καπως.με καταλαβαινω, ασχολουμαι με τα δικα μου, χαλαρωνω χωρις να δινω λογαριασμο σε κανεναν.

εσεις τα νιωθετε αυτα?η ψυχωση νομιζω τελικα εχει πολυ και απο τα δυο και ειδικα απο μοναξια.
δε μπορεις να ανοιχτεις ευκολα σε κανεναν χωρις να σε κοιταξει περιεργα ή να μην εξαφανιστει
αυτο που με ενοχλει ειναι οτι ειναι πολυ παρεξηγημενη παθηση και ολοι νομιζουν οτι θα μπλεξουν σε κατι κακο αν επικοινωνησουν μαζι σου ενω το μονο που θες ειναι απλα μια παρεα.
προσπαθησα στο παρελθον να βρω φιλους μεσα απο δραστηριοτητες αλλα τιποτα

Η μοναξιά είναι σκέτη εξάρτηση.
Έχει τα καλά της αλλά και πολλά άσχημα, κυρίως.

Είναι σαν να διαβάζω τις σκέψεις μου.

Προσωπικά, όταν είμαι μόνος αισθάνομαι ελευθερία.
Αλλά όσο ελεύθερος και αν είσαι, οι σκέψεις σου πρέπει να εξωτερικευθούν κάπου.
Και λεω εγώ μέσα: "Ούτε ένας δεν υπάρχει να με ακούσει; Ή μήπως είναι καλύτερο που δεν με ακούνε;
Ευτυχώς που δεν με ακούνε, γιατί θα με κάνουν βούκινο! Δεν είναι να εμπιστεύεσαι κανέναν τους.
Κανείς δεν είναι άξιος εμπιστοσύνης! Καλύτερα μόνος μου!".
Και φτου απ'την αρχή!

Είναι ένας φαύλος κύκλος. Ένα σπιράλ που δεν οδηγεί πουθενά!

Και είναι μονόδρομος το να γνωρίσεις κόσμο, που να μπορείς να του εξομολογηθείς πράγματα.
Το φόρουμ είναι ένας τέτοιος χώρος και εγώ προσωπικά, εδώ στο φόρουμ έχω γνωρίσει άτομα
τα οποία εκτιμώ και με εκτιμούν αφάνταστα και που τους έχω πει τις πιο ενδόμυχες σκέψεις μου.
Έχουμε γίνει φιλαράκια με λίγα λόγια και αυτό με έχει βοηθήσει αρκετά.

Η λύση είναι να βγεις από το καβούκι σου, όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.
Δεν είναι κατάσταση αυτή και το ξέρουμε όλοι.

εγω δε μπωρω τη μοναξια
καποιοι απο τους φιλους μου ξερουν οτι παιρνω φαρμακα και οτι εχω νοσηλευτη στο νοσοκομειο αλλα μεχρι εκει δε συζηταμε τα της ψυχωσης σαν να μην εχω τιποτα.
Το μονο εξοδο μου ειναι ο καφες που πινω σχεδον καθε μερα. ουτε καπνιζω ουτε πινω...
Δεν μπωρο να μη βγω γενικος με πιανει αγχος τα απογευματα ειδικα οταν καθομαι μονος σπιτι δεν εχω τη να κανω να περασω το χρονο μου με πιανει ενα βαρος στο στηθος. οταν ειμαι με παρεα ξεχνιεμαι και ειμαι καλυτερα.
δεν με νοιαζει που δεν μιλαω για τη ψυχωση με αυτους για αυτο ειναι ο γιατρος μου

γενικος δεν μπωρω τη μοναξια θελω να ειμαι με παρεα και ας μη μιλαμε ποτε για τη ψυχωση

εμενα η ψυχωση γενικα με εχει κανει αναισθητο..

Οσα περιέγραψε boo μου φαίνονται πολύ οικεία.
Νιώθω καθημερινά τον πόνο που δημιουργούν οι κοινωνικές συναναστροφες. Πολλές φορες σκέφτομαι αν αυτό που θα πω ταιριάζει η θα γίνω αγενής,μετραω τα λογια μου κ δεν είμαι αυθόρμητος παρα μονο με λίγους.

Δεν έχω βιώσει περιθωριοποίηση ακόμα.Φυσικά όλα τα αποτελεσματα της πάθησης κ τις συνέπειες τα έχω βιώσει.

Σήμερα που βγήκα διαπιστωσα πως υπαρχουν πολλοι αμόρφωτοι άνθρωποι που μπορείς να πεις οτι δεν τους κόβει αλλά έχουν άριστες κοινωνικές δεξιότητες κ είναι καπατσοι κ περνιούνται για έξυπνοι.
Πολλοί απο μας είναι έξυπνοι αλλά όσα κλέβει η πάθηση μας κανει να φαινομαστε χαζοι.
Λίγο άσχετο αυτό με το θέμα αλλά το έχω παράπονο γιατί μου έχει γαμησει την αυτοπεποίθηση κ απομονωνομαι κ τα βάζω άδικα με μένα καθώς δεν μπορω να δω τις πραγματικές μου δυνατότητες.

Οταν μιλαμε για μοναξια , σχεδον ολοι θα σου πουν οτι ναι και εγω νοιωθω μονος και δεν λενε ψεμματα. Γιατι στην πραγματικοτητα ολοι ειμαστε πραγματικα μονοι μες στο κλειστο κελυφος της υπαρξης μας.

Αλλα αυτο ειναι φιλοσοφιες , καποιοι ανθρωποι ειναι πραγματικα μονοι. Δεν φταινε παντα αυτοι , για παραδειγμα η οικονομικη εξαθλιωση ενος ατομου μπορει να οδηγησει στην μοναξια.

Προσωπικα τωρα τελευταια αισθανομαι πολυ μονος, λες και λειπει το "αλατοπιπερο" απο τη ζωη και αισθανομαι να βιωνω μια ρουτινα με τις ημερες να περνουν σαν αστραπη, ιδιες και απαραλαχτες.

Βεβαια, παντα ημουν μοναχικο ατομο απο μονος μου και ακομα και τωρα δεν "δενομαι" σε φιλιες. Οχι οτι εχω κατι εναντιον των ανθρωπων, αλλα να για παραδειγμα δεν παιρνω ποτε τηλεφωνο να κανονισω για καμμια εξοδο... βρισκω κατι αλλο να κανω απο τα πολλα μοναχικα χομπυ που εχω αποκτησει.

Υπαρχει και το λεγομενο στιγμα στην επαρχιακη πολη που μενω, μιας και πολλες φορες εχει τυχει να "χασω" τα αυγα και τα πασχαλια με την ψυχωση, αλλα δεν πιστευω οτι φταιει αυτο.

Φταιω μαλλον εγω , γιατι ετσι ειναι ο χαρακτηρας μου μοναχικος. Και η ψυχωση και ολα τα συνεπακολουθα ηρθαν απλως σαν κερασακι στην τουρτα.

Δεν ειμαι και τελειως μονος , εχω τους δικους μου και εχω και ενα στεκι που πηγαινω, καθως και ενα αθλημα που με κοινωνικοποιει καπως, αλλα επιφανειακες σχεσεις μονο.

Αυτο που θα ηθελα τωρα ειναι να ειχα την οικονομικη ανεση να κανω μερικα ταξιδια, να ξεσκασω και οποιος λεει οτι το χρημα δεν ειναι σημαντικο μαλλον γελιεται , αρκει να δει αυτους που ειναι αστεγοι και ψαχνουν στα σκουπιδια για να δουν τι σημαινει περιθωριοποιηση.

αυτο που ειχα γραψει σε μια νοσηλεια

η μοναξια δεν ειναι πληγωμενος εγωισμος
η μοναξια δεν ειναι ενα αδειο δωματιο
η μοναξια δεν ειναι ο ιμαντας που σε κρατα καθηλωμενο
ειναι κατι βαθυ σκοτεινο και αχορταγο
κατι δικο σου βαθια δικο σου
που ερχεται και σε κατατρωει
οπως οι τερμιτες το ξυλο...

δεν καταλαβαινω γιατι τα απογευματα με πιανει αγχος φταιει το σολιαν η ειναι απο τα συμπτωματα της ψυχωσης
καθε απογευμα σχεδον νοιωθω ενα βαρος στο στηθος μου και αγχος... αν ειμαι με παρεα ειμαι λιγο καλυτερα αν ειμαι μονος σπιτι δε παλευεται η κατασταση.

Quote:

---

Originally Posted by εσωτερική_σήψη

αυτο που ειχα γραψει σε μια νοσηλεια

η μοναξια δεν ειναι πληγωμενος εγωισμος
η μοναξια δεν ειναι ενα αδειο δωματιο
η μοναξια δεν ειναι ο ιμαντας που σε κρατα καθηλωμενο
ειναι κατι βαθυ σκοτεινο και αχορταγο
κατι δικο σου βαθια δικο σου
που ερχεται και σε κατατρωει
οπως οι τερμιτες το ξυλο...

---

Ομορφο εσωτερικη!!!

τη μοναξια εμενα προσωπικα με ενοχλει που την εχω συνηθησει, που την εχω αποδεχτει σαν μια πραγματικοτητα κ σταθεροτητα, de facto που λεμε, κατα καιρους κανω αποπειρες να βγω απο το καβουκι μου αλλα ειναι κ το περιβαλλον που ζω το κλειστο που δεν αφηνει πολλα περιθωρια, εδω που ζω εχουν λαλησει οι υγιεις,(χωριο 200 ατομων κυριως ηλικιωμενοι) σκεφτειτε κατα ποσο εγω που εχω κ ιστορικο διαταραχων,απο την αλλη η φυση της ψυχωσης μου ειναι τετοια που η μοναξια τη καλμαρει καπως, κ με κανει να αισθανομαι πιο ηρεμος κατα διαστηματα, μου χει τυχει οι πολλες κοινωνικοτητες να μη με βγαλουν σε καλο, η αληθεια παντως ειναι πως τα απογευματα τουλαχιστον η τα πρωινα αντι να σαπιζω στο σπιτι στο pc θα ηθελα να με "τσιγκλαει" κατι να παω εξω στον καφενε ακομα κ αν ξερω πως δεν θα δω κ τιποτα ιδιετερο κ παλι μονος θα μαι. κατι που συμβαινει μεν αλλα οχι συχνα,θα ηθελα προσωπικα να μπορουσα να μετακομισω σε μια μικρη πολη αλλα οι καταστασεις κ τα οικονομικα μου δεν μου το επιτρεπουν προς το παρον,παντως εσεις παιδια που ζειτε στη πολη εκμεταλλευτειτε οσες ευκαιριες για διαφορες ασχολιες κ παρεα σας δωθουν, σκεφτειτε πως δεν εχουμε ολοι ανθρωποι αυτο το προνομιο, να ειστε ολοι καλα

μοναξια απο τα 14.συνεπεια μειζον καταθλιψη για 1.5 χρονο τοτε
ολα εκεινα τα χρονια ειχα απλετο χρονο να σκεφτω.συνεπεια να δικαιολογω τους αλλους για να καταπραυνω τον πονο που μου προκαλεσαν για να διωξω το θυμο προς τους αλλους.συνεπεια να ανεχομαι απο τοτε πολυ ασχημες συμπεριφορες αλλων που με κρατησαν πισω.
τα πρωτα συμπτωματα της ψυχωσης στα 16 με εκαναν να αποτραβηχτω απο τα πολλα πολλα.
μοναξια και λαθος ανθρωποι.
απο μικρη ετρεχα πισω τους κι αυτοι με βαζανε στην ακρη.παραταιρη ακομα και τωρα.εχω συνηθισει τη μοναξια αλλα παντα ειναι κατι που θα ηθελα να αλλαξω.αλλα πλεον δεν την αλλαζω και με κατι που δε μου αξιζει..μοναχικοτητα

μιλαμε boo επαθες τη ψυχωση πολυ μικρη.... δεν ξερω πως θα ειμουν αν την παθαινα και εγω μικρος εγω την επαθα 33 και ολλα τα εζησα φυσιολογικα αν και ειχα προβληματα γιατι ειμουν δυσλεκτικος πριν αναγνωριστη η δυσλεξια ως προβλημα και ειχα δυσκολη εφηβεια μεταεφηβεια

μοναξια νιωθω και γω αφανταστα και αν και εχω 1 με 2 ατομα(φιλικα) που μιλαμε ειναι και αυτοι με ψυχολογικα προβληματα σαν τα δικα μου ολοι οι φαινομενικα υγιεις με εκοψαν απο παρεα και ουτε συμμαθητες αλλα ουτε και συμφοιτητες μ μου μιλανε και αν τους μιλαω στο φεισμπουκ δεν μου δινουν καν σημασια.Απο κοπελα- συντροφο προσπαθω να αποδεχτω οτι θα μεινω μονος μ λογω κυριως οτι δεν μπορω να παντρευτω και λογω της αρρωστιας μου που δρα στιγματιστικα για μενα και εχω χειροτερεψει τοσο πολυ που φαινεται το προβλημα μ τωρα σε συγκριση με παλιοτερα που ημουν καλυτερα.Οποτε εδω και τοσο καιρο προσπαθω να λατρεψω τη μοναξια για να μην νιωθω ασχημα και στεναχωρια που θα ειμαι μονος μου.Αυτο καντε και σεις λατρεψτε τη μοναξια σκεφτειτε για παραδειγμα τι τι θελω την οικογενεια αγχος φασαρια ειναι ενω τωρα ελευθεροι πατε οπου θελετε διχως να δινετε πουθενα λογαριασμο και διχως να ξοδεύεστε πολυ αυτα οσον αφορα τη συντροφο-σύζυγο και παιδια.Οσον αφορα τους φιλους σκεφτειτε καλυτερα μονος μου παρα να πω κατι σε εναν να το πει σε εναν αλλον και να γινεται φασαρια και να αναστατωνόμαστε ψυχικα.Αντι αυτων γραφτειτε σε ενα γυμναστηριο ή καντε μονοι σας εναν περιπατο μιας ωρας οπως κανω και γω για να ριξω το γαμ@@@@νο σακχαρο απο τα κολοφαρμακα που παιρνω και ειμαι μολις 27,5 χρονων.

Το χειρότερο είναι να μην γίνεσαι αποδεκτός. Να δίνεις τον καλύτερο σου εαυτό και να εισπράττεις παραγνώριση. Μπορεί να ζεις μέσα στις ευκαιρίες, στο καταλληλο περιβάλλον για κοινωνικοποίηση και αποκτηση φιλίας και ο χαρακτηρας σου να μην σε βοηθα κι αυτο που τελικα σου μενει ειναι μόνο αρκετες γνωριμιες οι οποίες δεν σου προσφερουν τα χαρακτηριστικα της φιλιας. Όλα αυτα ειναι αιτία ψυχολογικών προβλημάτων ή επιδείνωσης τους όταν ήδη υφίστανται.
Ειναι άσχημο να εχεις τοσα να πεις, πολλά να εξωτερικεύσεις και κανενα να τα μοιραστείς ή να γυρίζεις στους δρομους μονος σαν την αδικη καταρα.
Εδω μιλαμε για τη μοναξια ως προβλημα και όχι την ενσυνείδητη επιλογη της οπου καποιος επιλέγει να ειναι μονος επειδη η μοναξια ειναι αυτο που το είναι του επιζητεί ως ο χώρος στον οποιο βρισκει γαληνη, ευτυχία, δημιουργικότητα ενω αν ήθελε έχει την ικανοτητα να ειναι κοινωνικος και να αποκτα φιλους.

Quote:

---

Originally Posted by mgilleas

μοναξια νιωθω και γω αφανταστα και αν και εχω 1 με 2 ατομα(φιλικα) που μιλαμε ειναι και αυτοι με ψυχολογικα προβληματα σαν τα δικα μου ολοι οι φαινομενικα υγιεις με εκοψαν απο παρεα και ουτε συμμαθητες αλλα ουτε και συμφοιτητες μ μου μιλανε και αν τους μιλαω στο φεισμπουκ δεν μου δινουν καν σημασια.Απο κοπελα- συντροφο προσπαθω να αποδεχτω οτι θα μεινω μονος μ λογω κυριως οτι δεν μπορω να παντρευτω και λογω της αρρωστιας μου που δρα στιγματιστικα για μενα και εχω χειροτερεψει τοσο πολυ που φαινεται το προβλημα μ τωρα σε συγκριση με παλιοτερα που ημουν καλυτερα.Οποτε εδω και τοσο καιρο προσπαθω να λατρεψω τη μοναξια για να μην νιωθω ασχημα και στεναχωρια που θα ειμαι μονος μου.Αυτο καντε και σεις λατρεψτε τη μοναξια σκεφτειτε για παραδειγμα τι τι θελω την οικογενεια αγχος φασαρια ειναι ενω τωρα ελευθεροι πατε οπου θελετε διχως να δινετε πουθενα λογαριασμο και διχως να ξοδεύεστε πολυ αυτα οσον αφορα τη συντροφο-σύζυγο και παιδια.Οσον αφορα τους φιλους σκεφτειτε καλυτερα μονος μου παρα να πω κατι σε εναν να το πει σε εναν αλλον και να γινεται φασαρια και να αναστατωνόμαστε ψυχικα.Αντι αυτων γραφτειτε σε ενα γυμναστηριο ή καντε μονοι σας εναν περιπατο μιας ωρας οπως κανω και γω για να ριξω το γαμ@@@@νο σακχαρο απο τα κολοφαρμακα που παιρνω και ειμαι μολις 27,5 χρονων.

---

Είσαι πολύ νέος για να υποφερεις τόσο!
Να κοινωνικοποιηθείς ακόμα περισσότερο ώστε να πετυχεις τα καταλληλα για σενα ατομα, ιδιως άτομα που σου κανουν κλικ πως ειναι πιο κοντα στο δικο σου χαρακτηρα και ως ανθρωποι πιο προσιτοι και απλοί, αντι να συνεχίζεις να παρακαλας αυτους που ήδη σε έχουν απορρίψει.
Βρες και καποιο συμβουλο, ενα καλο ψυχολογο να σε βοηθησει να βελτιωσεις ορισμενες πτυχες σου ως χαρακτηρας και ως τροποι συμπεριφορας. Παροτι μεγαλα θαυματα δεν γινονται, οι πιθανοτητες σου για περισσότερη αποδοχη αυξανονται.

δεν ξερω τι παιζει με τα κεντρα ημερας δηλαδη πως πας κτλ μηπως απο εκει μπορουμε να κανουμε φιλους και σιγουρα να κοινωνηκοποιηθουμε αλλα και να βελτιωθουμε μεσα απο τις δεξιοτητες που αναπτυσσονται σε αυτα.Αν εχει παει καποιος ας μας ενημερωσει.

απο κεντρα ημερας δεν εχω ιδεα.ειχα απευθυνθει σε ενα απο αυτα μου πηραν ιστορικο αλλα δεν ξεκινησα γιατι δεν ταιριζε το προγραμμα τους με το δικο μου.
εχω εμπειρια ομως απο ομαδες αυτοβοηθειας.πηγαινα 4 χρονια και τωρα παω σπαστα οταν ανεβαινω αθηνα.κοινωνικοποιεισαι, μπορεις να χτισεις φιλιες, συζητας οτι σε απασχολει και ακους αποψεις μεσα σε ενα κλιμα που ολοι θελουν να σε βοηθησουν μεσα απο τη δικη τους εμπειρια, δεν σε επικρινει κανεις, και υπαρχει αλληλοκατανοηση και μιλας σε ατομα που εχουν αναλογες εμπειριες, δε χρειαζεται να ους εξηγησεις τι νιωθεις και πολυ..γιατι το εχουν νιωσει και οι υπολοιποι..
δυστυχως απο τοτε που εφυγα απο αθηνα χαθηκα με τα παιδια σιγα σιγα δυστυχως και πολυ με στεναχωρει αυτο..

boo εγω θελω να αναφερθώ με τη σειρα μου στην αρχικη σου δημοσιευση που εκανες σε αυτό εδώ το θεμα λεγοντας σου το εξης, κανεις κατά τη γνωμη μου σε αυτόν εδώ τον κοσμο που είναι τοσο σκληρος και απάνθρωπος δεν πρεπει να μενει μονος του, ολοι χρειαζομαστε την παρεα καποιου φιλου καλου προκειμενου να μας στηριζει στα δυσκολα και φυσικα να τον στηρίζουμε και εμεις οσο μπορούμε, οσο για τις φιλες σου που σε παρατησαν εχω να πω πως δεν ηταν φιλες πραγματικες αλλα οι χειρότεροι σου εχθροι και στην τελικη αν θες καποιον φιλο επικοινωνησε μαζι μου