Πολύ άσχημοι τσακωμοί

Γειά σας. Εδω και 1μισο χρονο προσπαθούμε για παιδάκι με τον σύζυγό μου και τελευταία ενω έπρεπε να ξεκινήσουμε να ψαχτουμε και οι 2, εχω κανει καποιες εξετάσεις μονο εγω, αυτος αποφεύγει τελειως ενω μου λεει οτι θα παει να κάνει και με κατηγορεί οτι για ολη την καθυστέρηση φταίει μονο το άγχος μου. Οι τσακωμοί γι αυτο το θεμα εχουν ξεφυγει εντελώς! Σήμερα ενω ειμαι με μια εβδομάδα καθυστέρηση και μια αρνητικη χοριακη ξανα εθιξα το θεμα των εξετασεων και επειδή λεει μιλαγα δυνατα και ακουγε η πολυκατοικία (ενω δε φώναζα για να ακουει η πολυκατοικία! Λιγο εντονα μιλουσα αλλα δεν άκουγε και η πολυκατοικία κιολας!) ξαφνικα σηκώθηκε πανω και με εβρισε που θέλει λεει να τον βγάλω ανίκανο και το φωναζω να το ακουσουν στην πολυκατοικία! Κουφαθηκα! Επειδη με εβρισε αντεδρασα και πλακωθηκαμε για τα καλα! Ενω μιλουσα και για καποιο δικο μου πρόβλημα που ανακάλυψα με καποια εξεταση, εστίασε μονο στην εξεταση που τον αφορά και δεν λεει να την κάνει! Εν τω μεταξυ ουτε το αποτέλεσμα της δικης μου εξέτασης που δείχνει ενα θέμα που διορθώνεται ευτυχως, δέχεται! Δε θελει να πιστεψει οτι μπορει να υπάρχει προβλημα που μπορούμε να διορθώσουμε ενδεχομένως αν το βρούμε!Εχουν παιξει τα νευρα μου κανονικα..νιωθω οτι με καθυστερει απίστευτα και απλα τα ρίχνει ολα πανω μου οτι φταιει το άγχος μου! Τι κανω τοσο λαθος; γιατι δεν μπορω να τον πεισω να εξεταστει; εχει ξεφυγει η κατάσταση μεταξύ μας... πειτε μου τη γνωμη σας...

μονο για αυτο μαλωνετε η και για πολλα αλλα;;
γιατι αν ειναι μονο για αυτο ας πουμε οτι εχει καποιο κομπλεξ η κατι τετοιο και για αυτο αντιδρα ετσι. ομως αν γινεται και για αλλα θεματα υπαρχει σοβαρο προβλημα στην σχεση σας και ισως πρεπει να αναθεωρησεις κατα ποσο ειναι καταλληλος για οικογενεια μαζι σου

Φυσικα μαλώνουμε για διάφορα θέματα ανα καιρούς που διαφωνούμε οπως φανταζομαι και αλλα ζευγαρια..αλλοτε ασχημα αλλοτε ηπια..αν δεν μιλήσω συνήθως δεν ειναι ασχημα..αν μιλήσω παντα βλέπει μια κριτική στα λογια μου οτι κι αν πω και με οποιο τροπο! Κομπλεξ το καταλαβαίνω οτι εχει μαλλον γι αυτο το θέμα αλλα δε γινεται αλλιως! Δεν είναι λιγα τα ζευγάρια που εξετάζονται! Πως αλλιως θα γίνει δηλαδή; με απείλησε μαλιστα οτι αν η εξεταση βγει καλη θα με ξεφτιλίσει γιατι τον ειπα ανικανο! ΔΕΝ ξεστόμισα ποτέ αυτη την κουβεντα ομως εγω! Και το γεγονός οτι με έβρισε... συμβαίνει συχνα τελευταία και το δικαιολογεί οτι μονο ετσι καταλαβαίνω και οτι εγω το προκαλω! Φρίκη απλα!

Εν τω μεταξυ για αυτο το θεμα δε θα έπρεπε να υπάρχει τετοια αντιμετώπιση νομιζω... και για μενα δεν είναι καθολου ευκολο.. Υπάρχει πρόβλημα στη σχεση μας δεν το συζητω.. απλά προσπαθώ να το παλέψω και να υπερασπιστώ την επιλογή μου όσο μπορώ..πλεον αναρωτιέμαι αν αξιζει βεβαια αλλα δεν τα παρατάω εύκολα.. φαίνεται τελειωμένη υποθεση; χανω τον καιρό μου; γιατι δεν ειμαι παιδακι 20 χρονων ειμαι 32 και εχω πανικοβληθει! Η αλήθεια ειναι οτι δεν ξερω τι να κανω και με τι τροπο να το παλέψω αλλο..

Αυτο που δεν ξερω επισης πως να αντιμετωπίσω ειναι οτι μετα μου στέλνει μηνύματα στο φεισμπουκ να συζητήσουμε τον καβγα γιατι δεν καιγόμαστε λεει με αυτο τον τροπο! Αυτό δεν ειναι επικοινωνία για μενα ουτε και υγιες! Τελευταία με εχει φρικαρει αυτο..δεν μπορούμε να συζητήσουμε τιποτα μες στο ιδιο μας το σπίτι μην τυχον και μας ακούσουν!!!

Διορθωση: Δεν ακουγομαστε* οχι δεν καιγομαστε.

Πάντως ευχαριστώ πολύ που έκανες τον κοπο και απάντησες! 87 άνθρωποι με εχουν διαβάσει μεχρι στιγμής και κανένας δεν εγραψε δυο κουβεντες.. απλά ηθελα να μιλησω λιγο..και παλι ευχαριστώ!

Καλησπέρα κι από μένα.
Καταρχήν θα πρέπει να γίνει κατανοητό οτι αυτό το θέμα που θίγεις είναι πολύ πιο "ευαίσθητο" για τους άντρες από οτι για μας τις γυναίκες. Δεν είναι μόνο ο δικός σου ο άντρας που συνδέει την απόκτηση παιδιού με το πόσο άντρας είναι κτλ, είναι οι περισσότεροι που αντιδρούν έτσι!
Καταλαβαίνω από τα λεγόμενα σου οτι αυτό είναι ένα θέμα που εσένα σε αγχώνει πολύ, έχεις πανικοβληθεί λες και θέτεις και το θέμα της ηλικίας. Είσαι σίγουρη πως μέσα σε αυτο το πλαίσιο δεν έγινες λίγο περισσότερο επίμονη από οτι χρειαζόταν; ή οτι δεν τον αντιμετώπισες με την ευαισθησία και την τρυφερότητα που θα ήθελε;
Αυτό που νιώθω εγώ από τον άντρα σου είναι οτι έχει ανάγκη να του πεις οτι δεν πειράζει αν έχει εκείνος το πρόβλημα, ότι δεν θα τον θεωρήσεις λιγότερο άντρα, δεν θα πέσει στα μάτια σου, δεν θα τον θες λιγότερο. Του τα έχεις πει αυτά; Μοιάζει απλώς φοβισμένος.

Όλα αυτά με την προυπόθεση οτι και ο ίδιος ΘΕΛΕΙ σίγουρα να κάνετε παιδί και δεν έχει πιεστεί ως προς αυτή την κατεύθυνση.

Τα εχω πει..εδώ και 4-5 μηνες μου λεει οτι θα παει.. νιώθω οτι με κοροϊδεύει! Δεν ξερω αν ημουν πιο επιμονη απο οσο έπρεπε αλλα παει καιρός που περιμενω να το παρει αποφαση και δεν ειμαι κι εγω στα καλα μου με ολη αυτη την εκβαση και νιωθω ασχημα ηδη που πρέπει να το ζηταω καθε 3 και λιγο. Θέλει παιδι ναι. Απλα δε μπορει να δεχτει οτι ενδεχομένως χρειαζόμαστε βοήθεια και το ρίχνει ολο πανω μου. Λεει πως φταιω εγω με το αγχος μου και τιποτα αλλο. Παρολο που εμενα καποια εξεταση μου εδειξε κατι που πρέπει να διορθωσω με μια μικρη επέμβαση, ο αντρας μου ακομα ελπίζει πως ισως διορθωθεί μονο του!!!!!!

Εντάξει κανείς άντρας δεν δέχεται ποτέ ότι χρειάζεται βοήθεια, είναι γνωστό αυτό, εδώ προτιμούν να κάνουν κύκλους γύρω από ένα σημείο για να μη ζητήσουν οδηγίες και φανει οτι δεν ξέρουν.
Πέρα από την πλάκα τώρα, νομίζω έχεις αγχωθεί υπερβολικά και παίζει να το κάνεις μεγαλύτερο θέμα από οτι είναι από μόνη σου. Μια φίλη μου προσπαθούσε για χρόνια με τον άντρα της και τελικά ήταν μόνο άγχος, μόλις χαλάρωσε έμεινε εγκυος φυσιολογικά, μην το αποκλείεις.

Σε κάθε περίπτωση ο άντρας σου αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε άμυνα και πρέπει να το χειριστείς λεπτά το θέμα αν θες να πετύχεις τον στόχο σου. Δώστου λίγο χρόνο ακόμα να το επεξεργαστεί μόνος του, 32 είσαι δεν σε πήρανε και τα χρόνια ούτε χάθηκε ο κόσμος για μερικούς μήνες ακόμα. Όσο τον ζορίζεις, τόσο θα θεωρεί οτι του κάνεις επίθεση και τον κατηγορείς. Νιώθει οτι του ρίχνεις την ευθύνη και προφανώς επειδή βλέπει πόσο πολύ θες να μείνεις έγκυος φοβάται μήπως σε απογοητεύσει.

Στη θέση σου θα προσαπθούσα να βάλω ένα χ σε όσα ειπώθηκαν μέχρι τώρα, θα άφηνα λίγο χρόνο να ηρεμήσουμε μεταξύ μας, να ξαναβρεθούμε σαν ζευγάρι στους ρυθμούς μας και μετά θα επιδίωκα μια συζήτηση εφ όλης της ύλης χωρίς τίποτα δεδομένο. Δηλαδή να γίνει μια συζήτηση από την αρχή, το αν θέλετε παιδί, σε ποιο χρόνο το θέλετε, τι κινήσεις πρέπει να κάνετε.. και πρόσεξε σε αυτή τη συζήτηση να είσαι όσο πιο διακριτική μπορείς με το θέμα του, άστον να στο θέσει μόνος του.

το καλύτερο που έχεις να κάνεις Λίνα, είναι να μην τον πιέζεις και κυρίως να μην πιέζεσαι. Είμαι σίγουρη ότι το βασικό εμπόδιο για να συλλάβεις είναι το άγχος σου.. πιστεύω είναι το 95% του προβλήματος και έχω άπειρα παραδείγματα ατόμων που δεν μπορούσαν για χρόνια να αποκτήσουν παιδί επειδή το βάλαν ''στο πρόγραμμα'' και αγχώθηκαν τρομερά!κολλητή μου φίλη προσπαθούσε επί 2,5 χρόνια με τον άντρα της για παιδί, συστηματικά, και τίποτα. Όταν το πήρε απόφαση και σταμάτησε να αγχώνεται έμεινε αμέσως έγκυος.
Όσον αφορά στον άντρα σου είναι ότι χειρότερο να τον πιέζεις γιατί αναμφίβολα νιώθει σαν μηχανή που πρέπει να φέρει εις πέρας το έργο της και όσο δεν το κάνει σε απογοητεύει και απογοητεύεται κι εκείνος. Θα κάνει και τις εξετάσεις και παιδάκι θα αποκτήσετε και μη φοβάσαι τίποτα. Όλα είναι θέμα καλής ψυχολογίας και πίστης στο Θεό.. αυτά έχε κατά νου!

νομιζω το προβλημα δεν ειναι τι σκεφτεται για το αν μπορειτε να κανετε παιδια αλλα ο τροπος που το αντιμετωπιζει.
αυτα που εγραψες για τους καυγαδες σας δειχνουν ανθρωπο που δεν μπορει να συγκρατησει τα νευρα του και ειναι και εγωιστης στις σχεσεις του με τους αλλους ανθρωπους . αυτο που λες οτι σου βαζει λογια που δεν ειπες, ειναι πολυ σοβαρο δειχνει οτι δεν αφηνει περιθωριο επικοινωνιας γιατι θελει να κερδιζει παντα.
αν απο τωρα γινονται τετοιοι καυγαδες τι θα γινεται σε λιγα χρονια;;32 χρονων δεν εισαι καμμια μεγαλη οπως μαλλον φοβασαι, μικρη εισαι.
οσο για το αν το θεμα ειναι πιο ευαισθητο για τους αντρες δεν το πιστευω. μια γυναικα στις περισσοτερες περιπτωσεις κουραζεται πολυ περισσοτερο απο μια τετοια ατυχια. θελω να τολμησω να γραψω, να κανεις μια επανεξεταση της σχεσεως σου μαζι του, μην εισαι βιαστικη, βεβαια εσυ ξερεις καλυτερα τις λεπτομεριες αλλα οι πολλοι καυγαδες απο τωρα δειχνουν μεγαλυτερα προβληματα στο μελλον

Σας ευχαριστώ όλους για τις συμβουλές και το ενδιαφέρον! Υπάρχει όντως πρόβλημα συμπεριφοράς ανεξαρτήτως αιτιών και πίεσης.. το οποίο πρέπει να διορθωθεί και εδώ είναι το δύσκολο κομμάτι της υπόθεσης.. μας εχουν γίνει συνήθεια τετοιου είδους τσακωμοί και δεν ξέρω πως να το αλλάξω αυτό ή έστω να το αποφεύγω γιατί κι εγω ειμαι οξυθυμη ειναι κι εκείνος οξύθυμος και η φασαρία αρχίζει πριν το καταλάβουμε.. Μετά ειναι ολα ενταξει σαν να μην εγιναν ποτε αλλα πληγωνομαστε και οι 2 ενω θα μπορούσαμε να συζητήσουμε οπως κάναμε παλιά..

...............................

ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ μάλλον έχεις μπερδέψει τις δημοσιεύσεις.. ☺

Quote:

---

Originally Posted by Lina_nikol

ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ μάλλον έχεις μπερδέψει τις δημοσιεύσεις.. ☺

---

Ναι σε άλλο θέμα το έγραψα, δεν ξέρω πώς βρέθηκε εδώ. Τελευταία δεν μπορώ να ανοίξω καν το φόρουμ ή μου βγάζει μισά πράγματα.
Το σβήνω για να προσπαθήσω να το μεταφέρω. Ευχαριστώ πολύ Lina.

Μαζί σου έρχεται όταν κάνεις εξετάσεις ή πας στο γυναικολόγο? Αν όχι, ίσως θα ήταν χρήσιμο να του ζητήσεις να έρθει, ώστε να του εξηγήσει ο γιατρός τι ακριβώς συμβαίνει, να το συζητήσουν και έτσι να το πάρει απόφαση. Και να σας κλείσει μετά πχ ένα ραντεβού σε ένα μήνα για να τσεκάρει τις εξετάσεις σας.

οπως αναφερθηκε και παραπανω, για πολλους ανδρες το συγκεκριμενο θεμα ειναι ταμπου και νοιωθουν οτι εχει να κανει με τον ανδρισμο τους.
το να ερθει μαζι σου στον γιατρο, θα ηταν πολυ καλο, μακαρι να το δεχτει, αν και υποψιαζομαι οτι δεν ειναι αρνητικος απο αγνοια, αλλα σκοπιμα, λογω των συμπλεγματων του, οποτε μαλλον θα προσπαθησει να το αποφυγει αυτο.

θα ελεγα ομως κατι αλλο.
εφοσον βρεθηκε κατι σε σενα, γιατι δεν το διορθωνεις και να απευθυνθεις μετα σε αυτον?
καλο (κακο) το αγχος, αλλα ως γνωστον, εξεταζουμε πρωτα τα παθολογικα στοιχεια και μετα μιλαμε για τα ψυχολογικα.
διορθωσε το και κανε για ενα μικρο διαστημα προσπαθειες, και μετα θα εχεις ολα τα επιχειρηματα να του πεις, οτι παθολογικο θεμα απο σενα δεν υπαρχει, αλλα πρεπει να ψαχτει κι ο ιδιος πριν αφησετε τα παντα στην καλη ψυχολογια.

η ψυχολογια σας ειναι ηδη επιβαρυμενη με οσα μας περιγραφεις.
το να λεμε να απαλλαγεις απο το αγχος, καλο ειναι αλλα ειναι λιγο ευχολογιο εδω που εχετε φτασει.