γεια σας ειμαι καινουργια!

Γεια σας,

Εχω βρει το φορουμ εδω και καιρο αλλα τωρα αποφασισα να σας γραψω.
Ειμαι καταθλιπτηκη, αγοραφοβικη και νυμφομανης.Ετσι με χαρακτηρισε ο ταιλευταιος ψυχιατρος που με παρακολουθουσε πριν απο ενα χρονο.
Τωρα πως συνδεεται το αγοραφοβικη με το νυμφομανης ακομα δεν το εχω καταλάβει και ουτε ο πρωην ψυχιατρος μου δεχτηκε να το αναλυσει γιαυτο σταματησα και να πηγαινω.

Παιρνω αντικαταθλιπτικα και υπνωτικα χαπια γυρω στα 8 χρονια.

Τον τελευταιο χρονο με συνταγη γιατρου παιρνω 2 λαντοζ και 2 ταβορ.

Ακομα υποφερω απο αυπνιες,δεν μπορω να κοιμηθω πριν τις 6 το πρωι.Κοιμαμαι γυρω στις 3 ωρες την ημερα, εχω βουλιμικα επεισοδια και ειμαι κλεισμενη στο σπιτι 45 μερες και σημερα........

Δεν βγαινω εξω, με ενοχλει ο αερας, το, φως της ημερας, ο κοσμος που μηλαει, που περπαταει, που γελαει.......
Καπνιζω, πινω χαπια,καθομαι στον υπολογιστη και στην τηλεωραση, και κλαιω οταν σκεφτομαι δυσκολες καταστασεις που εχω περασει.

Αυτα για μενα
χαιρομαι που αποφασισα να σας γραψω γιατι νιωθω οτι με καταλαβαινουν μερικοι.

καλως ηρθες μπιζου
τι ηλικια εχεις ?

καλωσήρθες! να υποθεσουμε ότι είσαι 21 μόλις? που μενεις σε πολή ή σε εξοχή? γιατι εαν μενεις σε εξοχή είναι πολύ όμορφα να βολταρεις εξω μια ηλιόλουστη μερα!

Γεια σας,

ευχαριστω για το καλωσορισμα!!!
Δεν ειμαι 21 ειμαι 25. Το 21 που εχω στο ονομα ειναι η ημερομηνια γενησης του σκυλου μου που δυστυχως δεν μπορω προς το παρων να βγαλω βολτα......
Κοντα στην Αθηνα μενω και θα μπορουσα να πω οτι ειναι εξοχη.

Γεια σου.
Τι σε πιάνει δηλαδή όταν βγαίνεις έξω?Παθαίνεις πανικό?

Καλησπερα bijoux. το θεμα ειναι οτι μας ειπες μεν τι εχεις, αλλα απο την αλλη δεν μας ειπες κατι για να καταλαβοθμε γιατι εισαι ετσι. Πως ειναι η ζωη σου? Συνεβη κατι που σε στεναχορησε?

Γεια σας,

Οταν βγαινω εξω δεν με πιανει πανικος απλα ενα σφηξιμο και μια επιθυμια να γυρισω γρηγορα στο σπιτι ακομα και αν εκει που ειμαι υπαρχουν λιγα ατομα...
Τα τελευταια δυο χρονια αποφευγω πολυσυχναστους χωρους και τον τελευταιο και κατι μηνα αποφευγω γενικα τους χωρους εξω απο το σπιτι.

Δυστιχως συνεβησαν πολλα στην ζωη, διαφορα γεγονοτα αλλα το πιο ασχημο για μενα ηταν οτι περασα ενα χρονο απο την ζωη μου στο νοσοκομειο.Αυτο εγινε στα 19 μου. Εχουν περασει 5 χρονια απο τοτε αλλα ακομα εχω εφιαλτες......

Το μονο καλο ειναι οτι δεν μου αφησε το προβλημα υγειας που ειχα καποιο σωματικο προβλημα εκτος απο καποιες ουλες στο σωμα.
Αυτο πιστευω οτι ηταν το πιο ασχημο που μου σηνεβει διοτι η γνωμη μου ειναι οτι ολα διωρθωνονται(ερωτικα, οικογενιακα,.....)μονο η αρρωστια δεν ειναι στο χερι μας να ξεπεραστει.....

Αν και εχω σταματησει τις συνεδριες εδω και ενα χρονο θα ηθελα να ξαναρχησω, να ξαναβγαινω εξω, να κανω σχεσεις, να γνωρισω κοσμο.
Φοβαμαι πολυ να επιλεξω γιατρο....ειχα ασχημες εμπειριες.

Χαιρομαι πολυ που βρηκα ατομα να μπορω να μηλαω.Πεστε μου κατι και για σας.!!

Καληνυχτα η μαλλον Καλημερα σας!

Είχες προβλήματα και πριν συμβεί αυτό με το νοσοκομείο ε?Επειδή λες ότι έπαιρνες αντικαταθληπτικά και πριν.
Το πιο σημαντικό είναι ότι αυτή η περιπέτεια με την υγεία σου τελείωσε χωρίς να σου αφήσει κάποιο πραγματικό πρόβλημα,πέρα από τα ψυχολογικά δηλαδή που είναι στο χέρι σου να τα ξεπεράσεις.Βέβαια ξέρω πόσο δύσκολα είναι κι αυτά γιατί περνάω σχεδόν τα ίδια εδώ και καιρό και δυσκολεύομαι πολύ τα τα αντιμετωπίσω.Αλλά όταν σκέφτομαι ότι είναι κάτι που εξαρτάται από μένα το αν θα γίνω καλά ή όχι και δεν είναι μια ασθένεια για την οποία δεν μπορώ να κάνω τίποτα,αυτό με παρηγορεί κάπως.
Εσύ που έχεις περάσει μια πραγματική ασθένεια,αυτό πρέπει να σε κάνει πιο δυνατή.Αφού κατάφερες να βγεις καλά από αυτή την ιστορία να σκέφτεσαι ότι μπορείς να καταφέρεις και αυτό τώρα.
Αν νιώθεις την ανάγκη να ξαναρχίσεις συνεδρίες με κάποιον γιατρό να το κάνεις.Δεν πειράζει που είχες άσχημες εμπειρίες παλιότερα.Τώρα μπορεί να είναι αλλιώς τα πράγματα.

Γεια σου Νταλια

Ειναι μια πολυ θετικη σκεψη οτι το να γινουμε καλα ψυχολογικα ειναι στο χερι μας.....
Αν επιτρεπεται εσυ τι προβλημα εχεις?Αν θελεις πες μου.......
Η αληθεια ειναι οτι περνω αντικαταθληπτικα και κυριως λαντοζ απο τα 16 μου που ειχα καποια ασχημα οικογενειακα προβληματα.Δυστηχως δεν εχουν λυθει τελειως ακομα και σημερα απλα εχω εγω παψει να ασχολουμε οποτε με πληγωνουν λιγοτερο.....
Ποσο χρονων εισαι? Πηγαινεισ σε καποιον καλο γιατρο?

Καλημερα!

23 είμαι.
Εχω κατάθλιψη,πολλά ψυχοσωματικά,πανικούς,νοσο φοβία..Δυσκολεύομαι όταν βγαίνω έξω.Για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν έβγαινα καθόλου.Τώρα βγαίνω όσο μπορώ αλλά πάλι με δυσκολία.Εχω πρόβλημα και με τον ύπνο αλλά ευτυχώς έχω βελτιωθεί σε σχέση με παλιότερα.Για αρκετό καιρό δεν μπορούσα κι εγώ να κοιμηθώ με τίποτα πριν τις 6,μερικές φορές δηλαδή δεν μπορούσα ούτε μετά τις 6..Και κοιμόμουν ελάχιστα.Τώρα πάλι καλύτερα είμαι,μου συμβαίνει πιο σπάνια το να μην μπορώ μέχρι το πρωί να κοιμηθώ.
Ηθελα να σε ρωτήσω,λες ότι σε ενοχλεί το φως της ημέρα.Δηλαδή το βράδυ σου αρέσει πιο πολύ?Σου είναι πιο εύκολο να βγεις?Ρωτάω γιατί εμένα αυτό μου συμβαίνει.
Πηγαίνω σε έναν πολύ καλό γιατρό,με βοηθάει αρκετά.Δεν είμαι όμως Αθήνα.

Γεια σου Νταλια,

Τι ακριβως ειναι η νοσοφοβια?Φοβασαι τις αρρωστιες η κατι τετοιο?
Οταν λεω οτι με ενοχλει το φως της ημερας δεν ειναι οτι μου αρεσει η νυχτα περισσοτερο.
Απλα οταν κοιμαμαι 3 ωρες την ημερα με χαπι και μετα βγαινω στον ηλιο με ενοχλει, με ζαλιζει.
Επισης την ημερα κυκλοφορει πιο πολυ κοσμος εξω και γενικως αποφευγω να ειμαι σε μερη ωρες αιχμης...
Βεβαια εχω καιρο να βγω πανω απο μηνα αλλα οταν αρχισω να βγαινω δεν νομιζω να πηγαινω σε μερη με πολυ κοσμο........

Αν με εβαζαν να διαλεξω μεταξυ ημερας και νυχτας θα διαλεγα ημερα ....Εχω περασει πολλες ασχημες νυχτες προσπαθωντας να κοιμηθω....
Παιρνεις καποιο φαρμακο για να κοιμασαι?
Τι εκανες και εφτιαξε ο υπνος σου?

Συγνωμη για τις πολλες ερωτησεις.
Καλη σου μερα

Φοβάμαι συνεχώς ότι κάτι έχω,κάτι παθολογικό δηλαδή.Μόλις νιώσω π.χ ένα σύμπτωμα αμέσως το μυαλό μου πηγαίνει στο ότι έχω κάτι.Και θέλω να ρωτάω γιατρούς,να κάνω εξετάσεις κλπ.Ησυχάζω για λίγο,μετά μου μπαίνει κάτι καινούριο στο μυαλό ή μου βγαίνει κάποιο καινούριο σύμπτωμα και άντε πάλι αγχώνομαι και θέλω να το ψάξω.Αυτό εννοώ νοσοφοβία.Ενώ αν σιγουρευτώ ότι αυτό που αισθάνομαι είναι ψυχολογικό τότε ησυχάζω και δεν το φοβάμαι.

Α οκ,κατάλαβα αυτό που λες για το φως της μέρας.Ναι λογικό αν δεν έχεις κοιμηθεί κι όλας να σε ενοχλεί.Εμένα με ενοχλεί ακόμα και να έχω κοιμηθεί.Δηλαδή τη μέρα αν είμαι έξω μου είναι πιο δύσκολο από ότι τη νύχτα.

Δεν μπαίρνω φάρμακα.Δεν ξέρω ακριβώς πώς έφτιαξε λίγο ο ύπνος μου.Καλά μην φανταστείς ότι κοιμάμαι και νωρίς.Τώρα κοιμάμαι συνήθως γύρω στις 3.Αλλά σε σχέση με πρώτα που κοιμόμουν το πρωί μου φαίνεται μεγάλη βελτίωση.Ισως γιατί σταμάτησε να με αγχώνει το θέμα του ύπνου.Πριν με άγχωνε πολύ.Οταν ερχόταν η ώρα να κοιμηθώ άρχιζα να σκέφτομαι \"ωχ τι θα γίνει απόψε,θα καταφέρω να κοιμηθώ?\" οπότε λογικό ήταν να μην μπορώ να κοιμηθώ.Και ξάπλωνα και νωρίς από το άγχος μου να δω αν μπορώ να κοιμηθώ.Ενώ τώρα δεν με νοιάζει,ξαπλώνω αργά και ευτυχώς δεν μου παίρνει πολύ ώρα για να κοιμηθώ.Είναι πιο βασανιστικό το να στριφογυρνάς στο κρεββάτι και να μην σε παίρνει ο ύπνος.Και προσπαθώ όταν ξαπλώνω ή να μην σκέφτομαι τίποτα ή να σκεφτώ κάτι άσχετο ή και ευχάριστο αν γίνεται.Γιατί όσες φορές σκέφτομαι πράγματα που με στεναχωρούν ό ύπνος πάει περίπατο.Βέβαια δεν είναι και εύκολο να διώχνεις τις άσχημες σκέψεις.

Τα φάρμακα δεν σε βοηθάνε καθόλου για τον ύπνο?Και γενικά δεν σε βοηθάνε στο πρόβλημά σου?

Γεια σου Νταλια,

Δεν σου εγραψα νωριτερα γιατι εμεινα το σαββατοκυριακο χωρις συνδεση και την ανανεωσα σημερα.
Ελπιζω να περασες ομορφα .Εγω δεν εκανα τιποτα καθισα σπιτι......

Σχετικα με την νοσοφοβια. Εχω διαβασει οτι η νοσοφοβια ειναι αποτελεσμα ψυχαναγκασμου.
Εσυ εχεις ψυχαναγκαστικες τασεις?Δηλαδη να πλενεις τα χερια σου σηνεχεια, να ανοιγοκλεινεις τα φωτα, κτλ......
Ειχα μια φιλη ψυχαναγκαστικη παντως που βασανιζοταν πολυ....

Τα φαρμακα που παιρνω διστυχως δεν με καλυτερευουν αλλα ευτυχως δεν με ριχνουν κιολας.
Ειμαι σε μια στασημη θεση γιαυτο θελω να αρχισω να βλεπω ενα γιατρο μηπως καλυτερευσω απο τις συνεδριες η μου δωσει καποιο καινουργιο χαπι....
Σχετικα με τον υπνο δυστιχως δεν καλυτερευει μηνες τωρα......
Καλη σου μερα

Μπα ούτε εγώ έκανα κάτι ιδιαίτερο το Σαβ/κύριακο.Ήμουν αρκετά πεσμένη,δεν ένιωθα καλά.
Εκεί που πήγαίνω καλά πέφτω πάλι.Αυτό είναι το κακό.

Δεν έχω ακριβώς αυτά τα ιδεοψυχαναγκαστικά που λες,αλλά και αυτά που σκέφτομαι συνέχεια τι έχω,που ψάχνομαι με εξετάσεις,γιατρούς,μετράω κάθε τόσο πίεση,θερμοκρασία..κι αυτά είναι ένα είδος ψυχαναγκασμού.Ετσι μου έχει πει και ο γιατρός μου.

Αν δεν νιώθεις καθόλου καλύτερα με τα φάρμακα τότε κάτι πρέπει να κάνεις.Να πας σε κάποιον γιατρό να το συζητήσεις.Δεν οφελεί να παίρνεις κάποιο φάρμακο και να μην βλέπεις καμία βελτίωση.

Έχεις ανθρώπους που σε στηρίζουν?Οικογένεια/φίλοι?
Μένεις μόνη σου?

Hello there.
Με λένε Γιώργο και ήμουνα σχιζοφρενής γενικά έχω περάσει απο όλες τις ψυχοκαταστάσης. Το πρόβλημα μου δημιουργήθηκε όταν ήμουνα φοιτητής με ξεχάσανε όλοι για μία βδομάδα και πίστεψα ότι είχα πεθάνει. Μετά εξαφανίστικα για άλλες 2 βδομάδες γυρνούσα αόριστα στα δάση και μετά με βρήκανε να κάνω βουτιές στη θάλασσα με τα ρούχα μήνα Δεκέμβριο και με μαζέψανε. :) .
Πάνε 7 χρόνια από τότε.
Υπέφερα πολύ μέχρι να συνέλθω κλινικές το ένα ταλο άπειρες ποσότητες ψυχοφαρμάκων.
Τα επόμενα 5 χρόνια ήταν απαίσια.
Άλλα πρίν 2 χρόνια γνώρισα ένα καινούργιο φίλο και μου είπε να τα κόψω όλα όσα έπαιρνα. Το έκανα 1 χρόνο σερνόμουν και έκλαιγα τη μοίρα μου αλλά τώρα είμαι πάρα πολύ καλά. Έχω καταθλίψεις και βγάζω ψυχώσεις συχνα αλλά πλέων γουστάρω γιατί χωρίς αυτές τις μαύρες μέρες τα χρόνια μένουν άδεια όπως λέει και ο φίλος μου ο Μάλαμας.
Επέτρεψε μου λίγο να σου πω κάποια πράγματα όπως τα βλέπω εγώ τουλάχιστον.
Διάβασα στη συζήτηση να σου λένε ότι όλα εξαρτιόνται από εσένα. Έτσι είναι όλα είναι ένα όνειρο που εμείς το ορίζουμε. Κοιμάσε ήδη πολύ βαθιά συνέχεια γιατί 2 ταβόρ που παίρνεις ούκο λίγα είναι. Έχεις παγιδευτεί σε ένα όνειρο και δυστηχώς απο \'μαζοχισμό\' δ θέλεις να βγείς.
Δώσε άλλη τροπή στο όνειρο σου απέκτησε ενδιαφέροντα βρές κάτι που σε ενδιαφέρει και μάθε να ξεχνάς.
Γενικά όλοι σε αυτό το Φόρουμ είμαστε μοναδικά άτομα so fucking special. γιαυτό παιδευόμαστε αλλά στην ουσία είμαστε τόσο ξεχωριστά όμορφες ψυχές. Το ίδιο πιστεύω και για σένα ότι έχεις μια υπέροχη ψυχή που δε γουστάρει αυτό το κόσμο. Άλλα τι να κάνουμε έτσι είναι και κάθε επόμενο χρόνο όλο και ποίο βιαιά θα γίνονται τα πράγματα έξω απο το σπίτι. Τώρα που είπα σπίτι άλλαξε το σπίτι σου να μη σου θυμίζει το παλιό με λίγα λεφτά βάλε πανιά με ωραία χρώματα στους τοίχους πάρε καινούργια σεντόνια άλλαξε τη διαρύθμιση.
Όταν βγαίνεις έξω δες το σαν ταινία και σαν μια αποστολή που πρέπει να ολοκληρώσεις μέχρι να γυρίσεις σπίτι ταξίδευσε στα μονοπάτια του μυαλού σου και βρές τις λύσεις και τη ζωή που ζητάς. Το ιντερνετ λένε οτί απομακρύνει τους ανθρώπους εγώ αυτό το βρήσκω λάθος αν δεν υπήρχε δε θα μας δεινόταν η ευκαιρία να γνωριστούμε. Ασχολήσου και βρές ενδιαφέροντα σε αυτό.
Όσο αναφορά για τους ψυχολόγους κι εγώ τους φοβάμε και δέν έχω καλές εμπειρίες και για να σου δείνουν 2 ταβορ ενώ τους λές οτι δέ σε κοιμίζουν τους βρήσκω λίγο ψυχοπαθής. Κανονικά αμφεταμίνες έπρεπε να σου δίνουν να ξυπνήσεις. Ψάξε λίγο και την αρρώστια ADD for ADULTS στο google ίσως σου κολάι γάντι.
WAKE UP μία είναι η ζωή ότι προλάβουμε και ζήσουμε.
Φαντάζομαι το είδες το θέμα εναλακτικές θεραπείες. Δές το ξανα υπάρχουν ενδιαφέρων θέματα.

Γεια σου Νταλια και Γιωργο,

Ευχαριστω για τις συμβουλες Γιωργο.
Δυστιχως δεν μπορω να βγω εξω. Οπως εγραψα και στο πρωτο μυνημα ειδικα αυτο τον καιρο δεν θελω να βγαινω....Με τρομαζει η ιδεα οτι θα ειμαι εξω απο το σπιτι με κοσμο.
Το καταλαβαινω οτι κατι δεν παει καλα γιαυτο και θελω να αρχισω συνεδριες με εναν γιατρο για να επικοινωνω με καποιον και να βγαινω λιγο εστω και αναγκαστικα.....

Ολα αυτα που λες για την διακοσμηση και το σπιτι ειναι μια ωραια ιδεα για να ξεχνιεσαι αλλα το προβλημα ειναι οτι δεν εχω ουτε διαθεση ουτε κουραγιο για να το κανω.

Αν καταλαβα καλα εγραψες οτι καταφερες και εκοψες τα χαπια μονος σου?
Δεν νομιζω να τα καταφερνα ποτε οχι γιατι ειμαι εθισμενη απλα γιατι πιστευω οτι τα χρειαζομαι.

Νταλια εχω μια πολυ καλη οικογενεια που με στειρηζει οσο μπορει .
Εχω και αρκετους φιλους που ομως δεν τους εχω πει οτι εχω καποιον προβλημα απλα λεω οτι ειμαι λιγο μελαγχολικη. Αρα δεν μπορουν να με βοηθησουν αλλα δεν με πειραζει γιατι οπως σου ειπα εχω την οικογενεια μου που με βοηθαει.
Αν και ακομα πιστευω πως πρεπει μονη μου να βοηθησω τον εαυτο μου.
Καλο σας μεσημερι

Γεια σου-Αθηνα μενεις?

Quote:

---

Originally posted by bijoux21
Αν και ακομα πιστευω πως πρεπει μονη μου να βοηθησω τον εαυτο μου.

---

Συμφωνώ.Αν δεν θελήσουμε εμείς να γίνουμε καλά κανένας άλλος δεν μπορεί να μας βοηθήσει.Αλλά χρειαζόμαστε και κάποια στήριξη από τους άλλους κυρίως τις στιγμές που απελπιζόμαστε,να μας δώσουν κουράγιο να συνεχίσουμε.

Γεια σας

Μενω κοντα στην Αθηνα σε προαστιο στισ Αττικης. Εσυ απο Αθηνα εισαι?
Σημερα νιωθω καλυτερα γιατι βρηκα μια γιατρο κοντα στην περιοχη μου και μου ακουστηκε πολυ καλη. Θα μου τηλεφωνισει να κλεισουμε ενα ραντεβου μεσα στην εβδομαδα.

Οποτε αρζιξω να βαζω τα πραγματα σε μια σειρα και αυτο με ευχαριστει πολυ.

Καλη σας μερα

Ωραία.Ελπίζω να σε βοηθήσει η γιατρός να νιώσεις καλύτερα.
Να μας πεις νέα όταν πας. :)
φιλιά!