Περίεργο φαινόμενο - ιστορικά καταγεγραμμένο

Δεν ξέρω σε ποια κατηγορία ανήκει το θέμα. Αυτή εδώ είναι η πιο κοντινή αν και δεν είναι καν πρόβλημα.

Είμαι 32. Συχνά παθαίνω κάτι, όταν βρίσκομαι στο κρεβάτι, ξαπλωμένος, με κλειστά φώτα, πριν τον ύπνο και είτε έχω πυρετό, είτε έχω πιει και ψιλοζαλίζομαι, είτε είμαι πολύ κουρασμένος, είτε, πιο σπάνια, όταν είμαι νορμάλ.

Ξαφνικά, χωρίς να θυμάμαι ποτέ την στιγμή που ξεκίνησε, (όπως π.χ. δεν θυμόμαστε ποτέ την στιγμή που μας παίρνει ο ύπνος) συμβαίνει το εξής:

1) Αρχίζω να βλέπω τα πάντα γύρω μου, μέσα στο λιγοστό φως του σκοτεινού δωματίου, σαν να βρίσκονται είτε υπερβολικά μακρυά, είτε τελείως κοντά στο μάτι μου, σαν να μπορώ να απλώσω το χέρι και να τα πιάσω ή σαν να είναι χιλιόμετρα μακρυά. Με λίγα λόγια σταματάω να έχω την δυνατότητα να καταλάβω την απόσταση των πραγμάτων. Επίσης, τα πράγματα τριγύρω μοιάζουν πολύ πιο καθαρά, ή η όρασή μου μοιάζει καλύτερη και έτσι μπορώ να δω περισσότερες λεπτομέρειες (δεν εξηγείται επακριβώς).

2) Κάθε μικρός ήχος που τυχόν ακούγεται, μεγεθύνεται μέσα στο κεφάλι μου και ακούγεται πολύ καθαρά. Όλοι οι ήχοι είναι σαν να δημιουργούνται μέσα στο κεφάλι μου και όχι να εισέρχονται από κάποια εξωτερική πηγή όπως αισθανόμαστε όταν ακούμε κάτι. Επίσης είναι σαν να ακούω ακόμα και το τίποτα (δεν εξηγείται επακριβώς).

3) Νοιώθω τα χέρια μου να είναι γεμάτα, σαν να κρατάω κάτι και το στόμα μου γεμάτο σαν να τρώω κάτι.

4) Όταν συμβαίνει, δεν έχω καμία απολύτως σκέψη στο μυαλό μου, ή αν έχω δεν την θυμάμαι ποτέ αργότερα.

Την πρώτη φορά που μου συνέβη, 14 χρόνων, τρομοκρατήθηκα. Τις επόμενες 3 - 4 φορές που μου συνέβη, μόλις ξεκινούσε, σηκωνόμουν τρομοκρατημένος και προσπαθούσα να το σταματήσω, έριχνα νερό στο πρόσωπό μου, έκανα βόλτες πάνω κάτω, πίεζα το κεφάλι μου στο μαξιλάρι και τραγουδούσα. Κατάφερνα να το σταματήσω. Ήταν πολύ τρομακτική εμπειρία και μου συνέβαινε χωρίς να την προκαλέσω. Φοβόμουν γιατί δεν ήξερα τι συμβαίνει και τι πρόκειται να πάθω. Αργότερα το σκέφτηκα, το ανέλυσα και κατάλαβα - έπεισα τον εαυτό μου, ότι είναι κάτι που συμβαίνει μέσα στο μυαλό λόγω πυρετού ή κούρασης και δεν υπάρχει κάποιος κίνδυνος. Σήμερα όταν συμβαίνει το απολαμβάνω και μάλιστα θέλω να συμβεί, το βλέπω σαν παιχνίδι και προσπαθώ να δω τι ακριβώς είναι. Αν και μόλις ξεκινάω να αναλύω το φαινόμενο, αυτό αρχίζει να χάνεται.

Τελευταία ασχολήθηκα (δηλαδή κάηκα στο YouTube αλλά και διάβασα 3 σχετικά βιβλία), τελείως τυχαία, με διαλογισμούς, Βουδισμούς, πνευματικές αφυπνίσεις, Krishnamurtηδες και τέτοια. Με αρκετά μεγάλη έκπληξη, ανακάλυψα ότι αυτά τα συμπτώματα, είναι τα ίδια με αυτά που έχει κάποιος όταν "φωτίζεται" πνευματικά (θεία φώτιση, enlightenment...). Είτε φωτίζονται, είναι δε φωτίζονται αυτοί οι Ινδοί Guru, το θέμα είναι ότι αναφέρουν τα ίδια συμπτώματα όταν, κατά την γνώμη τους..., εν μέσω διαλογισμού, "φωτίζονται"!

Ξέρει κανείς τί είναι αυτό που παθαίνω;

Ο γράφων είναι 100% άθεος, 100% άπιστος προς οτιδήποτε "μεταφυσικό" και λάτρης της επιστήμης (κυρίως Φυσική και Ψυχολογία).

Αυτο λεγεται ΄αστρικη προβολη ' , τοχει παθει μια φιλη , πολυ σπανιο , δεν εισαι ο εκλεκτος , ας το πουμε κι ετσι, αλλα ' βγαινεις ' απ το σωμα σου , και , απ οτι ελεγε η φιλη , πανε 25 χρονια τωρα , ειναι τρομακτικο , δεν της ξανασυνεβη .......εσυ μασλλον φοβασαι , φυσιολογιικο ειναι , ειναι γνωστο σε μενα το φαινομενο , εχω διαβασει βιβλιο γιαυτο , λοιπον φοβασαι , και δεν αφηνεις την ψυχη σου να φυγει απο το σωμα σου ,και συμβαινουν τα περιεργα , παντως σε οποιαδηποτε περιπτωση , επικυνδυνο δεν ειναι ................................για τετοιο μου μοιαζει , εγω δεν εχω παθει κατι παρομοιο για να ξερω ....

Φοβάμαι δε λες τίποτα..! Συνέχεια, κάθε μέρα. Κυρίως την συναναστροφή με ανθρώπους. Αλλά εννοείς ότι το παθαίνω επειδή φοβάμαι; Πώς το κατάλαβες ότι φοβάμαι;

Eχω διαβασει βιβλιο πανω στην ασρτικη προβολη , ετσι λεγεται το βινβλιο , αστρικη προβολη , και λεει οτι ειναι φυσικο να φοβασαι ., τουλαχιστον τις πρωτες φορες .....

λαθος καταλαβες , δεν ειπα οτι το παθαινεις επειδη φοβασαι , αλα οταν το παθεις , τοτε φοβασαι ....

Α οκ, όχι όπως γράφω στο πρώτο μήνυμα δε φοβάμαι πια αλλά μου αρέσει κι όλας!

το συνηθισες , γι αυτο ............ωραια εμπειρια , μακαρι να το παθαινα κι εγω .....

παντως σιγουρα θα υπαρχει και καποια επιστημονικη εξηγηση για αυτο το φαινομενο που να εχει σχεση με τον εγκεφαλο σου..

Σίγουρα, είτε υπάρχει ήδη, είτε θα υπάρξει. Κάποτε αυτά τα φαινόμενα θα διδάσκονται στα σχολεία. Μπορεί να είναι καταγεγραμμένα εδώ και 2500 χρόνια, αλλά η τεχνολογία-επιστήμη μόνο τώρα τελευταία με τον ηλεκτρισμό εκτινάχτηκε τόσο πολύ. Πάντως είναι απίστευτη εμπειρία. Δεν έχω ιδέα πως να την προκαλώ όποτε θέλω όμως!!

^ Εγώ γιατί ποτέ δεν έχω βιώσει τέτοια φαινόμενα; Το μόνο έξω απ'τα συνηθισμένα που έχω βιώσει είναι οι σουπερ-ρεαλιστικοί εφιάλτες του εφεξόρ.

Α και όταν είμαι κουρασμένος σε σημείο κατάρρευσης (πχ μετά από 2 μέρες όρθιος) που νιώθω όλα τα πράγματα περίεργα γύρω μου, δεν μπορώ να το εξηγήσω.

Συμφωνα με οσα λεει το αρθρο η αστρικη προβολη ειναι κατι σαν ζωηρα ονειρα και μικρο-ονειρα.

http://www.livescience.com/27978-astral-projection.html

https://en.wikipedia.org/wiki/Astral_projection

Scientific reception

There is no known scientific evidence that astral projection as an objective phenomenon exists.[7][8][9]

There are cases of patients having experiences suggestive of astral projection from brain stimulation treatments and hallucinogenic drugs.[9]

Robert Todd Carroll writes that the main evidence to support claims of astral travel is anecdotal and comes "in the form of testimonials of those who claim to have experienced being out of their bodies when they may have been out of their minds."[63] Subjects in parapsychological experiments have attempted to project their astral bodies to distant rooms and see what was happening. However, such experiments have produced negative results.[64]

According to Bob Bruce of the Queensland Skeptics Association, astral projection is "just imagining", or "a dream state". Although parallel universes are mathematically possible,[65] Bruce writes that the existence of an astral plane is contrary to the limits of science. "We know how many possibilities there are for dimensions and we know what the dimensions do. None of it correlates with things like astral projection." Bruce attributes astral experiences such as "meetings" alleged by practitioners to confirmation bias and coincidences.[66]

Psychologist Donovan Rawcliffe has written that astral projection can be explained by delusion, hallucination and vivid dreams.[67]

Arthur W. Wiggins, writing in Quantum Leaps in the Wrong Direction: Where Real Science Ends...and Pseudoscience Begins, said that purported evidence of the ability to astral travel great distances and give descriptions of places visited is predominantly anecdotal. In 1978, Ingo Swann provided a test of his alleged ability to astral travel to Jupiter and observe details of the planet. Actual findings and information were later compared to Swann's claimed observations; according to an evaluation by James Randi, Swann's accuracy was "unconvincing and unimpressive" with an overall score of 37 percent. Wiggins considers astral travel an illusion, and looks to neuroanatomy, human belief, imagination and prior knowledge to provide prosaic explanations for those claiming to experience it.[11]

A recent study, The AWARE Study, conducted by medical researcher Sam Parnia, was designed to get information on possible OBEs during cardiac arrest.

Μπορεί αυτό το τελευταίο να είναι σαν το δικό μου. (Δύο μέρες όρθιος;;;)

ρε παιδια ολα εξηγουνται στον εγκεφαλο, ελεος δηλαδη.

ετσι λειτουργει ο οργανισμος.

αμα μενεις ξυπνιος πολλες μερες αρχιζεις να εχεις συμπτωματα ψυχωσης.

Quote:

---

Originally Posted by masterridley

^ Εγώ γιατί ποτέ δεν έχω βιώσει τέτοια φαινόμενα; Το μόνο έξω απ'τα συνηθισμένα που έχω βιώσει είναι οι σουπερ-ρεαλιστικοί εφιάλτες του εφεξόρ.

Α και όταν είμαι κουρασμένος σε σημείο κατάρρευσης (πχ μετά από 2 μέρες όρθιος) που νιώθω όλα τα πράγματα περίεργα γύρω μου, δεν μπορώ να το εξηγήσω.

---

Είναι αλήθεια, αλλά δεν ήθελα να το ανοίξω αυτό το θέμα. Είδα λίγο για αστρική προβολή και πράγματι δεν έχει καμία σχέση με τα συμπτώματά μου. Η αστρική προβολή πάει προς το παραμύθι... Δεν ένοιωσα να βγαίνω από το σώμα μου ή κάτι άλλο υπερφυσικό. Τα συμπτώματά μου είναι μόνο αυτά που έγραψα.

maus διακρίνω μια αφέλεια από μέρους σου. Κάτι λες για έλεος, για ξύπνιος πολλές μέρες και τέτοια. Και επειδή λες "ρε παιδιά", υποθέτω ότι απευθύνεσαι και σε 'μένα. Επειδή όμως δεν είμαι σίγουρος αν έχεις την παραμικρή υποψία ότι πιστεύω σε παραμύθια, πες το μου σε παρακαλώ για να σε απαντήσω.

Και εμένα μου έχει συμβεί το πρώτο από αυτά που αναφέρεις, να τα βλέπω όλα πολύ κοντινά και μετά πολύ μακρινά ή το αντίστροφο. Δεν ξέρω γιατί μπορεί να συμβαίνει, παιχνιδια του εγκεφάλου. Αν διαβάσεις κανένα άρθρο νευροβιολογίας ίσως βρεις κάποια απάντηση. Δεν μπορώ να καταλάβω όμως ποια είναι η ευχαρίστηση που αντλείς από αυτό.

Quote:

---

Originally Posted by maus

ρε παιδια ολα εξηγουνται στον εγκεφαλο, ελεος δηλαδη.

ετσι λειτουργει ο οργανισμος.

αμα μενεις ξυπνιος πολλες μερες αρχιζεις να εχεις συμπτωματα ψυχωσης.

---

Ρε και γω το παθαίνω αυτό το 1ο που αναφέρει ενώ κοιμόμουν κανονικά. Δεν είναι σύμπτωμα ψύχωσης.

καλυτερα να το συζητησετε με καποιο γιατρο.

εμεις εδω ειμαστε ασχετοι με αυτα τα θεματα και ειμαστε απλοι ασθενεις.

Quote:

---

Originally Posted by Ένας

Δεν ξέρω σε ποια κατηγορία ανήκει το θέμα. Αυτή εδώ είναι η πιο κοντινή αν και δεν είναι καν πρόβλημα.

Είμαι 32. Συχνά παθαίνω κάτι, όταν βρίσκομαι στο κρεβάτι, ξαπλωμένος, με κλειστά φώτα, πριν τον ύπνο και είτε έχω πυρετό, είτε έχω πιει και ψιλοζαλίζομαι, είτε είμαι πολύ κουρασμένος, είτε, πιο σπάνια, όταν είμαι νορμάλ.

Ξαφνικά, χωρίς να θυμάμαι ποτέ την στιγμή που ξεκίνησε, (όπως π.χ. δεν θυμόμαστε ποτέ την στιγμή που μας παίρνει ο ύπνος) συμβαίνει το εξής:

1) Αρχίζω να βλέπω τα πάντα γύρω μου, μέσα στο λιγοστό φως του σκοτεινού δωματίου, σαν να βρίσκονται είτε υπερβολικά μακρυά, είτε τελείως κοντά στο μάτι μου, σαν να μπορώ να απλώσω το χέρι και να τα πιάσω ή σαν να είναι χιλιόμετρα μακρυά. Με λίγα λόγια σταματάω να έχω την δυνατότητα να καταλάβω την απόσταση των πραγμάτων. Επίσης, τα πράγματα τριγύρω μοιάζουν πολύ πιο καθαρά, ή η όρασή μου μοιάζει καλύτερη και έτσι μπορώ να δω περισσότερες λεπτομέρειες (δεν εξηγείται επακριβώς).

2) Κάθε μικρός ήχος που τυχόν ακούγεται, μεγεθύνεται μέσα στο κεφάλι μου και ακούγεται πολύ καθαρά. Όλοι οι ήχοι είναι σαν να δημιουργούνται μέσα στο κεφάλι μου και όχι να εισέρχονται από κάποια εξωτερική πηγή όπως αισθανόμαστε όταν ακούμε κάτι. Επίσης είναι σαν να ακούω ακόμα και το τίποτα (δεν εξηγείται επακριβώς).

3) Νοιώθω τα χέρια μου να είναι γεμάτα, σαν να κρατάω κάτι και το στόμα μου γεμάτο σαν να τρώω κάτι.

4) Όταν συμβαίνει, δεν έχω καμία απολύτως σκέψη στο μυαλό μου, ή αν έχω δεν την θυμάμαι ποτέ αργότερα.

Την πρώτη φορά που μου συνέβη, 14 χρόνων, τρομοκρατήθηκα. Τις επόμενες 3 - 4 φορές που μου συνέβη, μόλις ξεκινούσε, σηκωνόμουν τρομοκρατημένος και προσπαθούσα να το σταματήσω, έριχνα νερό στο πρόσωπό μου, έκανα βόλτες πάνω κάτω, πίεζα το κεφάλι μου στο μαξιλάρι και τραγουδούσα. Κατάφερνα να το σταματήσω. Ήταν πολύ τρομακτική εμπειρία και μου συνέβαινε χωρίς να την προκαλέσω. Φοβόμουν γιατί δεν ήξερα τι συμβαίνει και τι πρόκειται να πάθω. Αργότερα το σκέφτηκα, το ανέλυσα και κατάλαβα - έπεισα τον εαυτό μου, ότι είναι κάτι που συμβαίνει μέσα στο μυαλό λόγω πυρετού ή κούρασης και δεν υπάρχει κάποιος κίνδυνος. Σήμερα όταν συμβαίνει το απολαμβάνω και μάλιστα θέλω να συμβεί, το βλέπω σαν παιχνίδι και προσπαθώ να δω τι ακριβώς είναι. Αν και μόλις ξεκινάω να αναλύω το φαινόμενο, αυτό αρχίζει να χάνεται.

Τελευταία ασχολήθηκα (δηλαδή κάηκα στο YouTube αλλά και διάβασα 3 σχετικά βιβλία), τελείως τυχαία, με διαλογισμούς, Βουδισμούς, πνευματικές αφυπνίσεις, Krishnamurtηδες και τέτοια. Με αρκετά μεγάλη έκπληξη, ανακάλυψα ότι αυτά τα συμπτώματα, είναι τα ίδια με αυτά που έχει κάποιος όταν "φωτίζεται" πνευματικά (θεία φώτιση, enlightenment...). Είτε φωτίζονται, είναι δε φωτίζονται αυτοί οι Ινδοί Guru, το θέμα είναι ότι αναφέρουν τα ίδια συμπτώματα όταν, κατά την γνώμη τους..., εν μέσω διαλογισμού, "φωτίζονται"!

Ξέρει κανείς τί είναι αυτό που παθαίνω;

Ο γράφων είναι 100% άθεος, 100% άπιστος προς οτιδήποτε "μεταφυσικό" και λάτρης της επιστήμης (κυρίως Φυσική και Ψυχολογία).

---

Δε ξέρω ρε φίλε κάτι τέτοιο, αν και όχι σαν το δικό σου, βίωνα κι εγώ στα 16-17.
Όχι τόσο "ολοκληρωμένο" βέβαια...
Θα το περιέγραφα σαν κάτι στη μεθόριο εκεί που καταλάβαινα ότι θα με πάρει ο ύπνος, όπου να' ναι..
Αισθανόμουν σαν να ήξερα ότι τώρα, εκείνη τη στιγμή, εάν βυθιζόμουν στον ύπνο κάτι θα γινόταν, φοβόμουν να το αφήσω να γίνει αυτό... Αισθανόμουν ότι εάν το άφηνα θα "έφευγα", θα "χανόμουν".. Κι εκεί που "βυθιζόμουν" αγωνιζόμουν να ανοίξω τα μάτια μου με το ζόρι.
Προσπαθώ να βρω τις κατάλληλες λέξεις, για να το περιγράψω, αλλά δεν μπορώ...

εγω ειχα παθει το εξης...εκει που καθομουν στην καρεκλα σε απολυτη ηρεμια ηταν σαν να εβγαινα απο το σωμα μου και κοιτουσα το δωματιο απο τη γωνια του ταβανιου.και εβλεπα ολο το δωματιο και ολα τα πραγματα απο εκει πανω.δε με τρομοκρατουσε ομως.ημουν σε απολυτη νιρβανα.

Είναι σαν να ρωτάς κάποιον που του αρέσει ο Σεφερλής, "Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί σ'αρέσει"! Γούστα είναι αυτά. Μου αρέσει γιατί είναι πολύ περίεργο και προσπαθώ εκείνη τη στιγμή να το εξετάσω και να δω τι ακριβώς συμβαίνει, να περνάει η ώρα δηλαδή ας πούμε. Δεν τρελαίνομαι κι όλας.

Το βασικό θέμα δεν είμαι εγώ, αλλά το ότι αυτά τα ίδια συμπτώματα τα αναφέρουν κάποιοι ως μόνιμη κατάσταση (Eckhart Tolle, U.G. krishnamurti). Τους συνέβη μία φορά και από τότε η κατάσταση παρέμεινε ως έχει. Σε αυτήν την μόνιμη κατάσταση το κυριότερο που τους συμβαίνει είναι ότι δεν σκέφτονται, δεν ανακαλούν αποθηκευμένες μνήμες, ούτε σκέφτονται για το μέλλον, οπότε δεν δημιουργούνται στο μυαλό τους άσχημα συναισθήματα. Ζουν μόνο στο παρόν. Ζούν δηλαδή στην κατάσταση η οποία περιγράφεται από την εποχή του Βούδα και μετά σε κάθε θρησκεία. Όχι ότι υπήρξαν οι διάφοροι ιδρυτές των θρησκειών, αλλά σίγουρα υπήρξαν αυτοί που γράψαν αυτές τις ιστορίες οι οποίοι διαιώνισαν αυτό το φαινόμενο. Κάτι περίεργο συμβαίνει με αυτό το φαινόμενο το οποίο φυσικά συμβαίνει μέσα στο μυαλό και όχι στο συκώτι ή στο πόδι...

Ανέβασα το θέμα πιο πολύ ελπίζοντας να απαντήσει κάποιος ψυχολόγος ή σχετικός επιστήμονας ή σχετικός ερευνητής.

Παρακαλώ, με όλο το σεβασμό, δεν ενδιαφέρομαι για καμία συζήτηση με τις παρακάτω κατηγορίες χρηστών:
1) Θρήσκους, θρησκόληπτους, απλά πιστούς.
2) Ανθρώπους που πιστεύουν ή απλώς δέχονται υπερφυσικά φαινόμενα ή απλώς είναι οι λεγόμενοι ανοιχτόμυαλοι.
3) Είρωνες (δηλαδή wannabe μορφωμένους).

Αν κάποιος το έχει ζήσει ας στείλει.

Quote:

---

Originally Posted by boo

εγω ειχα παθει το εξης...εκει που καθομουν στην καρεκλα σε απολυτη ηρεμια ηταν σαν να εβγαινα απο το σωμα μου και κοιτουσα το δωματιο απο τη γωνια του ταβανιου.και εβλεπα ολο το δωματιο και ολα τα πραγματα απο εκει πανω.δε με τρομοκρατουσε ομως.ημουν σε απολυτη νιρβανα.

---

Αυτό το έχω πάθει κι εγώ πολύ μικρός! Αναφέρεται από πολλούς. Η πιο πιθανή εξήγηση είναι ότι δημιουργεί το μυαλό την εικόνα του πως θα είναι η θέα από επάνω και ύστερα δημιουργεί έντονη εικόνα αυτής της θέας. Στην ουσία δεν βλέπεις τη θέα από ψηλά, αλλά το μυαλό υποθέτει τι θα έβλεπες από ψηλά.

Quote:

---

Originally Posted by GiannisNik3

Δε ξέρω ρε φίλε κάτι τέτοιο, αν και όχι σαν το δικό σου, βίωνα κι εγώ στα 16-17.
Όχι τόσο "ολοκληρωμένο" βέβαια...
Θα το περιέγραφα σαν κάτι στη μεθόριο εκεί που καταλάβαινα ότι θα με πάρει ο ύπνος, όπου να' ναι..
Αισθανόμουν σαν να ήξερα ότι τώρα, εκείνη τη στιγμή, εάν βυθιζόμουν στον ύπνο κάτι θα γινόταν, φοβόμουν να το αφήσω να γίνει αυτό... Αισθανόμουν ότι εάν το άφηνα θα "έφευγα", θα "χανόμουν".. Κι εκεί που "βυθιζόμουν" αγωνιζόμουν να ανοίξω τα μάτια μου με το ζόρι.
Προσπαθώ να βρω τις κατάλληλες λέξεις, για να το περιγράψω, αλλά δεν μπορώ...

---

Μια διαφορά με το δικό μου είναι ότι δεν συνέβαινε όταν πήγαινε να με πάρει ο ύπνος αλλά αρκετά πιο πριν.

Quote:

---

Originally Posted by Ένας

Είναι σαν να ρωτάς κάποιον που του αρέσει ο Σεφερλής, "Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί σ'αρέσει"! Γούστα είναι αυτά. Μου αρέσει γιατί είναι πολύ περίεργο και προσπαθώ εκείνη τη στιγμή να το εξετάσω και να δω τι ακριβώς συμβαίνει, να περνάει η ώρα δηλαδή ας πούμε. Δεν τρελαίνομαι κι όλας.

Το βασικό θέμα δεν είμαι εγώ, αλλά το ότι αυτά τα ίδια συμπτώματα τα αναφέρουν κάποιοι ως μόνιμη κατάσταση (Eckhart Tolle, U.G. krishnamurti). Τους συνέβη μία φορά και από τότε η κατάσταση παρέμεινε ως έχει. Σε αυτήν την μόνιμη κατάσταση το κυριότερο που τους συμβαίνει είναι ότι δεν σκέφτονται, δεν ανακαλούν αποθηκευμένες μνήμες, ούτε σκέφτονται για το μέλλον, οπότε δεν δημιουργούνται στο μυαλό τους άσχημα συναισθήματα. Ζουν μόνο στο παρόν. Ζούν δηλαδή στην κατάσταση η οποία περιγράφεται από την εποχή του Βούδα και μετά σε κάθε θρησκεία. Όχι ότι υπήρξαν οι διάφοροι ιδρυτές των θρησκειών, αλλά σίγουρα υπήρξαν αυτοί που γράψαν αυτές τις ιστορίες οι οποίοι διαιώνισαν αυτό το φαινόμενο. Κάτι περίεργο συμβαίνει με αυτό το φαινόμενο το οποίο φυσικά συμβαίνει μέσα στο μυαλό και όχι στο συκώτι ή στο πόδι...

Ανέβασα το θέμα πιο πολύ ελπίζοντας να απαντήσει κάποιος ψυχολόγος ή σχετικός επιστήμονας ή σχετικός ερευνητής.

Παρακαλώ, με όλο το σεβασμό, δεν ενδιαφέρομαι για καμία συζήτηση με τις παρακάτω κατηγορίες χρηστών:
1) Θρήσκους, θρησκόληπτους, απλά πιστούς.
2) Ανθρώπους που πιστεύουν ή απλώς δέχονται υπερφυσικά φαινόμενα ή απλώς είναι οι λεγόμενοι ανοιχτόμυαλοι.
3) Είρωνες (δηλαδή wannabe μορφωμένους).

Αν κάποιος το έχει ζήσει ας στείλει.

---

κάθε μερα σχεδόν μου συμβαινει περιπου αυτό που λες. ξεκινησε από τοτε που ημουν μικρος! περιεργα πραγματα επισης ειχα και κατι άλλο από μικρος όταν σκεφτόμουνα κατι χωρις να πω τιποτα ο άλλος που στεκοταν διπλα μου μου απαντουσε. πολλες φορες αναρωτηθηκα αν εφταιγε κατι με τον εγκεφαλο μου αν τα ''μεταφυσικα'' είναι απλα μετα τα φυσικα πραγματα που δεν εχουν ανακαλυφθεί ακομα

μετα που διεγνωσθει με σχιζοφρενεια πλεον δεν ξερω τι είναι είναι απομεινάρια της ψυχωσης? είναι εγκεφαλικη βλαβη? είναι κατι άλλο?

μεγαλωσα σε αθεη οικογενεια οποτε ποτε δεν τα προσεγγισα όλα αυτά με την οπτικη γωνια της πιστης προσπαθησα να τα εξηγησα επιστημονικα και δεν εβγαλα ακρη. το μονο που συνηδειτοποιω είναι το ποσα λιγα ξερουμε για τον εγκεφαλο

Quote:

---

Originally Posted by black angel

κάθε μερα σχεδόν μου συμβαινει περιπου αυτό που λες. ξεκινησε από τοτε που ημουν μικρος! περιεργα πραγματα επισης ειχα και κατι άλλο από μικρος όταν σκεφτόμουνα κατι χωρις να πω τιποτα ο άλλος που στεκοταν διπλα μου μου απαντουσε. πολλες φορες αναρωτηθηκα αν εφταιγε κατι με τον εγκεφαλο μου αν τα ''μεταφυσικα'' είναι απλα μετα τα φυσικα πραγματα που δεν εχουν ανακαλυφθεί ακομα

μετα που διεγνωσθει με σχιζοφρενεια πλεον δεν ξερω τι είναι είναι απομεινάρια της ψυχωσης? είναι εγκεφαλικη βλαβη? είναι κατι άλλο?

μεγαλωσα σε αθεη οικογενεια οποτε ποτε δεν τα προσεγγισα όλα αυτά με την οπτικη γωνια της πιστης προσπαθησα να τα εξηγησα επιστημονικα και δεν εβγαλα ακρη. το μονο που συνηδειτοποιω είναι το ποσα λιγα ξερουμε για τον εγκεφαλο

---

Η αλήθεια είναι ότι εμένα δε μου έχει συμβεί ποτέ κάτι περίεργο. Κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχουν μεταφυσικά, ούτε υπερφυσικά ούτε τάδε-φυσικά φαινόμενα καθώς δεν υπάρχει ούτε μετα-φύση, ούτε υπερ-φύση. Υπάρχει μόνο η φύση, οπότε όλα τα φαινόμενα είναι φυσικά είτε τα έχουμε εξηγήσει είτε όχι ακόμα. Επίσης υπάρχουν πολλά που δεν ξέρουν οι επιστήμονες για τον εγκέφαλο (ακόμα), αλλά υπάρχουν πολύ περισσότερα που δεν ξέρουμε εμείς που δεν είμαστε επιστήμονες.

Το φαινόμενο που μου συμβαίνει που και που, μπορεί να είναι κάτι γνωστό στην επιστήμη και θέλω να μάθω τι είναι για να πλησιάσω λίγο παραπάνω την αλήθεια γι' αυτούς που το ονομάζουν "φώτιση".

Quote:

---

Originally Posted by maus

καλυτερα να το συζητησετε με καποιο γιατρο.

εμεις εδω ειμαστε ασχετοι με αυτα τα θεματα και ειμαστε απλοι ασθενεις.

---

Όπως λέμε απλοί υπάλληλοι...Τι μας λες ρε μάους, ασθενείς είμαστε έχουμε όμως και γνώμη για πολλά πράγματα.

αποψη εχουν ειδικοι.

οι ασχετοι πετανε απλως τη μαλ.. τους κατα τη γνωμη μου.

Quote:

---

Originally Posted by Gypsy Cello

Όπως λέμε απλοί υπάλληλοι...Τι μας λες ρε μάους, ασθενείς είμαστε έχουμε όμως και γνώμη για πολλά πράγματα.

---

Quote:

---

Originally Posted by maus

αποψη εχουν ειδικοι.

οι ασχετοι πετανε απλως τη μαλ.. τους κατα τη γνωμη μου.

---

Υπάρχουν όμως και ασθενείς όπως πολλοί εδώ μέσα που διαβάζουν, ψάχνονται και μπορούν και πρέπει κατά την γνώμη μου να ασκούν κριτική και στον ψυχίατρο.

Μαουσ πρέπει να καταλάβεις ότι ο γιατρός είναι άνθρωπος κ σαν άνθρωπος μπορεί κάτι να μην κατάλαβε καλά επίσης άμα πηγαίνεις σαν το πρόβατο που να καταλάβει επίσης μην είσαι δουλικοσ απέναντι τους δουλειά κάνετε μαζί πάνω σου

Κατά τη γνώμη μου δεν μπορεί ο ασθενής να "διορθώνει" τον ψυχολόγο. Υπάρχουν χιλιάδες λεπτομέρειες που ο μη επιστήμονας δεν γνωρίζει. Μια πολύ αληθινή οπτασία που μπορεί να είδε κάποιος, μπορεί να είναι ένα καταγεγραμμένο ψυχολογικό και εξηγήσιμο φαινόμενο που απλώς δεν το γνωρίζει.

Από την άλλη δεν βλέπω να πέταξε κάποιος καμιά μλκ... Οι άνθρωποι λένε απλώς τις διάφορες εμπειρίες τους. Πρέπει να ηρεμήσεις λίγο maus. Κανένας δεν είχε καημό να του συμβεί κάποια εμπειρία, απλώς συνέβη και την συζητάμε εδώ. Αν εσύ είσαι ειδικός, διαφώτισέ μας, αν όχι... ;)

δεν ειπα οτι εγω ειμαι ειδικος σε αυτα τα θεματα. το αντιθετο.

ειπα οτι πρεπει οι ειδικοι να εξηγησουν και οχι καποιος ημιμαθης που απλως εχει διαβασει κατι ή ακουει τη "λαϊκη σοφια".

γιατι το μετρητη μαλ..κιων ο Θεος στην Ελλαδα τον εχει για ανεμιστηρα.

Βλέπω κι εσύ αναφέρεσαι στο Θεό όμως...

[QUOTE=Ένας;672843]Κατά τη γνώμη μου δεν μπορεί ο ασθενής να "διορθώνει" τον ψυχολόγο. Υπάρχουν χιλιάδες λεπτομέρειες που ο μη επιστήμονας δεν γνωρίζει.

Φυσικά και μπορει. Τι ειναι ο ασθενης; Πιόνι στην σκακιερα του καθε ειδικου για να κουναει καταφατικα το κεφαλι, χωρις βουληση, αποψη και λογο;
Αν ειναι δυνατον...

Η σκακιέρα του επιστήμονα είναι η συλλογή γνώσεων χιλιάδων ετών. Σε αυτήν την σκακιέρα, ο μή επιστήμονας, δεν έχει κανένα προσόν για να διαφωνήσει. Εκτός σκακιέρας, έχει δικαίωμα να κάνει ότι θέλει.

Όταν δηλαδή έρθει η ώρα να εφαρμόσει τις συμβουλές του ψυχολόγου, μπορεί να διαλέξει να μην τις εφαρμόσει, ή να πάει σε άλλον γιατρό. Ή με την παρέα στον καφέ μπορεί να διαφωνεί όσο θέλει.

Αλλά να σου πει ο ψυχολόγος ότι η αιτία της τάδε πάθησής σου είναι αυτό κι αυτό, και εσύ να του πεις όχι γιατρέ δε μου φαίνονται λογικά αυτά, εγώ νομίζω αυτό κι αυτό;; Όχι κύριοι.

ο ασθενης κατα τη γνωμη μου μπορει να πει τις παρενεργειες κλπ. και να προτεινει καποια πραγματα αλλα σιγουρα δε μπορει να εχει τη γνωση του γιατρου που αυτη ειναι η δουλεια του.

εγω αναφερμουν και σε κατι αλλο.

σε αυτους που μιλανε δημοσια για τη σχιζοφρενεια ή ασθενεις χωρις να ειναι ψυχιατροι και εντεινουν το στιγμα.

[QUOTE=Nefeli28;672914]

Quote:

---

Originally Posted by Ένας

Κατά τη γνώμη μου δεν μπορεί ο ασθενής να "διορθώνει" τον ψυχολόγο. Υπάρχουν χιλιάδες λεπτομέρειες που ο μη επιστήμονας δεν γνωρίζει.

Φυσικά και μπορει. Τι ειναι ο ασθενης; Πιόνι στην σκακιερα του καθε ειδικου για να κουναει καταφατικα το κεφαλι, χωρις βουληση, αποψη και λογο;
Αν ειναι δυνατον...

---