Again and Again

Καλησπέρα παιδιά πάσχω από ΙΨΔ με ιδεοληψίες κατά κύριο λόγο ....Ακολουθώ θεραπεία ή οποία για 4 μήνες με είχε βοηθήσει πολύ σε σημείο 95%...μετά από κάποιες συγκυρίες μου ξαναεμφανίστηκε το άγχος και φυσικά οι ιδεοληψίες (βιαιες) σήμερα στα ξαφνικά μου πέρασε και εκεί που ήμουν καλά μου καρφώθηκε άλλη ότι μήπως με παρακολουθούν ξέρω ότι δεν ισχύει αλλά φοβάμαι πολύ σε σημείο να ψιλοπαθω κρίση πανικού και φόβος να βγω έξω ....υπάρχει περίπτωση σχιζοφρένειας ή όλα είναι στο μυαλό μου ?! Ευχαριστώ εκ των προτέρων....Να είστε καλά

Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να συμβουλευτείς τον ψυχοθεραπευτή σου (ειτε τηλεφωνικός είτε με επίσκεψη).
Εκείνος σε ξέρει καλύτερα απο τον κάθε ένα μας και θα σε βοηθήσει ουσιαστικά.
Εμείς αν κάτι μπορούμε να σου πούμε για να σου σταθούμε σε αυτή την στιγμή της απόγνωσης είναι οτι προσπάθησε να είσαι σε περιβάλλον και με ανθρώπους που νιώθεις ασφάλεια και σε γνωρίζουν ωστε να σε στηρίξουν και να σε βοηθήσουν με την ανασφάλειά σου και φόβους σου και ενοείται προσπάθησε να μην σκέφτεσαι το χειρότερο.

Ευχαριστώ για την απάντηση .....δεν ψάχνω για διάγνωση ο ειδικός που με παρακολουθεί μου είπε ότι είναι ΙΨΔ διότι έχω περάσει πολλές κρίσεις και περίεργες ιδεοληψίες . Το θέμα είναι ότι κάθε φορά εμφανίζεται μια καινούργια και με φοβίζει πιο πολύ ακόμα και εάν γνωρίζω ότι είναι από το άγχος.δν ξέρω πως μου καρφώθηκε στο μυαλό η συγκεκριμένη σκέψη.Γι αυτό ρωτάω και εσάς γτ με τρομάζει πολύ η ιδέα της σχιζοφρένειας .... :/

Quote:

---

Originally Posted by StressedOut

Ευχαριστώ για την απάντηση .....δεν ψάχνω για διάγνωση ο ειδικός που με παρακολουθεί μου είπε ότι είναι ΙΨΔ διότι έχω περάσει πολλές κρίσεις και περίεργες ιδεοληψίες . Το θέμα είναι ότι κάθε φορά εμφανίζεται μια καινούργια και με φοβίζει πιο πολύ ακόμα και εάν γνωρίζω ότι είναι από το άγχος.δν ξέρω πως μου καρφώθηκε στο μυαλό η συγκεκριμένη σκέψη.Γι αυτό ρωτάω και εσάς γτ με τρομάζει πολύ η ιδέα της σχιζοφρένειας .... :/

---

Μα ο ιατρός δεν θα σου βγάλει μόνο διάγνωση.. όπως βλέπω σου έχει δώσει και θεραπεία.. οπότε πρέπει να συνεχίσεις να σε παρακολουθεί και να του λές τι σου συμβαίνει. Μπορει να χρειάζεσαι κάποια αλλάγή στην θεραπεία σου ή περισσότερη ψυχοθεραπεία.
Αν ο συγκεκριμένος ιατρός δεν σε στηρίζει και ψυχολογικά σε όλο αυτό τότε ίσως να αλλάξεις και ιατρό.
Ο σωστός ιατρός θα είναι δίπλα σου ότι και να σου συμβαίνει. Αν πηγαίνεις μόνο σε ψυχίατρο θα σε συμβούλευα να πάς και σε ψυχολόγο.

Φυσικά και με καλύπτει και σε συνεδρίες και τηλεφωνικά....το θέμα είναι ότι φοβάμαι αυτό το ενδεχόμενο και δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να ισχύει(γτ γενικά ότι έχει σχέση με την υγεία το φοβάμαι ...)

Μην φοβάσαι αφού ξέρεις ότι δεν ισχύει εμείς δεν ξέρουμε αν ισχύει

Έχω περάσει πολλές φάσεις και πολλές υφέσεις....αλλά δεν χάνω το κουράγιο μου, όσο μπορώ δραστηροποιουμαι και κάνω αυτά που φοβάμαι μόνο και μόνο για αντίδραση .... Για όλα υπάρχει λύση αρκεί να το πιστέψουμε και να μην τα παρατάμε όσο επώδυνη και εάν είναι η κατάσταση ...ίσως ο καθένας πρέπει να βρει το κουμπί του. Ήμαστε πιο δυνατοί από όσο νομίζουμε.Ευχαριστω πολύ για την στήριξη και την βοήθεια σας

Quote:

---

Originally Posted by StressedOut

Έχω περάσει πολλές φάσεις και πολλές υφέσεις....αλλά δεν χάνω το κουράγιο μου, όσο μπορώ δραστηροποιουμαι και κάνω αυτά που φοβάμαι μόνο και μόνο για αντίδραση .... Για όλα υπάρχει λύση αρκεί να το πιστέψουμε και να μην τα παρατάμε όσο επώδυνη και εάν είναι η κατάσταση ...ίσως ο καθένας πρέπει να βρει το κουμπί του. Ήμαστε πιο δυνατοί από όσο νομίζουμε.Ευχαριστω πολύ για την στήριξη και την βοήθεια σας

---

Έτσι μπράβο.. πολυ σωστα ολα αυτα και ιδιαίτερα αυτό που είπες οτι ο κάθε ένας μας πρέπει να βρεί το κουμπί του.
Απο οτι κατάλαβα τώρα έχεις ηρεμήσει και είσαι καλύτερα.. ενώ όταν έστειλες το μήνυμα ήσουν σε κατάσταση sos??

Απο τότε μέχρι τώρα είδες να επιβεβαιώνεται κάποιος απο τους φόβους σου? πχ αποδείχτηκε οτι σε παρακολουθούν? τελικά έπαθες κρίση πανικού? γιατι αν τιποτα απο όλα αυτά δεν έγιναν.. τότε έχεις την απάντηση μπροστά σου..

Το μεσημέρι έπαθα μια κρίση πανικού όταν πρωτοεβαλα την σκέψη στο μυαλό μου .....Όταν έγραψα στο φόρουμ ναι ήμουν τέρμα αγχωμενος βέβαια έχω παρατηρήσει ότι όσο πλησιάζει το βράδυ ηρεμώ αλλά όταν σκέφτομαι το αύριο αγχώνομαι με πιάνει τρόμος και έρχεται πάλι η σκέψη που έκανα όπως τωρα (ότι αύριο θα πρέπει να βγω έξω και θα έχω αυτή την ιδεοληψία οπότε με πιάνει κρυος υδρωτας ) :P Επίσης έχω παρατηρήσει ότι όταν αγχώνομαι έρχοντε οι σκέψεις, γτ κάθομαι και σκέφτομαι και ασχολούμε ...Η υπερανάλυση είναι κακό πράγμα ίσως αυτό πρέπει να καταπολεμήσω εγώ ... Απλά αυτό που με τρομάζει είναι αν το σκέφτομαι απλά ή το πιστεύω :(

Και σήμερα σκεφτόμουν να ρωτήσω αν υπάρχει κανείς στο φόρουμ που έχει ιδεοληψίες παρακολούθησης. Πιο πολύ γέρνει προς ψύχωση - παραληρητικές ιδέες λόγω του περιεχομένου τους *. Αλλά καμία σχέση. Αυτό που τα διαχωρίζει είναι όταν ο ασθενής αντιλαμβάνεται ότι είναι παράλογες οι ιδέες και φοβάται για σχίζο. Και φυσικά για να γίνει η διάγνωση της ψύχωσης δεν αρκεί αυτό. Οπότε εγώ θα σου έλεγα πως βλέπω πως έχεις επίγνωση, ΙΔΨ είναι η διάγνωσή σου (όπως και η δική μου) και πολλοί ιδεοψυχαναγκαστικοί έχουν περάσει κάποια στιγμή από το άγχος της τρέλας. Και να' σαι σίγουρος πως ακριβώς γι' αυτό τον λόγο είμαστε από άτομα που έχουμε τις λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουμε ψύχωση. Το έχω ψάξει πολύ το θέμα, και με διάβασμα και με τρέξιμο σε γιατρούς κτλ. Προσπάθησε να ηρεμήσεις, να διώξεις ΟΣΟ ΓΙΝΕΤΑΙ (γιατί ξέρω ότι είναι κόλαση και αγώνας) τις σκέψεις και να μιλήσεις με τον γιατρό σου. Εμείς εδώ θα είμαστε για ό,τι θες. Κλείσε πρώτα ραντεβού. Ίσως χρειάζεται να αλλάξεις θεραπεία ή δόσεις φαρμάκων.

*Βρε εδώ μου έλεγε μια γιατρός πως ένας ασθενής της με ΙΔΨ δεν πήγαινε ούτε μέχρι το σουπερ μαρκετ γιατί πίστευε πως ότι θα άγγιζε θα του αφαιρούσε σεροτονίνη από τον εγκέφαλο. Δεν ήταν ψυχωσικός, ιδεοψυχαναγκαστικός ήταν...

Δεν θα σου κρύψω ότι μόλις άρχισα να διαβάζω με έπιασε κρύος ιδρώτας.... Ο.ο μιλάω σχεδων καθημερινά με τον γιατρό και επειδή με ξέρει λέει είναι ΙΨΔ ...Αλλά αυτή η αμφιβολία και το Αν είναι αληθινό ή όχι με φοβίζει ..... Απλά θέλω να μη με απασχολει τίποτα .... Έχω σκεφτεί να πάρω ζαναξ να δω αν ηρεμίσω αλλά φοβάμαι την εξάρτηση ...

Αυτή είναι η διαταραχή μας καλέ μου φίλε... Αυτή η αμφιβολία από μόνη της είναι κόοολαση. Να το πιστεύεις από την μια 100% και από την άλλη 0% και να αμφιβάλλεις και να παλεύεις με τον ίδιο σου τον εαυτό. Ο ψυχωσικός δεν αμφιβάλλει ΚΑΘΟΛΟΥ. Έχεις έντονο άγχος και είναι λογικό να σε φοβίζει μιας και δεν θες να τρελαθείς. Αναμενόμενο θα έλεγα για έναν ιδεοψυχαναγκαστικό. Τα έχεις συζητήσει καθόλου αυτά με τον γιατρό σου; Στις αρχές τους είχα πρήξει στις ερωτήσεις (γιατί άλλαξα 3ις) και πλέον είμαι σε θέση από μόνη μου να γνωρίζω καλύτερα και από εκείνους την διαταραχή μου. Πήγα στην 3η ψυχίατρο θυμάμαι και την ώρα που πήγαινε να μου βάλει διάγνωση και να μου εξηγήσει ήμουνα σίγουρη για το τι θα άκουγα. Πρέπει να έχεις πλήρη επίγνωση και αυτό από μόνο του θα διώξει λίγο άγχος... Το ζάναξ δεν είναι θεραπεία και δύσκολα θα ξεκόψεις... Τώρα τι παίρνεις;

Εννοείτε ότι τα έχω συζητήσει ...και εγώ μια από τα ίδια έχω γίνει ειδικός στο θέμα ....αλλά κάθε φορά που έρχεται μια ιδεοληψία ξανά η ίδια αμφιβολία μέχρι να βάλω κάτι άλλο στο μυαλό.μου ....Ζολοφτ 100mg είμαι και με πιάνει απλά πιστεύω ότι έκανα απερισκεψίες με τις ώρες και γενικά είχα κάποιες στιγμές άγχους ξαναβγήκε στην επιφάνεια ..

Σου ξανάρχονται καινούριες εννοείς σε στιγμές άγχους και όταν δεν είσαι τελείως συνεπής στη θεραπεία; Ψυχοθεραπεία κάνεις;

Από την μια στιγμή στην άλλη ...μέχρι σήμερα το μεσημέρι είχα άλλο στο μυαλό μου ... Μετά μου καρφώθηκε αυτή η ιδεοληψία ...την θεραπεία δεν την ακολουθούσα στάνταρ ώρα οπότε το θυμώνουν δλδ πρωί βράδυ μεσημέρι μπορεί να ξεχνάω και μια μέρα ....ψυχοθεραπεία δεν κάνω δεν είμαι και στην καλύτερη οικονομική κατάσταση ....:/

Να σε ρωτήσω... Οι ιδεοληψίες πότε ξεκίνησαν; Μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου χωρίς αυτές; Υπήρχαν στιγμές με τα φάρμακα που δεν είχες καθόλου; Μπορείς να φανταστείς πώς θα ήταν αν τα έκοβες;

Ο ψυχίατρος σου είναι και ψυχοθεραπευτής; Δεν σου είπε τι να κάνεις όταν έρχονται αυτές οι σκέψεις; Οι όποιες ιδεοληψίες τελοσπάντων; Βάζε ξυπνήτηρια για να τηρείς τουλάχιστον τις ώρες... Εμένα έτσι κι' αλλιώς μου είπαν πως η ψυχοθεραπεία δεν πολυβοηθάει στους ψυχαναγκασμούς... Έχω δοκιμάσει τα πάντα... εκτός από φάρμακα...

Είχα από παλιά αλλά δεν ασχολιομουνα ήξερα ότι είναι από το άγχος αλλά πέρσι μετά από μια κρίση άγχους με έπιασε καλά τότε έκανα θεραπεία με cipralex αλλά μόλις διεκοψα μέσα σε μια εβδομάδα με ξαναεπιασε άλλαξα γιατρό και θεραπεία ....φυσικά και θυμάμαι το εαυτό μου χωρίς αυτές ...μπορεί να είχα αλλά δεν έδινα σημασία ....χωρίς θεραπεία να σου πω την αλήθεια δεν ξέρω .....

Quote:

---

Originally Posted by blackbird

Ο ψυχίατρος σου είναι και ψυχοθεραπευτής; Δεν σου είπε τι να κάνεις όταν έρχονται αυτές οι σκέψεις; Οι όποιες ιδεοληψίες τελοσπάντων; Βάζε ξυπνήτηρια για να τηρείς τουλάχιστον τις ώρες... Εμένα έτσι κι' αλλιώς μου είπαν πως η ψυχοθεραπεία δεν πολυβοηθάει στους ψυχαναγκασμούς... Έχω δοκιμάσει τα πάντα... εκτός από φάρμακα...

---

Τι εννοείς οταν λες η ψυχοθεραπεία δεν βοηθαει; Γιατί δεν βοηθαει;

Ο λόγος που σε ρωτάω είναι επειδή εγώ έχω διάφορες ιδεοληψίες από μικρή ηλικία και τα τελευταία 3 χρόνια έχουν γίνει αφόρητες σε σημείο που κατέληξα σε γιατρούς και ψυχολόγους. Χώρια η κατάθλιψη. Και δεν μπορώ να με φανταστώ να ζω χωρίς ψυχαναγκασμούς! Δεν θα είμαι εγώ. Γι' αυτό σε ρώτησα. Από την άλλη η γιατρός μου είπε πως μια κοπέλα που παίρνει φάρμακα έμεινε έγγυος και της είπε να τα διακόψει. Δέχτηκε να το κάνει μόνο μέχρι να γεννήσει γιατί πλέον δεν μπορεί να φανταστεί την ζωή της ΞΑΝΑ με ψυχαναγκασμούς και να τραβάει αυτή την κόλαση. Οπότε... Μάλλον για να ηρεμήσεις πρέπει να μείνεις συνεπής σε ΜΙΑ θεραπεία και κάθε φορά να το συζητάς κάπως ψυχοθεραπευτικά με τον γιατρό σου. Το θέμα είναι να αναγνωρίζεις τις ιδεοληψίες, να ξέρεις από πού προέρχονται (από την αρρώστια και τον έντονο άγχος) και να τις αντικαθιστάς με άλλες καλύτερες και δημιουργικές ή όσο γίνεται να τις αγνοείς. Με την σωστή θεραπεία και δική σου πειθαρχία υποθέτω πως όλα θα πάνε καλά! :)

Quote:

---

Originally Posted by Nefeli28

Τι εννοείς οταν λες η ψυχοθεραπεία δεν βοηθαει; Γιατί δεν βοηθαει;

---

Εννοώ ότι δεν τους εξαφανίζει. Μαθαίνεις να τους διαχειρίζεσαι. Εξαφανίζονται ποτέ; Η ψυχίατρος μου είπε όχι...

Όλα καλά θα πάνε θετική σκέψη θέλει και κινητικότητα ....όσο αφηνεσαι τόσο πιο πολύ σε επιρεαζει πρέπει να κάνουμε πράγματα που μας απασχολούν ... ευχάριστα όσο γίνεται ...για ολα υπάρχει λύση όπως προείπα αρκεί να το θέλουμε και να κάνουμε προσπάθεια ....όσο μπορείς να έρχεσαι σε επαφή με αυτά που φοβάσαι ώστε σιγά σιγά να καταλαβαίνεις ότι δεν ισχύει ....

Οχι, δεν εξαφανίζονται. Συμφωνω. Κι εμενα το ιδιο μου ειπε η ψυχολόγος. Ζεις με αυτά, απλα μαθαινεις να τα διαχειρίζεσαι...
Αλλοι με φαρμακα, αλλοι με ψυχοθεραπείες, αλλοι και με τα δυο.

Quote:

---

Originally Posted by StressedOut

Όλα καλά θα πάνε θετική σκέψη θέλει και κινητικότητα ....όσο αφηνεσαι τόσο πιο πολύ σε επιρεαζει πρέπει να κάνουμε πράγματα που μας απασχολούν ... ευχάριστα όσο γίνεται ...για ολα υπάρχει λύση όπως προείπα αρκεί να το θέλουμε και να κάνουμε προσπάθεια ....όσο μπορείς να έρχεσαι σε επαφή με αυτά που φοβάσαι ώστε σιγά σιγά να καταλαβαίνεις ότι δεν ισχύει ....

---

Είδες που απαντάς μόνος σου; Κάθε φορά που θα νιώθεις ντάουν και που δεν θα την παλεύεις να σκέφτεσαι πως έχεις απέναντι σου αυτό το μαύρο πουλί και του απαντάς για να του δώσεις κουράγιο χαχαχαχα. Έτσι δίνεις κουράγιο και στον εαυτό σου. Πρέπει να σου μιλάς και να σε αγαπάς :)

Το αν το σκέφτεσαι ή το πιστέυεις πραγματικά θα μπορέσει να στο διευκρινήσει ο ιατρός σου. Πιστεύω οτι μέσα απο σωστή ψυχοθεραπεία θα μπορέσεις να καταφέρεις να ελέγξεις τις σκέψεις σου και να έχεις απαντήσεις στο τι είναι αληθινό και τι ψέυτικο.
Σίγουρα όλοι που διαβάζουμε αυτό που μας είπες πιστεύουμε οτι κανείς δεν σε παρακολουθεί και οτι είναι μέσα στο μυαλό σου.
Αλλά το να στο λέμε εμείς δεν θα αλλάξει κάτι..αν ηταν τόσο απλό και με ένα "έλα βρε κανείς δεν σε παρακολουθεί ιδέα σου είναι" να σταματούσες να το σκέφτεσαι τότε δεν θα ζητούσες εδώ βοήθεια (μακάρι να ήταν και τόσο εύκολο και με μια κουβέντα που θα μας πούν θα άλλαζαν όλα μες στο μυαλό μας).
Οι εμμονές είναι κάτι που πρέπει να βρούμε τον τρόπο να τις διαχειριστούμε οι ίδιοι και ο ειδικός θα βρεί την κατάλληλη προσέγγιση η θεραπεία για να σε βοηθήσει να τις ξεπεράσεις
Αν πχ έχεις πρόβλημα να ξεχωρίσεις τί είναι πραγματικό και τί όχι, αυτό χρειάζεται άλλη προσέγγιση και θεραπεία.
Εφόσον όμως καταλαβαίνεις οτι το άγχος σου πυροδοτεί όλα αυτά.. νομίζω οτι εκεί είναι και η αιτία του "κακού". Ίσως αν διαχειριστείς το άγχος σου να μην έρχονται και οι σκέψεις... Και όλο αυτο πιστεύω οτι θέλει πολύ πολύ ψυχοθεραπεία έστω και μαζί με την φαρμακευτική θεραπεία που κάνεις που λες οτι σε έχει βοηθήσει πολύ. Μην βασίζεσαι όμως μόνο στα φάρμακα.

Quote:

---

Originally Posted by Nefeli28

Οχι, δεν εξαφανίζονται. Συμφωνω. Κι εμενα το ιδιο μου ειπε η ψυχολόγος. Ζεις με αυτά, απλα μαθαινεις να τα διαχειρίζεσαι...
Αλλοι με φαρμακα, αλλοι με ψυχοθεραπείες, αλλοι και με τα δυο.

---

Αυτό, ναι! Εγώ βέβαια δεν κάνω κανένα από τα 2. Ένα διάστημα έκανα μόνο ψυχοθεραπεία και διαπίστωσα από πρώτο χέρι αυτό που μου είπε και η ψυχίατρος. Εσύ Νεφέλη ξέρω πως υποφέρεις και εσύ από ΙΔΨ. Ακολουθείς κάποια θεραπεία;

Εγώ από όσο έχω καταλάβει το άγχος και οι σκέψεις στοχεύουν σε αυτά που φοβάσαι πιο πολύ ....γτ με αυτά θα ασχοληθείς :/

Ελπίζω όσο μου δώσατε ελπίδα και θετική σκέψη άλλο τόσο να σας έδωσα και εγώ σας ευχαριστώ και πάλι ...

Quote:

---

Originally Posted by blackbird

Αυτό, ναι! Εγώ βέβαια δεν κάνω κανένα από τα 2. Ένα διάστημα έκανα μόνο ψυχοθεραπεία και διαπίστωσα από πρώτο χέρι αυτό που μου είπε και η ψυχίατρος. Εσύ Νεφέλη ξέρω πως υποφέρεις και εσύ από ΙΔΨ. Ακολουθείς κάποια θεραπεία;

---

Ξεκινησα με τυπου ψυχαναλυτικη, αλλα εγινα χειροτερα. Τωρα ακολουθω ψυχοθεραπεία με γνωσιακη-συμπεριφοριστικη προσεγγιση.

Quote:

---

Originally Posted by StressedOut

Ελπίζω όσο μου δώσατε ελπίδα και θετική σκέψη άλλο τόσο να σας έδωσα και εγώ σας ευχαριστώ και πάλι ...

---

Μπορείς να δώσεις και μόνος σου στον εαυτό σου πίστεψέ με. Όταν μπορείς να δώσεις σε άλλους για ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζεις και ΕΣΥ και όταν γνωρίζεις τι σου γίνεται, μπορείς να σου μιλήσεις και εσύ και να αλλάξεις λίγο τρόπο σκέψης τις κρίσιμες στιγμές που θα το χρειάζεσαι και ακριβώς εκείνες τις στιγμές δεν θα τα παρατάς και θα το παλεύεις. Και αυτό είναι το σημαντικότερο στο κάτω κάτω για να εκτιμάς και λίγο τον εαυτό σου. Πολλές φορές αναρωτιέμαι και με πιάνει το παράπονο. Έχουμε μόνο μια ζωή και την σπαταλάμε τόσο άδικα και ανυπόφορα. Αυτό το καταραμένο άγχος και η θλίψη μας τρώει μέρα με την μέρα γιατί; Για ποιο λόγο ακριβώς; Σε τι θα μας ωφελέσει; Η ζωή προχωράει. Προσπάθησε όσο μπορείς να απολαύσεις τα όμορφα που είναι και τα πιο μικρά και φθηνά πράγματα στον κόσμο... :)

Quote:

---

Originally Posted by Nefeli28

Ξεκινησα με τυπου ψυχαναλυτικη, αλλα εγινα χειροτερα. Τωρα ακολουθω ψυχοθεραπεία με γνωσιακη-συμπεριφοριστικη προσεγγιση.

---

Και εγώ ακριβώς το ίδιο! Αν και τα έκανα ανάποδα και γι' αυτό σταμάτησα τελείως. Χίλιες φορές η 2η. Ελπίζω να έχεις βρει κάποια άκρη.

Ειχες ασχημη εμπειρία απο ψυχαναλυση; Εγω 2 χρονια σχεδον, σκαλισμα παιδικης ηλικιας, εσωτερικης απροσδιοριστης αναζητησης, ξεψαχνισμα χωρις αρχη μεση κ τελος και γενικα μια χαοτικη κατάσταση, η οποία με βυθιζε σε ενα σκοταδι που τελειωμό δεν ειχε και με διελυε εσωτερικα σε πολλαπλα επίπεδα...Ο,τι χειροτερο εχω περασει...

Quote:

---

Originally Posted by Nefeli28

Ειχες ασχημη εμπειρία απο ψυχαναλυση; Εγω 2 χρονια σχεδον, σκαλισμα παιδικης ηλικιας, εσωτερικης απροσδιοριστης αναζητησης, ξεψαχνισμα χωρις αρχη μεση κ τελος και γενικα μια χαοτικη κατάσταση, η οποία με βυθιζε σε ενα σκοταδι που τελειωμό δεν ειχε και με διελυε εσωτερικα σε πολλαπλα επίπεδα...Ο,τι χειροτερο εχω περασει...

---

Έχω διαβάσει το θέμα σου με τον μαλάκα που έμπλεξες... Συγγνώμη και για την έκφραση κιόλας... Κάπως έτσι και με μένα όσον αφορά το σκάλισμα, δηλαδή προσπαθούσε να σκαλίσει αλλά στο τέλος μου έλεγε άκυρα για εκείνον. Θα γράψω και εγώ κάποια στιγμή στο θέμα με τον θυμό προς τον ψυχοθεραπευτή μας. Δεν νιώθω έτοιμη αυτή τη στιγμή γιατί κάθε φορά που το θυμάμαι αναστατώνομαι. Όταν νιώσω έτοιμη και θέλω να βγάλω από μέσα μου θυμό, θα το κάνω. Σίγουρα φταίει και ο ειδικός αλλά δεν βοηθάει στους ψυχαναγκασμούς το σκάλισμα. Υποτίθεται πως όταν βρεις την αιτία λύνονται όλα. Προχωράς εμβαθύνεις και τι; Δεν την βρίσκεις και ακόμα και όταν την βρεις μετά τι; Έμπρακτα πως σε βοηθάει; Και δώστου οι αναλύσεις και εσύ να προσπαθείς να βρεις μια άκρη και όσο τα σκαλίζεις να βυθίζεσαι όλο και πιο βαθιά. Η ψυχολόγος της γνωσιακής ναι μεν προσπαθούσε να βρούμε μαζί την αιτία αλλά επικεντρωνόταν ΣΤΟ ΤΩΡΑ και στις τεχνικές. Επομένως σίγουρα θα έλεγα πως βοηθάει περισσότερο αυτή η προσέγγιση παρά η ψυχανάλυση στους ψυχαναγκασμούς. Ίσα ίσα που η 2η πρέπει να αποφεύγεται. Τι να πω, αν κάποιος έχει χρήμα και λεφτά και κάτι αρκετά πιο λάιτ και θέλει να ψάξει μέσα του και να αναλύει, ας κάνει ψυχανάλυση...

Quote:

---

Originally Posted by blackbird

Έχω διαβάσει το θέμα σου με τον μαλάκα που έμπλεξες... Συγγνώμη και για την έκφραση κιόλας... Κάπως έτσι και με μένα όσον αφορά το σκάλισμα, δηλαδή προσπαθούσε να σκαλίσει αλλά στο τέλος μου έλεγε άκυρα για εκείνον. Θα γράψω και εγώ κάποια στιγμή στο θέμα με τον θυμό προς τον ψυχοθεραπευτή μας. Δεν νιώθω έτοιμη αυτή τη στιγμή γιατί κάθε φορά που το θυμάμαι αναστατώνομαι. Όταν νιώσω έτοιμη και θέλω να βγάλω από μέσα μου θυμό, θα το κάνω. Σίγουρα φταίει και ο ειδικός αλλά δεν βοηθάει στους ψυχαναγκασμούς το σκάλισμα. Υποτίθεται πως όταν βρεις την αιτία λύνονται όλα. Προχωράς εμβαθύνεις και τι; Δεν την βρίσκεις και ακόμα και όταν την βρεις μετά τι; Έμπρακτα πως σε βοηθάει; Και δώστου οι αναλύσεις και εσύ να προσπαθείς να βρεις μια άκρη και όσο τα σκαλίζεις να βυθίζεσαι όλο και πιο βαθιά. Η ψυχολόγος της γνωσιακής ναι μεν προσπαθούσε να βρούμε μαζί την αιτία αλλά επικεντρωνόταν ΣΤΟ ΤΩΡΑ και στις τεχνικές. Επομένως σίγουρα θα έλεγα πως βοηθάει περισσότερο αυτή η προσέγγιση παρά η ψυχανάλυση στους ψυχαναγκασμούς. Ίσα ίσα που η 2η πρέπει να αποφεύγεται. Τι να πω, αν κάποιος έχει χρήμα και λεφτά και κάτι αρκετά πιο λάιτ και θέλει να ψάξει μέσα του και να αναλύει, ας κάνει ψυχανάλυση...

---

Ετσι ακριβως. Ειναι οπως το περιγράφεις. Φαίνεται να πεσαμε σε παρομοια σκοταδια....
Εχω ψαξει εγω για την αιτια.... Κι οταν μετα κοπων και βασάνων τη βρηκαμε, υποτιθεται (οπως με ειχε διαβεβαιώσει ο "ειδικος"), οτι θα λυνοταν και το θεμα των ψυχαναγκασμων μου. Ποτέ δεν καταλαβα πώς στο καλο θα γινόταν αυτο. Τι σκατα; κουμπί ηταν αυτη η αιτια, που μολις την εβρισκες το παταγες κι ολα καλα; εξαφανιζονταν αγχη, φοβιες, εμμονές, τελετουργίες, καταναγκασμοι;;;;
Ειπα οκ, δωσε περιθωριο στον ειδικο, κατι θα ξερει.
Αρ@@@ια ηξερε. Οπως το πες: μαλακας. Και πιο μαλακας εγω που πιστεψα τις μπαρουφες.
Η μεγαλύτερη που ακουσα, ηταν οτι αυτο που εχω ειναι πληρως ιασιμο....

Quote:

---

Originally Posted by Nefeli28

Ετσι ακριβως. Ειναι οπως το περιγράφεις. Φαίνεται να πεσαμε σε παρομοια σκοταδια....
Εχω ψαξει εγω για την αιτια.... Κι οταν μετα κοπων και βασάνων τη βρηκαμε, υποτιθεται (οπως με ειχε διαβεβαιώσει ο "ειδικος"), οτι θα λυνοταν και το θεμα των ψυχαναγκασμων μου. Ποτέ δεν καταλαβα πώς στο καλο θα γινόταν αυτο. Τι σκατα; κουμπί ηταν αυτη η αιτια, που μολις την εβρισκες το παταγες κι ολα καλα; εξαφανιζονταν αγχη, φοβιες, εμμονές, τελετουργίες, καταναγκασμοι;;;;
Ειπα οκ, δωσε περιθωριο στον ειδικο, κατι θα ξερει.
Αρ@@@ια ηξερε. Οπως το πες: μαλακας. Και πιο μαλακας εγω που πιστεψα τις μπαρουφες.
Η μεγαλύτερη που ακουσα, ηταν οτι αυτο που εχω ειναι πληρως ιασιμο....

---

Εσένα ήτανε πολύ χειρότερη η εμπειρία και κράτησε και πολύυ περισσότερο. Το χειρότερο ήταν που τον εμπιστεύτηκες, που δέθηκες μαζί του και που ήσουνα ταυτόχρονα και ασθενής του! Δηλαδή ήθελες να πιστέψεις σε κάτι και ποιον άλλον θα εμπιστευόσουν αν όχι τον ειδικό που σε παρακολουθούσε; Δηλαδή πραγματικά τέτοιοι άνθρωποι είναι για φτύσιμο. Πατάνε στον πόνο των άλλων μόνο για το χρήματα και να πεις πως γνωρίζουν και τι λένε, την τύφλα τους γνωρίζουν. Ώρες ώρες έπιανα τον εαυτό μου να θέλω να κλείσω ραντεβού να του τα πω όλα ένα χεράκι να τα βγάλω από μέσα μου και όταν ήτανε να φύγω να του ρίξω το 50ευρω στη μούρη. Ε ευτυχώς που έχω και μια μαμά που δεν με αφήνει να το κάνω μιας και της εξέφρασα πρώτα την επιθυμία μου χαχαχαχα... Ίσως ηρεμούσα. Γιατί δεν πήγα πολλές φορές και από την αρχή δεν τον είχα εμπιστευτεί. Εσένα σου άφησε μεγάλες πληγές και πραγματικά δεν ξέρω πώς θα αντιδρούσα στη θέση σου. Αν ήμουνα δικός σου άνθρωπος το μόνο σίγουρο είναι πως θα πήγαινα η ίδια να τον έβρισκα... Εκεί δεν θα είχα τόσο "επίπεδο" και υπομονή...

Quote:

---

Originally Posted by blackbird

Εσένα ήτανε πολύ χειρότερη η εμπειρία και κράτησε και πολύυ περισσότερο. Το χειρότερο ήταν που τον εμπιστεύτηκες, που δέθηκες μαζί του και που ήσουνα ταυτόχρονα και ασθενής του! Δηλαδή ήθελες να πιστέψεις σε κάτι και ποιον άλλον θα εμπιστευόσουν αν όχι τον ειδικό που σε παρακολουθούσε; Δηλαδή πραγματικά τέτοιοι άνθρωποι είναι για φτύσιμο. Πατάνε στον πόνο των άλλων μόνο για το χρήματα και να πεις πως γνωρίζουν και τι λένε, την τύφλα τους γνωρίζουν. Ώρες ώρες έπιανα τον εαυτό μου να θέλω να κλείσω ραντεβού να του τα πω όλα ένα χεράκι να τα βγάλω από μέσα μου και όταν ήτανε να φύγω να του ρίξω το 50ευρω στη μούρη. Ε ευτυχώς που έχω και μια μαμά που δεν με αφήνει να το κάνω μιας και της εξέφρασα πρώτα την επιθυμία μου χαχαχαχα... Ίσως ηρεμούσα. Γιατί δεν πήγα πολλές φορές και από την αρχή δεν τον είχα εμπιστευτεί. Εσένα σου άφησε μεγάλες πληγές και πραγματικά δεν ξέρω πώς θα αντιδρούσα στη θέση σου. Αν ήμουνα δικός σου άνθρωπος το μόνο σίγουρο είναι πως θα πήγαινα η ίδια να τον έβρισκα... Εκεί δεν θα είχα τόσο "επίπεδο" και υπομονή...

---

Πηγα η ιδια και τον βρηκα. Του τα'ψαλλα, του τα'χωσα κι εφυγα απο κει μεσα με το κεφαλι ψηλα. Ή τουλάχιστον με εναν θυμο που τον εξεφρασα καταμουτρα πανω του.
Καθολου ομως δεν ανακουφιστηκα. Ηταν στιγμιαια η ανακούφιση. Μετά, δως του ξανα θυμος, απογοήτευση, αισθημα κενου, αδικιας και παντου πληγές. Ζημια που προσπαθω ακομα να επιδιορθωσω. Δεν είναι αδικο αυτο; Να τρεχω τωρα να ισιωσω, αυτα που στραβωσε ενας υποτιθεμενος "ειδικος"...
Ειναι απανθρωπο να εμπιστευεσαι αυτον που διαλεγεις και πληρωνεις για να σς βοηθησει με τις γνωσεις του και εκεινος να δοκιμαζει πανω σου την ισχυ της αυτοπροβολης του, την υπόγεια/ασυνειδητη πλυση εγκεφαλου και την εφαρμογη της αρλουμπολογιας προκειμένου να φανει άξιος και σπουδαιος.
Κατάντια...

καλημερα
εχω σχιζο
αλλα οταν ειμαι σε επεισοδιο δεν αναρωτιεμαι για το αν με παρακολουθουν ή οχι.δεν αναρωτιεμαι για το τι ειναι αληθεια ή ψεμα.ειμαι σιγουρη.και οτι και να μου πουν οι αλλοι εγω το χαβα μου.δε χαμπαριαζω.οσο πιο πολυ αναρωτιεσαι για το αν εχεις ψυχωση ή οχι τοσο πιο σιγουρος να εισαι οτι δεν εχεις.ο ψυχωτικος δεν αναρωτιεται!

Κατάλαβα ...απλά επειδή ο μεγαλύτερος μου φόβος είναι αυτός όλα γυρνάνε γύρω από αυτό ....σήμερα είμαι καλύτερα μπορώ να πω αλλά μόνο που υπάρχει αυτό το "γιατί να το σκέφτομαι αυτό με φοβίζει και με πιάνει κρυος υδρωτας " όταν είμαι έξω δεν θέλω να πάω σπίτι μην σκέφτομαι συνέχεια και όταν είμαι σπίτι φοβάμαι να βγω έξω λόγο άγχους ...η φάση είναι γ....σετα... :/

Quote:

---

Originally Posted by Nefeli28

Πηγα η ιδια και τον βρηκα. Του τα'ψαλλα, του τα'χωσα κι εφυγα απο κει μεσα με το κεφαλι ψηλα. Ή τουλάχιστον με εναν θυμο που τον εξεφρασα καταμουτρα πανω του.
Καθολου ομως δεν ανακουφιστηκα. Ηταν στιγμιαια η ανακούφιση. Μετά, δως του ξανα θυμος, απογοήτευση, αισθημα κενου, αδικιας και παντου πληγές. Ζημια που προσπαθω ακομα να επιδιορθωσω. Δεν είναι αδικο αυτο; Να τρεχω τωρα να ισιωσω, αυτα που στραβωσε ενας υποτιθεμενος "ειδικος"...
Ειναι απανθρωπο να εμπιστευεσαι αυτον που διαλεγεις και πληρωνεις για να σς βοηθησει με τις γνωσεις του και εκεινος να δοκιμαζει πανω σου την ισχυ της αυτοπροβολης του, την υπόγεια/ασυνειδητη πλυση εγκεφαλου και την εφαρμογη της αρλουμπολογιας προκειμένου να φανει άξιος και σπουδαιος.
Κατάντια...

---

Δυστυχώς κάποια τραύματα μένουν... Γι' αυτό είπα πως στη δική μου περίπτωση ίσως ηρεμούσα, γιατί δεν πήγαινα για καιρό και δεν το εμπιστεύτηκα. Τώρα για σένα πραγματικά όταν διάβασα το θέμα σου τα πήρα στο κρανίο, και λίγα του έκανες. Τέτοιοι άνθρωποι είναι για να τους καταγγέλλεις βασικά, όχι μόνο γι' αυτά που έκαναν σε σένα αλλά και γι' αυτά που μπορεί να πάθουν κι' άλλοι. Δεν ξέρω αν ένιωσες την ανάγκη να το κάνεις ή αν αξίζει τον κόπο, αν έχεις τις αποδείξεις, τι λέει ακριβώς ο νόμος κτλ, αλλά το μόνο σίγουρο είναι πως σου άφησε πληγή και αρκετό παράπονο. Ελπίζω με την καινούρια ψυχολόγο να είναι καλύτερα τα πράγματα... Θα χρειαστείς σίγουρα περισσότερο χρόνο απ' ό,τι θα χρειαζόσουν αν πήγαινες κατευθείαν σε άλλον/άλλη...

Quote:

---

Originally Posted by StressedOut

Κατάλαβα ...απλά επειδή ο μεγαλύτερος μου φόβος είναι αυτός όλα γυρνάνε γύρω από αυτό ....σήμερα είμαι καλύτερα μπορώ να πω αλλά μόνο που υπάρχει αυτό το "γιατί να το σκέφτομαι αυτό με φοβίζει και με πιάνει κρυος υδρωτας " όταν είμαι έξω δεν θέλω να πάω σπίτι μην σκέφτομαι συνέχεια και όταν είμαι σπίτι φοβάμαι να βγω έξω λόγο άγχους ...η φάση είναι γ....σετα... :/

---

Η boo έχει δίκιο. Είναι λογικές οι σκέψεις αλλά υποψιάζομαι πως είσαι ακόμη στην αρχή. Ο ειδικός ήδη θα έπρεπε να σε είχε ηρεμήσει. Για να λέμε και του στραβού το δίκιο όμως, έπρεπε να λιώσω νύχτα-μέρα σε μια οθόνη και να αλλάξω 3ις γιατρούς για να καταφέρω να ηρεμήσω κάπως σε αυτό το κόμματι και ως προς το κομμάτι "γιατί να σκέφτομαι τόσο περίεργα και να βασανίζομαι γαμώ την τύχη μου" χαχαχαχα..κάπως έτσι. Να μην τα βάζεις δηλαδή με τον εαυτό σου ΚΑΙ γι' αυτό.

Τι εννοείς ακόμα νωρίς ?! Ο.ο