Printable View
Αυτή η σκηνή μου άφησε "τραύματα", όταν πρωτοείδα το έργο..... https://www.youtube.com/watch?v=z38tZPxDekw
Τη δε παρακάτω σκηνή την είδα, όταν ήμουν 7, την ώρα που άνοιγα να φάω ένα σύκο.
Το σύκο από μέσα ήταν κόκκινο και το συνδύασα αυτόματα με το χρώμα του αίματος!
Από τότε δεν έχω ξαναβάλει σύκο στο στόμα μου........ https://www.youtube.com/watch?v=8gqPXt-_JjU
Γενικότερα εγώ αποφεύγω ταινίες που πιστεύω πως δεν πρόκειται να κλείσω μάτι το βράδυ. Ό,τι άρρωστο και ανώμαλο σκέφτεται ο άνθρωπος το βάζουν στις ταινίες και μερικές ταινίες τρόμου, τις έκαναν και ως φάρσα σε απλούς ανθρώπους. Δεν είναι τυχαίο, πως πολλές προκαταλήψεις έχουν οξυνθεί από κάτι τέτοιες ταινίες. Δεν μπορώ να πω όμως ότι δεν έχω δει θρίλερ και τρόμου ταινίες. Απλά έκανα 2 μέρες να κοιμηθώ και τώρα αποφεύγω να τις βλέπω. Προτιμώ τις ταινίες πολιτικού θρίλερ, μυστηρίου, δράσης και κωμωδίας και ίσως κάποιες καλές ρομαντικές ταινίες.
Δεν θα ελεγα οτι εχω τραυματιστει απο ταινια...το κοντινοτερο που μου εχει συμβει ειναι να με κανει να νιωσω παρα πολυ αβολα ενδομυχα μεσα μου ενα ψυχολογικο πιο πολυ θριλερ (περα απο το να με τρομαξει, δεν θα ελεγα οτι ηταν τρομος αυτο )...the hole λεγεται η ταινια.
Απο εκει και περα οτι γενικα με θυμαμαι να πηγαινω τα βραδια που ειχα δει θριλερ και τα επομενα βραδια να κατουρησω τρεχοντας και πηδωντας πισω στο κρεβατι μου μη με πιασει απο κατω το οτιδηποτε και οτι κουκουλωνομουν κατω απο το σεντονι μου μες στο κατακαλοκαιρο το εκανα και αυτο :P
Πωω την έχω δει και αυτή, έχει ναι μεν θετικό μήνυμα, αλλά είχα κοιμηθεί τότε με αναμμένα τα φώτα...Quote:
Originally Posted by Natalia_sups
Και εγω απο καποια φαση και μετα τα απεφευγω εν οιδα...αλλα τελευταια παλι εχω ορεξη γαμωτο για τετοιες ταινιες :p
Το θεμα ειναι οτι δεν τολμω να τις δω μονη μου, θελει παρεα το εγχειρημα, κατα προτιμηση το ειδος της παρεας που μπορεις να σκαρφαλωσεις στο κεφαλι τους αμα τρομαξεις χαχαχα
Τελευταια φορα ειχα δει με μια ξαδερφη που καναμε παρεα και η μαλακισμενη με τρομαζε και την τρομαζα μετα...εμ φοβομασταν και πεταγομασταν μεχρι το ταβανι εμ ειχαμε κατουρηθει στο γελιο απο τη κακια που τρομαζαμε η μια την αλλη. Λελ.
Η ταινια που επηρρεασε τοτε πολυ κοσμο ,κι μενα , ημουν μικρος τοτε , ηταν ' τα σαγονια του καρχαρια ' .............ισως ηταν η καθοριστικη ταινια για να δυσφυμηστει ο καρχαριας ..........
θριλλερ δεν βλεπω τα βαριεμαι ........και δεν μπορω να τρομαξω ευκολα .......
Συμφωνώ για την παρέα. Η χειρότερη ταινία που είναι τρόμου και έχω δει είναι το "Κάλεσμα 2". Όσοι την έχετε δει μην την ξαναδείτε, όσοι δεν την έχετε δει, μην την δείτε. Μακρία πολύ μακριά από κάτι τέτοιες ταινίες. Προτιμώ την κωμωδία για να γελάω.Quote:
Originally Posted by Natalia_sups
Αυτό σήμερα θεωρείται παιδικό, σε σχέση με κάτι άλλα άρρωστα που έχουν βγει σήμερα.Quote:
Originally Posted by Macgyver
Θετικο μηνυμα; Το εψαξα τωρα λιγο και μαλλον μιλαμε για διαφορετικες ταινιες...εγω λεω του 2001, εσυ λες του 2009 μαλλον...
Παιζει να φταιει και το οτι ημουν περιπου 10-11 χρονων τοτε, την ειχα δει με τον μεγαλο αδερφο μου. Ηταν μπουρδα τυπου κολεγιοπαιδα που βρηκανε ενα bunker και κλειστηκανε καταλαθος μεσα...και αρχισανε να σκοτωνονται ενας ενας εκει μεσα και ολοι υποψιαζοντουσαν ο ενας τον αλλον και ποιος να ειναι αραγε ο δολοφονος ξερω γω, ειχε και disturbing γκομενικα στη μεση και αηδιαστικα...καποια φαση καποιος ξερνουσε μελισσες (ειχαν αρχισει ισωε να εχουν παραισθησεις;) ..τελικα τρελαθηκαν και πεθανανε ολοι, εκτος απο μια κοπελα που βγηκε ζωντανη και το ειχε οργανωσει ολο αυτο για να σκοτωθουν/να τους σκοτωσει. Ειχε απωθημενα το κοριτσι λολ
Ναι, μάλλον μιλάμε για διαφορετικές ταινίες. ΤΙ ξερνούσε μέλισες;; Πωω, τι άλλο θα ακούσω από κάτι τέτοιες ταινίες...Quote:
Originally Posted by Natalia_sups
Φααααακ τις υπερφυσικες ταινιες τρομου τις αποφευγω κι εγω παρα πολυ. Προτιμω ψυχολογικα θριλερ αμα δω η πιο "απτα" πραγματα.Quote:
Originally Posted by Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα
Αυτο με τις κωμωδιες το νομιζα κι εγω αλλα αμα σου πω οτι δε με κανουν να νιωθω καλυτερα; Με κανουν απλα να θυμαμαι ποσο ατονη και χωρις χαρα ειναι η δικη μου ζωη και με κανουν καταβαθος να νιωθω ασχημα οσο ψυχανωμαλο και αν ειναι αυτο :p
Δηλαδή να υποθέσω ότι οι πραγματικοί καρχαρίες δεν είναι έτσι; :pQuote:
Originally Posted by Macgyver
Κάποτε το Star έβαζε σωρηδόν τέτοιες ταινίες, την Παρασκευή μετά τις 11. Τώρα δε βάζει πια, δε ξέρω....Quote:
Originally Posted by Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα
Δεκαετία του '00 πιο πολύ. Είχα πετύχει και το "Cabin by the lake", με ένα τρελό σκηνοθέτη που ήθελε να φτιάξει το δικό του "υποθαλάσσιο κήπο" και για το λόγο αυτό αιχμαλώτιζε κοπέλες, τις έβαζε βαρίδια στα πόδια και τις πετούσε μέσα στη λίμνη..........
Το Robocop με επηρέασε διότι ο πρωταγωνιστής πραγματικά ένιωθα ότι υπέφερε τρώγοντας τόσες σφαίρες. Και παράλληλα έβλεπα και την αναισθησία του αλλουνού που άναβε το τσιγάρο, την ώρα που ο άλλος πάλευε από τους πόνους, πράγμα ιδιαίτερα ανατριχιαστικό!Quote:
Originally Posted by Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα
Μου κανε εντύπωση επίσης το physique του gang leader! Πάντοτε είχα συνηθίσει ότι οι "κακοί" ήταν κάτι μυώδεις τύποι με τατουάζ, ακουλαρίκια κ.α., ενώ αυτός έμοιαζε με καθημερινό ανθρωπάκι, με υπάλληλο τράπεζας, γιατρό, ακόμα και σπασικλάκι............ Νόμιζα ότι οι nerdy guys δε θα μπορούσαν ποτέ να είναι κακοί, πόσο μάλλον να γίνουν βίαιοι! Νόμιζα ότι μόνο τις τρώγανε κι ότι μόνο θύματα θα μπορούσαν να είναι.....
Τα έχω φάει στη μάπα τα θρίλερ και έχω αναισθητοποιηθεί τώρα πια!
Τελευταία φορά που με τρόμαξε κάτι τόσο πολύ, ώστε να μη μπορώ να κοιμηθώ, ήταν το "The others", με τη Νικόλ Κιντμαν......
Άλλο από κει.....
Και το Human Centipede, άλλη περίπτωση από κει!
Στην οποία ο "κακός" έδινε ρεσιτάλ, στην κυριολεξία!
Cabin by the lake, cabin in the woods, γενικα κατι παιζει με τα cabin, υπαρχουν πολλεεες τετοιες ταινιες λολ.Quote:
Originally Posted by GiannisNik3
Πωπω μια τετοια που εκλασα μεντες ηταν και το dreamcatcher...δικιο εχεις παντως, ολες αυτες απο τη δεκαετια του 2000 ειναι...
Καταλαβαινω γιατι λες οτι σε τραυματισε και ας μη μας φαινεται ως τιποτα το ιδιαιτερο...ειναι ρεαλιστικα τρομακτικο, με την εννοια οτι δειχνει την ελλειψη συμπονιας η και τον σαδισμο που ξερουμε οτι πραγματικα υπαρχουν γυρω μας...εννοειται οτι θα σε τραυματισει πιο πολυ αυτο σε σχεση με το οποιο φανταστικο τερας η φαντασμα σε μια ταινια..Quote:
Originally Posted by GiannisNik3
Α, εμένα μου άρεσαν πολύ τα καλέσματα, μου αρέσουν τα μεταφυσικά θρίλερ...Quote:
Originally Posted by Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα
Τραυματική ταινία για μένα ήταν ο "εφιάλτης στο δρόμο με τις λεύκες", πολύ αίμα ρε παιδί μου! :eek:
Ταινιες με ανατροπη στο τελος η αγαπημενες μου.
Αν ειναι και μυστηριου η τρομου ακομα καλητερα
Το καλεσμα εννοεις....Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Ελα βρε ο φρεντη κρουκερ??ο πιο ηλιθιος.τουλα χιστον να ελεγες τζεησον βορχις παει και ερχετε
Quote:
Originally Posted by Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα
Τα σημερινα θριλλερ , εχουν κατ το νοσηρο , τα splatters , και οχι μονον , θριλλερ σαν την ' λαμψη ' με τον Νικολσον , δεν ξαναβγαινουν , η τον ' εξορκιστη ' Νο 1 του 73 , που βγαιναμε απο το σινεμα και κοιταγαμε πισω μας !!! η το ' η Προφητεια ' Γκρεγκορυ Πεκ' 1976 ............... μια εξαιρεση θριλλερ εχω ξεχωρισει , συγχρονο , ' το αγγιγμα του κακου ' με τον D.Washington .........
1408.
Η καταρα. Οι αλλοι.εκτη αισθηση.
1)Σημα κινδυνου(the ring)
2)Σε βλεπω(saw)
Aυτο μου διεφυγε , πολυ καλο .......Quote:
Originally Posted by giorgos35
Ναι, εννοούσα το κάλεσμα 1 και 2 γι' αυτό χρησιμοποίησα πληθυντικό :)Quote:
Originally Posted by giorgos35
Με είχε τρομάξει πολύ ο Φρέντη Κρούγκερ ειδικά στη σκηνή που το κρεβάτι ρουφάει τον Τζόντυ Ντεπ και γεμίζει μέχρι και το ταβάνι αίμα ανακατεύτηκε το στομάχι μου...αλλά παίζει ρόλο κι η ηλικία, ήμουν κάτω των 15 κι είχαμε νοικιάσει κρυφά θρίλερ και το είδαμε σε μια φίλη... :p
Αυτα τα θριλλερ , με πολυ αιμα,, τα αποκαλουν στην Αμερικη , κοροιδευτικα βεβαια , splatters ........Quote:
Originally Posted by Κύκνος
ας νοικιαζες τσοντες οπως κανουν πολλα αγορακια.να βλεπεις τοσα αιματα στην αθωα ηλικια των 15 ειναι ανωμαλιαQuote:
Originally Posted by Κύκνος
Μόνο που εγώ είμαι κοριτσάκι :) Όσο για τα αίματα, θα συμφωνήσω...δεν ανέφερα όμως ότι τους παράτησα κι έφυγα μετά από εκείνη τη σκηνή γιατί ήθελα να κάνω εμετό...Quote:
Originally Posted by nikos2
Τα splatters ναι μεν τρομαζουν με την εννοια οτι ανεβαζουν την αδρεναλινη λογω του ενστικτου επιβιωσης που εχουμε αλλα κατα τα αλλα τα πολλα αιματα δεν αρκουν για να με κανουν να μη κοιμαμαι τη νυχτα...απλα αποστρεφω το βλεμμα μου αμα δω κατι το πολυ αμεσο και παρατραβηγμενο...η ενσυναισθηση με το θυμα και η ψυχολογικη αναστατωση που νιωθουμε με τον σαδισμος και την αγριοτητα του θυτη δεν ειναι τρομος...
Το Human centipede το' χεις δει;Quote:
Originally Posted by Natalia_sups
Με ανατροπη αξιοπρεπές θριλερ made in spain είναι το El cuerpo/The body.
Δεν είναι τόσο για να τρομαξεις όσο η ανατροπή.
Οχι και ουτε σκοπευω, εχω υποψη περι τινος προκειται...θενξ νο θενξQuote:
Originally Posted by GiannisNik3
Ναι, όντως είναι αρκετά καλό...Quote:
Originally Posted by serios
Επίσης ωραίο ισπανικό είναι το "el orfanato/the orphanage", το έχεις δει;
Nαι κλασικό πλεον!!
Χαίρομαι που σου άρεσε! :)Quote:
Originally Posted by serios
Άκουσα από πολλούς ότι τους είχε σοκάρει πάρα πολύ...., αρκετά ενδιαφέρουσα όμως ταινία " Girl, Interrupted (1999)..
https://www.youtube.com/watch?v=5BHHUBZf7y4
Το έχω δει κι είναι όντως αξιόλογη ταινία αλλά πολύ βαριά και με στεναχώρησε, δεν θα την ξαναέβλεπα νομίζω...Quote:
Originally Posted by Ektor
Μια ταινία με θέμα ψυχική πάθηση που δεν είναι τόσο βαριά και που δίνει αισιόδοξο μήνυμα είναι το "Silver lining"
https://www.youtube.com/watch?v=EI_3ywJLQio
Από θρίλερ πραγματικά είχα σοκαριστεί με κάποιες σκηνές από το Saw (δεν μπορώ να ξεχάσω με τίποτα τη στιγμή που κόβουν σε κάποιον τον αχίλλειο τένοντα ενώ προσπαθεί να δραπετεύσει ακόμα και τώρα που το γράφω ανατριχιάζω).
Ένα άλλο είδος σκηνών που με έχει σοκάρει είναι σεξουαλικές πράξεις γυναικών παρά τη θέλησή τους. Η σκηνή του βιασμού στο μη αναστρέψιμος είναι πάρα πολύ σοκαριστική και πιστεύω ότι είναι αδύνατον να μη σε στιγματίσει (την είδα στο Λύκειο, πολύ μεγάλο λάθος). Επίσης μια από τις τελευταίες σκηνές του Requiem for a dream όπου η πρωταγωνίστρια λόγω της εξάρτησής της από τα ναρκωτικά εξαναγκάζεται σε κάποιες πράξεις παρά τη θέλησή της με έκανε να ανατριχιάσω. Πολύ σοκαριστικό επίσης (την είδα στα 18, δεν έχω τολμήσει να την ξαναδώ από τότε).
Είχα δημοσιεύσει παλιά το παρακάτω σχετικά με τη Γερμανία και τις ταινίες που αναφέρω, όλες σχεδόν καταθλιπτικές..
"""Η Γερμανία μου δίνει την εντύπωση ότι είναι «Βιβλίο Ιστορίας με σκισμένες σελίδες»
Η μεταπολεμική Γερμανία μέχρι σήμερα πιστεύω ότι το θέμα των προγόνων τους ΝΑΖΙ οπαδών του παρανοϊκού Χίτλερ το αντιμετώπισε σαν, όλοι αυτοί οι εκατομμύρια Γερμανοί που έσπειραν τον όλεθρο σε τόσες χώρες και ανθρώπους, να ήταν κάποιοι εξωγήινοι κάποιοι που μπήκαν στην Γερμανία και μετά εξαφανίστηκαν.
Οι μετέπειτα ηγέτες της διαλυμένης Γερμανίας Καγκελάριοι και κυβερνήσεις κράτησαν με κάθε τρόπο μακριά αυτό που υπήρξε εκεί.
Χάρη στην τέχνη του κινηματογράφου ξεπήδησαν ευτυχώς μερικοί χαρισματικοί σκηνοθέτες και ηθοποιοί τολμώντας να δημιουργήσουν αριστουργήματα της 7ης τέχνης ( βλέπε Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ με την μούσα του Χάνα Σιγκούλα σε μιά απίστευτα μεγάλη φιλμογραφία για τα λίγα χρόνια της ζωής του (,1966 Der Stadtstreicher
1966 Το μικρό χάος
1969 Fernes Jamaica
1969 Η αγάπη είναι πιο κρύα από τον θάνατο
1969 Ο Έλληνας γείτονας
1969 Γιατί έπιασε αμόκ τον Κύριο Ρ;
1970 Das Kaffeehaus
1970 Οι θεοί της πανούκλας
1970 Die Niklashauser Fart
1970 Ο Αμερικανός Στρατιώτης
1971 Ο έμπορος των 4 εποχών
1971 Να φοβάστε την αγία *******
1971 Pioniere in Ingolstadt
1971 Rio das Mortes
1971 Whity
1972 Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα Φον Καντ
1972 Bremer Freiheit
1973 Wildwechsel
1973 Δικτυακός κόσμος
1974 Έφι Μπριστ
1974 Ο φόβος τρώει τα σωθικά
1974 Μάρθα
1975 Wie ein Vogel auf dem Draht
1975 Το παιχνίδι της τύχης
1975 Η μάνα Κιούστερς ανεβαίνει στον ουρανό
1976 Satansbraten
1976 Το μόνο που θέλω, είναι να με αγαπάτε
1976 Κινέζικη ρουλέτα
1977 Η γυναίκα του σταθμάρχη
1978 Η χρονιά με τα 13 φεγγάρια
1978 Η Γερμανία το φθινόπωρο
1978 Απόγνωση
1979 Η τρίτη γενιά
1979 Ο γάμος της Μαρία Μπράουν
1980 Berlin Alexanderplatz
1981 Theater in Trance
1981 Λιλί Μαρλέν
1981 Λόλα
1982 Βερόνικα Φος
1982 Ο καβγατζής), ο Φόλκερ Σλέντορφ με το αρστούργημα «Το ταμπούρλο» βασισμένο στο βιβλίο του του Gunter Grass Die Blechtrommel ( και τόσους άλλους ) παρουσιάζοντας αυτό που ήταν και πιστεύω ότι είναι ακόμη η Γερμανία."""
σκηνες που με σοκαραν βαρομετρικο χαμηλο που χανει την γυναικα μεσα απο το χερι του νομιζω δεν θυμαμαι ποτε να εχω σοκαριστει απο κατι τετοιο το ορια αντοχης ειχε μια παρομια σκηνη που κοβει ο πατερας τον ιμαντα για να σωσει τα παιδια του αλλα δεν με σοκαρε τοσο ισως επειδη ειχα δει τον σταλλονε
ρομποκοπ με στοιχειωσε στα παιδια μου χρονια πως μια υποθεση ρουτινας μπορει να εξελιχθει σε εφιαλτη για τον αστυνομο αλεξ μερφυ
γκειμ οφ θρονς σκηνη που το βουνο λιωνει το κρανιο του μαρτελ λεγοντας τι εκανε στα ανηψια του και την αδερφη του απλα σοκαριστικα κυνικο
ο εκδικητης της νυχτας με τον τσαρλς μπρονσον η σκηνη που οι κακοποιοι το παιζουν ντελιβερυ μπους απο το σουπερ μαρκετ και του βιαζουν την γυναικα και την κορη η γυναικα ξεψυχαει η κορη μενει με κουσουρι ψυχολογικο παρεπιτοντως στο νουμερο δυο η κορη το ξαναπαθαινεις και την κοτωνουν αυτη τη φορα αλλα το πρωτο ηταν κλασικο πιστευω λιγο πολυ ολες αυτες οι ταινιες μου δημιουργησαν ανασφαλεια φοβια και καχυποψια με τους ανθρωπους με εξαιρεση το γκειμ οφ θρονς πο το ειδα μεταγενεστερα
ξεχασα το ακρωτηρι του φοβου με τον ρομπερτ ντενιρο η ανασφαλεια σε ολο της το μεγαλειο σκηνη που με στιγματσε εκει που κανει οτι ειναι η υπηρετρια και που βιαζει την φιλη δικηγορο του νικ νολτε ενω την δαγκωνει και φτηνει ενα κομματι απο το μαγουλο της