http://www.orthodoxos.com.gr/phpBB3/viewtopic.php?t=769
https://agiooros.net/forum/viewtopic.php?f=34&t=6546
Τώρα καταλαβαίνω αυτό που είχες πει, πριν κάποιες βδομάδες.......
Ότι υπάρχουν τύποι στην Εκκλησία που σε θεωρούν "αιρετικό"!
Άμα δε σε πειράζει τόσο αυτή η πράξη, για άνθρωπο της Εκκλησίας, παραείσαι προοδευτικός!!!
Ξέρεις πόσο κανονίζεται ο αυνανισμός ενός κληρικού από την Εκκλησία;
1 έτος παύση καθηκόντων!
Αν συνεχίσει δε, καθαιρείται.........
Ο Ιωάννης ο Νηστευτής είχε κανονίσει την ονείρωξη -που είναι απολύτως φυσική λειτουργία- να κάνεις 49 μετάνοιες και να ψάλλεις τον 50ο ψαλμό του Δαβίδ........
Ο δε Νικόδημος Αγιορείτης λέει αυτά που έχω επισυνάψει πιο πάνω, με τον "Περίπλου"..
"Μεταφράζει" το χωρίο του Παύλου "ούτε πόρνοι, ούτε αρσενοκοίται, ούτε μαλακοί" , τους "μαλακούς" ως "μαλάκες - αυνανιστές"..
Και ισχυρίζεται ότι οι αυνανιζόμενοι δε θα κληρονομήσουν τη Βασιλεία των Ουρανών, με δυο λόγια!
Ο Άγιος Μελέτιος ο Ομολογητής λέει ότι όσοι αυνανίζονται "κάμνουσι θυσίαν εις τον διάβολον το σπέρμα τους, το οποίον είναι το τιμιώτερον μέρος του σώματός των".
Το γνωστό εκκλησιαστικό βιβλίο «Πηδάλιον» αποτελεί μία συλλογή κανόνων της Ορθόδοξης εκκλησίας. Γράφτηκε το 1743 από τους μοναχούς Νικόδημο τον Αγιορείτη και από τον ιερομόναχο Αγάπιο. Αναγνωρίζεται ως έχει μέχρι σήμερα και θεωρείται μάλιστα ως η «πληρεστέρα και πλουσιοτέρα» των «επισήμων συλλογών» κανόνων της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Περί μαλακίας: «Ο μαλακίαν διαπραξάμενος, τεσσαράκοντα ημέρας επιτιμάται, ξηροφαγία διαιτώμενος και μετανοίας εκάστης ποιών εκατόν». «Ο παρών Κανών διορίζει ότι όποιος κάμη μαλακίαν, τεσσαράκοντα ημέρας να μη μεταλαμβάνη, περνώντας αυτάς με ξηροφαγίαν, ήτοι με ψωμί μόνον και νερόν, και κάμνωντας καθ’ ημέραν μετανοίας εκατόν. Περί δε των μαλακών και πόρνων απλώς λέγει ο Άγιος Μελέτιος ο Ομολογητής, ότι κάμνουσι θυσίαν εις τον διάβολον το σπέρμα τους, το οποίον είναι το τιμιώτερον μέρος του σώματός των.
Με απλά λόγια, σύμφωνα με τον ιερό κανόνα της εκκλησίας, όποιος τραβήξει μαλακία, απαγορεύεται να μεταλάβει για σαράντα μέρες, στη διάρκεια των οποίων πρέπει να κάνει ξηροφαγία, δηλαδή να τρώει μόνο ψωμί και νερό και να κάνει κάθε μέρα 100 μετάνοιες, καθώς σύμφωνα με τον Άγιο Μελέτιο, Μεγάλη η Χάρις του, οι μαλακιζόμενοι θυσιάζουν το σπέρμα τους, το πολυτιμότερο αυτό μέρος του σώματός τους, στο Διάβολο!!!
«Εφθάσαμεν τέλος πάντων και εις την κατάρατον μαλακίαν, ήτις την σήμερον αληθώς είναι η κοινή και ψυχόλεθρος πανούκλα οπού φθείρει και απολλύει τους περισσοτέρους ανθρώπους του κόσμου, και μάλιστα τους αθλίους νέους, κατά της οποίας όσα και αν ειπή τινας, έχωντας σκοπόν να εκριζώση από τον κόσμον τοιούτον φοβερόν και θεομίσητον κακόν, ποτέ δεν ήθελαν νομισθούν μάταια και περιττά».
Με απλά πάλι λόγια: φτάσαμε τελικά στην καταραμένη αυτή νόσο της μαλακίας που αποτελεί πραγματικά μια ψυχοφθόρα πανούκλα που καταστρέφει και αφανίζει τους περισσότερους ανθρώπους του κόσμου και ιδιαίτερα τους άθλιους νέους, για την οποία όσα και να πει κανείς, θέλοντας να ξεριζώσει από τον κόσμο αυτό το φοβαρό και θεομίσητο κακό, ποτέ δεν πρόκειται να θεωρηθούν μάταια και περιττά.
«Η μαλακία λοιπόν είναι μία αμαρτία τόσον μισητή κοντά εις τον Θεόν, ώστε οπού εθανάτωσε δι’ αυτήν τον Αυνάν τον υιόν του Ιούδα, όστις πρώτος έδειξε το κακόν τούτο επάνω εις την γην, από του οποίου και η μαλακία ωνομάσθη αυνανισμός. Λέγει γαρ το Πνεύμα το Άγιον εις την Γένεσιν (Κεφ. λη΄ 10). Πονηρόν δε εφάνη εναντίον του Θεού, ότι εποίησε τούτο (ο Αυνάν) και εθανάτωσεν αυτόν (ο Θεός δηλαδή), και είναι γνώμη τινών διδασκάλων ότι Ο ΘΕΟΣ ΜΙΣΩΝΤΑΣ ΤΟΣΟΝ ΠΟΛΛΑ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΥΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΤΟΥΣ ΑΦΗΚΕ ΝΑ ΚΥΡΙΕΥΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑΝ ΑΥΤΗΝ ΔΙΑ ΤΙΜΩΡΙΑΝ ΤΗΣ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΙΑΣ ΤΩΝ, επειδή γνόντες τον Θεόν, ουχ ως Θεόν εδόξασαν. συμπεραίνεται δε τούτο από εκείνο οπού λέγει ο Παύλος περί αυτών: «Διό και παρέδωκεν αυτούς ο Θεός εν ταις επιθυμίαις των καρδιών αυτών εις ακαθαρσίαν του ατιμάζεσθαι τα σώματα αυτών εν αυτοίς» (Ρωμ. α΄ 24), όπου με το, αυτών εν εαυτοίς, εφανέρωσε το πάθος της μαλακίας, κατά το οποίον το αυτό σώμα και ενεργεί και πάσχει αυτό εις εαυτό».
«Η μαλακία όχι μόνον προξενεί ζημίαν αιώνιον εις την ψυχήν, αλλά και ζημίαν εις την υγείαν του σώματος. Ζημίαν αιώνιον εις την ψυχήν, διατί την υστερεί της Βασιλείας των ουρανών, και την καταδικάζει εις την παντοτεινήν τιμωρίαν της κολάσεως, ως λέγει ο Παύλος (α΄ Κορίνθ. στ΄ 9) διατί καθώς όλοι κοινώς λέγουσιν, οι τε παλαιοί και νεώτεροι ιατροί, οι μαλακοί είναι άθλιοι και ελεεινοί, διατί:
Α΄ κιτρινίζουσι,
Β΄ αδυνατεί ο στόμαχός των και να χωνεύσουν δεν ημπορούν,
Γ΄ ασθενεί η όρασις των οφθαλμών τους,
Δ΄ χάνουσι την φωνήν,
Ε΄ χάνουσι την ευφυΐαν και οξύτητα του νοός,
ΣΤ΄ χάνουσι την μνήμην, Ζ΄ χάνουσι τον ύπνον, με κάποια ταραχώδη ενύπνια,
Η΄ τρέμει το σώμα των,
Θ΄ χάνουσιν όλην την ανδρείαν του σώματος και της ψυχής και γίνονται άνανδροι ωσάν γυναίκες,
Ι΄ ακολουθεί εις αυτούς η αποπληξία, ήτοι ο ταμπλάς,
ΙΑ΄ ακολουθεί εις αυτούς συχνάκις η καθ’ ύπνους ρεύσις, πολλάκις δε και όταν είναι έξυπνοι διά το πολύ άνοιγμα των σπερματικών τους πόρων, και
ΙΒ΄ τέλος πάντων γηράσκουσιν ογλίγωρα και αποθνήσκουσι κακώς.