Καλησπέρα παιδιά. Καταρχας Θέλω να πώ συγχαρητήρια για τους δημιουργούς του forum και τα μέλη. Είμαι η Ειρήνη. ημουν από πολύ μικρή ως τώρα που πηγαίνω λύκειο ΕΠΑΛ. Πάντα ένα μοναχικό και πολύ ντροπαλο παιδί. Προσπαθώ καιρό να τό αντιμετωπίσω αυτά στο κεφάλι μου εγώ προσωπικά. Δεν μου λέει κανείς τίποτα. Δεν έχω πάει σε ψυχολόγο, τα λεω αρκετές φορές αυτά στους γονείς μου και μου λένε υπομονή κλπ κλπ.. δεν με βοηθάνε για κάποιες απορίες που δίνω.. προσπαθώ να το αντιμετωπίσω κι καλά π.χ σε chat αλλά με πιάνει ανχος νιώθω ότι λέω ότι νανε. Δεν μπορώ να εκφράστω όπως θέλω και να είμαι αυθόρμητη. Γίνομαι παντα ευγενικια χωρίς να θέλω δεν λέω.οχι.. δεν λέω την γνώμη μου. Ενώ δεν είμαι έτσι.. (ο φόβος μου είναι.. νιώθω οτι., Ότι και αν πω, θα είναι κάπως ότι νάνε. Ακόμα και τα πιο απλά απλα Γεια, τι κάνεις,τι νέα; ) Η π.χ σκέφτομαι δεν μπορώ να μιλάω στον κόσμο όπως.μιλαω στους γονείς μου. Καταρχάς δεν είχα.ποτε μα ποτέ παρέες, δεν βγήκα ποτέ βόλτα με παρέες,μόνο με της αδερφές μου. δεν μου δίνει κανείς σημασία, νομίζουν ότι είμαι μια συναισθήματικια.. και ήσυχη και βαρετή. Ενώ εγώ προσπαθώ να είμαι σαν τους άλλους ζωηρή κάνω πλάκες κλπ. Ενώ έτσι είμαι.. και είμαι πάντα το κορόιδο. Και λες και δεν έχω τροπους έτσι θεωρούν ή άλλοι.. και γενικά πρώτα σκέφτομαι τι θα πώ και μετά το λέω το οργανονο κάπως. Και δεν μιλάω καλά... (Το λεξιλόγιο μου) σάν παιδάκι... Επίσης νιώθω πολύ αμήχανα.. με τις κινήσεις μου. Και για τον τρόπο που μιλάω. Στο ΕΠΑΛ που πηγαίνω μου έχουν κάνει μπουλινγκ με ενοχλούν κάπως. Μου λένε για την εμφάνιση μου επειδή δεν βαφομαι. Και επειδή δεν ντύνομαι κάπως μοδάτη.. και εγω δεν διαφωνώ.. είχαν γίνει και κάτι αλλά σκληρότερα. Αλλά αυτά δεν με χάλασαν το αντίθετο αποκτήσα θάρρος... Έχω άλλες 2χρονιες σχολείο θέλω να αλλάξω αποδω και πέρα να είμαι αυθόρμητη στις κινήσεις μου στον τρόπο ομιλίας μου και να μην έχω αυτά τα εμποδια στο κεφάλι μου... Θέλω να είμαι απλά άνετη.
