Καλησπέρα παιδιά. Η ψύχωση μπήκε στη ζωή μου πριν 4 μήνες μέσω του φίλου μου που έπαθε ένα βαρβάτο επεισόδιο όσο ήταν στον στρατό.
Εδώ και ενάμιση μήνα έχουν φύγει οι ιδέες περι παρακολούθησης και τα σχετικά. Ωστόσο υπάρχουν έντονα τα αρνητικά συμπτώματα, κυρίως η έλλειψη ενδιαφέροντος και η απόλαυση για το οτιδήποτε, όλα του φαίνονται βουνό, τον αγχώνουν έντονα απλά πράγματα, έχει δυσκολία στην συγκέντρωση και κάποιες φορές μου εξηγεί πως δεν μπορει να βρεί τις κατάλληλες λέξεις για να πει αυτό που θέλει...Προσπαθώ να τον παρακινώ να κάνει μικρά πραγματάκια καθε μέρα, να φροντίζει τον εαυτό του, να βγαίνει λίγο έξω. Ναι, το πρόβλημα είναι οτι δεν είμαστε απο την ίδια πόλη και μετά το επεισόδιο πήγε στο πατρικό του το οποίο βρίσκεται σε χωριό στην άλλη άκρη της χώρας. έτσι λοιπον, ενώ θελω να βοηθήσω με ολη μου την καρδια δεν ξερω πως.. Πιστευέτε πως η καλή ψυχολογία βοηθάει στην αντιμετώπιση και εξάλειψη των αρνητικών συμπτωμάτων; εγω το πιστεύω γιατί το είδα να γίνεται τον ένα μήνα που ήμουν εκεί μαζί του. Παρότι είχε ακόμη τις ιδέες τότε, αυτό δεν τον εμπόδισε στο να είναι όλη μέρα έξω μαζί μου! Ενώ τώρα είναι κλεισμένος μέσα στο σπίτι και η ψυχολογία τις περισσότερες φορές στα τάρταρα...
Ιδού λοιπόν το δίλλημα μου : Θεωρείτε οτι θα του κάνει καλό να φύγει ένα διάστημα απο το χωριό και να έρθει να μείνει εδώ στην πόλη μας που πέρασε τα τελευταία δέκα χρόνια της ζωής του; Κάθε μέρα μου λεει οτι θέλει να έρθει, οτι δεν του αρέσει εκεί, οτι χρειάζεται εμένα. Και η αλήθεια είναι οτι εδώ θα έχει περισσότερα ερεθίσματα, περισσότερες επιλογές και χρειάζεται οπωσδήποτε η αλλαγή στην ψυχολογία του!!! Απο την άλλη ξέρω οτι χρειάζεται ένα σταθερό περιβάλλον, την οικογένεια του, το πρόγραμμά του. Και επίσης ,κακά τα ψέμματα, οτι όλο το βάρος της φροντίδας θα πέσει σε μένα. Πιστέυω οτι μπορώ να το διαχειριστώ. Απλά δεν θέλω για οποιονδήποτε λόγο αυτη η ιδέα που έίναι μόνο για καλό να προκαλέσει τα αντίθετα αποτελέσματα. πχ όταν θα χρειαστεί να επιστρέψει στο πατρικό του μπορεί να πέσει ακόμη περισσότερο ψυχολογικά.
Συγγνώμη για το σεντόνι. Αυτή η αίσθηση οτι κάθε "σωστή" επιλογή εμπεριέχει και ένα λάθος με τρομάζει... Αλλά λέω πως όλα θα πάνε καλά!!! Εύχομαι καλή δύναμη σε όλους παιδιά...