ΙΨΔ-κατάθλιψη-μισοφωνία

Γειά σας παιδιά είμαι καινούργια στο φόρουμ αλλα σας διαβάζω καιρό.
πάσχω από Ιδψ και συχνά πυκνά εμφανίζω και καταθλιπτικές τάσεις. άγχος πολύ από τοτε που έγινα μαμά, τύψεις και ενοχές για το παιδί μου που θα' θελα να είμαι αλλιώς και δεν τα καταφέρνω πάντα. έχω πάρει ladose για λίγο καιρό και με είχε βοηθήσει. μετά τα έκοψα και γενικά το παλέυω μόνη. τελευταία έχω πέσει πάρα πολύ ψυχολογικά και με βλέπω να το ξαναρχίζω, δε γίνεται αλλιώς...
εντωμεταξύ θέλω να αναφέρω και το άλλο θέμα που έχω, όπως το γράφω και στον τίτλο του θέματος: τη μισοφωνία. για όσους δεν το γνωρίζουν, είναι η υπερβολική ενόχληση από θορύβους όπως μάσημα τροφής, ρούφηγμα μύτης, όταν καταπίνει ο άλλος και τέτοια. δυστυχώς όσο κι αν το παλέυω, με ενοχλεί αφάνταστα και φτάνω να μαλώνω με τον άντρα μου γιαυτό. ξέρω πως εγώ έχω το πρόβλημα, αλλά παιδιά δεν παλευεται!! μου'ρχεται να τσιρίξω από τα νεύρα μου εκείνη την ώρα!! έχει κανείς παρόμοιο θέμα? πως το αντιμετωπίζει? δεν την παλεύω άλλο, νιώθω δυστυχισμένη, έχω τόσα θέματα που δεν ξέρω ποιό να πρωτοκοιτάξω...

Καλημερα λουλου.
Πραγματικα φαινεσαι φρικαρισμενη απο αγχος και νευρα. Το σκεφτηκες να επισκεφτεις ειδικο πριν αρχισεις να ξαναπαιρνεις τα λαντοζ?
Το λαντοζ μπορει να σου δωσει το μπουσταρισμα που θελεις, αλλα δε λυνει κατι βαθυτερο, οποτε σκεψου το μηπως να αρχιζες ψυχοθεραπεια με καποιο ψυχολογο που να εχει εμπειρια και σε θεματα ζευγαριων, οικογενειακων προβληματων κ.ά.

Κι εγω νομιζω πρεπει να δεις εναν ειδικο. Να ρωτησω η μισοφωνια οπως μασημα, καταποση κτλ σε ενοχλει σε ολους και στον ιδιο βαθμο?

Κι εγω αυτο αναρωτηθηκα. Μηπως ειναι στοχευμενος ο θυμος προς το συζυγο.

πιό πολύ μ' ενοχλεί στον άντρα μου μάλλον γιατί μ' αυτόν έχω περισσότερη οικειότητα. αλλά καμιά φορά μ' ενοχλεί και στους άλλους. δεν το παθαίνω όμως αυτό με τους ξένους, δεν ξέρω γιατί. όσο πιό οικείο το άτομο, τόσο μεγαλύτερη η ενόχληση! νιώθω γενικά πέρα από το καθημερινό άγχος να έχω πολλά νεύρα. γενικότερα νιώθω εκνευρισμό χωρίς να μπορώ να καταλάβω από που προέρχεται. και σα να έχω θυμό μέσα μου, που κι αυτό δεν καταλαβα ποτέ από που προέρχεται. παιδιά έχω αλλάξει 3 ψυχολόγους μέσα σε τρία χρόνια και δε μπορώ να πω πως με βοήθησαν. η πρώτη μάλιστα δεν κατάλαβε πως έχω ΙΨΔ παρόλο που τη ρώτησα, όταν ακόμα κι ε΄γω δεν ήμουν σίγουρη τι μου συμβαίνει. με τους αλλους δύο κάπως ανακουφιζόμουν προσωρινά, αλλά στην ουσία δεν ένιωσα να με βοήθησαν, να βρήκαν τη ρίζα του κακού, ή έστω να πέτυχαν κάτι. πιό πολύ μόνη μου έμαθα να το παλεύω και να δουλεύω με τον εαυτό μου και να κατανοώ πράγματα. τα τελευταία δύο χρόνια δεν έχω πάρει τίποτα και το παλεύω αξιοπρεπώς. όμως ερχονται και μέρες που νιώθω χάλια οπως τώρα τελευταία και νιώθω απελπισμένη...

Εξετασεις αιματολογικες και υπερηχο θυρεοειδους εχεις κανει?

αιματολογικές ναι, θυρεοειδή ίσως πριν χρόνια..

Κανε ενα τσεκαρισμα γιατι αυτο που περιγραφεις με τα νευρα θα μπορουσε να ειναι απο δυσλειτουργια θυρεοειδους.

θυμό νιώθω αρκετές φορές μέσα μου. άλλες για τον σύζυγο γιατί δεν τον νιώθω υποστηρικτικό, δε με βοηθάει όσο θα ήθελα, άλλες για το ότι είμαι έτσι και θυμώνω με τον εαυτό μου..

Εχεις και θεματα με την εμμονικη τακτοποιηση, καθαριοτητα, επαναληψεις κινησεων ή φρασεων και τετοια?

πιό πολύ με την τακτοποίηση.. καμιά φορά και επανάληψη κινήσεων. γενικά είμαι κλασσική περίπτωση ΙΨΔ.. αλλά αυτό μου έχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα στην πορείς. το άγχος με κακές σκέψεις στη συνέχεια έφερε κακή διάθεση, κατάθλιψη, νευρα, θυμό

ΟΚ καταλαβα, οποτε μαλλον απο εκει προερχονται και τα νευρα αφου εχεις τετοιο ιστορικο. Αν και εναν ελεγχο στο θυρεοειδη θα τον εκανα παρολαυτα..
Αφου δεν μπορεις να συνεργαστεις με ψυχολογο, πηγαινε τουλαχιστον σε εναν ψυχιατρο ή σε εναν νευρολογο να συζητησεις για το λαντοζ.

σκοπευω να το κάνω τις επόμενες μέρες.. αλλά νιώθω πολύ αβοήθητη ώρες ώρες. δλδ. ή χάπια ή αλλιώς τίποτα? είμαι απογοητευμένη και με τους ψυχολόγους. δε θέλω ελαφρά τη καρδία να πάρω ξανά χάπια, γιαυτό και το παλέυω μόνη. αλλά φτάνουν στιγμές που λυγίζω και κουράζομαι. μια ζωή ακούω να λένε με την κατάλληλη ψυχοθεραπεία κλπ.κλπ. ε ποιά είναι ρε παιδιά τελικά η κατάλληλη? γιατι δε μας έχει βοηθήσει εμάς? τι ακριβώς ψυχοθεραπέια πρέπει να κάνει κάποιος με ΙΨΔ ή με κατάθλιψη για να βοηθηθεί? μη μου πείτε τη γνωσιακή και τέτοια. συγκεκριμένα πράγματα. υπάρχει κανείς με ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή που να έκανε την τάδε ψυχοθεραπεία στον τάδε ψυχολόγο και να είδε φως??? αυτό θέλω να μάθω!

Δηλαδη αν ο αντρας σου μολις του φωναξεις επειδη πχ ακουγεται οταν τρωει και δεις οτι μετα προσεξει να τρωει πιο σιγα μην σε νευριάσει, διακρινοντας φυσικα και τον "φοβο" του μην σε ξανατσαντισει, τι αισθημα σου προκαλει αυτη η κινηση του? Εγω στοιχιματιζω παντως οτι και παλι τσαντιζεσαι και θες να του τη μπεις.

μα δεν το κάνει παρόλο που του έχω πει ότι κάποιοι θόρυβοι με ενοχλού. ξέρω ότι δε φταίει αυτός, εγώ φταίω και είναι παράλογο. δεν πιστευει πως μπορεί να με ενοχλεί κάτι τέτοιο οπότε ξεχνιέται και το κάνει. προσπαθω όσο μπορώ να μη λέω τίποτα, κι ας είμαι να σκάσω από μέσα μου. το θέμα είναι γιατι να έχω αυτό το κουλό πράγμα. γιατί να μην είμαι σαν τους υπόλοιπους φυσιολογικούς ανθρώπους. ντρέπομαι και να το συζητήσω γιατί όντως είναι παράλογο.... όμως με εκνευρίζει απίστευτα πολύ και απλά κρατιέμαι ή αλλάζω δωμάτιο...

Τωρα δε ξερω αν υπαρχει οντως η πιθανοτητα να τρωει πχ πολυ ατσαλα και να κανει οντως αρκετο θορυβο πραγμα που ενοχλει ολους μας.
Παντως σε καθε πραγμα κινηση συμπεριφορα, υπαρχει η αστεια - ωραια πλευρα και η αντιπθαθητικη. Προσπαθησε να μην εστιαζεις στην αντιπαθητικη, δες το λιγο με χιουμορ αλλιως δε θα βγαλεις ακρη.

καλά τα λες κι έτσι προσπαθώ.. αλλά μερικές φορές μου βγαίνει αυθόρμητα και στο λέω μετά βεβαιότητας ότι υπάρχει αυτή η διαταραχή.. κι εγώ σχετικά πρόσφατα το ανακάλυψα. why some noises drive us crazy τυχαια το διάβασα στο ιντερνετ κι έτσι είδα πως υπάρχουν αρκετοί που ενοχλούνται από συγκεκριμένους θορύβους. ανάμεσα σ'αυτούς είναι και το μάσημα της τσίχλας, το ρούφηγμα της μύτης, το να καταπίνεις με θόρυβο κλπ. κι έχει κιάλλα χαχαχα.. τελος πάντων το πρόβλημα είναι η ΙΨΔ από κει ξεκινάνε όλα. άγχος και διαφορες κακές σκέψεις που μου ρίχνουν τη διάθεση και μετά έχω εκνευρισμό και είμαι στην τσίτα. οποιεσδήποτε συμβουλές δεκτές...

οσο περισσοτερη οικιοτητα τοσο περισσοτερο σε ενοχλει μαλον δε σ αρεσει να πλησιαζεις τους ανθρωπους και οτα αυτο γινεται φρικαρεις και ετσι σε βγαζει εκει...η ζωη σου θα ναι πολυ δυσκολη αν δε καταλαβεις οτι θα υπαρχουν αλλοι ανθρωποι διπλα σου.

Η μισοφωνια δεν εχει να κανει με το αν σου αρεσει να εχεις ανθρωπους γυρω σου. Νευρολογικο ειναι. Και εγω "πασχω" απο αυτο. Και ειναι απιστευτο συναισθημα οπως περιγραφει η φιλη. Ακουω καποιον να μασαει και χανω τα λογικα μου. Σφιγγω τις γροθιες μου, χτυπαω το τραπεζι (αν βρισκομαι σε μερος που μπορω), στη δουλεια βαζω κατ ευθειαν ακουστικα ή απλα φευγω απο το χωρο. Σου προκαλει ακραιες αντιδρασεις (ψαξτε λιγο στο ιντερνετ). Ειναι τοσο ακραιο αυτο που νιωθεις που αν εχεις οπλο μπροστα σου, το πιανεις και πυροβολεις τον αλλον ασυναισθητα. Δε κανω πλακα.

Η μισοφωνια και η ιδψ ειναι παντως στοιχεια αυτισμου.

Quote:

---

Originally Posted by GeorgeGr1

Η μισοφωνια και η ιδψ ειναι παντως στοιχεια αυτισμου.

---

Η ΙΔΨ δεν αποτελει μερος διαταραχής. Ειναι ξεχωριστη κατηγορία.

Quote:

---

Originally Posted by GeorgeGr1

Η μισοφωνια και η ιδψ ειναι παντως στοιχεια αυτισμου.

---

Αυτό τώρα που το ακουσες?

Μην βγάζετε και διατυμπανίζετε τόσο εύκολα "πορίσματα" που ειναι αποτελεσμα δικών σας συνειρμών

α ωραία.. πέρα από ψυχαναγκαστική, καταθλιπτική, μισοφωνική, είμαι και αυτιστική... τι άλλο έμεινε να πάθω ρε παιδια??? πέραν της πλάκας τώρα αν δεν το έχεις, δε μπορείς να το καταλάβεις. ο JohnT το περιέγραψε έτσι όπως ακριβώς είναι. εγώ πάλι ενώ τα τελευταία δύο χρόνια το παλεύω χωρίς λαντοζ και ψυχολόγους και μπορώ να πω πως ο χρόνος με βοήθησε κι έκανα και μόνη μου δουλειά με τον εαυτό μου, παρολαυτά υπαρχουν κάποιες μέρες, μπορεί μία φορά τον μήνα ή μία στους δύο μήνες που θα με πάρει πολύ από κάτω... μου συνέβη μία φορά πρίν έναν μήνα, ξύπνησα και ήμουν χάλια ψυχολογικά, είχα ένα πλάκωμα και ήθελα να κλαίω. κράτησε ένα 24ωρο περίπου. τώρα από χθες με έπιασε ξανά. πολύ άσχημη διάθεση, πάλι μου'ρχεται να κλαίω, τα βλέπω όλα μαυρα. φυσικά πυροδοτήθηκε από μια άσχημη σκέψη. αλλά με έριξε πάρα πολύ, χθες βράδυ έκλαιγα και δε μπορούσα να συνέλθω...

Quote:

---

Originally Posted by Σαπουνάκι μπάνιου

Αυτό τώρα που το ακουσες?

Μην βγάζετε και διατυμπανίζετε τόσο εύκολα "πορίσματα" που ειναι αποτελεσμα δικών σας συνειρμών

---

Συμφωνω!
Δειξτε τον απαιτουμενο σεβασμο και μην αυτοπροβαλλετε τις δήθεν γνώσεις σας σε βάρος ανθρώπων που αποζητουν βοήθεια και κατανόηση.

Quote:

---

Originally Posted by lloullou00

α ωραία.. πέρα από ψυχαναγκαστική, καταθλιπτική, μισοφωνική, είμαι και αυτιστική... τι άλλο έμεινε να πάθω ρε παιδια??? πέραν της πλάκας τώρα αν δεν το έχεις, δε μπορείς να το καταλάβεις. ο JohnT το περιέγραψε έτσι όπως ακριβώς είναι. εγώ πάλι ενώ τα τελευταία δύο χρόνια το παλεύω χωρίς λαντοζ και ψυχολόγους και μπορώ να πω πως ο χρόνος με βοήθησε κι έκανα και μόνη μου δουλειά με τον εαυτό μου, παρολαυτά υπαρχουν κάποιες μέρες, μπορεί μία φορά τον μήνα ή μία στους δύο μήνες που θα με πάρει πολύ από κάτω... μου συνέβη μία φορά πρίν έναν μήνα, ξύπνησα και ήμουν χάλια ψυχολογικά, είχα ένα πλάκωμα και ήθελα να κλαίω. κράτησε ένα 24ωρο περίπου. τώρα από χθες με έπιασε ξανά. πολύ άσχημη διάθεση, πάλι μου'ρχεται να κλαίω, τα βλέπω όλα μαυρα. φυσικά πυροδοτήθηκε από μια άσχημη σκέψη. αλλά με έριξε πάρα πολύ, χθες βράδυ έκλαιγα και δε μπορούσα να συνέλθω...

---

Μην ακους αυθαιρετες διαγνώσεις. Ο μονος που δικαιουται να αποφανθεί ειναι κάποιος ειδικος.

εγω παλι αυτες τις μερες εχω μια συνεχομενη φωνη μες στο μυαλο μου να μου λεει <<ό,τι και να κανεις, θα αποτυχεις>>....
προσπαθω να αντιταξω θετικη σκεψη αλλα δεν...........

κι εγώ νιώθω αποτυχημένη σε όλους τους τομείς. σαν σύζυγος, σαν μητέρα, στα επαγγελματικά... βασικά το άγχος μου ξεκίνησε να γίνεται εντονότερο και φούντωσε η ΙΨΔ λίγο πριν γεννήσω. από κει και πέρα δε με άφησε ποτέ. όλο αγχωτικές σκέψεις που αφορούν κυρίως το παιδί. στην αρχή με άγχωνε μήπως έχει αυτισμό, το παρακολουθούσα και φρίκαρα αν έκανε κάτι που παρέκκλινε από τα φυσιολογικά. μετά με έπιασαν φοβίες μόλυνσης και για το παιδί και για μένα. τελευταία με έχει πιάσει άγχος πιθανής εμφάνισης ομοφυλοφιλίας στον μικρό. χθες τον είδα που αγκάλιασε σφιχτά έναν φίλο του και έφαγα μεγάλη φρίκη...

Ρε παιδια αμα θελετε να χαιδεψουμε να το κανουμε. Αφου πιθανον θα παει σε ειδικο ας τον ρωτησει. Μια αποψη ειπα να την κοιταξει και αυτη εννοειτε σε ειδικο. Ειναι γνωστο οτι πολλα παιδια πχ με αυτισμο ενοχλουνται πολυ απο περιεργους ηχους η απο δυνατους ηχους και οτι εχουν ψυχαναγκασμους με επαναλαμβανομενες κινησεις με τακτοποιηση πραγματων κτλ.
Υπαρχει και ο λειτουργικος αυτισμος δε μπορει να διαγνωσθει ευκολα σε ενηλικα πλεον, συνηθως κανουν διαγνωση στα συμπτωματα του. Θα μου πεις και τι θα αλλαξει? Δε γνωριζω αλλα να βρεις την αιτια μπορει να τα κατανοησεις καλυτερα καποια πραγματα.
Εδω λεει οτι φοβαται μηπως εχει αυτισμο το παιδι ο οποιος συνηθως ειναι και κληρονομικος. Μια γνωμη ειπα ας το ρωτησει αφου ψαχνεται

για την ωρα ειναι μαλον η ιδεα σου αλλα οτι θελουμε και δε το δεχομαστε ετσι πεφτουμε βαθυτερα σ αυτο

πχ αν το απετρεψεις απο αυτη τη κατευθυνση ενω τη θελει τελικα θα πεσει βαθυτερα σ αυτη χωρις να το ξερεις

καπως ετσι τα πραγματα μας εξουσιαζουν προσπαθοντας να τα αποφυγουμε΄-/

δεν κατάλαβα ακριβώς τι εννοείς...

το μαρτύριο μου με τους θορύβους συνεχίζεται... ξεκίνησα λαντοζ εδώ και 20 μέρες και περιμένω να φτιάξει η διάθεση μου.. όμως με τους ενοχλητικούς θορύβους δεν την παλεύω.. ο σύζυγος είναι αλλεργικός και είναι συνέχεια μπουκωμένος, συνάχι, ρούφηγμα μύτης και οπισθορινικές εκκρίσεις... με τρελλαίνει όλο αυτό. αχ δεν ξέρω τι να κάνω ρε παιδιά. τι πράγμα είναι αυτό! γιατί με ενοχλεί τόσο? δε λέω τίποτα, απλά μέσα μου είμαι να σκάσω όταν ακούω τέτοιους θορύβους. πείτε κάτι γιατί δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω...

Να ενημερωθει ο συζυγος απο ειδικο για την περιπτωση σου. Λιγο να φυλαχτει λιγο εσυ να κανεις πισω, θα τα βρειτε.

έχει ενημερωθεί αλλά δε δίνει τόση σημασία.. το θεωρεί υπερβολικό όλο αυτό. και δε λέω, προσέχει ο άνθρωπος.. εγώ είμαι το πρόβλημα και το ξέρω. δεν του λέω τίποτα, αλλά μέσα μου υποφέρω. κι όσο κι αν προσέχει κανείς, ειδικά όταν έχει αλλεργικά θέματα και συνεχές μπούκωμα λόγω αλλεργιών, ε, κάποιους θορύβους θα τους κάνει. αφού πνίγεται. και θα καταπιεί, και θα καθαρίσει το λαιμό του και όλα αυτά... αχ τι θα κάνω...

1,5 χρόνο μετά και γιατρειά δε βρήκα ούτε εγώ, ούτε αυτός. Μονίμως με συνάχι κ φλεματα, όλο πνίγεται, όλο καθαρίζει τον λαιμό του ΣΥΝΈΧΕΙΑ ΜΈΡΑ ΝΥΧΤΑ κι εγώ έτοιμη να εκραγω. Δεν αντέχω άλλο, ειλικρινά πείτε μου τι να κάνω. Ακόμα κ ωτοασπίδες έβαλα, αλλά πόσο να γυρνάω στο σπίτι έτσι. Έχω κι ένα παιδί. Παιδιά έχουν τσιτωσει τρελά τα νεύρα μου. Κι όσο του το λέω, θυμώνει χειρότερα κ μαλώνουμε στο τέλος. Όμως οι συγκεκριμένοι θόρυβοι μου προκαλούν φοβερή οργή κ θυμό. Όποιος έχει μισοφωνια παρακαλώ ας μου απαντήσει. Δεν ξέρω τι να κάνω!!!!!!!

Είμαι το ίδιο απελπισμένη με σένα. Παλεύω σε όλη μου τη ζωή με την Ιδψ η οποία με έχει φτάσει στα άκρα. Άρχισα λαντοζ. Δεν έχω δει ακόμα τίποτα καθώς είμαι στην αρχή. Αλλά νιώθω πολύ χειρότερα.
Δεν είσαι μόνη σου υποφέρουμε πολλοί από εμμονές και καταναγκασμούς. Ξέρω, δεν σου λέει τίποτα αυτο, αλλά εδώ είμαστε για να μοιραζόμαστε έστω κ έτσι το βάρος που κουβαλάμε...
Κάνω 4 χρόνια γνωσιακή συμπεριφοριστικη ψυχοθεραπεία χωρίς κανένα φάρμακο και μετά από τόσο καιρό όχι μόνο δεν είδα προκοπή αλλά έπιασα πάτο κ άρχισα τα φάρμακα.
Ένα λαντοζ το πρωί και μέσα στη μέρα 2 ζαναξ.
Το πήρες από ψυχίατρο ή τα άρχισες μόνη σου;

Καλησπέρα... εγώ πάσχω από ιδψ.
Θέλω να σε βοηθήσω. Διάβασα ότι η μισοφωνια μπορεί είτε να προκαλείται από ιδψ είτε επειδή κάποιες δομές στον εγκέφαλο είναι πιο κοντά απ ότι κανονικά. Όμως ο θυμός αυτός που νιώθεις προέρχεται από εσένα και όχι από αυτόν που το κάνει, γιατί εντάξει και ο άντρας σοτ δεν νομίζω ότι θέλει να έχει συνέχεια συνάχι.. μήπως το έχεις συνέχεια στο μυαλό σου αυτό;
Δώσε λίγο χρόνο στα φάρμακα να δράσουν... τον θυρεοειδή σου τον ελέγξες;

Δεν παίρνω εδώ κ καιρό τίποτα από φάρμακα. Κάποτε όταν τα πρώτο πήρα είχα δει μεγάλη διαφορά, τις άλλες φορές όταν τα ξαναρχιζα ελάχιστη αλλαγή, οπότε προτίμησα να μη φορτώνομαι χάπια. Θυρεοειδή όχι, αλλά όσες φορές έχω κάνει ορμονικές εξετάσεις όλα είναι στα φυσιολογικά όρια.

Quote:

---

Originally Posted by lloullou00

Δεν παίρνω εδώ κ καιρό τίποτα από φάρμακα. Κάποτε όταν τα πρώτο πήρα είχα δει μεγάλη διαφορά, τις άλλες φορές όταν τα ξαναρχιζα ελάχιστη αλλαγή, οπότε προτίμησα να μη φορτώνομαι χάπια. Θυρεοειδή όχι, αλλά όσες φορές έχω κάνει ορμονικές εξετάσεις όλα είναι στα φυσιολογικά όρια.

---

Θα πρότεινα να δεις τον θυρεοειδή σου πάλι και υπέρηχο!
Επίσης πήγαινε σε έναν ψυχίατρο να σου δώσει κάποιο αντικαταθλιπτικό εφόσον ήσουν καλύτερα όπως λες, καλύτερα Μα παίρνεις κάτι που θα σε βοηθήσει παρά να βασανίζεσαι έτσι!!

να τον ξαναδω τον θυρεοειδη. σε ενδοκρινολογο να υποθέσω... όσον αφορά τα χάπια, δεν ξέρω αλλά λίγο με φοβίζουν να παίρνω για χρόνια και μάλιστα μετά από καιρό να μη με πιάνουν κιόλας...

Καλησπέρα! Είμαι καινούρια εδώ
Ο λόγος είναι η μισοφωνια
Για την ακρίβεια ψάχνω μήπως βρω κανέναν ψυχολόγο στην Ελλάδα που να γνωρίζει σχετικά με αυτό κ να μπορεί να με βοηθήσει
Το θέμα το έχω από πολύ μικρή , δεν θυμάμαι ακριβώς ηλικία και με κάνει δυσλειτουργική στη καθημερινότητα μου..
Παιδιά το ξέρω ότι κάποιοι το βρίσκουν υπερβολικό και μας λένε απλα παράξενους αλλά ειλικρινά δεν είναι ετσι..
Να πω πως δεν έχω πάει ποτέ σε ψυχολόγο..
Υπάρχει κανείς που να έχει αυτό το θέμα και να έχει βοηθηθεί από κάποιον ειδικό;;
Σας ευχαριστώ πολύ!!