Χώρισα

Μετά απο 17 χρόνια σχέσης και συμβίωσης μου ανακοινωσε ετσι απλα οτι δεν παει αλλο γιατι εχουμε ρουτινιασει βρηκε αλλη και εφυγε. Μου ειπε οτι τον εβαζα σε δευτερη μοιρα γιατι πηγαινα το καλοκαιρι στα παιδια μου ασχετα αν καθε 15 μερες του πληρωναμε εισιτηριο και ερχοταν. Προσπαθω να τον βγαλω απο το μυαλο μου προσπαθω να ξεκολησω αλλα δεν μπορω. Εχω χασει τον υπνο μου.Βρεθηκαμε μευα απο 1 μηνα μου ελεγε συνεχεια οτι ειναι πολυ καλα εκει που ειναι ειναι δεδομενο οτι ειναι αλλου αλλα καναμε σεξ. Τωρα αποφευγω να απαντω στα τηλ οπου καθε μερα εχει μια δικαιολογια να με παρει και αν το σηκωσω ειναι μες τα νευρα που δεν απαντω μου λεει συνεχεια οτι μ αγαπαει αλλα ειναι αλλου.προσπαθω θελω να το ξεχασω θελω να συνελθω αλλα δεν μπορω

Εχω ζησει παρομοια κατασταση και απο την προσωπικη μου εμπειρια θα σου πω τα εξης: Αν πραγματικα θες να προχωρησεις στη ζωη σου κοβεις καθε επικοινωνια μαζι του, αποφευγεις μερη που πηγαινατε μαζι,αλλαζεις συνηθειες και κυριως να μην μενεις μονη σου πολλες ωρες.Οσο συναναστρεφεσαι με αλλους και κυριως με φιλους ξεχνιεσαι και θα ερθει η στιγμη που θα ξεκολλησει το μυαλο σου απο αυτον. 17 χρονια ειναι πολλα και ηταν μερος της καθημερινοτητας σου. Τωρα αν τρεφεις ελπιδες επανασυνδεσης , το σεξ ανα διαστηματα ειναι μερος του παιχνιδιου αλλα θα ειναι πολυ ψυχοφθορο και για τους δυο σας. Εσυ αποφασιζεις

εχει σιγουρα κρυφο ποθο να το κανει με 2 γυναικες ειναι πλεονεκτης

Quote:

---

Originally Posted by Mariamarakimario

Μετά απο 17 χρόνια σχέσης και συμβίωσης μου ανακοινωσε ετσι απλα οτι δεν παει αλλο γιατι εχουμε ρουτινιασει βρηκε αλλη και εφυγε. Μου ειπε οτι τον εβαζα σε δευτερη μοιρα γιατι πηγαινα το καλοκαιρι στα παιδια μου ασχετα αν καθε 15 μερες του πληρωναμε εισιτηριο και ερχοταν. Προσπαθω να τον βγαλω απο το μυαλο μου προσπαθω να ξεκολησω αλλα δεν μπορω. Εχω χασει τον υπνο μου.Βρεθηκαμε μευα απο 1 μηνα μου ελεγε συνεχεια οτι ειναι πολυ καλα εκει που ειναι ειναι δεδομενο οτι ειναι αλλου αλλα καναμε σεξ. Τωρα αποφευγω να απαντω στα τηλ οπου καθε μερα εχει μια δικαιολογια να με παρει και αν το σηκωσω ειναι μες τα νευρα που δεν απαντω μου λεει συνεχεια οτι μ αγαπαει αλλα ειναι αλλου.προσπαθω θελω να το ξεχασω θελω να συνελθω αλλα δεν μπορω

---

καλημέρα.
έχω βρεθεί στην θέση σου ακριβως , με εναν τετοιο χωρισμό λόγω φθορας/ρουτινιάσματος στα 17 χρόνια. μόνο το τρίτο πρόσωπο έλειπε, αλλά αυτό δεν αλλάζει κάτι.
όταν χωρίσαμε μου είπε ότι δεν μπορεί να ζήσει χωρίς εμένα (....) και θέλει να μην κόψουμε ποτέ την επαφή μας, τις εξοδους ΚΑΙ τα ταξιδια που καναμε οι δυο μας και με κοινους φιλους. και οντως το καναμε! απορώ τι σκεφτομουν....
ούτε εγώ μπορούσα να ζήσω χωρίς εκείνον, αλλά το μεγαλύτερο λάθος μου ήταν οτι τον άκουσα.
αυτή η ωράια ιδέα, μου στοίχησε 2-3 χρόνια ζωής.
μου ζήτησε ουσιαστικά να τον βοηθήσω να με ξεπεράσει. κι εγώ έκανα παρέα μαζί του και μέσα μου έλιωνα απο πόνο για τον χωρισμό αυτό.
αν χώριζα μαχαίρι θα είχε τελειώσει πολύ πιό γρηγορα και αναίμακτα αυτή η φάση.
δλδ, σοβαρά τώρα? θυμώνει κιολας που δεν σε βρίσκει και δεν το σηκώνεις?? πραγματικά , νευριάζω.
πως του επιτρεπεις να θυμωνει?
γιατι δεν του θυμιζεις οτι ήταν δική του απόφαση?
συμφωνώ με μακις. μονο μαχαιρι κόβεται μια τόσο μεγαλη σχέση.
μην μπαινεις σε αυτην την διαδικασια φθορας που θελει να σε βαλει για να κανει την δικη του ζωη ευκολη.

υ.γ.
το καλύτερο δεν σου είπα. όταν μετά 2 χρόνια γνώρισε μια άλλη κοπέλα και ξεκίνησε σχέση μαζί της, μου ζήτησε να βρισκόμαστε όλοι μαζι γιατί η κοπέλα του ζήλευε με την σχέση μας και δεν έβρισκε τον λόγο να βγαίνουμε οι δυο μας...
η κοπέλα του πολύ καλα έκανε, εγω δεν έχω καταλάβει τι είχα στο κεφάλι μου και ειχα δεχτεί αυτην την κατάσταση.
αρνήθηκα φυσικα να γινουμε παρεακι, αλλα η δουλεια του έγινε. μια χαρα ομαλά και αναίμακτα τΟν πέρασε τον χωρισμό μας. του κρατούσα το χέρι, εγω.
εγω, έχασα χρόνια απο την ζωη μου με την βλακεια αυτην. ευτυχως τελειωσε εκει αυτη η αρρωστη φαση και ηρθα στα συγκαλα μου.
τωρα ΠΕΤΑΩ κοπελια. μετα απο 1-2 ασημαντες γνωριμιες γνωρισα τον καλο μου, τον ερωτευτηκα τρελα., ζουμε μαζι.
ΞΕΚΟΛΛΑ ΚΙ ΑΣ ΧΟΡΟΠΗΔΑΕΙ ΟΣΟ ΘΕΛΕΙ.

χα!
Όλες τελικά την έχουμε κάνει αυτή την βλακεία!
Εγώ 5 χρόνια σχέσης και όταν χωρίσαμε μου είπε ακριβώς τα ίδια. Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα μπλα μπλα...
Για κανέναν χρόνο μετά παριστάναμε τα φιλαράκια με ολίγον σεξ ενδιάμεσα για ποικιλία.
Και ξέρω τι σκεφτόμουν. Ένιωθα υπεύθυνη για τον χωρισμό μιας και ήμουνα αυτή που είχε κάνει θέμα το ρουτίνιασμα ενώ αυτός παρουσιάζονταν σαν τον καλό που με αγαπούσε και με ήθελε ακόμα. Στην πραγματικότητα είχε ρουτινιάσει όσο εγώ αλλά είχε βολευτεί άπειρα και αναζητούσε μανιωδώς τον ρόλο του κακού στο παραμύθι που δέχτηκα πρόθυμα να αναλάβω εγώ. Οπότε αφού εγώ ήμουν η κακιά που είχε βαρεθεί έπρεπε να τον βοηθήσω να το περάσει όσο πιο ομαλά γινόταν. Μάλιστα φρόντιζε να μου το πλασάρει αυτό με ατάκες του στυλ "εσύ το σκεφτόσουν καιρό οπότε είχες προετοιμαστεί για αυτό, εμένα ήταν ξαφνικό χρειάζομαι χρόνο".

Στη δικιά σου περίπτωση όμως μου κάνει εντύπωση γιατί λες πως υπήρξε τρίτο πρόσωπο. Δεν είσαι έξαλλη μαζί του; Μήπως εν μέρει νιώθεις υπεύθυνη κάπως για την εξέλιξη και γιαυτό δέχεσαι τις απαιτήσεις του; θεωρείς οτι φταις;

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

χα!
Όλες τελικά την έχουμε κάνει αυτή την βλακεία!
Εγώ 5 χρόνια σχέσης και όταν χωρίσαμε μου είπε ακριβώς τα ίδια. Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα μπλα μπλα...
Για κανέναν χρόνο μετά παριστάναμε τα φιλαράκια με ολίγον σεξ ενδιάμεσα για ποικιλία.
Και ξέρω τι σκεφτόμουν. Ένιωθα υπεύθυνη για τον χωρισμό μιας και ήμουνα αυτή που είχε κάνει θέμα το ρουτίνιασμα ενώ αυτός παρουσιάζονταν σαν τον καλό που με αγαπούσε και με ήθελε ακόμα. Στην πραγματικότητα είχε ρουτινιάσει όσο εγώ αλλά είχε βολευτεί άπειρα και αναζητούσε μανιωδώς τον ρόλο του κακού στο παραμύθι που δέχτηκα πρόθυμα να αναλάβω εγώ. Οπότε αφού εγώ ήμουν η κακιά που είχε βαρεθεί έπρεπε να τον βοηθήσω να το περάσει όσο πιο ομαλά γινόταν. Μάλιστα φρόντιζε να μου το πλασάρει αυτό με ατάκες του στυλ "εσύ το σκεφτόσουν καιρό οπότε είχες προετοιμαστεί για αυτό, εμένα ήταν ξαφνικό χρειάζομαι χρόνο".

Στη δικιά σου περίπτωση όμως μου κάνει εντύπωση γιατί λες πως υπήρξε τρίτο πρόσωπο. Δεν είσαι έξαλλη μαζί του; Μήπως εν μέρει νιώθεις υπεύθυνη κάπως για την εξέλιξη και γιαυτό δέχεσαι τις απαιτήσεις του; θεωρείς οτι φταις;

---

κι εγω, αυτο δεν καταλαβαινω.
εφοσον στην ουσια την αφησε για καποια αλλη, πως του επιτρεπει να εχει απαιτησεις?

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

κι εγω, αυτο δεν καταλαβαινω.
εφοσον στην ουσια την αφησε για καποια αλλη, πως του επιτρεπει να εχει απαιτησεις?

---

Λέει οιτ την κατηγόρησε πως τον είχε σε δεύτερη μοίρα, τον αγνοούσε κτλ. Ίσως εκεί κάτι γίνεται.
Άσχετα αν έχει βάση αυτό ή όχι γιατι από οτι βλέπω με την λογική το αρνείται και λέει πως δεν ήταν έτσι, ίσως ένα κομμάτι μέσα της να έχει τέτοιες ενοχές.

καλημερα ....χαθηκα ολοα αυτο το καιρο προσπαθουσα να συνελθω σταματησα α τον βλεπω να του μιλαω βρεθηκαμε τυχαια μετα απο 15-20 μερες και εννοειται σεξ και κλαματα και απο τους δυο και μετα συζητησεις επι συζητησεων τι τυπου εσυ φταις που με αφηνες μονο μου δεν σε ενδιεφερα πια βαριοσουν το σεξ (ειχε δικιο) γιατι και εγω ειχα βαρεθει αλλο δεν μιλσα ποτε δεν προσπαθησα ποτε να διορθωσω κατι που ισως να διορθωνοταν ....ενω απαιτω ακομα τωρα οτι αυτος επρεπε να το κανει ακομα τωρα μου ζηταει χρονο και ωρες ωρες μου λεει ετσι για να καταλαβεις τι ενοιωθα οταν ημουν μονος μου

εννοειται οτι ακομα συζει με την αλλη...Ετσι και αλλιως δεν εχει σπιτι ουτε και την οικονομικη δυνατοτητα να μεινει μονος του,,,και δεν το λεω σαν δικαιολογια ειναι η πραγματικοτητα

ωραιος ο μαγκας .. τον σπιτωσε η αλλη και αυτος για το ευχαριστω την κερατωνει με την πρωην (εσενα).. και σε φωναζει κιολας βγαινει και απο πανω. χαχαχα

με εκανες και γελασα χα χα χα ομολογω αυτο δεν το ειχα σκεφτει...αλλωστε σε μενα λεει οτι αυτο που γινεται μεταξυ μας δεν θεωρειται κερατο,,,,,μετα απο 17 χρονια....

το προβλημα μου ειναι που δεν μπορω να συνελθω,,απο τη μια τα βαζω με τον ευατο μου πως ειναι δυνατον να ασχολουμαι ακομα με ενα τετοιο ατομο...απο την αλλη με πιρνουν τα κλαματα γιατι τον θελω,,, δεν ξερω τι με εχε πληγωσει...ο χωρισμος....η απορριψη....η μοναξια ....δεν μπορω να διαννοηθω πως θα ειναι η ζωη μου χωρις αυτον

χαχαχαχχαα... υπαρχουν ακομα θυματα τελικα, μηπως τον χαρτζιλικωνεις κιολας? πες μου και αυτο να πηδηξω απο το παραθυρο (τωρα ειμαι ισογειο). Ε ναι εσυ εισαι η παρανομη δε θεωρειται κερατο δεν πιανεται. Το κερατο εχει φυτρωσει στην αλλη (αν δεν την εχει παραμυθιασει και αυτη οτι δε θεωρειται ουτε αυτο κερατο ) χαχαχαχ τι διαβαζω πρωινιατικα ..

ενταξει εχεις δικιο...αλλα στη ψυχολογια μου η ειρωνεια μου λιγο κακο....προσπαθω να το διαχειριστω....αλλα η μοναξια και ειδικα αυτες τις μερες με ποναει πολυ

που μενεις να ρθω να σε κανω παρεα, δεν ειναι ειρωνεια ειναι η αστεια πλευρα του θεματος μην το βλεπεις ετσι ξερω τι περνας. ευχομαι να περασει γρηγορα και να βρεις αυτο που σου αξιζει. Κ αν θες συμβουλη βγες διασκεδασε συναντησε φιλους που σε αγαπανε, Και το κυριοτερο μαθε να αγαπας τον εαυτο σου μη στηριζεις την ευτυχια σου σε ατομα

μη στηριζεις την ευτυχια σου σε ατομα ...εχεις δικιο αυτο προσπαθω να μαθω αλλα μου ειναι τοσο δυσκολο ...βλεπεις ποτε δεν τα πγαινα καλα με τη μοναξια,,,οσο απο φιλους????τι να σου πω????ζητημα να κτυπησει το τηλ 1 φοτα την ημερα

οι φιλοι ηταν κοινοι...βλεπω στα ματια τους τη λυπηση και αυτ με σκοτωνει....

Επαναλαμβάνω. Το θέμα δεν είναι οι φίλοι το θέμα είναι να νιώθεις εσύ καλά με αυτά που έχεις με αυτά που έχεις καταφέρει να αισθάνεσαι αυτόφοτη. Μην περιμένεις ούτε το μάγκα που έρχεται για ξεπετα πλέον ούτε από τους κοινούς φίλους να ξεπεράσεις το χωρισμό. Μπορείς να πας σε ομαδικές εκδηλώσεις όπως γυμναστήρια θέατρα σχολές χορού και πολλά άλλα και να φτιάξεις καινούργιους φίλους. Το θέμα είναι να νιώσεις Εσύ καλά με τον εαυτό σου . Να πιστέψεις στην αξία σου σαν μονάδα. Μην περιμένεις επιβεβαίωση μέσα από σχέσεις και φίλους.

Γεια σου Μαρια, ηταν παρα πολυ μεγαλη σχεση, τα δυο τριτα της ζωης μου ολοκληρης περιπου, οποτε δεν θελω να σου πω καμια μαλακια απο απειρια...ωστοσο εχω ζησει παρομοια ασχημη εμπειρια μετα απο σχεση εξι χρονων, η οποια διαλυθηκε μεταξυ παραγγελιων προσκλητηριων/τουρτας/νυφικου. Δεν εχει σημασια να περιγραψω λεπτομερως για τι χοντραδες μιλαμε. Δεν ξερω ποσο εφαρμοζει στη περιπτωση σου αυτο που θα σου πω, αλλα μαλλον θα αρχισεις να ερχεσαι σιγα σιγα στα συγκαλα σου οταν αρχισεις να θυμωνεις. Αργησα πααααρα πολυ να θυμωσω. Για την ακριβεια δεν με ειδε ποτε θυμωμενη/οργισμενη. Ετρωγα κι εγω στην αρχη του τελους κουτοχορτο.
Το να του τελειωσει ειναι λογικο ισως, οκ, συμβαινει. Το να κανει τις χοντραδες που μας λες ομως οχι. Συμφωνω με τα μελη που βρισκουν την κατασταση ψιλοαστεια. Εισαι μεσα στη θολουρα ακομα, δεν βλεπεις ποσο τραγικος ειναι ο τυπας.
Βλεπω δεν εχεις θυμωσει ακομα...το παρατηρησε και αλλο μελος και απορησε. Ισως ειναι επειδη δεν θελεις να αποδεχτεις ακομα μεσα σου οτι τελειωσε. Και το να κρατας επαφη ειναι το μονο πραγμα που ειμαι σιγουρη πως δεν βοηθαει. Συμφωνω πως πρεπει να ξεκοψεις.

Επισης το να αναλογιζεσαι που εκανες εσυ λαθη που συνεβαλαν στο να φθαρει η σχεση σας δεν ειναι κακο, θα σε οφελησει προσωπικα. Αλλα σε αυτη τη φαση ειναι δυσκολο να διαχωρισεις το "φταιω κι εγω που ρουτινιασαμε" απο το "φταιω που φερθηκε και φερεται ατιμα και αυτο μου αξιζει, καλα να παθω". Μπορει οντως να συνεβαλες στο να μην ειναι οσο υγιης θα μπορουσε να ειναι η σχεση, μπορει να μην εκανες οσο ενεργα θα επρεπε το κομματι σου στο να διατηρηθει, μπορει να εκανες λαθη. Αλλα αυτο δεν δικαιολογει την επιλογη του να σε απατησει, να μην σε αφηνει να προχωρησεις και να απαταει και την νυν μαζι σου ενω παραλληλα ειναι χειριστικος μαζι σου. Μπορουσε απλα ξερω γω να χωρισετε οταν καταλαβε οτι του τελειωσε...θα ελεγα την συμπεριφορα του κακοποιητικη και εγωιστικη και ναι ειναι μαλακας.
Ειναι σημαντικο να μπορεις να πεις οτι"αναλαμβανω την ευθυνη που μου αναλογει στη φθορα της σχεσης αλλα μηδεν ευθυνη στην προδοσια στην οποια εκεινος επελεξε να προβει και στην λαθος συμπεριφορα του απεναντι μου τωρα".
Το ενα σε βοηθαει να βελτιωθεις εσυ σαν ατομο, το αλλο απλα θα σε γεμιζει ενοχες και σε χαντακωνει.
Σκεψου το λιγο αυτο...
Επισης τι θα πει το δεν μετραει, αμα εσυ γνωρισεις εναν αλλον ανθρωπο και ριχνει εναν που και που στην πρωην του για εσενα δεν θα μετραει ως απιστια; Ο ανθρωπος ειναι γλιτσας ρε...ισως ερθει η μερα που θα το δεις και θα το πιστεψεις και η ιδια και τοτε θα νιωσεις καλυτερα να το αφησεις ολο αυτο πισω σου.

Και βασικα, στα χερια σου ειναι η ζωη σου...ειτε τον θεωρεις μαλακα ειτε οχι, οτι και να κανει αυτος για οποιον λογο και να το κανει δεν χρειαζεται να μας αφορα...το γεγονος ειναι πως δεν εισαι ευτυχισμενη σε αυτη τη κατασταση, ουτε καν ικανοποιημενη, ειναι ψυχοφθορο ολο αυτο σωστα;
Οποτε γιατι δεν του δινεις μια να παει στα κομματια;
Ειναι δικη σου επιλογη, εσυ εχεις την δυναμη.

Το οτι θυμωνει οταν τον αγνοεις τα λεει ολα...θελει απλα να σε βλεπει χαλι στο πατωμα για να νιωθει καλα με τον εαυτο του, να αντλει ικανοποιηση ο εγωισμος του, ειναι φοβερη επιβεβαιωση για εκεινον το οτι υποφερεις και τα ανεχεσαι ολα αυτα. Νιωθει οτι χαρη σου κανει που σε βλεπει την καημενουλα.

Οταν ομως τον αγνοεις ειναι σαν να υπερασπιζεσαι και οριζεις μονη σου την αξια σου, θετοντας την πιο ψηλα απο οτι υπολογιζε εκεινος για σενα οταν σε χωρισε. Μια στυμενη λεμονοκουπα την πετας με ευκολια, ενα ωραιο ζουμερο λεμονι ομως λυπασαι να το πεταξεις...και τοτε αρχιζει και το σκεφτεται, "ρε μπας και παω να πεταξω ενα μια χαρα ωραιοτατο ζαρζαβατικο; Και τι, δεν μπορω ΕΓΩ να εχω οτι θελω;"
Ειναι ενα αρρωστο παιχνιδι δυναμης αυτο...
Παρε τη δυναμη σου και την αξιοπρεπεια σου πισω.

H κατάσταση είναι για γέλια και για κλάματα μαζί. Πραγματικά πάντως όταν διαβάζω εδώ μέσα τέτοια θέματα και από την άλλη να έρχονται άντρες που είναι μια ζωή μόνοι,να τους δίνετε συμβουλές να φτιάξουν ένα σωρό πράγματα για να μπορέσουν να βρουν γυναίκα και στο τέλος απογοητεύονται ενώ η μόνη συμβουλή που στέκει στη τελική είναι "Μάθε να κοροϊδεύεις τις γυναίκες και δε θα είσαι ποτέ μόνος" και κατ επέκταση στη ζωή "μάθε να πουλάς τρέλα και να δουλεύεις τον κόσμο γύρω σου και θα περνάς ζάχαρη"
Και ας με πείτε μισογύνη που το λέω έτσι

Quote:

---

Originally Posted by kozchr

H κατάσταση είναι για γέλια και για κλάματα μαζί. Πραγματικά πάντως όταν διαβάζω εδώ μέσα τέτοια θέματα και από την άλλη να έρχονται άντρες που είναι μια ζωή μόνοι,να τους δίνετε συμβουλές να φτιάξουν ένα σωρό πράγματα για να μπορέσουν να βρουν γυναίκα και στο τέλος απογοητεύονται ενώ η μόνη συμβουλή που στέκει στη τελική είναι "Μάθε να κοροϊδεύεις τις γυναίκες και δε θα είσαι ποτέ μόνος" και κατ επέκταση στη ζωή "μάθε να πουλάς τρέλα και να δουλεύεις τον κόσμο γύρω σου και θα περνάς ζάχαρη"
Και ας με πείτε μισογύνη που το λέω έτσι

---

Ενώ δεν υπάρχουν γυναίκες που είναι μόνες και άντρες που είναι κορόιδα ε; Κι επειδή υπάρχουν κορόιδα πρέπει να γίνουμε όλοι κωλόπαιδα και να δουλεύουμε τους πάντες!

Λυπάμαι που θα το πω αλλά ναι στην ζωή δεν χωράνε πλέον συναισθηματισμοί.Η ζωή είναι ένας συνεχής αγώνας που κερδισμένος βγαίνει αυτός που μπορεί να λειτουργεί ανταγωνιστικά και χωρίς συναισθήματα πολλές φορές. Δε λέω να πας να σκοτώσεις άνθρωπο ή να βιάσεις κτλ εκεί πάμε σε μη αποδεκτά επίπεδα.
Αλλά δεν μπορείς να πας με ειλικρίνεια,καλοσύνη και ευαισθησίες και να περιμένεις να κάνεις προκοπή

Quote:

---

Originally Posted by kozchr

H κατάσταση είναι για γέλια και για κλάματα μαζί. Πραγματικά πάντως όταν διαβάζω εδώ μέσα τέτοια θέματα και από την άλλη να έρχονται άντρες που είναι μια ζωή μόνοι,να τους δίνετε συμβουλές να φτιάξουν ένα σωρό πράγματα για να μπορέσουν να βρουν γυναίκα και στο τέλος απογοητεύονται ενώ η μόνη συμβουλή που στέκει στη τελική είναι "Μάθε να κοροϊδεύεις τις γυναίκες και δε θα είσαι ποτέ μόνος" και κατ επέκταση στη ζωή "μάθε να πουλάς τρέλα και να δουλεύεις τον κόσμο γύρω σου και θα περνάς ζάχαρη"
Και ας με πείτε μισογύνη που το λέω έτσι

---

Αυτο που λες δουλευει...επιφανειακα ομως. Νομιζω πρεπει να ειναι πολυ μοναχικος ενας τετοιος τροπος ζωης. Γιατι ετσι εχεις μεν εχεις γυναικες/κοσμο/καποια απο τα πραγματα που θες στη ζωη σου αλλα κανεις δεν σε γνωριζει πραγματικα, ουτε εσυ γνωριζεις κανεναν πραγματικα.
Υποθετω μπορεις να περνας καλα ετσι...απλα δεν ξερω αν το να κοπιασεις για ολα τα υπολοιπα εχει οντως περισσοτερη γλυκα συγκριτικα η αν αξιζει γιατι σε αποζημιωνει για τις δυσκολιες αφηνωντας και εξτρα ρεστα γλυκας απο το να "περνας καλα" σκετο. Δεν το γνωριζω εμπειρικα γιατι δεν εχω μπει στη διαδικασια να πουλησω τρελα ποτε και δεν εχω μετρο συγκρισης.
Αλλα νομιζω πως στεκει αυτο, στη θεωρια τουλαχιστον...ειμαι ανοιχτη σε ενδεχομενα...εχω περιεργεια τι θα μας πουν τα μελη με περισσοτερες βιωματικες εμπειριες. Εχει τελικα διαφορα;

[QUOTE=kozchr;703789]Λυπάμαι που θα το πω αλλά ναι στην ζωή δεν χωράνε πλέον συναισθηματισμοί.Η ζωή είναι ένας συνεχής αγώνας που κερδισμένος βγαίνει αυτός που μπορεί να λειτουργεί ανταγωνιστικά και χωρίς συναισθήματα πολλές φορές. Δε λέω να πας να σκοτώσεις άνθρωπο ή να βιάσεις κτλ εκεί πάμε σε μη αποδεκτά επίπεδα.
Αλλά δεν μπορείς να πας με ειλικρίνεια,καλοσύνη και ευαισθησίες και να περιμένεις να κάνεις προκοπή[/QUOTE]

Μονο με αυτα συμφωνω πως δεν πας μπροστα με τιποτα.
Το να τα διατηρεις ομως αυτα οσο αναπτυσσεις και αλλες πτυχες του χαρακτηρα σου και προσωπικες αλλα και διαπροσωπικες δεξιοτητες που σε ωφελουν στη ζωη σου θεωρω πως ειναι η μεγαλυτερη μαγκια, και μπορεις να πας και ετσι μπροστα

Ναταλία θα σου πω ένα περιστατικό που μου συνέβη πριν λίγους μήνες.Είμαι 39 χρονών και αν με δεις με κάνεις άνετα για 29.Πάω λοιπόν σε ένα πελάτη απο την δουλειά να πληρωθώ και αυτός με βλέπει και ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος:
Εγω-Γεια σας.Είμαι ο kozchr απο ..
Πελάτης-Γεια σου. Εσύ δουλεύεις εκεί?
Ε-Ναι.
Π-Πόσα χρόνια είσαι εκεί? Μικρός φαίνεσαι.
Ε-Ειμαι εκει 17 χρόνια
Π-Ορίστε? Πόσο χρονών είσαι?
Ε-39
Π- Ελα ρε συ. Και εγώ είμαι 37 και έχω ήδη ασπρισμένα μαλλιά.Πως το καταφέρνεις?
Ε- Λέω δε ξέρω.. (και όντως δε ξέρω)
Π-Είσαι παντρεμένος? Δεσμευμένος?
Ε- Οχι ελεύθερος
Π- Ε γιαυτό
Ε- Δηλαδή?
Π- Δεν βρέθηκε ακόμη καμμιά κ....α να σου φάει την ζωή!!!
Ας πούμε λοιπόν ότι το 2017 βρέθηκε η κ...α που με έκανε να καταλάβω ότι με ευαισθησίες και καλοσύνη και ειλικρίνεια,δεν πρόκειται να πάω μπροστά στο κομμάτι των σχέσεων τουλάχιστον

Με αυτο το σκεπτικο σιγουρα δεν θα πας μπροστα.
Με λιγο διαφορετικο ισως και να εχεις πιθανοτητες ομως. Τι προτιμας λιγες η καθολου;

Συγγνώμη που θα το πω αλλά αυτα μου ακούγονται μακακίες. Και δεν ξέρω καν αν τα εννοείς, περισσότερο μου φαίνεται οτι μιλάς με μια δόση πικρίας ή παράπονου ή θυμού ή κάτι τέτοιο. Αν είναι έτσι πάω πάσο. Διαφορετικά θέλει πολύ κουβέντα το πράγμα. Τι σημαίνει με καλοσύνη, ειλικρίνεια κτλ δεν πας μπροστά; Γιατι συχνά εδώ μέσα βλέπω να μπλέκουμε την καλοσύνη με την ηλιθιότητα ή με το κάθομαι να με πατάνε. Μια χαρά και ειλικρινής και σωστός μπορείς να είσαι - στο μέτρο του δυνατού και του ανθρώπινου γιατί κανείς δεν κατέχει το αλάθητο- και να είσαι οκ. Εκτός κι αν με το να πας μπροστά εννοείς να έχεις 10 γκόμενες την εβδομάδα. Όχι αυτό δεν μπορείς να το έχεις αν δεν πουλήσεις και παραμύθι. Οπότε σηκώνει πολύ κουβέντα το πράγμα όπως καταλαβαίνεις γιατί είναι όλα πολύ σχετικά. Τι εννοεί ο καθένας μας ειλικρίνεια (έχω ακούσει να βαφτίζουν και ειλικρίνεια την αγένεια ή την αδιακρισία) ή τι προσδοκίες έχει ο καθένας μας από την ζωή του διαφέρουν πολύ από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Koίτα στην πλειοψηφία της ζωής μου πορεύτηκα με αυτό που θα λέγαμε "με τον σταυρό στο χέρι" και δεν είδα προκοπή.Οταν με χτυπούσαν απο το ένα μάγουλο,εγώ τους έδινα και το άλλο. Ποτέ μου δεν προσπάθησα να βλάψω ή να κοροϊδέψω κάποιον εσκεμμένα.Και αυτό συμβαίνει σε όλα τα επίπεδα.
Ναι ξέρω τι εννοείς για το λίγο διαφορετικό σκεπτικό και εγώ εκεί στοχεύω.Απλά τα όρια πολλές φορές είναι δυσδιάκριτα θεωρώ.

Το να προσπαθεις να εισαι ειλικρινης, τιμιος και γενικα οσο καλος ανθρωπος γινεται δεν συνεπαγεται απαραιτητα το να εισαι και θυμα. Δηλαδη αμα σε χτυπησουν στο ενα μαγουλο και αντι να γυρισεις το αλλο υπερασπιστεις τον εαυτο σου η απομακρυνθεις απο τη κατασταση παυεις να εισαι καλος;
Δεν χρειαζεται να εισαι ερμαιο των αλλων για να εφαρμοζεις καποιες καλες αρχες στη ζωη σου.
Ο χρυσος κανονας ισχυει για μενα, ειναι καλο να φαιρεσαι οπως θα ηθελες να σου φαιρονται...ΑΛΛΑ μην περιμενεις να σου φερθουν οπως θα φεροσουν εσυ. Εκει ειναι το λαθος του καθε "καλου παιδιου" που παραπονιεται. Εχει προσωπικη ευθυνη να προστατεψει τον εαυτο του, δεν μπορει να την εναποθετει στα χερια αλλων. Ειναι ισως δυσκολο το να το βλεπεις παντα στη πραξη αλλα στη θεωρια τουλαχιστον για αρχη νομιζω πως τα ορια δεν ειναι καθολου δυσδιακριτα.

Θα συμφωνήσω μαζί σου σε όσα λες. Ομως η θεωρία από την πράξη πάντα διαφέρει.Ναι στην θεωρία όλα είναι εύκολα.
Εκεί που προσωπικά καταλήγω είναι ότι στην ζωή περνάει καλά όποιος έχει τον τρόπο να πουλάει ακόμη και τα σκατά του για χρυσάφι.

Υπάρχουν και αυτοι...και εγω το εχω σκεφτει το τελευταιο που λες και ακομα δεν εχω καταληξει αν τελικα οντως πιστευω στο λεγομενο "καρμα" η οχι. Μαλλον οχι. Αλλα ρε συ, δεν αλλαζει κατι για εμενα αυτο...δεν ειναι ολοι οι ανθρωποι ιδιοι. Εγω δεν μπορω να το κανω αυτο, οκ...αλλα γιατι να σημαινει οτι δεν υπαρχει και αλλος τροπος να ειμαι καλα; Αρνουμαι να το πιστεψω.
Εχω νιωσει μεγαλο θυμο μεσα μου κι εγω με αυτη την αδικια, οτι πολλοι κανουν οτι να 'ναι και φαινεται να ειναι παντα καλα, με ενοχλει αυτο...αλλα αντι να εστιαζω εκει γιατι να μην εστιαζω στο τι μπορω να κανω εγω για μενα με τροπο που κρινω εγω σωστο; Των αλλων τις ζωες θα ζω η τη δικη μου; Ειτε αυτοι που λες φανε σκατα ειτε ζουν ζωη χαρισαμενη εν τελει δεν με οφελει σε κατι να το σκεφτομαι. Οσο μπορω να υπερασπιζομαι τον εαυτο μου και να μην επιτρεπω στον εαυτο μου να γινομαι θυμα κανενος, ουτε να βλεπω τον εαυτο μου ως τετοιο, ειμαι μια χαρα, νιωθω καλα, κι ας πουλαει οποιος θελει το σκατο του για χρυσαφι.

Ρε φιλε ειναι απλα τα πραγματα θεσ να ζησεισ ζησε οπωσ θεσ οτι θεσ οταν το θεσ κανενασ σοβαροσ ανθρωποσ που εκανε κατι στη ζωη του δεν ασχοληθηκε με τουσ αλλουσ ειτε σ αρεσει ειτε δε σ αρεσει βαλε ενα στοχο προσπαθησε να φτασεισ εκει κ τελειωνε αυτα με τουσ εχθρουσ τισ εκδικισεισ κλπ ειναι μυαλα πυροβολημενα δυστυχωσ ειστε οι περισσοτεροι λογω μεσων μαζικησ ενημερωσησ γι αυτο πετυχαινουν τοσοι λιγοι θελουν κατι να εχουν τον κοσμο απασχολημενο ναταλακι ακου τα κι εσυ για σενα τα γραφω

Elis μου αρέσει ειλικρινά ο τρόπος που λες τα πράγματα αλλά θα ήθελα να μου πεις που ακριβώς έγραψα για εκδίκηση προς τους άλλους.Ποιοι είναι αυτοί που θέλω να εκδικηθω

Στάλθηκε από το Le X626 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Χαλάρωσε το νόημα πιάσε ζήσε κι άσε τους άλλους να κουρεύονται αυτό είναι το νόημα

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Υπάρχουν και αυτοι...και εγω το εχω σκεφτει το τελευταιο που λες και ακομα δεν εχω καταληξει αν τελικα οντως πιστευω στο λεγομενο "καρμα" η οχι. Μαλλον οχι. Αλλα ρε συ, δεν αλλαζει κατι για εμενα αυτο...δεν ειναι ολοι οι ανθρωποι ιδιοι. Εγω δεν μπορω να το κανω αυτο, οκ...αλλα γιατι να σημαινει οτι δεν υπαρχει και αλλος τροπος να ειμαι καλα; Αρνουμαι να το πιστεψω.
Εχω νιωσει μεγαλο θυμο μεσα μου κι εγω με αυτη την αδικια, οτι πολλοι κανουν οτι να 'ναι και φαινεται να ειναι παντα καλα, με ενοχλει αυτο...αλλα αντι να εστιαζω εκει γιατι να μην εστιαζω στο τι μπορω να κανω εγω για μενα με τροπο που κρινω εγω σωστο; Των αλλων τις ζωες θα ζω η τη δικη μου; Ειτε αυτοι που λες φανε σκατα ειτε ζουν ζωη χαρισαμενη εν τελει δεν με οφελει σε κατι να το σκεφτομαι. Οσο μπορω να υπερασπιζομαι τον εαυτο μου και να μην επιτρεπω στον εαυτο μου να γινομαι θυμα κανενος, ουτε να βλεπω τον εαυτο μου ως τετοιο, ειμαι μια χαρα, νιωθω καλα, κι ας πουλαει οποιος θελει το σκατο του για χρυσαφι.

---

Ναταλία ούτε εγώ μπορώ να γίνω κάτι άλλο από αυτό που είμαι.ναι προσωπικά πιστεύω όμως στο κάρμα.Βασικα επισης πιστεύω ότι δεν γίνομαι απόλυτα κατανοητός στο τι θελω να πω θα προσπαθήσω να εξηγήσω μέσω ενός βίντεο.
Αν δε σου κάνει κόπο δες αυτό τα βίντεο
https://youtu.be/r9kKtfA1okU
Και εδώ το αρχικό που αποτέλεσε την έμπνευση για το βιντεοκλίπ
https://youtu.be/IP8psM4LWXk
Όταν λοιπόν είσαι σαν τα παλικάρια στο βίντεο στην πραγματική ζωή πόσες πιθανότητες έχεις ΑΝ δεν αλλάξεις και γίνεις σαν την μάζα των περισσότερων να καθίσεις στο σωστό "παγκάκι"; Όταν όλοι οι "φυσιολογικοί" γύρω σου σε βλέπουν ως αόρατο ή ως "θύμα"?
One to one million?

Στάλθηκε από το Le X626 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Ρε φίλε τα γράμματα δεν τα ξέρεις καλά ας πάρουμε για παράδειγμα τη Ναταλία συγνώμη Ναταλάκι για χάρη συζήτησης έχει ακρίβεια έκφρασης κι επειχηρηματα αυτό συνεπάγεται ότι είναι μορφωμένη όμορφη κλπ αυτό που σ λέω από τα εκατό άτομα που διαβάζουν το έχουν καταλάβει οι πενήντα από τους πενήντα ανάλογα τα γούστα κ το χαρακτήρα του καθενός θα την πέσουν δέκα κι από εκεί θα βγει ο ένας το κοινό της Ναταλίας είναι πενήντα αυτή θα γνωρίσει δέκα

Πάρε παράδειγμα εμένα αγρότης με σχιζοφρένεια από τους εκατό το κοινό μου είναι δέκα δε θα γνωρίσω κανένα αν καταλαβεσ κάνε κ το δικό σου

Δε στο λέω ότι εδώ που γράφουμε ισχύει αυτό ισχύει στη ζωή της Ναταλίας είναι η δυναμική της ως προσωπικότητα