Αποχωρισμός γονιών, κρίσεις πανικού

ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΣ

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ. ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΣΕΤΕ ΣΕ ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΜΕ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΤΩΡΑ,. ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΕΙΜΑΙ 35 ΚΑΙ ΠΑΘΑΙΝΩ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΑΡΚΕΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ, ΠΑΝΤΑ ΟΜΩΣ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΕ ΔΥΣΚΟΛΕΥΟΥΝ ΟΠΩΣ Π.Χ ΤΑΞΙΔΙΑ ΜΑΚΡΙΝΑ, ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ, ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ ΓΕΜΑΤΟ ΚΟΣΜΟ... ΜΕΝΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ. ΠΡΙΝ 2 ΜΕΡΕΣ ΕΦΥΓΑΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ , Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΜΟΥ ΖΕΙ ΕΚΕΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ.. ΘΑ ΛΕΙΨΟΥΝ 2 ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΙ.. ΜΕΧΡΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΡΙΝ ΦΥΓΟΥΝ, ΗΜΟΥΝ ΟΚ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΟΤΙ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΟΣ.. ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑΝ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ, ΠΑΘΑΙΝΩ ΠΟΛΛΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΟΤΑΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΤΙ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΝ ΤΟΥΣ ΘΕΛΩ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΣΤΙΓΜΗ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΧΩ! ΜΕ ΤΡΕΛΑΙΝΕΙ ΠΟΛΥ ΑΥΤΗ Η ΙΔΕΑ! ΜΗΠΩΣ ΜΟΥ ΣΥΜΒΕΙ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΤΟΣΟ ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ? ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΑΣ, ΚΑΙ ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΟΜΟΙΟ. ΝΙΩΘΩ ΝΑΥΑΓΟΣ ΣΕ ΕΝΑ ΝΗΣΙ ΠΟΥ ΠΑΛΕΥΕΙ ΝΑ ΣΩΘΕΙ... ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΛΘΩ



Εστάλη από iPad στο E-Psychology.gr Mobile App

Μπορείς να μιλάς με σκαιπ με τους δικούς σου η κάτι τέτοιο.. Ίσως σε βοηθήσει.. Γενικά υποφέρω κι εγώ χρόνια από κρίσεις πανικού αλλά κάπως έχω βρει τρόπο να κοντρολαρω το μυαλό μου και να μην έχω όλα τα συμπτώματα η τουλάχιστον να μην έχουν αυτή τη διάρκεια που είχαν... έχεις απευθυνθει σε κάποιον ψυχολόγο; πάντα βοηθάει η ψυχοθεραπεία..

Γεια σου γιωτα. Το πρωτο καιρο δεν νομιζω να με βοηθαει το σκαιπ, γιατι θελω λιγο να τους ξεσυνηθισω. Δεν ειμαι μαμακιας. Απλα το μυαλο που παιζει περιεργα παιχνιδια. Δλδ αν παθω κατι θα διακτινιστουν και θα ειναι εδω? Οχι βεβαια. Και πειδη δεν μπορει να γινει αυτο παθαινω κριση πανικου. Το πρωτο διαστημα ειναι το δυσκολο, δλδ 2-3 εβδομαδες. Πηγαινω σε ψυχολογο φυσικα. Δεν ειμαι για φαρμακα ευτυχως. Οσες φρικες και να φαω, πιστευεις και εσυ οτι δεν προκειται να παθω τπτ?


Sent from my iPad using E-Psychology Forum

Quote:

---

Originally Posted by giota2405

Μπορείς να μιλάς με σκαιπ με τους δικούς σου η κάτι τέτοιο.. Ίσως σε βοηθήσει.. Γενικά υποφέρω κι εγώ χρόνια από κρίσεις πανικού αλλά κάπως έχω βρει τρόπο να κοντρολαρω το μυαλό μου και να μην έχω όλα τα συμπτώματα η τουλάχιστον να μην έχουν αυτή τη διάρκεια που είχαν... έχεις απευθυνθει σε κάποιον ψυχολόγο; πάντα βοηθάει η ψυχοθεραπεία..

---

Γεια σου γιωτα. Το πρωτο καιρο δεν νομιζω να με βοηθαει το σκαιπ, γιατι θελω λιγο να τους ξεσυνηθισω. Δεν ειμαι μαμακιας. Απλα το μυαλο που παιζει περιεργα παιχνιδια. Δλδ αν παθω κατι θα διακτινιστουν και θα ειναι εδω? Οχι βεβαια. Και πειδη δεν μπορει να γινει αυτο παθαινω κριση πανικου. Το πρωτο διαστημα ειναι το δυσκολο, δλδ 2-3 εβδομαδες. Πηγαινω σε ψυχολογο φυσικα. Δεν ειμαι για φαρμακα ευτυχως. Οσες φρικες και να φαω, πιστευεις και εσυ οτι δεν προκειται να παθω τπτ?





Sent from my iPad using E-Psychology Forum

https://www.e-psychology.gr/forum/sh...t.php?p=698702


Εστάλη από iPad στο E-Psychology.gr Mobile App

Quote:

---

Γεια σου γιωτα. Το πρωτο καιρο δεν νομιζω να με βοηθαει το σκαιπ, γιατι θελω λιγο να τους ξεσυνηθισω. Δεν ειμαι μαμακιας. Απλα το μυαλο που παιζει περιεργα παιχνιδια. Δλδ αν παθω κατι θα διακτινιστουν και θα ειναι εδω? Οχι βεβαια. Και πειδη δεν μπορει να γινει αυτο παθαινω κριση πανικου. Το πρωτο διαστημα ειναι το δυσκολο, δλδ 2-3 εβδομαδες. Πηγαινω σε ψυχολογο φυσικα. Δεν ειμαι για φαρμακα ευτυχως. Οσες φρικες και να φαω, πιστευεις και εσυ οτι δεν προκειται να παθω τπτ?

---

τι φοβασαι δηλαδη οτι θα παθεις?

Ελα ντε. Καλη ερωτηση. Αυτο που φοβαμαι ειναι μη με πιασει παρακρουση (?) και χασω τον ελεγχο και φωναζω « φερτε τους πισω δεν μπορω αλλο». Οσες φορες κανω τετοιες κακες σκεψεις, ποτε δεν τις εκανα πραξη.


Sent from my iPhone using E-Psychology Forum

Είναι δύσκολο γενικά να μένεις μόνος ενώ δεν το έχεις συνηθίσει. Ναι πιστεύω ότι δεν θα πάθεις κάτι σωματικό.. δεν είναι κακό να πάρεις κάποια αγωγή αν χρειάζεται... σίγουρα η ψυχολογία σου όμως δεν είναι και στα καλύτερα της.. προσπαθησε αν σε φοβιζει η ιδεα του αδειου σπιτιου να βγαινεις με παρεα η και να περπατας.. η ακομα και στο σπιτι να κανεις πραγματα ωστε να μη σκεφτεσαι.. πχ ταινιες, σειρες διαβασμα..στα συμπτωματα με βοηθάει πολύ να βάζω ήρεμη μουσική και να προσπαθώ να ηρεμώ τον εαυτό μου.. δοκίμασε το, ίσως βοηθήσει..

Quote:

---

Originally Posted by giota2405

Είναι δύσκολο γενικά να μένεις μόνος ενώ δεν το έχεις συνηθίσει. Ναι πιστεύω ότι δεν θα πάθεις κάτι σωματικό.. δεν είναι κακό να πάρεις κάποια αγωγή αν χρειάζεται... σίγουρα η ψυχολογία σου όμως δεν είναι και στα καλύτερα της.. προσπαθησε αν σε φοβιζει η ιδεα του αδειου σπιτιου να βγαινεις με παρεα η και να περπατας.. η ακομα και στο σπιτι να κανεις πραγματα ωστε να μη σκεφτεσαι.. πχ ταινιες, σειρες διαβασμα..στα συμπτωματα με βοηθάει πολύ να βάζω ήρεμη μουσική και να προσπαθώ να ηρεμώ τον εαυτό μου.. δοκίμασε το, ίσως βοηθήσει..

---

Ευχαριςτω πολύ γιώτα. Όχι σε θέματα φαρμάκων είμαι κάθετος γιατί πολύ απλά δν είμαι για φάρμακα. Μου το είπε ο ψυχολόγος μου. Απλά ίσως να δώσω στον εαυτο μου χρονο να συνηθισω. Εστω και με καποιες φρικες που μπορει να περασω.


Εστάλη από iPad στο E-Psychology.gr Mobile App

Μεχρι τωρα που εισαι 35 εμενες παντα με τους γονεις σου? Εχεις φυγει ποτέ εστω και για μικρο διαστημα?

Quote:

---

Originally Posted by savatage

Μεχρι τωρα που εισαι 35 εμενες παντα με τους γονεις σου? Εχεις φυγει ποτέ εστω και για μικρο διαστημα?

---

Αν εξαιρεσεις το στρατό που και πάλι υπηρετούσα στη πόλη μου, ποτέ φίλε μου.


Εστάλη από iPad στο E-Psychology.gr Mobile App

Ειναι ομως ο στρατος ενα διαστημα αρκετων μηνων, οποτε ξερεις οτι δεν ειναι απαραιτητο να εισαι παντα μαζι με τους γονεις σου. Αλλωστε γνωριζεις οτι δε θα τους εχεις για παντα. Οποτε αυτοι οι 2 μηνες θα σου φανουν αρκετα χρησιμοι ωστε να ξαναθυμηθεις οτι μπορεις να επιβιωσεις και χωρις αυτους στο σπιτι. Ισως σε βοηθησει να βγαινεις για περπατημα και να κανεις πραγματα που δεν εχεις συνδιασει οτι αφορουν την παρουσια τους. Ο φοβος ειναι στο μυαλο σου μονο.

Quote:

---

Originally Posted by savatage

Ειναι ομως ο στρατος ενα διαστημα αρκετων μηνων, οποτε ξερεις οτι δεν ειναι απαραιτητο να εισαι παντα μαζι με τους γονεις σου. Αλλωστε γνωριζεις οτι δε θα τους εχεις για παντα. Οποτε αυτοι οι 2 μηνες θα σου φανουν αρκετα χρησιμοι ωστε να ξαναθυμηθεις οτι μπορεις να επιβιωσεις και χωρις αυτους στο σπιτι. Ισως σε βοηθησει να βγαινεις για περπατημα και να κανεις πραγματα που δεν εχεις συνδιασει οτι αφορουν την παρουσια τους. Ο φοβος ειναι στο μυαλο σου μονο.

---

Το οτι δεν θα τους εχω για παντα οπως ολοι μας, ειναι η μεγαλυτερη μου φοβια φιλε μου. Δεν μπορω να εναρμονιστω με αυτη την ιδεα. Συμφωνω το οτι ολα ειναι στο μυαλο, το θεμα ειναι να μπορεις να το τιθασευσεις. Κ εγω θελω δουλεια σε αυτο το κομματι


Εστάλη από iPad στο E-Psychology.gr Mobile App

Ωραια οποτε σου δινεται τωρα η τελεια ευκαιρια να το δουλεψεις. Και στο τελος θα εισαι πολυ ικανοποιημενος που τα καταφερες και πιο απελευθερωμενος. Οποτε σου ερχονται σκεψεις αγχωτικες που μπορει να οδηγησουν σε πανικο, κανε κατι αλλο που να σου αποσπα την προσοχη, να ξεχνιεσαι.

Quote:

---

Originally Posted by savatage

Ωραια οποτε σου δινεται τωρα η τελεια ευκαιρια να το δουλεψεις. Και στο τελος θα εισαι πολυ ικανοποιημενος που τα καταφερες και πιο απελευθερωμενος. Οποτε σου ερχονται σκεψεις αγχωτικες που μπορει να οδηγησουν σε πανικο, κανε κατι αλλο που να σου αποσπα την προσοχη, να ξεχνιεσαι.

---

Εισαι κ εσυ της αποψης οτι τιποτα απολυτως δεν μπορει να μου συμβει περα απο καποιες κρισεις πανικου?


Εστάλη από iPad στο E-Psychology.gr Mobile App

Ειμαι της αποψης οτι μπορει να συμβει ο,τι μπορει να συμβει στον καθενα μας, τιποτα διαφορετικο σε σενα. Τηλεφωνα εχουμε, γειτονες εχουμε. Χιλιαδες ανθρωποι ζουν μονοι και ειναι ενταξει. Το μυαλο σου φτιαχνει σεναρια πανικου που δεν ειναι ρεαλιστικα.

Quote:

---

Originally Posted by savatage

Ειμαι της αποψης οτι μπορει να συμβει ο,τι μπορει να συμβει στον καθενα μας, τιποτα διαφορετικο σε σενα. Τηλεφωνα εχουμε, γειτονες εχουμε. Χιλιαδες ανθρωποι ζουν μονοι και ειναι ενταξει. Το μυαλο σου φτιαχνει σεναρια πανικου που δεν ειναι ρεαλιστικα.

---

Ολο το ζουμι η τελευταια σου φραση. Σε ευχαριστω πολυ γιατι με ανακουφιζει


Εστάλη από iPhone στο E-Psychology.gr Mobile App

προσπαθησε να μη το βλεπεις αρνητικα αλλα θετικα. ευκαιρια να φερεις σπιτι καμια κοπελα ή φιλους.

Quote:

---

Originally Posted by NoN

προσπαθησε να μη το βλεπεις αρνητικα αλλα θετικα. ευκαιρια να φερεις σπιτι καμια κοπελα ή φιλους.

---

Εχεις ενα δικιο φιλε. Το θεμα ειναι οτι δεν ξερω αν ειμαι μαμακιας ή απλα ειναι παχνιδι του μυαλου μου που εχει σαν αποτελεσμα να μου φερνει κρισεις πανικου? Θεωρω οτι ειναι το δευτερο. Απλα κατι το οποιο δεν μπορω να διαχειριστω ειναι οταν δεν εχω διεξοδο. Ετσι νοωθω κ τωρα. Δλδ αν τους θελησω τος γονεις μου ΤΩΡΑ , δεν. Πορω να τους εχω και θα πρεπει να περιμενω αλλους 2μιση μηνες...


Εστάλη από iPad στο E-Psychology.gr Mobile App

Μα αυτο που λεμε "μαμακιας" ειναι αποτελεσμα φοβου, μη ρεαλιστικου φοβου.
Υπαρχουν παρα μα παρα πολλα πραγματα, καταστασεις, ανθρωποι, συναισθηματα που τα θελουμε ΤΩΡΑ και δεν μπορουμε να τα εχουμε. Τοσο απλα. Και καποια δε θα τα αποκτησουμε και ποτε. Εσυ απλα θα κανεις 2μιση μηνες να δεις τους γονεις σου, αλλοι κανουν χρονια να τους δουν, αλλοι τους εχουν ηδη χασει, αλλοι δεν τους γνωρισαν ποτέ. Δεν ισχυει για σενα τιποτα διαφορετικο απο ο,τι για ολους τους αλλους. Εκλογικευσε το αποστασιοποιημενα.

Quote:

---

Originally Posted by savatage

Μα αυτο που λεμε "μαμακιας" ειναι αποτελεσμα φοβου, μη ρεαλιστικου φοβου.
Υπαρχουν παρα μα παρα πολλα πραγματα, καταστασεις, ανθρωποι, συναισθηματα που τα θελουμε ΤΩΡΑ και δεν μπορουμε να τα εχουμε. Τοσο απλα. Και καποια δε θα τα αποκτησουμε και ποτε. Εσυ απλα θα κανεις 2μιση μηνες να δεις τους γονεις σου, αλλοι κανουν χρονια να τους δουν, αλλοι τους εχουν ηδη χασει, αλλοι δεν τους γνωρισαν ποτέ. Δεν ισχυει για σενα τιποτα διαφορετικο απο ο,τι για ολους τους αλλους. Εκλογικευσε το αποστασιοποιημενα.

---

Εχεις απολυτο δικιο. Πρεπει να απομυθοποιησω καποιες κατεστασεις κ φοβιες στη ζωη μου. Επισης πρεπει να μεγαλωσω οσο περιεργο κ αν ακουγεται. Ξερεις,μπορει υποσυνειδητα να μην θελω να μεγαλωσω.


Εστάλη από iPhone στο E-Psychology.gr Mobile App

Μην ανησυχείς. Δεν υπάρχει φόβος να πάθεις κάτι από τις κρίσεις. Αυτό πάντως που περιγράφεις παραπέμπει ως ένα βαθμό σε αγοραφοβία.

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

Μην ανησυχείς. Δεν υπάρχει φόβος να πάθεις κάτι από τις κρίσεις. Αυτό πάντως που περιγράφεις παραπέμπει ως ένα βαθμό σε αγοραφοβία.

---

Δεν διαφωνω φιλε μου ως προς την αγοραφοβια. Αλλα που ακριβως την εντοπισες στα λεγομενα μου;


Εστάλη από iPhone στο E-Psychology.gr Mobile App

Quote:

---

Originally Posted by raul7

Δεν διαφωνω φιλε μου ως προς την αγοραφοβια. Αλλα που ακριβως την εντοπισες στα λεγομενα μου;


Εστάλη από iPhone στο E-Psychology.gr Mobile App

---

Σε αυτό που γράφεις για τον κινηματογράφο και το λεωφορείο γεμάτο με κόσμο. Πάντως κι εδώ πρέπει να διερευνηθεί το αν σου προκαλεί άγχος η παρουσία του κόσμου ή η δυσκολία διαφυγής σε περιβάλλοντα με συνωστισμό. Γενικώς από τα λεγόμενά σου προκύπτει μία δυσκολία στο να απομακρυνθείς από το οικείο οικογενειακό περιβάλλον γιατί όπως λες γιατί όπως λες δεν θα είναι εκεί αν τους χρειαστείς.

Quote:

---

Originally Posted by raul7

Δλδ αν τους θελησω τος γονεις μου ΤΩΡΑ , δεν. Πορω να τους εχω και θα πρεπει να περιμενω αλλους 2μιση μηνες...

---

Τι είναι αυτό που θα σε έκανε να έχεις την άμεση και ανάγκη για την παρουσία των γονιών σου?

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

Τι είναι αυτό που θα σε έκανε να έχεις την άμεση και ανάγκη για την παρουσία των γονιών σου?

---

Καλο ερωτημα φιλε μου. Δεν το εχω αποσαφηνισει ακομα. Αληθεια. Το δουλευω με τον ψυχολογο μου ομως. Θελει χρονο. Ισως το οτι ακομα δεν εχω «ενηλικιοποιηθει» μεσα μου βαθια. Δεν εχω απογαλακτιστει πληρως. Δεν εχω ζησει μονος να αναλαβω ευθυνες. Αυτο ολο μου προκαλει αισθημα ανασφαλειας ως προς τον ιδιο μου τον εαυτο μου. Πρεπει να μαθω να στεκομαι στα ποδια μου. Πρεπει να κανω το βημα και να ζησω μονος μου. Αυτο αυτοματα στα ματια μου σημαινει «ενηλικιωση». Και οσο κ να με φοβιζει τωρα θα ειναι καλο για μενα στο μελλον να γινει.


Εστάλη από iPhone στο E-Psychology.gr Mobile App

Επηρεαζει και εσας αυτη η κακοκαιρια στις φοβιες σας?


Sent from my iPhone using E-Psychology Forum

Καλησπερα φιλε μου,σε καταλαβαινω απολυτα σε ολο αυτο που νιωθεις.Εμενα μου ξεκινησε οταν πηγα να σπουδασω στα 19.Αναγκαστηκα να παρατησω τις σπουδες μου και να γυρισω πισω.Δεν ειχα το μυαλο και τις γνωσεις ωστε να το παλεψω καπως.Νομιζα πως θα παθω κατι.Αυτο το κατι που δεν ηξερα τι ηταν για να το περιγραψω.Νομιζα πως θα πεθανω.Και το χειροτερο ηταν οταν επεφτα για υπνο.Ειχα μεινει 4 μερες αυπνη πολλες φορες.Επαιξε το ρολο του και ενα αδιαγνωστο νοσημα στο θυροειδη μου που παιζει ρολο βεβαια.ΣΓια περιπου 3 χρονια συνεχισε αυτο.Οποτε ηταν να παω διακοπες με επιανε και δεν μπορουσα να περασω καλα.Οποτε ηταν να φυγουν οι δικοι μου με επιανε.Μετα το παλεψα και εφυγε.Εμεινα μονη σε δικο μου σπιτι για να παω κοντρα και ολα καλα.Γυρισα πισω λογω οικονομικων και επεστρεψε ολο αυτο.Μαζι με αλλα.Αρρωστοφοβια,υποτροπη στο θυροειδη,σε κατασταση που οταν εφυγαν οι δικοι μου διακοπες ειχα φτασει σε σημειο να πηγαινοερχομαι απο υπερενταση μεσα στο σπιτι και να μη μπορω να κατσω σε μια θεση.Να μην τρωω.Να μην κοιμαμαι.Φοβος,πανικος,ανε� �ασμενη πιεση μονιμα στο 16 με παλμους 129.Φαγητο καθολου.Αυτο το κατι που φοβομουν πως θα παθω.Αν θελεις να με ρωτησεις κατι εδω ειμαι.

Quote:

---

Originally Posted by its_me

Καλησπερα φιλε μου,σε καταλαβαινω απολυτα σε ολο αυτο που νιωθεις.Εμενα μου ξεκινησε οταν πηγα να σπουδασω στα 19.Αναγκαστηκα να παρατησω τις σπουδες μου και να γυρισω πισω.Δεν ειχα το μυαλο και τις γνωσεις ωστε να το παλεψω καπως.Νομιζα πως θα παθω κατι.Αυτο το κατι που δεν ηξερα τι ηταν για να το περιγραψω.Νομιζα πως θα πεθανω.Και το χειροτερο ηταν οταν επεφτα για υπνο.Ειχα μεινει 4 μερες αυπνη πολλες φορες.Επαιξε το ρολο του και ενα αδιαγνωστο νοσημα στο θυροειδη μου που παιζει ρολο βεβαια.ΣΓια περιπου 3 χρονια συνεχισε αυτο.Οποτε ηταν να παω διακοπες με επιανε και δεν μπορουσα να περασω καλα.Οποτε ηταν να φυγουν οι δικοι μου με επιανε.Μετα το παλεψα και εφυγε.Εμεινα μονη σε δικο μου σπιτι για να παω κοντρα και ολα καλα.Γυρισα πισω λογω οικονομικων και επεστρεψε ολο αυτο.Μαζι με αλλα.Αρρωστοφοβια,υποτροπη στο θυροειδη,σε κατασταση που οταν εφυγαν οι δικοι μου διακοπες ειχα φτασει σε σημειο να πηγαινοερχομαι απο υπερενταση μεσα στο σπιτι και να μη μπορω να κατσω σε μια θεση.Να μην τρωω.Να μην κοιμαμαι.Φοβος,πανικος,ανε� �ασμενη πιεση μονιμα στο 16 με παλμους 129.Φαγητο καθολου.Αυτο το κατι που φοβομουν πως θα παθω.Αν θελεις να με ρωτησεις κατι εδω ειμαι.

---

Θελω να σε ρωτησω πραγματα, αλλα δεν ξερω τι. Η αληθεια ειναι οτι με αγχωσες λιγο. Δλδ το οτι τα παρατησες κ γυρισες, με φοβιζει λιγο και με κανει να φοβαμαι μηπως αντιδρασω κ εγω ετσι. Δλδ να αρχισω να χανω τον ελεγχο και να παραληρω και να φωναζω να γυρισουν πισω. Ειναι ενα κακο σεναριο που κανω στο μυαλο μου...


Εστάλη από iPhone στο E-Psychology.gr Mobile App

Το θέτεις ωραία και φαίνεται ότι είσαι σε καλό δρόμο. Η ομαλή μετάβαση από την εφηβεία στην ενήλικη φάση της ζωής μας εξαρτάται κυρίως από δύο παραμέτρους: την ανεξαρτησία και την αυτονομία. Η ανεξαρτησία περιλαμβάνει το υλικό κομμάτι (οικονομική ανεξαρτησία) και το συναισθηματικό κομμάτι (συναισθηματική ανεξαρτησία). Η αυτονομία αναφέρεται στην συναισθηματική κατάσταση κατά την οποία μπορώ να αποφασίζω εγώ για τον εαυτό μου. Οι έννοιες αυτές συνδέονται και επηρεάζουν η μία την άλλη καθώς δεν μπορούμε να μιλάμε για αυτονομία αν πρώτα δεν έχουμε εξασφαλίσει την ανεξαρτησία μας. Εστίασε εκεί.