μανιοκαταθλιψη μια ζωη

Μου εχει κανει φοβερη εντυπωσει οτι παραδεχεστε τα ψυχολογικα προβληματα που αντιμετωπιζετε,κ το παλευεται! Αυτο γιατι η μητερα μου ειναι μανιοκαταθλιπτικη με ψυχωσεις τα τελευταια 26 χρονια. Ουτε πιστευει οτι πασχει απο κατι, κ διαφορες ψευδαισθησεις που εχει τα πιστευει 100%. Ποτε δεν μπορεσα να συζητησω 'κανονικα' μαζι της, και γενικα οσο περναν τα χρονια η κατασταση ολο χειροτερευει. Ο γιατρος της εχει γραψει καποια φαρμακα εδω κ μια δεκαετια τα οποια μονο την δοσολογια αλλαζει που κ που. Σκεφτηκα ισως καποιος αλλος γιατρος θα μπορεσει να βοηθησει καλυτερα. Κ'γω δεν ξερω τι αλλο να κανω να βοηθησω.
Αν θελει καποιος να μου προτεινει καποιον γιατρο ψυχιατρο που να ξερει οτι ειναι καλος στην Αθηνα του ΙΚΑ, θα με βοηθουσε.
ευχαριστω εκ προτερων

Ζέτα μου...
Εγώ θα σου πρότεινα πρώτα απ όλα να βρεις ένα τρόπο να πείσεις τη μαμά σου ότι χρειάζεται μια αλλαγή στην φαρμακευτική της αγωγή.
Απ ότι βλέπω στο φόρουμ, δεν υπάρχει ιδιαίτερη ανταπόκριση στο θέμα του γιατρού που ζήτησες και δεν ξέρω καν αν επιτρέπεται να σου συστήσει κάποιος, κάποιον.
Μήπως θα έπρεπε να πας μαζί της σε έναν άλλο γιατρό που να είναι συμβεβλημένος με το ΙΚΑ και να συζητήσετε την περίπτωση της;
Νομίζω ότι μια πρώτη αναζήτηση στο Ίντερνετ θα σε βοηθούσε...

Στο Αιγινήτειο να απευθυνθείς!
Έχει καλούς γιατρούς κ σε αντιμετωπίζουν ανθρώπινα!
Μια γνωστή μου είχε την μητέρα της εκεί με χρόνια κατάθλιψη, δεν γνωρίζω περισσότερα.
Πάντως φαντάζομαι θα σε καθοδηγήσουν στο τι να κάνεις.

Ευχαριστω που μου απαντησατε. κοιταξτε το προβλημα ειναι καπως περιπλοκο. Θελω να βρω εναν γιατρο να του μιλησω εγω, κ μετα να στειλω την μανα μου σε αυτον. Και αν θα μπορουσε να τους επισκεφτει στο σπιτι ακομα καλητερα. Ο πατερας μου ειναι κατακοιτος οταν λειπει η μανα μου πρεπει να ειμαι εκει να τον προσεχω δεν μπορουμε να παμε καπου μαζι, κ δεν θελω κ\'όλας. Εχω κοιταξει στο ιντερνετ απλα ελεγα μηπως μπορουσε καποιος να μου προτεινει καποιον που να τον εχουν επισκεφτει κ να ειναι καλος. Για να μην βρω ΄\'οτι να\'ναι\'! Θα κοιταξω στο Αιγινητειο, ευχαριστω

Στο Αιγινήτειο σίγουρα τότε!
Είναι σαν να ακούω την γνωστή μου.

Εννόω το χρόνιο πρόβλημα που δύσκολα βρίσκεις ανταπόκριση κ ακόμα πιο δύσκολο είναι να πείσεις τον άλλο να δεχτεί την βοήθεια.
Κοινωνικοί λειτουργοί του δήμου?
Υπηρεσίες υποστήριξης, κάποιο πρόγραμμα πρέπει να υπάρχει, αλλά δεν είμαι σίγουρη για το αν θα είναι τόσο αποτελεσματικό όσο στο νοσοκομείο.
Πάντως σου εύχομαι κουράγιο κ μην το βάζεις κάτω!
Πάνω απ\'όλα πρόσεχε κ λίγο τον εαυτό σου, μη ζείς για το πρόβλημα κ βέβαια να βοηθάς κ να τους στηρίξεις εφοσον έχουν την ανάγκη σου.
Πόσο χρονών είσαι?
Αδέρφια έχεις?

Ασ\'τα! Το μονο που γνωριζω οτι υπαρχει ειναι ο \'γιατρος στο σπιτι΄ σαν προγραμμα, αλλα δεν ξερω πολλα γι\'αυτο. Σε λιγες μερες κλεινω τα 28 κ οχι αδελφια δεν εχω, δυστυχως! Τραβαω πολλα ζορια χρονια τωρα κ η κατασταση τους οσο περναν τα χρονια χειροτερευει. Εσυ mmaria τι αντιμετωπιζεις αν επιτρεπεται?

Να τα εκατοστήσεις εύχομαι και να χαμογελάς γιατί το χαμόγελο είναι τρόπος ζωής που μας δίνει κουράγιο να συνεχίσουμε!

Πόσα χρόνια είναι κατάκοιτος ο πατέρας σου?
Γιατί δεν ζήτησες νωρίτερα βοήθεια?
Δεσμό έχεις? Κάποιον συγγενή δίπλα σου?
Εγώ κατάθλιψη, τι να σου πώ τώρα, δεν εχω ανοιχτεί τελειώς ακόμα, προσπαθω

ο πατερας μου πασχει απο σκληρυνση κατα πλακας απο τα 4 μου χρονια. η μανα μου αρρωστησε μολις με γεννησε. ειναι κατακοιτος τα τελευταια 3 χρονια, πριν ηταν σε καροτσι και ηταν καπως καλητερη η κατασταη απο οτι ειναι τωρα τουλαχιστον!
Δεσμο εχω αλλα δεν ξερει τιποτα, μονο για τον πατερα ξερει. Γενικα δεν μιλαω για ολα αυτα σε κανεναν γιατι μου ειναι δυσκολο, κ ποιος θα καταλαβει κ ποιος θα βοηθησει!
Συγγενη εχω μονο στα χαρτια! Η κατασταση της μανας μου τους εχει απομακρυνει αλλα ποτε δεν ηταν κανεις κοντα μας ετσι κ αλλιως. Ποσο χρονων εισαι?

Δεν ξερω που να απευθυνθω κ τι να κανω! οταν εισαι μονη και πρεπει να αποφασιζεις για της ζωες αλλων ειναι δυσκολο, φοβαμαι μην κανω καμια μαλακια παρω λαθος αποφασει. Δουλευω πολλες ωρες και δεν ξερω τι να πρωτο κανω.

25 ειμαι, προσπαθώ μόνη μου τόσα χρόνια να αντιμετωπίσω το πρόβλημά μου κ την τελευταία βδομάδα που ανακάλυψα το φορουμ, κάτι άλλαξε νιώθω σαν να υπάρχει κάποιος να ακούσει κ εμένα. Ανοίχτηκα λίγο, μιλάω με κάποια άτομα, δεν τα \'χω πεί όλα, αλλά βλέπω καλό. Ξαναπήγα σε ψυχίατρο κ προσπαθώ να κάνω κάτι για μένα, πέρα από τις μαύρες σκέψεις που δεν φεύγουν ποτέ!

Σκληρυνση κατα πλάκας ε? Πρέπει να υποφέρατε όλοι μαζί του..
Έτσι είναι οι συγγενής κ ακόμα ο περισσότερος κόσμος δεν παραδέχεται τα ψυχικά νοσήματα, υπάρχει μία κατηγορία από τους \"απέξω\" (εκείνους που δεν το έχουν νιώσει εννοω) που μας κατατάσσουν στους τρελούς!

Θα την βρείς την άκρη κ είμαι σίγουρη ότι η απόφασή σου θα είναι σωστή!
Εσύ γνωρίζεις καλύτερα απ\'τον καθένα το πρόβλημα, εσύ το ζείς!

Με τον δεσμό σου δηλαδή δεν έχετε ουσιώδης επικοινωνία, να μπορείτε να μοιραστείτε τα προβλήματά σας. Τι πιστεύεις θα τον τρόμαζε αν του μίλαγες?
Φίλες? Κάποιον που να μιλάς?
Στηρίζεις τους άλλους, τον εαυτό σου ποιος τον στηρίζει?

Το οτι πας σε γιατρο ειναι καλο, σου εχει δωσει κ φαρμακα?
Παλεψε το, μπορεις! Εισαι μικρη κ πρεπει να χαρεις την ζωη γιατι τα χρονια περνανε γρηγορα! Να ανοιγεσαι οσο μπορεις, να μιλας για οτι σε απασχολει σε ατομα που εμπιστευεσαι. Η γονεις σου ειναι κοντα σου? Σε καταλαβαινουν?

Εγω στηριζω εμενα κ τους αλλος! Οχι ποτε σε κανεναν δεσμο δεν εχω πει τα οικογενειακα μου. Φοβαμαι την αντιδρασει, και να σου πω την αληθεια δεν πιστευω οτι μπορει καποιος που δεν εχει ζησει κατι παρομιο να καταλαβει. Ειναι κ δυσκολο για μενα να μιλησω για αυτα, ξερεις δεν θελω να βαλω τα κλαματα μπροστα του για οτι περναω κ τετοια. Το παιζω σκληρο καρυδι! Αντεχω τα παντα!

Όχι το πρόβλημά μου έχει δημιουργηθεί απο την οικογένεια
δεν έχω κανένα κόντα μου, χεστά τωρα, εσυ φρόντισε να δεις τι θα κάνεις, αυτη η γνωστη μου εφτασε 35 κ έχει ΄χασει πλεον το ενδιαφέρον της αφοσιώθηκε μια ζωή στα προβλήματα της οικογένειας κ δεν έκανε τιποτα για εκείνη. Δεν συγχωρεί τον εαυτό της που άφησε την ζωή να της φύγει, δεν έχει δεσμό κ ακόμα χειρότερα αν φύγουν απ\'την ζωη φυσιολογικά καποια στιγμή τι απομένει? ο εαυτος μας κ μοναξια μας για να μας τρωει το τι δεν καναμε!

Ξερω οτι δεν ειναι καλο αυτο που κανω αλλα...............!

Σκέψου κ πράξε ανάλογα!

Μείνε κοντά τους, σε χρειάζονται!

Αλλά μην παραιτείσαι απ\' τον εαυτό σου!

Λοιπόν, πρέπει να κλείσω τώρα!

Περιμένω νεότερά σου, μην χαθούμε!

Μπορείς να στείλεις U2U οποτε θελήσεις, θα σου απαντήσω κ mail ακομα.

okay?

Να είσαι καλά!

Μην το βάζεις κάτω!

Ευχαριστω για τα λογια σου! Κοιταω κ μενα αφου ετσι κ αλλιως δεν υπαρχουν πολλα πραγματα που μπορω να κανω για αυτος. Σου ευχομαι καλη δυναμη κ κουραγιο!

Θα τα ξανα πουμε μην χαθεις!

Θα μιλήσουμε πάλι, σιγουρα δεν είναι καλό, όλα έχουν τα όριά τους, όμως πρέπει να έχεις πίστη σε σένα κ όλα θα πάρουν τον δρόμο τους!

Γειά!

Γεία σου ζέτα, ελπίζω να είσαι καλά!
Σου έστειλα U2U...

Αιγινήτειο Νοσοκομείο

Διεύθυνση: Ψυχιατρική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών
Αιγινήτειο Νοσοκομείο
Βασ. Σοφίας 72-74, Αθήνα 11528
Τηλέφωνα: 2107291388, 2107289408, 2107251312

http://www.cc.uoa.gr/health/socmed/psychiatry/IndexGr.htm

ρίξε μια ματιά στα τμήματα

Ευχαριστω για της πληροφοριες θα παω την αλλη εβδομαδα.
σου απαντησα στο U2U

Ζέτα,

αυτά που αντιμετωπίζεις είναι όντως δύσκολα και θα πρέπει να φροντίσεις και τον εαυτό σου, μαζί με όλους τους άλλους... Έχω και εγώ μητέρα με μανιοκατάθλιψη και αν κάτι μας έσωσε και είναι τώρα σχεδόν απόλυτα καλά είναι το ότι υπήρχε ο πατέρας που την έτρεχε και την κοίταξε όσο δεν μπορούσε! Εσύ αντιμετωπίζεις διπλό πρόβλημα, αρά και διπλή ψυχολογική επιβάρυνση. Γιατρό να σου συστήσω δεν γνωρίζω δυστυχώς, κι εγώ τώρα ψάχνομαι με γιατρούς. Επειδή όμως ξέρω απότην μητέρα μου καλό είναι να βρείς έναν γιατρό και να τον κρατήσεις για καιρό, για να μην πω για πάντα. Δεν είναι καλό να αλλάζει γιατρό η μητέρα σου με το παραμικρό. Τί άλλο να σου πω! Καλό κουράγιο και θα είμαστε εδώ σε ό,τι χρειαστείς. Μην κολλάς να μιλάς για τέτοια θέματα, πλέον σχεδόν όλοι έχουν κάποιον στο σπίτι τους με ψυχολογικά προβλήματα.

Ζέτα χάθηκες!!!

Τι έκανες τελικά, πήγες?

Μαρακι τι κανεις? Απο τι ειδα στα post οχι κ τοσο καλα, μην απελπιζεσαι, υπαρχει η ευτυχια καπου εκει εξω αρκει να παλεψεις γι\'αυτην!
Ναι πηγα αλλα ακρη δεν εβγαλα, ηθελα να παω με ολα τα χαρτια της μανας μου αλλα δεν μπορεσα να τα παρω χωρις να το ξερει η ιδια. Οποτε καποια στιγμη θα ξαναπαω, παντως μου ειπαν οτι πρεπει να γινει αξιολογηση της καταστασης της απο αυτους εκει κ δεν ξερω ποσο ευκολο θα ειναι αυτο. Αυτο το καιρο δεν ειναι καθολου καλα για να το συζητησω μαζι της.

Quote:

---

Originally posted by kely28
Μην κολλάς να μιλάς για τέτοια θέματα, πλέον σχεδόν όλοι έχουν κάποιον στο σπίτι τους με ψυχολογικά προβλήματα.

---

Εγω δεν εχω γνωρισει κανεναν, αλλα κ ετσι να ειναι ολοι μα ολοι εχουν καποιον που τους στηριζει. Μια μανα, πατερα, αδελφο,θειο,γιαγια καποιον.
Εγω τα αντιμετωπιζω ολα μονη εντελως απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου.

Δεν είσαι μόνη ζέτα μου, εγώ αντιμετωπίζω το ίδιο το πρόβλημά μου, μόνη μου!
Να λες πάλι καλά που υπάρχεις εσύ κ φροντίζεις για εκείνους!
Τι θα γινόντουσαν αν δεν υπήρχες? Απλά, μην παραμελείς κ την ζέτα, γιατί για να προσφέρει, πρέπει η ίδια πάνω απ\'όλα να είναι καλά!

Quote:

---

Originally posted by ζετα

Quote:

---

Originally posted by kely28
Μην κολλάς να μιλάς για τέτοια θέματα, πλέον σχεδόν όλοι έχουν κάποιον στο σπίτι τους με ψυχολογικά προβλήματα.

---

Εγω δεν εχω γνωρισει κανεναν, αλλα κ ετσι να ειναι ολοι μα ολοι εχουν καποιον που τους στηριζει. Μια μανα, πατερα, αδελφο,θειο,γιαγια καποιον.
Εγω τα αντιμετωπιζω ολα μονη εντελως απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου.

---

Ζέτα το ότι δεν γνωρίζεις για άλλους που να αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν.Μπορεί και κάποιοι γνωστοί σου να έχουν παρόμοια προβλήματα και απλώς να μην το ξέρεις.Οι περισσότεροι που έχουν ψυχολογικά προβλήματα προσπαθούν να τα κρύβουν από τους άλλους οπότε δεν μπορούμε να ξέρουμε κατά πόσο οι άλλοι που τους βλέπεις και νομίζεις ότι είναι καλά είναι όντως καλά.

Ζέτα μου και για εμένα κανείς δεν ξέρει, σε όποιον κι αν το πω θα πέσει από τα σύννεφα... σε κάποια θέματα λειτουργώ κι εγώ σαν κι εσένα, δείχνω σκληρό καρύδι, δεν έχω πει τίποτα στον φίλο μου... και αυτό που έχω παρατηρήσει, για να μην έχεις εσύ το παράπονο μόνο, είναι πως όντως σε αυτές τις περιπτώσεις δεν βοηθάει κανείς... κι εμάς ποτέ κανείς δε μας βοήθησε, οι συγγενείς άφαντοι, το μόνο που δε με διάλυσε εντελώς ήταν το ότι ο πατέρας μου ήταν καλά και σήκωσε κι αυτός τον σταυρό του... ξέρω όμως και άλλη κοπέλα, που το τραβάει εντελώς μα εντελώς μόνη της, με σχιζοφρενή μητέρα, από κλινική σε κλινική... και το παλεύει μέχρι εκεί που δεν πάει...

zeta

i istoria s einai pragmatika poli diskoli
omws pisteuw oti pisw apo kathe porta kribetai mia istoria....poy kaneis den mporei na tin fantastei...

einai poli diskolo na mporei kapoios p exei dipoliko sindromo(=maniokatathlipsi) opws egw na s dwsei mia simbouli p tha mporouse na s voithisei panw stin katastasi ths miteras s...giati emeis de skeftomaste panta antikeimenika

to mono pou ithela na sou pw einai oti mesa se ola auta ta diskola pou pernas isws na eisai tixeri pou exeis kapoion anthrwpo dipla s, (ti sxesi sou ennnow) k otan eisai mazi tou perneis dinami.

egw den exw mporesei /kataferei edw kai arketa xronia na meinw se mia sxesi giati ginomai diprwsopi logo tis astheneias m kai fisika den mporw na pw tin alitheia ston allo(eidika stin arxi)

kai autou tou eidous i monaksia (eidika oso megalwneis) ginetai...aforiti...