Originally Posted by
elisabet
Ο Βασίλης Δημάκης γεννήθηκε το 1979.
Στις 28/08/1998 φυλακίζεται στο Κορυδαλλό στο τότε τμήμα Ε' για ανήλικους ως προσωρινά κρατούμενος για έγκλημα τιμής. Καταδικάστηκε και μεταφέρθηκε στις φυλακές Νέων Αυλώνα, από όπου, τρία χρόνια μετά, μεταφέρθηκε στην Κλειστή Φυλακή Αλικαρνασσού. Τους λίγους μήνες που παρέμεινε εκτός φυλακής από την ενηλικίωσή του και μετά, συνελήφθη για ληστείες που διέπραξε μόνος χωρίς πότε να ασκήσει σωματική βία εναντίον κάποιου ανθρώπου. Πράξεις για τις οποίες εκτίει ακόμα βαρύτατες ποινές.
Ο Βασίλης Δημάκης παρέμενε εκτός φυλακής μόνο για ελάχιστο χρονικό διάστημα μερικών μηνών, σε αντίθεση με τον συνολικό χρόνο εγκλεισμού του που αγγίζει τα δεκαεπτά χρόνια πραγματικής κράτησης. Χρόνος που, κατά τους κοινωνικούς επιστήμονες, είναι αδύνατον να υπάρξει οποιοδήποτε θετικό σωφρονιστικό αποτέλεσμα.
Έχοντας ήδη πατήσει τα 35 του χρόνια, συνειδητοποίησε όχι μόνο ότι έχει περάσει ολόκληρη την ενήλικη ζωή του έγκλειστος, αλλά ότι πρέπει να περάσει πολλά χρόνια ακόμα στη φυλακή εγκαταλείποντας κάθε όνειρο για κοινωνική συμβίωση, δημιουργία οικογένειας και επιστροφή στην κανονικότητα της επανένταξης.
Βρέθηκε, έτσι, μπροστά σε μια βαθιά προσωπική, κομβική, οριακή όσο και μεταμορφωτική βιωματική εμπειρία: ή θα έθετε τέλος στη ζωή του ή -σε πείσμα των αντίξοων και αντίθετων σε κάθε προοπτική αυτοβελτίωσης συνθηκών που βίωνε- θα διάλεγε τον αυτοσεβασμό, την προσήλωση στην κοινωνική εξύψωση, τη μόρφωση και την προκοπή. Ο Δημάκης ήρθε τότε συνειδητά σε κάθετη ρήξη με τις εσωτερικές και εξωτερικές συνθήκες που ευνοούσαν την παραβατικότητα, θέτοντας ως στόχο ζωής να γίνει όχι μόνο υπόδειγμα ανθρώπου αλλά και πηγή έμπνευσης, βοήθειας και στήριξης στους γύρω του, προσανατολιζόμενος πια στην αλληλέγγυα προσφορά της κοινωνίας.
Παίρνοντας τη ζωή στα χέρια του ξανά μαζί με την μεγάλη απόφαση από το 2015 έως και το 2017, μέσα από ανυπέρβλητες δυσκολίες, και όντας κρατούμενος, συνεχίζει την δευτεροβάθμια εκπαίδευση αρχικά ως κατ’ ιδίαν διδαχθείς στη φυλακή Γρεβενών και -κατόπιν μεταγωγής του ένα μόλις μήνα πριν τις εξετάσεις στη Φυλακή Πατρών- στο Εσπερινό Γενικό Λύκειο Πατρών, στα αντίστοιχα σχολικά έτη.
Την περίοδο της φοίτησής του στο σχολείο διακρίθηκε για τις μαθητικές επιδόσεις του, πετυχαίνοντας να βγάλει γενικό μέσο όρο 17.4. Το να μελετά κανείς στη φυλακή σε ένα κελί με άλλους 4 κρατούμενους μόνο εύκολη υπόθεση δεν είναι. Παρά τις διόλου ευκαταφρόνητες αντιξοότητες, όμως, ο Δημάκης αποφοίτησε με 19 και 9, όντας αριστούχος μαθητής.
Έδωσε πανελλήνιες εξετάσεις πετυχαίνοντας την εισαγωγή του στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (Ε.Κ.Π.Α.). Κατάφερε μάλιστα να εισαχθεί δεύτερος σε κατάταξη, ανάμεσα σε όλους τους μαθητές των εσπερινών λυκείων της χώρας.
Μεσολάβησε η εκπαιδευτική μεταγωγή του, όπως προβλέπει ο νόμος, από τις φυλακές του Αγίου Στεφάνου Πάτρας στον Κορυδαλλό, ώστε να ξεκινήσει τη φοίτησή του στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης, επιτυχία για την οποία ο Δημάκης έλαβε και έπαινο από τον υπουργό Δικαιοσύνης Σταύρο Κοντονή.
Ξεκινώντας από αυτό που είχε εγκαταλείψει πριν από 20 χρόνια, το σχολείο, κατάφερε να αναγεννηθεί, αρχίζοντας τη φοιτητική ζωή μέσα από τις φυλακές και έχοντας θέσει νέους, υψηλότερους στόχους.
Πρωτοετής φοιτητής του Πολιτικού της Νομικής, πλέον, έχει περάσει με υψηλότατη βαθμολογία τα μαθήματα που έχει δηλώσει όπως «Κοινωνιολογία», «Εισαγωγή στις Διεθνείς Σχέσεις, «Εισαγωγή στο Δίκαιο», καταρρίπτοντας και το τελευταίο επιχείρημα που του στερούσε ήδη αυθαίρετα το δικαίωμα της εκπαιδευτικής άδειας, όπως αυτή έχει καθοριστεί με βάση τον Σωφρονιστικό Κώδικα και τη σχετική κοινή υπουργική απόφαση.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι ο Δημάκης είναι ο μόνος που δεν πήρε την άδεια απ' όσους είχαν τις προϋποθέσεις και ζήτησαν να την πάρουν -ανεξάρτητα από εκτιμήσεις για τη σοβαρότητα των όσων είχαν διαπράξει.
Επίσης, η παραδοχή ότι η εκπαίδευση εξ αποστάσεως είναι εγγυημένη μέσα από τη φυλακή έρχεται σε αντίφαση με την εκπαιδευτική μεταγωγή του στον Κορυδαλλό: Αν δεν συντρέχουν εκπαιδευτικοί λόγοι παρακολούθησης των μαθημάτων με φυσική παρουσία στη σχολή του, τότε ποιος ο λόγος της μεταγωγής του από την Πάτρα, αλήθεια; Έχουν δίκιο όσοι θεωρούν ότι έχει παρθεί εκ του πονηρού μία τέτοια απόφαση, η οποία μπορεί να δημιουργήσει νομικό προηγούμενο και δεδικασμένο σε βάρος όλων των φοιτητών κρατουμένων;
Αναρωτιέται εύλογα κανείς αν αυτό αποτελεί μία μεμονωμένη περίπτωση παραδειγματικής τιμωρίας εξαιτίας της ακτιβιστικής δράσης που είχε αναπτύξει ο Δημάκης ως υπερασπιστής δικαιωμάτων των κρατουμένων μιας και διεκδικούσε χώρο για μελέτη, θέρμανση, έστελνε συχνά επιστολές για τις συνθήκες κράτησης
καθώς και προτάσεις για τον σωφρονιστικό κώδικα, ενώ παρακίνησε αρκετούς κρατούμενους να διαβάσουν και να εισαχθούν στο εκπαιδευτικό σύστημα.
Οι κρατούμενοι φοιτητές και φοιτήτριες μπορούν να λαμβάνουν εκπαιδευτική άδεια με ηλεκτρονική επιτήρηση, το γνωστό και ως «βραχιολάκι», για να παρακολουθούν τα μαθήματά τους στα ΑΕΙ ή τα ΤΕΙ τους. Όσοι και όσες από τους κρατούμενους δε, παρακολουθούν με επιτυχία τα μαθήματα και τις σπουδές τους, απολαμβάνουν τον ευεργετικό υπολογισμό έκτισης της ποινής τους, που συνεπάγεται ότι κάθε μέρα ένταξης σε εκπαιδευτικό πρόγραμμα προσμετράται ως τρεις μέρες έκτισης ποινής.
Δυστυχώς, όμως, το Συμβούλιο της Φυλακής απέρριψε τρεις φορές το αίτημα του Δημάκη, αρνούμενο τη χορήγηση εκπαιδευτικής άδειας με ηλεκτρονική επιτήρηση, στερώντας του έτσι το να παρακολουθεί τα μαθήματα, να επισκέπτεται τη βιβλιοθήκη, να έχει πρόσβαση σε συγγράμματα και σημειώσεις, απαραίτητα για τη μελέτη ή τις εργασίες του. Του αρνήθηκε συνολικά δηλαδή το δικαίωμα του να πηγαίνει στο Πανεπιστήμιο, όπως το δικαιούται, δικαίωμα για το οποίο το ίδιο σύστημα διέταξε την εκπαιδευτική μεταγωγή του και τον μετέφερε από την Πάτρα στον Κορυδαλλό για να είναι στις φυλακές με τη μικρότερη γεωγραφική απόσταση από τη σχολή του.
Σήμερα ο Βασίλης Δημάκης βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 14 Μαρτίου διεκδικώντας το δικαίωμά του στη μόρφωση, δικαίωμα που η πολιτεία το επαινεί και το ανταμείβει και έπειτα αναίτια το εμποδίζει.
Η δικηγόρος του Βασίλη Δημάκη έκανε προσφυγή κατά της απόρριψης του αιτήματος της εκπαιδευτικής άδειας, καταθέτοντας μάλιστα και αίτημα επίσπευσης στην έκδοση της σχετικής απόφασης λόγω του κινδύνου που διατρέχει η ζωή του Βασίλη Δημάκη εξαιτίας της πολυήμερης απεργίας πείνας. Στο αρμόδιο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Πειραιά δυστυχώς η υπόθεση Δημάκη δεν μπήκε στην ημερήσια διάταξη μιας και όπως μάθαμε, το Συμβούλιο ασχολείται κατεπειγόντως με τον όρο της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα που επιβλήθηκε στον εφοπλιστή Βαγγέλη Μαρινάκη. Η καθυστέρηση αυτή οδήγησε τον Βασίλη Δημάκη στην απόφαση να μπει σήμερα, 6 Απριλίου, σε λευκή απεργία, δηλαδή αρνείται πια να λάβει πέραν της τροφής, νερό και ιατρική περίθαλψη.
