Quote:
Originally posted by keep_walking
Προσπαθησα να κοψω τα φαρμακα αποτομα και παραλιγο να τα παρατησω ολα...δουλεια,πολη...τα παντα...με λιγα λογια επεσα σε βαρια καταθλιψη...τα ξαναρχισα αλλα εχω αλλαξει εσωτερικα πλεον προς το καλυτερο.
Δεν μπορω να το περιγραψω αλλα γλενταω περισσοτερο την ζωη,μου εχει φυγει το αγχος...γιατι παντα ειχα ενα αγχος σε οτι και να εκανα απο την κοινωνικη επαφη μεχρι την εργασια και αισθανομαι μια ελευθερια.
Δεν μπορω να το περιγραψω καλα...αλλα βλεπω τη ζωη με αλλο ματι...μεχρι και η αντιληψη μου αλλαξε...εκει που ημουν σκεφτικος και αφηρημενος συνεχεια τωρα παρατηρω τον κοσμο γυρω μου και ειναι ωραιος.
Με τα χαπια αισθανομουν σαν μια μηχανη επιβιωσης κατα καποιο τροπο και δεν εβλεπα την ομορφια γυρω μου...δεν μπορω να τα κοψω...αλλα θα κανω μια φιλοτιμη προσπαθεια να τα μετριασω...ειμαι και μια δεκαετια με ψυχοφαρμακα.
Αισθανομαι οτι ειμαι κατα καποιο τροπο ευτυχισμενος γιατι βγηκα απο ενα τεραστιο τελμα που κρατησε μια δεκαετια και κανω πραγματα για μενα καθως σχεδιαζω και το μελλον μου.
Αυτα...ηθελα να τα πω καπου.