πως να αντιμετωπίσω ενδεχόμενο επεισόδιο

Καλησπέρα, είμαι γυναίκα 40 ετών. Ο σύντροφός μου, συνομήλικός μου, έχει διαγνωστεί με διπολική εδώ και 9 χρόνια. Σχετιζόμαστε ερωτικά εδώ και σχεδόν 2 χρόνια. Ζούμε (δεν συζούμε) στην επαρχία, όπου το κοινωνικό στίγμα είναι πιο έντονο. Νομίζω πως έχει κάνει 4 σοβαρά επεισόδια μέχρι τώρα, τα 2 τελευταία ενώ δεν ακολουθούσε φαρμακευτική αγωγή. Mπήκα σε αυτή τη σχέση γνωρίζοντας το πρόβλημα. Πριν ένα χρόνο έκανε το πιο πρόσφατο επεισόδιο και χρειάστηκε οι δικοί του να τον οδηγήσουν σε ψυχιατρικό εγκλεισμό για ένα μήνα. Μετά από αυτό ακολούθησαν κάποιοι μήνες κατάθλιψης. Βλεπόμασταν όλους αυτούς τους μήνες. Φοβήθηκε από την τελευταία φορά και παίρνει κάποια από τα φάρμακα που του είχε γράψει ιατρός παλαιότερα. τουλάχιστον έτσι λέει. Τον τελευταίο καιρό διαπιστώνω πως καταφεύγει σε διαδικτυακό φλερτ αν όχι χυδαίο "πέσιμο" σε άλλες γυναίκες( και σε ηλεκτρονικό σεξ όπου βρίσκει ανταπόκριση ) σε διάφορα φόρουμ, και νομίζω πως είναι θέμα συνθηκών το ότι δεν καταφεύγει σε πραγματικές σεξουαλικές συνευρέσεις (αν όντως είναι έτσι). Να διευκρινίσω πως από τότε που τον γνωρίζω (πάνω από 10 χρόνια) το να φλερτάρει με γυναίκες είναι στοιχείο του χαρακτήρα του και όχι απαραίτητα σύμπτωμα επεισοδίου. Επίσης, διευκρινίζω πως κι εγώ είμαι από τη φύση μου λίγο ζηλιάρα! Συγγνώμη για τις προσωπικές λεπτομέρειες αλλά θέλω να δώσω όλη την εικόνα. Την προηγούμενη εβδομάδα ανακάλυψα κάποιες κινήσεις στο fb διαπληκτιστήκαμε και έφυγα για λίγες μέρες σε κάποια άλλη πόλη. Δεν μου πέρασε από το μυαλό πως ίσως έρχεται μανιακό επεισόδιο. Κάθε μέρα μιλάμε στο τηλ με δική μου πρωτοβουλία (κοινώς δεν τον αφήνω σε χλωρό κλαρί) και τσακωνώμαστε. Αυτός ισχυρίζεται πως με θέλει ακόμα και πως ό,τι κάνει με άλλες γυναίκες δεν με αφορά. χθες παραδέχτηκε πως φοβάται για επεισόδιο αλλά να μην το πω στους δικούς του για να μην τον πρήξουν πάλι. νιώθω πως έχω ευθύνη, πως πρέπει να πάω κοντά του, δεν ξέρω τι να κάνω... Μου είχε πει και το όνομα της ιατρού που τον έβλεπε παλιά... Να το πάρω πάνω μου όλο;...

Το σιγουρο ειναι οτι δεν εισαι υποχρεωμενη να παρεις πανω σου κανενος τα προβληματα, ο οποιος δεν δειχνει τουλαχιστον τον απαραιτητο σεβασμο στο προσωπο σου και οχι απ οτι γραφεις δεν σε σεβεται καθολου και δεν σε αφορα εαν αυτο προερχεται απο τον χαρακτηρα του η από τα ψυχολογικα του.

πρεπει μονος του να αποκτησει την οριμωτητα να ακουλουθει κανονικα τη θεραπεια του, δεν νομιζω κανεις να μπωρει να κανει κατι αν δεν αποκτησει αυτοελεγχο......

Quote:

---

Originally Posted by pdemetria

Να το πάρω πάνω μου όλο;...

---

Ακομη και αν αναλαμβανες μια τετοια ευθυνη, και παλι δεν θα εβγαινε κατι... δεν μπορουμε να αλλαξουμε ουσιαστικα κανεναν, εδω με τον εαυτο μας δυσκολευομαστε! Ασε που θα σε ρουφαγε ολη αυτη η τοξικοτητα και θα κατεστρεφες τη ζωη και την ψυχη σου.
Εσυ συντροφο εχεις αναγκη, θελεις. Οχι να το παιξεις σωτηρας ή αναμορφωτης ή ψυχολογος.

Μια ερωτηση, τα μανιακα επεισοδια πως ηταν? τι ελεγε/εκανε?

Το τελευταίο επεισόδιό του μόνο έζησα εγώ,ήταν στην αρχή της σχέσης μας ... στην αρχή δεν κοιμόταν καθόλου, , σχολίαζε τα πάντα στο Φβ, έμπαινε σε διάφορα φόρουμ, προσπαθούσε να προσεγγίσει ερωτικά γυναίκες στο διαδίκτυο, κατανάλωνε αλκοόλ και πριν τον εγκλεισμό του απειλούσε με διάφορους τρόπους κάποιους ανθρώπους του υποκόσμου, πράγμα όντως επικίνδυνο για τον ίδιο.

τι να σου πω? και παρολα αυτα, εκανες σχεση μαζι του?
δηλαδη σου ενεπνευσε εμπιστοσυνη ολο αυτο το πακετο?

φιλικη συμβουλη! ΜΑΚΡΙΑ ΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ!

Καλά, φαντάζομαι πως είναι ρητορικές οι ερωτήσεις σου παρόλα αυτά εγώ κάθομαι και δίνω απάντηση για την απάντηση. Προφανώς και δεν με τράβηξε αυτό το πακέτο, υπήρχε μακροχρόνια συμπάθεια και εκτίμηση για άλλες πτυχές του χαρακτήρα του. Και το να πω πως είμαι ερωτευμένη μαζί του ακόμα και σε εμένα την ίδια ακούγεται πολύ σχετικό! Κοίτα πρώτη φορά γράφω σε φόρουμ οποιουδήποτε είδους και συγχωρήστε την άσκοπη φλυαρία αλλά , παρ' όλη τη συναισθηματική φόρτιση, και λαμβάνοντας υπόψη και όσα απαντάτε, γράφοντας αρχίζω και ξεκαθαρίζω όχι τι θα πράξω αλλά τι κίνητρα έχω εγώ μέχρι τώρα. Ευχαριστώ για τις απαντήσεις

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

τι να σου πω? και παρολα αυτα, εκανες σχεση μαζι του?
δηλαδη σου ενεπνευσε εμπιστοσυνη ολο αυτο το πακετο?

φιλικη συμβουλη! ΜΑΚΡΙΑ ΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ!

---

Σκέφτεσαι με την λογική οταν στον έρωτα και γενικότερα στην έλξη μεταξύ δύο ανθρώπων,δεν υπάρχει λογική

Στάλθηκε από το Le X626 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Δεν κατάλαβα ρε παιδιά, αν κάποιος έχει διπολική διαταραχή "ΜΑΚΡΙΑ ΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ"???

Έχω διαγνωστεί με διπολική διαταραχή και έχω μια υγιέστατη σχέση εδώ και 11 μήνες. Μάλιστα, τους 10 από αυτούς συζούμε κιόλας.
Έχω κάνει 2 επεισόδια υπομανίας αυτό το διάστημα, που ακολούθησαν μια ισχυρή και μια πολύ ήπια κατάθλιψη..
Η κοπέλα μου ήταν εκεί πάντα δίπλα μου να με στηρίζει, παρότι είμαστε λίγο καιρό μαζί.
Ξέρεις πόσοι κυκλοφορούν εκεί έξω και δεν ξέρουν ή δεν ασχολούνται καν με τα ψυχολογικά τους?

Παρατήρησε λίγο τον κόσμο γύρω σου πιο προσεκτικά, κάτσε και συλλογίσου και "μάθε" καλύτερα τον εαυτό σου, πριν βιαστείς να κρίνεις και να κρεμάσεις ταμπέλες στους συνανθρώπους σου...

Quote:

---

Originally Posted by Jaded Future

Δεν κατάλαβα ρε παιδιά, αν κάποιος έχει διπολική διαταραχή "ΜΑΚΡΙΑ ΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ"???

Έχω διαγνωστεί με διπολική διαταραχή και έχω μια υγιέστατη σχέση εδώ και 11 μήνες. Μάλιστα, τους 10 από αυτούς συζούμε κιόλας.
Έχω κάνει 2 επεισόδια υπομανίας αυτό το διάστημα, που ακολούθησαν μια ισχυρή και μια πολύ ήπια κατάθλιψη..
Η κοπέλα μου ήταν εκεί πάντα δίπλα μου να με στηρίζει, παρότι είμαστε λίγο καιρό μαζί.
Ξέρεις πόσοι κυκλοφορούν εκεί έξω και δεν ξέρουν ή δεν ασχολούνται καν με τα ψυχολογικά τους?

Παρατήρησε λίγο τον κόσμο γύρω σου πιο προσεκτικά, κάτσε και συλλογίσου και "μάθε" καλύτερα τον εαυτό σου, πριν βιαστείς να κρίνεις και να κρεμάσεις ταμπέλες στους συνανθρώπους σου...

---

Δεν ειπε ειναι διπολικος, φυγε μακρια, δεν εστιασε καν σε αυτο αλλα στο οτι καταναλωνει πολυ αλκοολ, παρε δωσε με υποκοσμο, φλερταρει με αλλες και εχει και το θρασος να της λεει να μην την ενδιαφερει τι κανει με αλλες γυναικες.
Αυτος ειναι ο γνωστος αχαριστος κακος ανθρωπος και η διπολικοτητα απλα χειροτερευει ακομη πιο πολυ αυτα τα χαρακτηριστικα.

Δεν ξέρω αν είναι το κατάλληλο βήμα για να το πω αυτό αλλά τις τελευταίες μέρες με απασχολεί και το κατά πόσο είναι και ηθικό ή ξεγελάμε τις δικές μας ανασφάλειες (ανέφερα πριν μέρες σκόπιμα τη ζήλια μου ) , και γνωρίζοντας πως ο άλλος είναι διπολικός (ή οτιδήποτε άλλο θεωρείται ή και είναι επικίνδυνο κατά αρχάς για τον ίδιο) να χρησιμοποιούμε αυτή τη γνώση για να τον ελέγξουμε με την πρόφαση πως θέλουμε να τον προστατέψουμε. Μέσα σε όλα τα άλλα για τα οποία θαυμάζω και αγαπώ το σύντροφό μου είναι η ειλικρίνειά του, η σπάνια ανθρωπιά του και η ανάγκη του και επιθυμία για ελευθερία. Όντως, μου είπε πως δεν με αφορά τι κάνει με άλλες γυναίκες και στο πρώτο άκουσμα ακούγεται απαξιωτικό, γιατί όμως; Το ότι έμαθα εγώ για το πως κινείται και επικοινωνεί με άλλους ανθρώπους δεν το προκάλεσε αυτός, ίσα ίσα αυτός προσπάθησε να το αποτρέψει. Εγώ έψαξα τα μηνύματά του. Σε ότι αφορά εμένα είναι προστατευτικός, όμως από ότι έχω καταλάβει, θέλει να περάσει μόνος του ενδεχόμενο επεισόδιο. Γιατί ίσως δεν θέλει να εμπλέξει τους ανθρώπους που νοιάζεται σε μια αγχώδη κατάσταση; Δεν ξέρω...

Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι δύσκολες έτσι και αλλιώς, όλοι κουβαλάμε συμπλέγματα που μας μπλοκάρουν στο να κινηθούμε κατά κει που γνωρίζουμε πως τραβάει η καρδιά μας , και εγώ εδώ ανιχνευτικά γράφω, δεν περιμένω να βρω απαντήσεις, απλώς θέτω κι εγώ το πόνο μου, καλή χρονιά σε όλους!

Οντως σχετικο;

Δεν ειμαι αλκοολικος φιλε μου, το οτι επινα στις φασεις του επεισοδιου ειναι κατι που δυσκολα ελεγχεται, οπως και πολλα αλλα στοιχεια που εχει ενα επεισοδιο. ... Καποια στιγμη , ηρθε στο σπιτι ενας "φιλος" και μου ειπε οτι στο κτημα μου εχουν εντοπισει αρχαια και να σκαψουμε να τα βρουμε και να τα πουλησουμε. Οταν ημουν καλα του ειπα απλα οχι, οταν βρεθηκα σε επεισοδιο ομως θεωρησα οτι παρα το οχι μου αυτοι ειχαν σκοπο να το κανουν και εκανα οτι νομιζα σωστο ωστε να το αποτρεψω.. Αυτη ηταν η επαφη μου με τον υποκοσμο και θεωρω ακομα και τωρα που δεν ειμαι σε επεισοδιο οτι επραξα το σωστο μιας και τα αρχαια ειναι η πολιτιστικη κληρονομια ολων και η αρχαιοκαπηλια τεραστιο εγκλημα. Τελος χωρις να μπω βεβαια σε λεπτομερειες εχω να σου πω οτι μια γυναικα η οποια ζηλευει μπορει ευκολα να δωσει τη δικη της ερμηνεια στις συναναστροφες του συντροφου της με αλλες γυναικες. Παρ ολα αυτα σε μια σχεση υπαρχουν τα θετικα και τα αρνητικα, οταν τα αρνητικα ειναι περισσοτερα τοτε το οτι θα απομακρυνθεις ειναι δεδομενο, δε χρειαζεται να στο πει καποιος. Οπως και να χει , επειδη γνωριζομαστε πολλα χρονια πριν σχετιστουμε ερωτικα η αγαπη που τρεφει ο ενας για τον αλλο ειναι μεγαλη και εγινε ακομα μεγαλυτερη, ακομα και αν τελικα δεν αντεξει η φιλη μου κοντα μου , τουλαχιστον απ την πλευρα μου αυτη την αγαπη μπορει να την παρει ως δεδομενη.. Και μη νομιζεις και γω εννοια το χω αν βασανιζεται κοντα μου και τρεμω στην ιδεα ενος νεου επεισοδιου και το πως θα προστατευσω απ αυτο τη φιλη μου , τους ηλικιωμενους γονεις μου , την αδερφη μου και πολυ αλλο κοσμο που μ αγαπα και με στηριζει.. Ειναι δυσκολο για σας να συναναστρεφεστε με εναν διπολικο , το ξερω.. Αν το ζησεις εκ των εσω να δεις ποσο δυσκολο ειναι..

οταν λες οτι του βγαζεις το λαδι τι ενοεις οτι εχεις ξεσπασματα μηπως (δηλ θα καλαμε τα σερβιτσια)

Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν ο διπολικός και το περιβάλλον του κάνουν όσο το δυνατόν καλύτερη θεραπεία και παρακολούθηση ώστε να αποκλειστούν ή μετριαστούν οι ακραίες διακυμάνσεις στην ψυχολογία του. Είναι άλλο πράγμα να έχεις διπολική διαταραχή και να είναι όσο το δυνατόν υπό έλεγχο, να αισθάνεσαι σχεδόν όπως ένας άνθρωπος χωρίς την διαταραχή, με τα πάνω του και τα κάτω του, αλλά σε γενικές γραμμές να έχεις σταθερότητα και φυσιολογικές σκέψεις κι αν δεις ότι πας να ξεφύγεις να το προλαβαίνεις και άλλο να έχεις το θέμα σχεδόν αρρύθμιστο και η ψυχολογία σου να κυμαίνεται συνεχώς σαν το εκκρεμές από το ένα άκρο στο άλλο.

Επειδή μένω επαρχία, γνωρίζω πολλούς ανθρώπους που έχουν κάποιο θέμα ψυχικής υγείας, πήγαν μια φορά σε γιατρό πριν 30 χρόνια, τους έγραψε ένα φάρμακο κι από τότε απλά ανανεώνουν την συνταγή και περιμένουν όλα να λυθούν ως δια μαγείας. Έτσι όμως δεν γίνεται δουλειά.

Από την άλλη, έχω καλή μου φίλη από μορφωμένο περιβάλλον που ζει σε πόλη κοντά σε πολλές υποδομές και γιατρούς ψυχικής υγείας, που όταν εκδήλωσε κρίση μανίας καταλάβαν οι δικοί της ότι κάτι τρέχει, το κατάλαβε και η ίδια, το ψάξανε, άλλαξε 2-3 γιατρούς μέχρι να βρει τον ιδανικό για εκείνη, της πήρε περίπου ένα χρόνο να αποκτήσει μία σταθερότητα κι από τότε, κοντά 10 χρόνια μετά, δεν έχει εκδηλώσει κάποιο ακραίο επεισόδιο. Ξέρει ότι μια ζωή θα πρέπει να παίρνει αγωγή, ξέρει ότι κάθε λίγους μήνες θα πρέπει να κάνει εξετάσεις, έχει αναπτύξει σχέση εμπιστοσύνης με την ψυχίατρο και αν αισθάνεται πεσμένη ή σε υπερένταση αμέσως θα απευθυνθεί σε εκείνη, κατά καιρούς αν αισθάνεται ότι αυτό θα την βοηθήσει πάει και σε ψυχαναλυτή και γενικά η κοπέλα έχει αποδεχτεί την κατάστασή της, κάνει ότι πρέπει για αυτό και έχει μια απολύτως φυσιολογική ζωή. Δουλεύει, κάνει σχέσεις, ζει μόνη της εδώ και δυο χρόνια απ΄όταν χώρισε από τον τελευταίο της σύντροφο, τώρα είναι στην αρχή μιάς άλλης σχέσης. Είναι ανεξάρτητη, λειτουργική και φυσιολογική. Έχει την στήριξη της οικογένειας και των φίλων της όπως κάθε άνθρωπος και δεν ομφαλοσκοπεί συνεχώς ή περιμένει να μένει με τους δικούς της και να της χαϊδεύουν οι τριγύρω τα αφτιά. Είμαι από τα ελάχιστα άτομα στις παρέες της που ξέρουν ότι έχει διπολική διαταραχή και κανείς δεν θα το υποψιαζόταν βλέποντάς την σήμερα.

Δεν λέω, κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, αλλά πολλές φορές βάζει το περιβάλλον μία ταμπέλα "διπολικός" στον άλλο, την βάζει και ο ίδιος στον εαυτό του και κάπου επαναπαύεται κιόλας. "Έκανα την τάδε μλκια αλλά φταίει η διαταραχή", "δεν δουλεύω γιατί έχω διαταραχή", "κερατώνω την σχέση μου γιατί είμαι σε μανία, αλλά οκ, είμαι ειλικρινής και είμαι κι άρρωστος κι όλα μου συγχωρούνται", "κάποιο πρόσωπο ενδιαφέρεται για εμένα, αλλά εγώ είμαι όπως είμαι, δεν κάνω προσπάθεια να βελτιώσω τον εαυτό μου"...

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν ο διπολικός και το περιβάλλον του κάνουν όσο το δυνατόν καλύτερη θεραπεία και παρακολούθηση ώστε να αποκλειστούν ή μετριαστούν οι ακραίες διακυμάνσεις στην ψυχολογία του. Είναι άλλο πράγμα να έχεις διπολική διαταραχή και να είναι όσο το δυνατόν υπό έλεγχο, να αισθάνεσαι σχεδόν όπως ένας άνθρωπος χωρίς την διαταραχή, με τα πάνω του και τα κάτω του, αλλά σε γενικές γραμμές να έχεις σταθερότητα και φυσιολογικές σκέψεις κι αν δεις ότι πας να ξεφύγεις να το προλαβαίνεις και άλλο να έχεις το θέμα σχεδόν αρρύθμιστο και η ψυχολογία σου να κυμαίνεται συνεχώς σαν το εκκρεμές από το ένα άκρο στο άλλο.

Επειδή μένω επαρχία, γνωρίζω πολλούς ανθρώπους που έχουν κάποιο θέμα ψυχικής υγείας, πήγαν μια φορά σε γιατρό πριν 30 χρόνια, τους έγραψε ένα φάρμακο κι από τότε απλά ανανεώνουν την συνταγή και περιμένουν όλα να λυθούν ως δια μαγείας. Έτσι όμως δεν γίνεται δουλειά.

Από την άλλη, έχω καλή μου φίλη από μορφωμένο περιβάλλον που ζει σε πόλη κοντά σε πολλές υποδομές και γιατρούς ψυχικής υγείας, που όταν εκδήλωσε κρίση μανίας καταλάβαν οι δικοί της ότι κάτι τρέχει, το κατάλαβε και η ίδια, το ψάξανε, άλλαξε 2-3 γιατρούς μέχρι να βρει τον ιδανικό για εκείνη, της πήρε περίπου ένα χρόνο να αποκτήσει μία σταθερότητα κι από τότε, κοντά 10 χρόνια μετά, δεν έχει εκδηλώσει κάποιο ακραίο επεισόδιο. Ξέρει ότι μια ζωή θα πρέπει να παίρνει αγωγή, ξέρει ότι κάθε λίγους μήνες θα πρέπει να κάνει εξετάσεις, έχει αναπτύξει σχέση εμπιστοσύνης με την ψυχίατρο και αν αισθάνεται πεσμένη ή σε υπερένταση αμέσως θα απευθυνθεί σε εκείνη, κατά καιρούς αν αισθάνεται ότι αυτό θα την βοηθήσει πάει και σε ψυχαναλυτή και γενικά η κοπέλα έχει αποδεχτεί την κατάστασή της, κάνει ότι πρέπει για αυτό και έχει μια απολύτως φυσιολογική ζωή. Δουλεύει, κάνει σχέσεις, ζει μόνη της εδώ και δυο χρόνια απ΄όταν χώρισε από τον τελευταίο της σύντροφο, τώρα είναι στην αρχή μιάς άλλης σχέσης. Είναι ανεξάρτητη, λειτουργική και φυσιολογική. Έχει την στήριξη της οικογένειας και των φίλων της όπως κάθε άνθρωπος και δεν ομφαλοσκοπεί συνεχώς ή περιμένει να μένει με τους δικούς της και να της χαϊδεύουν οι τριγύρω τα αφτιά. Είμαι από τα ελάχιστα άτομα στις παρέες της που ξέρουν ότι έχει διπολική διαταραχή και κανείς δεν θα το υποψιαζόταν βλέποντάς την σήμερα.

Δεν λέω, κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, αλλά πολλές φορές βάζει το περιβάλλον μία ταμπέλα "διπολικός" στον άλλο, την βάζει και ο ίδιος στον εαυτό του και κάπου επαναπαύεται κιόλας. "Έκανα την τάδε μλκια αλλά φταίει η διαταραχή", "δεν δουλεύω γιατί έχω διαταραχή", "κερατώνω την σχέση μου γιατί είμαι σε μανία, αλλά οκ, είμαι ειλικρινής και είμαι κι άρρωστος κι όλα μου συγχωρούνται", "κάποιο πρόσωπο ενδιαφέρεται για εμένα, αλλά εγώ είμαι όπως είμαι, δεν κάνω προσπάθεια να βελτιώσω τον εαυτό μου"...

---

Δεν περιμενω απο τους ηλικιωμενους γονεις μου ή απο τον περιγυρο μου να μου ''αφαιρεσουν'' την ταμπελα του διπολικου, ειναι πολυ κλειστη η κοινωνια στην οποια ζω και ολοι ψαχνουν να ασχοληθουν με τις ζωες των αλλων ωστε να αποκτησει νοημα η δικη τους ζωη. Το ειπα και σε προηγουμενο σχολιο, πως το οτι η φιλη μου ειναι ζηλιαρα την κανει να υποπτευεται το καθε τι ( εγιναν λιγο Αννιτα Πανια τα πραγματα αλλα δε βαριεσαι, εδω που φτασαμε θα σας αντιμετωπισω λιγο ως συμβουλους γαμου). Λεει ας πουμε πως πιστευει οτι ειναι θεμα συγκυριων το οτι δεν εχω ερθει σε σεξουαλικη επαφη με αλλες γυναικες και οτι πολυ θα το ηθελα, αυτο ομως δεν ειναι αληθεια, εαν ηθελα ισως και να δημιουργουσα τις συγκυριες εκεινες που να μου επετρεπαν να το κανω, δε θελω ομως και δε θελω γιατι δε θελω να τη χασω.. γιατι ειναι σημαντικο για μενα να μην την πληγωσω. Αυτη ειναι και η κοσμοθεωρια μου αν θες, οι ανθρωποι να κανουν αυτα που θελουν και οχι αυτα που πρεπει, στην προκειμενη δηλαδη δεν εχω πλαγιασει με αλλη γυναικα επειδη δεν ηθελα και οχι επειδη δεν πρεπει να κερατωνεις τη σχεση σου..
Η αληθεια ειναι οτι μεσω του Φ/Β εχω δει πολλους ανθρωπους με ΔΔ να εχουν παραιτηθει απο τη ζωη, αλλα οχι αδικα, εκει που εχεις βαλει τη ζωη σου σε ταξη , εκει που εχεις φτιαξει ενα πλανο και δουλευεις πανω σ αυτο, ερχεται μια διαταραχη και φερνει τα πανω κατω. Ερχεται ενας γιατρος και σου λεει οτι η αντιληψη που εχεις για τα πραγματα ειναι στρεβλη. Ξερεις ποσο δυσκολο ειναι αυτο; Ολοι μεσω της αντιληψης δεν πορευομαστε; ξερεις ποσο δυσκολο ειναι να μην εισαι σιγουρος αν αυτο που αντιλαμβανεσαι ως αληθες να μην εισαι και εντελως σιγουρος αν ειναι οντως αληθες; .. Καποιος βεβαια ειχε πει πολυ σωστα κατα τη γνωμη μου πως ''Η τρελα δεν ειναι απλα μια αρρωστια, ειναι και ενας αλλος τροπος να δεις εναν κοσμο αρρωστο απ την πολλη κανονικοτητα..''

Εν πασει περιπτωση , στη φιλεναδα σου πηρε ενα χρονο, σε μενα πηρε αρκετα περισσοτερο να ορθοποδησω, αλλα ορθοποδησα. Δουλευω σ ενα κτημα που εχω, μια δουλεια που αγαπαω πολυ και ετσι εχω βρει την ψυχικη μου ηρεμια.. Αλλο παλι κ αυτο.. προσπαθω να καλλιεργω με οσο το δυνατον πιο φυσικο τροπο, οταν το λεω σε σενα και αν εισαι του ρομαντικου οπως ειμαι και γω, κατα πασα πιθανοτητα θα μου πεις , μπραβο συνεχισε. Ελα ομως που στο χωριο μου και με τον τροπο που αντιλαμβανονται αυτοι τα πραγματα, αυτη μου η φιλοσοφια ειναι αποκυημα της τρελας μου.. Εδω σε θελω τωρα, να ακολουθησω τον τροπο με τον οποιο αντιλαμβανεσαι εσυ τα πραγματα, ή να κανω το ακριβως αντιθετο για να μην παω κοντρα στην αντιληψη που εχουν αυτοι εδω; Απο τη μια ειναι η δικη σου η λογικη , στον αντιποδα η λογικη αυτωνων εδω και στη μεση εγω με τη στρεβλη μου αντιληψη...

Τελος παντων , ολα αυτα στα λεω για να δεις οτι τελικα οι φυσιολογικες σκεψεις που αναφερεις πιο πανω ειναι μια εννοια πολυ σχετικη. Εαν βγαλεις απ τη μεση τις ψυχωσεις που ειναι το ανωτερο σταδιο μιας μανιας , οι σκεψεις ενος διπολικου ασθενους ειναι απολυτα φυσιολογικες, ο τροπος που τις εκφραζει ειναι αυτο που ειναι το προβλημα. Αν και γ αυτο διατηρω τις επιφυλαξεις μου κιολας. Αναφερει η φιλη μου ( μου φαινεται παραξενο που δεν τη λεω με τ ονομα της , αλλα στα πλαισια της ανωνυμιας την αποκαλω φιλη) για καποιες συναναστροφες με τον υποκοσμο, ακου ομως πως εχουν τα πραγματα.

Πριν πολλα χρονια , οταν ημουν στην εφηβεια ακομα, ειχε ερθει ενας βοσκος και ειχε βρει τον πατερα μου για να του νοικιασει ενα κτηριο που εχουμε ωστε να βαζει τα προβατα του οταν τα φερνει στην περιοχη μας. Καποια στιγμη 3-4 μηνες αφου ειχε παρει τα προβατα, στο χωραφι ενος γειτονα, ενα βραδυ πηγαν και εσκαψαν με εναν εκσκαφεα. Το ειδε ο πατερας μου την αλλη μερα , ειδοποιησε το γειτονα και πηγαν στην αστυνομια. Αυτοι αντι να στειλουν αστυνομικους, εστειλαν κατι μπατσους οι οποιοι εβγαναν το συμπερασμα οτι καποιος θα εθαψε τιποτα χαλασμενα τυρια απο κανα τυροκομειο.. Σε ενα μερος που βριθει απο αρχαια.. Τι σου λεει αυτο; Οτι και οι μπατσοι ειναι στο κολπο ε;; Εμενα παντως αυτο μου λεει.. Στο σημερα τωρα ενα βραδυ ηρθε στο σπιτι ο ενας γιος αυτου του βοσκου και μου ειπε οτι στο κτημα μου εχουν εντοπισει αρχαια και να σκαψουμε να τα πουλησουμε.. Του ειπα οχι και μετα 3-4 μερες τον βρηκα στο κτημα μου να κλεβει ξυλα.. Αυτο τι σου λεει; Εμενα παντως μου λεει οτι δεν ειχε σκοπο να παψει να μπαινει σε ξενα χωραφια.. Οταν λοιπον εκανα το τελευταιο επεισοδιο θεωρησα οτι αυτοι οι ανθρωποι εχουν βαλει στοχο να σκαψουν στο κτημα μου , τους εβλεπα συνεχως οπου πηγαινα ( Στα χωρια λιγο πολυ ξερουμε τι καπνο φουμαρει ο ενας κ ο αλλος ) και θεωρησα οτι με παρακολουθουν ( μανια καταδιωξης ή και οχι ; γιατι δυο μηνες μετα επιασαν μερικους αρχαιοκαπηλους) Το πηρα λοιπον πατριωτικα και τα εβαλα μαζι τους λεγοντας τους να κατασκαψουν οπου θελουν αλλα οποιος πλησιασει τη δικη μου γη θα του κοψω την καρωτιδα.. Παρακινδυνευμενο μιας και τετοιοι ανθρωποι δεν αστειευονται αλλα κοιτα τωρα.. Ουτε γω εχω παθει τιποτα ουτε κανενας απο δ αυτους εχει ξαναπλησιασει προς τα κει... Παρακινδυνευμενο αλλα αποτελεσματικο.. Τωρα βεβαια που δεν ειμαι σε επεισοδιο δε θα το εκανα, αλλα οχι γιατι δε θα το ηθελα αλλα γιατι θα τους φοβομουν...
Αυτα απο μενα.. Καλο σας Βραδυ..

Το σχόλιό μου βασίζεται κυρίως σε αυτό που ανέφερε η κοπέλα, ότι είχες δύο επεισόδια όταν δεν ακολουθούσες αγωγή και αν θυμάμαι καλά ότι δεν ήταν σίγουρη αν έβλεπες τον γιατρό και ότι αισθάνεσαι πως έρχεται άλλο επεισόδιο αλλά να μην το πει στους δικούς σου. Το να κόβεις από μόνος σου τα φάρμακα (αν το έχεις κάνει) δεν βοηθά. Το να βλέπεις τους γιατρούς σου με καχυποψία επίσης δεν βοηθά. Το να μην έχεις το θάρρος ή την δυνατότητα να συζητήσεις με τους γιατρούς τι αισθάνεσαι ώστε να σου ρυθμίζουν την αγωγή και πιθανόν να κάνεις και κάποια ψυχοθεραπεία ταυτόχρονα, είναι σαν να κοιτάς περιστασιακά και με προχειρότητα την κατάστασή σου κι όχι σαν να την αντιμετωπίζεις όπως πρέπει.

Εμένα μου έχει μείνει η εντύπωση ότι δεν ακολουθείς σωστά μια θεραπεία. Βρες έναν γιατρό που να του έχεις εμπιστοσύνη και που θα σε παρακολουθεί σωστά, κάποιον που θα έχεις σωστή επικοινωνία και θα βλέπεις όσο συχνά χρειάζεται και αν αισθάνεσαι ας πούμε ότι έρχεται επεισόδιο να αισθάνεσαι άνετα να του μιλήσεις και να το προλάβετε και με τον καιρό να σταθεροποιηθεί η κατάστασή σου. Μπορεί αυτός να είναι ένας εξειδικευμένος ψυχίατρος που ο ίδιος να συστήσει και κάποιον ψυχολόγο παράλληλα. Ξέρω, εύκολο να το λες, δύσκολο να το κάνεις, μόνο έτσι θα βελτιωθούν τα πράγματα όμως.

Όσο για αυτά που λες περί κανονικότητας, δεν θα διαφωνήσω. Όποιος ξεφεύγει λίγο από τον τρόπο σκέψης των άλλων, αμέσως τον βγάζουμε περίεργο, "προβληματικό" και ξέρω κι εγώ τι άλλο. Η ζωή στις κλειστές κοινωνίες είναι ακόμα πιο δύσκολη, πραγματικά. Και τα πράγματα συχνά παρερμηνεύονται και παίρνουν υπερβολικές διαστάσεις. Εγώ δεν έδωσα στην κοπέλα όλα τα δίκια του κόσμου, πιθανόν να είναι υπερβολική σε αυτά που έγραψε, συνήθως η αλήθεια είναι κάπου στην μέση.

Αν θεωρείς ότι σε πολλά υπερβάλει κι ότι είναι υπερβολικά ζηλιάρα, ίσως θα έπρεπε κι εκείνη να το δουλέψει αυτό. Πιστεύεις ότι έχετε μια καλή επικοινωνία γενικά; Διότι εγώ καταλαβαίνω ότι πολλά πράγματα τα ερμηνεύετε υπό άλλη οπτική γωνία. Έχεις σκεφτεί να την βάλεις πιο ενεργά μέσα σε όλο αυτό; Είναι ένα ρίσκο βέβαια, αλλά αν θεωρείς ότι η σχέση έχει γερά θεμέλια, ίσως να έπρεπε να σε συνοδεύει η κοπέλα στους γιατρούς και να σε βοηθήσει να το ψάξετε περισσότερο. Όπως λες οι γονείς σου είναι σε μεγάλη ηλικία και ζουν σε μία κλειστή κοινωνία, ίσως μια συνομήλική σου που σε νοιάζεται να σε βοηθούσε περισσότερο σε αυτό το κομμάτι; Ίσως να ήταν σοφή κίνηση ένας ψυχολόγος να σας συμβούλευε και τους δύο σαν ζευγάρι στα τα της σχέσης σας;

Αλήθεια, πως και μπήκες εδώ, σου είπε η φίλη σου για το φόρουμ; Κι αυτή που βρίσκεται τώρα; : )

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Το σχόλιό μου βασίζεται κυρίως σε αυτό που ανέφερε η κοπέλα, ότι είχες δύο επεισόδια όταν δεν ακολουθούσες αγωγή και αν θυμάμαι καλά ότι δεν ήταν σίγουρη αν έβλεπες τον γιατρό και ότι αισθάνεσαι πως έρχεται άλλο επεισόδιο αλλά να μην το πει στους δικούς σου. Το να κόβεις από μόνος σου τα φάρμακα (αν το έχεις κάνει) δεν βοηθά. Το να βλέπεις τους γιατρούς σου με καχυποψία επίσης δεν βοηθά. Το να μην έχεις το θάρρος ή την δυνατότητα να συζητήσεις με τους γιατρούς τι αισθάνεσαι ώστε να σου ρυθμίζουν την αγωγή και πιθανόν να κάνεις και κάποια ψυχοθεραπεία ταυτόχρονα, είναι σαν να κοιτάς περιστασιακά και με προχειρότητα την κατάστασή σου κι όχι σαν να την αντιμετωπίζεις όπως πρέπει.

Εμένα μου έχει μείνει η εντύπωση ότι δεν ακολουθείς σωστά μια θεραπεία. Βρες έναν γιατρό που να του έχεις εμπιστοσύνη και που θα σε παρακολουθεί σωστά, κάποιον που θα έχεις σωστή επικοινωνία και θα βλέπεις όσο συχνά χρειάζεται και αν αισθάνεσαι ας πούμε ότι έρχεται επεισόδιο να αισθάνεσαι άνετα να του μιλήσεις και να το προλάβετε και με τον καιρό να σταθεροποιηθεί η κατάστασή σου. Μπορεί αυτός να είναι ένας εξειδικευμένος ψυχίατρος που ο ίδιος να συστήσει και κάποιον ψυχολόγο παράλληλα. Ξέρω, εύκολο να το λες, δύσκολο να το κάνεις, μόνο έτσι θα βελτιωθούν τα πράγματα όμως.

Όσο για αυτά που λες περί κανονικότητας, δεν θα διαφωνήσω. Όποιος ξεφεύγει λίγο από τον τρόπο σκέψης των άλλων, αμέσως τον βγάζουμε περίεργο, "προβληματικό" και ξέρω κι εγώ τι άλλο. Η ζωή στις κλειστές κοινωνίες είναι ακόμα πιο δύσκολη, πραγματικά. Και τα πράγματα συχνά παρερμηνεύονται και παίρνουν υπερβολικές διαστάσεις. Εγώ δεν έδωσα στην κοπέλα όλα τα δίκια του κόσμου, πιθανόν να είναι υπερβολική σε αυτά που έγραψε, συνήθως η αλήθεια είναι κάπου στην μέση.

Αν θεωρείς ότι σε πολλά υπερβάλει κι ότι είναι υπερβολικά ζηλιάρα, ίσως θα έπρεπε κι εκείνη να το δουλέψει αυτό. Πιστεύεις ότι έχετε μια καλή επικοινωνία γενικά; Διότι εγώ καταλαβαίνω ότι πολλά πράγματα τα ερμηνεύετε υπό άλλη οπτική γωνία. Έχεις σκεφτεί να την βάλεις πιο ενεργά μέσα σε όλο αυτό; Είναι ένα ρίσκο βέβαια, αλλά αν θεωρείς ότι η σχέση έχει γερά θεμέλια, ίσως να έπρεπε να σε συνοδεύει η κοπέλα στους γιατρούς και να σε βοηθήσει να το ψάξετε περισσότερο. Όπως λες οι γονείς σου είναι σε μεγάλη ηλικία και ζουν σε μία κλειστή κοινωνία, ίσως μια συνομήλική σου που σε νοιάζεται να σε βοηθούσε περισσότερο σε αυτό το κομμάτι; Ίσως να ήταν σοφή κίνηση ένας ψυχολόγος να σας συμβούλευε και τους δύο σαν ζευγάρι στα τα της σχέσης σας;

Αλήθεια, πως και μπήκες εδώ, σου είπε η φίλη σου για το φόρουμ; Κι αυτή που βρίσκεται τώρα; : )

---

Εμ, οταν της λεω εγω οτι πρεπει να δει κ εκεινη ψυχολογο δε μ ακουει... Λες εσενα να σ ακουσει;; Αστειευομαι..
Κοιταξε, τοτε που εγραψε ηταν μια κακια στιγμη, γενικα καλα ειμαστε, υπαρχει αγαπη και εχουμε και πολλα κοινα ενδιαφεροντα, για παραδειγμα θελουμε να φτιαξουμε κηπο με ντοπιες ποικιλιες για το καλοκαιρι. Το κακο ειναι οτι δεν της περισσευει πολυς χρονος και ακομα δεν εχουμε σπειρει.. Αυτος ειναι και ενας ακομη λογος που δε θελω να την βαλω περισσοτερο μεσα σ αυτο, εχει και την αποκλειστικη ευθυνη του παιδιου της κιολας και δε θελω να της φορτωσω και ενα δευτερο.. Η αληθεια ειναι οτι δε βλεπω γιατρο οσο συχνα θα επρεπε ισως, ειχα την τυχη να πεσω σε πολυ καλη γιατρο απο την αρχη και της το αναγνωριζω αυτο, μου ειχε δωσει μια αγωγη την οποια ακολουθω αυτη τη στιγμη και ειχαμε βρει το φαρμακο που με κραταει σταθερο. Το κακο ηταν οτι αυτο το φαρμακο πειραξε το θυροειδη μου και αφου ημουν σταθερος γυρω στα τεσσερα χρονια το σταματησα με την εγκριση της ( δε λεω ποιο, απο το φοβο μη και το δει κανενας αλλος διπολικος γιατι αφορμες ψαχνουμε να κοψουμε τα φαρμακα..) Απο κει και υστερα ομως εκανα ενα επεισοδιο και στα επεισοδια επειδη αισθανεσαι και λιγο ( ως πολυ) θεος δε θελεις να το χασεις και εχεις αρνηση σε οποιασδηποτε μορφης θεραπεια. Επειτα απο δυο χρονια εκανα και ενα δευτερο, με χωσανε μεσα και ησυχασα... Εκει με φορτωσαν στα φαρμακα και εγινα λιγο φυτο.. Οταν βγηκα αποφασισα να παρω τα χαπια που μου χε δωσει η πρωτη γιατρος χωρις βεβαια να χω παει να τη δω.. Ολο λεω οτι θα παω αλλα μ εχει πιασει αναβλητικοτητα... Ειναι και λιγο μακρυα.. Συντομα ομως θα το κανω.. Το φορουμ το βρηκα ψαχνοντας επειτα απο μια συζητηση που ειχα μαζι της και μου ειπε οτι εγραψε καπου.. Ε, βρηκα το ποστ που με φωτογραφιζε.. Οσο για το επεισοδιο που της ειπα οτι κανω το ειπα γιατι ηθελα να γλιτωσω λιγη γκρινια .. Βοηθαει να το χρησιμοποιουμε σε ορισμενες περιπτωσεις...