Printable View
ΒΑΡΙΕΜΑΙ απεριόριστα......
Πάμε για ένα παιχνιδάκι λοιπόν.
Κανόνες: ξεκινώ μια ιστορία μέσα σε μια μόνο σειρά. Ο επόμενος τη συνεχίζει γράφοντας και αυτός μόνο μια σειρά.
Να δούμε που θα καταλήξουμε....
Μια φορά και έναν καιρό, η Χιονάτη κατέβηκε στην πόλη....
...με ενα ηλεκτρικό πατίνι και μεταμφιεσμένη σε βραζιλιάνα μπέλι ντάνσερ...
(Υγ. Βαριέται??? Ποιός βαριέται??? Ελατε ρε, απλά εξω κάνει βάρη...Α και μην ξεχάσω, πολύχρωμοι, εντοιχισμένοι, μερρυ χρονοπούλου, χαπι νιού βιάγκρα, κλπ,κλπ...)
Let's play then...
...έχοντας στο μυαλό της ακόμη το καινούριο της δώρο από τους νάνους, το playstation 2...
Πρόταση: οι 5 πρώτοι που θα συμμετέχουν θα έχουν τα αποκλειστικά διακιώματα από τα κέρδη του βιβλίου, γιατί για εκεί πάμε...
... το οποίο μέσα είχε ένα ένα κόκκινο cd με τίτλο...
"Χιονάτη και οι 7 νάνοι: ένα παραμύθι"....
....
..συνεπαρμένη όπως ήταν λοιπόν, δεν πρόσεξε τη σκοτεινή φιγούρα που....
... παραμόνευε στο σκοτάδι για να την αρπάξει (έτσι όπως ήταν μεταμφιεσμένη σε βραζιλιάνα) για μια σέξυ σάμπα,
Ηταν ο Χούλιο:D ο σέξυ λατίνος εραστής ο οποίος της πέταξε έξω το σι ντι και τα .... μ...:D....
...
....έτσι όπως ήρθε ξαφνικά, έτσι κι έφυγε ο μυστήριος εραστής αφήνοντας...
*** Αγαπητή μου νερογουρουνίτσα μήν χαλάς το παιχνίδι, πιστεύω πως είναι πιο ¨περιπετειώδες" να προσπαθούμε να περιοριστούμε σε μία σειρά... αν και οφείλω να ομολογήσω πως έχει πολύ ενδιαφέρον ο τρόπος που σκέφτεσαι....;)
....το καπέλο του και ένα σημείωμα μέσα σ' αυτό, που έλεγε:
....
.."Ο Ρονιν λέει: Αποστολή 1η_όταν ο οι νάνοι σου χαθούν, οδηγίες θα σου δωθούν"..
...κοίταξε γύρω της απορημένη ψάχνοντας κάποιο σημάδι, και ξαφνικά είδε..:o
..... ένα σεντούκι αραχνιασμένο, ανοιχτό.....
.....
..κοίταξε διστακτικά και είδε τρεις πέτρες, ένα μικρό σπαθί κι ενα δαχτυλίδι...
Τι στο καλό? σκέφτηκε. Ας τα κρύψω κάτω απ΄τη μπλούζα μου... Θα φαίνομαι σαν έγκυος
[Edited on 29/12/02 by Voyager]
και αφού τα έκρυψε καλά καλά, αναρωτήθηκε ποιός να ήταν ο Ρονιν...
και ξαφνικά θυμήθηκε εκείνο το πάρτυ πέρυσι, για την αλλαγή του χρόνου...
(ρε παιδιά τι μπλέκετε τα σπαθιά και τα δαχτυλίδια, αφήστε να το κάνουμε πορνό το έργο:D να βάλουμε και ζαρντιέρες στη χιονάτη:D:D:D)
Πέρσυ, στο Ρίο ντι Τζανέιρο, σε κείνο το μπαρ όπου....
(ο ένας το τραβάει στο πορνό, ο άλλος σε "εποχής" story. Μου φαίνεται πρέπει να ανοίξουμε πολλές ιστορίες... μια πορνό, μια περιπέτεια, μια κωμωδία, ένα άρλεκιν κτλ):D
....
..είχε γνωρίσει τον μυστηριώδη Ρονιν με το περιεργο πουλί του..
---> (:D εδώ σας θέλω τώρα...πουλί παπαγάλο λουμίδι ή πουλί παραδείσιο ή πουλί πουλί...):D:D:D
..ήταν αργά και είχε πιεί πολύ...ωστόσο τον θυμόταν καλά, δεν ξεχνιέται εύκολα μια τέτοια συνάντηση..
... το οποίο μόλις είδε την εξωτική ομορφιά της χιονάτης της έκανε: κούκου!
(ας συνεχίσουμε με το πορνό αλλιώς δε θα' χουμε θεαματικότητα: αίμα ψέμμα σπέρμα που πουλάνε :D)
Hksere na leei ki alla perierga kai mysthriwdh pragmata ektos apo "koukou", opws: Na to ksereis pws otan me xreiasteis, tha vrw tropo na epikoinwnhsw mazi sou...
(ma einai dynaton na mhn exei ellinika to internet cafe sth Thessalonikh???? )
....
.."Ωστε είχαν δίκιο οι νάνοι", σκέφτηκε έντρομη η Χιονάτη, "τα στοιχειά του δάσους....κάτι τα ξύπνησε"...
... ένα γρήγορο φλας την έκανε να ξαναπάει σ' εκείνη την έξαλλη νύχτα στο Ρίο... θυμήθηκε το σερβιτόρο που δε ξεπερνούσε το 1,20 σε ύψος, ήταν νάνος..
(ρε παιδιά, βοηθήστε λιγάκι να βάλουμε σε μια τάξή τον εραστή και το νάνο, το πάω απο δω το πάω από κει δε μου κάθεται καλά, να κάνουμε το νάνο εραστή της σεξωτικής χιονάτης?:D)
...έβγαλε το δαχτυλίδι που είχε κρύψει, και το φόρεσε στο δάχτυλό της.Η πέτρα του άρχισε ν αλλάζει χρώματα....
(δε σου βγαίνει με τπτ το πορνό miss piggy, θα κουραστείς πολύ να το φέρεις στον ίσιο δρόμο..χεχεχ :D)
έντρομη, θυμήθηκε τον νανοσερβιτόρο της νύχτας εκείνης και τη τούρτα που της σέρβιρε. Ειχε μέσα το δαχτυλίδι....
(μωρέ θα το πάω στο τέλος ρεμεντ, μην ανησυχείς, εχω τεράστια φαντασία, αν δε τη καταφέρει ο νάνος τη σ-εξω-χιονάτη να μη με λενε πιγκυ :D)
....
..κι ένα σημείωμα που έλεγε: "Αν το αγγίξεις τώρα θα χαθείς, μα να θυμάσαι, πως σαν έρθει η ώρα η σωστή, πάλι θα το δείς"..
...παραλίγο να το καταπιεί με κείνη την τεράστια κουταλιά που έκοψε απ'την τούρτα...
Παρένθεση 1: (ρε σεις! Πάλι ξωτικά βάλατε στην ιστορία;;;; Απεταξάμην πια!!!!!)
Παρένθεση 2: (Άμα γίνει αυτό σοβαρό στόρυ εμένα να με χ.... :D)
Πήρε στα χέρια της το δαχτυλίδι και ξαφνικά βλέπει το νανοσερβιτόρο να κλείνει το μάτι με τρόπο σε κάποιον που στεκόταν στην άλλη άκρη της αίθουσας, ενώ η ορχήστρα έπαιζε το "historia de un amor", το αγαπημένο της bolero...
(σόρυ μάγκες αλλά με μια σειρά μόνο, δε φτιάχνεται ούτε ποιηματάκι απο αυτά που έχουν τα ημερολόγια, ούτε καν "παρατράγουδο", τουλάχιστον να βλέπουμε πού το πάει ο άλλος στο περίπου)
Το χόρευαν οι γονείς της στα ολονύχτια πάρτυ στον πύργο... "Εγώ πότε και με ποιόν θα χορέψω άραγε;" αναρωτήθηκε ...
"Τώρα κι εδώ!" άκουσε ξαφνικά εναν βαθύ ψίθυρο, σαν κάποιος να διάβασε τη σκέψη της. Στράφηκε παραξενεμένη και είδε...
(κι αμα γίνει αυτο πορνό θάναι Μρ.Μπίν ιν ΧΧΧΛαντ)
:D
...το τύπο από την άλλη άκρη της αίθουσας να καταφθάνει σαν αίλουρος δίπλα της ψιθυρίζοντας ...
(επιτέλους κάποιος πήγε το στόρυ εκεί που ήθελα:D , παρακαλούνται οι λατινομαθείς του φόρουμ να γράψουν τι ψυθίρισε ο κολασμένος λατίνος εραστής στο διψασμένο για ερωτόλογα αυτί :D)
Μια φορά και έναν καιρό, η Χιονάτη κατέβηκε στην πόλη με ενα ηλεκτρικό πατίνι και μεταμφιεσμένη σε βραζιλιάνα μπέλι ντάνσερ, έχοντας στο μυαλό της ακόμη το καινούριο της δώρο από τους νάνους, το playstation 2 το οποίο μέσα είχε ένα ένα κόκκινο cd με τίτλο "Χιονάτη και οι 7 νάνοι: ένα παραμύθι". Συνεπαρμένη όπως ήταν λοιπόν, δεν πρόσεξε τη σκοτεινή φιγούρα που παραμόνευε στο σκοτάδι για να την αρπάξει (έτσι όπως ήταν μεταμφιεσμένη σε βραζιλιάνα) για μια σέξυ σάμπα,
Ηταν ο Χούλιο ο σέξυ λατίνος εραστής ο οποίος της πέταξε έξω το σι ντι και τα μ.......
Ετσι όπως ήρθε ξαφνικά, έτσι κι έφυγε ο μυστήριος εραστής αφήνοντας το καπέλο του και ένα σημείωμα μέσα σ' αυτό, που έλεγε:"Ο Ρονιν λέει: Αποστολή 1η_όταν ο οι νάνοι σου χαθούν, οδηγίες θα σου δωθούν"..
Κοίταξε γύρω της απορημένη ψάχνοντας κάποιο σημάδι, και ξαφνικά είδε ένα σεντούκι αραχνιασμένο, ανοιχτό, κοίταξε διστακτικά και είδε τρεις πέτρες, ένα μικρό σπαθί κι ενα δαχτυλίδι.
Τι στο καλό? σκέφτηκε. Ας τα κρύψω κάτω απ΄τη μπλούζα μου. Θα φαίνομαι σαν έγκυος και αφού τα έκρυψε καλά καλά, αναρωτήθηκε ποιός να ήταν ο Ρονιν...
Και ξαφνικά θυμήθηκε εκείνο το πάρτυ πέρυσι, για την αλλαγή του χρόνου..
Πέρσυ, στο Ρίο ντι Τζανέιρο, σε κείνο το μπαρ όπου είχε γνωρίσει τον μυστηριώδη Ρονιν με το περιεργο πουλί του.
Ηταν αργά και είχε πιεί πολύ, ωστόσο τον θυμόταν καλά, δεν ξεχνιέται εύκολα μια τέτοια συνάντηση..και ειδικα αυτό το κόκκινο πουλί με τα πρασινα φτερά στον ώμο του,το οποίο μόλις είδε την εξωτική ομορφιά της χιονάτης της έκανε: κούκου!Hksere na leei ki alla perierga kai mysthriwdh pragmata ektos apo "koukou", opws: Na to ksereis pws otan me xreiasteis, tha vrw tropo na epikoinwnhsw mazi sou.....
"Ωστε είχαν δίκιο οι νάνοι", σκέφτηκε έντρομη η Χιονάτη, "τα στοιχειά του δάσους....κάτι τα ξύπνησε"
Ενα γρήγορο φλας την έκανε να ξαναπάει σ' εκείνη την έξαλλη νύχτα στο Ρίο... θυμήθηκε το σερβιτόρο που δε ξεπερνούσε το 1,20 σε ύψος, ήταν νάνος.Εβγαλε το δαχτυλίδι που είχε κρύψει, και το φόρεσε στο δάχτυλό της. Η πέτρα του άρχισε ν αλλάζει χρώματα. Εντρομη, θυμήθηκε τον νανοσερβιτόρο της νύχτας εκείνης και τη τούρτα που της σέρβιρε. Ειχε μέσα το δαχτυλίδι κι ένα σημείωμα που έλεγε: "Αν το αγγίξεις τώρα θα χαθείς, μα να θυμάσαι, πως σαν έρθει η ώρα η σωστή, πάλι θα το δείς".....
Παραλίγο να το καταπιεί με κείνη την τεράστια κουταλιά που έκοψε απ'την τούρτα. Πήρε στα χέρια της το δαχτυλίδι και ξαφνικά βλέπει το νανοσερβιτόρο να κλείνει το μάτι με τρόπο σε κάποιον που στεκόταν στην άλλη άκρη της αίθουσας, ενώ η ορχήστρα έπαιζε το "historia de un amor", το αγαπημένο της bolero.
Το χόρευαν οι γονείς της στα ολονύχτια πάρτυ στον πύργο. "Εγώ πότε και με ποιόν θα χορέψω άραγε;" αναρωτήθηκε ...
"Τώρα κι εδώ!" άκουσε ξαφνικά εναν βαθύ ψίθυρο, σαν κάποιος να διάβασε τη σκέψη της. Στράφηκε παραξενεμένη και είδε
το τύπο από την άλλη άκρη της αίθουσας να καταφθάνει σαν αίλουρος δίπλα της ψιθυρίζοντας ...
[quote]Originally posted by latin pig
...το τύπο από την άλλη άκρη της αίθουσας να καταφθάνει σαν αίλουρος δίπλα της ψιθυρίζοντας ...
...τώρα που με συνάντησες, μπορείς να με ξεχάσεις; Σου προσφέρω μια ευκαιρία...
(αυτό της ψιθύρισε... θέλετε τίποτα; )
.... τη τελευταία ίσως που θα έχεις στη ζωή σου να λικνιστείς στην αγκαλιά ενός πραγματικού λατίνου.... Ρονιν, αυτό το όνομα θα το θυμάσαι.....
(καλά ντε, μη βαράς, αν αυτό της ψιθύρισε δεκτόν:D)
Ax! αναστέναξε η Χιονάτη με όλα όσα θυμήθηκε... "Μα γιατί να πρέπει να χαθούν οι νάνοι;" αναρωτήθηκε πάλι.... και πώς γυρίζει να δεί.... πάει το πατίνι της! Κάποιος το είχε βουτήξει όσο η χαζή σκεφτότανε λατίνους εραστές! :P
Δεν έχασε καιρό. Η ήξερε πως τα πατίνια τα κλέβουν και τα εξάγουν. Καβάλησε το μαγικό της χαλί και πέταξε ως την Κακαβιά.
.... το άρπαξε η κακιά Μάτζικα, για τις απίστευτες δυνάμεις του..... τώρα πια η Χιονάτη, έχασε την ομορφιά της....
και η Χιονάτη βρέθηκε συγχρόνως σε δύο παράλληλα σύμπαντα λόγω ταυτοχρονισμού Nido και Voyager. Ποιοί είναι αυτοί πάλι?
Μην είναι ξωτικά που παίζουν στον άρχοντα των δαχτυλιδιών? Αναρωτήθηκε...