Μ αρέσει να πηδάω μυαλά......

Αφορμή για το θέμα η χτεσινή συζήτηση που είχα με μια παρέα αντρών - και 2 γυναίκες -. Συζητώντας για σχέσεις λοιπόν, και εμβαθύνοντας αρκετά, πέρα από το σεξ ή τη συμπεριφορά εν γένει, οι μεν γυναίκες το βρήκαν ανούσιο ως προς το να το κάνουν, οι δε άντρες στην πλειοψηφία τους, εστίαζαν στο παραπάνω.
Αν λοιπόν το σεξ αυτό καθ αυτό, είναι μια καθαρά οργανική λειτουργία, ο δρόμος που οδηγεί προς αυτό, αντίθετα, είναι μια ολόκληρη πόλη προς κατάληψη.

Ολα αυτά, τα θεωρώ απολύτως θεμιτά, για ανθρώπους που ψάχνονται, τι γίνεται όμως όταν βρίσκονται σε σχέση ? δεν θα κατα πιέζεται ο άντρας όταν η γυναίκα του βάζει βέτο σε αυτό ?

Εγω παντως δεν καταλαβα τιποτα :-/ Eσεις?

Ούτε εγώ
Ρωτάς αν η διαδικασία μέχρι να φτάσσεις στο σεξ είναι είναι το πιο \"ηδονιστικό\" κομμάτι και όχι το σεξ καθεαυτό? και αν αυτό είναι θεμιτό??????
Γινε λίγο πιο σαφής!

Ανάλυση: Το σεξ είναι οργανική ανάγκη. όταν είσαι ελεύθερος και θες να κάνεις σεξ πρέπει να ρίξεις την κοπέλα ή την πόλη προς κατάληψη που λες και συ για ικανοποιήσεις την βιολογική σου ανάγκη.

αυτά για αυτούς που ψάχνουν... για αυτόυς που δεν ψάχνουν και έχουν ήδη καταλάβει την πόλη ή γυναίκα άρα και πρέπει να ικανοποιούν τις βιολογικές τους ανάγκες ήτοι το σεξ... όταν δεν τις ικανοποιούν τελικά τσάμπα πολιορκούσαν την πόλη;

Ούτε εγώ κατάλαβα που το πας :P

Εγω καταλαβα το εξης. Τι γινεται οταν βρισκομαστε μεσα σε σχεση, κατα ποσο ειναι θεμιτο για τον αντρα να πρεπει παλι \"να καταλαβει την πολη\" μπροστα στα βετο της συντροφου του? Αντε οταν ψαχνεται καλα, να τον κανει ολο τον δρομο. οταν ειναι σε σχεση ομως?

Xμμμ,,βλέπω πρέπει να γίνω πιό κατανοητή, αν και πλησιάσατε. Ας πούμε ότι έχω να διαλέξω ανάμεσα σε 10 γυναίκες. Θα πάω όχι στην πιό όμορφη αλλά στην πιό ενδιαφέρουσα. Αυτή δηλ. που θα με κάνει να παλέψω με θεριά για να την κατακτήσω. Λέω λοιπόν, και τόπα και χθές, οτι καλώς καμωμένο αν ψάχνομαι, αν όμως έχω ήδη μια κατάκτηση στο ενεργητικό μου - τη σχέση μου την ίδια -, πώς φέρνω σε αντιστάθμισμα αυτή την ανάγκη μου να γίνομαι λυσσαλέος κατακτητής ή και πορθητής καρδιών ? δεν μιλάω απλά για σεξ, αλλά για κάτι πιό σοβαρό, που όπως και χτες είπα, βάζει σε σοβαρό κίνδυνο τις σχέσεις.

Οταν η αναγκη σου να κατακτας ωστε να αυτοεπιβεβαιωνεσαι, ειναι διαρκης και η ιδια σου η σχεση δεν την καλυπτει, αυτο δεν ειναι ενα θεμα?
Απο την αλλη, σκεφτομαι..
Ειναι στην φυση του αντρα να ειναι ο κηνυγος-κατακτητης. Ουσιαστικα εννοεις οτι η πολυγαμια σαν ροπη εξυπηρετει αυτη την αναγκη και δημιουργει προβλημα στις μονογαμικες σχεσεις?

1. όταν η ανάγκη σου να επιβεβαιώνεσαι (σεξουαλικά) είναι διαρκής, είναι ευνόητο ότι καμμία σχέση δεν θα σε καλύψει. Το πρόβλημα ξεκινάει όμως από τη στιγμή που η σεξουαλική επιβεβαίωση αντιπροσωπεύει για τον άνθρωπο κάτι σαν τα χαμόγελα που μοιράζει και ευχαριστιέται να παίρνει πίσω.

2. όντως η πολυγαμία εξυπηρετεί αυτή την άποψη, δεν κατορθώνει όμως σε κανένα βαθμό, να καλύψει αν θες, την παραπάνω ανάγκη.

3. εννοώ, ότι μπορεί να έχω πχ. πολλούς σεξουαλικούς συντρόφους, όμως στη βάση μου να μένω ακάλυπτη.

Liber θελεις λιγο να μας στυψεις το μυαλο η μου φαινεται????
χεχε

Είσαι καλή-ος ομιλητής. Πάμε το, κι όπου μας βγάλει...

;)

Τα 1 2 και 3 points σου οδηγουν με μαθηματικη ακριβεια στο ΑΚΑΛΥΠΤΟ της αναγκης.
Το ερωτημα ειναι, ποιου ακριβως ειδους αναγκη εννοουμε.
Την αναγκη για κατακτηση οταν αυτη κινειται σε νορμαλ πλαισια και οδηγει στην ροπη για πολυγαμια?
Την αναγκη για αυτοεπιβεβαιωση μεσω της κατακτησης οποτε η πολυγαμια βαινει ανεπαρκης?
Την αναγκη για επιβεβαιωση μεσω της κατακτησης και της σεξουαλικης πραξης, η οποια εχει αναχθει σε κατι τοσο απλο, οσο ενα χαμογελο που το μοιραζουμε.
Οριοθετησου:P
Που ακριβως εστιαζεται ο προβληματισμος σου περι αθεμίτου?

Να οριοθετηθώ : χμμ, εύκολο τόχεις ?

Νομίζω θα διάλεγα το εξής : την ανάγκη να φτιάχνω σεξουαλικά τον άλλο ώστε να επιβεβαιωθώ εγώ , και όχι σαν \" δώρο \" που του το κάνω για πάρτη του. Και ως εκ τούτου, να χαρώ επειδή το πήρε και δευτερευόντως επειδή του το έδωσα.

Το δεύτερο σκέλος, θα ήταν, πόσους μπορώ να ικανοποιήσω κατ αυτό τον τρόπο ? κάνοντας απλά σεξ με διάφορους, δεν είναι εφικτό απ την πρώτη στιγμή. Θέλει χρόνο. Διαλέγοντας νάμαι μονογαμικός, βαριέμαι αφόρητα οπότε άστο.

Τι μένει ?

Quote:

---

Originally posted by liberchild
Να οριοθετηθώ : χμμ, εύκολο τόχεις ?

Νομίζω θα διάλεγα το εξής : την ανάγκη να φτιάχνω σεξουαλικά τον άλλο ώστε να επιβεβαιωθώ εγώ , και όχι σαν \" δώρο \" που του το κάνω για πάρτη του.
Αρα αυτο που μετρα πιο πολυ δεν ειναι η προσφορα στον αλλον αλλα σε η προσφορα επιβεβαιωσης και ικανοποιησης σ εμενα τον ιδιο. Και ως εκ τούτου, να χαρώ επειδή το πήρε
Εδω σε χανω.Να χαρω επειδη κερδισα την επιβεβαιωση και μετα να χαρω που εκεινος δεχτηκε την προσφορα μου εννοεις?και δευτερευόντως επειδή του το έδωσα.

Το δεύτερο σκέλος, θα ήταν, πόσους μπορώ να ικανοποιήσω κατ αυτό τον τρόπο ? κάνοντας απλά σεξ με διάφορους, δεν είναι εφικτό απ την πρώτη στιγμή. Θέλει χρόνο.
Θελει χρονο να μαθεις τι χρειαζεται ακριβως ο αλλος εννοεις? Διαλέγοντας νάμαι μονογαμικός, βαριέμαι αφόρητα οπότε άστο.
Κοιτα, θα ηθελες για ολοδικια σου κυριως ικανοποιηση να φτιαχνεις σεξουαλικα τον αλλον. Μονογαμικη σχεση δεν αντεχεις γιατι βαριεσαι. Πολλες επαφες να χεις αλλα δεν θα ειναι της ποιοτητας και του βαθους που θελεις σεξουαλικα...
Μεγαλο προβλημα!!Οντως αδιεξοδο.
Μηπως θα ηταν πιο απλο να ασχοληθεις με την αναγκη σου να προσφερεις πρωτα στον αλλον, για να μπορεσεις τελικα να δωσεις κατi σε εσενα?

Τι μένει ?

---

Εχεις πιάσει όλα αυτά που ήθελα να πω.

Τώρα στο τι μένει ?

Θα μπορούσα να πω πολλά. Ισως σε μια διαφορετική κοινωνία, θα ήταν ανεκτό να μπορώ να είμαι πραγματικά ελεύθερος. Δυστυχώς σήμερα κι εδώ που ζούμε κάποιες τέτοιες συμπεριφορές μπορούν να χαρακτηριστούν και διαταραχές ακόμα. Είναι ?

Κοιτα, εμενα ρωτας?? χεχε το οτι αποπειραθηκα να κανω μια προγνωση στον πικ για να τον ταρακουνησω δεν σημαινει οτι ειμαι και ειδικος ουτε οτι επεσα μεσα!
Σε απασχολει δηλαδη αν εισαι διαταραγμενος? Αυτο ειναι το θεμα σου?

ξερω σιγουρα οτι διαταραγμενος ειναι καποιος οχι οταν κανει κατι που αντικειται σε αυτην την φημισμενη \"κοινη λογικη\" ουτε στην κοινωνικη ηθικη.

Διαταραγμενος ειναι αυτος που λογω της ιδιαιτεροτητας του ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ.Δεν μπορει ο ιδιος να ειναι λειτουργικος, να καλυπτει τις αναγκες του, πνιγεται.

Σε ενδιαφερει αν \"αυτου του ειδους η συμπεριφορα\" ειναι αθεμιτη? Η αν ειναι ενδειξη διαταραχης?

Με ενδιαφέρει το κατά πόσο είναι δυνατόν, με τις υπάρχουσες κοινωνικές συνθήκες, και δεδομένης μιας πολυγαμικής σχέσης, να μπει αυτή σε κίνδυνο ( κι αυτές μπαίνουν ), αν υπάρχει αυτή η ισχυρή ανάγκη του να επιβεβαιώνομαι μέσα απ το παιχνίδι της κατάκτησης.

Ακόμα περισσότερο, όταν ( αν δεν υφίσταται αντικείμενο κατάκτησης ), να με ιντριγκάρει το να τοποθετώ την ίδια μου τη σχέση σ αυτό το επίπεδο. Π.χ, να πληγώνω , να φεύγει, να κηνυγώ, και τούμπαλιν.

Quote:

---

Originally posted by liberchild
Με ενδιαφέρει το κατά πόσο είναι δυνατόν, με τις υπάρχουσες κοινωνικές συνθήκες, και δεδομένης μιας πολυγαμικής σχέσης, να μπει αυτή σε κίνδυνο ( κι αυτές μπαίνουν ), αν υπάρχει αυτή η ισχυρή ανάγκη του να επιβεβαιώνομαι μέσα απ το παιχνίδι της κατάκτησης.
Οσο η αναγκη σου για επιβεβαιωση ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ απο κατι εξω απο εσενα, δεν μπορεις να αποφυγεις τετοιους κινδυνους. Δεν διαφωνω οτι το παιχνιδι της κατακτησης τονώνει την αυτοπεποιθηση, οταν ο στοχος επιτυγχανεται. Οταν ομως ειναι ο ΜΟΝΟΣ τροπος για να επιτευχθει ο στοχος η εκβαση αυτου του παιχνιδιου, τοτε ο εαυτος σου κινδυνευει να χασει τον ελεγχο της καταστασης. Κατ\' επεκτασιν και οι σχεσεις στις οποιες συμμετεχεις αμφιταλανετευονται.

Ακόμα περισσότερο, όταν ( αν δεν υφίσταται αντικείμενο κατάκτησης ), να με ιντριγκάρει το να τοποθετώ την ίδια μου τη σχέση σ αυτό το επίπεδο. Π.χ, να πληγώνω , να φεύγει, να κηνυγώ, και τούμπαλιν.
ξερεις, επετρεψε μου να εκφραστω \"καπως\". Λεμε συχνα, \"πολυ κακο για το τιποτα\" αλλα δεν αληθευει παντα. Ενιοτε το πολυ κακο καλυπτει βασικες αναγκες οπως η δικη σου. Ειναι οι ωρες που αναρωτιεσαι, τι λογο υπαρξης θα ειχε η σχεση μου χωρις τα δραματα που διαρκως σκηνοθετω για να την αντεχω?
Το αλλο θεμα ειναι. Αντε το \"πολυ κακο\" εμενα με εξυπηρετει, ο αλλος τι παιρνει απο αυτο? Γιατι για να καθεται κατι παιρνει. Αναγκες καλυπτει κι εκεινος.

---

Αυτο που πιστευω απολυτα οτι ειναι εφικτο ειναι οτι μπορεις να βρεις μια σχεση που δεν θα χρειαζεται να την τοποθετησεις σε ενα τετοιο επιπεδο αλλα θα ειναι ηδη εκει απο μονη της. Θα σου δινει δηλαδη ολη την ιντριγκα, το παθος, την ενταση που χρειαζεσαι για να βρισκεσαι μεσα της, να την ΖΕΙΣ. Δεν μιλω απαραιτητα για μονογαμικη σχεση αλλα για εκεινη τη σχεση που δεν θα χρειαζεται υποκαταστατα (δραμα) για να σε καλυπτει.

Oκ, άρα καταλήγουμε στο ότι δεν υφίσταται αληθινή σχέση, αν ο ένας θέλει να ζει εν ηρεμία, και ο άλλος έχει καρφίτσες στον πισινό...


Πολύ συχνά, έχουμε κοινούς μεν στόχους στη ζωή, κινούμαστε όμως αρκετά διαφορετικά για να τους πετύχουμε λόγω τρόπου σκέψης, ο οποίος έχει να κάνει με το ποιοί είμαστε, πως μεγαλώσαμε, τι ιδέες πρεσβεύουμε και πόσο άνετα νιώθουμε στο πετσί μας ( δεν έχει να κάνει με αυτοπεποίθηση, συχνά μας φταίει ακόμα και ποιά κυβέρνηση είναι πάνω ). Καταλαβαίνεις...

Γι αυτό μίλησα παραπάνω για ιδανικές κοινωνίες, όπου το κάθε βίτσιο αν θες με την καλή έννοια, θα ήταν αποδεκτό.

Δυστυχως υπαρχει μεγαλη ανελευθερια στην κοινωνια μας.... Ειδικα στην Ελληνικη!! Τρελες παρωπιδες και αντιληψεις απολιθωμενες.
Κι ολο αυτο εχει τη βαση του και στην ευθυνη του καθενος και στην δουλεια που κανει ο ιδιος με τον εαυτο του.
Απαιτει μεγαλη εσωτερικη ελευθερια το να μπορω να ανεχτω και να κατανοησω την διαφορετικοτητα-αληθινοτητα του αλλου, αφηνοντας του το περιθωριο ελευθεριας που του ανηκει.

Ειμαι σε μια περιοδο της ζωης μου που αντιλαμβανομαι πολυ καλα αυτο που λες, κι εγω το χω περασει, και το περναω..
οταν η αισθητικη, η αντιληψη και η ευαισθησια του καθενος διαφερει. Οταν η βαρυτητα που εχουν για τον καθενα τα ιδια πραγματα ειναι διαφορετικη. Οταν ο ενας ειναι κομπλε (και το χειροτερο, θεωρει οτι κι ο αλλος θα πρεπε να ναι!!)κι ο αλλος ψαχνει τροπους να κινησει το ενδιαφερον του για τη σχεση, τοτε ειναι που λες, γαμωτο, ουτε η αισθηση ασφαλειας, ουτε η συμπαθεια- αγαπη αρκει, ουτε τα χρονια που μας δενουν.

Ουτε το η καλη σεξουαλικη χημεια..
Αλλά αυτη η σταθμιση ειναι ακρως προσωπικη για τον καθενα.

Νομιζω οτι ο τιτλος σου τα λεει ολα!!! Μ αρεσει να πηδαω μυαλα... χεχε αυτο δειχνει τι βαραινει πιο πολυ στην δικη σου τη ζυγαρια.

Quote:

---

Originally posted by weird
Ειμαι σε μια περιοδο της ζωης μου που αντιλαμβανομαι πολυ καλα αυτο που λες, κι εγω το χω περασει, και το περναω..
οταν η αισθητικη, η αντιληψη και η ευαισθησια του καθενος διαφερει. Οταν η βαρυτητα που εχουν για τον καθενα τα ιδια πραγματα ειναι διαφορετικη. Οταν ο ενας ειναι κομπλε (και το χειροτερο, θεωρει οτι κι ο αλλος θα πρεπε να ναι!!)κι ο αλλος ψαχνει τροπους να κινησει το ενδιαφερον του για τη σχεση, τοτε ειναι που λες, γαμωτο, ουτε η αισθηση ασφαλειας, ουτε η συμπαθεια- αγαπη αρκει, ουτε τα χρονια που μας δενουν.

---

εκτός, κι αν ο ένας αποτελεί το μοναχικό σκαλοπάτι ζωής για τον άλλο.

Σιγουρα κατι μας/τους ενωνει.
Αν συστατικο του κρικου ειναι η αναγκη κι οχι η αληθινη θεληση/επιθυμια τοτε η επιλογη/ενωση χωλαίνει, δεν συμφωνεις?

Ενδιαφερουσα η συζητηση και ειπα καπου εδω να πω και εγω το ευφυολογημα μου.

Καταρχην η εκφραση, \"μου αρεσει να πηδαω μυαλα\" μου αρεσει παρα πολυ.
Εχει μια πολυ καλη δυναμικη, ιδιως αν την συγκρινω με το μου αρεσει να πηδαω γενικως και αοριστως ως ειθισται.

Δεν ξερω να η πολυγαμικοτητα εχει οντως ενα ρολο στην κουβεντα.
Πιστευω στην ισοτιμη κατανομη ρολων οσων αφορα τις σχεσεις.
Και η ισοτιμια αυτη εχει να κανει με το πως θελει το ζευγαρι να μοιρασει το ιδιο ρολους, ισως οχι κατανοητους σε ολους.
Οντως οι κοινοι στοχοι σε μια σχεση αποτελουν θεμελιο λιθο και την συγκρατουν σε μια βαση.

Για να επικεντρωσω λοιπον, το \"σου πηδαω το μυαλο\" δεν εμπεριεχει αναγκαστικα ουτε καταπιεση, ουτε εξουδετερωση της προσωπικοτητας του αλλου.
Βεβαιως εχει να κανει με το \"κατακτω\", αλλα νομιζω οτι η κατακτηση τεινει να γινει συνωνυμο με την ανθρωπινη φυση αν δεν ειναι κιολας ηδη.
Θεωρω οτι τα οποια παιχνιδια, ερωτικα, κοινωνικα οσο δε και κυριαρχιας, χρειαζονται μια τυποις η οχι συμφωνια μεταξυ του ζευγαριου.


Αληθεια,
εχουμε μαθει να μιλαμε με τον/την συντροφο μας κοιτωντας τον αλλο βαθια μεσα στην ψυχη του και να λεμε τους μυχιους ποθους μας η απλα παραμενει ενα σιωπηλο και κρυφο μυστικο??
Και ακομα παραπερα, αφηνουμε τον εαυτο μας να εκφραστει η τεινουμε να τον καταπιεζουμε με \"ειθιστε\" και \"πρεπει\" ??




Πιστευω οτι πολλες σχεσεις κανουν σημερα το απλο:
Πηδιουνται με βαση την αναπαραγωγη και την ικανοποιηση της βιολογικης αναγκης.
Για λογους ανταποδοσης, βλεπουμε οτι συνυπαρχει σε ολα αυτα, πιο περιπλοκα συναισθηματα, οπως η τρυφεροτητα, η εκτιμηση η και η αγαπη οτι και να σημαινει σημερα αυτη η παραφθαρμενη λεξη.
Αλλα ναι τολμω να πω οτι δυσκολα θα προχωρησουν στο να πηδηξουν ο ενας το μυαλο του αλλου.
Και εδω ειμαι υποχρεωμενος να ξεκαθαρισω κατι:
Οποιαδηποτε κινηση τετιου τυπου αν δεν κινειται αμφιδρομα σε μια σχεση ειναι σαν να μην εχει υπαρξει ποτε.


Δυστυχως ζωντας στο σημερα και παρακολουθωντας την αδυσωπητη καθημερινοτητα μας, τετοιες σκεψεις εχουν να αντιμετωπισουν βουνο δυσκολιων.
Γιατι καλες οι θεωριες αλλα οταν παμε πχ στο ποιος πλενει τα πιατα (κατι που εγω συχαινομαι και λουφαρω οσο μπορω με αποτελεσμα να φιλοτιμιεται η καλη μου, αφου βεβαια μου χωσει οσα μου πρεπουν) εκει τα ερως αελιω εφυγαν μακρια....
Και παλι θα γινω κουραστικος, αλλα εχω καταληξει οτι η ειλικρινια ειναι αυτη που σκοτωνει την σχεση αλλα επισης ειναι αυτη που την κραταει ζωντανη.
Ο καθενας παιρνει τα ρισκα του, κραταει ανεπαφα τα θελω και προχωραει - αν θελει τουλαχιστον να παραμενει ανθρωπος και να πιστευει σε αυτο οτι και να σημαινει σημερα, μια εννοια που σημερα εχει ελαχιστη αξια βασει τα τρεχοντα κοινωνικοπολιτικα στατους.



Στην υγεια μας,
με το κοκκινο κρασι που πινω.

Quote:

---

Originally posted by krino
Ενδιαφερουσα η συζητηση και ειπα καπου εδω να πω και εγω το ευφυολογημα μου.

---

όντως, ευφυολόγημα!

Quote:

---

Originally posted by liberchild

Quote:

---

Originally posted by krino
Ενδιαφερουσα η συζητηση και ειπα καπου εδω να πω και εγω το ευφυολογημα μου.

---

όντως, ευφυολόγημα!

---

merci pour le compliment!
voulez vous coucher avec moi ce soir?
qu il fait beau aujourdui , ca va?

:P

ίσως πρέπει να ψάξεις τους λόγους που σε κάνουν να θες επιβεβαίωση από τους άλλους.