Με ενοχλεί το βλέμμα των άλλων
Με πιάνει ένας φόβος, ένα άγχος απροσδιόριστο όταν κάποιος, έχει αυτό το βλέμμα, το έντονο, το διαπεραστικό, που σε κοιτάει μες τα μάτια κ σου δίνει την εντύπωση ότι μπορεί να σε καταλάβει. Δεν νομίζω να μπορεί να διαβάσει την σκέψη, ούτε να ψαχουλέψει το μέσα σου, όμως με κάνει κ νιώθω τόσο αμήχανα, στρέφοντας το κεφάλι μου αλλού, μιλώντας κοιτάζοντας το πάτωμα, η σκέψη μου αλλάζει, δεν μπορώ ούτε καν να καταλάβω τι μου λέει ο άλλος, πόσο μάλλον να απαντήσω!
Όταν παλιότερα πήγαινα σε ψυχολόγο, ένιωθα τόσο απαίσια που με κοίταζε συνέχεια, εκνευριζόμουν, σηκωνόμουν κ έφευγα, ταραζόμουν τόσο που μου έλεγε γιατί δεν με κοιτάς!
Δεν ξέρω τι είναι αυτό, πολλές φορές δεν μπορώ να ανασάνω κιόλας ή πονάω σε κάποιο σημείο του σώματος κ πιάνω τις σπαστικές κινήσεις για να ασχοληθώ με κάτι.
Με τρομάζει το ραντεβού μου με την ψυχίατρο κ αν έχει κατι το ανυποφορο, το απαίσιο διερευνητικο που να μου την δίνει στα νεύρα?
Κ στο δρόμο με ενοχλεί, όταν κάποιος - καποιοι είναι περίεργοι, όταν διασταυρώνονται τα βλέμματα, όταν νιώθεις μια περίεργη αίσθηση κ γυρνάς κ βλέπεις ότι σε κοιτάνε.
Το έχετε νιώσει;; Σας φοβίζει; Αγχώνεστε;
