Μια εβδομάδα έμεινε μόνο για την εγχείρηση...
Ανησυχώ, έχω άγχος, προσπαθώ να μη το σκέφτομαι, προσπαθώ να σκέφτομαι το μετά, το καλό σκέλος.
Σκέφτομαι πόσο θα αλλάξει η ζωή μου.
Σκέφτομαι τη πρώτη βδομάδα με τρόμο.
Σκέφτομαι τη μέρα της εγχείρησης, την εγχείρηση...
Εχω άγχος, πολύ πολύ άγχος.
Μήπως κάνω βλακεία ; (λέει ο μισός μου εαυτός)
Κάνεις το καλύτερο και στο τέλος θα δικαιωθείς (λέει ο άλλος μου μισός)
Σκέφτομαι τι πάω να κάνω αφ' ενός.
Σκέφτομαι γιατί δεν το κανα τόσα χρόνια αφ' ετέρου.
Βλέπεις ψιλοσυνηθίζεις σιγά σιγά τα παραπανήσια κιλά και δεν είναι άγνωστο συναίσθημα.
Η εγχείρηση, οι διατροφικές συνήθειες οι πόνοι όλα αυτά είναι καινούργια όμως.
Ασε που είναι κάπως παράξενο να μπαίνεις υγιής όντας να χειρουργηθείς και μετά να έχεις όλα τα μετεγχειρητικά συμπτώματα.
Χριστέ μου το άγχος μου ξεχειλίζει από τα αυτιά!