αλλη μια περιπτωση ψυχωσης

γεια σας
διαβαζω καθημερινα τα ποστ σας και αισθανομαι οτι δεν ειμαι μονη μου...σημερα λεω να μειραστω την ιστορια μου μαζι σας.
εχω περασει απο δυο σοβαρα επεισοδια καταθλιψης και οταν ξεπερασα το δευτερο νομιζα οτι ειμαι πια αρκετα δυνατη και τιποτα δεν θα με νικησει. Εκανα νεα αρχη ,νεους φιλους βρηκα καινουργια δουλεια και εκανα ονειρα.Δεν περιμενα ποτε οτι ενα χρονο μετα θα βρισκομουν στο ψυχιατριο με εισαγκελικη εντολη ...
διαγνωση ψυχωτικο επεισοδιο..(δεν θα περιγραψω τα συμπτωματα ,δεν θελω καν να τα θυμαμαι αλλωστε τα περιγραφουν τελεια καποια αλλα ποστ εδωμεσα)
Δεν ξερω πως θα σας ακουστει αυτο αλλα η γιατρος μου ειπε οτι το επαθα γιατι ερωτευτηκα καποιον που δεν μπορουσα να εχω..μα ημουν ερωτευμενη μαζι του 4 χρονια γιατι δεν το επαθα πιο νωρις?
τωρα εχει περασει σχεδον εναμιση χρονος και περνω ακομα φαρμακευτικη αγωγη.
Αρχισα παλι απο την αρχη εκανα ενα-δυο φιλους ,ξαναβρηκα τους παλιους που ειχαν εξαφανιστει,βρηκα δουλεια και ξεκινησα κολλεγιο.
Τιποτα ομως δεν ειναι το ιδιο ,δεν εχω καθολου συναισθηματα ,δεν εχω ενεργεια ..οχι οπως πριν .Το μελλον φαινετε αδειο τοσο που σκαιφτομαι οτι μολις τελειωσω τις σπουδες δεν θα εχω τι να κανω.Για δεσμο ειμαι σιγουρη οτι δεν θα κανω ποτε και το κυριοτερο δεν εχω ξεπερασει το οτι μπηκα ψυχιατριο .μακαρι να μπορουσα να το διαγραψω αυτο αλλα δεν γινετε.
Γενικα αν συγκρινω το τωρα με το πριν η ζωη μου μοιαζει αδεια χωρις νοημα χωρις χρωμα.
Τι γινετε μετα απο καιρο αλλαζει αυτο ? Θα θελα γνωμες ανθρωπων που εζησαν κατι παρομοιο.
Σας ευχαριστω για το χρονο σας
Ελενα

διαβασα μολις τωρα ενα αλλο ποστ και λεει οτι στη μανιοκαταθλιψη στην περιοδο της μανιας υπαρχουν και συμπτωματα ψυχωσης .Αν ισχυει αυτο υπαρχει περιπτωση να μην ηταν ανεξαρτητα η καταθλιψη με την ψυχωση και να μιλουμε για δδ?

elena, για να σε καθησυχάσω για αυτό - σε φάση μανίας δεν υπάρχουν ΜΟΝΟ ψυχωτικά επεισόδια H ψύχωση μπορεί να είναι και ένα από τα συμπτώματα της κατάθλιψης... ψυχωτική κατάθλιψη θαρρώ λέγεται. ΜΑΝΙΑ είναι πολύ εξτρίμ κατάσταση και νομίζω αν είχες περάσει από κάτι τέτοιο 8α το είχες καταλάβει (ήξερα ένα τύπο που σε φάση μανίας έγραφε σε 2 διαφορετικά ημερολόγια ταυτόχρονα, έβλεπε τηλεόραση και έπινε ποτό)... βέβαια όμως δεν ξέρω για υπομανία (σύμπτωμα της ΔΔ ΙΙ, είναι 2 οι διπολικές) όπου βασικά είναι κάτι πιο ήπιο από μανία και είναι δύσκολο να διαγνωστεί... πάντως πρέπει τα συμπτώματα (ήτοι οι εναλλαγές διάθεσης) να συνυπάρχουν μέσα σε διάστημα 12 μηνών. Εάν λοιπόν εναλλάσσεις διαθέσεις π.χ. κατάθλιψη ένα χρόνο και μετά ψύχωση μετά από δύο χρόνια, δεν γίνεται διάγνωση δδ. Η ψύχωση δεν αποτελεί το μόνο κριτήριο δδ. Γιατί με την ίδια λογική γιατί δεν σκέφτηκες σχιζοφρένια; Ή ένα σωρό άλλους λόγους (και οργανικούς). Αυτά όμως νομίζω ότι πρέπει να τα αναφέρεις στην ψυχίατρο σου λόγω του ότι είναι πολύ λεπτά ζητήματα και κανείς δεν μπορεί να σου πει κάτι ιδιαίτερα αν δεν ξέρει το στόρι σου.
Τώρα για αυτό με το ψυχιατρείο θα σου πρότεινα - αν και ξέρω ότι είναι δύσκολο - να το δεις όπως όλα τα νοσοκομεία (και είναι...). Δεν φταις για την κατάσταση σου περισσότερο από όσο φταίει κάποιος που πηγαίνει σε γενικό νοσοκομείο επειδή έχει επιληψία ή καρκίνο κ.τ.λ. Σε καταλαβαίνω απολύτως αλλά προσπάθησε να το δεις έτσι και δεν θα σου φανεί τόσο τρομακτικό. Ο λόγος που μας φαίνεται ότι το ψυχιατρείο είναι για \"τρελούς\" είναι επειδή έτσι ΕΜΕΙΣ πιστεύουμε. Δεν θα ‘πρεπε όμως και θα σου πω ξέρω πολλά άτομα που κρύβουν ότι παίρνουν ψυχιατρικά φάρμακα επειδή φοβούνται τι θα πει ο διπλανός. Προσωπικά εγώ ότι έχω πάρει το έχω αναφέρει και στους φίλους και στην οικογένεια μου και είμαι μια χαρά. Δεν εννοώ να βγεις με την ντουντούκα αλλά όχι όταν θέλω να πιω το χάπι μου και με ρωτήσουν τι είναι αυτό θα τους πω depon ή θα τρέχω στην τουαλέτα να το κατεβάσω μην τυχόν και με δει κανείς… με την λογική αυτή απλά διαιωνίζουμε το πρόβλημα.

Έχω να φάω κατσάδα…

γεια σου elena,και εγω ειχα περασει ενα ψυχωτικο επεισοδιο πριν εναμισι χρονο πολι σοβαρο, το μυαλο μου οργιαζαι καθε μερα που περνουσε ειχα τρελαθη ζουσα εκτος πραγματικοτητας φοβομουν οτι θελουν να με σκοτωσουν οτι ολοι ειναι εναντιον μου οτι στη τηλεοραση μιλανε για μενα ασε τραγικα πολυ οσπου πηγα στο πσιχιατρο νοσιλεθτικα 10 μερες και αρχισα φαρμακευτικη αγωγη.πηρα σολιαν και ακενετον και σε δυο μερες αρχιζαν να υποχωρουν ολα αυτα τα συμπτωματα συνεχεισα για 9 μηνες τηνα αγωγη και μπου την σταματησε ο γιατρος μου.τωρα ειμαι 9 μηνες χωρις φαρμακα και ειμαι καλα ελπιζο να μην ξαναυποτροπιασο.παντος προσπαθο βγενω εξω για καφε παο γυμναστηριο καμια εκδρομη εργαζομαι και γενικα προσπαθω.και εγω με τα φαρμακα δεν μποπροθσ να χαρω να γελασο να κλαψω με κρατοθσε σε μια χαμηλη ισοροπια τα συναισθηματα μου.τωρα χωρις τα φαρμακα ειμαι καλιτερα μπορο να γελασο ειμαι ποιο ζωντανος βαζω στοχους.ελπιζω να πανε ολα καλα και μην εχω και αλλο ψυχωτικο επεισοδιο.και σε εσενα ευχομαι υπομονη και κουραγιο και να μην το βαζεις κατω να βγαινεις για καφε να πας βολτες.θελει το χρονο του αυτο που επαθες αργοτερα θα ελαττωθη και η δοση και θα εισαι καλυτερα θα αισθανεσαι ποιο καλα .
elena το μονο που μπορεις να κανεις ειναι υπομονη και να προσπαθεις να βγενεις εξω και να μην κλεινεσε μεσαστο σπιτισου.
ξερω πολλα ορθογραφικα λαθη

αρχισα κι εγω τη μειωση των φαρμακων αλλα συναισθηματα δεν λεν να εμφανιστουν ..
δεν ειμαι κλεισμενη παω δουλεια 8ωρο μετα κολλεγιο και σαββατοκυριακα ειμαι στην αγαπημενη μου μουσικη σκηνη..για καφε ενταξη δεν πολυ βγαινω αλλα νοιωθω οτι πια δεν εχω και πολλα να πω ..σαν να και το μυαλο μου δεν λειτουργει πια οπως παλια εχω γινει αργοστροφη.Δεν ξερω αν ειναι απο τα φαρμακα

ΕΛΕΝΑ ΓΕΙΑ ΣΟΥ,ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΔΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΦΟΥ ΚΙ ΕΓΟ ΕΙΧΑ ΜΠΕΙ ΣΤΟ ΔΑΦΝΙ ΜΕ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΗ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΕΡΑΣΕ.ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΘΩ ΕΙΝΑΙ ΑΝ ΠΑΙΡΝΕΙΣ RISPERDAL CONSTA ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΟΠΩΣ ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΕΙΣ Κ ΟΞΕΙΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ.

\"@elena@
Junior Member
**



Μηνύματα: 7
Registered: 15-7-2005
Member Is Offline



Εστάλη στις 22-5-2008 στις 11:28 PM Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


διαβασα μολις τωρα ενα αλλο ποστ και λεει οτι στη μανιοκαταθλιψη στην περιοδο της μανιας υπαρχουν και συμπτωματα ψυχωσης .Αν ισχυει αυτο υπαρχει περιπτωση να μην ηταν ανεξαρτητα η καταθλιψη με την ψυχωση και να μιλουμε για δδ? \"

Επειδή έγραψα κι εγώ κάτι ανάλογο σε πόστ μου......πρώτα απ όλα να ξεκαθαρίσουμε κάτι...ότι γράφουμε εδώ σαν γνώσεις δεν θα πρέπει να τα προβάλουμε πάνω στον εαυτό μας. Το να διαβάσεις βιβλία ψυχιατρικής είναι το μόνο εύκολο.Ωστόσο οι σπουδές και η πρακτική εφαρμογή είναι αυτές που θα κάνουν εγκυρότερη την εκτίμηση κάποιου περιστατικού.Σπουδαίο ρόλο παίζει το ιστορικό και η κλινική ψυχιατρική εξέταση για να καταλήξεις σε ένα συμπέρασμα.

Όπως πολύ σωστά είπε ο Μάνος δεν είναι μόνο η φάση της μανίας που τη διακρίνει το παραλήρρημα,απλά σε εκείνη τη φάση μπορεί να είναι πιο \"θορυβώδες\".Η κατάθλιψη μπορεί αφ\'εαυτού να έχει είτε νευρωτικό υπόβαθρο,είτε ψυχωσικό ή και να συναντηθεί σαν ένα απ τα συμπτώματα/εκφράσεις κάποιας άλλης διαταραχής.Άρα....μην προσπαθείς να μπείς στο τρυπάκι της αυτοδιάγνωσης γιατί αυτοδιάγνωση ούτε ένας ψυχίατρος δεν κάνει στον εαυτό του.Απ την άλλη πλευρά και κάθε παραληρηματικό επεισόδιο δεν δίνει τη στάμπα οπωσδήποτε του ψυχωτικού ή βαριά ψυχωτικού.Υπάρχουν λχ κάποιες διαταραχές προσωπικότητας που εμφανίζουν και κατάθλιψη αλλά και ψυχωσικά επεισόδια αλλά και αμιγώς αγχώδεις διαταραχές.Άρα λοιπόν....ότι γράφουμε ή ότι διαβάζουμε εδώ ή οπουδήποτε αλλού δεν είναι διάγνωση μιας και δεν βγαίνουν έτσι οι διαγνώσεις.

Όσο το ότι μπήκες στο ψυχιατρείο.......είναι ένα συμβάν που πλέον δεν πρέπει να σε απασχολεί.Μπήκες γιατί υπέφερες απο κάτι....και το ψυχιατρειο είναι βασικά ένα ιατρείο,μια κλινική μονάδα μόνο που αντι να ασχολείται με πόνους που έχουν να κάνουν λχ με την κοιλιά (παθολογικό ή γαστρεντερολογικό τμήμα) ή πόνους που έχουν να κάνουν με τα αφτιά (ιατρείο Ω.Ρ.Λ).....ασχολείται με πόνους και δυσχέρειες που αφορούν την ψυχή. Ανθρώπινο είναι.Ακολουθείς την αγωγή που σου συνιστά ο γιατρός σου και δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα.

Και θα επαναλάβω για άλλη μια φορά κάτι που έχω ξαναγράψει......Οι όροι νεύρωση και ψύχωση σε πιο καινούρια ταξινομικά συστήματα τείνουν να απαλειφθούν.Μην δενόμαστε λοιπόν με κάτι που σε λίγο καιρό θα έχει ακόμα πιο περιορισμένη και μάλλον ιστορική αξία.Τα νέα ταξινομικά μοντέλα είναι περισσότερο περιγραφικά και παρότι αυτό τα κάνει λίγο πιο \"χαοτικά\" έχει ένα υπέρ που και πρακτικά το συναντάει κανείς.Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και αυτό που του συμβαίνει φέρει τη σφραγ\'ίδα αυτής της μοναδικότητας.Μπορεί λοιπόν 2 άνθρωποι να έχουν την ίδια κατάσταση σε μια ταξινόμηση \"τσουβαλιάσματος\" και όμως να υπάρξει διαφορετική εξέλιξη και διαφορετικός χρόνος θεραπείας.

γεια σας και παλι

το ξερω οτι δεν ειναι σωστο να κανεις μονος διαγνωση.Απλα δεν καταλαβα ποτε πως κατεληξα στην ψυχωση.Συμφωνα με τα πιστευω μου ολα συμβαινουν για καποιο βαθυτερο λογο κι ισως να το επαθα λογο δουλειας και λογω του οτι ειχα ερωτευτει παραφορα καποιο που δεν μπορουσα να εχω.Ισως επρεπε να γινει κατι για να πατησω στη γη αφου τα ονειρα μου με ξεπερνουσαν...πετουσα λιγακι στα συνεφα.
Οσο για τα φαρμακα στην αρχη επερνα geodon ,haldol και akineton κι ημουν σαν ζομπι.
Mετα αλλαξα ψυχιατρο και μου εδωσε το zyprexa κι αρχισα να συνερχομαι αλλα εβαλα πεντε κιλα.Τωρα πινω μισο zyprexa των πεντε την μερα κι απο οτι μου ειπε θα το μιωσω για λιγο σε μισο μια με μια και μετα τελος.Το προβλημα ειναι κυριως η ελλειψη συναισθηματων .Δεν νοιωθω απολυτος τιποτα .Κι η σκεψη μου ειναι αργη .
Θα κανω λιγη υπομονη να δω τι θα γινει.

Έλενα, δεν έχω αντιμετωπίσει ψύχωση, μόνο κατάθλιψη και δεν έπαιρνα φάρμακα αλλά παρόλαυτά είχα έλλειψη συναισθημάτων και μείωση της νοητικής μου ικανότητας. Τα συναισθήματα όταν πέρασε η κατάθλιψη επανήλθαν (βασικά έτσι κατάλαβα και ότι πέρασε) αλλά η νοητική ικανότητα πήρε περισσότερο χρόνο για να επανέλθει. Καταλάβαινα ότι το μυαλό μου εμπόδιζε να σκεφτώ παραπέρα γιατί φοβότανε και αγχωνόταν τι μπορεί να συμβεί, σα να είχα έναν εσωτερικό κόφτη που μου έλεγε μέχρι εδώ αλλά με τον καιρό το σημείο που σταμάταγε ήταν όλο και πιο πέρα.

Δε λέω ότι είμαστε ίδια περίπτωση, ξέρω ότι έχουν αναφερθεί περιπτώσεις όπου άλλοι το παθαίνουν από φάρμακα ή άλλες αιτίες αλλά δώσε ευκαιρία στον εαυτό σου να επανέλθει σταδιακά από την τραυματική εμπειρία.

Έλενα, κι έγω όπως και η aphelia κατάθλιψη μόνο έχω και τα έχω βιώσει αυτά που λέτε... σκέψη;;; ποιά σκέψη;;; ώρες ώρες ντρεπόμουν γιατί συνειδητοποιούσα πως και ένα παιδάκι πιο έξυπνο από εμένα είναι! Έτρωγα και κάτι κολλήματα... άσε! Κι εκτός αυτού είχα αρχίσει και έγραφα σαν δυσλεκτική!!! Και να σημειώσω ότι προ κατάθλιψης το μυαλό μου δούλευε με 1000!!! Νομίζω όμως ότι είναι φυσιολογικό μέσα στα πλαίσια της ασθένειάς μας, ίσως και τα φάρμακα μας κάνουν να χαζεύουμε κομματάκι...
αυτό που έκανα εγώ ήταν να βγαίνω αρκετά έξω, άλλαζα εικόνες, παρατηρούσα στην αρχή απλά τους ανθρώπους και γενικότερα άρχισα να έχω μια κινητικότητα, πρωτίστως σωματική, και σιγά-σιγά είδα βελτίωση... μην κολλάς σε λίγες δραστηριότητες που σε έχουν βολέψει, ανοίξου λίγο και θα δεις πως θα πάρει στροφές και το μυαλό σιγά σιγά.

@elena@
Junior Member
**



Μηνύματα: 8
Registered: 15-7-2005
Member Is Offline



Εστάλη στις 25-5-2008 στις 07:28 PM Απάντηση με παράθεση Αναφορά μηνύματος στον Administrator


γεια σας και παλι

το ξερω οτι δεν ειναι σωστο να κανεις μονος διαγνωση.Απλα δεν καταλαβα ποτε πως κατεληξα στην ψυχωση.Συμφωνα με τα πιστευω μου ολα συμβαινουν για καποιο βαθυτερο λογο κι ισως να το επαθα λογο δουλειας και λογω του οτι ειχα ερωτευτει παραφορα καποιο που δεν μπορουσα να εχω.Ισως επρεπε να γινει κατι για να πατησω στη γη αφου τα ονειρα μου με ξεπερνουσαν...πετουσα λιγακι στα συνεφα.
Οσο για τα φαρμακα στην αρχη επερνα geodon ,haldol και akineton κι ημουν σαν ζομπι.
Mετα αλλαξα ψυχιατρο και μου εδωσε το zyprexa κι αρχισα να συνερχομαι αλλα εβαλα πεντε κιλα.Τωρα πινω μισο zyprexa των πεντε την μερα κι απο οτι μου ειπε θα το μιωσω για λιγο σε μισο μια με μια και μετα τελος.Το προβλημα ειναι κυριως η ελλειψη συναισθηματων .Δεν νοιωθω απολυτος τιποτα .Κι η σκεψη μου ειναι αργη .
Θα κανω λιγη υπομονη να δω τι θα γινει.
---------------------------------------------------------------------------------
Έλενα.....όπως πολύ σωστά είπες εμείς δεν είμαστε σε θέση να βγάλουμε διάγνωση.Ακόμα και ο όρος ψύχωση είναι καθαρά τεχνικός και αφορά τον ειδικό που σε κουράρει.Πάντως σε γενικές γραμμές ένα ψυχωσικό επεισόδιο δεν ταυτίζεται πάντα με ψύχωση.Άρα λοιπόν ας μην πολυχρησιμοποιούμε όρους που όχι μόνο δεν μας χρειάζονται αλλά ούτε και μας βοηθούν.Άς είμαστε περιγραφικοί με απλά/καθημερινά λόγια......

Ήδη απ τις απαντήσεις που έλαβες θα διαπίστωσες ότι και σε καταθλιπτικού τύπου διαταραχές εμφανίζονται παρόμοια συμπτώματα...άρα ας μιλάμε καλύτερα τη γλώσσα των συμπτωμάτων και ας αφήσουμε τη νοσολογία στους ειδικούς.

Σε γενικές γραμμές η ιστοριούλα με το Εγώ,Υπερεγώ και το id είναι γνωστή νομίζω στους περισσότερους.....Καλώς ή κακώς προερχόμαστε απ την εξέλιξη ζωϊκών ειδών και έτσι κρύβουμε ένα ζώο μέσα μας.Πιο απλά αυτό το \"ζώο\" είναι τα ένστικτα μας ,οι ενορμήσεις μας ....δυναμικά δηλαδή που μας κινητοποιούν για την ικανοποίηση μιας ανάγκης πχ να φάμε ή να κάνουμε σέξ κτλ.Αυτό το ζώο είναι το id. Απ την άλλη πλευρά βέβαια μεγαλώνουμε μέσα σε οργανωμένες ομάδες (οικογένεια,σχολείο,κοινων� �α)...οι οποίες έχουν κάποιους κανόνες και υάρχει λοιπόν ο φόβος να μας εξορίσουν και να μείνουμε μόνοι και απροστάτευτοι.Αυτή η ανάγκη (συνύπαρξης στο σύνολο) δημιούργησε μια άλλη οντότητα μέσα μας το λεγόμενο Υπερεγώ που δεν είναι τίποτα άλλο απ τους κανόνες και τις απαγορεύσεις που εσωτερικεύουμε απ τα συστήματα αρχών μέσα στα οποία ζούμε.Έτσι λοιπόν το id μπορεί βλέποντας κάποιον άλλον να τρώει να θέλει να του αρπάξει την τροφή,αλλά έρχεται το Υπερεγώ και συγκρούεται μαζί του γιατί δεν είναι κοινωνικά συμβατό/αποδεκτό να αρπάζεις αυτό που τρώει ο άλλος.Τόσο το id οσο και το Υπερεγώ αλλά και οι μεταξύ τους συγκρούσεις βρίσκονται στο υποσυνείδητο,στο κομμάτι εκείνο του εαυτού μας που δεν συνειδητοποιείται.Τη συνείδηση μας την αντιπροσωπεύει ένα άλλο μέρος που λέγεται Εγώ.Το Εγώ εκτός απ τον ρόλο του συνειδητοποιώ τι γίνεται έξω απο μένα και εντός του σώματος μου.....έχει και έναν άλλο ρόλο πολύ σπουδαίο για την ψυχή μας. Φροντίζει να παίξει τον διαμεσολαβητή στη σύγκρουση του id και του Υπερεγώ ώστε να μην συνειδητοποιήσουμε τη σύγκρουση αυτή.Σαν διαμεσολαβητής λοιπόν βρίσκει τις κατα το δυνατόν συμβιβαστικότερες λύσεις ώστε έστω και μερικώς να ικανοποιούνται οι απαιτήσεις και του id και του Υπερεγώ.Ακριβώς αυτές οι διαπραγματεύσεις (άμυνες) και η κατα το δυνατόν συμβιβαστική λύση (συναίσθημα,συμπεριφορά) είναι όλο αυτό που καθορίζει το ψυχικό σύμπτωμα.

Ανάλογα με το πόσο ισχυρό είναι το Εγώ μας για να ανταπεξέλθει στον διαμεσολαβητικό ρόλο,και πόσο ισχυρές είναι οι συγκρούσεις που γίνονται μεταξύ Υπερεγώ και id....τελικά επιλέγονται ποιοί ακριβώς αμυντικοί μηχανισμοί θα προστατέψουν τη συνείδηση μας απ τις ψυχικές συγκρούσεις....Φαντάσου καλή ώρα το θέμα που δημιουργείται με το σκοπιανό ζήτημα...και τον παρεμβατικό ρόλο της ΗΠΑ/Νίμιτς.Άν δεν είχε τόσο ισχυρή εξουσία η ΗΠΑ τώρα οι αντιμαχόμενες πλευρές θα είχαν εκδηλώσει τη σύγκρουση και τελικά θα έρχονταν ένας καταστροφικός πόλεμος.Βεβαίως θα μπορούσε να υπάρξει και καλύτερος διαμεσολαβητής απ τις ΗΠΑ και να βρεί πιο γρήγορα μια πιο συμβιβαστική λύση ,τροχίζοντας ταυτόχρονα τις ακραίες θέσεις των δυο αντιμαχόμενων πλευρών ώστε να μην συγκρούονται τόσο έντονα και να μην φτάσουν σε μια ορατή καταστροφή. Σε αυτή τη διαμεσολάβηση και σε αυτό το \"τρόχισμα\" βοηθάει ο ειδικός και η αγωγή που συστήνει.

Τα συμπτώματα που βιώνεις δεν οφείλονται σε αδυναμία σου...αλλά σε αντιδράσεις/άμυνες που χρησιμοποιεί το Εγώ σου για να σε προστατέψει απ την πραγμάτωση (συνειδητά) της σύγκρουσης id και Υπερεγώ.Αυτό που βιώνεις είτε σαν έλλειψη συναισθημάτων είτε σαν αργή σκέψη δεν είναι τίποτα άλλο απο ροή ψυχικής ενέργειας προς την περιοχή εκείνη που βρίσκεται σε κίνδυνο.Σκηνές απο πόλεμο θα έχεις δεί.....Όταν λοιπόν μια πόλη δέχεται βομβαρδισμό....αμέσως σβήνουν τα φώτα στην πόλη ολόκληρη,διακόπτεται το ρεύμα και οι άνθρωποι κρύβονται στα καταφύγια.Σίγουρα δεν είναι ότι το καλύτερο αλλά έτσι μειώνεται η πιθανότητα το βομβαρδιστικό να βρεί τον στόχο του.Φυσικά η πόλη ,υπο ειρηνικές συνθήκες, και ηλεκτρικό διαθέτει και πανέμορφο φωτισμό και ανθρώπους που κινούνται ελεύθερα και απολαμβάνουν τα τοπία.Για λόγους προστασίας όμως την ώρα του βομβαρδισμού μειώνεται στο ελάχιστο η παροχή ενέργειας.....Αυτό κάνει και ο ψυχισμός μας βιώνοντας μια σύγκρουση......μέσα απο αυτά τα συμπτώματα μας προστατεύει.

Ήδη θα σε κούρασα....αλλά νομίζω ότι αδρά σου έδωσα μια εικόνα του πως γεννιέται ένα ψυχικό σύμπτωμα.Βεβαίως θα μπορούσαμε να μιλάμε πολλές ώρες ακόμα....και να πούμε και άλλα πράγματα αλλά δε νομίζω ότι τώρα χρειάζονται.Ούτε θα μπώ στον διαχωρισμό νευρωτικού και ψυχωτικού βάση των όσων έγραψα παραπάνω.Ο μηχανισμός της γέννησης του συμπτώματος είναι πάνω κάτω κοινός.Βεβαίως ρόλο παίζουν και τα εξωτερικά γεγονότα όχι όμως σαν αιτίες αλλά σαν αφορμές για να κινητοποιηθεί ο ενδοψυχικός πόλεμος και οι απόπειρες προστασίας μας απο αυτόν.

Δεν έχει σημασία πως θα \"λυθεί\" αυτή η σύγκρουση,αλλά το να λυθεί τελικά.Θα είναι με ψυχοθεραπεία,θα είναι με φαρμακοθεραπεία ...ή με συνδυασμό αυτών ή ακόμα και με αυτοθεραπεία.....? Το αποτέλεσμα είναι που μας νοιάζει.....και σε αυτήν την πορεία βρίσκεσαι,στην δημιουργία \"ειρηνευτικής\" δύναμης......;)

σε ευχαριστω για το χρονο που διαθεσες για να γραψεις το ποιο πανω
ισως οπως λες να ειναι αμυνα.Αν και σημερα που χρειαζομουν αμυνες δεν τις ειχα . Καλο η κακο δεν ξερω αλλα ενιωσα κατι ...πανικο!Καθομουνα στο γραφειο μου ηρεμα κι ωραια οταν ανοιξε η πορτα και μπηκε το ατομο με το οποιο ημουν ερωτευμενη μεχρι που επαθα τη ψυχωση. Ηθελα να ανοιξει η γη και να πεσω μεσα!Η καρδια μου χτυπουσε γρηγορα και ανεξελεκτα ,το βλεμα μου δεν μπορουσε να συγκεντρωθει σε ενα σημειο και το μονο που ελεγα μεσα μου ειναι θεε μου κανε να φυγει οσο πιο συντομα γινετε.Δεν ξερω τι εγινε θα μπορουσα να χαρω γιατι ενιωσα κατι μετα απο εναμιση χρονο εστω κι αν αυτο το κατι ηταν πανικος αλλα δεν χαρηκα..Ασε που αυτος εκανε οτι δεν με ειδε και πηγε στην κοπελλα του διπλα γραφειου να τον εξυπηρετησει..αλλα καλυτερα ετσι γιατι γλυτωσα το ρεζιλεμα.
Οσο για τις κοπελες που μιλησαν για τις δικες τους εμπειριες με καταθλιψη εγω οταν ειχα καταθλιψη ειχα συναισθηματα και σκεψεις αλλα ηταν ολα αρνητικα.Τωρα τιποτα εκτος απο σημερα που ενιωσα πανικο! Ισως να ειναι μια αρχη..
Ευχαριστω για το χρονο σας
Ελενα

Κι όμωες Έλενα.....όλη αυτή σου η αντίδραση θα μπορούσε να ειδωθεί και σαν ένας άκρατος συναισθηματισμός....μια ερωτική αφύπνιση....κάτι που όλοι νοσταλγούμε να το παθαίνουμε όσο το δυνατόν συχνότερα μιας και μέσα του έχει κάτι απ τον ρομαντισμό της εφηβείας μας.Πανικός,καρδιοχτύπι....γ λυκιά αγωνία.....Μπράβο...

«Δεν έχει σημασία πως θα \"λυθεί\" αυτή η σύγκρουση, αλλά το να λυθεί τελικά. Θα είναι με ψυχοθεραπεία, θα είναι με φαρμακοθεραπεία ...ή με συνδυασμό αυτών ή ακόμα και με αυτοθεραπεία.....? Το αποτέλεσμα είναι που μας νοιάζει.....και σε αυτήν την πορεία βρίσκεσαι, στην δημιουργία \"ειρηνευτικής\" δύναμης......;)»

Με αφορμή αυτές τις γραμμές θα ήθελα να επισημάνω πόσο σημαντικό είναι να αποκτηθεί η δύναμη και η θέληση να φτάσουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Μέσα από τις παραπάνω εκδοχές βρίσκουμε το δρόμο να φτάσουμε στην ισορροπία. Η διαδρομή μπορεί να περάσει από πολλά στάδια η ουσία είναι να δούμε ξεκάθαρα πόσο θέλουμε τη λύση. Με τη δύναμη αυτή και τη βοήθεια της γνώσης θα καταφέρουμε να φτάσουμε στο στόχο.
Έλενα η κατάστασή σου σίγουρα είναι αναστρέψιμη…

Σας ευχαριστω πολυ ολους .
psychoans πριν απο τα φαρμακα ημουν και αθεραπευτα ρομαντικη και ακρως συναισθηματικη και πολυ ερωτευμενη..Αλλα τωρα τον συγκεκριμενο ξερω οτι δεν μπορω να τον εχω και οτι ο ερωτας μου ηταν μοναχα στο μυαλο μου.Οποτε δεν επρεπε να εχω καμοια αγωνια..
Μακαρι να επανελθει ο ρομαντισμος και το συναισθημα αλλα οχι αλλες ψευδαισθησεις..γι\'αυτον δεν ειναι υγιες να εχω αισθηματα ποσο μαλλον να με πιανει πανικος οταν ειμαι στον ιδιο χωρο!
misticoς
απ\'το στομα σου και στου θεου τ\'αυτι!

ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙΤΑΙ ΝΑ ΕΡΩΤΕΥΤΕΙΤΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΟΛΟΣ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΙΑ ΔΕΝ ΖΕΙ ΜΕ ΑΛΗΘΙΝΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ .ΕΓΩ ΒΑΣΙΚΑ ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΣ ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΚΑΙ ΚΑΛΟΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΓΟΛΙΔΑ ΟΙ ΑΚΡΟΑΤΕΣ ΞΕΡΟΥΝ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΚΑΙ ΜΑΓΑΠΑΝΕ ΟΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΑΛΛΩΣΤΕ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΟΥ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΥ ΒΑΖΩ ΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΠΟΤΕ ΛΥΠΗΜΕΝΗ ΟΜΩΣ ΕΡΩΤΕΥΟΜΑΙ ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΖΩ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΕΔΩ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΤΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΠΟΛΥ ΕΞΥΠΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΛΥ ΕΥΑΙΣΘΗΤΗ ΑΠΛΑ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ ΟΠΩΣ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΠΕΡΥΣΙ ΘΥΜΑΜΑΙ ΜΙΑ ΑΚΡΟΑΤΡΙΑ ΠΕΘΑΝΕ Η ΜΑΜΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΠΗΡΕ ΠΡΩΤΑ ΕΜΕΝΑ ΣΤΟ ΣΤΑΘΜΟ ΝΑ ΤΟ ΠΕΙ ΕΚΛΑΨΑ ΣΤΟ ΜΙΚΡΟΦΩΝΟ ΚΑΙ ΔΙΕΚΟΨΑ ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΗΝΑΑ ΑΠΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΠΟΙΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ ΚΑΛΑ ΥΠΟΤΘΕΤΑΙ ΘΑ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΚΑΝΕΙΣ. ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΔΟΞΑ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΓΚΟΜΕΝΑΚΙΑ ΚΑΝΕΙΣ.ΤΑ ΛΕΩ ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΜΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΥΓΕΙΕΙΣ .ΚΑΠΟΤΕ ΕΝΑΣ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΕΛΕΓΕ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΟΙΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΠΗΓΕΝΕ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΕ ΕΝΑ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΟ ΑΝ ΘΕΣ ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΟΙΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΖΟΥΝΕ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΕ ΕΝΑ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ. ΕΧΤΡΙΜ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΕΣ .ΒΕΒΑΙΑ ΠΑΡΑΠΟΝΙΕΜΑΙ ΚΑΙ ΓΩ ΔΕΝ ΛΕΩ ΑΛΛΑ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΑΦΟΥ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΜΟΥ ΤΟΝ ΑΡΓΥΡΗ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΗ ΤΟΝ ΖΑΧΑΡΙΑ ΠΕΘΑΝΑΝΕ ΜΙΚΡΟΙ ΜΕ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΠΙΣΩ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΛΕΩ ΔΟΞΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ

φιλε ωραιος ο ερωτας οταν ειναι αμοιβαιος και μπορεις να τον ζησεις...οσο για αυτα που κανεις για τους ακροατες σου ωραια ,ανθρωπινα κρυβουν ευαισθησια.Τωρα για το ψυχειατρειο επειδη περασα απο εκει δεν γνωρισα και κανενα σοφο πιστεψε με..ολοι στο κοσμο μας ημασταν και το μονο θεμα συζητησης ηταν ποτε θα βγουμε..
κι ο θανατος ενα καινουργιο ξεκινημα σε μια αλλη διασταση οταν ερθει η ωρα εκεινη θα το αντιμετωπισουμε.Οσο ομως ειμαστε εδω πιστευω οτι πρεπει να ζησουμε τη ζωη μας οσο πιο ουσιαστικα μπορουμε κι εδω κολλαω εγω χωρις συναισθημα που ειναι η ουσια?

Μακάρι φίλε μου μαντραγκόρα να είναι τα πράγματα έτσι όπως τα λές,αλλά δεν ξέρω...για εμένα,αληθινά ζούνε οι χούλιγκανς και όσοι πέφτουν στην ηρωίνη,πριν πέσουν βέβαια...αλλά εμένα δεν μου απαντάει κανείς ρε παιδιά,έγραψα και σε άλλα τόπικ αλλά κανείς δεν απάντησε,ελπίζω εδώ να μου απαντήσει κάποιος..Δείξτε και σε μένα αλληλεγγύη κι εγώ υποφέρω...

ΑΠΟ ΤΙ ΥΠΟΦΕΡΕΙΣ ΦΙΛΕ ΡΑΜΠΟ?ΑΣΧΕΤΟ,ΑΛΛΑ ΜΕΧΡΙ ΤΑ 16 ΜΟΥ ΕΙΧΑ ΨΥΧΩΣΗ ΜΕ ΤΟ ΣΤΑΛΟΝΕ!ΤΟΣΗ ΑΝΩΜΑΛΙΑ ΜΟΥ ΤΟΝ ΕΒΛΕΠΑ ΚΟΥΚΛΟ!!!!!!!!!ΕΥΤΥΧΩΣ ΜΟΥ ΠΕΡΑΣΕ!!!

Γειά σου ρε Δήμητρα!!!!Πρώτος άνθρωπος που μου απαντάει!Φίλη μου,μπορείς να διαβάσεις τα πόστ μου στο \"έχει παχύνει κανείς από τα φάρμακα;\" και επιπέδωση συναισθήματος.Γενικά,παίρν ω σολιάν και δεν έχω διάθεση για σχεδόν τίποτα και κυρίως για αυτά που έκανα στην εφηβεία μου (τώρα είμαι 20 χρονών).Μου λέει ο δικός μου ότι έχω ψυχωσική συνδρομή αλλά δεν θέλει να μου πεί επακριβώς την διάγνωσή του γιατί δεν θέλει να \"κολλάω σε ταμπέλες\".Εγώ πιστεύω ότι θέλει απλώς να με καταστείλει.

Rambo, κάθε ψυχολογική ασθένεια μας ρίχνει...Μας βγάζει από τη ρότα της ζωής μας που είχαμε μέχρι εκείνη τη στιγμή...Ίσως είναι από τα δυσκολότερα που καλέιται να αντιμετωπίσει ένας άνθρωπος στη ζωή του. Αυτό δε σημαίνει ότι είναι ακατόρθωτο...Το αντίθετο μάλιστα. Χρειάζεται πολύ επιμονή και θέληση.
Τώρα ως προς το θέμα της διαφωνίας με το γιατρό σου πιστεύεις ότι δε θέλει πραγματικά το καλό σου; Τι εννοείς με το να λες θέλει να σε καταστείλει;

Ανώνυμη,εσύ από τι υποφέρεις;;

Κρίσεις πανικού

Κοίτα,ο ψυχίατρος θέλει να μην πετάς πέτρες,μολότωφ,να μην παίζεις ξύλο και τέτοια.Χέστηκε αν εσύ υποφέρεις.Αρκεί να μην κάνεις αντικρατικές-αντικαπιταλιστικές κινήσεις.

Rambo δεν είσαι ευχαριστημένος με το γιατρό σου;

Είναι μεγάλο ζήτημα.Όχι, δεν είμαι ικανοποιημένος.Αλλά δεν φταίει ο ψυχίατρος.Φταίει η ίδια η ψυχιατρική η οποία σαν σκοπό έχει να καταστείλλει,είτε το επιλέγει ο ψυχίατρος είτε όχι.

Quote:

---

Originally posted by Rambo


Φταίει η ίδια η ψυχιατρική η οποία σαν σκοπό έχει να καταστείλλει,είτε το επιλέγει ο ψυχίατρος είτε όχι.

---

ορθον,
θα προτεινα να μελετησεις την αντιψυχιατρικη.

Προσπάθεια τώρα...πήρα και τηλέφωνο έναν άλλον γιατρό,αριστερό,και συμφωνούσε με τον γιατρό μου...οπότε δεν έχω άλλη επιλογή...τι λέει η αντιψυχιατρική φίλε κρίνο;;;κάτι λίγα έχω ακούσει.

Γεια σε όλους. Έχω τα ιδια ακριβώς συμπτώματα με την elena.
Δεν ξερω αν προκλήθηκαν απο έρωτα για κάποιον που ήθελα και δεν μπορούσα να έχω ή απο πολυ αγχος στη δουλεία. Ο ψυχίατρος διέγνωσε οξύ ψυχωσικό επισόδιο και μου χορήγησε στην αρχή Geodon, akineton kai tavor. Με το Geodon είχα φοβερές παρενέργειες κυρίως στα άκρα. Τώρα μου δίνει Seroquel xr ( 900 mg ημερησίως) kai tavor. Δεν έχω δει καμια ιδιαίτερη βελτίωση, δεν έχω συναισθήματα και νιώθω κενή και βαρετή όλη τη μερα. Μου είπε να νοσηλευτώ στο ψυχιατρείο αλλα δεν θέλω. Τι προτείνετε να κάνω για να βελτιωθώ δεδομένου οτι δεν δουλεύω? Επίσης σχετικά με τα φαρμακα που επαιρνα και παίρνω τι νομίζετε? Είναι για πολύ βαριές περιπτωσεις?

Κάποια γνώμη για την περίπτωση μου? Ξεχασα να αναφέρω πως τώρα με τα φάρμακα δεν εχω συναισθήματα και νιώθω μια ατελείωτη βαρεμάρα και ψυχρότητα. Θα περάσουν ποτέ αυτά ή πρεπει να κόψω τα φάρμακα? Φοβάμαι πως δεν θα είμαι ποτέ όπως πριν και νιώθω μικρή γι\'αυτό. Νιώθω πως καταστράφηκε η ζωή μου.