Κοντεύω να σκάσω!

Γεια σας. Είμαι καινούργιο μέλος και έχω την ανάγκη ψυχολογικής υποστήριξης από άτομα που έχουν κάνει τη διαδρομή που μόλις άρχισα.

Πριν από 3 εβδομάδες έκανα εγχείρηση λαπαροσκοπικής τοποθέτησης δακτυλίου εδώ στην Αθήνα. Την περασμένη εβδομάδα έβγαλα τα ράμματα και έκανα το πρώτο μου γέμισμα με 2 μλ. Ωστόσο η ποσότητα τροφής που μπορώ να φάω δεν έχει μειωθεί αισθητά. Βέβαια δεν πεινάω, απλά λαχταράω ορισμένες γεύσεις που και που, αλλά φοβάμαι ότι η εγχείρηση ήταν χαμένος κόπος και χρήματα. Αστε που ο γιατρός ξέχασε να μου αφαιρέσει το βαθύτερο ράμμα από τον αφαλό (τον οποίο έχει μικρύνει αφόρητα) και τώρα έχω πάθει μυκητίαση... Και μέσα σε όλα μολύνθηκα στο χειρουργείο από κυταρίτιδα με αποτέλεσμα το κάτω μέρος της κοιλιάς μου να έχει πρηστεί και να μοιάζει με φλοιό πορτοκαλιού.

Αυτό που με στεναχωρεί αφάνταστα (πέρα από την απροσεξία του χειρουργού που εμπιστεύθηκα με τη ζωή και την ευτυχία μου) είναι ότι δεν έχει νοιαστεί να κάνει περαιτέρω παρακολούθησή μου ή να μου δώσει τα κατάλληλα φάρμακα/συμβουλές για να αποθεραπευτώ. Εγώ πρέπει να τον κυνηγάω και να τον πιέζω για απαντήσεις και η στάση του με κάνει να αισθάνομαι ότι έγινα φόρτωμα. Αισθάνομαι ότι το ενδιαφέρον του περιορίζεται στο να βάλει άτομα γρήγορα στο χειρουργείο να πάρει τα χρήματα. Δεν θα πω το όνομα του χειρουργού γιατί είναι αρκετά γνωστός και δεν θέλω να τον δυσφημίσω, αλλά μακάρι να μπορούσε να μου πει κανείς τί συμβαίνει, αν είναι φυσιολογικό να αισθάνομαι έτσι φρικτά και αν κατά τη γνώμη σας έπρεπε να περιμένω καλλίτερη αντιμετώπιση.

Κάθομαι και κοιτάζω τις ουλές που άφησε η εγχείρηση και ξέρω ότι δεν έπρεπε να είναι έτσι αλλά κρύωσα μέσα σε όλα στο χειρουργείο και έβηχα επί σειρά ημερών για πολλές ώρες τη κάθε φορά οπότε ανοίξαν τα ράμματα, ή μάλλον τραβήχτηκαν.

Δεν ξέρω ποια τί να σκεφτώ αλλά χτυπάω το κεφάλι μου που δεν προτίμησα ένα χειρουργό που μου είχε εμπνεύσει εμπιστοσύνη αλλά ήταν ακριβότερος κατά 2,500 ευρώ.

Βοηθήστε με σας παρακαλώ, κοντεύω να τρελλαθώ!

Τάνια

μη σκασεις :)

καλωσηρθες Τανια και καλη αναρρωση :)
το μηνυμα σου με εχει μπερδεψει λιγο και μου φαινεται οτι εισαι κι εσυ μπερδεμενη για μερικα πραγματα, ισως απο την δυσκολια που αισθανεσαι οτι αντιμετωπιζεις...

για παραδειγμα: κυτταριτιδα ειναι αδυνατον να "κολλησεις" διοτι δεν ειναι ιος..... κατι αλλο εχει συμβει και εχει αλλαξει η μορφη στο δερμα σου οπως το περιγραφεις και θα πρεπει να ρωτησεις τον γιατρο σου γι αυτο...

τι εννοεις οταν λες οτι δεν σου εχει δωσει τα καταλληλα φαρμακα για να αποθεραπευτεις και πρεπει να τον κυνηγας και να τον ρωτας????? μετα την επεμβαση αυτη οπως και σχεδον μετα απο καθε επεμβαση χορηγουν υποχρεωτικα αντιβιωση!!! το βρισκω απιθανο να μη σου εχει χορηγηθει....

σε καθε περιπτωση, αν νοιωθεις οτι εχεις αποριες η προβληματα η ενοχλησεις οπως μας περιγραφεις, ειναι υποχρεωση του γιατρου σου να σε βοηθησει, ειτε ειναι βασιμες, ειτε ειναι απλα δικες σου ανησυχιες, και αν δεν ενδιαφερεται αρκετα απο μονος του, καλα κανεις και τον ρωτας εσυ...

καλη ευκολια στην συνεχεια κι ελπιζω ολα να εξομαλυνθουν στην πορεια...

Σε ευχαριστώ για το καλωσόρισμα, τις ευχές και την απάντηση.

Αλλίμονο, η κυτταρίτιδα είναι μόλυνση των κυττάρων του δέρματος και δεν έχει σχέση με την απλή κυτταρίτιδα που έχουν οι περισσότερες γυναίκες. Αυτό που συμβαίνει στην περίπτωσή μου είναι να πρήζονται τα κύτταρα και να σκληραίνει η επιφάνεια του δέρματος, να κοκκινίζει, να βγάζει φουσκάλες και να πονάει. Η κυτταρίτιδα αυτή είναι γνωστή στα Αγγλικά ως cellulitis αντί του cellulite που είναι η κυτταρίτιδα που γνωρίζεις. Προκαλείται από την είσοδο μικροβίων μέσα από κάποια αμυχή του δέρματος (τα μικρόβια αυτά τα έχουμε όλοι στο δέρμα μας και είναι ακίνδυνα όσο μένουν στην επιφάνεια). Δεν μου είναι εύκολο να εξηγήσω το θέμα καλλίτερα στα Ελληνικά, ελπίζω να κατάλαβες περί τίνος πρόκειται.

Οσο για φάρμακα, ο γιατρός που μου έδωσε εξιτήριο δεν ήταν ο χειρουργός μου, οπότε δεν γνώριζε το ιστορικό μου (αν και θά'πρεπε!). Μου δώσαν ένα κουτί αντιβίωση για 5-6 μέρες. Με ένα κουτί δεν περνάει η κατάσταση... το ξέρω καλά από πικρές εμπειρίες του παρελθόντος με τα πόδια μου. Επιπλέον η κυτταρίτιδα θέλει συμπίεση - στα πόδια ειδικές κάλτσες, στην κοιλιά κορσέ. Ωστόσο ο γιατρός δεν έκανε καμμία μνεία για κορσέ (όχι βέβαια ότι θα έβρισκα κάποιον στα μέτρα μου...)

Τέλος πάντων, αύριο το πρωί θα δω το χειρουργό μου και ελπίζω να με βοηθήσει.

Πόσα κ.ε. γέμισμα έχεις κάνει εσύ; Πόσο μπορείς να φας σε μια καθησιά;

Και που βρίσκετε όλοι σας αυτές τις ωραίες κλίμακες που δείχνουν την πορεία σας στο χάσιμο βάρους; Θέλω κι εγώ!

Φιλικά

Τάνια

Τανια καλημερα

οντως δεν εχω ακουσει τπτ για την "κυτταριτιδα" που περιγραφεις κι απ οτι λες πρεπει να το εχεις ξαναπαθει. λυπαμαι που δεν εδωσε σημασια ο γιατρος σου, επρεπε να το ειχε κανει, περαστικα...

νομιζω οτι το καλυτερο που εχεις να κανεις ειναι αυτο που προγραμματισες ηδη...να ξαναδεις τον γιατρο δλδ και να του μιλησεις για ολα αυτα τα προβληματα. Ελπιζω αυτη τη φορα να σε δει με περισσοτερη προσοχη..

δεν εχω κανει κανενα γεμισμα Τανια γιατι δεν εχω χειρουργηθει...εχω επιλεξει να λυσω το προβλημα μου, προσπαθωντας να αναιρεσω σιγα σιγα οτι το δημιουργησε....τις λαθος συνηθειες και την περιεργη σχεση με το φαγητο δηλαδη....

τις ωραιες κλιμακες τις βρισκουμε σε ενα σαιτ που δημιουργεις τετοιες κλιμακες και μετα βαζεις το αντιστοιχο λινκ στην υπογραφη σου και εμφανιζονται.
το δικο μου π.χ. ειναι στη διευθυνση www.tickercentral.com

Λοιπόν σηκώθηκα χαράματα να πάω στην Αθήνα να δω το γιατρό μου αλλά δεν εμφανιζόταν και έμαθα μετά από μιάμιση ώρα αναμονής ότι τον περίμεναν στις 11 πμ. Με έπιασε το παράπονο γιατί βλέπω ότι με την ανοργανωσιά που τους δέρνει θα συνεχίσω να υποφέρω. Ωστόσο ίσως και να ήταν τυχερό μου γιατί είδα ένα συνάδελφο του γιατρού μου, έναν εξαιρετικό κύριο που με έκανε να αισθανθώ άνετα. Μου έβγαλε το ράμμα χωρίς καν να το καταλάβω, μου έκανε το δεύτερο γέμισμα (έτσι έχω 4 κ.ε. σύνολο), συζητήσαμε για την κυτταρίτιδα και μου είπε ότι και αν είχα περάσει, τώρα είμαι ΟΚ αλλά δυστυχώς δεν μπόρεσε να μου γράψει τα φάρμακα που χρειαζόμουν γιατί δεν ήξερε την αναλογία τους στην Ελλάδα. Αυτό που μου κάνει εντύπωση όμως είναι ότι κάνουν ό,τι κάνουν αλλά δεν κρατούν αρχείο και έτσι αν ξεχάσω εγώ τί γέμισμα έχω, τρέχα γυρευόπουλε!

Ευχαριστώ για το μυστικό των ωραίων κλιμάκων και καλή επιτυχία με την προσπάθειά σου. Δεν ξέρω την ηλικία σου και την οικογενειακή σου κατάσταση, έχε υπόψη σου όμως ότι μια εγκυμοσύνη κάνει καλό στην υγεία. Εγώ έχασα 25 κιλά με τη δική μου! (Μου φαίνεται πως τα πήρε όλα η κουμπάρα μου αλλά μην της το πεις. Χα χα χα)

Ειδες?????
κατι αρχισε να πηγαινει καλα τελικα:)
εχεις απολυτο δικιο και για την ανοργανωσια και για το αλαλουμ...απο την αλλη η ελλαδα ειναι το μυστηριο μερος που ολα σωζονται ως δια μαγειας την τελευταια στιγμη( π.χ. ο καλος κυριος που συναντησες και σε εσωσε απο το ατακτο ραμμα κι απο τις ανησυχιες σου...)
οχι οτι αυτο ειναι δικαιολογια για τις μλκιες του καθενα, αλλα οντως συμβαινει...

ευχομαι απο δω και περα ολα να πανε καλα...και προσοχη στα αρχεια!!!!(εγω σημειωνω μεχρι και το χρωμα απ τα σφραγισματα μου για να καταλαβεις...)

η οικογενειακη μου κατασταση ειναι ελευθερη κοντα στα 40 χωρις παιδια...
κατι εχω ακουσει οτι μερικες τα βρισκουν τα κιλα που χανουν αλλες οπως εσυ κατα την εγγυμοσυνη...αν ειμαι απο τις ατυχες οπως η κουμπαρα τι γινεται???? :):):):)

Την κόρη μου την συνέλαβα εντελώς τυχαία δυο μήνες πριν τα 38α γενέθλιά μου. Στο μαιευτήριο με ρωτούσαν όλες πως τα κατάφερα, αν προσπαθούσα πολλά χρόνια, κλπ. Η μαιευτήρας μου ήταν υπέροχη και με καθησύχασε ότι είχε ξεγεννήσει και άλλες υπερπαχύσαρκες γυναίκες.

Επειδή το ήθελα πολύ το παιδί, παρά τις δυσκολίες του να φέρεις μια ψυχή στο κόσμο και να την αναθρέψεις χωρίς τη βοήθεια και τις πλάτες ενός συζύγου, προσπάθησα να τρώω σωστά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου. Πήγαινα σε διαιτολόγο αλλά έκανα τα δικά μου. Εκοψα τον καφέ, το πατέ, τα οστρακοειδή και τα απαστερίωτα τυριά, τις πίτσες, τα Ινδικά και τα Κινέζικα, άρχισα να τρώω πιπεριές και άλλα λαχανικά, πρόσθεσα φρέσκα φρούτα, μείωσα τα λίπη αλλά η σοκολάτα - σοκολάτα! Οπως λέμε στην Αγγλία a little bit of what you fancy does you good! Μετά μερικούς μήνες, δεν μπορούσα πλέον να φάω πολύ γιατί το έμβρυο πίεζε το στομάχι μου και ήμουν πασιχαρής που άφηνα επιτέλους φαγητό στο πιάτο μου. Και χάρη στο παιδί κατάλαβα τί πάει να πει γεύση επιτέλους γιατί, κακά τα ψέμματα, τα φαγητά των σουπερμάρκετ και εστιατορίων είναι παστωμένα στη λίγδα και το αλάτι. (Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο υπέροχο είναι να δαγκώνεις μια τραγανή πιπεριά και να τη γεύεσαι πλήρως!)

Ηθικόν δίδαγμα: μπορείς να κάνεις παιδάκι αν το θέλεις, μπορείς να τα βγάλεις πέρα και δεν θα βάλεις βάρος γιατί είσαι έξυπνη κοπέλλα (έτσι δείχνεις από τη συμμετοχή σου στο φόρουμ) και θα κάνεις το καλλίτερο για σένα και το μωρούλι σου. Οι γυναίκες που βάζουν βάρος είναι συνήθως αυτές που εκμεταλλεύονται την ευκαιρία να φάνε χωρίς τύψεις γιατί τα πεθερικά λένε ότι η έγγυος πρέπει να τρώει για δύο και άλλες ανακρίβειες...

Οσο για μένα και το δακτύλιό μου, ένιωσα το σφίξιμο όταν προσπάθησα να φάω χτες. Από τρεις φέτες μαγειρευτό κρέας και αρκετό πουρέ κατάφερα να φάω 1.5 φέτα κρέας (ψιλοκομμένο ήταν), 3 πηρουνιές πουρέ και μια φετούλα ψωμί (από μπαγκέτα). Ηπια και ένα ποτήρι νερό και έσκασα. Δεν πείνασα για 6 ώρες μετά, αν και από συνήθειο άνοιγα ντουλάπια και ψυγεία να δω τί μπορώ να λαιμαργήσω και τα έκλεινα απογοητευμένη γιατί δεν είχα χώρο να φάω τίποτα!

Μακάρι να αρχίσω να τρώω προσεκτικά, να αλλάξω μυαλά και να πετύχω κι εγώ αυτό που όλοι οι άλλοι εδώ πετυχαίνουν!

Σε ευχαριστώ πολύ για τη συμπαράστασή σου και ελπίζω όλα να σου πηγαίνουν πάντα καλά!

Καλησπερα Τανια:)

την χαρα του να χαιρεσαι ενα σωστο και θρεπτικο φαγητο οπως τα λαχανικα πχ, την νοιωθω πολυ συχνα τελευταιως, απο οταν συνειδητοποιησα κατι ΠΟΛΥ απλο, αλλα πολυ σημαντικο τελικα...
οτι δεν ετρωγα ποτε ιδιαιτερως πολυ, αλλα ετρωγα ιδιαιτερως λαθος....

μολις εβαλα στην διατροφη μου φρουτα και λαχανικα επι μονιμης, καθημερινης βασης, τα υπολοιπα που χωρουσαν στο στομαχι μου ηταν τοσα ωστε να χανω κιλα....αργα , αλλα να χανω...χωρις να στερουμαι τιποτε που ΘΕΛΩ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ να φαω.....συμβαινει ομως ολο και πιο συχνα να θελω τα λιγοτερο παχυντικα τροφιμα ....

ακομα παρατηρησα και το αξιοπεριεργο, οτι δεν ειναι εθιστικο μονο το λιπος η η σοκολατα, αλλα και τα φρουτα και τα λαχανικα...τωρα πια αποζηταω μια ωραια σαλατα η ενα νοστιμο φρουτο ενω παλιοτερα τα ετρωγα σπανια, ενω ετρωγα λιπαρα φαγητα...

Σε ευχαριστω για τις συμβουλες σου περι μητροτητας :) να εισαι καλα και να χαιρεσαι το παιδακι σου. Ο λογος που δεν αποφασιζω να κανω εγω παιδι ειναι, οτι δεν μου αρεσει η ζωη με ενα παιδι...
αν το αποφασιζα, ειλικρινα δεν θα σκεφτομουν τα κιλα που πιθανα θα βαλω...βεβαια αν/οταν το αποφασισω, πιθανοτατα θα ειναι πολυ αργα για να το κανω αλλα αυτη ειναι μια αλλη πονεμενη ιστορια :)

μια χαρα μου φαινεται να συμπεριφερεται ο δακτυλιος σου.
εγω θα προτεινα, αντι να δοκιμαζεις τα ορια του στο ποσο ακομα χωραει, να εκμεταλευτεις το οτι χωραει λιγα και να συνηθισεις αυτες τις ποσοτητες που ειναι κι αυτες που θα σε βοηθησουν να αδυνατισεις...
αλλα κι αν ακομα αρχισει να χωραει περισσοτερα, το γεμιζεις λιγο ακομα και συνερχεται:)

καλη συνεχεια για την προσπαθεια σου
be happy :)

Ε, λοιπόν, δεν θα το πιστέψετε! Εχω κι άλλο ράμμα ξεχασμένο μέσα μου! Και δεν μπορεί να αφαιρεθεί πριν την Τρίτη πλέον. Ε, για όνομα του Θεού, που το έχουν το μυαλό τους αυτοί οι γιατροί; Να αρχίσω να μουτζώνω τον εαυτό μου που δεν περίμενα να κάνω την επέμβαση στην Αγγλία το χειμώνα; Δεν αντέχω πια, όλα τα στραβά σε μένα τύχανε!

για να το καταλαβεις τωρα, μαλλον δε θα ενοχλει πολυ ε? υπομονη μεχρι την επισκεψη στον γιατρο...

geia spou tania eida to mail sou kai mou dhmhoyrgithikan kapioes apories ti ramata sou ebgale ekana kai egv topothetisi daktilioy alla den ebgala ramata ?

Είχα μόνιμα ράμματα που χρειάζονται αφαίρεση (όχι αυτά που απορροφιούνται από τον οργανισμό). Ο λόγος ήταν το πάχος μου και ο φόβος ότι μπορούσαν να σπάσουν πριν τον καιρό τους.

Εν τέλει σήμερα έκανα το 4ο γέμισμα. Εχω συνολικά 6 κ.ε. (στο Γερμανικό δακτύλιο χωρητικότητας 8.5-9 κ.ε.) και είμαι με υγρές τροφές μόνο. Μετά βίας πάει κάτω το νερό/γάλα/χυμός. Αισθάνομαι πολύ πιο ευχαριστημένη αλλά θα κοιτάξω να δω πως τα πάω στις επόμενες μέρες γιατί πάντα μετά το γέμισμα αισθάνομαι περιορισμό και έπειτα όλα πάνε στράφι. Επίσης δεν θέλω να φτάσω στο σημείο να κάνω εμετούς. Εχω χάσει σχεδόν 12 κιλά σε 6 εβδομάδες, οπότε δεν πρέπει να είμαι και αχάριστη. Είμαι περισσότερο ήρεμη και ευχαριστώ πολύ για τη συμπαράσταση που μου πρόσφεραν τα μέλη εδώ.

ας ελπισουμε τα πραγματα να πανε καλα απο δω και περα Τανια...
οσο για τα κιλα που εχασες μεχρι τωρα , ειναι μια χαρα γι αυτο το διαστημα...

ωραία τάνια.
σιγά σιγά θα έρθει το εφυκτό αποτέλεσμα.

Αύριο θα πάω για άδειασμα γιατί έκανα εμετό (βίαιο) μόλις προσπάθησα να φάω κάτι πιο στερεό και εξάλλου ο γιατρός μου θύμωσε που δεν του είπα ότι είχα πρόβλημα και με το νερό. Η μόνη μου δικαιολογία ήταν ότι σαν πρωτάρα δεν ήξερα - τώρα ξέρω!

κουραγιο Τανια.
να εισαι οσο πιο ειλικρινης μπορεις με τον γιατρο σου για να μπορεσει κι αυτος να σε βοηθησει...

Εννοούσα ότι δεν ήξερα να κρίνω πίνοντας λίγο νερό αν ο δακτύλιος ήταν πολύ σφιγμένος ή όχι.

Αστε, πήγα στης μητέρας μου να δω τη θεία μου που ήρθε επίσκεψη, παρασύρθηκα και έφαγα δύο σουβλάκια (καλαμάκια) και μετά... αχ Θεέ μου, τί πόνος ήταν αυτός! Τί αγωνία πάνω από τη λεκάνη! Βρε παιδιά εγώ νόμιζα ότι το πάνω μέρος του στομαχιού θα λειτουργούσε όπως όλο το στομάχι - αποθήκευση φαγητού, διάλυση και χώνευση. Αμ δε! Οταν είναι κλειστό το τούνελ, άστα να πάνε.

Οϊμέ τη συμφορά μου!