βουλιμία και σωστή αντιμετώπιση

eimai 23 xronwn kai edw kai 1.5 xrono peripou pasxw apo psuxogenh boulimia me toulaxiston 3-4 emmetous thn hmera!
exw ftasei se polu asxhmo shmeio,noiwtthw na mhn mporw na brw lush,
exw apeythinthei se 2-3 giatrous alla oloi me eidan apla san ena kalo portofoli me apotelesma oso ekseidikeumenoi ki an htan na me apothisoun!
sas parakalw an gnwrizetai kapoion pou mporei na me boithisei kai na exei tis gnwseis steilte mou epeigontws ena e-mail,menw sthn perioxh ths athinas!
sas euxaristw olous kai pisteyw oti uparxei megalo problhma sxetika me th boulimia alla ligoi einai autoi oi opoioi kseroun kai mporoun na boithisoun pragmatika!
narnia

Quote:

---

Originally posted by narnia
eimai 23 xronwn kai edw kai 1.5 xrono peripou pasxw apo psuxogenh boulimia me toulaxiston 3-4 emmetous thn hmera!
exw ftasei se polu asxhmo shmeio,noiwtthw na mhn mporw na brw lush,
exw apeythinthei se 2-3 giatrous alla oloi me eidan apla san ena kalo portofoli me apotelesma oso ekseidikeumenoi ki an htan na me apothisoun!
sas parakalw an gnwrizetai kapoion pou mporei na me boithisei kai na exei tis gnwseis steilte mou epeigontws ena e-mail,menw sthn perioxh ths athinas!
sas euxaristw olous kai pisteyw oti uparxei megalo problhma sxetika me th boulimia alla ligoi einai autoi oi opoioi kseroun kai mporoun na boithisoun pragmatika!
narnia

---

αγαπητή narnia, μένω και εγώ στην Αθήνα και για να πώ την αλήθεια έψαχνα από την αρχή κάποιο πρόγραμμα που να είναι χωρίς πληρωμή. Και αυτό όχι μόνο λόγω της οικονομικής μου κατάστασης αλλά επίσης γιατί από ότι έχω ακούσει γενικά εκμεταλλεύονται πάρα πολύ αυτές τις καταστάσεις και στην πραγματικότητα αρχίζει μία οικονομική αφαίμαξη χωρίς τέλος. Εγώ απευθύνθηκα στο Ινστιτούτο έρευνας και θεραπείας της Συμπεριφοράς. Μπές στην ιστοσελίδα τους αν μπορείς στο www.ibrt.gr για να μάθεις λεπτομέρειες. Είναι στην πλατεία Κάνιγγος και το τηλέφωνο είναι 210 3840129. Θέλω να ακούσω νέα σου!!! Εγώ γενικά είμαι ευχαριστημένη από τις συνεδρίες που έχω πραγματοποιήσει και είμαι όχι καλά αλλά σε καλό δρόμο.
φιλιά και καλή τύχη. Μή φοβάσαι είμαστε όλοι εδώ για να συμπαραστεκόμαστε ο ένας στον άλλο

Quote:

---

Originally posted by marmade
. Εγώ απευθύνθηκα στο Ινστιτούτο έρευνας και θεραπείας της Συμπεριφοράς. Μπές στην ιστοσελίδα τους αν μπορείς στο www.ibrt.gr για να μάθεις λεπτομέρειες. Είναι στην πλατεία Κάνιγγος και το τηλέφωνο είναι 210 3840129. Θέλω να ακούσω νέα σου!!! Εγώ γενικά είμαι ευχαριστημένη από τις συνεδρίες που έχω πραγματοποιήσει και είμαι όχι καλά αλλά σε καλό δρόμο.
φιλιά και καλή τύχη. Μή φοβάσαι είμαστε όλοι εδώ για να συμπαραστεκόμαστε ο ένας στον άλλο

---

Καλώς ήρθες στην παρεα μας!!!
Είναι πολύ σοβαρά όλα αυτά που μας εγραψες, εκανες πολύ καλά που μπήκες στο forum, θα δεις πως θα εκπλαγεις μολις διαπιστώσεις οτι δεν εισαι τοσο μονη οσο νιωθεις!

Συνεργάζομαι κι εγώ με αυτο το Ινστιτουτο, ειμαι παρα πολυ ευχαριστημένη, ενθουσιασμένη θα έλεγα, ειναι απολύτως δωρεάν και γινεται πού καλή δουλεια.
Πάρε στο τηλέφωνο 210.3840129, πες πως θελεις να ξεκινήσεις συνεδρία με καποιον απο τους ψυχολόγους και θα κανονισετε αμεσα ενα ραντεβου.....ειναι πολυ απλό και πολυ καλο για να ειναι αληθινό, αλλα ειναι πραγματικό και εμένα τουλαχιστον μου εχει δωσει πολλή αισιοδοξία και καθε εβδομαδα περιμένω πως και πως να παω....
Μην διστασεις, πάρε αμέσως τηλεφωνο!!
Περιμένω να μας πεις τι εγινε!

Φιλακια πολλα!!!

Καλημέρα και από μένα!Βρίσκομαι στην Αθήνα και πιθανώς να επισκεφθώ έναν πολύ καλό γιατρό και άνθρωπο ( έτσι μου έχουν πει κάποιοι πρώην ασθενείς του ), εξειδικευμένο πάρα πολύ σε τέτοια θέματα διατροφής.Βρίσκεται στο νοσοκομείο ΥΓΕΙΑ και είναι διευθυντής του τμήματος διατροφολογίας.

Λέγεται : Δρ. Γεώργιος Πανοτόπουλος - Παθολόγος-Διατροφολόγος

Διευθύνει το τμήμα Μεταβολισμού - Διατροφής - Παχυσαρκίας - Ενδοκρινολογίας που βρίσκεται στον 3ο όροφο του νοσοκομείου. Για να κλείσετε παντεβού επικοινωνήστε στο τηλέφωνο 6867935 από τις 8.00 εώς τις 16.00 ή με το τηλεφωνικό κέντρο του ΥΓΕΙΑ 6867000.

Αν τον επισκεφθώ θα σας γράψω εντυπώσεις...

epikoinwnhse mazi moy, mporw na se voithisw.exw ton anthropo soy an pragmatika niwthis oti den paei allo..

κατ'αρχήν καλημέρα σε όλους σας. Ήθελα να γράψω για τις σκέψεις που με απασχολούν τις τελευταίες μέρες. Οι συνεδρίες ψυχθεραπείας συνεχίζουν κανονικά και μπορώ να πώ ότι έχω ανακαλύψει πολλά πράγματα για τον εαυτό μου που δεν φανταζόμουν. Πολλές φορές νιώθω ότι για άλλο θέμα πήγα και τελικά άλλα ανακαλύπτω.....ή μάλλον ανακαλύπτω και άλλα που δεν φανταζόμουν ότι μπορεί να ευθύνονται για το θέμα της βουλιμίας. Το θέμα μου λοιπόν τώρα είναι ότι παρά την γενική βελτίωση που παρουσιάζω τη στιγμή που μου συμβαίνει κάτι δυσάρεστο, αγχωτικό, δύσκολο τέλος πάντων...εγώ καταφεύγω στην παλιά καλή μου συνταγή...στο δίδυμο φαγητό-τουαλέτα. Μετά από συζήτηση με την ψυχολόγο καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι για κάποιο λόγο αντιστέκομαι στη θεραπεία. Και ο λόγος αυτός είναι ότι έχω μέσα στο μυαλό μου μία εικόνα για τον εαυτό μου που θέλω να τη συντηρώ και δεν θέλω να ξεφύγω από αυτή.... έχω δηλαδή μέσα μου τόσο βαθειά ριζωμένη την εικόνα της άχρηστης και της αδύνασμς που στην πραγματικότητα δεν αφήνω εγώ τον εαυτό μου να πιστέψει ότι μπορεί να μάθει να αντιδρά με άλλο τρόπο στις δυσκολίες και το άγχος. Έχω τη μαγική συνταγή από την οποία δεν υπάρχει λόγος να φύγω, αφού με βολεύει....και όσο για την ντριοπή και την αηδία που νιώθω μετά;;; δεν πειράζει έτσι και αλλιώς μου αξίζει.... Έτσι είναι και το καταλαβαίνω όλο και περισσότερο όσο το σκέφτομαι...πώς θα ξεφύγω όμως;;;; πώς θα ξεφύγω από τον κακό μου εαυτό;;;;;;
Δεν μοιάζει με ταινία θρίλερ η ζωή μου τελικά;; Σαν αυτές τις γελοίες ταινίες, που η αλήθεια ποτέ δεν μου άρεσαν, που κάποια δαιμόνια δυναμη έμπαινε σοτ μυαλό κάποιου και καθόριζε τις κινήσεις του......

eimai 23 k zw k gw sto kentro.i ali8ia einai oti proti fora grafo se forum k pragmatika euxomai to min mou na mporite na to deite. epsaxna sto internet na brw mia lisi sto problima mou k etsi brika k esas edw. egw den katalaba kan pws mpika se olo auto to tripaki. twra exei ginei enas faulos kiklos pou de kleinei. 8elw na alla3w ti zwi mou ma tipota de boi8aei.pantou blepw tixous. epsaksa k gw gia boi8eia piga se psixologous psixiatrous psixouerapeutes ola ta dokimasa . kalitera na eixa mousi na parw ena ultrex. sigoura pio ftina 8a mou erxotane. eida gia to kentro pou proteinete k 8elw na rwtisw an sou dinoun xapia. giati ilikrina se kamia periptwsi den 8elw na parw. exw tin entipwsi pws 8a niwsw akoma pio arrwsti k teliwmeni an arxisw na xapakwnomai.

otan ida to forum auto me megali lipi alla k xara diapistwsa pws den eimai moni k oti mporeis na bris endiaferon apo ekei pou den to perimeneis, apo teliws agnwstous etimous na se akousoun k na se katalaboun. poli omorfo!


perimenw mia apantisi gia ta xapia ka8ws k perissoteres leptomeries gia ti 8erapia pou kanoun ekei.

euxaristw poli

Latria καλως ήρθες στην παρέα μας!

Το κέντρο που εγώ έχω αναφέρει, ειναι ινστιτούτο στην ουσία και οι συνεδρίες γίνονται με ψυχολόγους, άρα και δεν παρεχονται χάπια. Παρέχεται ψυχολογική στήριξη σε οποιοδήποτε τομέα την χρειάζεται κανείς, και τρόποι που μπορούμε να αντιμετωπίζουμε οτιδήποτε μας συμβαίνει.
Βρίσκεται στην Αθήνα και αν μενεις κι εσυ Αθηνα, θα σου πρότεινα τουλάχιστον να το δοκιμάσεις...δεν εχεις να χασεις κατι. Εχω μείνει πολυ ευχαριστημένη...

Σου ευχομαι να πανε ολα καλα

Πολλα πολα φιλια!!!

[quote]Originally posted by latria
eimai 23 k zw k gw sto kentro.i ali8ia einai oti proti fora grafo se forum k pragmatika euxomai to min mou na mporite na to deite. epsaxna sto internet na brw mia lisi sto problima mou k etsi brika k esas edw. egw den katalaba kan pws mpika se olo auto to tripaki. twra exei ginei enas faulos kiklos pou de kleinei. 8elw na alla3w ti zwi mou ma tipota de boi8aei.pantou blepw tixous. epsaksa k gw gia boi8eia piga se psixologous psixiatrous psixouerapeutes ola ta dokimasa . kalitera na eixa mousi na parw ena ultrex. sigoura pio ftina 8a mou erxotane. eida gia to kentro pou proteinete k 8elw na rwtisw an sou dinoun xapia. giati ilikrina se kamia periptwsi den 8elw na parw. exw tin entipwsi pws 8a niwsw akoma pio arrwsti k teliwmeni an arxisw na xapakwnomai.

otan ida to forum auto me megali lipi alla k xara diapistwsa pws den eimai moni k oti mporeis na bris endiaferon apo ekei pou den to perimeneis, apo teliws agnwstous etimous na se akousoun k na se katalaboun. poli omorfo!


perimenw mia apantisi gia ta xapia ka8ws k perissoteres leptomeries gia ti 8erapia pou kanoun ekei.

euxaristw poli [/καλή μου μή φοβάσαι. Νομίζω ότι οι περισσότεροι από εμάς δεν θα δεχόμασταν να πάρουμε χάπια. Πράγματι το κέντρο αυτό στο οποίο πηγαίνω και εγώ προσπαθεί να ξεκλειδώσει το άρρωστο κομμάτι του μυαλού σου και όχι να σε ποτίσει με χημικά. Το προτείνω και εγώ ανεπιφύλακτα. Δεν έχω βέβαια θεραπευτεί αλλά είμαι σε΄ενα καλό δρόμο και ύστερα φταίω εγώ και όχι το κέντρο για το ότι ακόμη δεν έχω αλλάξει.....ΝΑ ΤΟ ΠΑΛΙ...πάλι θα κατηγοτήσω αποκλειστικά και μόνον τον εαυτό μου.....για αυτό λέω ότι έχω ακόμη δρόμο μπροστά μου.....Όσο για αυτό που γράφεις...έχεις δίκιο είναι λυπηρό και όπμως τόσο παρήγορο που είμαστε τόσοι πολλοί και τόσο πρόθυμοι να μοιραστούμε τον πόνο μας.....καλή τύχη σου εύχομαι όποως και σε όλους μας.... quote]

Παιδιά καλησπέρα... Είμαι 21 και πάσχω από βουλιμία εδώ και 5 χρόνια περίπου, αλλά το συνειδητοποίησα πολύ αργότερα, όταν σταμάτησα τους εμμετούς γιατί δεν πήγαινε άλλο και πήρα 7 κιλά μέσα σε 3 μήνες, και εδώ και περίπου 1 χρόνο δε μπορώ να τα χάσω! Έχω να πω συγχαρητήρια σε όλες σας που το ψάχνετε και το παλεύετε, πραγματικά μόνο όποιος το έχει ζήσει μπορεί να καταλάβει, πως είναι να ξέρεις ότι έχεις πρόβλημα, να ξέρεις τι πρέπει να κάνεις, και να μη μπορείς να το κάνεις! Να νιώθεις άχρηστος...Μένω εκτός Αθηνών και σκεφτόμουν να επισκεφτώ κάποιο ψυχολόγο, ωστόσο με αυτά που διαβάζω εδώ έχω αρχίσει να αμφιβάλλω αν έιναι λύση, λόγω της εκμετάλλευσης. Έχω ακούσει για κάποια χάπια αντικαταθλιπτικά που ελέγχουν και τη νευρογενή βουλιμία, ξέρετε όμως τι επιτυγχάνεται με αυτά? Συστίνεται ψυχολόγο, η ψυχίατρο?

Quote:

---

Originally posted by depressedkitten
Παιδιά καλησπέρα... Είμαι 21 και πάσχω από βουλιμία εδώ και 5 χρόνια περίπου, αλλά το συνειδητοποίησα πολύ αργότερα, όταν σταμάτησα τους εμμετούς γιατί δεν πήγαινε άλλο και πήρα 7 κιλά μέσα σε 3 μήνες, και εδώ και περίπου 1 χρόνο δε μπορώ να τα χάσω! Έχω να πω συγχαρητήρια σε όλες σας που το ψάχνετε και το παλεύετε, πραγματικά μόνο όποιος το έχει ζήσει μπορεί να καταλάβει, πως είναι να ξέρεις ότι έχεις πρόβλημα, να ξέρεις τι πρέπει να κάνεις, και να μη μπορείς να το κάνεις! Να νιώθεις άχρηστος...Μένω εκτός Αθηνών και σκεφτόμουν να επισκεφτώ κάποιο ψυχολόγο, ωστόσο με αυτά που διαβάζω εδώ έχω αρχίσει να αμφιβάλλω αν έιναι λύση, λόγω της εκμετάλλευσης. Έχω ακούσει για κάποια χάπια αντικαταθλιπτικά που ελέγχουν και τη νευρογενή βουλιμία, ξέρετε όμως τι επιτυγχάνεται με αυτά? Συστίνεται ψυχολόγο, η ψυχίατρο?

---

Η συνειδητοποίηση του προβλήματος είναι το πρώτο βήμα για μια νέα αρχή στην οποία σου εύχομαι κάθε επιτυχία!:starhit:

Εμένα η ψυχολόγος μου με βοηθάει πολύ και δε χρειάστηκε να πάω σε ψυχίατρο, δε θα δεχόμουν και ποτέ να πάρω χάπια για κάτι που πιστεύω πως έχω μέσα μου τη δύναμη να το αλλάξω, εκτός αν είχα κάποια βαριάς μορφής κατάθλιψη. Αν ο ψυχολόγος σου δεν είναι κανένα λαμόγιο (όπως έχω πολλές φορές κι εγώ διαβάσει εδω για κάποιες περιπτωσεις) θα σου συστήσει ο ίδιος, σε περίπτωση που χρειάζεται, συνεργασία με ψυχίατρο. Αλλά ψάξε το πριν πας σε κάποιον, πάρε συστάσεις!

Τα χάπια για τη νευρογενή βουλιμία λέγονται Ladose. Μπορεί να στα χορηγήσει μόνο ψυχίατρος. Είναι ουσιαστικά αντικαταθλιπτικά και ξεκινούν να επιδρούν περίπου 1 μήνα μετά την πρώτη λήψη. Ξεκινάς σταδιακά λαμβάνοντας μισό χάπι και μετά σιγά-σιγά αυξάνεται η δόση, σύνφωνα πάντα με τις οδηγίες του ψυχιάτρου. Εγώ τα ξεκίνηα προχθές.
Θα σας γράφω πώς πάω....αν στο μεταξύ δεν αυτοκτονήσω...

Γεια σου dolphin.:wink2:
Βρίσκεσαι και σε κατάθλιψη αυτόν τον καιρό και σου συνταγράφησε τα ladose,ή μόνο για τη βουλιμία στα έδωσε;

Ποιες είναι οι σκέψεις που κάνεις και σε οδηγούν σε απελπισία,μήπως σκέφτεσαι με τρόπους άκαμπτους πάνω σε ό,τι αντιμετωπίζεις;Δώσε την ευκαιρία στα αντικαταθλιπτικά να δράσουν και προσπάθησε εν τω μεταξύ να σκέφτεσαι θετικά.Όλα θα γίνουν.Εκτός από τον ψυχίατρο έχεις επισκεφτεί και κάποιον ειδικό στις διατροφικές διαταραχές μήπως;

Μου συνέβησαν διάφορα δυσάρεστα και μαζεμένα τον τελευταίο καιρό. Κάθε φορά που κάνω βουλιμικά με πιάνει κατάθλιψη. Δυστυχώς, εμένα τα βουλιμικά μου δε σταματάνε σε 1-2-3 μέρες...Μπορεί να συνεχιστούν και 20 μέρες απανωτά. Οπότε γίνομαι κομμάτια. Δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα, ούτε καν μπάνιο, έχω αυτοκαταστροφκές τάσεις, τάσεις φυγής. Δε θέλω να βγαινω έξω, σκέφτομαι συνέχεια το φαϊ και το πώς κατάντησα έστι το μέχρι πρότινος όμορφο σώμα μου.
Παλιότερα είχα πάει και στο κέντρο διατροφικών διαταραχών ''ΑΝΑΣΑ'', σε ψυχολόγο, σε ειδικό διατροφολόγο-παθολόγο, σε ένα σωρό διαιτολόγους. Δοκίμασα τα πάντα, το πάλεψα χωρίς φάρμακα όσο μπόρεσα, όσο άντεξα. Έκανα λάθη πολλά και ξεροκεφαλιές. Πλέον δε μπορώ, δεν έχω δύναμη να κάνω τίποτα άλλο. Παραιτούμαι και αφήνω τα stedon που παίρνω εδώ και καιρό και τα ladose να δράσουν.

Quote:

---

Originally posted by dolphin
Μου συνέβησαν διάφορα δυσάρεστα και μαζεμένα τον τελευταίο καιρό. Κάθε φορά που κάνω βουλιμικά με πιάνει κατάθλιψη. Δυστυχώς, εμένα τα βουλιμικά μου δε σταματάνε σε 1-2-3 μέρες...Μπορεί να συνεχιστούν και 20 μέρες απανωτά. Οπότε γίνομαι κομμάτια. Δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα, ούτε καν μπάνιο, έχω αυτοκαταστροφκές τάσεις, τάσεις φυγής. Δε θέλω να βγαινω έξω, σκέφτομαι συνέχεια το φαϊ και το πώς κατάντησα έστι το μέχρι πρότινος όμορφο σώμα μου.
Παλιότερα είχα πάει και στο κέντρο διατροφικών διαταραχών ''ΑΝΑΣΑ'', σε ψυχολόγο, σε ειδικό διατροφολόγο-παθολόγο, σε ένα σωρό διαιτολόγους. Δοκίμασα τα πάντα, το πάλεψα χωρίς φάρμακα όσο μπόρεσα, όσο άντεξα. Έκανα λάθη πολλά και ξεροκεφαλιές. Πλέον δε μπορώ, δεν έχω δύναμη να κάνω τίποτα άλλο. Παραιτούμαι και αφήνω τα stedon που παίρνω εδώ και καιρό και τα ladose να δράσουν.

---

Πόσο σε καταλαβαίνω! Έτσι ακριβώς ήμουν, υπήρχα αλλά δε ζούσα,όλος μου ο κόσμος γύρω από το φαγητό και μετά κλάψα για το πώς έχω καταντήσει. Και κάθε μέρα 3-4 βουλιμικά επεισόδια.
Κι όμως είμαι σήμερα εδώ και μπορώ να σου πω όχι ότι τα έχω ξεπεράσει αλλά έχουν περιοριστεί σε 3-4 επεισόδια περίπου ανά εξάμηνο. Το φαντάζεσαι? αυτό που ήταν μία ολόκληρη μέρα της ζωής μου, έγινε 1 φορά το εξάμηνο! Ξέρω ότι είναι δύσκολο στη φάση που είσαι να το πιστέψεις, κι εμένα αν μου έλεγαν τότε ότι θα φτάσω στη σημερινή κατάσταση θα γελούσα, ήμουν πεπεισμένη ότι δεν έχω τη δύναμη να το προσπεράσω, πως είναι πιο δυνατό από εμένα. Κι όμως....μπορεί να πόνεσα, να έκλαψα αλλά ως επί το πλείστον ξέφυγα από τα δίχτυα αυτού του διαόλου που λέγεται βουλιμία. Κι αφού τα κατάφερα εγώ να φτάσω εδώ, γιατί όχι κι εσύ και όλος ο κόσμος που αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα? και θα ακολουθήσουν οι μέρες που όλο αυτό θα ανήκει στο παρελθόν και θα έχουμε βγει δυνατές και περήφανες για τον εαυτό μας. Μην το βάζεις κάτω, μάζεψε τα κομμάτια σου και προσπάθησε ξανά....για εσένα!
Ελπίζω να σε βοηθήσουν και τα χάπια στην αντιμετώπιση του προβλήματος. Καλή δύναμη! :starhit:

Πώς τα κατάφερες να νικήσεις τη βουλιμία? Πήρες χάπια?

Quote:

---

Originally posted by dolphin
Πώς τα κατάφερες να νικήσεις τη βουλιμία? Πήρες χάπια?

---

Για τι χάπια μιλάτε;Για όποια χάπια και να μιλάτε όμως,τι να κάνουν τα χάπια,ρε παιδιά;;;;;;;;;;;;;;!!!
OΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ,ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΡΕΙΑ!
Το τραγούδησε κι η Χαρούλα,ντεεε!...Όποιος υπήρξε βουλιμικός, ξέρει πολύ καλά ότι μαγικά χάπια και φίλτρα δεν υπάρχουν.
Η θεραπεία είναι μέσα στο κεφάλι μας και την ψυχή μας.

Όχι dolphin μου, χωρίς χάπια. Με τη βοήθεια ψυχολόγου και βρίσκοντας τη δύναμη μέσα μου, προσπαθώντας να με πείσω ότι δεν το αξίζω αυτό και ότι μπορώ όπως έμαθα να ζω με τη βουλιμία έτσι να μάθω να ζω χωρίς αυτή. Ο πρώτος καιρός ήταν δύσκολος....αρχικά σταμάτησα τους εμετούς, ό,τι θα έτρωγα ακόμα και αν έφτανε τις 10.000+ θερμίδες θα έμενε μέσα μου, θα δεχόμουν τις συνέπειες των πράξεων μου....πέθαινα από τις ενοχές,πήρα 10 κιλά αλλά ξέφυγα από το λούκι των καθημερινών εμετών. Βλέποντάς με να παίρνω κιλά σιγά σιγά έκοψα και τις πολυφαγίες και υιοθέτησα ένα σωστό διαιτολόγιο.

Ήθελα να ΖΗΣΩ επιτέλους, να έχω τη ψυχική και σωματική δύναμη που μου στερούσε η βουλιμία, είχα σιχαθεί πλέον αυτήν την κατάσταση, η ζωή μου ήταν φαί-εμετός και φτου και απ'την αρχή μέχρι που είπα και αυτήν τη φορά το εννοούσα το "ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ".

Δε λέω ότι νίκησα τη βουλιμία, καθώς όπως είπα και παραπάνω ακόμα έχω κάποια επεισόδια μια στο τόσο, αλλά νιώθω καλά για ό,τι κατάφερα μέχρι τώρα, φτάνοντας σε ένα σημείο που δε μπορούσα να διανοηθώ ότι θα φτάσω.

Pretty Woman δε γνωρίζω να σου πω για τα χάπια,νομίζω είναι ελαφριάς μορφής αντικαταθλιπτικά αλλά δεν παίρνω κι όρκο!!! Μην απορρίπτουμε όμως και το ενδεχόμενο να βοηθούν κάποιους ανθρώπους. ;)

Πράγματί είναι στο μυαλό παιδιά... Έχω αρχίσει να το ψάχνω μόνη μου, πριν επισκεφτώ ψυχολόγο,κάνοντας ερωτήσεις στον εαυτό μου.. Όταν τρώω, γιατί τρώω? Η αλήθεια είναι πως δεν το κάνω όταν έχω νεύρα κλπ, αλλά κυρίως όταν βαριέμαι, όταν δεν έχω κάτι άλλο τόσο ενδιαφέρον να κάνω, η όταν θέλω απλά να νιώσω καλά εκείνη τη στιγμή. Από αυτή την απάντηση συνειδητοποίησα πόσο δυσαρεστημένη είμαι με τη ζωή μου! Και πόσο η ίδια σαμποτάρω τον εαυτό μου, με θεωρώ παχουλή, ότι θα γίνω ακόμα περισσότερο γιατί δεν μπορώ να κάνω τίποτα σωστά, και συμπεριφέρομαι έτσι. Η αλήθεια είναι πως σε αυτό το κομμάτι,μπορεί να βοηθήσει όντως κάποιο αντικαταθλιπτικό. Αλλά νομίζω είναι καλύτερο αυτό που προτείνατε, ο ψυχολόγος, η αναζήτηση του προβλήματος πίσω από τη βουλιμία και η επίλυση του. Ουφ...

Quote:

---

Originally posted by depressedkitten
η αναζήτηση του προβλήματος πίσω από τη βουλιμία και η επίλυση του

---

όλα ξεκινούν από αυτό! Δεν είναι απλά τρώω πολυ και αντιμετωπίζω το γεγονός λανθασμένα, αλλά ΓΙΑΤΙ το κάνω αυτό και αφού απαντήσεις στο "γιατί" να βρεις τρόπους να αλλάξεις αυτά που σε ενοχλούν.
depressedkitten σου εύχομαι να τα καταφέρεις μόνη σου! Καλή δύναμη και καλή επιτυχία!:smilegrin:

teri mou dineis kouragio me ta logia sou.
Prin 1 mhna peripou anakalupsa auto to forum kai ksekinhsa agwna kata ths voulimias, meta apo 6 xronia (oso toulaxston to suneidhtopoihsa). Telika omws pali epesa se voulimika epeisodia. Mporei oxi toso suxna, alla epesa. Toulaxiston mou dineis kouragio, oti estw ki an elattwnontai, auto apotelei proodo. Elpizw na sunexistei auth h proodos, ki as uparxoun pou kaipou ta voulimika.

Pantws autes tis meres pou den ekana voulimika epeisodia, hmoun polu enthousiasmenh kai uperhfanh gia ton eauto mou pou sigkratiomoun. Ta voulimika mou xalasan ligo thn psuxologia, alla elpizw na vriskw sunexws th dunamh na sunexisw ton agwna.

Pantws, otan eimai spiti monh mou h' otan vgainw den me pianoun voulimika. Sunithws auta proerxontai meta apo parees pou kanw spiti kai perisseuoun faghta kai gluka. Otan oloi feygoun, paramenoun ola sto trapezi kai einai san na me fwnazoun.. Se auto den mporw na antistathw..

Skeftika na kanw kati allo apo edw kai pera. Se tetoies periptwseis, dhladh otan mou menoun spiti faghta kai gluka, na ta petaw amesws molis feugei o kosmos. Etsi ki alliws otan katafeugw se voulimika, pali san na ta petaw einai. Einai amartia kai h skepsh kai h praksh, alla prokeimenou na exoun apotelesma, den me noiazei..

Elpizw kai euxomai kapoia stigmh na ta kataferoume oloi mas...

masta στο θέμα της βουλιμίας έχω καταλήξει ότι θέλει αργά και σταθερά βήματα. όσες φορές απαίτησα από τον εαυτό μου να τα κόψω εντελώς, έκανα μια τρύπα στο νερό, γιατί αυτά φυσικά επανερχόντουσαν, απογοητευόμουν με τον εαυτό μου που δεν ανταποκρινόταν στις προσδοκίες μου και δως του πάλι βουλιμικά!!

Οπότε, η ελάττωση του αριθμού των επεισοδίων αρχικά ανά ημέρα, μετά ανά βδομάδα, κλπ δε μπορεί παρά να αποτελεί πρόοδο! και όπως διαπίστωσες κι εσύ, όλο αυτό λειτουργεί ενθαρρυντικά και αρχίζεις να ανακτάς τις σωματικές και ψυχικές σου δυνάμεις. Μακάρι να είμαστε σε θέση να βρίσκουμε τη δύναμη να αντιστεκόμαστε για όσο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα γίνεται,βρίσκοντας άλλους πιο λειτουργικούς τρόπους να ξεσπάμε για όσα μας προβληματίζουν.... αυτό θέτω σαν προσωπικό μου στόχο.

Χμμμ....το να πετάς το φαγητό ίσως βοηθήσει αρχικά αλλά αναρωτιέμαι αν είναι η απάντηση στο πρόβλημα ή απλά αποφεύγεις να το αντιμετωπίσεις. Κάποιος με φυσιολογική στάση απέναντι στο φαγητό δε θα λειτουργούσε έτσι φαντάζομαι...και ο δικός μας στόχος δεν είναι να λειτουργούμε "φυσιολογικά"?! Αφού θα σε βοηθήσει κάνε αυτό αρχικά, μέχρι να ξεφύγεις για κάποιους μήνες από τα βουλιμικά και όταν νιώσεις ότι έχεις τη δύναμη να αντισταθείς στη θέα του extra φαγητού, το σταματάς.

Η ευχή σου,ευχή όλων μας!!! :blush:

Masta κι εγώ στον αγώνα μου με την βουλιμία, κάθε φορά που έχω συγκέντρωση στο σπίτι, ή φιλοξενώ κόσμο στο σπίτι, και άρα τα ντουλάπια μου και το ψυγείο μου είναι εφοδιασμένα με "λιχουδιές" με το που μείνω και πάλι μόνη μου στο σπίτι, "καθαρίζω" τα ΠΑΝΤΑ ώστε να επαναφέρω ντουλάπια και ψυγείο στην αρχική κατάσταση των τελείως απαραίτητων... Αυτά είναι σίγουρα βουλιμικά τα οποία σε όλη την προσπάθεια αποθεραπείας μου δεν έχω καταφέρει ακόμα να σταματήσω... Πρέπει κι εγώ να πάρω απόφαση σε πρώτη φάση να τα πετάω στα σκουπίδια, πριν τα πετάξω στο στομάχι και ύστερα στην λεκάνη... Και εννοείται ότι στόχος είναι να συνυπάρχεις στο ίδιο σπίτι με κάθε λογής λιχουδιές... Όπως κάθε άνθρωπος... Βήμα βήμα όλα θα θεραπευτούν.
Καλή μας επιτυχία

Lupamai na ta petaw, alla toulaxiston san arxh prepei na to parw apofash na ta petaw..
Elpizw na petuxei..

για σας κορίτσια!masta συμφωνώ με αυτή την στρατηγική που σκέφτηκες.εγώ μια ζωή θυμάμαι τον εαυτό μου να αδειάζει το πιάτο του ντε κ καλά για να μην πεταχτεί,η να νιώθω τρελές τύψεις όταν έβλεπα φαγητό να σπαταλάτε η να χαλαλιέται κ εξακολουθώ καμιά φορά να σκέφτομαι έτσι. κ είναι υποκρισία εκ μέρους μου αν το σκεφτείς γιατί έχω αδειάσει στην τουαλέτα ποσότητες φαγητού που θα τάιζες ένα λόχο για χρόνια.
σκέψου οτι την κυριακή μαγείρευα κ 'εριξα κάτω κ έσπασα μερικά αυγά.κ αισθαν΄΄ομουν άσχημα κ έλεγα καλύτερα να τρώγαμε έξω για να μείνει φαγητο στο ψυγείο για αυριο ναχει η μαμά μου να μαγειρέψει(΄λες κ δεν μπορεί να πάει για ψώνια που ε΄ναι το αγαπημένο της χόμπυ. παραλογισμός στο φουλ) .κ άγχος κακό που κατάστρεψα τα αυγά . κ πόσες φορές έχει χάσει ώρες κ ώρες η μαμ΄΄α μου να ψωνίζει κ να μαγειρεύει κ πόσα από αυτά τα φαγητά έχω βγάλει χωρίς παρόμοιες ενοχές.οτι ναναι. καλύτερα να πετάμε το φαγητό,η να το δ΄νουμε κάπου αλλού.παρά να το πετάμε στο στομάχι μας.