φόβος

Γνωρίζω κοπέλες που έχουν προκαθορίσει τη ζωή τους εξαιτίας μίας μακροχρόνιας σχέσης, πιστεύοντας πως δε θα ανοιχτούν ποτέ ξανά και σε κανέναν, πως δε θα μπορέσουν να ξανανιώσουν άνετα με κάποιον,δε θα μπορέσουν να ξαναερωτευτούν και γιαυτό προτιμούν να μείνουν μόνες τους. Από την άλλη δεν αντέχουν τη μοναξιά, θέλουν να παίρνουν αλλά δεν μπορουν να δώσουν γιατί φοβούνται, είναι μπερδεμένες κι έχουν πολλά στο μυαλό τους.

Σε κάθε ερώτηση η απάντηση είναι: ΔΕΝ ΞΕΡΩ!

Είναι μελαγχολικές, δε βλέπουν μέλλον σε οτιδήποτε, χάνουν τα ενδιαφέροντά τους, αλλάζουν διαθέσεις συνεχώς και παραμένουν σιωπηλές.

Πνίγουν όποιο συναίσθημα, αρνιούνται ότι αγαπάνε, ότι δένονται, ότι σε έχουν ανάγκη...

θέλω να δηλώσω:

Κουβαλάτε προηγούμενες εμπειρίες αλλά ΜΗΝ ΚΟΛΛΑΤΕ!!!!

Μην τις αφήνετε να σας κουβαλάνε αυτές και να σας οδηγούν στο φόβο! Μην τις αφήνετε να σας πλακώνουν και να μην σας αφήνουν να αναπνεύσεται, να συνεχίσετε να ζήτε. Μην αφήνεται τη μελαγχολία και τη νοσταλγία να σας παγώνουν τα χέρια. Μην γενικεύετε μια αρνητική εμπειρία σε όλες αυτές που περιμένουν να τις ζήσετε. Μην τα βλέπετε όλα δύσκολα.


ΑΦΕΘΕΙΤΕ


ευχαριστώ

αγαπητε μου OneiroPaul....μαλλον τα χεις παρει με καποια κοπέλα....ε?

να σου πω οτι απο τη μια καταλαβαινω την αγανακτηση σου, απο την άλλη καταλαβαινω κ την κοπέλα...αυτη που φοβάται ...καποτε ισως να χα κ εγω ενα τετοιο κομματι μεσα μου.της συστολης, του φοβου...εχω να σου πω πώς για μενα ειναι λογικο να υπάρχει ενας φοβος κ ενα κρατημα....αλλα οχι μονιμα. οποιος θελει να μεινει στον φοβο/στο παρελθον συνειδητα ή οχι επιλεγει να μεινει πισω.στάσιμος.

οποιος παλευει να ανατρεψει μια τετοια κατάσταση που στην τελικη δεν τον αφορα αμεσα...ουσιαστικα μενει πισω κ αυτος.κ το επιλεγει.

αυτή τη στιγμή είναι η κάποια, άλλη φορά είναι κάποια άλλη, οι περισσότερες κοπέλες που προσωπικά έχω γνωρίσει κάπου κολλάνε, μαζεύονται, παρετούνται! Και ηλικιακά μιλάμε για 20-25 χρονών κοπέλες που είναι θαρρείς κι έχουνε ζήσει τόσα πολλά που έχουν διαμορφώσει ήδη άποψη για όλα η οποία συνήθως είναι κάθετη, απόλυτη και φυσικά αρνητικη!

Γερνάνε πριν την ώρα τους, δε γελάνε, κουράζονται πολύ εύκολα, βαριούνται, μισούν τη ζωή, κρύβονται πίσω από τα κατεβασμένα πατζούρια, πίσω από τον δίσκο δερβιρίσματος, πίσω από τον ίδιο τους τον εαυτό.

Κούραση-νύστα-βαρεμάρα-μονοτονία-μοναξιά-μελαγχολία-ανασφάλεια-φόβος ΚΕΝΟ

Το μόνο που θέλουν είναι να τις καταλάβει κάποιος, χωρίς όμως αυτές να του εξηγήσουν προηγουμένως...

Quote:

---

Originally posted by Sofia
οποιος παλευει να ανατρεψει μια τετοια κατάσταση που στην τελικη δεν τον αφορα αμεσα...ουσιαστικα μενει πισω κ αυτος.κ το επιλεγει.

---

πιστεύεις ότι δεν ανατρέπεται???

ε καμια φορα ας ακολουθησουμε την καρδια και οχι τη λογικη δεν κακο
να μεινει πισω σε τι στις εξελιξεις?ισως ταλαιπωρηθει αλλα εξαρταται .το ποσο σημαντικο θεωρει το προσωπο αυτο...αν αξιζει να περιμενει και να το παλεψει.. το καλο πραγμα αργει να γινει καμια φορα ...ο επιμενων νικα ..με την προυποθεση οτι υπαρχει ενα ενδιαφερον ομως και οτι το κολλημα/φοβια ειναι το παρελθον
η προσπαθεια παντως δεν εβλαψε κανεναν
τι να πω .. οπως το βλεπει ο καθενας
γκουντ λακ :)

πιστεύω πώς οποια θελει να μεινει κολλημενη στο παρελθον θα μεινει...οτι κ αν κανεις.Γιατι το θεμα ειναι δικο της κ οχι δικο σου...

Είναι κακό να είσαι ανυπόμονος(όχι πιεστικός)

και είναι κακό να έχεις απαιτήσεις(μη λεκτικές κυρίως)???

OneiroPauL, καταλαβαίνω τι εννοείς και νομίζω δεν είναι και μυστικό. Αρκετές κοπέλες κολλάνε με πρώην τους και συνήθως άμα τους γνωρίζεις αναρωτιέσαι... το \'χουν χάσει τελείως μερικές; μιλάω για φίλες μου τώρα και όχι γενικές αερολογίες. Δεν θα σχολιάσω καν όταν αυτός ο πρώην ήταν και ο \"πρώτος\" τους... dramafest μετά.

με μας γιατί δε συμβαίνει κάτι τέτοιο? Προσωπικά όταν είμαι με κάποια, έιμαι εγώ κι αυτή και τίποτα άλλο..

και κάτι παλιό αλλά πάντα επίκαιρο:

Σε σας

Έρχεστε , μ\'αναστατώνεται
φεύγεται πάλι
Από το πουθενά
στο πουθενά γυρνάτε
Κι εγώ πριν, μετά
και πάντα μόνος
Μοιράζομαι τις σκέψεις μου
με μένα
Τα ωραία λόγια μου σας
τ\'ακούω μόνο εγώ
Σε ένα άδειο δωμάτιο
Γεμάτο συναισθήματα
Η αγκαλία μου
θα σας ακολουθεί
όπου κι αν είστε

Κι εμένα τι μου μένει?
Μια ανάμνηση
να παίρνει φωτιά
καθώς θα σβήνω.

Quote:

---

Originally posted by Manos88
Δεν θα σχολιάσω καν όταν αυτός ο πρώην ήταν και ο \"πρώτος\" τους... dramafest μετά.

---

dramafest....xaxa....συγγνωμη, αλλα μου φανηκε πολυ καλο αυτο....

ναι,ναι...ειναι ετσι πολλες φορες....

OneiroPauL, δεν ξέρω. Ο συναισθηματικός κόσμος ανδρα-γυναίκας είναι τελείως διαφορετικός... τρέχα γύρευε... ίσως να ναι και κοινωνικό δηλαδή το όλο θέμα \"παρθενιάς\" που κάνουν όλοι και όλες λες και θα κατέβει ο πάπας να τους φιλμάρει όταν το κάνουν...

Ονειροπόλε...προφανώς πέσαμε σε ύφαλο?

Αν είσαι σε τέτοια κατάσταση, φύγε όσο είναι νωρίς.
Πολλές κοπέλες κολλάνε με τους πρώην μέχρι να βρουν αυτό που θα τις ΞΑΝΑ κολλήσει. Είναι θέμα εγωισμού και μόνο.

Αν είσαι εκεί, προφανώς δεν ήσουν ο τύπος που θα την ξεκόλαγε.

Δεν αξίζει να ασχολείσαι. Άντε γι\' άλλα....

Φίλε OneiroPauL ...χωρίς να είμαι απόλυτη, θα συμφωνήσω με την Θεοφανία.
Έπεσες μάλλον για άλλη μια φορά σε ...περίπτωση!!! Don\'t give up hope!!! Που θα πάει, κάποια στιγμή θα την βρεις την κατάλληλη!

Εχεις δοκιμασει αυτα ακριβως που γραφεις εδω τωρα σε εμας, να τα συζητησεις ανοιχτα με την κοπελα σου?
Δεν ζεις, πες της, φοβασαι, μενεις αγκυλωμενη στα παλια...ολα αυτα που ηδη ανεφερες.Θες να σε καταλαβω απολυτα αλλα χωρις να δινεις κανενα σημαδι! Δεν ξερεις τι θέλεις αλλά όλο θέλεις.
Στο προτεινω αυτο, διοτι στη θεση σου, ΜΟΝΟ αν εκανα μια ΑΜΕΣΗ περα για περα κουβεντα, να εξηγησω πως εχουν μεσα μου τα πραγματα στο προσωπο που με ενδιαφερει, πως νιωθω με την συμπεριφορα του, πως την βιωνω, θα μπορουσα να αποφασισω ποια σταση να κρατησω, να φυγω ή να μεινω.
Αν μπορω να επικοινωνήσω με τον άλλο, αν δω οτι Μ ΑΚΟΥΕΙ, οτι τον ενδιαφερει να ακουσει, τοτε θα εδινα ευκαιρια στη σχεση μας.

Γιατί, στην εποχή που ζούμε πιστεύει κανένας στην παρθενιά όπως ήταν παλιότερα;
Ή στο γάμο θα έχει πρόβλημα με το σεντόνι;
Οι ρόλοι έχουν αλλάξει, οι άντρες περιμένουν να τους διεκδικήσουν πλεον, άσε που δεν ξέρεις τι θα σου βγεί!
Στα 20 - 25 δεν ξέρουν τι ζητάνε, όσους κ ας έχουν αλλάξει.
Προσωπικά προτιμώ να είμαι μόνη μου, παρά να την πέσω σε άντρα, γιατί μετά τον πιάνει κ η φοβία, που ποιος ξέρει τι σκέφτεται το μυαλό του.
Κούραση-νύστα-βαρεμάρα-μονοτονία-μοναξιά-μελαγχολία-ανασφάλεια-φόβος ΚΕΝΟ γιατί;
Γιατί δεν ξέρουν τι τους γίνεται κ το κόλλημα είναι στο μυαλό τους!

Ναι,πολλές φορές το κόλλημα είναι η άλλη όψη του φόβου αλλά αυτό σε ότι αφορά μόνο την επιφάνεια των πραγμάτων,καθαρά το συμπεριφορικό επίπεδο δηλαδή.Οι αιτίες μπορεί να είναι πολύ βαθύτερες και νομίζω ότι στον έρωτα αξίζει κανείς να προσπαθεί να προσεγγίσει τον άλλον ολόπλευρα και όσο το δυνατόν πιο βαθιά.Όχι ότι αυτό του διασφαλίζει την \"επιτυχία\" αλλά μπορεί να καταλάβει καλύτερα ότι το κόλλημα της άλλης ή του άλλου είναι περισσότερο ένα ψυχικό πρόσχημα.Πίσω απο αυτό δε μπορεί να εμπλέκονται παράγοντες όπως η οικογένεια,κοινωνικά δεδομένα και σε μικρότερο βαθμό προηγούμενες εμπειρίες.....

Η επικοινωνία.......ανάμεσα σε ένα ζευγάρι προυποθέτει και αντιπαράθεση/έκθεση βαθύτερων βιωμάτων...ώστε να έρθει η κατανόηση.Αυτό το βρίσκει κανείς μπροστά του σε όλα τα επίπεδα της σχέσης απ το καθαρά πλατωνικό-συναισθηματικό εώς το σεξουαλικό......Άν κάποιο άτομο μας ενδιαφέρει πολύ....τότε στο βωμό της \"κατάκτησης\" του οφείλουμε να θυσιάσουμε την προσοχής μας,την υπομονή μας και κυρίως ένα διεισδυτικό ενδιαφέρον που πρωτού αγκαλιάσει ακόμα το κορμί του υποψήφιου συντρόφου θα αγκαλιάσει ολόπλευρα την προσωπικότητα του.

Όλες οι περιπτώσεις δεν είναι ίδιες (ακόμα και αν εμφανίζουν μια τυπικά όμοια συμπεριφορά) και αξίζει λίγο να σταθούμε στην ιδιαιτερότητα κάθε ανθρώπου.Μιας και υποτίθεται ότι αυτή η ιδιαιτερότητα/μοναδικότητα μας μαγνήτισε.Και κάτι ακόμα.Το κόλλημα δεν είναι προνόμιο μόνο των γυναικών.......;)

Quote:

---

Originally posted by PSYCHOANS
Ναι,πολλές φορές το κόλλημα είναι η άλλη όψη του φόβου αλλά αυτό σε ότι αφορά μόνο την επιφάνεια των πραγμάτων,καθαρά το συμπεριφορικό επίπεδο δηλαδή.Οι αιτίες μπορεί να είναι πολύ βαθύτερες και νομίζω ότι στον έρωτα αξίζει κανείς να προσπαθεί να προσεγγίσει τον άλλον ολόπλευρα και όσο το δυνατόν πιο βαθιά.Όχι ότι αυτό του διασφαλίζει την \"επιτυχία\" αλλά μπορεί να καταλάβει καλύτερα ότι το κόλλημα της άλλης ή του άλλου είναι περισσότερο ένα ψυχικό πρόσχημα.Πίσω απο αυτό δε μπορεί να εμπλέκονται παράγοντες όπως η οικογένεια,κοινωνικά δεδομένα και σε μικρότερο βαθμό προηγούμενες εμπειρίες.....

Η επικοινωνία.......ανάμεσα σε ένα ζευγάρι προυποθέτει και αντιπαράθεση/έκθεση βαθύτερων βιωμάτων...ώστε να έρθει η κατανόηση.Αυτό το βρίσκει κανείς μπροστά του σε όλα τα επίπεδα της σχέσης απ το καθαρά πλατωνικό-συναισθηματικό εώς το σεξουαλικό......Άν κάποιο άτομο μας ενδιαφέρει πολύ....τότε στο βωμό της \"κατάκτησης\" του οφείλουμε να θυσιάσουμε την προσοχής μας,την υπομονή μας και κυρίως ένα διεισδυτικό ενδιαφέρον που πρωτού αγκαλιάσει ακόμα το κορμί του υποψήφιου συντρόφου θα αγκαλιάσει ολόπλευρα την προσωπικότητα του.

Όλες οι περιπτώσεις δεν είναι ίδιες (ακόμα και αν εμφανίζουν μια τυπικά όμοια συμπεριφορά) και αξίζει λίγο να σταθούμε στην ιδιαιτερότητα κάθε ανθρώπου.Μιας και υποτίθεται ότι αυτή η ιδιαιτερότητα/μοναδικότητα μας μαγνήτισε.Και κάτι ακόμα.Το κόλλημα δεν είναι προνόμιο μόνο των γυναικών.......;)

---

respect

Quote:

---

Originally posted by PSYCHOANS
Μιας και υποτίθεται ότι αυτή η ιδιαιτερότητα/μοναδικότητα μας μαγνήτισε.

---

αυτο νομιζω πως ειναι μια παραδοχη, δεν ειναι απαραιτητα έτσι.

κ μιας κ μας απασχολει ο ανθρωπος που μας ελκυει, πώς φερεται, πώς αντιδρα, τί τον κρατά πισω, τί τον βασανιζει, ας δουμε και τον εαυτο μας, αντιστοιχα. τί κανουμε εμεις, τί περιμενουμε, ποιες οι προσδοκιες μας, πώς εμπλεκομαστε συνεχως σε μια κατάσταση που φαινεται να εχει αν μη τι άλλο κοινα γνωρισματα (περα απο τη διαφορετικοτητα που ετσι κ αλλιως φερουμε)...κλπ.

Quote:

---

Originally posted by weird
Εχεις δοκιμασει αυτα ακριβως που γραφεις εδω τωρα σε εμας, να τα συζητησεις ανοιχτα με την κοπελα σου?
Δεν ζεις, πες της, φοβασαι, μενεις αγκυλωμενη στα παλια...ολα αυτα που ηδη ανεφερες.Θες να σε καταλαβω απολυτα αλλα χωρις να δινεις κανενα σημαδι! Δεν ξερεις τι θέλεις αλλά όλο θέλεις.
Στο προτεινω αυτο, διοτι στη θεση σου, ΜΟΝΟ αν εκανα μια ΑΜΕΣΗ περα για περα κουβεντα, να εξηγησω πως εχουν μεσα μου τα πραγματα στο προσωπο που με ενδιαφερει, πως νιωθω με την συμπεριφορα του, πως την βιωνω, θα μπορουσα να αποφασισω ποια σταση να κρατησω, να φυγω ή να μεινω.
Αν μπορω να επικοινωνήσω με τον άλλο, αν δω οτι Μ ΑΚΟΥΕΙ, οτι τον ενδιαφερει να ακουσει, τοτε θα εδινα ευκαιρια στη σχεση μας.

---

ναι έχω δοκιμάσει...καταλήγοντας να μονολογώ και να κουράζομαι ψυχικά! Την άφησα να βρει από εδώ και πέρα μόνη της τη θέλει κι αν είναι θα με ψάξει...το έκανε ήδη...να δούμε που θα πάει.

Δεν είμαστε και πολύ καιρό μαζί.. 2 βδομάδες μόνο, αρκετός καιρός για μένα ώστε να δεθώ καθώς είμαστε όλη μέρα μαζί, κοιμόμαστε μαζί, πήγαμε και στη θάλασσα για 2 μέρες μαζι!

peace

Quote:

---

Originally posted by PSYCHOANS
Ναι,πολλές φορές το κόλλημα είναι η άλλη όψη του φόβου αλλά αυτό σε ότι αφορά μόνο την επιφάνεια των πραγμάτων,καθαρά το συμπεριφορικό επίπεδο δηλαδή.Οι αιτίες μπορεί να είναι πολύ βαθύτερες και νομίζω ότι στον έρωτα αξίζει κανείς να προσπαθεί να προσεγγίσει τον άλλον ολόπλευρα και όσο το δυνατόν πιο βαθιά
αιτιες υπαρξιακες, και αλλες....βαθιες. Που αλλου αξιζει να ριχτουμε σ ολο το βαθος της ψυχης μας και της ψυχης του αλλου αν οχι στον ερωτα? Ποσο ομορφα εκφραζεσαι και ποσο συμφωνω μαζι σου! .Όχι ότι αυτό του διασφαλίζει την \"επιτυχία\" αλλά μπορεί να καταλάβει καλύτερα ότι το κόλλημα της άλλης ή του άλλου είναι περισσότερο ένα ψυχικό πρόσχημα.Πίσω απο αυτό δε μπορεί να εμπλέκονται παράγοντες όπως η οικογένεια,κοινωνικά δεδομένα και σε μικρότερο βαθμό προηγούμενες εμπειρίες.....

Η επικοινωνία.......ανάμεσα σε ένα ζευγάρι προυποθέτει και αντιπαράθεση/έκθεση βαθύτερων βιωμάτων...ώστε να έρθει η κατανόηση.
Αυτην την εκθεση φοβομαστε και τρεμουμε, ενοψει μιας σχεσης επιδερμικης, ετσι οπως βολευει καλυτερα για να μην αντικριζουμε ουτε τον εαυτο μας στα σημεια εκεινα που δεν αντεχουμε, να μην ξεγυμνωνομαστε.

Αυτό το βρίσκει κανείς μπροστά του σε όλα τα επίπεδα της σχέσης απ το καθαρά πλατωνικό-συναισθηματικό εώς το σεξουαλικό......Άν κάποιο άτομο μας ενδιαφέρει πολύ....τότε στο βωμό της \"κατάκτησης\" του οφείλουμε να θυσιάσουμε την προσοχής μας,
Την προσοχη μας, τον χρονο μας, προκειμενου να ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ, να κατανοησουμε βαθια τον αλλον..

την υπομονή μας και κυρίως ένα διεισδυτικό ενδιαφέρον
Διεισδυτικο ενδιαφερον, ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ του αλλου.

που πρωτού αγκαλιάσει ακόμα το κορμί του υποψήφιου συντρόφου θα αγκαλιάσει ολόπλευρα την προσωπικότητα του.
Πολλοι αγκαλιαζουν το κορμι, το μερος, και νομιζουν οτι αγκαλιαζουν το ολον, την προσωπικοτητα, την ψυχη.

Όλες οι περιπτώσεις δεν είναι ίδιες (ακόμα και αν εμφανίζουν μια τυπικά όμοια συμπεριφορά) και αξίζει λίγο να σταθούμε στην ιδιαιτερότητα κάθε ανθρώπου.
Αξιζει να σταθουμε στην ιδιαιτεροτητα του καθενος, κατι που προυποθετει την ικανοτητα μας να τον ΒΛΕΠΟΥΜΕ περα απο την εικονα του που πλαθουμε βασει των αναγκων και των προβολων μας.

Μιας και υποτίθεται ότι αυτή η ιδιαιτερότητα/μοναδικότητα μας μαγνήτισε.
Συχνα, βλεπουμε θολα τον αλλον, στο περιγραμμα του. Δεν νιωθουμε την μοναδικοτητα του, δεν την γνωρισαμε ποτε. Μπορει ο αλλος να εξατομικευει τυχαια εναν ροολο που ειχαμε ηδη ετοιμασει στο κεφαλι μας πριν τον ερχομο του. Αξιζει ομως να σκυψεις και να δεις αυτην την ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑ. Αλλιως θεωρω, τιποτα δεν γνωρισες απο τον ερωτα, πλανηθηκες, χαμενος μεσα στο εγω σου.

Και κάτι ακόμα.Το κόλλημα δεν είναι προνόμιο μόνο των γυναικών.......;)

---

κάποια αποσπάσματα από το βιβλίο: \"Όταν έκλαψε ο Νιτσε\" του Ίρβιν Γιάλομ

(λόγια του Νιτσε):

Aναλύστε βαθύτερα τα κίνητρα σας. Θ\'ανακαλύψετε ότι κανείς ποτέ δεν κάνει κάτι αποκλειστικά για τους άλλους. Κάθε πράξη έχει ως τελικό αποδέκτη τον εαυτό μας. Σας εκπλήσσει αυτή η παρατήρηση? Ίσως περνούν από το νου σας αυτοί που αγαπάτε. Σκάψτε βαθύτερα και θα μάθετε ότι δεν αγαπάτε αυτούς: Αυτό που αγαπάτε είναι τα ευχάριστα αισθήματα που αυτή η αγάπη παράγει σε εσάς. ΑΓΑΠΑΤΕ ΤΟΝ ΠΟΘΟ, ΟΧΙ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΠΟΘΟΥ.

(...)

Ο σεξουαλικός πόθος είναι κατά βάθος πόθος για ολοκληρωτική κυριαρχία πάνω στο πνεύμα και το σώμα του άλλου.

(...)

Ο \"εραστής\" δεν είναι κάποιος που \"εράται\": Αντίθετα στοχεύει στην αποκλειστική κτήση του αγαπημένου προσώπου. Επιθυμία του είναι να αποκλείσει ολόκληρο τον κόσμο από ένα πολύτιμο αγαθό. Δεν αγαπά τον κόσμο, αντίθετα είναι εντελώς αδιάφορος για τ\'άλλα ζωντανά.

(...)

Ειναι παράξενο, αλλά ακριβώς τη στιγμή που, για πρώτη φορά στη ζωή μου, αποκαλύπτω τη μοναξιά μου σε όλο της το βάθος, σε όλη την απόγνωση, την ίδια ακριβώς στιγμή, η μοναξιά διαλύεται.

.-(τελεία και πάυλα)

προτεινω κ τα μαυρα φεγγαρια του έρωτα...απο τα αγαπημενα μου βιβλια....

επείδη με έπιασε ένας οίστρος παραθέτω και τα παρακάτω(παλιά μεν):

Kάνεις ό,τι κάνεις
Κάνεις στην άκρην περάσω
κι όταν πάω να περάσω
στη μέση μπαίνεις

Κάνεις αστεία να γελάσω
κι όταν πάω να γελάσω
να κλάψω περιμένεις

Κάνεις να μάθεις αν σ\'αγαπώ
κι όταν σου λέω : Σ\'αγαπώ
δεν το καταλαβαίνεις

Κάνεις εσύ να μ\'αγαπήσεις
κι όταν πάω να σε δεχτώ
τα χέρια μού δένεις

Κάνεις στην καρδιά μου να μπεις
κι όταν εγκατασταθείς
από μόνη σου βγαίνεις

Κάνεις να βγεις απ\'την πόρτα
κι όταν σ\'ανοιγώ να φύγεις
στην πόρτα μένεις

Κάνεις ό,τι κάνεις
εσύ θα με πεθάνεις
γιατί επιμένεις να ΄μ\'αρρωσταίνεις??


Η δική μου αγκαλιά(πιο πρόσφατο)

Κάθε αγκαλιά
γεμίζει κι αδειάζει
μένει μονάχη της
σε κρεβάτια αδειανά.

Τα βράδυα ξενυχτά
κι άδεια είναι πάλι
το πρωί όταν ξυπνα.

Βγαίνει στους δρόμους
και μια άλλη αγκαλιά αναζητά
μα συνέχεια πάνω σε τοίχους χτυπά.

Κάθε αγκαλιά
ανοίγει και κλείνει,
από μόνη της ξέρει να συγχωρά,
όλο το κόσμο μέσα χωρά,
μα κανείς δεν τη δέχεται
τη δική μου αγκαλιά.

thank u

ΕΡΩΤΑΣ
(Οι βαθυτεροι μηχανισμοί του ως απάντηση στο «γιατί να μπαίνω στην ταλαιπωρία?»)

…αισθάνομαι μοναδικός
…όλες οι νοηματοδοτήσεις μου αλλάζουν
…αποδίδω απόλυτη δύναμη στον ΆΛΛΟΝ
…μεταβάλλομαι, αγγιζω νέα, αγνωστα για μενα κομμάτια μου
…η σεξουαλικότητα δεν επικεντρώνεται μόνο στα ευάισθητα όργανα
…μπορω να γινω βίαιος νιώθοντας ότι ο άλλος με «αποσπά» από ότι ημουν μεχρι τώρα

…εγκαταλέιπω το κέντρο μου, το τοποθετώ στον Αλλον, αφήνω τις γνωστές μου θεσεις και συνεταγμένες υπαρξης
…αρνούμαι να καλύψω τον φόβο της προσωπικής μου ανάπτυξης αποδεχωμενος την προκατάληψη και τους ισοπεδωτικούς νόμους της συνηθισμένης κοινωνικης ζωης= υπερασπίζομαι την εσώτερή μου πραγματικότητα
…επανακτω το σώμα μου, αισθάνομαι ότι με βλέπουν, γινομαι «πραγματικός μεσα στα χέρια του Άλλου
…εξευρευνω τη ζήλεια μου- την παιδική μου ανάγκη για πρωτογενή αγαπη ανευ όρων
…αντιμετωπίζω τον φόβο του να εκφράζω τα συναισθήματά μου
…εξευρευνω τη ματαιότητα-= πηγαινω προς τον Αλλον με όλα μου τα μεσα, ωστόσο στον έρωτα, ποτε δεν τον συναντω πραγματικά.
…ΕΡΩΤΑΣ ΟΤΑΝ ΒΓΑΙΝΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΛΟΓΩ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΩΝ ΣΟΥ
…μειόνωντας τον Αλλον για να κατακτήσεις την υποκειμενικότητά του.
…εντονη ανάγκη επιβεβαίωσης
…σχέσεις εξάρτησης-εξουσίας-ακραία ζηλια, κακοποίηση, θυμος κυριαρχία,βια= προβάλλοντας συνασθήματα της δικής μου «σκιας»που γεννήθηκαν όταν οι πρωτες μου αναγκες δεν καλυφθηκαν.
…διατηρωντας «νεκρες σχεσεις»= δεν καταλαβαινω ότι η ασφαλεια και η πραγματωση του εαυτού μου συνιστουν δυο ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ αναγκες που δεν μπορουν να υποκαταστησουν η μια την άλλη.
…το συνδρομο του Δον Ζουαν
…-----------------------------------------------
ερωτας= διαχυση, προβολη, συμπληρωματικότητα, απωλεια οριων
αγαπη= διαφοροποίηση, ορια, παράλληλες πορείες, ατομική ανάπτυξη
…η σχεση περιλαμβανει και την αγάπη και διαφέρει από την κατάσταση του έρωτα, υπάρχει το «εμεις» κι ενας χωρος αναμεσα μας(ορια) , ενας χώρος οπου αναπτύσσεται η κοινή διαδικασία μας.
…στι σχεση, απευθύνομαι Σ ΕΣΕΝΑ κι όχι μονο στον ρόλο σου , ανηκεις στην εξωτερικη πραγματικότητα κι όχι μονοο στην φαντασια μου και σε ότι προβάλλω επάνω σου, εχεις τη δικη σου ζωη.
…το να «σχετιζομαι» είναι κατι πολύ περισσότερο από το να αποπλανώ, δεν υπαρχει απόλυτη αναγκη να γινουμε «ένα»
…ερωτας(διαχυση)(αρχη της σχεσης, προβαλλω πανω σου δικα μου αποξενωμένα κομμάτια) και αγαπη( σχηματισμος οριων- διαφοροποιηση) δυο διαφορετικες καταστάσεις που όταν συνδυαστούν , συνυπάρχουν οι ισορροπίες τους, απαρτίζουν τη σχέση.
Σχετική ιστοσελίδα : http://www.petrostheodorou.gr/eyes-gr-jpg-bc/
Τα βρήκα σχετικά με το θεμα μας και πολύ ενδιαφέροντα!

very good!

Quote:

---

Originally posted by OneiroPauL

Quote:

---

Originally posted by weird
Εχεις δοκιμασει αυτα ακριβως που γραφεις εδω τωρα σε εμας, να τα συζητησεις ανοιχτα με την κοπελα σου?
Δεν ζεις, πες της, φοβασαι, μενεις αγκυλωμενη στα παλια...ολα αυτα που ηδη ανεφερες.Θες να σε καταλαβω απολυτα αλλα χωρις να δινεις κανενα σημαδι! Δεν ξερεις τι θέλεις αλλά όλο θέλεις.
Στο προτεινω αυτο, διοτι στη θεση σου, ΜΟΝΟ αν εκανα μια ΑΜΕΣΗ περα για περα κουβεντα, να εξηγησω πως εχουν μεσα μου τα πραγματα στο προσωπο που με ενδιαφερει, πως νιωθω με την συμπεριφορα του, πως την βιωνω, θα μπορουσα να αποφασισω ποια σταση να κρατησω, να φυγω ή να μεινω.
Αν μπορω να επικοινωνήσω με τον άλλο, αν δω οτι Μ ΑΚΟΥΕΙ, οτι τον ενδιαφερει να ακουσει, τοτε θα εδινα ευκαιρια στη σχεση μας.

---

ναι έχω δοκιμάσει...καταλήγοντας να μονολογώ και να κουράζομαι ψυχικά! Την άφησα να βρει από εδώ και πέρα μόνη της τη θέλει κι αν είναι θα με ψάξει...το έκανε ήδη...να δούμε που θα πάει.

Δεν είμαστε και πολύ καιρό μαζί.. 2 βδομάδες μόνο, αρκετός καιρός για μένα ώστε να δεθώ καθώς είμαστε όλη μέρα μαζί, κοιμόμαστε μαζί, πήγαμε και στη θάλασσα για 2 μέρες μαζι!

peace

---

Δεν ειναι ολες οι κοπέλες ετσι, βασικα για καποιο λογο (χμμ) επιλεγεις εσυ κοπελες που ειναι σε τετοια φαση.
Και δευτερον, το θεμα ειναι η θεση των δικων σου οριων απο εδω και περα. Μεχρι που και τι θα ανεχτεις!
Ευχομαι ολα να εχουν αισια εκβαση.

ευχαριστώ ρε (διαδικτυακέ) φίλε! ;)

Quote:

---

Originally posted by weird
Και δευτερον, το θεμα ειναι η θεση των δικων σου οριων απο εδω και περα. Μεχρι που και τι θα ανεχτεις!
Ευχομαι ολα να εχουν αισια εκβαση.

---

να την παίρνει τηλέφωνα ο πρώην της όταν είμαστε μαζί το ανέχεσαι????

Δεν θέλω να σου κάνω τη θεία Θεοφανία και να σου πω ότι στα έλεγα......(την έκανα όμως)......

Ο πρώην της γιατί παίρνει τηλέφωνο? Εκείνη πως το δικαιολογεί αυτό?

για να τη βρίσει! εκείνη δεν το δικαιολογεί...

Φίλε ονειροπόλε, έχω να σου πω πως χτες είχα έναν άγριο τσακωμό με το φίλο μου, ακριβώς για τον ίδιο λόγο!

Είχα μια σχέση η οποία τελείωσε πριν οκτώ χρόνια. Ο πρώην φίλος μου δεν ξεπέρασε ποτέ τον χωρισμό. Κατά διαστήματα λοιπόν μου στέλνει διάφορα μνμ, αλλά δεν ασχολούμαι πέρα από μια ευγενική απάντηση. Αυτό που σου λέω συμβαίνει σπάνια. Χτες το βράδυ λοιπόν είχα μια κουβέντα με τον φίλο μου γι αυτή την κατάσταση και με τα πολλά του λέω, \"για να μη με πρήζεις κάθε φορά έχω αλλάξει όνομα στο κινητό του και απλά δεν ασχολούμαι\".
Περιττό να σου πω πως έχουμε γίνει @@@@@!

Εγώ δεν τρέφω το παραμικρό συναίσθημα γι αυτό το άτομο και ο μονδικός λόγος που του απαντώ είναι γιατί πέρασα τρία χρόνια μαζί του και είναι ένα κομμάτι της ζωής μου.
Ο φίλος μου δεν μπορεί να το καταλάβει με τίποτα αυτό.
Μήπως και η δική σου περίπτωση είναι η ίδια?

Να σημειώσω πως όταν είχαμε χωρίσει πριν κάτι αίώνες, με έπαιρνε επί μήνες και με έβριζε, μέχρι που με έψαχνε ένα χρόνο μετά στο νησί που έκανα διακοπές.
Μήπως είναι τέτοια η περίπτωση της φίλης σου και δεν πρέπει να ανησυχείς άδικα?

τέτοια δείχνει να είναι...ελπίζω να τα βρείτε όπως κάναμε κι εμείς χθες! ;)

Χα χα!!!! Τέλεια!

Το ελπίζω, γιατί είναι πραγματικά άδικο μιας και δεν τρέχει τίποτα!

Η θεία Θεοφανία έπεσε τελικά έξω....(Ευτυχώς).....

όταν είσαι σωστός απέναντι στον άλλον, η σχέση θα σε δικαιώσει...είμαι σίγουρος για αυτό!

Ξέρεις τι γίνεται?
Μερικές φορές είναι δύσκολο, όσο και να θέλουμε, να δειξουμε στον άλλον τα αισθήματα μας, για τους πρώην εννοώ. Μπορεί σε μας να έχει τελειώσει, αλλά ο άλλος από φόβο και ανασφάλεια να μην το καταλαβαίνει.
Μόνο και μόνο λογικά να το σκεφτεί κάποιος, καταλήγει πως αν εγώ ή η κοπέλα σου στην προκειμένη, μας είχε απομείνει κάτι από τους πρώην θα είμασταν εκεί, (στην περίπτωση που ο άλλος είναι διαθέσιμος όπως φαίνεται......)

τα ίδια λέτε! :P

σωστός! ;)

τώρα που τα ξανασκέφτομαι:

1) Mένουνε στην ίδια γειτονιά

2)Αυτή έχει ένα δικό τoυ playstation οπότε κάποια στιγμή πρέπει να βρεθούνε για να του το επιστρέψει

3)Κι όταν της λέω να του πει ότι είναι με άλλον, μου τα μασάει και μου λέει ΘΑ το ξεκαθαρίσω, δωσε μου χρόνο.