Με πολύ υπομονή και κουράγιο όλοι εδώ πιστεύουμε ότι θα εκπληρώσουμε τους στόχους μας.Εύχομαι να είσαι από τους πρώτους που θα το καταφέρουν. Έτσι και αλλιώς 13 κιλά δεν είναι πολλά. Να είσαι καλά και να πιστέυεις στις δυνάμεις σου.
Printable View
Με πολύ υπομονή και κουράγιο όλοι εδώ πιστεύουμε ότι θα εκπληρώσουμε τους στόχους μας.Εύχομαι να είσαι από τους πρώτους που θα το καταφέρουν. Έτσι και αλλιώς 13 κιλά δεν είναι πολλά. Να είσαι καλά και να πιστέυεις στις δυνάμεις σου.
Κατα την ταπεινη μου αποψη οι ανθρωποι που εθιζονται σε κατι για να ευχαριστησουν τον εαυτο τους ειναι πολλοι. Εμεις στο φαι, αλλοι στα ψωνια, αλλοι στο σεξ, αλλοι σε αλκοολ. Ολοι καπου ξεσπαμε παντως. Εγω μολις πριν ενα μηνα συνηδειτοποιησα οτι το φαγητο το εχω συνδυασει με ολα τα συναισθηματα που ανεφερες (αγχος,στεναχωρια, ανια κλπ)
Θα σε συμβουλευα να ξεχασεις οτι εκανες διαιτα παλια. Να θεωρησεις οτι ξαφνικα ξυπνησες και θελεις να κανεις κατι για πρωτη φορα και να γινει σωστα . Εγω δεν εχω κανει ποτε διαιτα και κανω πρωτη φορα τι θα με συμβουλευες για να ειναι και η τελευταια φορα που κανω διαιτα?
Οι αδυνατες φιλες μου οταν βγαινουμε εξω τρωνε ακριβως οπως εγω και πινουν το ιδιο. Απλα προσεχουν τον υπολοιπο καιρο. Εκτος απο την κολλητη μου. Εχει υψος 1,60 και ειναι 57 κιλα αλλα θεωρει τον εαυτο της παχυ. Κανει μονιμως διαιτα δεν τρωει λιπαρα γλυκα παγωτα δεν πινει αλκοολ. Ολο ψητα και σαλατες. Η μητερα της ειναι κοκαλλιαρα και ακωλη. Η φιλη μου επειδη εχει λιγο πιο πεταχτο πισινο θεωρει τον εαυτο της παχυ.Ο καθενας με τα προβληματα του. Εγω παντως δεν τις ειπα οτι πηγα σε διατροφολογο. Θα με κοροιδευε οτι δινω τζαμπα λεφτα αντι να ραψω το στομα μου....
need2loose καλώς ήρθες στην παρέα μας,αν και δυσκολη εποχή γιατί με τις διακοπες εχουμε όλοι αποσυντονιστει!!!!!!χα!χα!Που θα παει ,θα μαζευτουμε σιγα -σιγα και θα μπουμε σε σειρα!!!!Καλη επιτυχια στον "αγώνα σου"!!!ΦΙΛΙΑ!!
Υ.Γ Καλά ο μπαμπας ειναι SUPER ,να τον χαιρεσαι!!!!!!!!
Εχω ενα μηνα αλλα δεν εχω χασει πολλα 2 κιλα και δεν εχω ζυγιστει αρκετο καιρο. Οταν την κανω ακριβως οπως μου λεει ειμαι χορτασμενη και χανω απο 1-2 κιλα το πολυ την βδομαδα. Το φτιαχνουμε μαζι το διαιτολογιο και ξερω οτι μεταβολιζω 1700 θερμιδες (καλο ειναι αυτο ε?) Το προγραμμα λεει 5 γευματα αλλα εκει ειναι που τα χαλαω. Μου ειναι δυσκολο να μπω σε προγραμμα. Και δεν με βοηθανε και στο σπιτι καθολου αλλα αυτο ισως να ειναι και δικαιολογια. Το πρωι τρωω γαλα με δημητριακα στο δεκατιανο ενα κουλουρι η ενα φρουτο κατι ελαφρυ τελος παντων. Το μεσημερι κανονικο φαγητο σωστα συνδιασμενο και σαλατα το απογευμα καποιο παγωτο 0% λιπαρα η φρουτο η γιαουρτι η τοστ και το βραδυ συνηθως η μιση ποσοτητα απο το μεσημεριανο. Σε κεντρο μεσογειακης διατροφης εχω παει και μετρανε το ποσοστο λιπους στο σωμα μου. Το καλο ειναι οτι παντα ημουν δυσκοιλια αλλα απο τοτε που αρχισα το εντερο μου λειτουργει σωστα. Αγορασα και ενα βηματομετρητη αλλα δεν ειχα ορεξη να βγω για περπατημα .Τωρα που γραφω μου την βιδωσε και παω καμια βολτα δεν ειμαι και πολυ καλα...
Φιλια κρατα γερα!
Μολις γυρισα και με χαροποιησε πολυ η απαντηση σου. Επειδη οπως ειπα δεν εχω ξαναμπει σε αυτη τη λογικη δεν ηξερα οτι ειναι καλος ο μεταβολισμος μου δλδ δεν ειχα συνηδειτοποιησει πιο σωστα. Τα λογια σου ειναι πολυ ενθαρρυντικα και με βοηθανε αυτη τη στιγμη που (νομιζω) πειναω να συγκρατηθω και να ασχοληθω με κατι αλλο. Εκανα χρηση και το βηματομετρητη και αν και ξερω οτι δεν ενδιαφερει κανεναν αυτο εγω θα το γραψω για παρτη μου.
Ετρεξα 2 γυρους μονο αλλα περπατησα αρκετα συνολικα:
8786 βηματα
300 kcal
21,6 gr
4,64km
Προς το παρων δεν ειμαι καθολου φιλη μαζι του (τον εαυτο μου) και νιωθω πως οι προσπαθειες που κανω δεν θα εχουν αποτελεσμα. Σημερα πηγα παλι για τρεξιμο αλλα αυριο θα παω στη διατροφολογο να με ζυγισει και με επιασε αγχος. Νομιζω δεν εχω πεσει καθολου απο τα 90 κιλα. Δεν βλεπω καμια διαφορα και ας χανω τονους ιδρωτα απο πανω μου με τοσο περπατημα και τρεξιμο.... Με εχει παρει απο κατω .... Αν της ζητουσα να με ζυγισει καθε 3 μερες αντι για 7 θα ηταν βλακεια?.... Δεν νιωθω καλα δεν νιωθω οτι μπορω να αντεξω 7 μερες συνεχομενη διαιτα..... Για αυτο και εδω και εναμησι μηνα που εχω αρχισει εχω χασει μονο 2 κιλα!!! Γιατι κανω διαιτα 3 μερες την τεταρτη κανω "break" και ξανα 3 μερες....
οχι γλυκια μου..εχε στο νου σου οτι θα ζυγιστεις, την μερα που κανεις το break και δεν θα παραστρατεις..και εγω το ειχα αυτο το προβλημα..δεν μπορουσα να κανω μονη μου διαιτα , ηθελα καποιον να με ζυγιζει καθε 3 μερες..αλλα δεν ειναι ετσι..σκεψου οτι δεν θα χεις καποιο ατομο μια ζωη πανω απο το κεφαλι σου..να σκεφτεσαι την 3η μερα που παραστρατεις, οτι σε 4 μερες απο κεινη την μερα θα ζυγιστεις και σκεψου ποσο χαρουμενη θα γινεις αν η ζυγαρια σε δειξει πιο κατω!..συλλογισου ολους τους λογους που σε κανουν να θες να χασεις βαρος και οραματισου το επομενο καλοκαιρι εσενα να σαι αδυνατη στην παραλια και να καμαρωνεις για τον εαυτο σου..και θα μου πεις, τι σου λεω τωρα, ε?το επομενο καλοκαιρι?..και ομως περναει τοσο μα τοσο γρηγορα ο καιρος..μην χανεις αλλο χρονο σε διαιτες και αρνητικες σκεψεις..κανε μια διαιτα και να ναι η τελευταια και η καλυτερη..υπομοη και δυναμη να χεις...και να σκεφτεσαι ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΘΕΤΙΚΑ και το ομορφο αποτελεσμα που θα χεις!..
φιλια!
need2loose Kαλημέρα!!βρε μάτια μου πού έκανες τεστ δυσανεξίας;πώς γίνεται και πόσο
κόστισε;ευχαριστώ κούκλα
ok ευχαριστώ αλλά πού το έκανες;;διεύθυνση;;μάκια και πάλυ ευχαριστώ
πάλι ευχαριστώ
Ζυγιστηκα επεσα 1 κιλό. Τελικα συμφωνησαμε καθε 3- 4 μερες ζυγισμα . Μου ειπε οτι θα γινει πιο αυστηρη μαζι μου... και οτι αυτο το κανουν σε ατακτα παιδακια τοσο συχνο ζυγισμα. Αλλα μου ειπε θα ειναι προσωρινο μολις χασω 2 -3 κιλα λιπος θα ξαναγυρισουμε καθε 7 μερες...
Φιλια
Της ειπα οτι μου φαινεται βουνο μια ολοκληρη βδομαδα και να ζυγιζομαι καθε 3 - 4 μερες καλυτερα .Απλα γελασε και ειπε αυτο το κανουμε σε παιδακια ατακτα που δεν μπορουν να συγκρατηθουν και εγω της απαντησα δεν πειραζει και εγω ενα παιδακι ειμαι οχι ατακτο αλλα διαταραγμενο :PPPP Δεν ξερω ολα μεσα στο μυαλο μου ειναι και επειδη ειμαι πολυ κυκλοθυμικη αλλες φορες δεν βγαζω απ'το μυαλο μου το φαγητο και αλλες φορες μου ειναι πιο ευκολο...
Θα δουμε....
Φιλια
need2loose γεια σου κι απο μένα!
Ελειπα διακοπές και ειχα να μπω 20 μέρες σχεδόν στο forum.. διαβασα οσα έγραψες και αναγνώρισα μέσα στα λόγια σου τον εαυτό μου... Ταυτίστηκα όσο δεν φαντάζεσαι με όσα έγραψες περί party και αποχωρισμού φαγητών κλπ...
Πόσο δίκιο έχεις σε όσα εγραψες.. Αν μπορέσω να συνειδητοποιήσω κι εγώ ότι δεν ερχεται το τέλος του κοσμου κάθε φορά που είναι να ξεκινήσω δίαιτα και να σταματήσω να τρώω σαν υστερικη...
Ελπίζω ότι τώρα που ξεκινησα με διατροφολόγο να μπω σε μια σειρα... και να αρχίσω κι εγω να σκεφτομαι σαν αδύνατη... :-) Γιατί και αυριο και μεθαύριο θα υπάρχει φαί γύρω μου....
Φιλιά!
need2loose καλημέρα!!
πού το έκανες πουλάκι μου το τεστ δυσανεξίας διεύθυνση;από Αθήνα είσαι;
φιλάκια
se ευχαριστώ
ρε παιδιά ξέρει κανείς (ή έχει κάνει και ο ίδιος) κανένα γιατρό που να κάνει τεστ δυσανεξίας στην Αθήνα κέντρο ή βόρεια προάστεια;;
need2loose
συμφωνω σε ολα μαζι σου, εκτος απο αυτα τα "ταχα"..
εγω νομιζω οτι δεν ειμαστε αγχωμενοι, θλιμμενοι, η βαριομαστε, "ταχα" αλλα πραγματικα μας συμβαινει..
και πραγματικα, φαινεται οτι ο μονος τροπος που ξεραμε για ανακουφιση(ισως απο τοτε που το μονο μας προβλημα ηταν η πεινα, και μολις μας εδινε το γαλα μας η μαμα μας, δεν υπηρχαν προβληματα στον κοσμο)ηταν το φαγητο....
ο ευκολος και σιγουρος τροπος...
απλα ηρθε ο καιρος να ενηλικιωθουμε (εστω και λιγο πριν τα γεραματα) και να παρουμε την ευθυνη του εαυτου μας στα χερια μας...να βρουμε τι ΑΚΡΙΒΩΣ ειναι αυτο που θελουμε οταν καταφευγουμε στο φαι για ανακουφιση, και να παρουμε ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ και οχι το ευκολο υποκαταστατο...
κι εγω καπως ετσι οπως εσυ εχω αποφασισει να το αντιμετωπισω, αλλοτε καλα αλλοτε οχι και τοσο, αλλα ειμαι σιγουρη πια οτι αυτη ειναι η λυση για μενα...
και γω πιστευω οτι δεν εχω το θαρρος να μεγαλωσω και τιμωρω τον εαυτο μου με τον πιο λαθος τροπο..του δειχνω απεραντο μισος για κατι ανουσιο ουσιαστικα..που ειναι μονο μεσα στο μυαλο μου..κανω πρωταρχικο σκοπο της ζωης μου την διαιτα, την οποια διαιτα η οποια ειναι πολυ ευκολο να εφαρμοστει και να πετυχει(με μαθηματικη ακριβεια) αν εχεις την καταλληλη ψυχολογια..αν αισθανομαι καλα, τα καταφερνω..ειδαλως, με τιποτα..
οσο θυμαμαι τον εαυτο μου, ετρωγα παντα για λαθος λογους..απο αννοια, απο στενοχωρια, απο ενταση..ποτε για τον πραγματικο λογο που επρεπε να φαω: επειδη πεινουσα δηλαδη!..και οταν ενιωθα πραγματικη πεινα, τον τιμωρουσα παρα πολυ ασχημα..τον αφηνα νηστικο..
μια φορα μονο προσπαθησα να με αγαπησω (με την παραλληλη βοηθεια χαπιων) και μονο τοτε καταλαβαινα την πραγματικη αναγκη μου για τροφη αφου εκανα μια υποσυνειδητη προσπαθεια να σεβαστω τις αληθινες μου επιθυμιες και κατ'ε[εκταση τον εαυτο μου..να με αγαπησω δηλαδη..
η διαιτα, η τροφη, το ποσο θα φαω, το τι θα φαω και γενικα ολα αυτα ειναι συνεχεια μεσα στο μυαλο μου..με επηρεαζουν..με καθοριζουν ισως(εστω για ορισμενες στιγμες)..και για να σας πω την αληθεια θεωρω οτι ποτε δεν θα γινω καλα 100%..ειναι μια κατασταση που με στιγματιζει 3,5 χρονια τωρα..υπαρχουν διακυμανσεις ψυχολογικες αλλα η εννοια ειναι εκει..σε οποιοδποτε πεσιμο μου, με κυνηγαει ολο αυτο και το βουλικο(σχετικα προσφατο) παρελθον μου..
αλλα εω αρχισει να συμβιβαζομαι με την ιδεα..δεν μισω πλεον τον εαυτο μου(ουτε και τον αγαπω θα ελεγα, απλα σεβομαι πολυ περισσοτερο απο πριν καποιες επιθυμιες του..ισως η σταδιακη βελτιωση και η υπομονη με βγαλουν απο ολο αυτο το τρυπακι που η ιδια εχω πλασει..η υπομονη ειναι ο μονος συμβουλος..υπομονη και πιστη σε μενα..στον εαυτο μου που τοσο εχω μισησει και παραγκωνισει..ξεροντας οτι του κανω κακο και επιλεγοντας να το συνεχιζω..
τωρα πλεον συνεχιζω τον δρομο που αρχισα..χωρις βουλιμικα, χωρις κρισεις..με συνεση και με απωτερο στοχο να με αγαπησω ολοκληρωτικα..
Αφορμη για να αρχισω την διαιτα ηταν η μονιμη κουβεντα των γονιων μου να χασω τα κιλα που εχω παρει. Η αιτια οτι θελω να νιωσω ομορφη οπως θεωρουν τα προτυπα που μας εχουν περασει για το τι ειναι ομορφο και να γινω κοινωνικα αποδεκτη απο ολους. Να μην χρειαζεται να δειχνω καθε φορα οτι εχω χιουμορ και νοημοσυνη για να με συμπαθησουν. Και να μου αρεσω.
Αυτό για τις θετικά διατυπωμένες φράσεις το έχω ακούσει κι εγώ (απ'την αδερφή μου, που κάνει γιόγκα, άσχετο!). Πιστεύω ότι μας βοηθάει να αποκτάμε και να διατηρούμε μια θετική εικόνα για τον εαυτό μας. Αν δεν ενθαρρύνουμε τον εαυτό μας δεν θα πιστέψουμε ποτέ σ'αυτόν. Και όντως, ό,τι λες πολλές φορές στο τέλος το πιστεύεις. Έτσι ξεκίνησα κι εγώ, λέγοντας ότι δεν ξανακάνω δίαιτα (με την κλασική έννοια του όρου) και σιγά-σιγά το πίστεψα. Επίσης, έκοψα αυτή την άθλια συνήθεια που είχα να κοιτάω στον καθρέφτη και να επισημαίνω τι δε μ'αρέσει. Να κοιτάμε στον καθρέφτη και να χαιρόμαστε γι'αυτό που βλέπουμε, για τον άνθρωπο που έχουμε μπροστά μας. Κι αυτό που είπε η sweet για ενηληκίωση, το βλέπω μπροστά μου κάθε μέρα! Ήρθε ο καιρός να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας! Δυναμικά!!
συμφωνω με ολα αυτα απολυτα,,ο τροπος που σκεφτομαστε ειναι καθοριστικος..υπαρχει ανθυποβολη αυτων που λεμε και στο τελος αυτοματα τα πιστευουμε..απο μικρη το κανω αυτο..οταν ελεγα, δεν θα γραψω σε αυτο το τεστ, δεν εγραφα γιατι δεν αφηνα υποσυνειδητα εστω τον εαυτο μου να αξιοποιησει ολες τις δυνατοτητες του(και το αντιθετο βεβαια)..ολα ειναι στο μυαλο μας..π.χ κανω ενα βουλιμικο και λεω: ειμαι παχια τωρα ισα με 20 φορες..στο τελος το πιστευω και οντως μου φαινομαι παχια ..που εδω που τα λεμε οσο και να φας, σε μια μερα δεν παχαινεις!!!..αυτο προσπαθω να καταπολεμησω..την αρνητικη σκεψη που συνεχεια με διακατεχει!
need2loose, πόσες αλήθειες έγραψες στο post σου... Ακόμα και πρίν τα γράψεις ολα αυτά, διαβάζοντας και μόνο το "ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟ ΟΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ" στην υπογραφή σου, σου έβγαλα το καπέλο!
Κι εγώ πιστεύω ακράδαντα αυτά που γράφεις για την πίστη στον εαυτό μας, και κατ΄επέκταση πιστεύω και το ίδιο για τη ζωή. Αυτό που περιμένεις από τη ζωή, αυτό θα σου δώσει. Αν βλέπεις τη ζωή με αισιοδοξία, περιμένεις και αγωνίζεσαι για επιτυχίες τότε θα έρθουν.. αν είσαι απαισιόδοξος και κάθε πρωί τα βλέπεις όλα μαύρα τότε και η ζωή μαύρα θα σου τα φέρει!
Γι΄αυτό παιδιά ξυπνάτε πάντα με χαμόγελο, αφήνετε πίσω τις αποτυχίες και τις στεναχώριες και ζήστε την κάθε ημέρα σαν την πρώτη ημέρα της υπόλοιπης ζωής σας! Διάβασα κάπου οτι η μόνη διαφορά του επιτυχημένου από τον αποτυχημένο είναι ότι ο επιτυχημένος συνέχισε και ξαναπροσπάθησε μετά τις αποτυχημένες του προσπάθειες... ενω ο αποτυχημένος απλά σταμάτησε μετά την πρώτη αποτυχία...
αν ξυπναμε και ευγνωμονουμε τον θεο που μπορεσαμε να ξυπνησουμε και παραλληλα ξεκιναμε την ημερα με ενα χαμογελο σε εμας τους ιδιους, τοτε πιστευω πως τιποτα δεν μπορει να παει στραβα..ειμαστε ανθρωποι και εχουμε το δικαιωμα να κανουμε λαθη..το θεμα ειναι ομως να μαθαινουμε απο αυτα και οχι να απογοητευομαστε και να τα παραταμε ολα στην μεση..αυτο ισχυει σε ολα τα πραγματα..
και πρεπει να πιστεψουμε πως ισχυει..
Καλως ηρθες need2ioose !!!
Εγω εχω την εξης ιδεα!!
Τι θα ελεγες τωρα καθε 4 κιλα και αφου τα χασεις να καναμε παρτυ!!!
Θα κανουμε παρτυ γιατι τελειωνεις τον στοχο σου και οχι γιατι θα τον ξεκινησεις!!
ΦΙΛΙΑ!!!!
Ωραία ιδέα!!! υπολογίζω να κάνουμε party γύρω στα μέσα Οκτωβρίου, για να δούμε....