Δεν Αντέχω ʼλλο Να Ζω Έτσι

Printable View

14-10-2007, 20:32
smoke08

Δεν Αντέχω ʼλλο Να Ζω Έτσι

Για πόσο ακόμα θα συνεχίζεται αυτό; Ξεκίνησα να γράφω σε αυτό το φόρουμ ενώ μετρούσα ήδη 1μιση χρόνο με διατροφικές διαταραχές. Τώρα κλείνω ένα χρόνο στο φόρουμ και είμαι ακόμα στην ίδια κατάσταση. Χθες είχα πάει σε ένα πάρτι γενεθλίων στο οποίο είχα πάει και ένα χρόνο ακριβώς. Η σύγκριση ήταν αναπόφευκτη. Είμαι 3 κιλά περισσότερα από πέρσι και η αυτοπεποίθησή μου 3 μέτρα πιο βαθιά στο χώμα...

Όλον αυτό τον καιρό δεν έκανα τίποτα. ΤΙΠΟΤΑ απολύτως! Έχασα ευκαιρίες, έμεινα κλεισμένη στο σπίτι άπειρες φορές, έκανα κοπάνες από τη δουλειά μόνο και μόνο επειδή μου ήταν απίστευτα δύσκολο να βγω έξω και να δουν οι άλλο άνθρωποι τα χάλια μου, δε βαφόμουν, δεν περιποιούμουν τον εαυτό μου... Έχω να αγοράσω καινούργιο παντελόνι από πέρσι, επειδή έχω παχύνει και δε θέλω να παραδεχτώ στον εαυτό μου ότι χρειάζομαι μεγαλύτερο νούμερο! Αυτή τη στιγμή δε μου κάνουν τα παντελόνια που βρίσκονται στη ντουλάπα μου και αντί να πάω να αγοράσω καινούργια, φοράω κάτι παλιές μου φόρμες! Ακόμα και στη δουλειά, ακόμα κι όταν βγαίνω το βράδυ!

Δεν αντέχω άλλο, έχω κουραστεί. Ξοδεύω κάθε μήνα τα 4/5 του μισθού μου σε ψυχολόγους και οι γονείς μου δεν ξέρουν τίποτα... Αυτή τη στιγμή θα μπορούσα να μένω σε δικό μου σπίτι, όπως ονειρεύομαι τόσον καιρό, αλλά η κωλοαρρώστια δε με αφήνει ούτε αυτό να κάνω! Αν δεν είχα διατροφική διαταραχή, τώρα θα μπορούσα να ξοδέψω τα λεφτά μου για τα ενοίκια! Όχι σε γιατρούς, ψυχοθεραπείες, γυναικολόγους και όλους αυτούς που πρέπει να με εξετάσουν για να γίνω καλά...

Δεν ξέρω τι να κάνω... Έχω παρατήσει τη σχολή, έχω μια πάρα πολύ καλή δουλειά η οποία με πιέζει και με κάνει χειρότερα... Αξίζει να τα θυσιάσω όλα αυτά για μια κωλοαρρώστια; Συνέχεια σκέφτομαι να τα παρατήσω όλα, και δουλειά και σχολή και χρήματα, και να πάω να ζήσω με το αγόρι μου σε ένα νησί, να ζήσω ήρεμα, μακριά από όλες αυτές τις αναμνήσεις...

Έχω δοκιμάσει όλες τις αντοχές του εαυτού μου. Ξέρω πόσες μέρες αντέχω χωρίς φαγητό... Ξέρω πόσες ώρες αντέχω πάνω στο διάδρομο του γυμναστηρίου χωρίς να πέσω ξερή... Ξέρω αντίθετα πόσο φαγητό χωράει στο στομάχι μου χωρίς να ξεράσω... Ξέρω πόσο μπορώ να προσποιηθώ ότι είμαι καλά και να χαμογελάω όταν μέσα μου σκέφτομαι συνέχεια ότι θέλω να πεθάνω... Δεν ξέρω αν θα αντέξω όμως να ζήσω άλλο ένα χρόνο μέσα στα σκατά. Δεν θα το αντέξω. Προτιμώ να πεθάνω.

Και δεν είναι ότι δεν προσπαθώ! Έχω κάνει μεγάλη πρόοδο. Πάρα πολύ μεγάλη. Εχω καταβάλει τεράστιες προσπάθειες. Σκεφτείτε, έχω αρχίσει να βγαίνω από το σπίτι μου ακόμα και στα 49 κιλά!!! Που όταν είχα πάει 46 αισθανόμουνα τόσο βόδι που είχα κλειστεί στους 4 τοίχους για 2 μήνες!!Τώρα έχω συνειδητοποιήσει ότι όχι, δεν είμαι τέρας που έχω πάει 49, αλλά αλήθεια σας λέω, δεν αντέχω να ζω και να είμαι 49 κιλά με ύψος 1,56! Δεν αντέχω να έχω αυτά τα βουλιμικά επεισόδια, στα οποία μπορώ να φάω ποσότητες που οι περισσότεροι εδώ μέσα ούτε που έχουν φανταστεί!

Είναι τόσο άδικο... Γιατί να συμβαίνει αυτό; Γιατί να κάνουμε πράγματα που δε θέλουμε; Δεν καταλαβαίνω... Γιατί σήμερα έφαγα 30 μπισκότα, 2 μπολ γάλα με δημητριακά, 1 τεράστια ομελέτα, 1 πιάτο πατάτες τηγανιτές και 1 σάντουιτς με ζαμπόν, τυρί και μουστάρδα, αφού δεν ήθελα να το κάνω; Αφού ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Η ΜΟΥΣΤΑΡΔΑ ΚΑΙ Η ΟΜΕΛΕΤΑ!!! Γιατί τα έφαγα; Ποιος διάολος μπήκε μέσα μου και με έκανε να τα φάω;;;

Δεν ξέρω πόσο ακόμα θα αντέξω έτσι. Φοβάμαι ότι ανά πάσα στιγμή θα κάνω καμιά τρέλα. Στη δουλειά, όπου έχω και τη μεγαλύτερη πίεση, φοβάμαι πως θα πάθω νευρικό κλονισμό και θα κάνω κάτι που θα μετανιώσω...Ή ότι θα λιποθυμήσω... Δεν ξέρω... Θέλω απεγνωσμένα να φύγω. Αλλά δεν ξέρω πού στο διάολο να πάω...
14-10-2007, 23:31
Life!

smoke08 , η χαιδευτικα καπνισμενο μου οπως σε λεει το σοφακι ...............εγω με 49 κιλα θα εκανα παρτυ στη μυκονο!
Αλλα εδω τα πραγματα ειναι αρκετα σοβαρα ............η ψυχαναλυση θελει πολυ χρονο...........μηπως θα επρεπε παραλληλα να επισκεφτεις και ενα ψυχιατρο ?
γνωμη μου ετσι.................δε τετοια φαση ημουν τον αυγουστο ..........ενα ελαφρο αντικαταθλιπτικο που θα σε ανεβασει λιγο δεν σε καθιστα αυτοματα και τρελλη! οπως οι περισσοτεροι πιστευουν ..........για λιγο μεχρι να βρεις τις ισσοροπιεςσου...........κριμα δεν ειναι να χασεις μια πολυ καλη δουλεια και τις σπουδες σου ?
εγω σε αυτη την ηλικια ..........ξεκινησα σπουδες χωρις οριζοντα προοπτικης να τις αξιοπησω .............οσο για δουλεια θα ηταν ΘΕΙΟ δωρο!
σκεψου λοιπον ..........ΕΙΣΑΙ ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ , ΝΕΑ ,ΑΔΥΝΑΤΗΗΗΗΗΗΗΗΗ ΜΟΡΦΩΜΕΝΗ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΛΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ .............ποσοι εχουντις ιδιες δυνατοτητες .............ριξε μια ματια γυρω σου?
ΚΑΙ οταν νοιωσεις την αναγκη καπου να πας στειλε μηνυμα ...........ο καναπες μου σιγουρα θα σε φιλοξενησει μαζι με καφεδακι και κουβεντουλα!
το εχωνοιωσει αυτο συναισθημα .............ωρες ωρες ηθελα να παρω το αυτοκινητο και να φθασω Κομοτηνη ..............πνιγομουν.................. τι θα εκανα δεν ηξερα .................απλα να ξεφυγω απο ολα ..............αλλα καποια πραγματα δεν ειναι ευκολο ...........απλα τα παλευουμε ....................εμεις θα τα κανουμε καλα και οχι αυτα εμας!
χαμογελα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
15-10-2007, 00:05
carettaki

Smoke08, αν και είμαι νέα στην παρέα, αν και αντιμετωπίζω την αντίστροφη έκδοση του ίδιου προβλήματος (νοσογόνος παχυσαρκία) άκουσε με λίγο. Ψυχραιμία!!! Τα συναισθηματα αυτά τα έχω βιώσει και εγώ κατα καιρούς. Κλείσε τα μάτια και ηρέμησε. Αύριο ξεκινά μια καινούρια μέρα, συγκεντρώσου σ' ό,τι καλό μπορείς να βρείς πάνω σου και μέσα σου!! Κάτι θα βρεις! Και πάλεψε. Πάλεψε με το μυαλό σου, γιατί αυτό τα κάνει όλα. Το σώμα δεν φταίει για να το τιμωρείς!! Όλα θα πάνε καλά! Δεν είσαι μόνη σου, είμαστε και εμείς εδώ!
15-10-2007, 08:33
gilie_ed

Quote:

Originally posted by Life!
....εγω με 49 κιλα θα εκανα παρτυ στη μυκονο!

εγώ στο νοσοκομείο... αλλα 59 κιλα θα έκανα παρτυ οχι στην Μυκονο...στο Λονδίνο!!

χωρις πλακα παντως, συμφωνώ με την Life, πρεπει να αποκτυσεις λιγη παραπανω αυτοπεποίθηση, κοριτσαρα εισαι μια χαρα...παρε λιγο την κατασταση στα χέρια σου...παρε την ζωη σου στα χερια σου, μην αφηνεις μια μανια να κανει κουμαντο στην ζωουλα σου...μη ξεχνας...σ'αγαπαει πολυς κοσμος και δεν αντεχει να σε χασει!!
15-10-2007, 10:30
smoke08

Life, το έχω σκεφτεί για τον ψυχίατρο, αλλά οι δύο ψυχολόγοι στις οποίες πηγαίνω (για διαφορετικό λόγο στην καθεμία) υποστηρίζουν ότι είμαι από τις πιο "ελαφρές περιπτώσεις" και πως αν το παλέψω λίγο παραπάνω θα καταφέρω να το ξεπεράσω και χωρίς φάρμακα.

Carettaki, σε ευχαριστώ! Το ξέρω πως δεν είμαι μόνη μου εδώ μέσα. Μόνο εδώ μπορώ να βρω άτομα που με καταλαβαίνουν ΑΠΟΛΥΤΑ.

Gilie, να 'σαι καλά! Γέλασα με αυτό που είπες για το νοσοκομείο! Αλλά μετά μελαγχόλησα πάλι... Γιατί έχω επίγνωση ότι το βάρος μου δε με καθιστά χοντρή, ούτε καν γεματούλα, κι όμως εξακολουθώ να έχω τόσο χαμηλή αυτοπεποίθηση σαν να είμαι τέρας!!! Και μπορεί να με πιάνει ένα σφίξιμο στο στομάχι από τη ζήλεια όταν βλέπω στο δρόμο αδύνατες κοπέλες, αλλά πιο μεγάλο σφίξιμο με πιάνει όταν βλέπω παχουλούλες κοπέλες με αυτοπεποίθηση που θα ζήλευαν τα μοντέλα στα καλλιστεία... ΠΟΥ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΘΑ ΤΗ ΒΡΩ ΟΜΩΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ;;;;
15-10-2007, 18:32
jvanis

smoke εγώ προτείνω να επισκεφθείς ψυχίατρο.Σου λένε ότι θα το ξεπεράσεις χωρίς φάρμακα όχι για να αποφύγεις τα φάρμακα αλλά για να μην σε χάσουν απο πελάτισσα.Και μόνο το γεγονός ότι δεν μπορείς να ξεπεράσεις το πρόβλημα με 1 ψυχολόγο και πας σε 2 σημαίνει πως μάλλλον δεν είναι επαρκής η δουλειά πο κάνουν.Οι ψυχίατροι κάνουν δουλειά., εξάλλου σπουδάζουν 6 χρόνια ιατρική και 4-5 για ειδικότητα ψυχιατρικής.Οι ψυχολόγοι μόνο 4 και άντε να κανουν και 1 χρόνο μεταπτυχιακό,οπότε και μόνο απο θέμα γνώσεων να το δεις θα καταλάβεις πως οι ψυχίατροι με ειδίκευση στην ψυχοθεραπεία μπορουν να σε βοηθήσουν πολύ περισσότερο απο τους ψυχολόγους.
15-10-2007, 18:53
eatdis-admin

smoke08,
αν καταλαβαίνω καλά, είσαι πολύ θυμωμένη με τον εαυτό σου και σε...μαλώνεις. Ενεργοποίησες την "θείτσα με την βίτσα" που οι περισσότεροι έχουμε μέσα μας και άρχισες τον καυγά με την smoke08. Συνήθως, αυτό φέρνει αντίστροφα από τα επιθυμητά αποτελέσματα, μας μπλοκάρει, μας αποδιοργανώνει και φέρνει απογοήτευση, στα όρια της κατάθλιψης.

Λες οτι πηγαίνεις σε 2 ψυχολόγους, αν και για διαφορετικά θέματα.
Είναι τόσο μπερδευτικό αυτό!!!
Αναρωτιέμαι αν οι ψυχολόγοι στους οποίους πηγαίνεις το γνωρίζουν αυτό. Θα ήταν σκόπιμο να το συζητήσεις μαζί τους και ίσως να επιλέξεις έναν μόνο ψυχολόγο, για όλα τα θέματα που σε απασχολούν.

ΥΓ. jvanis, ίσως δε γνωρίζεις ότι οι ψυχολόγοι που κάνουν θεραπευτική δουλειά, έχουν 4 χρόνια βασικών σπουδών ψυχολογίας, 3 χρόνια εκπαίδευσης σε κάποιο ψυχοθεραπευτικό μοντέλο και τουλάχιστον άλλον 1 χρόνο για την απόκτηση του τίτλου του "ψυχοθεραπευτή", σύνολο δηλαδή, 8 χρόνια.
15-10-2007, 19:09
jvanis

Νικο είσαι ψυχολόγος και προσπαθείς να υπερασπιστείς την δουλεία σου και καλά κάνεις.Παρόλααυτά αμφιβάλλω αν οι μισοί από τους συναδέλφους σου έχουν κάνει τόσα χρόνια εκπαίδευσης όσα αναφέρεις πριν ανα αρχίσουν αν εξασκούν το επάγγελμά τους.Εξάλλου κανένας νόμος δεν τους υποχρεώνει να κάνουν κάτι πέρα απο τα 4 χρόνια των βασικών σπουδών τους και μια μικρή ίσως πρακτική εξάσκηση.Δεν νομίζω πως τίθεται θέμα σύγκρισης των γνώσεων με τους ψυχιάτρους -ψυχοθεραπευτές.Εξάλλου επειδή έχουν περισσότερες γνώσεις μπορούν να χορηγούν και φαρμακευτικές αγωγές.
15-10-2007, 19:27
kammenos

Να επαναφερω λιγακι το θεμα των ψυχολογων-ψυχοθεραπευτων και αλλα ψυχο-.... Δεν αρκει η εκπαιδευση που προαναφερθηκε κατα την δικη μου ταπεινη γνωμη...Ενας ανειδικευτος στα θεματα διατροφικων διαταραχων ψυχο-τετοιος δεν βοηθαει (δεν λεω οτι κανει κακο γιατι ειναι λιγο παρακινδυνευμενο σαν δηλωση)..
15-10-2007, 19:41
jvanis

Ειδικευμένος στα θέματα των διατροφικών διαταραχών μπορεί να δηλώνει οποιοσδήποτε,το θέμα είναι αν ρωτάει κανείς και ζητάει αποδεικτικά για αυτή την δήθεν εξειδίκευση.Πήγε ποτέ κανείς σε ψυχολόγο και ζήτησε πέρα απο το πτυχίο να δει αποδεικτικά εξειδίκευσης πάνω σε κάποιο θέμα που επικαλείται πως έχει εξειδίκευση?Και ακόμα και να του έδειξε κάτι ο ψυχολόγος,π.χ. συμμετοχή σε ένα συνέδριο με θέμα διατροφικές διαταραχές,αυτο δεν λέει τίποτα γιατί όποιος πληρώνει συμμετοχή στο συνέδριο,παίρνει και βεβαίωση ακόμα και αν δεν παραβρεθεί εκεί.Η εξειδίκευση δεν πιστοποέίται απο παρακολούθηση σεμιναρίου, αλλά μετά από πολύμηνη εντατική παρακολούθηση μαθημάτων και συμμετοχή σε κλινική άσκηση,κατί που σε ελάχιστες περιπτώσεις συμβαίνει
15-10-2007, 19:49
kammenos

jvanis την τελευταια φορα που ρωτησα θεραπευομενο για τα διαπιστευτηρια του θεραπευτη του συγκρουστηκα με τοιχο...Σου λεει κατι αυτο? Εμεις οι ιδιοι δε θελουμε να δουμε την αληθεια καταματα...Οσο για την ειδικευση των ψυχο-τετοιων ειναι σαν τους διαιτολογους..οτι δηλωσεις εισαι..και αυτο γιατι δεν υπαρχει νομικο πλαισιο να καλυπτει το "καταναλωτικο" τους κοινο.. βλεπω πολλες φορες την ταμπελα κλινικος διαιτολογος..ποιος ακαδημαικος τιτλος απονεμει τετοια ιδιοτητα? πως μπορει καποιος να μαθει την αληθεια...γιατι μη μου πεις οτι γινεσαι κλινικος με την κλινικη εμπειρια της χαροκοπειου γιατι εχω ξεχασει και τη γαργαλιερα σπιτι για να γελασω
15-10-2007, 20:05
jvanis

Είχα μια συμφοιτήτρια που επειδή δούλεψε σε κλινική έξι μήνες έβαλε στην κάρτα της τον τίτλο κλινική διαιτολόγος,σου λέει κάτι?Χωρίς κανένα μεταπτυχιακό απλά γιατί έτσι αυτοβαφτίστηκε.Κλινικός διαιτολόγος είναι μόνος όποιος κάνει μεταπτυχιακό στην κλινική διατροφή και κανένας άλλος.Ούτε βέβαια οι εκατοντάδες γιατροί που αυτοβαφτίζονται παθολόγοι-διαιτολόγοι χωρίς να έχουν κανέναν τίτλο σχετικό με διατροφή.Όλα είναι θέμα ελεγκτικών μηχανισμών ,όσο αυτοί δεν υπάρχουν ή λειτουργούν για να λαδώνονται,ποτέ κανένας υποψιασμένος καταναλωτής δεν θα μπορέσει να βρει το δίκιο του.
16-10-2007, 00:22
noucca

Εγώ πάντως, θυμάμαι όταν έκανα στη σχολή ψυχολογία (διάφορα είδη κιόλας) έμαθα ότι ο διαχωρισμός έχει ως εξής:

ο Ψυχολόγος ασχολείται με την ψυχούλα μας γενικά. Είτε νοσεί, είτε όχι.
Εφόσον όμως νοσεί, πρέπει να πάμε σε Ψυχίατρο για να τη θεραπεύσει, όχι απαραίτητα με φάρμακα.
Η ψυχανάλυση που είναι η πιο γνωστή σ' αυτούς που δεν ασχολούνται με το θέμα, είναι απλά ένας κλάδος της ψυχιατρικής.

ʼρα διαχωρισμοί σε ψυχολόγους και ψυχιάτρους δεν έχουν να κάνουν με τα χρόνια σπουδών γιατί το αντικείμενο είναι που μετράει και τα μαθήματα.
Μια οποιαδήποτε ειδικότητα που υπάρχει και σε ΤΕΙ και σε ΑΕΙ έχει τα ίδια χρόνια σπουδών. Είναι όμως ισάξιες;

Και για να γυρίσουμε στη smoke08 μιας και αυτή θέλει τη στήριξή μας και όχι οι ψυχο-τέτοιοι όπως λέει και ο kammenos, εγώ δεν κατάλαβα γιατί πρέπει να πηγαίνεις σε 2. Ακόμα κι αν είναι διαφορετικά τα προβλήματα, δε μπορεί να σε βοηθήσει ένας να τα λύσεις; Γιατί, χωρίς να ξέρω, νιώθω ότι η μέθοδος που χρησιμοποιεί ο ένας, μπορεί να ακυρώνει τη μέθοδο του άλλου...
16-10-2007, 00:34
dexa

1ον smokeki moy ελα ρε κοπελια παρε μια βαθια ανασα ,και ηρεμησε!!
Δεν ειναι τοσο τραγικα τα πραγματα!!Απλα εσυ τα βλεπεις ετσι.Τωρα θα μου πεις οτι αυτο ειναι το μεγαλο σου προβλημα.Πως θα σταματησεις να βλεπεις ετσι τραγικα τα πραγματα εσυ?
Εχεις δικιο.Να σου πω το ποσο γελοιος ειναι ο αριθμος των κιλων σου δεν εχει νοημα γιατι δεν θα με πιστεψεις.Μπορω ομως να σε καλεσω στο σπιτι μου να σε φιλοξενησω για οσο θελεις και να ζυγιζομαστε καθε μερα μαζι ,να τρωμε καθε μερα μαζι,και να περναμε την καθε μερα μαζι για οσο διαστημα αντεξεις.Νομιζω οτι θα αλλαξεις τουλαχιστον λιγο αποψη για την κατασταση σου.
Απο την αλλη θα σου πω οτι συμφωνο οτι δυο γιατροι δεν σου κανουν καλο.
Οτι ισως και οι δυο γιατροι μπορει συμπτωματικα να μην ειναι οι καλοι γιατροι για σενα ,και να μην μπορουν να σε βοηθησουν οπως θα επρεπε κανονικα.Ισως θα επρεπε να αλλαξεις και να βρεις εναν γιατρο αλλα λεων!!!!
Ισως να σου στειλω μια φωτο μου να την βαλεις πανω στο ψυγειο σου και οταν πας να το ανοιξεις να σοκαριζεσαι και να μην τολμας να το ακουμπησεις!!!
Ισως στα 49 κιλα να μην σου μπαινουν τα παντελονια σου ,αλλα ισως στα 49 κιλα να εισαι πιο ομορφη,θυληκη κατεργαρα γυναικα απο οτι ησουν στα 46!!!
Ισως να πρεπει να σταματησεις την στερηση απο τον ευατο σου.Να τρως οτι θελεις οποτε τα θελεις αλλα με μετρο.πχ.θα τρωω 1 σοκολατακι την ημερα.Δικαιουμε 1 πιτσα στις 10 μερες.2 φορες την εβδομαδα οσπρια η λαχανικα,1 φορα σουπα,1 φορα ζυμαρικα,και να τα τρως οπως θελεις και οση ποσοτητα θελεις ,αλλα πιθανον αυτο που σου λειπει ειναι ενα προγραμμα στο φαγητο σου.
Γιατι παραδεχτειτε το τελικα αυτη η περιβοητη μεσογειακη διατροφη ηταν και ειναι καταπληκτικη και εκανε την δουλεια της πολυ καλα χωρις να χρειαζεται ο κοσμος να στερηται τιποτα η να κανει διαιτες!!

Οσο για τους επιστημονες που υπαρχουν εδω μεσα δεν νομιζεται οτι πια πρεπει να σταματησεται !!!ΑΡΚΕΤΑ!!!Θελεται να συμμετεχεται,να λετε την αποψη και την γνωμη σας ,να μας βοηθατε με τις επιστημονικες συμβουλες σας??ΔΕΚΤΟ!!Αλλα μεχρι εκει!!!Εδω μεσα δεν ειναι ΡΙΝΚ για να λυνεται τις διαφορες σας στην πρωτη αφορμη και αιτια!!!Ανοιξτε ενα δικο σας θεματακι που θα μπορειται να μαλωνεται ανενοχλητοι χωρις να χρειαζεται να σας παρακολουθουμε και χωρις να μας κουραζεται και εμας που εχουμε πιο σοβαρα προβληματα απο τις διαφορες σας πιστεψτε με!!!
Να ειστε σιγουροι οτι την smoke δεν την βοηθησατε!!!Μπορει μαλιστα να την εχεται προβληματισει περισοτερο!!

ΦΙΛΙΑ!!!!!
16-10-2007, 08:57
smoke08

Γεια σου ρε Dexara! Όχι, η αλήθεια είναι ότι παρακολούθησα με ενδιαφέρον τη συζήτηση περί ψυχολόγων και ψυχίατρων, διότι είναι ένα θέμα που με έχει απασχολήσει αρκετά.

Ο λόγος για τον οποίο πάω σε δύο ψυχολόγους δεν είναι επειδή η κατάστασή μου είναι... κρίσιμη και πιστεύω ότι δύο ψυχολόγοι θα με βοηθήσουν καλύτερα. Κατ' αρχάς, ναι, γνωρίζουν η μία για την άλλη. Ξεκίνησα να βλέπω την πρώτη ψυχολόγο πριν από ένα χρόνο. Μέσα σε αυτό το διάστημα με βοήθησε αρκετά σε διάφορα προσωπικά μου προβλήματα (σχέσεις με γονείς, προβλήματα αυτοπεποίθησης κτλ.), αλλά στο διατροφικό θέμα δεν κάναμε και μεγάλη πρόοδο. Έτσι απευθύνθηκα σε μία δεύτερη, η οποία έμαθα ότι είναι εξειδικευμένη σε διατροφικές διαταραχές (και με αποδεικτικά και με ό,τι θέλετε, σε περίπτωση που αναρωτηθεί κανείς).

Έτσι, η πρώτη ψυχολόγος συμφώνησε ότι αυτό είναι το καλύτερο που έχω να κάνω, μου πρότεινε όμως να διακόψουμε τις επισκέψεις μας σταδιακά. Οπότε τώρα πηγαίνω 1 ή 2 φορές το μήνα στην πρώτη και συζητάμε για άλλα θέματα (άγχος, δουλειά, ερωτικές σχέσεις κτλ.) και μία φορά τη βδομάδα στη δεύτερη και συζητάμε για τη διατροφική διαταραχή.

Και σε περίπτωση που κάποιος σκεφτεί ότι οι δύο ψυχολόγοι συμφώνησαν με αυτή την κατάσταση για να τα... κονομάνε, τότε σας πληροφορώ ότι, χωρίς να τους το ζητήσω, επειδή κατάλαβαν ότι η οικονομική μου κατάσταση δεν είναι και η καλύτερη και ότι οι γονείς μου δεν γνωρίζουν τίποτα, ώστε να με στηρίξουν οικονομικά, μου πρότειναν και οι δύο ξεχωριστά να με χρεώνουν στη μισή τιμή. Έτσι στην πρώτη δίνω τώρα ένα γελοίο ποσό, ενώ πολλές φορές μου έχει κάνει πολλές συνεδρίες δώρο (Χριστουγέννων, Πάσχα κτλ!!!) και στη δεύτερη δίνω ένα μεγαλύτερο ποσό αλλά και πάλι όχι τραγικά μεγάλο.
16-10-2007, 14:06
noucca

Μπράβο στις γιατρίνες. Διέψευσαν κάθε κακή σκέψη.

Τώρα λοιπόν, αυτό που μένει είναι να βάλεις τα δυνατά σου και να γίνεις καλά όσο πιο γρήγορα γίνεται!!! Γιατί με πιάνει η καρδιά μου να σε ακούω (διαβάζω :D) να λες ότι στα 49 κιλά δε βγαίνεις από το σπίτι. Εγώ στα 49 κιλά δε θα μπορούσα να βγω γιατί θα με έπαιρνε ο αέρας!
16-10-2007, 16:21
natallia

smoke επειδη και εγω εχω πεσει πολλες φορες σε αυτες τις ατερμωνες και βασανιστικες σκεψεις σχετικα με ολα οσα εχασα πιστευοντας οτι ειμαι βοδι, εχω να σου πω τα εξης ισως σε βοηθησουνʽ:
οκ πηγες στο παρτυ με τρια κιλα παραπανω. σκεψου τι χειροτερο μπορει να παθεις απο αυτο το γεγονοςʽ:
ας πουμε οτι ολοι στο παρτυ σε κοροιδευαν και σε σχολιαζαν με κακια, πωπω τι τοφαλος που ειναι η smoke, αμαν πια γουρουνα εγινε καλα τι της βρισκει το αγορι της ? μα πως της κανει σεξ με τοσο λιπος ? αχ παμε να προλαβουμε τον μπουφε πριν ερθει το θωρικτο
16-10-2007, 16:36
natallia

και συνεχιζω ...............
ειναι δυνατον να ειπαν τετοια πραγματα ? μαλλον οχι.να σου πω και κατι ? μαλλον ουτε καν το προσεξαν οτι πηρες τρια κιλακια. απο την αλλη εσυ καθεσαι και στεναχωριεσαι και χανεις τη ζωη σου επειδη νομιζεις τι οτι εισαι χοντρη ? ασε που δεν εισαι και το πιο τραγικο ακου :
ΚΑΙ ΠΕΝΤΕ ΚΙΛΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΚΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΑΥΤΟ
ξερω οτι ολα αυτα τα κανουμε διοτι ειμαστε ανασφαλεις (εγω τουλαχιστον ) και αποζητουμε την επιβεβαιωση συνεχως των αλλων αλλα πιστεψε με ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΔΙΝΕΙ ΔΕΚΑΡΑ ΑΝ ΠΗΡΕΣ ΤΡΙΑ ΚΙΛΑ, σε αγαπανε και σε αποδεχονται για αυτο που εισαι και ναι μη φοβασαι δεν σε θεωρουν ουτε χοντρη ουτε ασχημη, αλλα ακομα και να σε θεωρουν χοντρη και ασχημη μετα απο δεκα χρονια εσενα θα σε νοιαζει που πηγες στο παρτυ με τρια κιλα παραπανω? μαλλον οχι
αντιθετα το μονο σιγουρο ειναι οτι θα τα βαλεις με τον εαυτο σου που αντι να κανεις δημιουργικα πραγματα , καθεσαι και ασχολεισαι με ζητηματα ουσιαστικα ανυπαρκτα, διοτι μετα απο δεκα χρονια και για σενα ασημαντο πραγμα θα ειναι αυτα τα τρια κιλα, αλλα τα χρονια που θα εχεις χασει ειναι ΑΛΗΘΙΝΑ και δε γυρνανε πισω
16-10-2007, 16:51
dexa

natalia μανα μου εισαι βαλτη??
Τι λες τωρα στην smoke?Την φτιαχνεις την ημερα?
Και εαν υποθεσουμε οτι αυτα που ισχυριζεσαι οτι συμβαινουν (πραγμα απιθανο για μενα)τοτε εχεται πολυ σοβαρο προβλημα με τις παρεες σας και τον κοινωνικο σας περιγυρο.
Και εαν στο δικο σας περιβαλλον μια τετοια συμπεριφορα ειναι η συνηθη λυπαμαι πολυ αλλα ειστε πολυ ατυχες απο φιλους ,συγγενεις ......
Ισως η καλυτερη λυση ειναι να τους αλλαξεται ολους αυτους αυτους και να εχεται να κανεται με ανθρωπους και οχι κιλα!!!!!
Αλλωστε υποτιθεται οτι εσεις δεν ειναι ειστε τετοιοι ανθρωποι ,αρα η συνηπαρξη μαζι με τετοιους ανθρωπους σημαινει οτι υποκρινεσται απλα για να ανεχτειται την παρεα τους.
Πιστεψε με αυτο ειναι πολυ πιο σοβαρο απο τα κιλα που υποτιθεται σας ''βαρενουν''!!!!

ΦΙΛΙΑ!!!!
18-10-2007, 22:35
natallia

δε διαβασες προσεχτικα dexa μου, εγω λεω οτι αποκλειεται να λενε τετοια λογια και προσπαθω να δειξω στη smoke ποιες ειναι η πραγματικες διαστασεις του προβληματος των τριων επιπλεον κιλων
19-10-2007, 00:14
dexa

Εαν δεν καταλαβα ζητω συγνωμη κουκλα μου!!
Αλλα κατα καιρους εχουμε ακουσει τοσες υπερβολες και τρελλες για αυτα τα κιλα ,που ερχεται το εγκεφαλικο απο ενα σημειο και μετα μονο του!!!

ΦΙΛΙΑ!!!!
22-10-2007, 14:17
smoke08

I Hate My Body

Έχω πάρει κι άλλο βάρος και πλησιάζω σε σημεία που δεν έχω φτάσει ποτέ! Απορώ πόσο στραβή ήμουν στα 46 και δεν έβλεπα ότι είμαι αδύνατη, αλλά ήθελα να χάσω κι άλλο... Τώρα έχω αρχίσει πραγματικά να παχαίνω, έχω αποκτήσει πιασίματα στη μέση μου και τα μπούτια μου έχουν γίνει τεράστια!

Και σε περίπτωση που κάποιος προσπαθήσει να με παρηγορήσει λέγοντάς μου ότι "οι άντρες έτσι θέλουν τη γυναίκα, με πιασίματα", εγώ απαντάω: "μαγκιά τους! Εγώ δε θέλω το σώμα μου έτσι"!

Η κατάσταση είναι πολύ άρρωστη. Αποφεύγω μέχρι και να κάνω μπάνιο επειδή δε θέλω να βλέπω το σώμα μου γυμνό... Όταν κοιτάζω στον καθρέφτη μου έρχεται να βάλω τα κλάματα!

Η ψυχοθεραπεύτριά μου μου είπε ότι είναι φυσιολογικό κατά τη διάρκεια της θεραπείας μας να πάρω μερικά κιλά (αφού αυτό που προσπαθούμε είναι να σταματήσω τις περιόδους αφαγίας, ενώ τα επεισόδια υπερφαγίας συνεχίζονται). Αλλά δεν ξέρω πόσο ακόμα θα αντέξω να ζω σε αυτό το σώμα. Έχω βαρεθεί να βγαίνω έξω με φόρμες και φαρδιά φορέματα. Θέλω να ξαναγίνω κόκκαλο, να βγαίνω έξω με κολάν και κοντές φούστες!

Δεν ξέρω τι να κάνω, είναι πραγματικά πολύ άσχημο συναίσθημα να μην νιώθεις άνετα με το σώμα σου...
22-10-2007, 14:56
2sweet2b4go10_ed

δεν θα σου πω οτι πολλοι αντρες θελουν γυναικες με πιασιματα, γιατι οσο αληθεια ειναι αυτο, αλλο τοσο αληθεια ειναι οτι πολλοι αντρες θελουν γυναικες αδυνατες...
οπότε οτι και να κανουμε, ΠΑΝΤΑ θα αρεσουμε σε καποιους αλλα ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.
οποτε, πραγματικα η λυση ειναι να αρεσουμε στον εαυτο μας, και σε οσους εχουν ιδια γουστα με μας.

αρκει να ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΑΣ , και να μη τον μισουμε εφ ολης της υλης....

θα σε ρωτησω ομως κατι αλλο... απο τις διηγησεις σου καταλαβαινω οτι δεν θεωρεις οτι εχεις λυσει τη στρεβλη σχεση σου με το φαγητο και το σωμα σου....
πως λοιπον εισαι τοσο σιγουρη οτι κι αν ακομα εφτανες ξανα τα 46 εκεινα κιλα θα ησουν ικανοποιημενη με τον εαυτο σου? εγω λεω οτι δεν θα ησουν...

μετα απο ολα αυτα, κι αφου η θεραπευτρια σου βρισκει την εξελιξη αναμενομενη, κι αφου αποφασισες να την εμπιστευθεις, εγω θα σου προτεινα να αφεθεις στις γνωσεις της και στην θεραπεια σου, οσο πιο ηρεμα μπορεις και να περιμενεις να δεις καποιο φως...θα μπορουσες ομως να την ρωτησεις αν μπορει να το προσδιορισει χρονικα εστω στο περιπου, το ποτε θα μπορουσε να ξεκινησει να γινεται αυτο....
22-10-2007, 17:48
sofia_ed

smoke08,καταλαβαίνω ακριβώς πως κ τι νιώθεις.Έχω περάσει απο την φάση ν είμαι 6κιλά πάνω απο ότι συνήθως κ να ντύνομαι μόνο με μαύρες φαρδιές φόρμες,να πάω να πάρω καινούρια ρούχα γτ τα παλία δεν μου κάνανε κ να κοιτάζομαι στον καθερφτη του μαγαζιού 1 ώρα σαν να μην πιστεύω οτί είμαι εγώ,να κοιτάζω τον εαυτό μου με οίκτο κ να μου λένε οι πωλιτριές ¨κοπελία έχεις κάτι?¨κ έγω τι να πώ ότι έβαλα βάρος?σίγα σκεφτόμουν απο μέσα μου δεν θα με καταλάβαιναν,λες κ οποιαδήποτε γυναίκα δεν βάζει καποια στίγμη στην ζωή της κιλά?όλες βάζουμε...απλά καποιες σαν εμάς το περνουμε λίγο σοβαρότερα...όμως δεν είναι εγώ πάλι σήμερα είχα ένα mini υπερφαγικό μετά απο 5μέρες αλλά ο.κ ναι υποφέρω,νιώθω χάλια αλλά πρέπει να συνεχίσω κ κάποια στιγμή να τα καταφέρω.Και εγω μπορεί να βάλω κάποια κιλά αν δεν έχω ήδη βάλει...(σταμάτησα να ζυγίζομαι....βοήθαει κάπως)αλλά δεν ξέρω τι με νιάζει πιο πολύ να μαι αδύνατη η ευτυχισμένη????ευτυχισμένη μπορείς να γίνειςόσα κιλά κ να είσαι...
22-10-2007, 17:59
smoke08

Σοφία, αυτό που ρωτάς στην τελευταία σου πρόταση το σκεφτόμουν πολύ την περασμένη εβδομάδα... Αναρωτιόμουν αν αξίζει να κάνω όλη αυτή την προσπάθεια, να ξοδεύω το μισό μου μισθό σε ψυχοθεραπείες, να προσπαθώ να τρώω κανονικά και να παίρνω βάρος ενώ δεν το θέλω... Και προς στιγμήν σκέφτηκα ότι δε με νοιάζει αν θα γίνω καλά, γιατί προτιμώ να είμαι αδύνατη και άρρωστη παρά χοντρή και υγιής!

Τελικά μου έφυγε αυτή η ηλίθια σκέψη από το μυαλό όταν θυμήθηκα πόσα πράγματα έχω χάσει στη ζωή μου εξαιτίας αυτής της εμμονής. Και τελικά αξίζει τον κόπο. Τελικά ίσως να μου κάνει καλό, ίσως να με ταρακουνήσει αυτό το "σοκ", να δω πώς είναι να είμαι και με μερικά κιλά παραπάνω. Ίσως δω ότι δεν είναι και τόσο τρομερό.

Και έτσι απαντάω και στο ερώτημά σου, 2sweet2b4go10, για το αν θα αισθάνομαι άνετα όταν ξανααδυνατίσω και θέλω να πάω παρακάτω. Αν πάει καλά η θεραπεία, τότε θα φτάσει η στιγμή που θα συνειδητοποιήσω ότι ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΠΟΛΥ ΑΔΥΝΑΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΟ!

Απλά αυτή τη στιγμή μου έχει έρθει λίγο απότομο. Για πρώτη φορά στη ζωή μου διαλέγω ρούχα με κριτήριο να καλύπτουν τα παχάκια και όχι με κριτήριο να αναδεικνύουν το λεπτό, γυμνασμένο σώμα μου... Για πρώτη φορά δεν είμαι η αδύνατη της παρέας, για πρώτη φορά δεν μου μπαίνει το μικρότερο νούμερο από κάθε κατάστημα... Δε λέω ότι είναι το πιο τραγικό πράγμα που μου έχει συμβεί, αλλά όσο να'ναι, είναι λίγο δυσάρεστο... Τέλος πάντων, εγώ στηρίζομαι στα λόγια της θεραπεύτριάς μου που μου είπε ότι είναι φυσιολογικό να πάρω μερικά κιλά (εξάλλου, μην ξεχνάμε ότι έχω καταστρέψει κ το μεταβολισμό μου) και πως στη συνέχεια θα αρχίσω να χάνω.
22-10-2007, 23:12
Tricky_Spider

μακαρι εμενα να μου εμπαινε το μεγαλυτερο νουμερο στα καταστηματα..γιατι προς το παρον μου μπαινει το μικροτερο στα μαγαζια με μεγαλυτερα μεγεθη..
23-10-2007, 00:33
Λίνα_ed

Quote:

Originally posted by Tricky_Spider
μακαρι εμενα να μου εμπαινε το μεγαλυτερο νουμερο στα καταστηματα..γιατι προς το παρον μου μπαινει το μικροτερο στα μαγαζια με μεγαλυτερα μεγεθη..

Πάντως έχει και τα καλά του αυτό! Στα κανονικά μαγαζιά όταν λένε "κυρία μου δεν έχουμε το νούμερό σας" εννοούν "άντε παλιοχοντρή που θέλεις να ψωνίσεις από εμάς" , ενώ στα μεγάλα μεγέθη όταν λένε ακριβώς το ίδιο εννούν ότι δεν έχουμε τόσο μικρό νούμερο! κι αισθάνομαι θεά! φτιάχνει η διάθεση...
23-10-2007, 01:26
Life!

μακαρι εμενα να μου εμπαινε το μεγαλυτερο νουμερο στα καταστηματα..γιατι προς το παρον μου μπαινει το μικροτερο στα μαγαζια με μεγαλυτερα μεγεθη..

ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΓΩ...........ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ ΠΑΡΑΣΥΡΟΜΕΝΗ ΜΠΗΚΑ ΣΕ ΜΑΓΑΖΙ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΜΕΓΑΛΑ ΝΟΥΜΕΡΑ ΚΑΙ ΠΗΡΑ ΤΟ ΧΧL.........ΦΥΣΙΚΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΗΤΑΝ ΑΣΤΕΙΟ ΚΑΙ Η ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΕ ΝΑ ΜΟΥ ΕΞΗΓΗΣΕΙ ΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΣΤΑ ΝΟΥΜΕΡΑ.........
smoke 8 ,εγραψα και χτες αλλα το internet epxorer moy για αλλη μια φορα εκανε το θαυμα του και δεν περασε καμμια απαντηση σε κανενα post!
Σημερα ειμαι χαλια με το ζορι γραφω εξαιτιας μιας ημικρανιας..........και δεν ξερω γιατι ξαναδιαβασα ολο το post σου .........δεν εχω τιποτα με τους ψυχολογους αντιθετα μαλιστα ..........αλλα κατα την ταπεινη μου γνωμη επειδη ειδα πως ημουν τον Αυγουστο και πως ειμαι τωρα θα επαναλαβω για ακομα μια φορα οτι οταν φτανουμε στα ορια μας ..........ενας ψυχιατρος για ποιο αμμεση λυση δεν μας καθηστα τρελλους!
Ακομα.........ειλικρινα ξαναδιαβαζωντας ολα αυτα εγω προσωπικα θα ειχα σταματησει και τους δυο ψυχολογους!
καλα πηγαινεις σε δυο ψυχολογους και κανενας δεν εχει προβλημα ?
ακομα και αυτο για μενα ειναι προβλημα .........ετσι το βλεπω .............δεν ειμαι αντιθετη στην ψυχοθεραπεια ........αλλα πιστευω οτι δεν εχεις βρει αυτον που θα προσεγγισει πραγματικα το προβλημα σου και απλα διωνιζεται...........το πιο δυσκολο για μενα ειναι να βρεις τον ψυχολογο που θα σου ταιριαξει ............ειναι θεμα χημειας .............ετσι πιστευω ..........
24-10-2007, 09:14
Serotonin_ed

Quote:

Originally posted by Λίνα

Quote:

Originally posted by Tricky_Spider
μακαρι εμενα να μου εμπαινε το μεγαλυτερο νουμερο στα καταστηματα..γιατι προς το παρον μου μπαινει το μικροτερο στα μαγαζια με μεγαλυτερα μεγεθη..

Πάντως έχει και τα καλά του αυτό! Στα κανονικά μαγαζιά όταν λένε "κυρία μου δεν έχουμε το νούμερό σας" εννοούν "άντε παλιοχοντρή που θέλεις να ψωνίσεις από εμάς" , ενώ στα μεγάλα μεγέθη όταν λένε ακριβώς το ίδιο εννούν ότι δεν έχουμε τόσο μικρό νούμερο! κι αισθάνομαι θεά! φτιάχνει η διάθεση...

Ναι ρε κούκλες αυτό ισχύει! Αλλά λύστε μου μια απορία ...
Γιατί πάντα στα μαγαζιά με τα μεγαλύτερα μεγέθη κάνεις τεμενάδες μέχρι να βρεις ένα ρουχαλάκι το οποίο να μη σου κάνει μόνο από πρακτικής άποψης, αλλά να είναι και λίγο πιο "τσαχπινιάρικο" να το πω..
Μ'άλλα λόγια...λίγο παραπάνω ντεκολτέ δε θα βλαπτε..ένα σχεδιάκι που να μη μου θυμίζει τη γιαγιά μου επίσης...
Τόσο δύσκολο είναι ; Δε νομίζω..

Το γλέντι ξεκινάει φυσικά όταν έχεις χάσει κάποιο βάρος και είσαι μικρότερο νούμερο για από το ΧXS τους αλλά εξακολουθείς να μη μπάινεις στο XXL των άλλων...
"Όχι κοπελιά..δεν έχει ρούχα για σας σήμερις? Θέλετε καμιά πυτζαμούλα καλύτερα??" Πφφφφ..

Smoky μιας κι εγώ είμαι στην αντίπερα όχθη δεν ξέρω αν μπορώ να πω κάτι που ουσιαστικά θα βοηθούσε..
Ξέρω όμως ότι το να μην αντέχει κανείς τον εαυτό του είναι κάτι που ακόμα και οι άνθρωποι χωρίς διατροφικές διαταραχές το βιώνουν. Δλδ..δεν είσαι μόνη σου σ'αυτό!
Νικήτρια είσαι από την αρχή..Από τη συνειδητοποίηση..
Απλά σκαλάκια ανεβαίνεις με κάθε σου βήμα..
Δώσε λοιπόν στον εαυτό σου την ευκαιρία να αναπνεύσει καλύτερα..στο ψηλότερο σκαλί!
02-11-2007, 04:44
pasxalina

Γεια σου SMOKE08

Ψιλοταξίδευα στο νετ και διαβάζοντας την ιστορία σου ένιωσα την ανάγκη να σου πω κάτι για την ψυχολογική βοήθεια που λαμβάνεις απο τους "ειδικούς"...

Ξέρεις, εγώ στην παιδική μου ηλικία έζησα έναν βιασμό κι αυτό με έκανε το τελείως ανισόρροπο άτομο που είμαι σήμερα. Στα 16 μου πήγα στον 1ο μου ψυχολόγο. Τον έβλεπα 2 φορές τη βδομάδα, όταν μία μέρα βρήκε το θράσος να μου πει ότι δεν έχω τίποτα. Ναι, γι'αυτό έκανα απόπειρα αυτοκτονίας. Ακόμα, μετά απο έρευνα μάθε καλή μου φίλη ότι οι ψυχολόγοι, δεν έχουν στάνταρ κοστολόγιο και κρίνοντας απο το πόσο απελπισμένος είσαι, σου λένε τάχα ότι σου κόβουν μισή τιμή ή ότι "πρέπει να συναντιόμαστε αναγκαστικά 2 φορές τη βδομάδα, τόχεις ανάγκη".

Ο 2ος ήταν ψυχίατρος. Μου έγραψε ζολόφτ και μετά εξαφανίστηκε. ʼσε που ρωτώντας με για την τραυματική μου εμπειρία νόμιζα ότι την έβρισκε κιόλας. ʼρχισε να με ρωτάει αν το θυμάμαι και χαϊδεύομαι και τέτοιες μαλακίες. Και να φανταστείς ότι μου τον συνέστησε ανεπιφύλακτα η παθολόγος μου. ʼλλος "μισή τιμή" απο κεί. Σκατά, αυτή ήταν η τιμή του.

Ο 3ος ήταν εξίσου ψυχίατρος. Αυτός με βοήθησε. Μου έγραψε τα εφεξόρ και μου έβαλε κάποιες εργασίες να κάνω σπίτι μου σα να πηγαίναμε σχολείο. Φάνταζε τελείως ηλίθιο στην αρχή, αλλά τελικά απ'τα ηλίθια κ απλά βγαίνουν οι απαντήσεις.

Εγώ θα σε συμβουλέψω να μη σταματήσεις να ψάχνεις μέχρι να βρεις τον καλύτερο για σένα. Και όπως κάποιος προανέφερε, πιστεύω κι εγώ ότι τα αντικαταθλιπτικά θα σου κάνουν τρομερή αλλαγή. Κι εγώ στην αρχή φοβόμουν και τα περιφρονούσα, αλλά 1μιση χρόνο μετά μπορώ να σου πω ότι θα ήμουν στα κυπαρισσάκια τώρα!!!

Να τις αφήσεις και τις 2. Και πίστεψέ με όσο κ αν σου λένε οτι είσαι καλά κ σ'αγαπάνε αν δεν το πιστέψεις εσύ δε γίνεται τίποτα. Απομονώσου λίγο, συζήτα με τον εαυτό σου, κάνε όνειρα... Απ'όπως σε βλέπω σε διαρρέει ένας μόνιμος θόρυβος απο παντού, ψυχολόγους, οικογένεια, δουλειά...

Πάντως να σου πω ότι χαίρομαι πάρα πολύ για σένα γιατί βλέπω ξεκάθαρα ότι έχεις καταλάβει το πρόβλημα και ότι θες να το πολεμήσεις. Αυτά τα 2 είναι τα πιο σημαντικά σου όπλα. Τα υπόλοιπα απλά θα είναι σφαίρες για να τα γεμίζεις...

Αυτά απο μένα
Να προσέχεις.
24-11-2007, 00:56
roulis

Agaphth smoke08 exw peripou ta idia kila me sena (47) k prospa8w maniwdws na parw k alla giati oloi mou lene oti eimai poly adunath.. Auto pou 8elw na sou pw einai oti antikeimenika eisai adunath, mesa sou niw8eis xontrh('h kai asxhmh,koinws mh apodekth). Exw kanei 5 xronia psuxo8erapeia k h tapeinh mou apopsh einai pws 8a prepei na breis ENAN psuxologo pou na exei asxolh8ei me paromoia peristatika. Mono k mono etsi 8a anakalupseis tis aities twn problhmatwn sou k 8a ta epiluseis.
Oso gia to an oi psuxiatroi einai kaluteroi aptous psuxologous exw na pw oti h diafora tous egkeitai sto oti oi psyxiatroi sou dinoun ena antikata8liptiko k ame sto kalo enw to problhma paramenei k meta to telos ths xorhghshs tou xapiou, enw me tous psuxologous briskeis tis rizes tou problhmatos k to stelneis apo kei pou r8e. Mono pou me tous deuterous xreiazetai KOPOS,xronos k pali KOPOS pou polloi de dia8etoun oute to mikro tous daxtylaki na kounhsoun.
Auto pou 8a sou proteina smoke08 einai na katseis k na strwseis ton omofro kwlo sou mexri na ftuseis aima sthn psuxo8erapeia k na papseis na paraponiesai. Mporeis na katafereis ta PANTA. Ola einai sto xeri sou. Arkei na stamathseis na blockareis thn 8erapeia sou.
17-12-2007, 20:36
NIKI_ed

Smoke08, μου θυμιζουν αυτα που λες εμενα, γιατι κι εγω δεν ειχα σοβαρο προβλημα. Την ανησυχια που εχεις οτι θα παρεις βαρος την ειχα κι εγω στην αρχη της θεραπειας. Πηρα 20 κιλα σχεδον και ενιωθα πολυ χαλια, ντρεπομουν να βγω εξω. Αυτα που νιωθεις εσυ τωρα με τρια κιλα. Αλλα, δεν μετανιωνω που πηρα αυτα τα κιλα γιατι χαρη σε αυτα εμαθα και συνεχιζω να μαθαινω οτι δεν ειναι τοσο τρομερο το να παχυνω, οτι συνεχιζεται η ζωη μου και οτι μπορω ν' απολαμβανω. Κι ετσι μου εχει φυγει σε σημαντικο βαθμο ο φοβος αυτος. Και σιγουρα θα απελπιστεις, θα ντραπεις, και θα απογοητευτεις, αλλα αν εμπιστευτεις την ψυχοθεραπευτρια σου και προσπαθησεις θα καταφερεις να αποκτησεις την αυτοπεποιθηση που επιθυμεις, γιατι για εμενα δεν ειναι κατι μαγικο η αποκτηση της, η κατι που επιλεγει συγκεκριμενους ανθρωπους. Γενικα πιστευω πως οτιδηποτε αναφερεται σε εσενα και δεν εξαρταται απο κατι αλλο, π.χ. θεληση του αλλου, μπορεις να το πετυχεις. Μιας και απαιτειται η θεληση και η προσπαθεια σου, η συμβολη,δηλαδη, του ιδιου σου του εαυτου στον σκοπο αυτο.
Για τους ψυχιατρους δεν θελω να ακουω κουβεντα. Σου δινουν ενα χαπι και τελειωσε. Ειναι βαθυτερο το προβλημα ομως. Μου φαινεται περιεργο να σου πω την αληθεια το οτι πηγαινεις σε 2 ψυχοθεραπευτριες, αλλα το οτι η μια απο αυτες εχει ειδικευση σε ΔΔ με ανακουφιζει.
Καλη συνεχεια!
17-12-2007, 21:27
NIKI_ed

Επειδη, ημουν αποτομη με τους ψυχιατρους, και δεν ειχα διαβασει ακομη αυτα που ειπες pasxalina, μου κανει εντυπωση που εσενα σε βοηθησε, μιας κι εγω δεν εχω ακουσει και τα καλυτερα γι' αυτους. Ευτυχως υπαρχουν και τετοιοι ανθρωποι στο επαγγελμα αυτο. Ωστοσο, την ψυχιατρικη που βλεπει τετοιες ψυχολογικες παθησεις μονο απο την ιατρικη σκοπια (οσον αφορα τις λειτουργιες του οργανισμου) δεν την συγκρινω με τιποτα με την ψυχοθεραπεια.