Yιοθεσια....

Αποφασησα να ανοιξω ενα νεο topic,υστερα απο την προτροπη ενος μελους του room.Θα προσπαθησω λοιπον,οσο πιο περιεκτικα μπορω να αναλυσω σε εσας την δυσαρεστη κατασταση στην οποια βρισκομαι και την αιτια που με οδηγησε στο σημειο να κανω κακο στον εαυτο μου...Ολα αρχισαν ενα χρονο πριν περιπου,οταν αποφασησα να αναζητησω τη βιολογικη μου μητερα.Θελω να σημειωσω οτι το γεγονος οτι ημουν υιοθετημενη το γνωριζα απο πολυ μικρη ηλικια και το ειχα αποδεχτει πολυ φυσιολογικα χαρη στους 2 θετους γονεις που μου εδωσαν πολυ αγαπη...επισης να πω οτι η αναζητηση των ριζων μου ηταν μια εσωτερικη αναγκη,μια αναζητηση της αρχης της υπαρξης μου...ποιος ερωτας με εφερε στη ζωη?τι συνεβη πριν 23 χρονια?....Για να μην πολυλογω,υστερα απο μια ψυχοφθορα διαδικασια,και εναν επιμονο αλλα και επιπονο αγωνα καταφερα και την βρηκα..Υστερα απο ενα διαστημα συναντηθηκαμε με σκοπο να μαθω τι συνεβη τοτε...η μονη απαιτηση που ειχα απο εκεινη ηταν να ειναι ειλικρινης..της ζητησα να μου αφιερωσει λοιπον μια ωρα απο τη ζωη της ωστε να μου πει τι εγινε τοτε..εκεινη απο τη μερια της μου ειπε αρκετα ψεματα,οπως ανακαλυψα αργοτερα...μου απεκρυψε την ταυτοτητα του βιολ.πατερα...και με γεμισε φρουδες ελπιδες οτι δηθεν θελει να με βλεπει κ οτι θελει μια δευτερη ευκαιρια κ οτι θα το πει στον αντρα της,που δε γνωριζει τιποτα κτλ....παιδια αλλα δεν εκανε.Στην αρχη λοιπον την πιστεψα...δεν ειχα λογο να μη το κανω αλλωστε...ο καιρος περναγε και εκεινη αφαντη...ουτε τηλ,ουτε μην.ουτε τιποτα...δεν την ξαναειδα για ολοκληρο το καλοκαιρι...τον περασμενο Σεπτεμβρη την ειδα και μου ζητησε συγνωμη για τη συμπεριφορα της κ δικαιολογηθηκε επικαλωντας προβληματα με τον αντρα της..αφου βεβαια της μιλησε και μια κοινωνικη λειτουργος απο το ιδρυμα υποσχεθηκε οτι θα αλλαξει σταση...αμ δε...εκτοτε δεν την ξανειδα..δε ξερω γιατι αλλα ολο αυτο με πηρε απο κατω...τησ στελνω κανενα μην αραια και που αλλα δε παιρνω απαντηση..ολη αυτη η κατασταση μου προκαλεσε ποικιλλα προβληματα..παρατησα φιλους,δουλεια εμπλεξα με αλκοολ και ναρκωτικες ουσιες...με επιασε καταθλιψη..πληγωθηκα πολυ απο τα ψεματα της και την ανεντιμοτητα της...δεν ''επαιξε'' δικαια..το μονο που ηθελα ηταν η αληθεια και εκεινη με γεμισε ψεματα..μεχρι σημερα προσπαθω να εντοπισω τον πατερα μου...και καθε μερα τη σκεφτομαι και κοιταω το κιν μου μπας κ βρω κανενα μην της...ματαια...αυτο που με πληγωσε περισσοτερο ηταν η απορριψη για 2 φορα...γραφω μηπως καποιος εχει περασει τα ιδια με εμενα η καποιος εχει να μου προσφερει μια συμβουλη..ευχαριστω..

Εσύ έκανες ότι μπορούσες όσο αφορά τη βιολογική σου μητέρα.Εψαξες,την βρίκες,προσπάθησες.Από κει και πέρα δυστυχώς δεν εξαρτάται από σένα αλλά από εκείνη αν θα σε αποδεχτεί ή όχι.Αν δεν θέλει να σε βάλει στη ζωή της δεν μπορείς να κάνεις και πολλά.Με το ζόρι δεν γίνεται τίποτα.Και με το να χαλάς τη δική σου ζωή δεν θα κερδίσεις κάτι.Τουλάχιστον θα ξέρεις ότι από τη μεριά σου προσπάθησες όσο μπορούσες.
Και είσαι πολύ τυχερή που έχεις καλούς θετούς γονείς και πήρες αγάπη.Αυτό έχει σημασία.Εκείνοι τώρα σε στηρίζουν?Τι λένε για όλα αυτά?

Kαλημερα Dalia..η μητερα μου περισσοτερο αλλα και ο πατερας μου βεβαια με στηριξαν..αυτο ωφειλω να το παραδεχτω..πλεον δεν τους λεω ποσο με ποναει αυτο το ζητημα...βλεπεις δε θελω σε καμια περιπτωση να τους φερω σε δυσκολη και αμηχανη θεση...οτι ηταν μου το ειπαν...μου εδωσαν συμβουλες και με ακουσαν..δε μπορουν να κανουν κατι για αυτο...ισως και οι ιδιοι δεν εχουν καταλαβει ποσο πολυ με πληγωσε ολο αυτο..απο αυτους δεν εχω κανενα παραπονο..ηταν αψογοι σε αυτο..

Χάος...καλημέρα....

Μήπως η βιολογική σου μητέρα δεν έχει βρει το θαρρος να το πει στον σύζυγο της, εξ ου και η συμεριφορά της να εξαφανίζεται?
Θα μου πεις, αυτο είναι το θέμα? Βρήκε το παιδί της και το άφησε για δεύτερη φορά. Μερικοί άνθρωποι όμως δεν έχουν ούτε τη δύναμη ούτε το θέλω να γίνουν γονείς.
Πόσο μάλλον αν ήσουν ένα ...στιγμιαίο λάθος που τώρα πρέπει να δικαιολογήσει στο περιβάλλον της.
Παράλληλα, σκέφτομαι και την κανονική σου μητέρα, τη θετη, που αφιέρωσε όλη της τη ζωή σε σένα, για να σε βλέπει τώρα να οδηγήσαι στην αυτοκαταστροφή.
Θα νιώθει τόσο λίγη που παρά τις προσπάθειες της, μπήκε χι στα 23 χρόνια προσφοράς της, μόνο και μόνο επειδή η βιολογική σου μητέρα δεν ήταν ικανή να αναλάβει έστω και δεύτερη φορά ένα ρόλο στη ζωή σου....

Θεοφανεια καλησπερα..
Ο λογος που πλεον ζω και αλλου ειναι ακριβως αυτος...επειδη δεν θα ηθελα με τιποτα να με βλεπει να οδηγουμαι στην αυτοκαταστροφη..αλλα απο την αλλη συνειδητοποιησα οτι τα πραγματα ορθως εγιναν ετσι οπως εγιναν,εννοω το οτι με εδωσε η βιολ.μητερα για υιοθεσια...και να ξεκαθαρισω κατι που δεν το ειχα αναφερει πιο πανω,οταν ανοιξα το τοπικ.Δεν της ζητησα ποτε να παρει το ρολο της μαμας μου,ουτε της κρατησα ποτε κακια που με εδωσε,μονο ειλικρινεια ηθελα...πρεπει να βαλω καλα στο μυαλο μου,οτι απο ατομα που ειναι συναισθηματικα αναπηρα και κενα δε μπορεισ να παρεις τιποτα...ελα ομως που εγω ακομη βασανιζομαι απο την αδικη συμπεριφορα της...και στην τελικη εγω ουδεποτε της ζητησα να το πει στον αντρα της...εκεινη φαγωθηκε να το πει...της συμπεριφερθηκα αψογα και με πολυ διακριτικοτητα και λεπτοτητα...και εκεινη μια γυναικα σχεδον 20 χρονια μεγαλυτερη μου,μου φερθηκε τοσο αδικα..

Χάος μου....η μητέρα σου προφανώς ήταν ένα νέο κορίτσι που πίστεψε ότι μπορεί να τα καταφέρει και τελικά δείλιασε.
Το ότι δεν σε κράτησε μπορεί να οφείλεται σε χιλιάδες λόγος.
Ας το πάρουμε από άλλη πλευρά το ζήτημα και ας σκεφτούμε ΄πόσο χαμένη νιώθει τώρα που σε ξαναβρήκε.
Τώρα που ήρθε αντιμέτωπη με το μεγαλύτερο λάθος της ζωής της. Ίσως να μη ξέρει πως να σου φερθεί, τι να σου πει. Βλέπει μπροστά της μια ολόκληρη κοπέλα και ξέρει ότι πρέπει να δώσει απαντήσεις.
Υπάρχει περίπτωση κάπου εκεί να χάνεται?

Θεοφανεια μου...εγω δικαιολογω την βιολ.μητερα...ημουν η πρωτη που τη δικαιολογησα για οτι εκανε τοτε...και να εισαι σιγουρη οτι μετα απο 23 χρονια δεν την κατηγορω ουτε κακια τησ κρατησα ποτε...καταλαβαινω οτι ηταν νεα,ειχε προβληματα...σεβαστα ολα αυτα και απολυτως κατανοητα...μεχρι ενα βαθμο..ναι οντως οπως λες και εσυ ηρθε αντιμετωπη με το μεγαλυτερο λαθος της...και γω της δινω απλοχερα μια δευτερη ευκαιρια...και τριτη μη σου πω...εγω δε περιμενω να μου φερθει αψογα σαν να μην εγινε τιποτα και καταλαβαινω οτι της ειναι εξαιρετικα δυσκολο ολο αυτο...μια προσπαθεια ηθελα...οπως εκανα και γω τοσες...και γω δεν ηξερα...και σε μενα ηταν εξαιρετικα δυσκολο να παω και να τη συναντησω σε μια καφετερια την πρωτη φορα....να σταθω και να στον ανθρωπο που με γεννησε να πω γεια σου ειμαι η Χριστινα η κορη σου....ξερεις ποσο δυσκολο ηταν αυτο για μενα?.....παρα πολυ...αλλα το εκανα....και περιμενα και απο την ιδια μια ελαχιστη προσπαθεια...

Σου έχει περάσει απ το μυαλό ότι εκείνη είναι πιο αδύναμη από σένα, (πρώτα απ όλα λόγω τους λάθους της), και ίσως χρειάζεται χρόνο για να το αντιμετωπίσει μέσα της?
Μπες λίγο στη θέση της. Έρχεται το παιδί που έδωσε και της λέει: γειά σου, είμαι η κόρη σου, κοίτα με μεγάλωσαν δυο ξένοι άνθρωποι, δεν έχω ανάγκη να γίνεις μάνα μου, έχω μαμά, μόνο να σε ξέρω και να μάθω τι έγινε θέλω.
Το ότι δεν έκανε άλλα παιδιά μου λέει πάρα πολλά. Μήπως πληγώθηκε τόσο απ το χαμό σου, που έτσι τιμωρεί τον εαυτό της?
Για το θέμα του μπαμπά σου, μπορεί να κρύβει ένα μυστικό που να μη θέλει να το μάθεις. Πχ, μπορεί να ήταν παντρεμένος, χίλια δυο μπορεί να συμβαίνουν.
Έχεις πολύ δρόμο μπροστά σου και πιστεύω ότι θα τα καταφέρεις αν το θες πραγματικά. Το σημαντικότερο είναι να την αναλύσεις, να δεις γιατί φέρεται έτσι. Μη ξεχνάς επίσης ότι πρέπει να βρεις και τον πατέρα σου.
Έχεις απογοητευτεί τώρα και δεν έχεις κουράγιο, το καταλαβαίνω. Όπου και να σε βγάλει όμως αυτός ο δρόμος, όσο και νιώσεις ότι σε απορρίπτουν, στο τέλος θα τα έχεις καλά με σένα και αυτό είναι το σημαντικότερο.

Απλά συνάντησες έναν κακό άνθρωπο που του αρέσουν τα ψέματα.
Θα μπορούσε να είναι ο γείτονας,ο μπακάλης,ο ξάδερφος ακόμα και η βιολογική σου μητέρα.

Από εκεί και πέρα δεν μπορείς να κάνεις κάτι για αυτό για να την διορθώσεις και να λέει αλήθεια,

,αλλά και πάλι...

αξίζει τον κόπο?

.

Αυτή θα έπρεπε να νοιώθει άσχημα τώρα, όχι εσύ που πλήγωσε ένα κοριτσάκι που δεν έφταξε σε τίποτα.. απλά την αναζητούσε.

Αν δεν νοιώθει, κρίμα για αυτή,εσύ τώρα πρέπει να κλείνσις τα ματάκια σου,να κάνεις μια αργή 180 μοίρες κίνηση με το κεφάλι-σώμα σου ,να ανοίξεις τα μάτια σου και να συνεχίσεις να προχωράς.

ΣΩΣΤΑ!ΟΣΟ ΠΛΗΓΩΜΕΝΗ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ,ΕΙΣΑΙ ΖΩΝΤΑΝΗ ΚΑΙ ΟΦΕΙΛΕΙΣ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΟΣΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΠΟΡΕΙΣ.ΑΛΛΩΣΤΕ ΚΟΙΤΑ ΓΥΡΩ ΣΟΥ...ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟΣΗ ΑΣΧΗΜΙΑ,ΑΛΛΑ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΟΜΟΡΦΙΑ.ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.ΟΠΩΣ ΕΜΕΙΣ ΕΔΩ.

Θεοφανεια μου...περασε ενας χρονος...ποσο χρονο θελει αυτη η γυναικα?και τουλαχιστον ας ειναι ειλικρινης και ας μου πει ρε Χριστινα δε θελω...θα ηταν πιο απλο και για τις 2 μας...οχι να μου δινει ελπιδες και μετα να εξαφανιζεται...ποιος ανθρωπος θα εκανε κατι τετοιο?....παιδια δε θελει απο οσα μου ειπε,αυτος ειναι κ ο λογος που με τον αντρα της ειχαν προβληματα και εχουν..οσο για την στροφη που λες boltseed προσπαθω να βρω τη δυναμη κ το κουραγιο να την κανω...μου ειναι εξαιρετικα δυσκολο...

Ακόμη και έτσι να είναι. Να μην έχει η γυναίκα το μητρικό φίλτρο και να μη τη νοιάζει για σένα.
Εσύ τι φταις σε αυτό?
Για ποιο λόγο να κάνεις κακό στον εαυτό σου?
Φαίνεσαι τόσο συγκροτημένη κοπέλα, ευαίσθητη και έξυπνη.
Γιατί να καταδικάστεις εσύ για το λάθος της?

Οι έρευνες για τον μπαμπά σου σε ποιο στάδιο βρίσκονται?, (Αν θες φυσικά απαντάς)

Το ξερω Δημητρα μου...αυτην την ομορφια που λες εσυ προσπαθησα να την βρω στην ψυχη αυτου του ανθρωπου...ηθελα να πιστεψω οτι υπαρχει....ασχετα με το τι εκανε τοτε...τους ανθρωπους δε πρεπει να τους κρινουμε απο ενα μεμονομενο γεγονος...για αυτο της εδωσα μια 2 ευκαιρια...αλλα ...

Θεοφανεια,η βιολ μητερα μου ειπε οτι δεν ηξερε κατι για τον πατερα μου...οταν ομως πηγα στο ιδρυμα να παρω τον φακελλο μου..η κοιν.λειτουργος μου ειπε οτι στον φακελο γραφει ποιος ειναι ο βιολ πατερας...βεβαια δεν επιτρεποταν να μου πει το ονομα του...ομως μου το ειπε...αυτος ο ανθρωπος ειναι σχετικα γνωστος οχι ομως για καλο...μεχρι πριν απο καποια χρονια ηταν στη φυλακη...τωρα ειναι εξω...αυτος ο ανθρωπος εγραψε και ενα βιβλιο που λεει για τη ζωη του και αναφερει και για την βιολ μητερα...αλλα κ για εμενα...χωρις ομως να ξερει και ο ιδιος αν ειμαι δικο του παιδι...καταλαβαινεις το σοκ μου οταν διαβαζα για τη μητερα μου απο ενα βιβλιο...μαθαινα πραγματα για εμενα,για την υπαρξη μου απο το βιβλιο ενος απο τους πιο επικινδυνους ανθρωπους..οπως τουλαχιστον τον ειχαν χαρακτηρισει..βεβαια εγω ρωτησα την βιολ μαμα αν ειναι αυτος κ εκεινη μου ειπε πως δεν ειναι...φυσικα για τη σχεση της με τον ανθρωπο αυτο δε μου ειχε πει ποτε...

Ότι και αν είναι, όποιος και αν είναι, προφανώς είναι ο πατέρας σου.
Για μένα πρέπει να τον βρεις και να κάνεις ένα τεστ πατρότητας.
Στη φυλακή μπαίνουν πολλοί άνθρωποι, μερικοί από αυτούς δίκαια, άλλοι άδικα.
Σκέψου το, είναι μεγάλη απόφαση και δεν θέλω να σε επηρεάσω καλώς ή κακώς, (η ιστορία θα δείξει).
Ακόμη όμως και να πέσεις σε ακόμη ένα ύφαλο, σημασία έχει πως θα έχεις πάρει τις απαντήσεις σου και θα συνεχίσεις ελεύθερη.
Στο κάτω-κάτω ΓΟΝΕΙΣ έχεις, και όπως λες είναι άξιοι άνθρωποι.

εγω ομως βρηκα το κουραγιο και εψαξα και βρηκα αυτον τον ανθρωπο...τον συναντησα,του ειπα πια ειμαι,και τι ψαχνω..αυτος ο ανθρωπος ο τοσο επικινδυνος που λεγαν ολοι...μου φερθηκε περισσοτερο απο αψογα..μου ειπε βεβαια οτι ισως και να ειναι,δε ξερει κ αυτος,αλλα θα κανει το τεστ dna και αν αποδειχτει οτι ειναι θα αναλαβει ολες τις ευθυνες...μου ειπε οτι αν κ δεν ηθελε να κανει παιδια παραταυτα θα ηθελε να ειμαι κορη του..περιμενω να τον ξανασυντησω ωστε να κανουμε το Τεστ...αν δεν ειναι αυτος δεν υπαρχει περιπτωση να μαθω ποτε ποιος ειναι..

γονείς λένε ότι είναι αυτοί που σε μεγαλώνουν κ όχι αυτοί που σε φέρουν στον κόσμο
τι πιστεύεις χαος για αυτο;

Χριστίνα, συχνά περιμένουμε από τους άλλους να μας δώσουν αυτό που τους δίνουμε κι εμείς, περιμένουμε να είναι έτοιμοι όταν είμαστε κι εμείς έτοιμοι. Αυτό όμως τις περισσότερες φορές δε γίνεται. Είναι κρίμα η προσπάθεια να επικοινωνήσουμε και να δημιουργήσουμε σχέσεις με άλλους ανθρώπους να οδηγεί στην αυτοκαταστροφή. Λες και τιμωρούμε τον εαυτό μας που δεν τα κατάφερε. Λες και είμαστε απόλυτα υπεύθυνοι που μας \'απορρίπτουν\'. Δεν είναι όμως έτσι. Όσο και να θέλουμε δεν μπορούμε να ελέγξουμε ή να αλλάξουμε τις σκέψεις ή τη συμπεριφορά των άλλων.

Θα δεις κι από άλλα θέματα πόσο οι άνθρωποι βασανίζονται για την \'αλήθεια\', για την \'ειλικρίνεια\' στις σχέσεις τους. Η μόνη αλήθεια όμως είναι αυτή που ζούμε καθημερινά με τους ανθρώπους που νοιάζονται και το δείχνουν, που είναι έτοιμοι όταν είμαστε κι εμείς.

Καταλαβαίνω την ανάγκη σου να βρεις τις ρίζες σου, το πόσο θα διευκολυνόταν αυτή η αναζήτηση αν όλοι οι εμπλεκόμενοι συμμερίζονταν την ανάγκη σου και ήταν ειλικρινείς. Αλλά είναι πραγματικά τόσο θετικό για τη ζωή σου το ότι είχες και έχεις ΓΟΝΕΙΣ. Αξιοποίησε αυτό το θετικό αντί να στέκεσαι στα αρνητικά, που όλοι συναντάμε στη ζωή μας.

mmaria,φυσικα και γονεις ειναι αυτοι που μεγαλωνουν ενα παιδι..το συμμεριζομαι απολυτα...αλοιμονο...ηθελα απλα να ξερω τι συνεβη τοτε...marina συμφωνω μαζι σου απλα μου ειναι πολυ δυσκολο να τα δω ετσι οπως τα λες εσυ...και να βρω τη δυναμη να συνεχισω...ξερω οτι οσο πιο γρηγορα το κανω τοσο το καλυτερο για εμενα...θα το παλεψω οσο μπορω...

Κορίτσια συμφωνώ απόλυτα μαζί σας, αλλά πιστεύω πως αν η Χριστίνα δεν ΄πάρει όλες τις απαντήσεις της, δεν πρόκειται να σταματήσει.
Για μένα αυτό που έχει σημασία είναι να σταματήσει να κάνει κακό στον εαυτό της. Με πνίγει η σκέψη πως θα χαλάσει τη ζωή της για λάθη άλλων.

Παράλληλα, Χριστινάκι, πρέπει να σκεφτείς και τους θετούς γονείς σου. Είναι κρίμα να προδώσεις όλα όσα σου έδωσαν.

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία
Κορίτσια συμφωνώ απόλυτα μαζί σας, αλλά πιστεύω πως αν η Χριστίνα δεν ΄πάρει όλες τις απαντήσεις της, δεν πρόκειται να σταματήσει.
Για μένα αυτό που έχει σημασία είναι να σταματήσει να κάνει κακό στον εαυτό της. Με πνίγει η σκέψη πως θα χαλάσει τη ζωή της για λάθη άλλων.

Παράλληλα, Χριστινάκι, πρέπει να σκεφτείς και τους θετούς γονείς σου. Είναι κρίμα να προδώσεις όλα όσα σου έδωσαν.

---

συμφωνώ απόλυτα με όσα γράφεις Θεοφανία, έχεις δίκιο
κανένας δεν πρέπει να καταστρέφεται για τα λάθη των άλλων
το παραδέχομαι ακόμα κ εγώ
θέλει δύναμη, προσπάθεια κ υπομονή

Θεοφανια δε θελω να προδωσω κανεναν...για αυτο αλλωστε εφυγα κ απο το σπιτι...γιατι δε θελω να πιστευουν οτι επειδη βρηκα τη βιολ.μητερα πλεον δε με νοιαζει για αυτους...για αυτο δε τους λεω και ποσο στα αληθεια με πονεσε ολο αυτο..τους λατρευω...ειναι υπεροχοι γονεις ασχετα με καποια λαθη που εκαναν...τουλαχιστον αυτοι προσπαθησαν...

ισως καποια στιγμη βρω την ακρη σε ολα αυτα...τοτε θα ηρεμησω και θα προσπαθησω να ξαναφτιαξω τη ζωη μου...να τη ξαναβαλω σε ταξη...και να προχωρησω...

Quote:

---

Originally posted by Xαος
Θεοφανια δε θελω να προδωσω κανεναν...για αυτο αλλωστε εφυγα κ απο το σπιτι...γιατι δε θελω να πιστευουν οτι επειδη βρηκα τη βιολ.μητερα πλεον δε με νοιαζει για αυτους...για αυτο δε τους λεω και ποσο στα αληθεια με πονεσε ολο αυτο..τους λατρευω...ειναι υπεροχοι γονεις ασχετα με καποια λαθη που εκαναν...τουλαχιστον αυτοι προσπαθησαν...

---

Το ότι δεν σε βλέπουν να κάνεις κακό στον εαυτό σου, νομίζεις ότι είναι λιγότερο από το να το ήξεραν;

Επίσης, αλάνθαστοι γονείς δεν υπάρχουν, αλλά όταν είναι και θετοί πολλαπλασιάζονται άδικα οι ευθύνες τους.

Στο καλύτερο και πιο υγιές σπίτι του κόσμου, έχουν γίνει λάθη. Σημασία έχει η αγάπη που έχει πάρει ο καθένας μας απ την οικογένεια.....

δεν τους κατηγορω για τιποτα....ισα ισα...ειναι πολυ καλοι γονεις...και πραγματικα εχω παρει πολυ αγαπη...να ξερεις οτι μολις παρω τις απαντησεις που πρεπει θα ηρεμησω...

Γνώμη μου πάντως είναι να ξεκινήσεις από αυτό που προτείνει η Θεοφανία, να σταματήσεις να καταστρέφεις τη ζωή σου, ή όπως λες κι εσύ να την ξαναβάλεις σε τάξη. Δεν σε εμποδίζει τίποτα παράλληλα να ψάχνεις περισσότερες πληροφορίες.

Αν όμως προχωράς με πλήρη συναίσθηση της αξίας όσων έχεις και την ηρεμία μέσα σου ότι εσύ προσπαθείς και καταφέρνεις ανεξάρτητα από τους άλλους, πιθανώς να νιώσεις κάποια στιγμή ότι όσα έμαθες είναι αρκετά ή και να σταματήσεις κάποια στιγμή το κυνήγι των απαντήσεων γιατί δεν θα έχει πια σημασία για εσένα.

μακαρι καποια στιγμη να σταματησω να ψαχνω...θελω να σταματησω να καταστρεφω τη ζωη μου...συνειδητοποιω ποσο ηλιθια και ανωριμα φερομαι,μη νομιζεις...αλλα ερχεται μια στιγμη, καλη ωρα οπως τωρα που κατι με πιανει...και τοτε δε με νοιαζει τιποτα...

ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΨΑΧΝΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΝΑ ΦΤΙΑΞΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ. ΚΑΙ ΑΝ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΑΝΤΕΞΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΟΠΟΙΑ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ

το προσπαθησα αλλα καπου δεν αντεξα και τα παρατησα..

ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΑΤΟΜΑ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ ΠΟΥ ΣΕ ΑΓΑΠΑΝΕ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ. ΟΙ ΘΕΤΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΛΥΣΗ. ΜΗ ΜΕΝΕΙΣ ΜΟΝΗ. ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΠΟΥ ΝΑ ΣΤΡΑΦΕΙΣ. ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΛΑΘΗ ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΗ ΣΟΥ.
ΕΧΕΙΣ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ. ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΑΝΟΙΞΕΣ ΤΟΣΑ ΤΟΠΙΚ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΣΟΥ. ΚΑΝΤΟ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ. ΑΠΟ ΕΔΩ ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΑΤΟΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΙΑ ΣΟΥ

εχεις δικιο...θα προσπαθησω να το κανω...

ΤΟ ΘΕΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΑΡΧΙΖΕΙΣ ΝΑ ΒΑΖΕΙΣ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΤΑΞΗ. ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΝΑ ΤΟ ΕΧΕΙ ΣΤΑ ΠΡΩΤΑ ΣΟΥ ΠΟΣΤ ΣΕ ΑΛΛΑ ΤΟΠΙΚ ΠΟΥ ΕΙΧΕΣ ΑΝΟΙΞΕΙ

Καλησπερα,

πιστευω πως το πιο χρησιμο γι ατην ζωη σου ειναι να σταματησεις καθε ερευνα και να προσανατολιστεις στο πως θα σχεδιασεις την ζωη σου.
Το παρελθον σου ειναι γεματο πικρα, πονο και δυσκολες αποφασεις.
Κρινω σκοπιμο να σταματησεις την αρνητικη κριτικη για τους βιολογικους γονεις σου, οτι εκαναν - το εκαναν υπο συνθηκες που δεν ανακαλουνται.
Το να συνεχιζεις λοιπον το σκαλισμα θα προσθεσεις και αλλη πικρα και πονο, πλεον οχι σε αυτους που σε γεννησαν αλλα σε εσενα την ιδια.
Ειμαι λιγο ωμος, αλλα αν θες να βασανιζεσαι η οχι ειναι κατι που θα το ρυθμισεις εσυ η ιδια και κανεις αλλος.
Πιστευω οτι πρεπει να μεινεις 100 % προσανατολισμενη στο μελλον σου και οχι στο περιεργο παρελθον που οσο προσπαθεις να το ξορκισεις τοσο αυτο γινεται χειροτερο.

krino...ισως και να εχεις δικιο...αλλα εχω την αναγκη να μαθω...

Χάος, προχώρα μπροστά και άσε τα φαντάσματα πίσω... Πες πως πέθαναν, τί θα σε ωφελήσει να μάθεις ποιός ήταν ο πατέρας σου? Προφανώς θα ήταν νέα παιδιά τότε, άμυαλα, ήρθε μια εγκυμοσύνη και ακολούθησαν όλα όσα ακολούθησαν... Δυο άνθρωποι όμως, έχοντας πλήρη την συνείδησή τους θέλησαν να σε αποκτήσουν, να σε μεγαλώσουν, να σε αγαπήσουν και να σου προσφέρουν όλα όσα σου πρόσφεραν... αυτοί είναι οι γονείς σου και μόνο αυτοί! Οποιοσδήποτε άλλος, αν θέλει, ας ψάξει να σε βρεί, όπως οι θετοί γονείς σου έψαξαν και βρήκαν εσένα! Μην ψάχνεις εσύ για αυτούς, αποδείχτηκαν εξάλλου και για 2η φορά ανίκανοι...

Δώσε αγάπη στους θετούς σου γονείς και πάψε να αυτοκαταστρέφεσαι... είσαι τόσο νέα...

Και ελπίζω μια μέρα να μπείς με ένα άλλο νικ εδώ μέσα... χμμ... \'\'ανατολή\'\' ας πούμε ή κάτι τέτοιο...

ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΝΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΗΣ.
ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ

Kely ευχομαι να απλα να μπω εδω καποια στιγμη στο μελλον και να σας πω οτι επιτελους βρηκα τις απαντησεις μου και προχωρησα....ισως και με αλλο nik....ισως και με το ανατολη...με το δυση μη μπω μονο γιατι καταλαβαινεις...Μαnthes με καταλαβαινεις και εχεις δικιο σε αυτο που γραφεις..

Ειναι απολυτα φυσικο να θελεις να μαθεις την ιστορια σου, ποιες ειναι οι ριζες σου. Αλλα και φυσικο να μην ηταν, εφοσον το εχεις αναγκη και ειναι ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ για σενα, για να προχωρησεις μπροστα, αυτό το ξεκαθαρισμα με το πισω, τοτε βαλε ολα τα μεσα που διαθετεις μπροστα, για να ικανοποιησεις την αναγκη σου.

Τι γινεται ομως εδω?
Τι πηγε στραβα?
Ξεκινησες να ικανοποιησεις την αναγκη σου κι αρχισες να αυτό- καταστρεφεσαι.
Ξεκινας μια ΜΑΧΗ με το παρελθον, κι οι αντιξοοτητες που θα συναντησεις μπορει να ειναι πολλες. Αρνητικοτητα των εμπλεκομενων, δυσκολα συναισθηματα, ελλειψη πληροφοριων. Οταν παμε σε μια μαχη, πρεπει να ειμαστε ΟΧΥΡΩΜΕΝΟΙ, δεν συμφωνεις?
Η ακριβεια των ανασκαφων σου εξαρταται απο αυτην σου την οχυρωση, απο την ολη σου κατασταση, γιατι εσυ εισαι ο ερευνητης.

Αν λοιπον, δεν μπορεις να \"τρεξεις\", να \"ρωτησεις\" να \"περιπλανηθεις\" γιατι \"αρρωστησες\" ή \"πεινας\", τοτε πως θα παει μπροστα η ερευνα που τοσο ποολυ εχεις αναγκη?