Η επιβεβαίωση ..........

Ανοιγω ενα θεμα και δεν εχω σκεφτεί πλήρως τι θέλω να πω ....... θα οργανώσω τις σκέψεις μου στην πορεία ..........

( το έχω ξανακάνει σε παλιότερο θέμα ....... και κάποιοι το παρεξηγήσανε , αλλα δεν βαριέσαι ........ )

Η κεντρική ιδέα είναι : η ανάγκη της επιβεβαίωσης και ο εσωτερικός διάλογος που κάνει ο κάθε ενας μας χαρακτηρίζοντας τον εαυτό του και τις πράξεις του .

Εχω παρατηρήσει αυτός ο διάλογος να μου δημιουργεί προβλήματα ...................... και δίνω ενα πρώτο παράδειγμα :

Πολλές φορές καταλαβαίνω οτι κατι μπορώ να το κάνω πολύ καλά , αλλα δεν θέλω κατα κάποιον τρόπο να το κάνω καλά και να πω στον εαυτό μου οτι εγω είμαι καλύτερη απο άλλους και κατα κάποιον τρόπο με σαμποτάρω .

Με άλλα λόγια ερχεται πρώτα το συναίσθημα μιας κοινωνικής αποδοχής - απόρριψης ή κρίσης και αυτό το συναίσθημα , επιρρεάζει την προσπάθεια που θα καταβάλλω για να καταφέρω κάτι .

Δεν λέω οτι γίνεται συνέχεια και πάντα ............. Οταν ο στόχος είναι κατι που το θέλω πάρα πολύ , τότε δίνω τα μέγιστα μου τελικά , διαφορετικά κρατώ κατα κανόνα low profile .

Αυτα προς το παρόν .

Μα αν εισαι οντως καλυτερο απο τους αλλους (ως προς τι συγκεκριμενα ομως, μην γινομαστε και αλλαζονες) , τοτε που ειναι το προβλημα?

.

Δεν θες να φαινεσαι καλυτερη απο τους αλλους, στους αλλους?
Αυτο ασε να το κρινουν οι ιδιοι καλυτερα, κατι που δεν εχεις την δυναμη να τους πεις τι να σκεφτουν και τι να κανουν, οποτε...
παλι δεν υπαρχει προβλημα :)

Quote:

---

Originally posted by Kleiw
και δίνω ενα πρώτο παράδειγμα :

Πολλές φορές καταλαβαίνω οτι κατι μπορώ να το κάνω πολύ καλά , αλλα δεν θέλω κατα κάποιον τρόπο να το κάνω καλά και να πω στον εαυτό μου οτι εγω είμαι καλύτερη απο άλλους και κατα κάποιον τρόπο με σαμποτάρω .

---

Κλειώ, αυτό νομίζω πως λίγο-πολύ το κάνουμε όλοι... και πιστεύω πως το κάνουμε, γιατί απλούστατα δε μας νοιάζει να κάνουμε τα πάντα καλά! Και θα ήταν παράλογο να κάνουμε τα πάντα σωστά και εξουθενωτικό!!!

Σε ενοχλεί όταν οι άλλοι ξεχωρίζουν; Πως το βλέπεις; ότι υπάρχει δυσαρμονία;

Αυτό που αναφέρεις εμένα μου παρουσιάζεται μέσα σε μεγάλη παρέα. Ενώ με 2-3 άτομα δεν έχω πρόβλημα, όταν είναι πολλά τα άτομα πάντα κάνω χώρο για να φανεί κάποιος άλλος, κάνω πίσω σα να μη θέλω να κάνω ισχυρή την παρουσία μου, νιώθω άσχημα για αυτό.

Δε μου αρέσει καθόλου επίσης η ιδέα του ανταγωνισμού, να φανώ καλύτερη από άλλους.

Αλλά Κλειώ, εγώ δε το βλέπω σαν πρόβλημα. Ναι, έχω προβληματιστεί κι εγώ για αυτό, το έχω ψάξει μέσα μου αλλά αφού δε μου δημιουργεί μεγάλα προβλήματα και στην ουσία με αυτό τον τρόπο νιώθω καλά το έχω αφήσει όπως είναι.

Πιστεύεις ότι αν πετύχεις θα εκτεθείς στην κρίση των άλλων και αυτό σε αγχώνει; Ή δεν θέλεις εσύ να πιστεύεις ότι είσαι καλύτερη από τους άλλους, ίσως γιατί αυτό σε κάνει να νιώθεις διαφορετική και κατά συνέπεια πιο μόνη (εκεί στην κορυφή!..);

Αυτό που θα ήθελα ιδανικά είναι στο μυαλό μου να μην σκέφτομαι καλύτερη - χειρότερη , να μην κάνω συγκρίσεις και προσομοιώσεις ......... βρίσκοντας λύση που δεν θα προκαλέσει τους γύρω μου . Από την άλλη όμως έχω συνηθίσει χρόνια τώρα να είμαι low profile σε παρέες - ομάδες και συναισθηματικά νοιώθω ασφάλεια αν διατηρώ αυτό το προφίλ .

Aphelia ούτε εμένα μου αρέσει η ιδέα του ανταγωνισμού , αλλά ξέροντας ότι κάποιοι άνθρωποι είναι ανταγωνιστικοί , για να μην δημιουργήσω κοινωνικές αντιδράσεις περιορίζω τον εαυτό μου (εκτός αν κάτι είναι παρά πολύ σημαντικό για εμένα) ............ δεν θέλω να φαίνομαι καλύτερη ή χειρότερη , δεν θέλω να ασχολούμαι με τέτοιες κρίσεις , αλλά ασχολούμαι όμως για να εξασφαλίσω κοινωνική ηρεμία ..........

Μαρίνα είσαι αρκετά κοντά σε αυτό που σκέφτομαι .

Θα δώσω άλλο ένα παράδειγμα : Στην δουλειά υπάρχουν πολλοί οι οποίοι παινεύονται για τα κατορθώματα τους , κρίνουν τους άλλους (θετικά και αρνητικά) και το βλέμμα τους ζητά την αποδοχή και συμφωνία . Δεν θέλω να καταντήσω έτσι , δεν μου αρέσει καθόλου αυτό το στυλ . Μάλιστα στεναχωριέμαι που δημιουργούν προβλήματα από το τίποτα . Για να τα πας καλά με αυτούς τους ανθρώπους πρέπει είτε να κρατήσεις low profile (όπως εγώ) ή να μπεις στην κλίκα τους (το οποίο απεχθάνομαι) .
Επειδή όμως έχουν την τάση να προσβάλλονται εύκολα και το να νιώσουν οτι κάποιος κάνει κάτι καλύτερα τους απειλεί , όποτε υπήρχε τέτοιο ζήτημα , έκανα πίσω . (κυρίως αυτό εννοώ με το low profile , γιατί από το κουτσομπολιό τους πήρα αποστάσεις)
Στο συγκεκριμένο παράδειγμα ίσως να ήταν καλή επιλογή , όμως σε άλλα παραδείγματα δεν είναι ...................

Και αυτό που με ενοχλεί κυρίως είναι αυτό που γίνεται στο κεφάλι μου . Να μπορούσα να μην καταλαβαίνω τίποτα και να τους αγνοούσα τελείως , θα ήταν ιδανικό .

Και συμπληρώνω (γνωστή μου τακτική :P) :

Αυτο που θεωρώ ως πρόβλημα δεν είναι το low profile σε μια παρέα (οπως το περιέγραψες και εσύ Aphelia ή όπως το περιέγραψα στο παραπάνω παράδειγμα) , αλλα το γεγονός οτι ακόμα και οταν είμαι μόνη μου με τον εαυτό μου και τις σκέψεις μου , κατεβάζω τους στόχους μου για να διατηρήσω αυτό το προφίλ ακόμα και στο βλέμμα μου !!!


Τα λέω λίγο μπερδεμένα , ε ?

Quote:

---

Originally posted by Kleiw
Για να τα πας καλά με αυτούς τους ανθρώπους πρέπει είτε να κρατήσεις low profile (όπως εγώ) ή να μπεις στην κλίκα τους (το οποίο απεχθάνομαι) .
Επειδή όμως έχουν την τάση να προσβάλλονται εύκολα και το να νιώσουν οτι κάποιος κάνει κάτι καλύτερα τους απειλεί , όποτε υπήρχε τέτοιο ζήτημα , έκανα πίσω

---

Με το να κρατάς low profile εννοείς ότι δεν τους \"προκαλείς\" οπότε και αυτοί δεν έχουν κάποιο πρόβλημα μαζί σου. Το τελικό αποτέλεσμα είναι το ίδιο με το να έμπαινες στην κλίκα τους. Είναι θέμα χαρακτήρα, ούτε και εγώ θα έμπαινα σε τέτοια κλίκα, αλλά νομίζω ότι δε θα επιδίωκα να τα έχω καλά με κάποιους που δε μου αρέσουν από την αρχή. Φυσικά αν η όλη διαδικασία είναι ψυχοφθόρα για σένα έχεις κάνει την καλύτερη επιλογή.

Δώσε μας ένα άλλο παράδειγμα που θεωρείς ότι το low-profile που κράτησες/άς ήταν/είναι κακή επιλογή.

Ξερεις θεωρώ οτι οι άνθρωποι δεν χωρίζονται σε καλους και κακους . Φυσικά με κάποιους ταιριάζεις περισσότερο και σου αρέσει περισσότερο η παρέα τους κ.λ.π. , αλλα αυτό δεν σημαίνει οτι οι άλλοι είναι κακοί . Ακόμα και αν κάποιες συμπεριφορές τους δεν σου αρέσουν , όπως αυτές που ανέφερα παραπάνω ...........
Οποτε δεν έχω πρόβλημα να είμαι συνεργάσιμη , φιλική , καλοπροαίρετη και ήρεμη μαζί τους . Δεν ανοίγομαι όμως σε αυτούς και δεν τους θεωρώ φίλους μου .
Ομως δεν φτάνω και στα άκρα , όπως έχουν κάνει συνάδελφοι , που δεν μιλιούνται , με αποτέλεσμα να υπάρχει ασυνενοησία και επιπλέον τσακωμοί .
Εχω την αίσθηση οτι στο παραπάνω παράδειγμα ήταν καλή επιλογή το low profile , γιατι δεν με ενδιαφέρει ετσι και αλλιώς να αποδείξω κάτι , αλλά η ηρεμία και η καλή συνεργασία .

Περιπτώσεις οπου το θεωρώ κακό είναι αυτές που εχει επιρρεάσει όλον τον τρόπο σκέψης μου , με αποτέλεσμα να μην νοιώθω άνετα αν στα μάτια μου καταφέρω κατι πολύ καλό , να μην το χαίρομαι και όσο θα έπρεπε , να κατεβάζω τους στόχους και την προσπάθεια μου .....

Θα ήθελα στην σκέψη μου να μην υπάρχει άλλος , αλλα μόνο εγω !!!!!!!!!!! Αυτο είναι το πρόβλημα .

Ελπίζω να ήμουν πιο σαφής αυτή τη φορά . :)

kleiw, αυτό που εγώ θέλω να διευκρινίσω είναι το εξής: όταν είναι να κάνεις κάτι, το κάνεις καλά, το πετυχαίνεις και απλά όταν συζητάς για αυτό δεν κοκορεύεσαι (ενώ όλοι οι άλλοι στη θέση σου θα το έκαναν)?

Νομίζω πως αυτό που μας περιγράφεις δεν αποτελεί κανένα πρόβλημα, στάση ζωής θα το έλεγα εγώ. Κι εγώ κάπως έτσι λειτουργώ. Π.Χ. τα επιτεύγματά μου σε σπουδές και εργασία ποτέ δεν τα διαφήμισα, ενώ οι φίλες μου μπορεί να είχαν καταφέρει κάτι πολύ λιγότερο και να το έλεγαν 10 μέρες! Εγώ δεν το έκανα γιατί είμαι Low profile, αλλά γιατί κι εσύ πως είπες \'\'δεν μου αρέσει καθόλου αυτό το στυλ\'\'. Κι εξάλλου μου φτάνει που ξέρω εγώ πως τα κατάφερα και μόνο, δεν έχω ανάγκη επιβεβαίωσης από τους γύρω μου.

Τώρα, αν θέλεις να κάνεις κάτι, αλλά δεν το κάνεις γιατί δεν θέλεις να φανείς ανώτερη από κάποιους άλλους είναι πρόβλημα...

kleiw, για να κερδίσεις πρέπει να παίξεις (αξίωμα)
Και αν θέλεις το κύπελο (όπου κύπελο είναι αυτό που έγραψες)

Quote:

---

Originally posted by Kleiw
Θα ήθελα στην σκέψη μου να μην υπάρχει άλλος , αλλα μόνο εγω !!!!!!!!!!! Αυτο είναι το πρόβλημα .

---

τότε πρέπει να ξέρεις ότι τους κανόνες του παιχνιδιού δεν μπορείς να τους γράφεις εσύ. Είναι ήδη γραμμένοι. Οπότε πρέπει να υπακούσεις στους κανόνες.

Και οι κανόνες στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι πολύ απλοί.
Ρολλάρεις με το σύστημα για λίγο και μετά το αλλάζεις από μέσα. Δηλαδη:

Στην αρχή για λίγο θα κάνεις αυτό που δε σου αρέσει (το να ακούς τι λένε οι άλλοι, την κριτική, το υπερηφανεύομαι, το μπαίνω στη διαδικασία του να συγκριθώ) ενώ παράλληλα θα πετυχαίνεις στο ότι καταπιάνεσαι.
Αφού διαπιστώσεις ότι δεν έχει κανένα νόημα το να \"διαφημίζεις χωρίς λόγο\" την αξία σου (σε όποιο επίπεδο) τότε κρατάς μόνο το γεγονός ότι ΓΙΑ ΣΕΝΑ έχει νόημα το να καταφέρνεις ότι θέλεις (και γιαυτό το κάνεις) ενώ πλέον
δε σε απασχολεί το τι θα λένε για σένα οι γύρω.

(Το κύπελο είναι υπογραμμισμένο μπροστά σου
Καλη επιτυχία)

Quote:

---

Originally posted by kely28
kleiw, αυτό που εγώ θέλω να διευκρινίσω είναι το εξής: όταν είναι να κάνεις κάτι, το κάνεις καλά, το πετυχαίνεις και απλά όταν συζητάς για αυτό δεν κοκορεύεσαι (ενώ όλοι οι άλλοι στη θέση σου θα το έκαναν)?

Συμβαίνει και αυτό ........ ποτε βέβαια δεν λέω στον εαυτό μου οτι το κανω καλά (ξεκάθαρα) , αλλα οτι κανω οτι καλύτερο μπορώ .
Και συμφωνώ μαζί σου οτι αυτό δεν αποτελεί κανένα πρόβλημα . Ο λόγος όμως που το αναφέρω είναι επειδή δεν μενω εκεί (και πιστευω οτι σχετίζονται) ................... αλλα κανω και το παρακάτω που αναφέρεις , κάπως αυτόματα ............ σαν ασφαλή συναισθηματική συνήθεια ........... είναι εσωτερική διεργασία και δυσκολευομαι να την περιγράψω ακριβώς ........

Τώρα, αν θέλεις να κάνεις κάτι, αλλά δεν το κάνεις γιατί δεν θέλεις να φανείς ανώτερη από κάποιους άλλους είναι πρόβλημα...

---

υπάρχει κάτι που σε εμπόδισε αυτή η εσωτερική συνήθεια, όπως τη λες, να κάνεις ενώ το ήθελες πολυ? Δηλαδή σε έχει εκνευρίσει αυτή σου η συνήθεια σε σημείο να πεις \'\'φτου ρε γαμώτο, γιατί είμαι έτσι, δεν μπορώ, δε με αντέχω\'\'

justme δεν είναι οτι με απασχολεί το τι λένε οι γύρω μου , ακριβώς το πρόβλημα . Μάλιστα δεν μπαίνω στην διαδικασία να τους ακούσω ........... Εχω απλά συνηθίσει κάποιες φορές να σαμποτάρω την προσπάθεια μου , αν αυτό εχει να κάνει με το οτι θα ξεχωρίσω ......... είτε στα μάτια των άλλων είτε στα δικά μου ..........


(Μαλλον όμως λέω τα ίδια και τα ίδια χωρίς να εκφράζομαι σωστά . Αλλα δεν ξέρω και εγω τι ακριβώς συμβαίνει ........ ξέρω οτι κάτι με σταματάει κάποιες φορές που είναι να δράσω ........... σαν να προσπαθώ να κρύψω το εγω μου ακόμα και απο τον εαυτό μου ...... )

Quote:

---

Originally posted by kely28
υπάρχει κάτι που σε εμπόδισε αυτή η εσωτερική συνήθεια, όπως τη λες, να κάνεις ενώ το ήθελες πολυ? Δηλαδή σε έχει εκνευρίσει αυτή σου η συνήθεια σε σημείο να πεις \'\'φτου ρε γαμώτο, γιατί είμαι έτσι, δεν μπορώ, δε με αντέχω\'\'

---

Αυτο λεω τόση ώρα .........

Αλλα αν το θέλω πολύ , πάρα πολύ και η θέληση μου είναι πιο δυνατή , τότε ξεπερνιέται το εμπόδιο .

Quote:

---

Originally posted by justme

Στην αρχή για λίγο θα κάνεις αυτό που δε σου αρέσει (το να ακούς τι λένε οι άλλοι, την κριτική, το υπερηφανεύομαι, το μπαίνω στη διαδικασία του να συγκριθώ) ενώ παράλληλα θα πετυχαίνεις στο ότι καταπιάνεσαι.
Αφού διαπιστώσεις ότι δεν έχει κανένα νόημα το να \"διαφημίζεις χωρίς λόγο\" την αξία σου (σε όποιο επίπεδο) τότε κρατάς μόνο το γεγονός ότι ΓΙΑ ΣΕΝΑ έχει νόημα το να καταφέρνεις ότι θέλεις (και γιαυτό το κάνεις) ενώ πλέον
δε σε απασχολεί το τι θα λένε για σένα οι γύρω.

---

Αυτό που έγραψε ο justme είναι μία από τις τεχνικές για να αλλάξεις κάτι στον εαυτό σου. Θέλει όμως να το δουλέψεις και ενδιάμεσα για να αλλάξεις ουσιαστικά στάση. Δηλαδή όταν κάνεις κάτι για το οποίο αισθάνεσαι άσχημα θα μαλώνεις τον εαυτό σου ότι έκανες καλά ή με στυλ αδιάφορο θα λες \"ε, και, δεν έγινε τίποτα το φοβερό, όλοι το κάνουν\". Τα λέω κάπως χονδρικά αλλά δεν μπορώ να βρω τον κατάλληλο τρόπο για να το εκφράσω.

Αλλά Κλειώ είσαι σίγουρη ότι θέλεις να αλλάξεις συνολική στάση; Εμένα είναι κομμάτι του εαυτού το low profile, εκτείνεται σε τόσους πολλούς τομείς που ούτε καν τους συνειδητοποιώ. Το θέμα για μένα είναι να αλλάξω τα συγκεκριμένα που με ενοχλούν. Άρα σε αυτή την περίπτωση αυτό που θα έκανα όταν συνειδητοποιούσα ότι το low profile με εμποδίζει να επιτύχω τους στόχους μου είναι να υιοθετήσω τον τρόπο σκέψης (mentality) που έχω όταν ξεπερνάω αυτό το εμπόδιο. Όπως είπες αν είναι κάτι σημαντικό για σένα τότε κινητοποιείσαι για να το κάνεις, οπότε θα προσπαθούσα να εφαρμόσω αυτά τα κίνητρα στις συγκεκριμένες περιπτώσεις.

Με αυτή τη συζήτηση που κάνουμε εδώ ποιος είναι ο στόχος σου; Γιατί βλέπω ότι το συζητάς για να βγάλεις το παράπονο από μέσα σου, σα να θέλεις να το διαπιστώσεις αλλά δε βλέπω να προσανατολίζεσαι σε λύσεις.

Βασικά δεν θέλω να αλλάξω τα πάντα ........ αλλα μόνο εν μέρη την ταμπελίτσα που έχω βάλει για την κοινωνική μου εικόνα ......... ωστε οταν είμαι εγώ με τον εαυτό μου να μην υπάρχει κατι άλλο . Γίνεται αυτό ?
Ισως και να μην γίνεται ......... ίσως όλοι μας να έχουμε κοινωνικές εικόνες για τον εαυτό μας που είναι πανταχού παρόν ........ ισως όχι .......... κατι που περιμένω να μάθω απο εσάς .......

Οποτε σε πρώτη φάση , η συζήτηση που κάνουμε εδώ έχει ως στόχο να δω τι είναι εφικτό και σε δεύτερη φάση να δω προς ποια κατεύθυνση μπορει να αλλάξει κατι και αν θα μου άρεσε μια τέτοια αλλαγή και πως να την πετύχω .

Οπως είπα στην αρχή ........ δεν έχω βάλει ακομα τάξη στις σκέψεις μου .

Αυτό που περιγράφεις ως κοινωνική εικόνα, είναι ο \'δημόσιος εαυτός\' μας...αυτό δηλαδή που δείχνουμε στους άλλους. Μπορεί να είναι ελαφρώς διαφορετικός από αυτό που πράγματι είμαστε, πράγμα που σημαίνει ότι ναι μεν διατηρούμε την αυθεντικότητά μας στις συναλλαγές με τους άλλους, αλλά έχουμε και την ευελιξία να προσαρμοζόμαστε στις διάφορες κοινωνικές καταστάσεις.

Σε σχέση με το θέμα σου, θα ήθελες να παίρνεις επιβεβαίωση από τους άλλους όταν πετυχαίνεις κάτι; Θα ήθελες να πετυχαίνεις, εσύ να μπορείς να υλοποιήσεις τους στόχους σου και να ξέρεις ότι πέτυχες κι αν ναι οι άλλοι τι ρόλο παίζουν σε μια τέτοια περίπτωση;

Quote:

---

Originally posted by marina38
Σε σχέση με το θέμα σου, θα ήθελες να παίρνεις επιβεβαίωση από τους άλλους όταν πετυχαίνεις κάτι;

Καμμία σχέση . Μοιάζει να κάνω πολλές φορές το αντίθετο , οταν πετυχαίνω κάτι . Βέβαια αυτό που θέλουμε όλοι μας είναι αποδοχή και να μπορούμε να είμαστε καλά με τον εαυτό μας και τους άλλους , αλλα δεν προσπαθώ να την κερδίσω με τέτοιο τρόπο .

Θα ήθελες να πετυχαίνεις, εσύ να μπορείς να υλοποιήσεις τους στόχους σου και να ξέρεις ότι πέτυχες κι αν ναι οι άλλοι τι ρόλο παίζουν σε μια τέτοια περίπτωση;

Αυτό . Οτι κάνω το κάνω για εμένα . Οτι δεν κάνω όμως ? Οι άλλοι μπορεί να παίξουν εκεί ρόλο .

---

Έτσι όπως το περιγράφεις, φαίνεται πως αυτό σε επηρεάζει στον εργασιακό χώρο, όπου υπάρχουν όσοι παινεύονται για ασήμαντα κατορθώματα, ο ανταγωνισμός, οι κλίκες κλπ. Οπότε επιλέγεις το low profile, γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα έπρεπε να ακολουθήσεις διαδικασίες που δεν σου ταιριάζουν. Μέχρι εδώ καλά. Σε ποιες άλλες περιπτώσεις κατεβάζεις τους στόχους σου; Και ποιοι είναι οι στόχοι σου;

Μαρίνα όπως καταλαβαίνεις είναι εσωτερική διαδικασία . Είναι δύσκολο να δώσω παράδειγμα σε αυτο που με ενοχλεί . Το αντιλαμβάνομαι πιο πολύ σε μορφή συναισθήματος που επιρρεάζει τον τρόπο που δρώ .
Οσα έγραψα δεν σου δίνουν μια ιδέα ?

Ναι, αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι έχεις την τάση να μειώνεις τα επιτεύγματά σου όχι μόνο απέναντι στους άλλους (πράγμα που δεν το θεωρώ απαραίτητα πρόβλημα), αλλά και απέναντι στον εαυτό σου. Όπως και ότι ενδεχομένως διακατέχεσαι από το φόβο της επιτυχίας, κάτι που σε κάνει να σαμποτάρεις τις προσπάθειές σου.

Kleiw,
αυτό που περιγράφεις σου μοιάζει καθόλου με αυτό που έγραψε (νομίζω) Αlexander Pope
\"Blessed is the one who expects nothing for he shall never be dissapointed\"
ή σε δική μου μεταφραση
\"Ευτυχής αυτός που δεν περιμένει τίποτα γιατί ποτέ δε θα απογοητευτεί\"

Γιατί αν ναι έχει και την άλλη όψη
\"Cursed is the one who expects nothing for he shall never be content\" (δικό μου!!! λολ!!!)
ή σε μετάφραση
\"Δυστυχής αυτός που δεν περιμένει τίποτα γιατί ποτέ δε θα χαρεί\"

justme είναι γεγονός οτι εχω καταντήσει πολύ κλειστή , παναθεμά με .
Δεν έχω και πολλούς φίλους γύρω μου . Οποτε δεν μπορώ να μοιραστώ τα συναισθήματα μου .

Θα ήθελα να βάλω τον εαυτό μου πιο μπροστά , να βλέπω εμενα καλύτερα . Μάλλον ήρθε η ώρα . Δεν ξέρω εσύ τι λές ?

Πάντως στο παρελθόν λίγοι άνθρωποι χαρήκαν με την χαρά μου και την επιτυχία μου . Οι περισσότεροι περιμένουν να ακουστούν , θέλουν να στραφείς γύρω απο το κέντρο τους .
Μόνο εγώ το παρατηρώ αυτό ?
Μου έρχονται εικόνες ............. (γιατί υπήρξα κατα καιρούς και ενθουσιώδης και δεν προλάβαινα να σταματήσω τον αυθορμητισμό μου ......... αλλα δεν άρεσε ..........)

Quote:

---

Originally posted by Kleiw


Πάντως στο παρελθόν λίγοι άνθρωποι χαρήκαν με την χαρά μου και την επιτυχία μου .

---

Το ζητουμενο ειναι αν χαρηκες εσυ η ιδια με ολα αυτα.
Δινεις την εντυπωση οτι ακομα και αν εγινε ετσι το βαζεις σε δευτερη μοιρα.
Λες και την χαρα και την επιτυχια την προσδοκουμε για να χαρουν οι αλλοι και οχι εμεις.
Λες και αν δεν τυχουμε αναγνωρισης αυτης της χαρας τοτε αυτη δεν ισχυει.....

Με στεναχωρεί όμως οταν βλέπω οτι στεναχωρώ ή φέρνω σε δύσκολη θέση . Μου έρχονται στο νου παραδείγματα οπου ο ενθουσιασμός μου , έφερε σε τέτοια θέση φίλους .

Πως να μοιραστεις και γιατί να το κάνεις , αν ξέρεις οτι σε κάποιον δημιουργείς πρόβλημα ?

γιατι οταν μοιραζεσαι κατι με καποιον, αυτο απο προβλημα γινεται μισο προβλημα.
Και στεναχωρια επισης μιση.

Για αυτο.

Μα δεν είναι το πρόβλημα που δεν μοιράζομαι .

πολυ ωραια,
τοτε δεν υπαρχει προβλημα.

krino εχεις καταλάβει τι λέω σε τόσα πόστ ? (?????????)

Quote:

---

Originally posted by Kleiw
?

Πάντως στο παρελθόν λίγοι άνθρωποι χαρήκαν με την χαρά μου και την επιτυχία μου . Οι περισσότεροι περιμένουν να ακουστούν , θέλουν να στραφείς γύρω απο το κέντρο τους .
Μόνο εγώ το παρατηρώ αυτό ?

---

OXI

been there done that

η αλλιως οι πραγματικοι φιλοι και οχι η παρεα για εξοδους και χαβαλε μετριουνται στα δαχτυλα (του ενος χεριου)
αν βαλεις και λιγο απο τον ανταγωνισμο που εχουμε πολλες δυστυχως μεσα μας βρασε ρυζι..γιατι αυτη να εχει καλυτερη δουλεια σωμα αντρα απο μενα κτλ κτλ

εν κατακλειδι να κανεις οτι θεωρεις εσυ καλυτερο για σενα
μη περιμενεις να βρεις και πολλους ανθρωπους να χαρουν εκει εξω και μαλιστα ανιδιοτελως (sad but true)
σορυ αν στα λεω καπως ωμα εγω παντως καπως ετσι το εχω βιωσει μεχρι τωρα και οι εξαιρεσεις επιβεβαιωνουν τον κανονα

Quote:

---

Originally posted by Kleiw
justme είναι γεγονός οτι εχω καταντήσει πολύ κλειστή , παναθεμά με .
Δεν έχω και πολλούς φίλους γύρω μου . Οποτε δεν μπορώ να μοιραστώ τα συναισθήματα μου .

Θα ήθελα να βάλω τον εαυτό μου πιο μπροστά , να βλέπω εμενα καλύτερα . Μάλλον ήρθε η ώρα . Δεν ξέρω εσύ τι λές ?

Πάντως στο παρελθόν λίγοι άνθρωποι χαρήκαν με την χαρά μου και την επιτυχία μου . Οι περισσότεροι περιμένουν να ακουστούν , θέλουν να στραφείς γύρω απο το κέντρο τους .
Μόνο εγώ το παρατηρώ αυτό ?
Μου έρχονται εικόνες ............. (γιατί υπήρξα κατα καιρούς και ενθουσιώδης και δεν προλάβαινα να σταματήσω τον αυθορμητισμό μου ......... αλλα δεν άρεσε ..........)

---

Αυτό που λές για τους περισσότερους (το ότι περιμένουν να στραφείς γύρο από το κέντρο τους) εγώ δε το βλέπω για κακό. Ίσως και να είναι αυτό που θα έπρεπε να κάνει ο καθένας μας. Να βάζουμε δηλαδή τον ευατό μας στο κέντρο. Και να περιμένουμε και άλλους να έρθουν γύρω μας (και στη χαρά και στη λύπη μας). Καθόλου κακό δε το βλέπω.
Δύσκολο ναι. Το να καταφέρουμε να αποδόσουμε ο καθένας στον ευατό του την αξία που του αξίζει. Και μάλιστα να περιμένουμε να την αποδεχθούν και άλλοι. Αλλοι που έχουν τουλάχιστον σημασία για εμάς.
Αλλά ξέρεις kleiw,
Το πρόβλημα είναι ότι έχουμε μάθει (τουλάχιστον κάποιοι οπως και εγώ ) ότι πιο σημαντικοί είναι οι άλλοι (και όχι ότι ΚΑΙ οι άλλοι είναι σημαντικοί).
έχουμε μάθει ότι \"πρέπει\" να δίνεις (αντί του να παίρνεις ΚΑΙ να δίνεις)
Εχουμε μάθει ότι είναι ωραίο να μοιράζεσαι (αντί του να μοιραζόμαστε ΟΛΟΙ)
(τα ανωτέρο είναι σκέψεις όπως λες και εσύ κάπου σκόρπιες...)

ΌΣον αφορά το άλλο τώρα ότι το αυθόρμητο δεν άρεσε ξέρεις μπορεί να υπάρχουν και άλλες αιτίες όπως ζήλια (γιατί αυτή και όχι εγώ...) αδυναμία θετικής έκφρασης (εχμμ ναι,,,,, μπράβο..), σκάψιμο λάκκου (ναι, σιγά τώρα μη της πως και μπράβο.....).
Δύσκολο να δεχτώ ότι ο πραγματικός αυθορμητισμός δεν αρέσει (ξερά), οπότε μπορει και να ήταν θέμα προσώπων...

justme αν κάποιος περιστρέφεται γύρω απο το κέντρο του , θα συναντηθεί μόνο με όσους θα περιστραφουν γύρω απο το ίδιο κέντρο . Κάνω λάθος ?
Μήπως λέμε διαφορετικά πράγματα ?

Οσο για το τελευταίο , δυστυχώς όλοι μας , ως άνθρωποι έχουμε λιγο πολύ αυτά τα ελαττώματα . Απλά κάποιοι τα διαχειρίζονται καλύτερα απο άλλους . Δηλ η ζήλεια δεν υπάρχει σε κάποιους ανθρώπους και σε άλλους καθόλου . Υπάρχει σε όλους , αλλα σε διαφορετικό βαθμό . Σκέφτομαι όμως μήπως τα λαμβάνω όλα αυτά υπερβολικά υπόψη μου . Αλλα απο την άλλη έχω την αίσθηση οτι είναι κοινό φαινόμενο .
Δεν ξέρω . Τι λες ?

Υπάρχει μια διαφορά ανάμεσα στους εγωκεντρικούς και τους εγωιστές. Είναι άλλο να θεωρείς ότι είσαι το κέντρο του κόσμου και να περιμένεις όλα να περιστρέφονται γύρω σου και άλλο ο εαυτός σου να είναι ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ. Βέβαια και οι εγωκεντρικοί μια χαρά περνάνε όσο υπάρχουν άτομα πρόθυμα να παίζουν το ρόλο του δορυφόρου... :)

Όσοι έχουν θέσει απλά προτεραιότητα τον εαυτό τους και νιώθουν ικανοποιημένοι, θα νιώσουν χαρά και όχι ζήλεια, κατά συνέπεια είναι περισσότερο κατάλληλοι για σχέσεις αμοιβαιότητας.

Quote:

---

Originally posted by Kleiw
justme αν κάποιος περιστρέφεται γύρω απο το κέντρο του , θα συναντηθεί μόνο με όσους θα περιστραφουν γύρω απο το ίδιο κέντρο . Κάνω λάθος ?
.......

---

Ας πάρουμε ένα παράδειγμα από την φύση.
Η γή γυρίζει γύρω από τον ευατό της ως γνωστό. (και έχει και έναν δορυφόρο)
Αλλά παράλληλα γυρίζει και γύρω από τον ήλιο. (οπότε είναι και η ίδια \"δορυφόρος\")

Τι θέλω να πω με αυτό...... Αν παρουμε ως παράδειγμα - υπόδειγμα τη γή τότε συμπεραίνουμε ότι:
Μπορεί να υπάρχει ένα κέντρο \"αυτοπεριστροφής\" (ο ευατός μας) αλλά παράλληλα δεν είναι και αδύνατο ή κατ΄ανάγκη κακό να περιστρεφόμαστε και γύρω από κάτι άλλο (ενδιαφέρον και μεγάλο αρκετά ώστε να μας τραβήξει..)

Αν πάρουμε ως παράδειγμα το φεγγάρι τότε:
Μη υπάρχοντος κέντρο \"αυτοπεριστροφής\" δείχνουμε πάντα την μία πλευρά μας (την φωτεινή) και κρατάμε από πίσω την σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Και αυτό είναι κάτι κακό καθώς δε μπορούμε να δείξουμε το \"όλο\" μας. Δεν υπάρχει ολοκλήρωση. Δεν διαγράφεται κύκλος.

ΥΓ... (όχι δε μιλάμε για κάτι άλλο. Μιλάμε για αυτό που έγραψε η marina παραπάνω. Το να βάζεις τον ευατό σου στο κέντρο αλλά και να μπορείς να περιστρέφεσαι γύρω από ότι έχει αξία)

Ωραία η εικόνα του δορυφόρου , αν και συναισθηματικά δεν με βοηθάει πολύ . Με έκανε όμως και χαμογέλασα !!!!!!!! :)

Παρεμπιπτόντως , προκειμένου να δω το πρόβλημα παραμπαίνω στο ρόλο και προφανώς υπερβάλλω λίγο ( Και αν δεν το έκανα ήδη , αν συνεχίσουμε θα το κάνω . Έτοιμη είμαι .). Είναι σαν να θέλεις να βρεις στην φακή τα πετραδάκια , όπου συγκεντρώνεσαι στα πετραδάκια , βλέπεις μόνο πετραδάκια και αν μιλούσες θα μιλούσες μόνο για πετραδάκια ....... αλλά προφανώς η φακή δεν έχει και τόσο πολλά πετραδάκια όπως θα νόμιζε αυτός που θα σε άκουγε . :P

Στο θέμα μας , όμως ........ δηλ . μου λες Μαρίνα οτι υπάρχουν άνθρωποι που δεν νιώθουν ίχνος ζήλειας ? Θυμάμαι την κολλητή μου , με την οποία είχαμε φοβερό δέσιμο κατά τη γνώμη μας , που κάποια φορά μου είπε : ζηλεύω αλλά και χαίρομαι για εσένα . ( είχαμε την τάση να μοιραζόμαστε τα συναισθήματα μας και τις σκέψεις μας , ακόμα και αυτές που συνήθως δεν αρέσουν ) Βέβαια ενδεχομένως να μεγαλοποιώ το γεγονός ....... αλλά μπορούμε να μιλάμε για παντελή απουσία ζήλειας ?

Υπάρχουν άνθρωποι που όταν σε ζηλεύουν, αντί να θέλουν να πετύχουν κι αυτοί κάτι ανάλογο με εσένα, επιθυμούν πρωτίστως να στερήσουν από εσένα. Η ζήλεια της φίλης που περιγράφεις μοιάζει περισσότερο με ενθουσιασμό, με θαυμασμό, με απλή επιθυμία, με κίνητρο. Ναι πιστεύω ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν ίχνος κακοπροαίρετης ζήλειας, αυτοί οι λίγοι που λέγαμε ότι τα έχουν καλά με τον εαυτό τους...

Το επιθυμούν να στερήσουν κάτι απο εσένα , είναι τραγική περίπτωση ζήλειας . Το να κουμπωθούν λιγουλάκι είναι φαινόμενο που παρατηρείται . Είναι ανθρώπινο . Δεν έχεις λόγο να το φοβάσαι βέβαια , αλλα μπορεί να είναι λόγος να σκεφτείς κάτι πριν το εκφράσεις ........ με άλλα λόγια να κουμπωθείς και εσυ λιγάκι . Και το ένα κούμπωμα φέρνει το άλλo και μετά το ξεκούμπωμα φαίνεται πιο δύσκολο . :P

Το να κουμπωθούν λιγουλάκι κατανοητό. Το ερώτημα όμως είναι γιατί να κουμπωθείς κι εσύ; Στην ουσία όταν \'κουμπώνονται\' σου λένε \'ωραία μας τα λες / ωραία τα κατάφερες Κλειώ, αλλά τώρα εγώ νιώθω λίγο ανασφάλεια - λίγο φόβο μήπως αλλάξεις - λίγο \'μικρός\' απέναντί σου\' κλπ.

Οπότε κι εσύ αντί να δείξεις φόβο με την αντίδρασή τους, απάντησε στην ουσία της και αν σε ενδιαφέρουν αυτοί οι άνθρωποι τόνωσε ΚΑΙ τη δικιά τους αυτοπεποίθηση.

Δε λέω να μη σκέφτεσαι κάτι πριν το εκφράσεις, π.χ. είναι ίσως λίγο αναισθησία να ανεμίζεις τον ενθουσιασμό σου μπροστά σε έναν άνθρωπο που ξέρεις ότι έχει δυσκολία στο ίδιο θέμα ή βλέπεις ότι δεν είναι πολύ καλά σήμερα. Αλλά το θέμα δεν είναι μόνο η προσοχή στην έκφραση σωστά; Άλλο να αγχώνεσαι πώς θα εκφράσεις κάτι και άλλο να φοβάσαι να νιώσεις χαρά, να πετύχεις, ή και να πλησιάσεις τους ανθρώπους.

Και καμιά γκάφα που και που ή και καμιά παράβλεψη δεν είναι και το τέλος του κόσμου!... Τις προάλλες συζητούσα με ένα φιλικό μας ζευγάρι για κάποιο άλλο ζευγάρι και είπα \'μα τι του βρίσκει;\' (η κοπέλα του άντρα), ξεχνώντας ότι ο φίλος που καθόταν απέναντί μου έχει τα ίδια χαρακτηριστικά!...Ουπς!...