Μικρά tips για βουλιμικούς

Καλημέρα σε όλους!


Είμαι νέος μέλος εδώ. Βρήκα αυτό το site τυχαία ψάχνοντας για δίαιτες. Η δική μου ιστορία ξεκίνησε πριν από 5 μήνες αλλά έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι θα το σταματήσω όσο πιο γρήγορα μπορώ. Από την πρώτη στιγμή που κατάλαβα ότι κατι δεν πάει καλά άρχισα να διαβάζω άρθρα και βιβλία πάνω στη βουλιμία, να συμβουλεύομαι τη διαιτολόγο μου και φυσικά να σκέφτομαι πολύ το μέλλον μου αν συνεχίσω να κάνω κακό στον εαυτό μου. Θα ήθελα λοιπόν να μοιραστώ μαζί σας κάποια κολπάκια στα οποία κατέληξα για να μπορώ να περιορίζω τα βουλιμικά μου ξεσπάσματα.
1. Το σίγουρο είναι ότι η αυστηρή δίαιτα/αφαγία μετά από ένα βουλιμικό επεισόδιο το μόνο που κάνει είναι να μας ξαναοδηγήσει σύντομα στο επόμενο βουλιμικό επεισόδιο. (αυτή η λογική στέρησης με έκαψε εμένα...) Είναι ένας φαύλος κύκλος υπερβολικής στέρησης και επακόλουθου ξεσπάσματος. ʼρα, μετά από μια κρίση βουλιμίας ακολουθούμε μια πιο ελαφριά διατροφή μέχρι να έρθουμε στα ίσα μας.
2. Καλό θα ήταν όταν βλέπουμε ότι πάει να μας πιάσει κρίση βουλιμίας να προσπαθούμε να σκεφτόμαστε τις τύψεις και τις ενοχές που θα νιώσουμε αμέσως μετά, το κακό που θα προκαλέσουμε με τον εμετό-καθαρτικά, τη διατροφή μας που θα την καταστρέψουμε αν ξανακυλήσουμε. Επίσης, χρησιμό θα ήταν να καταγράψουμε σε ένα χαρτί τρόπους απόσπασης της προσοχής μας από το φαγητό ώστε να ασχοληθούμε με κάτι άλλο και να προλάβουμε το επεισόδιο βουλιμίας. Π.χ. μπορούμε εναλλακτικά να τρέξουμε στον υπολογιστή μας και να μπούμε γρήγορα-γρήγορα σε αυτό εδώ το forum να αντλήσουμε δύναμη (το έχω κάνει), να πάρουμε τηλέφωνο κάποιο αγαπημένο πρόσωπο, να κάνουμε κάποια δουλειά στο σπίτι (μακριά από την κουζίνα), να διαβάσουμε ένα βιβλίο ή ό,τι άλλο πιστεύουμε ότι θα μας ευχαριστήσει/αποσπάσει.
3. Να απομακρύνουμε από το σπίτι τυχόν λιχουδιές οι οποίες μας βάζουν σε πειρασμούς. Έτσι, ακόμα κι αν μας πιάσει λαιμαργία θα τη βγάλουμε με.... πορτοκάλια και ρυζογκοφρέτες :-)))
4. Να προσπαθήσουμε να ''ακούμε'' το σώμα μας. Δηλ. να τρώμε όταν πεινάμε και μέχρι να χορτάσουμε. Να μην πέφτουμε στην παγίδα της λεγόμενης ''συναισθηματικής'' πείνας. Βέβαια, όταν μας πιάνει το βουλιμικό επεισόδιο είναι σίγουρο ότι θα φάμε μέχρι να σκάσουμε κι όχι μέχρι να χορτάσουμε αλλά σιγά-σιγά ίσως καταφέρουμε να διαχωρίσουμε το όριο μεταξύ κορεσμού και ''σκασίματος''. Για να το πετύχουμε αυτό, καλό θα ήταν να τρώμε αργά, να πίνουμε άφθονο νεράκι και να είμαστε συγκεντρωμένοι στο φαγητό μας.
5. Τα πολλά και μικρά γεύματα μπορούν να αποβούν σωτήρια στην αντιμετώπιση της βουλιμίας διότι δε μένουμε πολλές ώρες με άδειο στομάχι κι έτσι μετριάζεται λίγο η όρεξή μας ενώ παράλληλα δεν αισθανόμαστε ότι στερούμαστε φαγητό. Μια καλή συχνότητα γευμάτων είναι κάθε 4 ώρες απ' ό,τι έχω διαβάσει.
Αυτά έχω στο μυαλό μου προς το παρόν. Ελπίζω να φανούν χρήσιμα. Κι εγώ προσπαθώ να τα ακολουθώ. Αυτές τις μέρες είμαι στη φάση της ελαφριάς διατροφής διότι την περασμένη Τρίτη και Τετάρτη έφαγα τον άμπακο.
Αν θυμηθώ κάτι άλλο θα ξαναμπώ να το καταγράψω.


Καλή μας προσπάθεια!

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΘΕΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΜΗ ΤΙ ΑΛΛΟ ΚΑΙΡΙΟ.
ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΑΙ ΠΡΟΣΘΕΤΩ

Τη στιγμη που μας κατακλιζει η επιθυμια για βουλιμικο να φερνουμε στο μυαλο μας ενα ατομο πολυ σημαντικο στη ζωη μας(γονεις,συντροφος,φιλος, αδερφια,ο,τι εχει ο καθενας πιο ιερο)και να πουμε δυνατα στον εαυτο μας''ΔΕ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΟΥΛΙΜΙΚΟ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΟΥ/ΤΗΣ''.ΟΧΙ ρε Γ----- ΔΕ θα το κανεις!!Αφου εγκεφαλικα ειναι ολα αυτα ως επι το πλειστον,ας το πολεμησουμε με τα δικα του οπλα.Με τα οπλα της κατευθυνσης της σκεψης.Και ας τη στρεψουμε εναντιον του................

Οποιος εχει καποια αλλη ιδεα η εχει αποφυγει βουλιμικο με καποιον τροπο ας το μοιραστει μαζι μας,ειναι πραγματικα χρησιμο....

εγω οταν σταματησα τους εμετους επινα παρα πολυ νερο σε σημειο σκασμου που δεν υπηρχε χωρος για λιγουρα και σιγουρα ουτε και γι απαγορευμενη τροφη.μπορει να επινα και 5 λιτρα καπιοες μερες αλλα αν δειτε οτι αναγουλιαζετε μην πιεζεστε μικρες γουλιες καθε τοσο.Ασε που αδυνατιζεις κιολας απ'το πολυ πιπι!

πεντε λιτρα ? αυτο κακο κανει παρα καλο
το καλυτερο ειναι να κατευνασεις τη πεινα με κανενα αγγουρακι, καμια ντοματουλα και κανενα αυγουλακι, δε παχαινουν και γεμιζουν τη κοιλιτσα. εμενα με φουσκωνει ενας ντοματοχυμος τυπου v8. στον οποιο προσθετω λιγο πιπερακι για νοστημια
υστερα αλλη μια λυση ειναι να παρεις τους δρομους να δεις τις βιτρινες η απλα να περπατας ακουγωντας δυνατα την αγαπημενη σου μουσικη (ξελαμπικαρει και το μυαλο ετσι ).

Σε τι κανει κακο το νερο?δεν επινα παντα τοσο πολυ.Παντως κανει πολυ λιγτερο κακο απο καθαρτικα και εμετους, εγω απ' αυτα κατεστρεψα την υγεια μου και επαθα τα μυρια οσα και οχι απ' το νερακι το ευλογημενο.

εχω διαβασει οτι η υπερκαταναλωση βλαπτει , νομιζω στα νεφρα, πεντε λιτρα ειναι πολλα η ποσοστητα που συνισταται απο ειδικους ειναι γυρω στο 1.5 λιτρο (με διακυμανσεις αναλογα το υψος , το βαρος και τη δραστριοτητα ), θα ψαξω και θα σου πω που το διαβασα

Δε νομίζω ότι κάνει κακό η μεγάλη ποσότητα του νερού.Πέρα απ' ότι δημιουργεί μια πρόσκαιρη διάταση του στομάχου.

Ε οκ, μην πιεις κι ένα βυτίο! :)

οντως το ΠΑΡΑ πολυ νερο κανει κακο..
σιγουρα οχι τοσο κακο οσο οι εμετοι, αλλα δεν κανει καλο..
μιλαμε για πανω απο 3-3,5 λιτρα
αυτο που κανει ειναι να διαλυει υπερβολικα τα θρεπτικα συστατικα (οχι θερμιδες, αλλα ιχνοστοιχεια, βιταμινες κλπ) και να μην γινεται καλη απορροφηση τους απο τον οργανισμο...

Ρε παιδια μην τρελενεστε διευκρινησα οτι ηταν λιγες οι φορες που το κανα παντως τα νεφρα μου εναι super στομαχι και εντερο χαλασα μα εμετους και καθαρτικα.

Εγω παντως διαβασα το τοπικ 'συνεπειες τις βουλιμιας' σε αυτο το φορουμ, οπου τα γνωριζουμαι ολοι αλλα ειναι αλλιως να το διαβαζεις και να βλεπεις οτι τα μισα τα εχεις ηδη παθει! οποτε οταν μου ερχεται να κανω τα χαζα ριχνω μια ματια εκει και παιρνω τα ισα μου.

Zeta έχω πάθει καρδιακή αρρυθμία από τις κουταμάρες που έκανα.Εξετάσεις κάθε τέσσερις μήνες και τεστ.Σου λέει κάτι αυτό;


Καλή δύναμη σε όλους!

Έχω κι ΄αλλα κόλπα! Όταν η κρίση έρχεται...
- τρέχουμε αμέσως να πλύνουμε τα δόντια μας
- τρέχουμε αμέσως στην ντουλάπα και δοκιμάζουμε όοοοοοολα τα αγαπημένα μας ρούχα
- τρέχουμε αμέσως για ντουσάκι με αφρόλουτρα & μετά βάζουμε κρέμες και αρώματα και κανακεύουμε τον εαυτό μας!

Αυτό με το πλύσιμο των δοντιών το έχω δοκιμάσει και πιάνει. Και όχι μόνο βούρτσισμα αλλά και νήμα, στοματικό διάλυμα, τα πάντα. Τις απλές "κρίσεις" τις αναχαιτίζει. Καλή βρίσκω και την ιδέα της ντουλάπας. ΄Εχω πάντα 1-2 απίστευτα μοντελάκια που έχω χρυσοπληρώσει και ΔΕΝ μου μπαίνουν ή μου είναι τόσο τσίτα που δεν τα φοράω. Μία δοκιμή λοιπόν λίγο πριν υποκύψω και ίσως.....ίσως και να το γλυτώσω. Κάθε ιδέα, κάθε φορά που του ξεφεύγουμε, καλή είναι!

Quote:

---

Originally posted by kat201161
πάντα 1-2 απίστευτα μοντελάκια που έχω χρυσοπληρώσει και ΔΕΝ μου μπαίνουν ή μου είναι τόσο τσίτα που δεν τα φοράω.

---

ʼστα έχω τόσα πράγματα, από πανάκριβα έως νορμαλ & δεν μου μπαίνει τίποταααααααα:(

Καλημέρα!

Προχθές το βράδυ γύρω στις 22.30 με 00.00 είχα μια έντονη παρόρμηση για βουλιμικό. Γύρισα σπίτι από την καφετέρια που είχα πάει γύρω στις 22.00 κι ενώ ήπια ένα ποτήρι γάλα με 2 φέτες ψωμί με είχε πιάσει επιθυμία να φάω κι άλλο. Δεν πείναγα, ούτε όμως ένιωθα και χορτασμένη. Ψαχούλευα το ψυγείο, λιγουρευόμουνα κάτι βουτήματα και κάτι κάσιους, σκεφτόμουνα να φάω τη φασολάδα που είχε περισσέψει από το μεσημέρι. ʼνοιγα-έκλεινα με εκνευρισμό τα ντουλάπια. Τελικά αποφάσισα να ξαπλώσω και να ξεχαστώ. Με τριβέλιζε όμως και πάλι η σκέψη του βουλιμικού για κανένα 2ωρο οπότε είχα αρχίσει και να ψιλοπεινάω. Προσπαθούσα να σκέφτομαι άσχετα πράγματα. Σκεφτόμουνα συνέχεια τις αρνητικές συνέπειες που θα είχε στην ψυχολογία μου αν έπεφτα με τα μούτρα στο φαγητό, τη φουσκωμένη κοιλιά, την απογοήτευση της επόμενης μέρας, το πώς θα με έβλεπε ο φίλος μου, το καινούργιο εφαρμοστό φόρεμα που πήρα και που σκοπεύω να το βάλω την ερχόμενη Δευτέρα κτλ. Μόλις έφερνα στο μυαλό μου το φαγητό μου έτρεχαν τα σάλια και το στομάχι μου σαν να γουργούριζε. Δε μπορούσα να κοιμηθώ, δεν μησύχαζα με τίποτα. Από τη μία έλεγα να φάω λίγο, από την άλλη ήξερα ότι αν ξεκίναγα να τρώω θα κατέληγα σε επεισόδιο. Ήταν φοβερά έντονη η παρόρμηση αλλά για πρώτη φορά κατάφερα να την καταπολεμήσω.
Νιώθω πολύ περήφανη που πέτυχα κάτι τέτοιο αλλά με προβληματίζει το γεγονός ότι ήταν τόσο δυνατή η τάση για βουλιμικό αν κι είχα φάει για βράδυ έστω και κάτι ελαφρύ.

αγαπητή dolphin,

δεν ξέρω ακριβώς πώς είναι το βουλιμικό επεισόδιο..τρως και μετά κάνεις εμετό ; ή απλά τρως και είσαι ΟΚ ;
πάντως έχω παρατηρήσει στον εαυτό μου κάποια πράγματα που με βοηθούν , πχ. αν πιώ κάτι ζεστό μου κόβει την πείνα, αν διαβάσω κάποιο περιοδικό τύπου shape με πεισμώνει να μην υποκύψω...παρά να συνεχίσω την προσπάθεια. εγώ βέβαια είμαι ακόμη στην αρχή για να χάσω 9 κιλά, και ελπίζω να μην λέω μόνο λόγια.
αυτή την εβδομάδα που έχω άδεια από την δουλειά , έκανα την αρχή. κάνω και κάθε μέρα 30 λεπτά στατικό ποδήλατο. ελπίζω να το συνεχίσω και τα απογεύματα που θα γυρνάω από την δουλειά.

κλείνω τώρα και τα λέμε.....

Αχ κορίτσια μου (και αγόρια φυσικά αλλά νομίζω πως είμαστε η πλειοψηφία εδώ), από χίλιες μεριές μπορεί να σε πιάσει αυτό το χταπόδι που το λένε βουλιμία! ΄Ολες αυτές τις μέρες (το Χριστούγεννο εννοώ) , όλη τη μέρα την ψιλοέβγαζα καθαρή. Το βράδυ, που χαλάρωνα με τα πιτσιρίκια στον καναπέ, αρχίζαμε τα μπισκοτάκια με το γάλα, συνεχίζαμε με διάφορα καλούδια των ημερών και τελειώναμε...με το τέλος των πάντων!Εγώ δηλαδή γιατί ευτυχώς τα παιδάκια μου είναι φυσιολογικά και αδύνατα, τρώνε 1-2 μπισκοτάκια και σταματάνε. Τώρα που ξαναμπήκα στο πρόγραμμα κάνω ,όσο πιο συχνά μπορώ, διάδρομο ή ποδήλατο ή και τα δύο. ΄Εστω και δύο φορές την εβδομάδα, έως 30 λεπτά max. Και λίγο ασκησούλες...έχω βρει από το amazon βιβλία και dvd για γυμναστική για ηλικιωμένους (!!!) και για υπέρβαρους, χαλαρά και εύκολα πράγματα που γίνονται με ελάχιστο ή καθολου εξοπλισμό, παντού. Στο σπίτι, στην καρέκλα, ακόμα και στο κρεβάτι! ΄Οταν νοιώθω πως πλησιάζει 'η κρίση", εξαφανίζομαι από την κουζίνα και αρχίζω να τεντώνομαι. Δεν πιάνει πάντα αλλά αρκετές φορές. Και σκέφτομαι... 25 κιλά θα ήταν το ιδανικό να χάσω. Με δύο κιλά το μήνα θα μου πάρει ένα χρόνο. Εντάξει, το παλεύουμε!
Καλή μας χρονιά!

Βιβή καλησπέρα και καλή σου χρονιά!

Εύχομαι να πετύχεις τους στόχους σου μέσα στο 2009. Υπάρχουν 2 τύποι βουλιμικού επεισοδίου. Και στους 2 καταναλώνεις υπερβολική ποσότητα τροφής σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα μέχρι να νιώθεις ότι θα σκάσεις. Στον πρώτο τύπο (βουλιμικό με εκκαθάριση) κάνεις εμετό λόγω τύψεων ή λόγω δυσφορίας από το υπερβολικό φαγητό. Επίσης, ενδέχεται να κάνεις χρήση καθαρτικών ή διουρητικών χαπιών. Στον δεύτερο τύπο (βουλιμικό χωρίς εκκαθάριση) δεν χρησιμοποιείς καμία από τις παραπάνω μεθόδους. Απλά προσπαθείς να χωνέψεις.
Αυτό το tip με το ζεστό ρόφημα που κόβει την πείνα δεν το ήξερα. Θα το δοκιμάσω. Ευχαριστώ πολύ.

kat, φυσικά και θα τα καταφέρεις. εγώ, όταν είχα μικρά τα παιδιά, είχα βρει πολυ πρακτικό την γυμναστική με βιντεοκασέτες.
έβαζα το φαγητό να γίνεται, τα παιδιά έπαιζαν ή διάβαζαν και εγώ έκανα την γυμναστική μου.
3 φορές την εβδομάδα είναι καλά. μην το παρακάνεις και κουραστείς.

ζήτησε και την βοήθεια των παιδιών...με κάθε μπισκότο που θα σε κερνανε..θα πληρώμεις μισό ευρώ! για να δούμε ποιός θα γίνει πλουσιότερος στο τέλος του μήνα!

H γυμναστική στο σπίτι έχει ένα μεγάλο καλό... δεν την παρατάς ποτέ γιατί δεν έχεις καμμιά δικαιολογία να την παρατήσεις. Δεν χρειαζεσαι πλεόνασμα χρόνου (οι εργαζόμενες μαμάδες καταλαβαίνουν πολύ καλά τι λέω), εξοπλισμό, συνδρομή, οργάνωση...δεν χρειάζεσαι τι πο τα...εκτός από λίγη διάθεση. Και, πιστέψτε με, έχω βαρεθεί να χάνω για να ξαναπάρω τα ίδια και περισσότερα κιλά. Προτιμώ να χάσω πέντε και να μείνω εκεί παρά είκοσι και σε ένα,δύο ,τρία χρόνια να είμαι άλλη τόση. Δεν έχω το χρόνο πια, λόγω ηλικίας, για τέτοιες πολυτέλειες! Φυσικά και θέλω να χάσω βάρος, είναι θέμα υγείας, αλλά περισσότερο με νοιάζει να είμαι καλά με το σώμα μου. Να κινούμαι άνετα, να περπατώ χωρίς να λαχανιάζω, να έχω έναν αποδεκτό βαθμό ευκινησίας. Και συμφωνώ Βιβή μου, 2-3 φορές την εβδομάδα φτάνει. Αν κάνουμε και περπάτημα 20-30 λεπτά έστω μέρα παρά μερα, είμαστε σούπερ!Γιατί κακά τα ψέμματα παιδιά, τρώμε, δεν λέω (ζωή νάχουμε) αλλά και της αραχτής είμαστε...όταν μπορούμε να μην κουνήσουμε το δαχτυλάκι μας, δεν το κουνάμε!

Ως καινούριο μέλος σας ευχαριστώ όλους για τις λύσεις που προτείνετε,ειδικά αυτό με το πλύσιμο των δοντιών και τη δοκιμή ρούχων θα το εφαρμόσω απόψε κιόλας που ξέρω ότι η κρίση θα μου χτυπήσει std την πόρτα.Εύχομαι ολόψυχα να βρούμε μια λύση όλοι μαζί,γιατί λένε πως ο πόνος μειώνεται στο μισό όταν τον μοιράζεσαι!!!

εγώ δεν είχα ποτέ τέτοιο πρόβλημα και σίγουρα δεν μπορώ να δώσω σωστές οδηγίες.
πάντως είχα ακούσει κάποτε ότι μία κουταλιά ελαιόλαδο ( σκέτο , όχι πάνω σε ψωμάκι ) σου δημιουργεί μία αίσθηση , μάλλον αηδίας και δεν θέλεις να φάς κάτι άλλο.

πάντως για να αντισταθούμε στους όποιους διατροφικούς πειρασμούς και διαταραχές πρέπει να βρούμε τρόπο να στρέψουμε το ενδιαφέρον μας σε κάτι άλλο και να επιβραβεύουμε τον εαυτό μας για κάθε πετυχημένη προσπάθεια ( με κάποιο μικρό δωράκι - δεν είναι όλα τα ωραία πραγματάκια και ακριβά ! )

Λες αυτό με το ελαιόλαδο να φέρει αποτέλεσμα?μακάρι.πάντως δυστυχώς όταν σε πιάνει η κρίση,δε χαμπαριάζεις τίποτα!ευτυχώς εγώ δεν κάνω πια εμετούς και ζυγίζω 60 κιλά με ύψος 1.68,μετά από ακραία βέβαια επεισόδια ανορεξίας και υπερφαγίας.τα πάντα πλέον γυρίζουν γύρω από το φαγητό!!!π.χ.πριν λίγο η αδερφή μου(που δεν πάσχει από τέτοιου είδους διαταραχές)με έβαλε να διαλέξω τι γλυκό να φτιάξει το ΣΚ που θα έρθουν κάποιοι φίλοι και πανικοβλήθηκα!!!!!!!

πανικοβλήθηκες διότι φοβάσαι ότι θα φας πολύ ποσότητα ; αν ναι τότε.....

1. ας φτιάξει κάτι που εσένα δεν σου αρέσει
2. ας φτιάξει κάποιο light γλυκό ή ας χρησιμοποιήσει υλικά με λίγες θερμίδες ( τσιζκεικ με άπαχο τυρί )
3. ας μην φτιάξει μεγάλη ποσότητα
4. όποιος καλεσμένος ενθουσιαστεί με το γλυκό, έχε έτοιμα ταπεράκια και βάλε του και για το σπίτι ( για να μην σας περισσέψει τίποτα )

μην φοβάσαι , είσαι μιά χαρά στα κιλά σου και έχεις περιθώριο να φας μία φορά κάτι παραπάνω.

σ'ευχαριστώ Βιβή!!!μου έδωσες πολύ καλές ιδέες..ειδικά αυτή με το ταπεράκι για το σπίτι,θα την εφαρμόσω σίγουρα!!!

Βιβή,σε βρίσκω πολύ ευρηματική!Ειλικρινά εντυπωσιάστηκα!
Πόσο έχουμε εξελιχτεί εγκεφαλικά,ώστε να αντιμετωπίσουμε ό,τι μας νεκρώνει,ανάμεσα στ'άλλα και τον εγκέφαλο!
Πάντως,όλες αυτές οι μέθοδοι είναι πολύ σωτήριες στην ώρα εκείνη τη δύσκολη,αλλά δυστυχώς είναι μέτρα προσωρινά...
Ελπίζω εντωμεταξύ να σκαλίζουμε βαθειά,να ξεθάβουμε αιτίες και συσχετισμούς,ώστε κάποια στιγμή ν'απαλλαγούμε,ει δυνατόν,οριστικά!

Μιας και το τοπικ αυτο αναφερεται σε tips για βουλιμικους θα σας πω κατι που σκεφτηκα σημερα να κανω απο εδω και περα για να αποφυγω το επομενο βουλιμικο:
Διαλεξα μια συγκεκριμενη θεση στον καναπε στο σαλονι μου και οποτε θα μου ερχεται η ακατασχετη επιθυμια να κανω κριση θα πηγαινω τρεχοντας να καθομαι εκει.Θα παιρνω βαθιες ανασες,θα κλεινω τα ματια και θα σκεφτομαι 1.τις αφορητες τυψεις που θα νιωθω μετα αν υποκυψω και το ποσο ΒΑΘΙΑ θα το μετανιωσω 2.τις απειρες καλες προσπαθειες που παντα χαλανε με τετοιες κρισεις και 3.το οτι με αγαπαω,θελω να αναπτυξω την αυτοπροστασια μου και μου χρωσταω να μου δωσω επιτελους την υγεια και την ποιοτητα ζωης που λαχταρω.Δε θα σηκωνομαι απο τη θεση αυτη αν δεν εχω καταφερει να ελεγξω ικανοποιητικα την ορμη και τον παροξυσμο.

Παιδια δεν ξερω,σε καποιον εξω απο το προβλημα μπορει να φαινονται γελοια ολα αυτα,αλλα αν το ζεις ειναι σκετη φρικη να προσπαθεις να παρεις τα ποδια σου μετα απο καθε βουλιμικο.Δε θελω να το ζησω ξανα και ξανα.Κουραστηκα.

Θα σας πω με το περασμα των ημερων και με την επιθυμια για κριση που στανταρ θα μου χτυπησει την πορτα,αν "δουλευει" το κολπακι μου.

Προφανώς,δεν απευθυνόμαστε σε αυτούς,εκεί «έξω»,που δε βιώνουν το πρόβλημα,οπότε μη σου φαίνεται πως είναι κάτι γελοίο.


Εμένα ένα κολπάκι που έχει λειτουργήσει κατά καιρούς είναι το πλύσιμο των δοντιών και η ήπια άσκηση εκείνη τη στιγμή.

Απλα επειδη δε νιωθω και πολυ καλα με την ολη κατασταση,αισθανομαι λιγακι κουτη με αυτα που γραφω μερικες φορες..Δεν ειναι σωστο να νιωθω ετσι το ξερω..

Καλη ιδεα για την ηπια ασκηση.Δεν το εχω δοκιμασει.Θα το προσπαθησω και αυτο!

Παιδιά, εγώ χθες βράδυ κατάφερα να αντισταθώ σε κρίση βουλιμικού με τις σκέψεις. Σκεφτόμουνα από τη μια πόση στιγμιαία ευχαρίστηση θα μου προσέφεραν μερικά τρόφιμα τα οποία έχω καιρό να φάω κι από την άλλη σκεφτόμουνα πόσο χάλια θα είμαι μετά και πώς θα εμφανιστώ μπροστά στο φίλο μου κτλ κτλ. Όλη αυτή η διαδικασία κράτησε καμια ώρα αλλά στο τέλος βγήκα νικήτρια.

Dolphin μπραβο για την αντισταση.Καποιες τετοιες φορες ειναι,που οταν γινονται πολλες σε κανουν να αρχισεις να αισθανεσαι ασφαλης σιγα σιγα και οτι ισως η ωριμοτητα που εχεις πλεον αποκτησει αρχιζει να φαινεται και εμπρακτως..

Diavazontas exw mperdeutei kai anastatwthei elafra!

Nomizw oti polloi den exoun katalavei ti akrivws einai i voulimia!

Paei paketaki me tin psyxogeni anoreksia kai den exei kamia omws sxesi me ti laimargia i ta ypervara atoma kai tin akatasxeti epithymia tous na katanalwnoun fagito klp...

Synithws symvainei se atoma pou pasxoun apo anoreksia kai katopin olis tis sterisis pou yfistantai apo monoi tous,katatrexoun stin yperkatanalwsi fagitou se ekswfrenika ypervolikes posotites mexri na niwsoun ton apolyto koresmo pou enas mesos anthrwpos den exei aisthanthei pote tou!
Akolouthei i typiki psyxologia tou anorektikou epeita kai o emetos einai anapofeuktos opws kai ta kathartika mazi me diouritika klp klp,etsi wste na diatirithei to kalosximatismeno kokaliariko swma!!

Mporei episis kapoios na einai apla voulimikos xwris na pasxei apo psyxogeni anoreksia.
Synithws auta ta atoma deixnoun na einai se fysiologiko varos-katanalwnoun spania fagito mprosta se allous kai otan einai monoi tous akoloutheitai i gnwsti diadikasia...

Telos na simeiwsw pws milaw akrws viwmatika gia tin prwti katigoria pou anaferthika kai aporw me ton eauto mou pou katafernw na milaw gi'auta sa na symvainoun mono se allous!!!

Gio καλώς ήρθες και καλή σου μέρα!


Υπάρχει κι η βουλιμία μη καθαρτικού τύπου κατά την οποία μετά την υπερκατανάλωση τροφής δεν προβαίνεις σε πρόκληση εμετού, λήψη καθαρτικών ή διουρητικών ουσιών. Προσωπικά, άλλες φορές κάνω εμετό κι άλλες φορές όχι.
Η διαταραχή μου ξεκίνησε μετά από 6 περίπου μήνες αυστηρής δίαιτας. Εκεί που έπερεπε να σταματήσω τη δίαιτα, εγώ τη συνέχισα και μάλιστα κάνοντας συχνά και ακρότητες. Ήμουνα πολύ αυστηρή και στερητική με τον εαυτό μου ακόμα κι όταν είχα φτάσει στο ιδανικό μου βάρος. Δεν υπήρξα ωστόσο ποτέ ανορεκτική.

Quote:

---

Originally posted by gio20
Diavazontas exw mperdeutei kai anastatwthei elafra!

Nomizw oti polloi den exoun katalavei ti akrivws einai i voulimia!

Paei paketaki me tin psyxogeni anoreksia kai den exei kamia omws sxesi me ti laimargia i ta ypervara atoma kai tin akatasxeti epithymia tous na katanalwnoun fagito klp...

Synithws symvainei se atoma pou pasxoun apo anoreksia kai katopin olis tis sterisis pou yfistantai apo monoi tous,katatrexoun stin yperkatanalwsi fagitou se ekswfrenika ypervolikes posotites mexri na niwsoun ton apolyto koresmo pou enas mesos anthrwpos den exei aisthanthei pote tou!
Akolouthei i typiki psyxologia tou anorektikou epeita kai o emetos einai anapofeuktos opws kai ta kathartika mazi me diouritika klp klp,etsi wste na diatirithei to kalosximatismeno kokaliariko swma!!

Mporei episis kapoios na einai apla voulimikos xwris na pasxei apo psyxogeni anoreksia.
Synithws auta ta atoma deixnoun na einai se fysiologiko varos-katanalwnoun spania fagito mprosta se allous kai otan einai monoi tous akoloutheitai i gnwsti diadikasia...

Telos na simeiwsw pws milaw akrws viwmatika gia tin prwti katigoria pou anaferthika kai aporw me ton eauto mou pou katafernw na milaw gi'auta sa na symvainoun mono se allous!!!

---

Καλώς ήλθες!

Γι' αρχή γράφε μ'ελληνικά γιατί στραβωθήκαμε.:)

Μάλλον,εσύ έχεις μπερδευθεί με το θέμα.Θα συμφωνήσω με την Dolphin.Δεν είναι μόνο η περίπτωση που αναφέρεις εσύ.

Kleanthi sorry alla de mou dinetai i dynatotita pros to paron na xrisimopoiisw ellinikous xaraktires,edw pou eimai!

Oso gia tis alles periptwseis...episis einai kai i ypervoliki swmatiki askisi...
Prin to apolyto stadio anoreksias sto opoio eimai currently...san tropous akyrwsis tis katanalwsis trofis (se emena oxi ypervolikis alla opoiadipote posotita) i ekana emeto...i epairna kathartika i etrexa 6 km meta tin katanalwsi..kai alloi tropoi swmatikis drastiriotitas episis...
oi gnwstes methodoi akyrwsis tis diadikasias proslipsis trofis

Ναι όντως κι η έντονη φυσική δραστηριότητα αποτελεί ''καθαρτική'' μέθοδο μετά από ένα βουλιμικό επεισόδιο. Απλά δεν είναι τόσο συχνή όσο ο εμετός ή τα καθαρτικά/διουρητικά χάπια.