ΔΕΥΤΕΡΗ ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ!

ΦΟΒΗΘΗΚΑ ΚΙ ΕΘΑΨΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ,ΤΑ ΘΕΛΩ ΜΟΥ,ΤΗ ΦΩΝΗ ΜΟΥ.
ΕΧΤΙΣΑ ΤΕΙΧΟΣ ΛΙΠΟΥΣ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΨΑ ΠΩΣ ΗΜΟΥΝ ΑΟΡΑΤΗ ΚΙ ΑΣΦΑΛΗΣ.
ΠΕΤΥΧΑ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ:ΜΈΚΑΝΑ ΣΤΟΧΟ ΓΙΑ ΒΛΕΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΜΕ ΔΙΕΛΥΑΝ.
ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΣΙΩΠΩ,ΝΑ ΥΠΟΜΕΝΩ,ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΥΓΝΩΜΩΝ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟ ΞΕΡΟΚΟΜΜΑΤΟ ΠΡΟΣΟΧΗΣ.
Μ'ΕΧΑΣΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΚΥΛΟΥΣΑΝ...
ΕΨΑΧΝΑ ΝΑ ΜΕ ΒΡΩ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ,ΩΣ ΣΤΕΡΝΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΖΩΗΣ.
ΑΠΟΖΗΤΟΥΣΑ ΜΑΝΕΙΩΔΩΣ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥΣ.
ΑΠΑΙΤΟΥΣΑ ΝΑ ΠΡΟΣΠΕΛΑΣΟΥΝ ΤΟ ΞΕΝΟ ΑΥΤΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ Ν'ΑΓΓΙΞΟΥΝ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΨΥΧΗ.
Α Π Ε Τ Υ Χ Α !
ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΧΟΜΑΙ. ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΙ. ΑΛΛΑΖΩ ΠΟΡΕΙΑ.
ΑΠΟΓΥΜΝΩΝΟΜΑΙ ΣΤΟ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΟΥΡΛΙΑΖΩ :
ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ! ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΑΡΩ! ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! ΕΣΤΩ ΤΩΡΑ!
ΕΔΩ ΣΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΤΑ ΜΙΣΑ,ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΚΑΠΟΤΕ ΒΡΕΘΗΚΕ ΚΙ Ο ΕΛΥΤΗΣ...

"ΕΔΩ ΣΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΤΑ ΜΙΣΑ
ΕΦΤΑΣΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΤΟ ΠΩ
ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΩ
ΓΙ'ΑΛΛΟΥ,ΓΙ'ΑΛΛΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΑ

ΣΤ'ΑΛΗΘΙΝΑ,ΣΤΑ ΨΕΥΤΙΚΑ
ΤΟ ΛΕΩ ΚΑΙ Τ'ΟΜΟΛΟΓΩ
ΣΑΝ ΝΑ'ΜΟΥΝ ΑΛΛΟΣ ΚΙ ΟΧΙ ΕΓΩ
ΜΕΣ ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΡΕΥΤΗΚΑ

ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΠΡΟΣΕΧΕΙ
ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΤΟ ΚΥΝΗΓΑ
ΠΑΝΤΑ,ΠΑΝΤΑ ΘΑ΄ΝΑΙ ΑΡΓΑ
ΔΕΥΤΕΡΗ ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ"

Οποτε ακουω αυτο το τραγουδι βουρκωνω απο την απεραντη θλιψη που νιωθω.......................Με αγγιξες....
Μακαρι να χαμε δυο ζωες,τι καλα που θα ταν..................
Εχω ξοδεψει δωδεκα χρονια απο τη ζωη μου μετρωντας θερμιδες,καταγραφοντας κιλα και γραμμαρια και καταστρωνοντας σχεδια και πλανα της ''και καλα'' νεας μου διαιτας,νεας μου ζωης...
Εχω ξεχασει τι θα πει να εισαι φυσιολογικος ανθρωπος...Η ζωη μου τα τελευταια δωδεκα χρονια ηταν εναλλαγη βουλιμικων επεισοδιων και διαιτας,φαγητο,πολυ φαγητο,παρα πολυ φαγητο και τυψεις,πολλες τυψεις,παρα πολλες τυψεις......
Και τωρα?
Τωρα εχω φτασει στα ορια μου πια,με νιωθω πως δε θα αντεξω αλλο ετσι...
Και ψαχνω.........Ψαχνω μεσα μου,εξω μου,γυρω μου.......Παντα εψαχνα,αλλα τωρα ειναι αλλιως....Δεν αντεχω να βλεπω αλλο τη ζωη να φευγει μεσα απο τα χερια μου......Σπαραζω....Γιατι ειχα τοσα ονειρα....Και μου ζητανε το λογο......Και δεν εχω τι να τους πω........Μονο το κεφαλι σκυβω........Και ντρεπομαι να τα κοιταξω καταματα.........
Και νομιζω πως κατι βρηκα,κατι ξεθαψα.Μακαρι.Θα το παλεψω,θα προσπαθησω τουλαχιστον....μαζι με ολους εσας,να βρει ο καθενας τη δικη του,εστω και φτωχικη ιθακη.........

FREEDOM8 :( :(

...προσυπογράφω...:( :(


με το δεξί παγωμένο μου χέρι...

"ΚΟΙΤΑΖΩ ΕΞΩ ΚΑΙ ΧΑΡΑΖΕΙ...
ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΠΑΛΙ ΧΘΕΣ."
ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΚΙ Ο ΑΛΚΙΝΟΟΣ ΣΤΟΝ "ΒΥΘΟ" ΤΟΥ
FREEDOM8,ΕΧΩ ΞΟΔΕΨΕΙ ΤΑ ΔΙΠΛΑΣΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΧΕΔΙΑ ,ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ...
ΣΤΟΧΟΙ,Η ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΗΤΑΝ ΠΡΟϋΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΕΨΩ ΝΑ ΖΗΣΩ,ΝΑ ΧΑΡΩ...
ΥΠΗΡΧΑ ΕΝΤΩΜΕΤΑΞΥ, ΓΙΑ ΤΟ "ΟΤΑΝ ΘΑ..." ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΜΟΥ ΚΑΤΑΝΤΟΥΣΕ ΠΑΡΕΛΘΟΝ...
ΚΑΠΟΙΑ ΟΝΕΙΡΑ,ΧΑΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΑ ΘΕΛΩ ΠΙΑ...
ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΙ ΑΥΤΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΥΧΗ,ΑΝ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΩ...
ΑΚΟΜΑ ΚΑΝΩ ΣΧΕΔΙΑ ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ: ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΣΗΜΕΙΩΜΕΝΟΣ ΣΕ ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΑΡΟΥΣ ΑΝΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ
ΣΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΤΟΣΑ,ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΣΑ,ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΣΑ...
ΚΙ ΗΡΕΜΩ ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ,ΛΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΧΑΡΤΙ ΕΝΣΑΡΚΩΘΗΚΕ ΚΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΟΛΑ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ...
ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΕΔΩ,ΑΚΟΜΗ,ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΖΗΤΟΥΝ ΔΙΕΞΟΔΟ...
ΑΡΚΕΤΑ! ΤΟ ΛΕΩ ΚΑΙ ΤΟ ΞΑΝΑΛΕΩ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΜΕ ΑΚΟΥΣΩ!
ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΙ ΤΗΝ ΙΘΑΚΗ,ΑΣ ΒΑΛΕΙ ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΠΙΑ ΔΕΝ ΤΟ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΩ...

Εχεις τοοοοοσο δικιο.κ εγω ποτε δεν ευχηθηκα να ναι τοσο μακρυς ο δρομος,ποτε δεν το απολαυσα,το επαθα απλα και τι εμαθα ακομα δεν καταλαβα....οσο γι αυτα τα αναθεματισμενα τα σχεδια στο χαρτι μαλλον σα βιτσιο πιο πολυ θα το χαρακτηριζα,γιατι ποση προσωπικη αποτυχια πια να αντεξει καποιος???και ποιο ειναι το γελοιο?εχω το θρασσος και ακομα συνεχιζω και γραφω...

ΜΑ ΚΙ ΕΓΩ!!!!!!!!!!
ΑΣΕ ΠΟΥ ΑΦΟΥ ΓΕΜΙΣΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΝΑΝ ΚΑΔΟ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ Μ'ΑΥΤΑ,ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΛΑΠΤΟΠ,ΤΟ ΜΟΛΥΝΑ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΟΛΙΟ! ΚΑΙ Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΣΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΗΣ ΧΑΖΟΜΑΡΑΣ ΜΟΥ! ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΤΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΩ ΑΛΛΙΩΣ....ΕΛΕΟΣ!!!!!!!!!

Ναι,και εγω το εχω κανει!να,ειναι που παιρνει η στρατηγικη εναν πολυ επισημο χαρακτηρα,κατι σαν τα μυστικα του κρατους ενα πραγμα..''το τελειο σχεδιο''προσοχη μη διαρρευσει!μονο που παντα η εφαρμογη του αφορα καποιον αλλον,ποτε εμενα και ο αχρηστος αυτος παλι δεν τα καταφερε....και το σχεδιο για αλλη μια φορα ναυαγησε...τι να πω,αβυσσος η ψυχη,αβυσσος και το μυαλο και ας καθομαστε εμεις να κανουμε πλανα...

Καλησπέρα κορίτσια και αγόρια !!!
Το δικό μου "τέλειο σχέδιο" το έχασα !!!!! Ούτε το PC μου δεν άντεξε τόσο προγραμματισμό (μέχρι και πίνακα στατιστικών είχα κάνει!!!), είδε και απόειδε το κακόμοιρο και ... έκαψε τον σκληρό !!!!!!! ΑΛΗΘΕΙΑΑΑ !!!!
Σα να μου είπε "άντε κυρά μου να περπατήσεις μπας και κάψεις κανα γραμμάριο λίπους" να κινηθεί και κανένα άλλο μέρος του σώματος εκτός από τα δάχτυλα !!!
Τώρα, στο laptop δεν κάνω σχέδια, φοβάμαι μην το κάψω και αυτό !!!
Και τώρα τι κάνουμε παιδιά ???

ΑΡΧΙΖΩ Ν'ΑΓΧΩΝΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΜΟΥ Μ'ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΚΟΥΩ!
ΜΗΠΩΣ ΚΑΕΙ ΚΙ ΑΥΤΟΣ?
ΕΥΤΥΧΩΣ ΔΕ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΤΟ ΦΟΡΟΥΜ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΜΕ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ(ΕΛΠΙΖΩ)ΓΙΑ Ν'ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΝ
"ΠΟΙΟΝ,ΤΟΝ ΗΔΗ ΚΑΜΜΕΝΟ?"
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ,ΠΑΝΤΩΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΙΠΕ ΤΟ PC ΣΟΥ ΟΜΟΛΟΓΩ ΔΕ ΜΕ ΠΟΛΥΣΥΜΦΕΡΕΙ...
ΤΙΠΟΤΑ ΣΕ ΠΙΟ ΧΑΛΑΡΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ?

δεν ξερω αν υπαρχει κανενας ποιο παλιος απο μενα εδω μεσα
το προτο πλανο διαιτας μου το κανα πριν 29 χρονια

Γιατί, συμφέρει εμένα νομίζεις ???
Παρόλο που δουλεύω πολύ (κάνω 4 χλμ/ημέρα - τα περισσότερα μέσα σε ένα μαγαζί ), μη μου πεις να περπατήσω, γίνεσαι εχθρός μου αυτόματα, χαχα !!!!!!!!!!!
Το πιο χαλαρό που έχω να προτείνω αυτή τη στιγμή είναι να μπαίνουμε σε διάφορα site με θέμα την παχυσαρκία, να δουλεύει ο εγκέφαλος (ναι, ναι, αυτός ο καμμένος !!!) μπας και κάψουμε έτσι καμιά θερμίδα !!! ʼσε που με το μπες-βγες είναι σα να περπατάς, δεν είναι ??? Όχι, εεε ??? Κρίμα...
Τότε θα προτείνω κάτι που μου είχε πει η διαιτολόγος μου "αχαλίνωτο σεξ αλλά... όχι με τον σύζυγο!!!!!!". Δεν το έχω δοκιμάσει (είπα να μείνω πιστή), λέτε να είχε δίκιο ????

bsmandy,ΒΑΡΥ ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΙΣΤΟΣ!
τζενη,ΕΓΩ ΔΕ ΘΥΜΑΜΑΙ...ΠΡΩΤΗ ΔΙΑΙΤΑ ΕΚΑΝΑ ΠΡΙΝ 25 ΧΡΟΝΙΑ (ΘΕΕ ΜΟΥ,ΤΙ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ!!!!!!!!),
ΣΥΝΕΠΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΠΛΑΝΑ ΚΑΠΟΥ ΕΚΕΙ...
ΚΑΙ ΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ? ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΣΗΜΕΡΑ Σ'ΕΝΑ ΦΟΡΟΥΜ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΩΝ ΤΑΡΑΧΩΝ (ΟΧΙ ΠΩΣ ΣΑΣ ΑΛΛΑΖΩ!) ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ,
ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ ΣΩΣΤΑ! ΛΕΩ ΤΩΡΑ...

κοριτσια γειααααα
εκει μαλλον ειναι το προβλημα στον εγκεφαλο αλλα τι να κανουμε να τον αλλαξουμε;;;;;
οσο για τις απιστιες κι εγω μεσα
σιγα λες και μ αυτους κανουμε και πολλα
εγω τουλαχιστω (δεν ξερω αν ειναι το κομπλεξ των κιλων η κατι αλλο) αλλα .........

Βαρύ το τίμημα δεν λες τίποτα (καμιά 70αριά κιλά θα'ναι !!!)
Προσπαθώ να θυμηθώ, πρέπει να έχουν περάσει 22 χρόνια από την πρώτη δίαιτα !!!!!!! πωπω, δεν το είχα συνηδειτοποιήσει !!!
Αλλά έχουν περάσει και 20 χρόνια από το πρώτο καρδιοχτύπημα για το παληκάρι μου (10 Απρίλη ήταν και το έχω συνηδειτοποιήσει απόλυτα !!!) και δεν τον αλλάζω με τίποτα !!! Ισως επειδή είμαστε τόσα χρόνια μαζί να μην έχω νοιώσει
το κομπλέξ των κιλών μου και προσπαθώ να ακολουθήσω τις συμβουλές της διαιτολόγου μου αλλά... με τον σύζυγο ;-)
Τις υπόλοιπες συμβουλές της να δω πότε θα ακολουθήσω ???

Φιλάκια κορίτσια !!!

Aνεξαρτητα απο τον αριθμο των κιλων που βαραινουν τον καθενα μας,επειδη ειμαστε σε site διατροφικων διαταρραχων νομιζω πως τα βαριδια στην ψυχη ειναι σε ολους μας αρκετα τοσο οσο να δουμε οτι...........πηραμε τη ζωη μας λαθος.........τελικα........και..... .....ας αλλαξουμε επιτελους ζωη...........
Γιατι οπως λεει και σε ενα τραγουδι αγαπημενη καλλιτεχνιδα ''....οι ευαισθητοι αμυνονται στη ζωη κ αργουν-κ η λαχταρα τους συνηθισε να παταει το φρενο........''.Νομιζω πως αυτη η ρημαδα η ευαισθησια μας,η βαθια ευαισθησια,οχι αυτη των και καλα ''ευαισθητων και ντελικατων γυναικων'',αυτη η ευαισθησια που σε κανει οντως ξεχωριστο ανθρωπο,φταιει και αυτη.....

FREEDOM8,ΕΠΙΑΣΕΣ "ΕΥΑΙΑΣΘΗΤΟ" ΣΗΜΕΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ...ΑΝ ΦΤΑΙΕΙ,ΛΕΕΙ?
ΑΣΧΕΤΟ:ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ,ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΑΜΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΩ

Ειναι ενα παρα πολυ ωραιο παλιο σχετικα κομματι της γαλανη,δεν ειμαι σιγουρη για τον τιτλο,νομιζω''εγω μιλαω για δυναμη''.Αξιζει να ψαξεις να το βρεις..

ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ Η ΓΑΛΑΝΗ!
ΤΟ ΞΕΡΩ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ(ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΑ ΤΟΝ ΣΤΙΧΟ-ΕΙΜΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ)
ΤΟ ΕΧΩ ΚΙΟΛΑΣ...ΟΝΤΩΣ ΩΡΑΙΟ!
ΑΝ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΕΡΝΩ ΤΗ ΦΑΣΗ ΤΟΥ "ΜΕ ΠΝΙΓΕΙ ΤΟΥΤΗ Η ΣΙΩΠΗ" ΣΕ ΓΑΛΑΝΗ (ΕΠΙΣΗΣ ΑΣΧΕΤΟ!)

κοριτσια πιαστε την ζωη απο τα μαλια κ ορμιξτε!!!μην κα8εστε να σκευτεστε τα παλια κ ολα αυτα τα 8λιβερα!!!!μια ειναι η ζωη οσο δυσκολο κιαν ειναι ΠΡΕΠΕΙ να προσπα8ησουμε εστω να ζησουμε κ εμεις ευτιχησμενες!μονο οι δειλοι το βαζουν κατω.μην το βαζετε κατω ολο και καποια λυψη χαρα 8α γευτειτε καπια στιγμη!

Μην κανουμε τα πραγματα τοσο τραγικα ! μην ασχολουμαστε τοσο πολυ με το θεμα του φαγητου ,τι θα φαω ,πως θα αντεξω και ολα τα σχετικα .Σε καμια περιπτωση δεν πρεπει να γινεται εμμονη η σκεψη της απωλειας βαρους .το βαρος δεν χανεται γρηγορα και μονο αν γινει τροπος ζωης το πως θα τρωω απο εδω και περα (φυσικα προσαρμοζμενα παντα στον σωματοτυπο μου και στις γευστικες μου απολαυσεις ) ειναι δυνατον να το διατηρησω.Το φορουμ πιστευω οτι εχει παντα βοηθητικο στοχο μην το μετατρεπεται σε χωρο αφεσης αμαρτιων .Μιλαω παντα γενικα και οχι συγκεκριμενα σε προσωπικο επιπεδο.Προσπαθηστε να δυναμωσεται τον ευατο σας γιατι πραγματικα μονο αυτος ειναι ο μοναδικος σας φιλος.Μην κοιτατε τι κανατε μεχρι τωρα αλλα απο εδω και περα .Βαλτε λιγο ταξη τον ευατο σας και θα δειτε οτι και η ζωη σας θα αλλαξει συντομα.Δεν ειμαστε παιδια που ζηταμε συνχωρεση ,ουτε γενετικα λαθη .Τα παντα διορθωνονται αν σταματησω ,αναπροσαρμοσω ,αλλαξω επιτελους την συμπεριφορα μου.Δεν μπορουν να μας σωσουν ουτε ειδικοι ουτε μαγικες σκονες ουτε μαγικα χαρτακια.Αλλαζω τον ευατο μου και αλλαζει και χωρος γυρο μου.

Ναι συνφομω με τον Αλεξ το 8εμα ειναι τι 8α κανουμε απο εδω και περα.οκ εγω δεν εχω ιδιαιτερο προβλημα παντα ειμουν αδυνατη τα τελευταια 4 χρονια εφτασα 84 αλλα οκ.μου ειχε γινει κ μενα εμονη ιδεα αλλα καταλαβα κατι που με βη8ησε.οτι τα κιλα φευγουν σιγα σιγα κ με γυμναστικη και με αλλαγη τροπου σκεψης.τροω υγειηνα ΟΤΑΝ πεινασω και οχι τροω απο συνει8ια κ λαιμαργια.ετσι εδω και 12 μερες π δεν περνω τα φαρμακα reductil εχω χασει 1 κιλο αργα κ στα8ερα και δεν πειναω κα8ολου κ ολα πανε μια χαρα.τροω λιγο τροφημα που δενπαχενουν αν και εχω ζαλαδες γιατι τροω λιγοτερα απο σα πρεπει αλλα σιγα σιγα το ξεπερναω

αμα μου λες για ζαλαδες μαλλον πολυ λιγοτερο απ οτι χρειαζεται τρως ,δεν ειναι καλο αυτο .

δεν μπορω να φαω με το ζορι αν πιεζω τον εαυτο μου 8α ανοιξει το στομαχι μου κ δεν 8ελω.οι ζαλαδες μπορει να ειναι ακομα απο τα φαρμακα αυτα.εσυ ποσα κιλα εισαι?τικερακι δεν βλεπω :P:P

1. οσο αναφορα το βαρος μου ειμαι 78 κιλα με υψος 1.75
2.το να βαλω τικερ και να βαζω σαν στοχο το ιδανικο βαρος ειναι μεγαλο λαθος ,παντα βαζουμε το μηνιαιο στοχο και οχι το ιδανικο βαρος μιας που αν ειναι να χασω λεμε τωρα 25 κιλα ειναι φυσικο να απογοητευτω .
3.το ιδανικο βαρος δεν ειναι απολυτα σωστο υπαρχουν 9 τυποι περιπου που μπορουμε να υπολογισουμε το ιδανικο βαρος με αποκλεισης ως και 5 κιλα μεταξυ τους
4. απο αποψη υγιειας σωματοτυπος με ΒΜΙ 18,5 μεχρι 25 θεωρηται οτι δινει παντα τις μικροτερες πιθανοτητες νοσηματων που συνδεονται με παχυσαρκια (εμφανιση διαβητη τυπου 2 ,υπερλιπιδαιμιες ,υπερταση ,καρδιακα προβληματα) και παντα μιλαμε για πιθανοτητες γιατι μπορει και να σου τυχει εστω και αν εισαι σε φυσιολογικα κιλα.
συμπερασμα αδυνατιζω παντα για μενα ,για να λειτουργει καλιτερα ο οργανισμος μου και εφοσον εχω αποκτησει το εν σωματι υγιει αρχιζει και το μυαλο να δουλευει πιο σωστα , να αποκτω μενα ειμαι ευχαριστιμενος με το σωμα μου
5.φυσικα οταν καποιος η καποια εχει αποκτησει το φυσιολογικο βαρος και παλι υπαρχουν προβληματα οσο αναφορα την συμπεριφορα του ατομου μιας που τοτε αρχιζει να κτυπα η πορτα της ανορεξιας ή πιο απλα ο φοβος να μην φαω.με λιγα λογια ο αντιπαλος σας ειναι ο ευατος σας αλλα και ταυτοχρονα και φιλος σας ,προσπαθηστε να συμφιλοθηται μαζι του για να αλληλοβοηθηθειται ,αλλα παντα με μετρο ,παντα με συνεση.Αλλαζω τροποποιω και σταθεροποιουμαι στην καθε κασταση (παχυσαρκια -υγιες βαρος ) τοσο σε σωματικο επιπεδο αλλα και το κυριοτερο σε ψυχικο.Τελικα αυτο ειναι το κυριοτερο

xθες το βραδυ γυρισα σπιτι αργα γυρω στις 10 το βραδυ (ελειπα απο τις 7 το πρωι), κομματια, ελεγα πρεπει να βρασω να φαω το μπροκολο που εχω στο ψυγειο ωσπου ο καλος μου ο αντρας μου λεει παω για dvd (πως λεμε παω για τσιγαρα και ερχομαι ) μονο που ηρθε και μου εφερε μια μπυρα( το μεγαλο τενεκεδακι ) και δυο τυλιχτα σουβλακια με κοτοπουλο.
τα εφαγα ολα και πηγα για υπνο,
ολο ο βραδυ ειχα εφιαλτες φοραγα τα παντελονια μου και δε χωραγανε λεει, και τα μπουτια μου φουσκωναν σαν φρατζολακια και εσκιζαν τα μπατζακια μου, επιπλεον η κοιλια μου λεει ειχε κανει αναγλυφο με το λογοτυπο που εχει το κουμπι του τζιν μου.
δεν τολμαω να ζυγιστω φοβαμα, φοβαμαι οτι μεγαλωνω, και δε θα ελεγχω πια τιποτα ουτε την ορεξη μου ουτε το σωμα μου

μηπως τελικα ειμαστε γκρινιαριδες ή γκρινιαρες ?
γιατι μας αρεσει να ασχολουνται οι αλλοι με μας και κανουμε ετσι αισθητη την παρουσια μας ? Ας ξεκινησουμε λοιπον οτι εχεις φυσιολογικο βαρος εντελος πληροφοριακα το ιδανικο βαρος ειναι σε ΒΜΙ 21 και οχι 20 ,αλλα οπως ειπα υπαρχουν και πολλοι αλλοι τυποι που οριζουν το ιδανικο βαρος βαρος οπως ο ακολουθος για γυναικες
45+0,9X(υψος σε cm-150).To ιδανικο βαρος οπως το λεει και το ονομα του ειναι ιδανικο και συχνα κοντα στο ιδανικο βαρος αρχιζει το φαινομενο γιο γιο μιας που για καθε ανθρωπο υπαρχει ενα ξεχωριστο σημειο βαρους οπου τοτε το σωμα μας αισθανεται οτι δεν απειληται ,μιας που το ανθρωπινο σωμα δεν αναγνωριζει την διαιτα ,την βλεπει σαν δυσκολια ευρεσης τροφης και σκοπο εχει παντα να σε προστατευσει κρατωντας σε στην ζωη.Πως θα το κανει αυτο μα φυσικα κανοντας οικονομια με αλλα λογια βαζοντας λιπος στο σωμα μας.το σουβλακι με πιτα δεν ειναι κακη επιλογη μιας που περιεχει και κρεας και αμυλο και λαχανικα ,αλλα υπαρχει τροπος να το κανουμε οχι απλα απολαυστικο αλλα και λιγοτερο θερμιδικο.Δεν βαζουμε πατατες και ζηταμε την πιτα αλαδωτη.Για να μην φαμε και δευτερο το συνδιαζουμε με μια σαλατα οποτε βοσκαμε .

το προβλημα μου δεν ειναι τα σουβλακια αλλα το γεγονος οτι
α) δεν τα ευχαριστηθηκα διοτι ενοιωθα τυψεις ολο το βραδυ
β) εβλεπα εφιαλτες και το οτι δεν αντισταθηκα στον πειρασμο , εδειξα αδυναμη και αβουλη μπροστα σε δυο σουβλακια δηλαδη ενοιωσα οτι επρεπε να τα φαω οποσδηποτε αλλιως θα με επιανε τρελα, η οποια με επιασε μετα απο τυψεις

natalia i problha exeis eisai adynath esy?57 kila

natallia αυτό συνέβη και πάαααααει πέρασε τώρα πια.

Σίγουρα σε νοιάζει να δεις <<παραμέσα>> από την πράξη σου, αλλά δεν ξέρω αν αυτό θα σε κάνει ν' αυθυποβληθείς αρνητικά, περισσότερο, ή θα σου δώσει μια σαφή απάντηση γι' αυτή τη διατροφική σου πράξη.

Πάντως εφόσον δε γίνεται και συνέχεια, νομίζω πως δε θα ήταν καλό να ενοχοποιήσεις τόσο πολύ τον εαυτό σου για μια <<ατασθαλία>>.Δες το σαν ένα μίνι διάλειμμα. :)

Εύχομαι η σημερινή μέρα να είναι διαφορετική και χωρίς τύψεις. :)

Ω ναι κλεανθη, χωρις τυψεις και εφιαλτες σαν κανονικος ανθρωπος

"ΣΑΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ"!!!!

ΝΑΤΑΛΙΑ,ΣΥΝΟΝΟΜΑΤΗ,
ΝΑΤΑΛΙΑ,ΕΓΩ,
ΠΟΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΘΑ ΜΑΣ ΣΥΓΧΩΡΗΣΟΥΜΕ?

Τελικά, όλοι κάνουμε τα ίδια, διάβαζα για τα προγράμματα στο χαρτί και στον Η/Υ και σκεφτόμουν πόσες ώρες έχω χάσει σε υπολογισμούς πόσο θα είμαι το Πάσχα, το καλοκαίρι, κλπ. Και πόσο αληθινή είσαι Nadine, λες και μιλάς για μένα, για μας.... Και εγώ κάνω δίαιτα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, και δεν ήμουν και τόσα κιλά είχα λίγα κιλά παραπάνω αλλά νόμιζα ότι η ζωή είναι μόνο στα 58 κιλά...... Πόσες εκδρομές χαμένες, πόσες εξόδους χαμένες, πόσοι στόχοι είχαν νόημα μόνο αν γινόμουν 58 κιλά.....και η ζωή απλώς κυλάει... και ακόμα και τώρα στα 40 με δύο παιδιά, όντας πανευτυχής με τα παιδιά μου, ονειρεύομαι ακόμα τα 58... Προσπαθώ όμως να πείσω τον εαυτό μου ότι ίσως δεν έρθει ποτέ το 58 και ότι και τα 65 είναι τέλεια. Αν αποτύχει πάντως και αυτή μου η προσπάθεια για να φτάσω τουλάχιστον τα 65, το ξέρω ότι μετά θα πιάσω πολύ πάτο και τριψήφιο αριθμό μαζί..... ΚΑΙ ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΤΙ ΕΓΩ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΗΣΩ ΠΟΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ?ΑΝ ΗΤΑΝ ΘΑ ΤΟ ΕΙΧΑ ΗΔΗ ΚΑΝΕΙ.....

ΠΩ ΠΩ ..ΠΩΣ ΑΓΓΙΞΑΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ ΑΛΑΛΟΥΜΑΚΙ! ΕΙΜΑΙ ΜΙΚΡΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΕΒΛΕΠΑ ΑΠΛΑ ΤΗ ΖΩΗ ΝΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΠΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ ΝΑ ΜΕΝΩ ΑΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΑΥΤΗ ΕΠΕΝΔΥΩΝΤΑΣ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΜΟΥ ΣΕ ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΩΣ ΑΝ ΕΙΜΑΙ ΠΙΟ ΑΔΥΝΑΤΗ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΧΑΡΩ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΘΑ ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ! ΕΠΙΣΗΣ, ΕΠΕΝΔΥΟΝΤΑΣ ΣΕ ΔΙΑΤΡΟΦΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΙΤΕΣ..ΚΑΙ ΤΙ ΚΑΤΑΦΕΡΑ? ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΝΩ ΚΥΚΛΟΥΣ, ΕΥΕΛΠΙΣΤΩ ΝΑ ΜΑΘΩ ΝΑ ΦΕΥΓΩ Κ ΣΤΗΝ ΕΥΘΕΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ !

ΦΙΛΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!
ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΙΣ ΠΟΛΛΑΠΛΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΜΑΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ!

τι να κανουμε -την τυχη μου-
πια
αυτα τα κιλα μας
δεν αντεχω αλλο
να ειχε ενα φαγητο το οποιο λεει αμα το τωγες να αδυνατιγες
με αρνητικες θερμιδες
εε;;;;

και πολυ αρνητικες μαλιστα
αντιμανιταρια -500 θερμιδες το κιλο
αντιζαμπον -1700 θερμιδες τα 200 γραμαρια
αντικοτοπιτα -700 θερμιδες το κοματι
αντιμπανανες -120 η μια
αντιπαστιτσιο -1000 το κοματι
κοκ

ξέχασες την αντισοκολάτα -2000

ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ Η ΙΔΕΑ ΣΟΥ,ΤΖΕΝΑΚΙ ΜΟΥ!
ΔΕ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΝΑ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΓΙΑ ΟΛΑ?
ΤΟ "ΑΝΤΙ-ΠΑΧΥΝΤΙΚΟ"!!!!!!!!!
ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΑ,ΝΑ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΤΑ ΘΡΕΠΤΙΚΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ...
ΠΟΣΟ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟΣ ΘΑ ΗΤΑΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ!
ΟΝΕΙΡΑ...ΠΟΥ ΜΕΝΟΥΝ ΟΝΕΙΡΑ...

Όνειρα που δεν πετάχτηκαν
αλλά ξεχάστηκαν γραμμένα σε κάποιο βιβλίο
της τρυφερής εφηβικής ηλικίας
κι έμεινε μόνο η μυρωδιά.

Όνειρα με οσμή λίγο πνιγηρή
μα με θύμιση τόσο δυνατή
για τον κόσμο που κάποτε μας φαίνοταν τόσο μικρός
που θαρρούσαμε πως όλος ήταν μια αγκαλιά.

Όνειρα που τρέξαν μακρυά μας
γιατί το θάρρος της νιότης μας
έγινε φόβος φαρύς
που δεν μπορέσαν οι ώμοι μας να σηκώσουνε.

Δεν ζητάμε τίποτε άλλο από τον εαυτό μας
παρά μόνο ελπίδα
ότι στο τέλος θα τα καταφέρουμε
να ξεπεράσουμε τη μοναξιά μας.

Το ποίημα γράφτηκε σε στιγμές "εσωτερικής μοναξιάς" κάποιου ποιητή...

σωστη η παρατηρηση γιατην αντισοκολατα!!!!!

νομίζω ομως πως τότε δε θα τρωγαμε ουτε αντισοκολατα ουτε αντιπαστιτσιο.......
αλλου ειναι νομιζω το θεμα

και γω τα ιδια με τα χαρτια και τα προγραμματα και τα χρονια που περασανε...
ημουν 11 χρονων και τωρα 33... και μονιμα ηθελα να χασω, πολλα , παρα πολλα κιλα...

πρωτη φορα ομως βαζω εφικτο στοχο και δεν τη πεφτω σε διαιτες αηδιας

πρωτη φορα αλλαζω σκεψη, αποδεχομαι τον εαυτο μου οπως ειμαι, βγαινω με μπικινι και κουνιεμαι αριστερα δεξια, πρωτη φορα "σε όποιον αρεσω" ΕΙΜΑΙ ΘΕΑ

το εκπεμπω... αναστατωνω...

πρωτα ολα αυτα και μετα το προγραμμα... αχ και η παρεα μας... νομιζω θα με βοηθησει ΠΟΛΥ

οσο για τα σουβλακια και τη μπυρα... αχ τα αγαπημενα μου
κι οντως μετα κοιμασαι χαλια και βλεπεις εφιαλτες...
ειτε 57 κιλα εισαι ειτε 95.... και σε ολα τα ενδιαμεσα που θυμαμαι τον εαυτο μου....

δυσκολο το βραδυνο... δυσκολο... και δε φταιει ουτε ο συζηγος ουτε οι παρεες... υπηρχαν εποχες που εβγαινα ολο το βραδυ και την εβγαζα χαλαρα με σοδες... ημουν χαρουμενη... ουτε και θυμαμαι πως να το ξανακανω... βλεπουμε

οσο για το απλετο σεξ με τον "αλλον" ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ πανω στην απογνωση μου ηταν το πρωτο που σκεφτηκα...
και αισθανθηκα θυμο, απογνωση, αηδια για τον εαυτο μου...
πολυ θυμο... για τον συζηγο μου, για μενα που δεν χανω...

εχω καταληξει πως οι σκεψεις που δεν με κανουν να αισθανομαι καλα, αυτες που οταν τις σκεφτομαι σφιγγομαι η νιωθω αρνητικα, δεν ειναι οι σκεψεις που μου ταιριαζουν... τελευταια αφηνω τη λογικη και το ριχνω στο ενστικτο... τιποτα δεν ΠΡΕΠΕΙ να κανω... τι αισθανομαι;

για να δουμε λοιπον 22 χρονια μετα, αν αλλαξω το τροπαριο... τι θα καταφερω...
ελπιζω να σας εχω κοντα μου

ΖΩ απο ΤΩΡΑ

Πολύ μου αρέσει η νέα σου στάση απέναντι στους χρόνιους δαίμονες σου,change!
Αντιλαμβάνομαι όλη την πορεία και τη δουλειά για να φτάσεις εδώ...
Κι εγώ έγινα πρόσφατα πολέμιος του "πρέπει" και υπέρμαχος του "χρειάζομαι"!
Αισθάνομαι πολύ αισιόδοξη για σένα!ασφαλώς θα είμαστε κοντά σου!
Καλή δύναμη!Καλή καινούρια ζωή!