Printable View
Πως αντιμετωπίζετε τα σχόλια των γύρω σας σχετικά με την εμφανισή σας?Σας επηρεάζουν αρνητικά?Μήπως σας οδηγούν σε όλο και πιό έντονα βουλιμικά επεισόδια? Αν ναι, τι κάνετε γι αυτό? (Να σημειώσω πως αναφέρομαι τόσο στα άκομψα σχόλια τα οποία προέρχονται απο κακοπροαίρετους τρίτους όσο και αυτά που κάνουν άτομα του στενού οικογενειακού μας περιβάλλοντος τα οποία μας νοιάζονται και θέλουν το καλό μας,μάχονται να μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε το προβλημά μας αλλα ίσως το κάνουν με λάθος τρόπο.)
Λυπημένη πριγκίπισσα καλημέρα!
Εγώ τώρα έχω φτάσει σε κανονικά επίπεδα βάρους μετα από πολλή προσπάθεια, βουλιμικά και ανορεξικά επεισόδια. Όταν είχα τα παραπανίσια κιλά θύμωνα απίστευτα να το σχολιάζει ο κόσμος είτε καλοπροαίρετα είτε κακοπροαίρετα και ναί με οδηγούσε σε πιό έντονα επεισόδια. Τώρα τα σχόλια που ακούω είναι στο άλλο άκρο (πώς έγινες έτσι, ήσουν καλύτερη πρίν, πρέπει να βάλεις 1-2 κιλά κτλ). Τα σχόλια αυτά για κάποιο λόγο εμένα με κάνουν να θέλω να χάσω και άλλα κιλά!
Φιλιά!
Κι εμένα ΟΛΟΙ μου λένε να πάρω 2-3 κιλά. ʼλλοι μάλιστα πιστεύουν ότι είμαι άρρωστη, ανορεξική και τέτοια...Μα καλά, δεν έχουν να ασχοληθούν με τίποτα καλύτερο?
Εμένα πάντως η ψυχολόγος μου με συμβούλεψε να είμαι αυτόφωτη, δηλαδή να μην επηρρεάζομαι από τα λόγια των άλλων. Να μείνω στα κιλά που θεωρώ ότι μου αρέσουν εμένα γαιτί αυτό που έχει σημασία είναι να νιώθεις όμορφα με το σώμα σου. Όταν τη ρώτησα τη γνώμη της για το πώς με βλέπει, μου είπε ότι ναι μεν είμαι αρκετά αδύνατη, δε δείχνω όμως και άρρωστη-άχρωμη...Γενικά, μου είπε ότι οι άνθρωποι έχουμε τη νοοτροπία της αγέλης. Έτσι και κάποιος ξεφύγει από τα συνηθισμένα-κοινωνικώς αποδεκτά (είτε κιλά, είτε ρούχα, είτε οτιδήποτε άλλο) κοιτάμε να τον επανεντάξουμε στην αγέλη. Επίσης, αν κάποιος σε γνωρίσει παχουλή και μετά αδυνατίσεις του είναι δύσκολο να πιστέψει ότι ήταν επιλογή σου να αδυνατίσεις.
Εγώ έχω καταλήξει στο εξής: Υπάρχει πολλή διάθεση για κουτσομπολιό και πολλή ζήλια εκεί έξω....ΦΙΛΤΡΑΡΕΤΕ αυτά που ακούτε!!!
Καλημέρα!
Γεία σου δελφινάκι.
Πόσα κιλά είσαι δηλαδή και σου λένε ότι είσαι πολύ αδύνατη. Εγώ τώρα είμαι 49 ΄(ύψος 1,58) και βασικά οι πλείστοι μου λένε ότι πρέπει να πάρω κιλά ενώ εγώ θα προτιμούσα να χάσω ακόμα 1-2 για να μπορώ ρε παιδί μου να φάω κάτι και λίγο πιο ελέυθερα. Ο ψυχολόγος μου όμως και ο διαιτολόγος μου λένε ότι πρέπει να σταθεροποιηθώ στα 50 γιατί ανησυχούν από πρόσφατο ανορεξικό επεισόδιο που περασα. Όχι πως με επηρεάζει και πολύ το τί λένε φυσικα... Εγώ νοιώθω ακόμα ότι υπάρχουν περιττά κιλά που καλό θα ήταν να τα αποχαιρετήσω κι?αυτά
ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας.έχετε νοιώσει ποτε πως ό,τι κι αν κάνετε ποτέ δεν θα είστε αρκετοί για τους γύρω σας?Προσωπικά ήμουν ανέκαθεν παχουλή(10 κιλά πάνω απο το ύψος μου) και όλοι μου έλεγαν να αδυνατίσω. Όταν τα κατάφερα (έπεσα 15 κιλά κάτω απο το ύψος μου) μουέκαναν ομαδική επίθεση ότι παραείμαι αδύνατη. Πρόσφατα ξαναέβαλα κιλά( είμαι 5 κιλά κάτω απο το ύψος μου) και τώρα πάλι ακουω ότι πρέπει να χάσω.Δεν αντέχω άλλο!Κάνω δίαιτα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου και έχω κουραστεί.Προσπαθώντας να νικήσω την ανορεξία έπεσα στη βουλιμία και βουλιάζω όλο και πιο βαθιά.Είναι τραγικο!Τον τελευταιο χρόνο κάνω δίαιτα και παχαίνω, πήρα πίσω τα 10 απο τα 15 κιλά που έχασα..
Το σημαντικό είναι να νοιώθεις εσύ καλά με τον εαυτό σου - σε λογικά πάντοτε πλαίσια (όχι δηλ να είσαι κάτω από τα φυσιολογικά κιλά και εσύ να νοιώθεις βουβάλι). Αν εσύ νοιώθεις καλά με τον εαυτό σου, τότε καλό θα είναι να αγνοήσεις τους άλλους. Τώρα για το ότι κάνεις δίαιτα και δεν χάνεις, αντιλαμβάνομαι ποσο εκνευριστικό είανι γιατί το έχω περάσει και γώ. Καλό είναι να δοκιμάσεις να συνδιάσεις τη δίαιτά σου με λίγη γυμναστική, περπάτημα, ποδήλατο και τέτοια. Θα βοηθήσει το μεταβολισμό σου
Quote:
Originally posted by sadprincess
ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας.έχετε νοιώσει ποτε πως ό,τι κι αν κάνετε ποτέ δεν θα είστε αρκετοί για τους γύρω σας?Προσωπικά ήμουν ανέκαθεν παχουλή(10 κιλά πάνω απο το ύψος μου) και όλοι μου έλεγαν να αδυνατίσω. Όταν τα κατάφερα (έπεσα 15 κιλά κάτω απο το ύψος μου) μουέκαναν ομαδική επίθεση ότι παραείμαι αδύνατη. Πρόσφατα ξαναέβαλα κιλά( είμαι 5 κιλά κάτω απο το ύψος μου) και τώρα πάλι ακουω ότι πρέπει να χάσω.Δεν αντέχω άλλο!Κάνω δίαιτα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου και έχω κουραστεί.Προσπαθώντας να νικήσω την ανορεξία έπεσα στη βουλιμία και βουλιάζω όλο και πιο βαθιά.Είναι τραγικο!Τον τελευταιο χρόνο κάνω δίαιτα και παχαίνω, πήρα πίσω τα 10 απο τα 15 κιλά που έχασα..
Ο κόσμοσ το έχει χαμένο..δεν ψάχνει να το βρει καλύτερα. !!! Μπορούμε επιτέλους να κλείσουμε τα αφτιά μας και να ράψουν οι υπόλοιποι το στόμα.?.Μου τι δίνουν κάτι τέτοια..στο λέω πολύ ειλικρινά sadprincess..Κουράγιο και αυτοπεποίθηση..
κ εγω ενω προσπαθω να βγω απο το ολο θεμα της ανορεξιας εχω τους γονεις μου που ενω εχουμε πολυ στενες κ ζεστες σχεσεις τωρα απο την ανησυχια τους με εκνευριζουν."Δεν προσπαθεις πολυ, εχεισ εμμονη με το φαγητο!" "Δεν αντεχω αλλο κανε ότι καταλαβαινεις!" "Θα μπεις στο νοσοκομειο αν δεν προσπαθησεις!"
Κ ολα αυτα χωρις λογο, ενω εχω φτασει τα φυσιολογικα κιλα κατα τους γιατρους μου και τρωω κανονικα.δεν καταλαβαινω τι αλλο θελουν κ ειναι λογικο να εχω προβλημα ακομα με το θεμα της τροφης καθως πολυ προσφατα αποφασισα να συνελθω.κ αναρωτιεμαι ηδη δεν ειναι μεγαλο θεμα που ξυπνησα κ καταλαβα?που δεν φρικαρω με το σωμα μου?που δε ζυγιζομαι καθε ωρα?που πηγα σε ψυχοθεραπευτρια κ ψυχιατρο, παραδεχομενη οτι αμφισβητω τον εαυτο μου?τι αλλο να κανω για τωρα?δεν αρκουν ολα αυτα κ παραπανω απ ολα δεν αρκει οτι θελω να συνελθω εντελως κ να ζησω κ ν αναπνευσω ελευθερα??
γιατι να με ριχνουν ετσι κ να με αμφισβητουν?αν δεν μπορουν να με στηριξουν οπως πρεπει ας μη μιλανε τουλαχιστον καποιες φορες.να ξαναπαω 37 κιλα να τους δικαιωσω τουλαχιστον...
Έλα,καρδιά μου...Καταλαβαίνω πως νιώθεις με όλη αυτήν την πίεση,αλλά αφού τα κατάφερες κι έφτασες εδώ,μη γυρίζεις πίσω...Για σένα και για τις χαρές της ζωής,που σε περιμένουν...Έχουμε κάνει πολύ κακό στον εαυτό μας για να τιμωρήσουμε τους άλλους ή εμάς.ΣΤΟΠ!Ως εδώ !Όχι άλλος πόνος!
Συγχαριτήρια για τα σημαντικά βήματα,που ήδη έκανες!Συνέχισε την καλή δουλειά ,που κάνεις!Συνέχισε ν'αγαπάς τον εαυτό σου!Κι όχι γιατι στο λέω και εγώ όπως τόσοι άλλοι,αλλά επειδή υπάρχει μία πλευρά μέσα σου,που το χρειάζεται και μόλις άρχισες να της δίνεις την προσοχή ,που καιρό σου ζητουσε!Όποτε νιώθεις μοναξιά,έλλειψη κατανόησης,ότι θέλεις να γυρίσεις πίσω,σ'αυτό που τόσο καλά ξέρεις να κάνεις,γράψε πρώτα τις σκέψεις σου εδώ κι ίσως βρεις τη δύναμη να συνεχίσεις...Εδώ είμαστε κι ελπίζω να τα λέμε...Καλή σου δύναμη!Φιλάκια πολλά!
Σ ευχαριστω Nadine μου...Μου εδωσες πολυ κουραγιο κ δυναμη...!ηδη που εγραψα κ εκτονωθηκα εγινα καλυτερα.μακαρι η αγαπη για τον εαυτό μας να υπηρχε μεσα μας εκ φυσεως κ να μην επρεπε να το μαθουμε με τον ενα η τον αλλο τροπο...καλη δυναμη και σε σενα σε οποια προσπαθεια κ μαχη με τον εαυτο σου...
μακαρι επισης για ολους μας, ολους τους ανθρωπους, το μυαλο να αλληλοσυμπληρωνει το σωμα κ να ειναι αλληλενδετα αντι να μαχεται το ενα το αλλο...
παιδιά να σας πω το δικό μου μυστικό το οποίο εδω και μερικά χρόνια εχει πιάσει
οι άλλοι θα σταματησουν να λένε όταν πάψει να έχει σημασία για σας αυτό που λένε.
όχι να νευριάσεις ή να το απορρίψεις αυτό που λένε, ούτε να το επικροτήσεις. Τιποτα.
και δεν λέω με ηθοποιία διοτι εκπέμπουμε ενέργεια και τα καταλαβαινουν ΟΛΑ.
δεν φταίνε, εμείς οδηγούμε το στόμα τους. με το μυαλό μας.
ειμαστε υπευθυνοι για την πραγματικοτητα μας.
οσο τρωγόμαστε με τα ρούχα μας θα τρωγονται κι αυτοι μαζι μας, κι ειναι κριμα, γιατι συνηθως ειναι αγαπημενοι μας ανθρωποι.
Απο τη στιγμη που το καταλαβα, το διόρθωσα, επαψα να τσακωνομαι με την μαμα μου την αδερφη μου τους συγγενεις τους γειτονες τους εκαστοτε φιλους μου.
φυσικα δεν εχω αδειασει τελειως. εννειοτε καθε μερα κατι με τσιμπαει, καποια αντιδραση μου συνηδητοποιώ προκλητικη.
αυτοι οι αλλοι ειναι εδω να μας βοηθησουν. καθρεπτιζουν αυτο που εχουμε μεσα μας. πολλες φορες δεν μπορουμε μονες μας να το δουμε. αυτοι υπαρχουν για να μας το δειχνουν. τωρα αν θελουμε το χρησιμοποιουμε προς οφελος μας, μετα την ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ, χρειάζεται ΑΠΟΔΟΧΗ, και μετα εαν θελουμε το αλλάζουμε. Οι αλλοι σταματανε να μιλανε οταν εχουμε φτασει στο σταδιο της ΑΠΟΔΟΧΗΣ.
κανε αν θελεις το τεστ. καποιος σε κριτικαρει για κατι. ρωτα τον εαυτο σου, εσυ τι νιωθεις πραγματικα για αυτο το κατι;
παληα στεναχωριομουνα γιατι αγαπημενα μου προσωπα με χτυπαγανε στο ευαισθητο σημειο μου, στεναχωριομουνα πολυ, να σκασω.
Μα δεν φταινε αυτοί. εμεις τους προκαλουμε με αυτα που σκεφτομαστε. ειναι ο νομος της ελξης.
Δεν ειναι θεωρια, το κανω στη πραξη καθημερινα, καθε θετικη μου σκεψη καθρεπτίζεται στον άλλον, οπως και καθε αρνητικη.
εμεις εχουμε τον ελεγχο των λογων τους....... εκτος φυσικα αν ειναι επαγγελματιες ψυχολογοι που τη συγκεκριμενη ωρα μας ακουνε επαγγελματικα..
βρε κοριτσι smile002
μην τους παρεξηγεις τους γονεις σου
φρηκαρανε οι ανθρωποι
μπορεις να βαλεις τον εαυτο σου στη θεση τους?
μαλον οχι αλλα για φαντασου
το μωρακι σου να κοντευει να πεθανει για το <τιποτα>
σ εχουν μεγαλωσει απο μια σταλιτσα
ξενυχτυσαν οταν αρωστενες στο προσκεφαλι σου
ανυσηχουν για τις παρεες σου την προοδο σου
στεναχωριουνται οταν εισαι λυπημενη
και η ευτυχια σου ειναι γι αυτους διπλη ευτυχια
αν αυτα μπορεις εστω και λιγο να τα αισθανθεις θα τους καταλαβεις
θα πεθαιναν για σενα
φαντασου λιγο ποσο φοβηθηκαν
θα το καταλαβεις οταν θα γινεις μαμα και δεν θα μπορεις να αντεξεις ουτε τη σκεψη του να χασεις το παιδι σου
οι ανθρωποι απλα φρικαραν
δεν ειναι και λιγο
δες το με κατανοηση
Για μένα πάντως είναι ο λόγος που προσπαθώ για δευτερη φορά να μπώ στον κόσμο της ανορεξίας η γνώμη και τα λόγια άλλων.Φαντάζομαι θα πρέπει κάποιος να έχει πολύ δυνατό χαρακτήρα για να μην επηρεάζεται τουλάχιστον απο λόγια σημαντικών ,για αυτον,ανθρώπων.
ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΜΕ ΤΗΝ CHANGE KAI TH JENNY. ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΤΟ ΟΛΟ ΘΕΜΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΒΡΕΙ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΛΟΓΟ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΠΟΥ ΣΕ ΩΘΕΙ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΗ ΙΔΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ. ΕΦΟΣΟΝ ΛΟΙΠΝ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΕΝΤΟΠΙΣΕΙ(ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ CHANGE) ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΝΑΠΤΥΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ. ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ. ΕΣΥ ΦΙΛΤΡΑΡΕ ΤΑ, ΜΗ ΦΟΒΗΘΕΙΣ.ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ ΠΑΝΤΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΜΟΝΗ ΣΟΥ ΕΙΠΕΣ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ SMILE. ΕΣΥ ΑΦΟΥ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣ ΦΩΝΕΣ ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΝ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΕΣΕΝΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ (ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΣΟΥ,ΓΙΑ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ) ΜΗΝ ΒΑΖΕΙΣ ΠΑΡΟΠΙΔΕΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΛΕΒΟΑ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ.
Η ΤΖΕΝΟΥΛΑ ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ. ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΣΟ ΣΚΛΗΡΑ ΛΟΓΙΑ ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΟΥ? ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΧΟΝΤΑΙ ΚΑΝ ΟΤΙ ΕΧΩ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, ΜΕ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝ ΣΤΟ ΕΠΑΡΚΟΝ..ΩΣΤΟΣΟ ΕΧΩ ΒΑΛΕΙ ΤΗ ΓΑΤΑ ΜΟΥ ΝΑ ΚΛΑΕΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΗΡΕΜΗ. ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΟΙΞΕΙΣ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΒΑΛΕΙΣ ΜΕΣΑ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΕ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΕΝ ΤΕΛΕΙ. ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ ΨΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ. ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΑΣ ΑΛΛΑ ΑΓΑΠΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΕΒΕΣΑΙ. ΤΟΝ ΕΚΤΙΜΑΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ.
ΥΓ.:CHANGE ΚΑΛΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ''ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ'', ΑΛΛΑ ΠΙΣΤΥΕΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΚΑΤΙ ΑΓΝΩΣΤΟ.ΕΧΕΙ ΥΠΕΝΘΥΜΗΤΙΚΟ ΡΟΛΟ.ΣΕ ΕΜΑΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ.
ΦΙΛΑΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ!! ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ !!
σας ευχαριστω για τις απαντησεις, εχετε δικιο οτι ειναι γονεις μου κ ο λογος που οταν τα ειπαν ολα αυτα δεν τους ειπα τιποτα κ προτιμησα να "ξεσπασω" εδω ειναι οτι προσπαθω να τους καταλαβω...
το συζητησα κ με την ψυχοθεραπευτρια προχθες κ ειπε οτι αν δν νιωθω ετοιμη να ζητησω την βοηθεια τους η πιστευω οτι δν μου προσφερεται οπως θα ηταν αποτελεσματικη για εμενα πρεπει να περιμενω γιατι ειναι πολυ δυσκολο απο καποιον τριτο να καταλαβει τι γινεται στο κεφαλι ενος ανορεξικου ανθρωπου η βουλιμικου...επισης ειπε οτι ισως αντιδρω ετσι επειδη δν θελω να τους βαλω πιο μεσα στο προβλημα μου υποσεινηδητα για να τους προστατευσω...ωστοσο πιστευω οτι ως ενα βαθμο τους εχω απογοητευσει ετσι οπως φερθηκα στον εαυτο μου τον προηγουμενο καιρο...κ ελπιζω καπως κ καποτε να το διορθωσω...
αυτο που δεν αντεχω απο αυτους κ γι αυτο κ εγραψα αρχικα ειναι η ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ της προσπαθειας για αναγνωριση αποδοχη κ αλλαγη...πιστευω σε μενα κ ξερω τι εχω καταφερει κ σε ποιο βαθμο αν κ ποτε δεν ειχα υψηλη αυτοεκτιμηση κ γι αυτο τωρα χρειαζομαι την επιβεβαιωση τους που θα ειναι για μενα η καλυτερη στηριξη.Δεν μου αρκει να μου λενε οι γιατροι μπραβο που εβαλα κιλα κ που ακολουθω υγειηνη διατροφη ποιοτικα κ ποσοτικα.ΤΟ ΞΕΡΩ κ το επιδιωκω γιατι θελω να ζησω..
πανω απ ολα με ενδιαφερει να δω τους δικους μου να χαμογελανε κ να μην αμφιβαλλουν για εμενα, δν θελω να ειναι ενα βαρος δικο τους ενω εχει φυγει απο πανω μου!...
Beckham, μην το κανεις αυτο...ειδες που μπορει να σε φτασει...δεν θες να ζησεις?καποτε κ εγω ημουν 52 κιλα επειδη ειχα παει διακοπες εξωτερικο κ ετρωγα παραπανω,γυρισα εδω πηγα στα 49 που ημουν συνηθως κ μετα εφτασα 37 χωρις να το καταλαβω...
Υ.Γ.: μιας κ το συζηταγατε τοσο πολυ πηρα κ εγω κ διαβασα το μυστικο ομως δεν ελεγε κατι αγνωστο οπως ειπε η δημητρουλα κ μου φανηκε οτι αναμασουσε την ιδια βασικη θεωρια σε καθε κεφαλαιο...παντως ειναι εμψυχωτικο..
φιλακια κ να ειστε καλα :)
smile,διαβάζω τα λεγόμενα σου και χαμογελώ...
Το ότι σε πληγώνει η όποια αμφισβήτηση τους,πες τους το..μη διστάζεις!
Όσο επικοινωνούμε,όλα αντιμετωπίζονται!
Είσαι σε πολύ καλό δρόμο! Μπράβο,καρδιά μου!
Δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι!
NADINE,
εγω απ την αλλη διαβαζα τις απαντησεις σας κ παραλιγο να δακρυσω παλι..τους το ειπα απλα ισως ημουν λιγο αποτομη μεσα στο θυμο μου τοτε κ μετα απο καποιες μερες που θιχτηκε το θεμα καθως συζηταγα μαζι τους για το ραντεβου με την ψυχοθεραπευτρια κ πιστευω οτι σιγα σιγα δν με αμφισβητουν τοσο η δν το δειχνουν τουλαχιστον..το "λαθος" ηταν οτι νομιζαν οτι με το να τρωω (κ να με βλεπουν φυσικα) αντιμετωπιζω το προβλημα τοσο απο φυσιολογικη οσο απο ψυχολογικη αποψη ομως πρωτα πρεπει να ξεπερασεις τη δευτερη κ μετα λυνεται κ η πρωτη..σταδιακα τους το εδωσα να το καταλαβουν ελπιζω κ τωρα οι εντασεις εχουν περιοριστει...
εσυ σε ποια φαση του ολου "κυκλου" βρισκεσαι?
να σαι καλα :)
Εμένα "οι γονείς μου" είναι πια η πλευρά μου,που αντιστέκεται στην αλλαγή...
Μ'αυτήν προσπαθώ να συμφιλιωθώ και να την πείσω οτι αρκετά με ταλαιπώρησε και να μ'αφήσει πια να ζήσω...
Είμαι,νομίζω,σε καλό δρόμο κι εγώ...καιρός ήταν πια !(είμαι 36 χρονών)
Ο δικός μου αγώνας με το βάρος είναι να διώξω από πάνω μου άλλον έναν άνθρωπο
(ήμασταν τρεις,είμαστε δύο,λαχταρώ τη μοναξιά μου!)
Καλή μας δύναμη ,όπου ο καθένας μας τη χρειάζεται περισσότερο!
καλη δυναμη Nadine κ κουραγιο..
φαινεσαι εντονος κ δυνατος χαρακτηρας οποτε θα τα καταφερεις!... :)
ειναι πραγματικα μια αποφαση...απαξ κ πεις οτι θα το κανεις κ το βαλεις στο μυαλο θα γινει..
(αυτο εχει η αρνητικες η θετικες επιδρασεις αναλογα την περιπτωση)
Σ'ευχαριστώ,χαρά μου!
Ναι...μία απόφαση είναι όλα,
αρκεί να έχεις δουλέψει προηγουμένως και με τον εαυτό σου,
ώστε το αποτέλεσμα να έχει διάρκεια...
Όλα θα μας πάνε μια χαρά! το νιώθω!